យានអវកាស - La Reine Media

រូបភាពដំបូងបង្ហាញពីរចនាសម្ព័ន្ធពេញលេញរបស់ស្ថានីយអវកាសចិន

អាជ្ញាធរចិន បានបង្ហាញរូបភាពដំបូងស្ដីពីរចនាសម្ព័ន្ធពេញលេញរបស់ស្ថានីយអវកាសចិន ធានកុង (Tiangong) ដែលមានម៉ូឌុលចំនួនបី ប្រព័ន្ធសូឡា ដៃយន្ត និងអ្វីៗជាច្រើនទៀត។

រូបភាពដំបូងស្ដីពីរចនាសម្ព័ន្ធរបស់ ធានកុង នេះ ត្រូវបានថតដោយអ្នកអវកាសនៅលើយាន Shenzhou 16 ដែលស្ថិតនៅពីខាងលើ មុនពេលត្រលប់មកកាន់ផែនដីកាលពីខែកន្លង។ ក្នុងរូបថតនេះគឺជាស្ថានីយអវកាសធានកុង មានរាងជាអក្សរ T ទម្ងន់ 90 តោន ដែលមានប្រព័ន្ធថ្មសូឡា ដៃយន្ត រួមនឹងអ្វីៗជាច្រើនទៀត និងមានផែនដីជាទិដ្ឋភាពខាងក្រោយ។ នេះបើតាមសារព័ត៌មាន Space។

រូបថតថ្មីបំផុតស្ដីពីស្ថានីយអវកាសធានកុង ដែលជាគម្រោងត្រូវបានចាប់ផ្ដើមអនុវត្តកាលពីឆ្នាំ 1992 និងសម្រេចជោគជ័យកាលពីឆ្នាំ 2022 ត្រូវបានប្រកាសកាលពីថ្ងៃទី 28 វិច្ឆិកា 2023 នៅទីក្រុងហុងកុង ដោយតំណាងម្នាក់មកពីទីភ្នាក់ងារអវកាសមានមនុស្សបើកបរចិន (CMSA)។

CMSA ឱ្យដឹងថា អ្នកអវកាសចិនកម្រនឹងមានឱកាសបានថតយករូបភាពពេញលេញរបស់ ធានកុង តាមបង្អួច រាប់ចាប់តាំងពីពេលដំឡើងស្ថានីយនេះកាលពីឆ្នាំ 2021។ ក៏ប៉ុន្តែ កាលពីថ្ងៃទី 30 តុលា 2023 ក្រោយពីបានផ្ដាច់ខ្លួនពីស្ថានីយធានកុង យានអវកាស Shenzhou 16 បានធ្វើការហោះហើរជាពិសេស អនុញ្ញាតឱ្យអ្នកអវកាសផ្ដិតយកទិដ្ឋភាពធានកុង ពីរយៈចម្ងាយត្រឹមតែប៉ុន្មានម៉ែត្រប៉ុណ្ណោះ។ រូបភាពនេះត្រូវបានបញ្ចេញដោយលោក Gui Haichao អ្នកស្រាវជ្រាវ និងជាអ្នកអវកាសស៊ីវិលចិនដំបូងដែលបានហោះទៅកាន់ទីអវកាស។

ស្ថានីយអវកាសចិនធានកុង មានទម្ងន់ស្មើនឹង 20% នៃទម្ងន់របស់ ISS ដែលជាស្ថានីយអវកាសអន្តរជាតិ ធ្វើសកម្មភាពនៅលើគន្លងតារាវិថីខ្ពស់ជាងបន្តិច បើធៀបនឹង ធានកុង។ អាជ្ញាធរចិនកំពុងរៀបចំផែនការពង្រីកស្ថានីយធានកុង ដែលបច្ចុប្បន្នមានបីម៉ូឌុល ឱ្យទៅជា 6 ម៉ូឌុលនៅពេលដ៏ខ្លីខាងមុខ៕

December 1, 2023

ការដាច់ទំនាក់ទំនងនឹងផែនដី ធ្វើឱ្យយានស្រាវជ្រាវភពអង្គារត្រូវធ្វើសកម្មភាពតែឯង

ទីភ្នាក់ងារអវកាសអាម៉េរិក (ណាសា) បានផ្អាកការបញ្ជូនបញ្ជាទៅកាន់រ៉ូបូតនានារបស់ខ្លួន ដែលកំពុងស្រាវជ្រាវលើភពព្រះអង្គារ ធ្វើឱ្យពួកវាត្រូវធ្វើសកម្មភាពដោយស្វ័យប្រវត្ត។

បច្ចុប្បន្ន យើងកំពុងឆ្លងកាត់ព្រឹត្តិការណ៍មួយដែលអូសបន្លាយពេលពីរសប្ដាហ៍ នៅពេលផែនដី និងភពអង្គារស្ថិតនៅត្រង់ចំហៀងផ្ទុយគ្នារបស់ព្រះអាទិត្យ។ ដូច្នេះ បណ្ដាបេសកម្មនៅលើភពអង្គារក៏ត្រូវផ្អាកការទទួលបញ្ជាពីផែនដី ដើម្បីសុវត្ថិភាព។ នេះបើតាមទំព័រ Space.com។

«បេសកកម្មបច្ចុប្បន្នត្រូវផ្អាកបណ្ដោះអាសន្ន ព្រោះតែឧស្ម័នអ៊ីយ៉ូដក្ដៅដែលបំភាយចេញពីបរិយាកាសខាងក្រៅរបស់ព្រះអាទិត្យ (កូរ៉ូណា) អាចបង្ខូចរលកសញ្ញាវិទ្យុដែលត្រូវបានបញ្ជូនពីផែនដីទៅកាន់យានអវកាសលើភពអង្គារ នាំឱ្យមានសកម្មភាពមិនចង់បានកើតឡើង» ណាសាបានឱ្យដឹងកាលពីថ្ងៃទី 10 វិច្ឆិកាដូច្នេះ។

ក៏ប៉ុន្តែ បណ្ដាក្រុមបំពេញបេសកកម្មនៅភពអង្ការរបស់ណាសា នៅតែដំណើរការក្នុងអំឡុងពេលខាងលើ។ ក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ដែលអូសបន្លាយពីថ្ងៃទី 10 វិច្ឆិកាដល់ 25 វិច្ឆិកា រ៉ូបូតទាំងអស់នឹងបន្តធ្វើសកម្មភាពទាំងឡាយដែលមិនចាំបាច់ទទួលបញ្ជាពីផែនដី។

ទន្ទឹមនឹងនេះ យានអវកាសបីគ្រឿងរបស់ណាសាដែលកំពុងគោចរជុំវិញភពអង្គារ ដែលរួមមាន Odyssey, MRO និង MAVEN ក៏នៅតែសង្កេតមើលភពនេះពីទីអវកាស។

November 15, 2023

ណាសាបន្ទាន់សម័យសុសវែរសម្រាប់យានអវកាស Voyager ពីចម្ងាយ 19 ពាន់លានគីឡូម៉ែត្រ

ប្រហែល 46 ឆ្នាំ បន្ទាប់ពីយាន Voyager 1 និង 2 របស់ណាសា ចាប់ផ្ដើមដំណើរស្រាវជ្រាវអវកាស សុសវែរដែលមានវ័យចំណាស់លើយានទាំងនេះក៏បន្តត្រូវបានបន្ទាន់សម័យពីចម្ងាយ។

ក្រុមវិស្វករបន្ទាន់សម័យ និងជួសជុលសុសវែរក្នុងបំណងគ្រប់គ្រងទិន្នន័យខុសឆ្គងដែលយាន Voyager 1 បានចាប់ផ្ដើមបញ្ជូនមកតាំងពីឆ្នាំមុន។ ការបន្ទាន់សម័យមួយចំនួនទៀតគឺធ្វើឡើងក្នុងគោលដៅទប់ស្កាត់វត្ថុធាតុកខ្វក់ដែលប្រមូលផ្ដុំនៅលើម៉ាស៊ីនរុញច្រានរបស់យាន។ ការបន្ទាន់សម័យខាងលើនឹងជួយឱ្យយានអវកាសរក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយផែនដីបានយូរបំផុតតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ នេះបើតាម Space ចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី 23 តុលា 2023។

កាលពីខែឧសភា 2022 ណាសាចាប់ផ្ដើមទទួលទិន្នន័យគ្មានតម្លៃពីប្រព័ន្ធបញ្ជា និងបង្វែរទិស (AACS) នៅលើយាន Voyager 1 ដែលមានតួនាទីជួយរក្សាអង់តែងរបស់យាននេះតម្រង់មកចំផែនដី។ លទ្ធផលនៃការត្រួតពិនិត្យបង្ហាញថា ហាដវែររបស់ AACS នៅតែដំណើរការល្អ ប៉ុន្តែដោយសារបញ្ហាដែលមិនទាន់ដឹងច្បាស់ AACS បញ្ជូនទិន្នន័យរបស់វាទៅតាមកុំព្យូទ័រមួយដែលមិនប្រើប្រាស់នៅលើយាន បណ្ដាលឱ្យទិន្នន័យប្រែជាមានភាពមិនត្រឹមត្រូវ។

យ៉ាងណាក៏ដោយ ការជួសជុលកំហុសឆ្គងត្រូវបានរំពឹងថាអាចដោះស្រាយដើមហេតុនៃបញ្ហា បន្ទាប់ពីការបញ្ជូនទិន្នន័យទៅកាន់យាន Voyager 1 ដើម្បីធ្វើការបន្ទាន់សម័យក្នុងរយៈពេលជាង 20 ម៉ោង ត្រូវបានបញ្ចប់។

យានអវកាស Voyager 1 និង 2 របស់ណាសា ដែលត្រូវបានបាញ់បង្ហោះមុនក្រោយគ្នា 16 ថ្ងៃ ក្នុងឆ្នាំ 1977 ដើមឡើយត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីអាចបំពេញបេសកកម្មបាន 5 ឆ្នាំតែប៉ុណ្ណោះ។ យានទាំងនេះអាចបង្វែរទិសរបស់អង់តែនដោយស្វ័យប្រវត្ត តាមរយៈការបញ្ឆេះម៉ាស៊ីនរុញច្រាន។ ក៏ប៉ុន្តែ ការបញ្ឆេះម៉ាស៊ីនរាល់លើកគឺសុទ្ធតែបន្សល់វត្ថុធាតុមួយស្រទាប់នៅលើបំពង់បញ្ចូលឥន្ធនៈ។ ក្រុមវិស្វករបារម្ភថា បំពង់នេះអាចនឹងត្រូវស្ទះឆាប់ៗនេះ ដូច្នេះ ក្នុងខែកញ្ញា និងតុលា 2023 ពួកគេចាប់ផ្ដើមទុកឱ្យយានវិលច្រើនជាងមុន ដើម្បីកាត់បន្ថយការបញ្ឆេះម៉ាស៊ីន។ បើសិនជោគជ័យ ការកែប្រែនេះនឹងជួយឱ្យយានបន្តដំណើរការបានយ៉ាងហោច 5 ឆ្នាំទៀត៕

October 24, 2023

ឥណ្ឌាធ្វើតេស្តយានអវកាសដឹកមនុស្សជាលើកដំបូង

កាលពីថ្ងៃទី 21 តុលា ឥណ្ឌាបានសាកល្បងបាញ់បង្ហោះដោយជោគជ័យជាលើកដំបូងចំពោះយានអវកាស Gaganyaan ដែលអភិវឌ្ឍឡើងដើម្បីដឹកអ្នកអវកាសបីរូប។

ការបាញ់បង្ហោះសាកល្បងកាលពីម្សិលមិញ ធ្វើឡើងក្នុងបំណងវាយតម្លៃប្រព័ន្ធរំដោះគ្រោះបន្ទាន់របស់ម៉ូឌុលដឹកមនុស្ស។ ម៉ូឌុលនេះបានផ្ដាច់ខ្លួនពីម៉ាស៊ីនរុញច្រាន និងចុះចតថ្នមៗនៅលើសមុទ្រ ក្រោយពីត្រូវបានបាញ់បង្ហោះប្រហែល 10 នាទី។

តាមផែនការ អង្គការស្រាវជ្រាវអវកាសឥណ្ឌា (ISRO) នឹងធ្វើតេស្តធំៗប្រមាណម្ភៃដងទៀត មុននឹងអនុញ្ញាតឱ្យយាន Gaganyaan នាំយកអវកាសចរបីរូប ឡើងទៅកាន់គន្លងតារាវិថីផែនដីនៅឆ្នាំ 2025។

October 22, 2023

យានស្រាវជ្រាវរបស់ឥណ្ឌាទើបតែរកឃើញធនធានដ៏មានតម្លៃលើឋានព្រះចន្ទ

យានអវកាសឥណ្ឌា ដែលទើបតែបានចុះចតលើឋានព្រះចន្ទកាលពីមួយខែមុន ប៉ុន្តែបានរួមចំណែកធំធេងនៅក្នុងវិស័យវិទ្យាសាស្ត្រ។

ក្រោយពីបេសកកម្ម Chadrayaan-3 របស់ប្រទេសឥណ្ឌា ទទួលបានជោគជ័យក្នុងការចុះចត ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រប្រទេសនេះកំពុងតែមមាញឹកក្នុងការវិភាគទិន្នន័យដែលយានចុះចត Vikram និងយានស្រាវជ្រាវ Pragyan បានបញ្ជូនមកកាន់ផែនដីបន្ទាប់ពីធ្វើការលើឋានព្រះចន្ទបានមួយថ្ងៃ (មួយថ្ងៃព្រះចន្ទស្មើនឹង 14 ថ្ងៃលើផែនដី)។

មកដល់ពេលនេះ Pragyan បានរកឃើញអ្វីៗជាច្រើនដែលមានតម្លៃ ក្នុងនោះក៏មានដែក ទីតានីញ៉ូម អាលុយមីញ៉ូម និងពិសេសគឺ ស្ពាន់ធ័រ រួមនឹងកំហាប់របស់វា នៅក្នុងដីរបស់ព្រះចន្ទ។

មុននោះ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានដឹងថា ស្ពាន់ព័រមាននៅក្នុងដី និងថ្មរបស់ព្រះចន្ទ ប៉ុន្តែមានកំហាប់ទាប។ យានរបស់ឥណ្ឌារកឃើញថា ស្ពាន់ធ័រមាននៅក្នុងដីព្រះចន្ទច្រើនជាងការរំពឹងទៅទៀត។

ស្ពាន់ធ័រលើឋានព្រះចន្ទគឺជាប្រភពធនធានដ៏មានតម្លៃចំពោះបេសកកម្មអវកាសរយៈពេលយូរ។ ស្ថាប័នអវកាសជាច្រើនកំពុងគិតដល់ការសាងសង់មូលដ្ឋានរបស់មនុស្សនៅលើឋានព្រះចន្ទ ក្នុងនោះក៏ត្រូវការស្ពាន់ធ័រជាចាំបាច់ផងដែរ។ ដោយសារមានស្ពាន់ធ័រលើឋានព្រះចន្ទស្រាប់ អ្នកអវកាសមិនបាច់វិលមកកាន់ផែនដីដើម្បីដឹកជញ្ជូនវត្ថុធាតុឡើងទៅកាន់ឋានព្រះចន្ទ។

អ្នកអវកាសអាចប្រើប្រាស់ស្ពាន់ធ័រដើម្បីផលិតផ្ទាំងសូឡា និងថ្មផ្ទុកថាមពលអគ្គិសនីដែលប្រើប្រាស់ស្ពាន់ធ័រ និងផលិតជាបេតុងសម្រាប់ការសាងសង់ជាដើម។

បេតុងស្ពាន់ធ័រល្អជាងបេតុងធម្មតាដែលពេញនិយមលើផែនដី។ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របកស្រាយថា បេតុងស្ពាន់ធ័រនឹងរឹងមកវិញ ហើយមាំខ្លាំង ដោយចំណាយពេលតែប៉ុន្មានម៉ោងប៉ុណ្ណោះក្រោយការប្រើប្រាស់ មិនមែនច្រើនសប្ដាហ៍ និងមានសមត្ថភាពទប់ទល់នឹងការសឹករេចរិលខ្ពស់ខ្លាំងជាងឆ្ងាយបើធៀបនឹងបេតុងធម្មតា។

ជាងនេះ ស្ពាន់ធ័រក៏មិនត្រូវការទឹកដូចបេតុងធម្មតា ដូច្នេះអ្នកអវកាសអាចសន្សំសំចៃទឹកដ៏មានតម្លៃទុកសម្រាប់បរិភោគ បង្កើតអុកស៊ីសែន និងផលិតជាឥន្ធនៈសម្រាប់រ៉ុក្កែតជាដើម៕

យានចុះចត Vikram និងយានស្រាវជ្រាវ Pragyan

September 27, 2023

យានអវកាសអាម៉េរិកនាំយកសំណាកដីអាចម៍ផ្កាយមកកាន់ផែនដីដោយជោគជ័យ

យានអវកាស OSIRIS-REx បានហោះហើរក្នុងចម្ងាយផ្លូវ 6.2 ពាន់លានគីឡូម៉ែត្រ និងនាំយកកាប៊ីនផ្ទុកសំណាកដីរបស់អាចម៍ផ្កាយ Bennu មកចុះចតលើសមុទ្រខ្សាច់នៅសហរដ្ឋអាម៉េរិកប្រកបដោយភាពរលូន។

កាលពីថ្ងៃទី 24 កញ្ញា នៅតំបន់ពិសោធន៍ Dugway របស់កងទ័ពអាម៉េរិកលើសមុទ្រខ្សាច់ Utah ក្រុមបុគ្គលិករបស់ណាសា (NASA) និងទ័ពអាកាសអាម៉េរិក បានប្រមូលយកកាប៊ីនផ្ទុកសំណាកដីពីអាចម៍ផ្កាយ Bennu ដែលយានអវកាស OSIRIS-REx យកបានកាលពីឆ្នាំ 2020។

យោងតាម Space បេសកកម្មនេះគឺជាលើកដំបូងដែលណាសាបានយក និងបញ្ជូនសំណាកដីពីអាចម៍ផ្កាយមកកាន់ផែនដី។

បន្ទាប់ពីធ្វើដំណើរជាង 6.2 ពាន់លានគីឡូម៉ែត្រដើម្បីទៅកាន់ Bennu និងត្រលប់មកវិញ យានអវកាស OSIRIS-REx បានទម្លាក់កាប៊ីនផ្ទុកសំណាកដីអាចម៍ផ្កាយពីកម្ពស់ 101,000 គីឡូម៉ែត្រខាងលើផ្ទៃផែនដី។ កាប៊ីនអវកាសនេះផ្ទុកដី និងវត្ថុធាតុផ្សេងៗទម្ងន់ 250 ក្រាម ដែលយកបានពីអាចម៍ផ្កាយ Bennu។ សំណាកដីនេះអាចជួយបកស្រាយសំណួរសំខាន់ៗរបស់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ ទាក់ទងនឹងប្រភពនៃជីវិតនៅលើផែនដី និងយុគសម័យដំបូងៗរបស់ប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ។

បេសកកម្ម OSIRIS-REx មានតម្លៃមួយពាន់លានដុល្លារនេះត្រូវបានបាញ់បង្ហោះកាលពីឆ្នាំ 2016 ហើយហោះទៅដល់អាចម៍ផ្កាយ Bennu ក្នុងឆ្នាំ 2018 និងយកសំណាកដីពីអាចម៍ផ្កាយនេះកាលពីឆ្នាំ 2020។

សំណាកដីអាចម៍ផ្កាយនេះនឹងត្រូវបានចែករំលែកទៅឱ្យវិទ្យាស្ថាន និងស្ថាប័នអវកាសនានានៅលើពិភពលោក។ ណាសានឹងរក្សាទុកសំណាក់ដីនេះ 70% ដើម្បីវិភាគនាពេលខាងមុខ។ ក្រៅពីនេះ សំណាក់ដី 25% ផ្សេងទៀតនឹងត្រូវប្រគល់ឱ្យអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជាង 200 នាក់នៅស្ថាប័នស្រាវជ្រាវចំនួន 35 ខណៈសំណាកដី 4% ទៀតនឹងត្រូវប្រគល់ឱ្យស្ថាប័នអវកាសកាណាដា និង 0.5% សម្រាប់ស្ថាប័នអវកាសជប៉ុន៕

September 25, 2023

អវកាសចរដែលស្ថិតនៅទីអវកាសយូរជាងគេលើពិភពលោក

Frank Rubio បានស្ថិតនៅលើគន្លងតារាវិថីកម្រិតទាបរបស់ផែនដីជាង 355 ថ្ងៃ បំណែកកំណត់ត្រាស្ដីពីការបំពេញបេសកកម្មអវកាសយូរបំផុតលើពិភពលោក។

យោងតាមណាសា លោក Rubio រស់នៅ និងធ្វើការលើស្ថានីយអវកាសអន្តរជាតិ (ISS) ចាប់ពីខែកញ្ញា 2022 យូរជាងកំណត់ត្រាមុននោះរបស់អ្នកអវកាស Mark Vande Hei កាលពីវេលាម៉ោង 00 និង 40 នាទី ថ្ងៃទី 12 កញ្ញា 2023 (ពេលវេលានៅកម្ពុជា)។

តាមគម្រោង យានអវកាស Soyuz របស់រុស្ស៊ី នឹងដឹក Rubio ត្រលប់មកកាន់ផែនដីនៅថ្ងៃទី 27 កញ្ញាខាងមុខ។ ប្រការនេះមានន័យថា លោក Rubio នឹងឆ្លងកាត់ពេលវេលាយ៉ាងតិច 371 ថ្ងៃនៅលើគន្លងតារាវិថី មុននឹងបញ្ចប់បេសកកម្ម។ ពេលនោះ លោក Rubio នឹងក្លាយជាជនជាតិអាម៉េរិកដំបូងគេដែលរស់នៅ និងធ្វើការជាងមួយឆ្នាំក្នុងបរិស្ថានមីក្រូទំនាញ (ទំនាញផែនដីកម្រិតទាប)។

ការបំបែកកំណត់ត្រាខាងលើរបស់ Rubio គឺជារឿងចៃដន្យ ព្រោះថា ដំបូងក្រុមរបស់លោកគ្រោងនឹងបំពេញបេសកកម្មតែ 6 ខែប៉ុណ្ណោះ។ ក៏ប៉ុន្តែ ដោយសារយានអវកាសដែលដឹក Rubio និងមិត្តរួមការងារជនជាតិរុស្ស៊ីពីរនាក់ទៀត បានជួបបញ្ហាធ្លាយសារធាតុត្រជាក់កាលពីខែធ្នូ 2022។

ក្រុមអ្នកទទួលខុសត្រូវនៅទីភ្នាក់ងារអវកាសរុស្ស៊ី Roscosmos ក្រោយមកក៏បានបញ្ជាក់ថា យាននេះមិនមានសុវត្ថិភាពនៅក្នុងការនាំអវកាសចរត្រលប់មកកាន់ផែនដី។ យាន Soyuz MS-22 បានត្រលប់មកកាន់ផែនដីកាលពីថ្ងៃទី 28 មីនា 2023 ដោយមិនបានដឹកអ្នកអវកាស។

Roscosmos ក៏បានបញ្ជូនយាន Soyuz MS-23 ទៅកាន់ ISS កាលពីថ្ងៃទី 25 កុម្ភៈ 2023 ដើម្បីជំនួសយាន Soyuz MS-22។ ថ្ងៃត្រលប់មកកាន់ផែនដីរបស់ Rubio ត្រូវបានពន្យាររហូតដល់ខែកញ្ញា 2023 ពេលរុស្ស៊ីត្រៀមសម្រាប់ការហោះហើររបស់យាន Soyuz បន្ទាប់ ដែលគ្រោងនឹងដឹកអ្នកអវកាសអាម៉េរិកម្នាក់ និងអ្នកអវកាសរុស្ស៊ីពីរនាក់ ទៅកាន់ ISS នៅថ្ងៃទី 15 កញ្ញាខាងមុខ៕

September 12, 2023

ម៉ាស៊ីនផលិតអុកស៊ីសែនលើភពអង្គាររបស់ណាសាផ្ដល់ក្ដីសង្ឃឹមខ្ពស់ដល់មនុស្សជាតិ

ឧបករណ៍ធ្វើតេស្តការផលិតអុកស៊ីសែនពីកាបូនឌីអុកស៊ីតនៅលើភពអង្គារដំណើរការបានល្អជាងការរំពឹងទុក និងបញ្ជាក់អំពីសមត្ថភាពដែលអាចជួយឱ្យក្រុមអ្នកអវកាសផ្សងព្រេង ស្រាវជ្រាវលើភពពណ៌ក្រហមមួយនេះនៅថ្ងៃអនាគត។

ឧបករណ៍ MOXIE (Mars Oxygen In-Situ Resource Utilization Experiment) មានទំហំប៉ុនចង្ក្រានម៉ៃក្រូវ៉េវ ស្ថិតលើរ៉ូបូតស្វ័យប្រវត្ត Perseverance។ ការពិសោធលើការផលិតអុកស៊ីសែនរបស់ MOXIE ត្រូវបានធ្វើឡើងកាលពីជាងពីរឆ្នាំមុន បន្ទាប់ពីរ៉ូបូតនេះបានចុះចតលើភពអង្គារ។ តាំងពីពេលនោះមក MOXIE ផលិតអុកស៊ីសែនបាន 122 ក្រាម គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ឱ្យកូនសុនកមួយក្បាលដកដង្ហើមបាន 10 ម៉ោង។ ឧបករណ៍នេះបំប្លែងមួយផ្នែកនៃកាបូនឌីអុកស៊ីតដែលសម្បូរនៅលើភពអង្គារ ឱ្យទៅជាអុកស៊ីសែន។ មានពេលខ្លះ MOXIE ផលិតអុកស៊ីសែនបាន 12 ក្រាមក្នុងមួយម៉ោង។ កាលពីថ្ងៃទី 07 សីហា MOXIE ដំណើរការជាលើកទី 16 ហើយក៏ជាលើកចុងក្រោយដែលវាបានសម្រេចរាល់ភារកិច្ច។

បរិយាកាសដ៏ស្ដើងរបស់ភពអង្គារមានឧស្ម័នកាបូនឌីអុកស៊ីតចំនួន 96%។ កំណែធំជាង និងល្អជាងរបស់ MOXIE អាចផ្គត់ផ្គង់ និងរក្សាទុកអុកស៊ីសែនដើម្បីគាំទ្រដល់ប្រព័ន្ធទ្រទ្រង់ជីវិត និងធ្វើជាឥន្ធនៈសម្រាប់រ៉ុក្កែតរបស់យានអវកាស។

បច្ចេកវិទ្យាដូច MOXIE អាចជួយដល់ក្រុមអ្នកអវកាស រស់នៅ ធ្វើការ និងប្រើប្រាស់ធនធាននៅលើភពអង្គារ។ បន្ទាប់ពីជោគជ័យរបស់ MOXIE ណាសាគ្រោងនឹងអនុវត្តជំហានបន្ទាប់ នោះគឺការធ្វើតេស្តបច្ចេកវិទ្យាដទៃនៅលើភពក្រហមនេះ ក្នុងនោះមានជាអាទិ៍ ឧបករណ៍ និងវត្ថុធាតុសម្រាប់បង្កើតបរិស្ថានរស់នៅជាដើម៕

September 9, 2023

ជប៉ុនបាញ់បង្ហោះស្ថានីយចុះចតលើឋានព្រះចន្ទ

យានអវកាស SLIM នឹងហោះដល់គន្លងតារាវិថីព្រះចន្ទនៅក្នុងរយៈពេលពី 3 ទៅ 4 ខែទៀត រួចក៏នឹងចុះចតខាងក្នុងមាត់រណ្ដៅមួយដែលមានទំហំ 300 ម៉ែត្រ។

រ៉ុក្កែត H-2A របស់ជប៉ុន ដឹកស្ថានីយចុះចត SLIM និងតេឡេស្កុបអវកាស XRISM ហោះឡើងពីមជ្ឈមណ្ឌលអវកាស Tanegashima កាលពីម៉ោង 6 និង 42 នាទី ថ្ងៃទី 6 កញ្ញា (ពេលវេលានៅកម្ពុជា) យឺតជាង 10 ថ្ងៃ បើធៀបនឹងផែនការដំបូង ដោយសារតែបញ្ហាអាកាសធាតុ។

យានអវកាសទាំងពីរគ្រឿងបានហោះហោះដូចការគ្រោងទុក បន្ទាប់ពីត្រូវបានបាញ់បង្ហោះជិតមួយម៉ោង។ បើសិនជាគ្រប់យ៉ាងដំណើរការរលូត តែប៉ុន្មានខែទៀតប៉ុណ្ណោះ SLIM (ស្ថានីយស្រាវជ្រាវព្រះចន្ទឆ្លាតវៃ) នឹងរកវិធីចុះចតលើផ្ទៃព្រះចន្ទជាលើកដំបូង ដើម្បីបើកផ្លូវសម្រាប់បេសកកម្មប្រកបដោយមហិច្ឆតាជាច្រើនផ្សេងទៀត។

យោងតាមអង្គការស្រាវជ្រាវអវកាសជប៉ុន (JAXA) ស្ថានីយ SLIM ឆ្ពោះទៅរកការធ្វើតេស្តប្រព័ន្ធស្រាវជ្រាវស្រាលក្នុងទ្រង់ទ្រាយតូច និងប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាចុះចតប្រកបដោយភាពសុក្រឹតចាំបាច់សម្រាប់យានអវកាសចុះចតលើឋានព្រះចន្ទក្នុងពេលអនាគត។

SLIM គឺជាយានអវកាសខ្នាតតូច មានកម្ពស់ 2.4 ម៉ែត្រ, បណ្ដោយ 2.7 ម៉ែត្រ និងទទឹង 1.7 ម៉ែត្រ។ នៅពេលហោះឡើង យាននេះមានទម្ងន់ 700 គីឡូក្រាម ក្នុងនោះ ឥន្ធនៈមានរហូតដល់ 70% នៃទម្ងន់សរុប។ SLIM នឹងហោះទៅតាមគន្លងវែងឆ្ងាយដែលសន្សំសំចៃឥន្ធនៈ ហើយគ្រោងនឹងទៅដល់គន្លងតារាវិថីព្រះចន្ទនៅ 3 ឬ 4 ខែទៀត។ យានអវកាសនេះនឹងសង្កេតមើលផ្ទៃព្រះចន្ទក្នុងមួយខែ មុននឹងបន្តចុះចតខាងក្នុងមាត់រណ្ដៅអាចម៍ផ្កាយ Shioli Crater ទំហំ 300 ម៉ែត្រ ដើម្បីធ្វើតេស្តបច្ចេកវិទ្យាចុះចត។

SLIM ក៏នាំយកយានស្រាវជ្រាវខ្នាតតូចពីរគ្រឿង ដែលគ្រោងនឹងត្រូវបានដាក់ពង្រាយលើផ្ទៃព្រះចន្ទ បន្ទាប់ពីបានចុះចត។ យានខ្នាតតូចមួយគូនេះនឹងជួយក្រុមអ្នកបច្ចេកទេសលើផែនដីអាចតាមដានស្ថានភាពរបស់យានចុះចត SLIM និងថតរូបតំបន់ចុះចត ក៏ដូចជាផ្ដល់ប្រព័ន្ធទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ជាមួយនឹងផែនដី។

មុននោះ ស្ថានីយចុះចត Hakuto-R របស់ក្រុមហ៊ុនឯកជន Hakuto-R នៅតូក្យូ ក៏បានហោះដល់គន្លងតារាវិថីព្រះចន្ទ ប៉ុន្តែបានធ្លាក់បុកដីកាលពីខែមេសាឆ្នាំកន្លង។ ដូច្នេះ ជោគជ័យរបស់ SLIM នឹងជាប្រវត្តិសាស្ត្រដ៏សំខាន់មួយ។ គិតមកដល់បច្ចុប្បន្ន លើពិភពលោកមានតែបួនប្រទេសប៉ុណ្ណោះដែលធ្លាប់បានបញ្ជូនយានអវកាសទៅស្រាវជ្រាវឋានព្រះចន្ទ នោះគឺ សូវៀត អាម៉េរិក ចិន និងឥណ្ឌា។

ក្រៅពី SLIM រ៉ុក្កែតរុញច្រាន H-2A ក៏ដឹកឡេស្កុបអវកាស XRISM (បេសកកម្មថតរូបដែលបំពាក់បច្ចេកវិទ្យាកាំរស្មីអ៊ិច (X)) ដែលជាគម្រោងសហការរវាងទីភ្នាក់ងារអវកាសជប៉ុន អាម៉េរិក និងអឺរ៉ុប នឹងធ្វើសកម្មភាពនៅក្នុងគន្លងតារាវិថីកម្រិតទាបរបស់ផែនដី។ តេឡេស្កុបនេះនឹងស្រាវជ្រាវចក្រវាលតាមរយៈកាំរស្មីអ៊ិចថាមពលខ្ពស់ក្នុងទីអវកាស៕

September 7, 2023

ជាងពីរឆ្នាំទៀត អូស្ត្រាលីនឹងបញ្ជូនយានទៅចុះចតលើឋានព្រះចន្ទ

ទីភ្នាក់ងារអវកាសអូស្ត្រាលី កាលពីថ្ងៃទី 05 កញ្ញា បានប្រកាសថា ប្រទេសនេះមានគម្រោងបញ្ជូនរ៉ូបូតដំបូងរបស់ខ្លួនទៅកាន់ឋានព្រះចន្ទ តាមរយៈបេសកកម្ម Artemis របស់អាម៉េរិក នៅប៉ុន្មានឆ្នាំខាងមុខ។

«ដោយការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាគ្រប់គ្រងពីចម្ងាយលំដាប់កំពូលលើពិភពលោករបស់អូស្ត្រាលី រ៉ូបូតស្វ័យប្រវត្តនឹងចាប់យកសំណាកដី ថ្មរបស់ព្រះចន្ទ ដែលហៅថា regolith។ ណាសានឹងប្រឹងប្រែងចម្រាញ់អុកស៊ីសែនពីសំណាកដី។ នេះគឺជាជំហានសំខាន់មួយឆ្ពោះទៅកាន់ការបង្កើតវត្តមានយូរអង្វែងរបស់មនុស្សនៅលើឋានព្រះចន្ទ» ទីភ្នាក់ងារអវកាសអូស្ត្រាលី (ASA) ឱ្យដឹងដូច្នេះ។

រ៉ូបូតមិនទាន់មានឈ្មោះ ខណៈ ASA កំពុងបង្កើតកម្មវិធីប្រឡងមួយដើម្បីដាក់ឈ្មោះឱ្យរ៉ូបូតនេះ។ ពលរដ្ឋនៅអូស្ត្រាលីអាចចូលរួមការប្រឡងដែលនឹងផុតកំណត់នៅថ្ងៃទី 20 តុលាខាងមុខ។ ASA នឹងជ្រើសរើសឈ្មោះចំនួនបួន រួចហើយបើកឱ្យមានការជ្រើសរើសជាសាធារណៈ។ ឈ្មោះដែលបានឈ្នះការប្រកួតនឹងត្រូវបានប្រកាសនៅដើមខែធ្នូ 2023។ ឈ្មោះនេះនឹងត្រូវដាក់ឱ្យរ៉ូបូតរបស់អូស្ត្រាលីដែលធ្វើដំណើរទៅតាមយានអវកាសរបស់ណាសាក្នុងបេសកម្ម Artemis ដែលនឹងចុះចតលើឋានព្រះចន្ទនៅឆ្នាំ 2026។

ណាសាកំពុងប្រឹងប្រែងដើម្បីបង្កើតវត្តមានយូរអង្វែងរបស់មនុស្សនៅលើ និងជុំវិញឋានព្រះចន្ទនៅចុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 2020 តាមរយៈកម្មវិធី Artemis។ ចំណេះដឹង និងសមត្ថភាពដែលប្រមូលបានពីកម្មវិធីនេះនឹងជួយឱ្យមនុស្សបោះជំហានទៅរកគោលដៅ «ហោះ» ទៅកាន់ភពអង្គារ។

Artemis 3 នឹងនាំអ្នកអវកាសចុះចតក្បែរប៉ូលខាងត្បូងរបស់ព្រះចន្ទនៅចុងឆ្នាំ 2025 ឬ 2026

គិតមកដល់ពេលនេះ ណាសាបានអនុវត្តដោយជោគជ័យនូវបេសកកម្មមួយនៅក្នុងកម្មវិធី Artemis នោះគឺ Artemis 1។ ក្នុងបេសកកម្មនេះ យាន Orion គ្មានមនុស្សបានហោះទៅកាន់គន្លងតារាវិថីព្រះចន្ទ និងត្រលប់មកកាន់ផែនដីក្នុងឆ្នាំ 2022។ ណាសាកំពុងត្រៀមសម្រាប់បេសកកម្ម Artemis 2 ដែលគ្រោងនឹងនាំអវកាសចរ 4 រូប ហោះទៅគោចរជុំវិញព្រះចន្ទនៅឆ្នាំ 2024។ Artemis 3 នឹងនាំអ្នកអវកាសចុះចតក្បែរប៉ូលខាងត្បូងរបស់ព្រះចន្ទនៅចុងឆ្នាំ 2025 ឬ 2026 បើសិនគ្រប់យ៉ាងដំណើរការដោយរលូន។

ណាសាកំពុងប្រើប្រាស់ទំនាក់ទំនងពាណិជ្ជកម្ម និងអន្តរជាតិដើម្បីសម្រេចបានគោលដៅប្រកបដោយមហិច្ឆតារបស់ Artemis ។ ដៃគូសហការរបស់ណាសាសម្រាប់គម្រោង Artemis រួមមានជាអាទិ៍ ទីភ្នាក់ងារអវកាសអឺរ៉ុប (ESA), អូស្ត្រាលី, SpaceX ។ល។

September 6, 2023

Tag: យានអវកាស