ព្រះចន្ទ - La Reine Media

បាតុភូត «ព្រះចន្ទយក្ស» ដំបូងរបស់ឆ្នាំ 2023 កើតឡើងនៅយប់នេះ

ព្រះចន្ទដែលមានរូបរាងធំជាងគេដំបូងក្នុងឆ្នាំ 2023 គឺស្ថិតក្នុងចំណោមព្រះចន្ទធំៗជាងគេដែលនឹងកើតឡើងក្នុងខែកក្កដា សីហា និងកញ្ញាឆ្នាំ 2023។

«ព្រះចន្ទយក្ស» នៅថ្ងៃទី 03 ខែកក្កដានេះ គឺជាព្រះចន្ទធំជាងគេដំបូងបង្អស់ក្នុងឆ្នាំ 2023។ ក្នុងព្រឹត្តិការណ៍នេះ ព្រះចន្ទនឹងធំជាងធម្មតារហូតដល់ 30% និងភ្លឺជាងធម្មតា 14% នៅពេលមើលពីផែនដី។ ក៏ប៉ុន្តែ ភាពខុសគ្នានេះតែងពិបាកដឹងបានដោយមើលនឹងភ្នែកទទេ លើកលែងតែអ្នកមើលព្រះចន្ទច្រើនយប់ជាបន្តបន្ទាប់។ នេះបើតាមទំព័រ Space។

បាតុភូត «ព្រះចន្ទយក្ស» គឺជាលទ្ធផលដែលកើតឡើងនៅពេលព្រះចន្ទគោចរចូលក្បែរផែនដីជាងធម្មតានៅក្នុងពេលព្រះចន្ទពេញបូណ៌មី។ មន្ត្រីរបស់ណាសាឱ្យដឹងនៅថ្ងៃនេះថា ថ្ងៃនេះព្រះចន្ទស្ថិតនៅចម្ងាយពីផែនដី 361,934 គីឡូម៉ែត្រ ជិតជាងធៀបនឹងចម្ងាយធម្យម 382,900 គីឡូម៉ែត្រ។

«ព្រះចន្ទយក្ស» កើតឡើងដោយសារតែគន្លងគោចររបស់ព្រះចន្ទជុំវិញផែនដីមិនមែនមូលឥតខ្ចោះ។ ដោយសារតែទំនាញផែនដី គន្លងគោចររបស់ព្រះចន្ទមានរូបរាងស្រដៀងពងក្រពើ នេះមានន័យថា អំឡុងខែខ្លះព្រះចន្ទនៅជិតផែនដី និងខែខ្លះទៀតនៅឆ្ងាយពីផែនដី។ ពេលបាតុភូត «ព្រះចន្ទយក្ស» កើតឡើង ក៏ជាពេលដែលព្រះចន្ទពេញវង់ និងស្ថិតនៅក្បែរផែនដីជាងធម្មតា។

ក្រោយខែកក្កដា បាតុភូមខាងលើនឹងកើតឡើងម្ដងទៀតនៅក្នុងថ្ងៃទី 01 សីហា, 30 សីហា និង 28 កញ្ញា ឆ្នាំ 2023។ ចំណែកឆ្នាំ 2024 វិញ «ព្រះចន្ទយក្ស» នឹងកើតឡើងតែពីរលើកប៉ុណ្ណោះ គឺនៅថ្ងៃទី 18 កញ្ញា និង 18 តុលា៕

July 3, 2023

អ្នកជំនាញរបស់ណាសាថា ព្រះចន្ទអាចមានភាវៈរស់ ពិសេសគឺប្រភពរបស់វា

ភាវៈរស់ក្រៅភពផែនដីមិនមែននៅឆ្ងាយឡើយ តែអាចស្ថិតនៅលើភពរណបរបស់ផែនដី នោះគឺព្រះចន្ទរបស់មនុស្ស។

ប៉ូលខាងត្បូងរបស់ព្រះចន្ទក្លាយជាចំណុចដ៏ទាក់ទាញសម្រាប់បណ្ដាប្រទេសមហាអំណាចអវកាស ពិសេសនៅពេលទីភ្នាក់ងារអវកាសអាម៉េរិក (ណាសា) រៀបគម្រោងនាំមនុស្សឡើងទៅជាន់ដីព្រះចន្ទតាមរយៈបេសកកម្ម Artemis។

ថ្មីៗនេះ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រមួយរូបរបស់ណាសា បានចែករំលែកព័ត៌មានដ៏គួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលមួយ នោះគឺ នៅលើឋានព្រះចន្ទអាចមានភាវៈរស់ បើទោះមានលក្ខខណ្ឌមិនអំណោយផលសម្រាប់ជីវិត។

យោងតាម Business Insider អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ Prabal Saxena របស់អង្គការណាសា ឱ្យដឹងថា ជីវិតរបស់សត្វល្អិតអាចមានវត្តមាននៅក្នុងបរិស្ថានអាក្រក់ដូចនៅលើព្រះចន្ទ។ លោក Prabal បន្ថែមថា រណ្ដៅនានានៅលើផ្ទៃព្រះចន្ទទំនងជាបានផ្ដល់ជាជម្រកល្អសម្រាប់សត្វល្អិតទាំងនោះ ពិសេសគឺនៅប៉ូលខាងត្បូងដែលពន្លឺព្រះអាទិត្យមិនអាចទៅដល់។

លោក Prabal និងសហការីយល់ថា សត្វល្អិតទាំងនេះមានប្រភពមកពីទីអវកាស ពិសេសគឺផែនដីតែម្ដង។ សត្វល្អិតទាំងនេះ បើសិនជាមាន ពួកវាប្រហែលជាបានទៅកាន់ឋានព្រះចន្ទតាមរយៈយានអវកាស ក្នុងនោះមានយានចុះចតដូចជា Apollo របស់សហរដ្ឋអាម៉េរិក កាលពីឆ្នាំ 1969 ជាដើម។ ប្រសិនបើពេលនេះពុំមានសត្វល្អិត នៅថ្ងៃខាងមុខ ព្រះចន្ទក៏នៅតែមានវត្តមានរបស់ភាវៈរស់ ព្រោះថា អនាគត មនុស្សនឹងបង្កើនវត្តមានរបស់ខ្លួននៅទីនោះ៕

June 16, 2023

អាចម៍ផ្កាយដែលគោចរអមនឹងផែនដីតាំងពីឆ្នាំ 100 មុនគ្រិស្តសករាជ

ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រប្រទះឃើញអាចម៍ផ្កាយ 2023 FW13 ដែលមានអង្កត់ផ្ចិតប្រហែល 15 ម៉ែត្រ បានក្លាយជា «អ្នកជិតខាង» របស់ផែនដីតាំងពីរាប់ពាន់ឆ្នាំមុនរហូតដល់ដល់បច្ចុប្បន្ន។

អាចម៍ផ្កាយ 2023 FW13 ស្ថិតក្នុងប្រភេទ «quasi-moon» ឬ «quasi-satellite» (ស្ដង់ដាព្រះចន្ទ ឬ ស្ដង់ដាផ្កាយរណប) ដែលមានន័យថា វាគោចរជុំវិញព្រះអាទិត្យទៅតាមពេលវេលាដូចទៅនឹងផែនដី ប៉ុន្តែទទួលរងឥទ្ធិពលតិចតួចបំផុតពីកម្លាំងទំនាញរបស់ផែនដី។ នេះបើតាម Live Science ចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី 31 ឧសភា 2023។

យោងតាមណាសា អង្កត់ផ្ចិតរបស់ 2023 FW13 ត្រូវបានអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រគណនាឃើញថា ប្រហែល 15 ម៉ែត្រ។ នៅក្នុងគន្លងតារាវិថីជុំវិញព្រះអាទិត្យ អាចម៍ផ្កាយ 2023 FW13 ក៏វិលជុំវិញផែនដី ក្នុងគម្លាតប្រហែល 14 លានគីឡូម៉ែត្រ។ ចំណែកព្រះចន្ទរបស់មនុស្សដែលមានអង្កត់ផ្ចិត 3,474 គីឡូម៉ែត្រ មានគន្លាតពីផែនដីជិតបំផុតត្រឹម 364,000 គីឡូម៉ែត្រ។

ស្ថានីយសង្កេតតារា Pan-STARRS ដែលមានទីតាំងនៅលើកំពូលភ្នំភ្លើង Haleakala ក្នុងរដ្ឋ Hawaii បានប្រទះឃើញ 2023 FW13 កាលពីខែមីនា ឆ្នាំ 2023។ វត្តមានរបស់អាចម៍ផ្កាយនេះ ក្រោយមកក៏ត្រូវបានបញ្ជាក់ដោយតេឡេស្កុបកាណាដា-បារាំង-ហាវាយ និងតេឡេស្កុបចំនួនពីរទៀតនៅ Arizona។ ថ្ងៃទី 01 មេសា 2023 មជ្ឈមណ្ឌលអាចម៍ផ្កាយនៃសហព័ន្ធតារាសាស្ត្រអន្តរជាតិ (IAU) បានបញ្ចូល 2023 FW13 ទៅក្នុងបញ្ជីជាផ្លូវការ។

ការគណនាមួយចំនួនបង្ហាញថា 2023 FW13 បានធ្វើជា «អ្នកជិតខាង» របស់ផែនដីយ៉ាងហោចក៏ចាប់ពីឆ្នាំ 100 មុនគ្រិស្តសករាជ។ Adrien Coffinet តារាវិទូដំបូងគេដែលបានចាត់ 2023 FW13 ទៅក្នុងប្រភេទស្ដង់ដាព្រះចន្ទ អះអាងថា អាចម៍ផ្កាយនេះនឹងបន្តផ្លាស់ទីទៅតាមគន្លងគោចរបច្ចុប្បន្នរហូតដល់ប្រហែលឆ្នាំ 3700។

«ដំណឹងល្អគឺថា គន្លងគោចរបែបនេះនឹងមិននាំឱ្យមានហេតុការណ៍ប៉ះទង្គិចជាមួយផែនដីនោះទេ» Alan Harris តារាវិទូនៅវិទ្យាស្ថានអវកាសវិទ្យាឱ្យដឹងដូច្នេះ។

2023 FW13 មិនមែនជាអាចម៍ផ្កាយប្រភេទស្តង់ដាព្រះចន្ទតែមួយគត់របស់ផែនដីនោះឡើយ។ អាចម៍ផ្កាយ Kamo’oalewa ដែលត្រូវបានរកឃើញកាលពីឆ្នាំ 2016 ក៏ត្រូវបានចាត់ចូលក្នុងប្រភេទនេះ។ Kamo’oalewa គោចរក្បែរផែនដីនៅក្នុងគន្លងជុំវិញព្រះអាទិត្យ។ ការសិក្សាស្រាវជ្រាវកាលពីឆ្នាំ 2021 បង្ហាញថា Kamo’oalewa អាចជាបំណែកមួយរបស់ព្រះចន្ទកាលពីអតីតកាល។

យោងតាមទិន្នន័យខាងលើ យើងអាចចាត់ទុកបានថា បច្ចុប្បន្ន ផែនដីរបស់មនុស្សមានព្រះចន្ទរហូតដល់បីដួងទៅហើយ៕

June 1, 2023

អាចម៍ផ្កាយប្រវែង 200 ម៉ែត្រ កំពុងហោះសំដៅមកកាន់ផែនដី

ទីភ្នាក់ងារអវកាសអាម៉េរិក (ណាសា) កំពុងតាមដានយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើអាចម៍ផ្កាយខ្នាតធំមួយដែលនឹងហោះមកជិតផែនដីនៅចុងខែឧសភានេះ ក្នុងល្បឿន 25,750 គីឡូម៉ែត្រ/ម៉ោង។

អាចម៍ផ្កាយដែលកំពុងហោះមកកាន់ផែនដី និងមានឈ្មោះថា 2023 CL3 នេះ មានទទឹងប្រហែល 200 ម៉ែត្រ។ ណាសាបានដាក់អាចម៍ផ្កាយនេះទៅក្នុងក្រុម «ក្បែរផែនដី» ដែលត្រូវការតាមដានស្រាវជ្រាវបន្ត។

2023 CL3 មានទំហំធំជាងពីរដងធៀបនឹងរូបសំណាកសេរីភាព Statue of Liberty (កម្ពស់សរុបប្រហែល 93 ម៉ែត្រ)។ អាចម៍ផ្កាយនេះអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរ បើសិនធ្លាក់មកលើផែនដី។

តាមការព្យាករ អាចម៍ផ្កាយនេះនឹងហោះកាត់មុខផែនដីនៅថ្ងៃទី 24 ឧសភា ក្នុងគម្លាត 7.2 លានគីឡូម៉ែត្រ។ គម្លាតពីផែនដីទៅឋានព្រះចន្ទគឺ 384,400 គីឡូម៉ែត្រ។ ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រគណនាឃើញថា អាចម៍ផ្កាយនេះនឹងហោះកាត់មុខផែនដីដោយសុវត្ថិភាពក្នុងល្បឿនជាង 25,750 គីឡូម៉ែត្រ/ម៉ោង។

ណាសាបានរកឃើញថា បច្ចុប្បន្នមានអាចម៍ផ្កាយប្រហែល 1,113,527 ដុំ នៅក្នុងប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ។ ពួកវាគោចរជុំវិញព្រះអាទិត្យ និងប្រមូលផ្ដុំត្រង់តំបន់ខ្សែក្រវាត់អាចម៍ផ្កាយដែលនៅចន្លោះភពអង្គារ និងភពព្រហស្បតិ៍៕

May 10, 2023

បាតុភូត «រាហូចាប់ចន្ទ» ដំបូងគេក្នុងឆ្នាំនេះ ជិតកើតឡើងហើយ

ព្រះចន្ទនឹងគោចរចូលក្នុងតំបន់ងងឹតខាងក្រោយរបស់ផែនដីនៅថ្ងៃទី 05 ឧសភា ធ្វើឱ្យព្រះចន្ទអ័ព្ទរស្មីជាងមុន បង្កើតបានជាបាតុភូតរាហូចាប់ចន្ទ្រ (ចន្ទគ្រាស) មួយចំហៀង។

បាតុភូតចន្ទគ្រាសនេះនឹងចាប់ផ្ដើមពីម៉ោង 22 និង 15 នាទី នៃថ្ងៃទី 05 ឧសភា (នៅកម្ពុជា) ហើយអាចមើលឃើញពីគ្រប់ទិសដែលមានព្រះចន្ទស្ថិតនៅឯនាយជើងមេឃ រួមមានទ្វីបអង់តាក់ទិក ទ្វីបអាស៊ី រុស្ស៊ី ទ្វីបអូសេអានី តំបន់អាហ្វ្រិកខាងត្បូង និងអាហ្វ្រិកកណ្ដាល។

ព្រឹត្តិការណ៍នេះនឹងឈានដល់ចំណុចកំពូលនៅម៉ោង 00 និង 24 នាទី ថ្ងៃទី 06 ឧសភា ហើយបញ្ចប់នៅម៉ោង 02 និង 32 នាទីក្នុងថ្ងៃដដែល នៅពេលព្រះចន្ទគោចរចេញផុតពីស្រមោលផែនដី។

ដូចទៅនឹងប្រភេទនៃបាតុភូតរាហូចាប់ចន្ទដទៃ ចន្ទគ្រាសមួយចំហៀងកើតឡើងដោយសារផែនដីគោចរឆ្លងកាត់តំបន់ចន្លោះរវាងព្រះចន្ទ និងព្រះអាទិត្យ។ ប្រការនេះធ្វើឱ្យពន្លឺដែលព្រះអាទិត្យជះទៅលើព្រះចន្ទត្រូវបាំងបិទដោយផែនដី គ្រាដែលស្រមោលរបស់ផែនដីជះទៅលើព្រះចន្ទ ហើយជាលទ្ធផល ព្រះចន្ទត្រូវងងឹតមួយផ្នែក មួយចំហៀង ឬងងឹតទាំងស្រុងទៅតាមទីតាំងរបស់ផែនដី ព្រះចន្ទ និងព្រះអាទិត្យ។

May 2, 2023

NASA ពន្យារពេលនាំមនុស្សត្រលប់ទៅកាន់ឋានព្រះចន្ទ ក្នុងបេសកកម្ម Artemis

ប្រធានអង្គការ NASA កាលពីថ្ងៃទី 9 វិច្ឆិកា បានឱ្យដឹងថា ជើងហោះហើរនាំមនុស្សឡើងទៅកាន់ឋានព្រះចន្ទជាលើកដំបូងក្រោយរយៈពេល 50 ឆ្នាំ នឹងមិនអាចធ្វើទៅបានមុនឆ្នាំ 2055 ឡើយ។

ប្រការនេះមានន័យថា បេសកកម្ម Artemis 3 ត្រូវបានពន្យារពេលយ៉ាងតិចមួយឆ្នាំ ធៀបនឹងថ្ងៃកំណត់ដំបូងដែលរដ្ឋាភិបាលរបស់អតីតប្រធានាធិបតី Donald Trump បានដាក់ចេញ។ មូលហេតុដែលនាំឱ្យមានការពន្យារពេលនេះ កើតឡើងដោយសារបញ្ហាផ្លូវច្បាប់ ទាក់ទិននឹងកិច្ចសន្យាក្នុងការអភិវឌ្ឍយានចុះចតលើឋានព្រះចន្ទ។

ថ្មីៗនេះ ក្រុមហ៊ុន Blue Origin របស់មហាសេដ្ឋី Jeff Bezos បានដាក់ពាក្យប្ដឹង ដោយយល់ថា NASA និងរដ្ឋាភិបាល «លម្អៀង» ទៅរក SpaceX ទាក់ទិននឹងការប្រគល់កិច្ចសន្យាអភិវឌ្ឍប្រព័ន្ធបាញ់បង្ហោះ និងចុះចត។ ប៉ុន្តែ ក្រោយមក NASA បានឈ្នះក្ដី។

«យើងខាតពេលអស់ជិត 7 ខែ ដោយសាររឿងក្ដី ហើយប្រការនេះបានធ្វើឱ្យបេសកកម្មចុះចតដំបូងរបស់មនុស្ស លើឋានព្រះចន្ទ (រាប់ចាប់ពីឆ្នាំ 1972) ត្រូវថយទៅក្រោយឆ្នាំ 2025» ប្រធានទីភ្នាក់ងារអវកាសអាម៉េរិក (NASA) លោក Bill Nelson បកស្រាយដូច្នេះ។ លោកបន្តថា នឹងមានការចុះចតដោយគ្មានមនុស្សបើកបរ នៅក្នុងពេលណាមួយមុនពេលមនុស្សឈានជើងជាន់ដីឋានព្រះចន្ទជាថ្មី។

NASA កំពុងតែមានគោលដៅនាំមនុស្សឡើងទៅកាន់ឋានព្រះចន្ទជាថ្មី ក្រោយរយៈពេល 5 ទសវត្សរ៍ រាប់ចាប់ពីព្រឹត្តិការណ៍ឡើងជាន់ដីព្រះចន្ទតាមរយៈកម្មវិធី Apollo 17 កាលពីឆ្នាំ 1972។ គម្រោងថ្មី (Artemis) នេះ រួមមាន បេសកកម្ម Artemis 1, 2, 3 ដែលគ្រោងអនុវត្តជាបន្តបន្ទាប់ចាប់ពីឆ្នាំ 2022។

កាលពីថ្ងៃទី 5 វិច្ឆិកា NASA បានឱ្យដឹងថា ពួកគេសម្រេចបានការងារសំខាន់ៗមួយចំនួន នៅពេលដំឡើងយានអវកាស Orion ទៅលើក្បាលរ៉ុក្កែត SLS Block 1 ដែលមានកម្ពស់ 98 ម៉ែត្រ ខាងក្នុងរោងចក្រដំឡើងនៅឯមជ្ឈមណ្ឌលអវកាស Kennedy របស់ NASA ដែលមានទីតាំងនៅរដ្ឋ Florida សហរដ្ឋអាម៉េរិក។

Artemis 3 នឹងប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធ Starship របស់ក្រុមហ៊ុន SpaceX ដើម្បីនាំយាន Orion ចុះចតលើដីឋានព្រះចន្ទ

បេសកកម្មដំបូង (Artemis 1) គឺជាការហោះហើរគ្មានមនុស្សបើកបរ ដើម្បីពិនិត្យស្ថានភាពហោះហើរក្នុងទីអវកាសជ្រៅរបស់យាន Orion ហើយនឹងចុះចតលើផែនដីវិញ ដោយប្រើឆត្រយោង។ បើសិនជាអ្វីៗដំណើរការដោយរលូន នោះ Artemis 1 នឹងត្រូវបានបាញ់បង្ហោះនៅថ្ងៃទី 12 ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ 2022។

ចំណែកបេសកកម្ម Artemis 2 និង Artemis 3 វិញគឺ សុទ្ធតែមានអវកាសយានិកទៅជាមួយ។ តាមផែនការ Artemis 2 នៅតែប្រើប្រាស់រ៉ុក្កែត SLS Block 1 របស់ NASA ដើម្បីនាំយាន Orion ទៅហោះហើរជុំវិញឋានព្រះចន្ទ ខណៈ Artemis 3 នឹងប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធ Starship របស់ក្រុមហ៊ុន SpaceX ដើម្បីនាំយាន Orion ចុះចតលើដីឋានព្រះចន្ទ៕

November 10, 2021

យានរុករករបស់ចិន ប្រទះឃើញបង្គោលថ្មចម្លែកនៅលើឋានព្រះចន្ទ

យានរុករករបស់ចិន ឈ្មោះ Yutu-2 ឬ Jade Rabbit បានដំណើរការជាថ្មី និងថតបានបង្គោលថ្មចម្លែកមួយនៅផ្នែកងងឹតនៃឋានព្រះចន្ត។

យានចុះចត Chang’e 4 និងរ៉ូបូតរុករក Yutu-2 បាន «ភ្ញាក់ដឹងខ្លួន» ឡើងវិញ នៅថ្ងៃទី 6 កុម្ភៈ ក្រោយពីបាន «ដេកលក់» នៅក្នុងរដូវត្រជាក់ និងបានបញ្ជូនរូបភាពថ្មីៗមកកាន់ផែនដី ក្នុងនោះគេឃើញមានរូបថតមួយសន្លឹកដែលបង្ហាញអំពីដុំថ្មចម្លែកមួយដែលមានរាងស្រដៀងនឹងបង្គោលមួយត្រូវបានបោះនៅផ្នែកងងឹតរបស់ព្រះចន្ទ។

នៅក្នុងអត្ថបទមួយដែលចេញផ្សាយដោយទំព័រ Our Space ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រចិនបាននិយាយថា បង្គោលថ្មនេះគួរតែត្រូវបានពិនិត្យឱ្យមានលម្អិតជាងនេះ។

ក្រុមអ្នកគ្រប់គ្រងយាន បានរៀបចំផែនការដើម្បីបញ្ជាឱ្យយាន Yutu-2 ចូលទៅក្បែរដុំថ្មខាងលើ និងធ្វើការវិភាគដោយប្រើបច្ចេកវិទ្យា VNIS ដែលបំពាក់នៅលើយាន។ មុននេះ VNIS ត្រូវបានប្រើប្រាស់ដើម្បីពិនិត្យទៅលើសំណាកថ្ម និងថ្មកំបោរនៅតាមបណ្ដោយផ្លូវដែលរ៉ូបូតដើរកាត់តាមរណ្ដៅ Von Karman។

អ្នកស្រាវជ្រាវឋានព្រះចន្ទ Dan Moriarty មកពីមជ្ឈមណ្ឌលអវកាស Goddard របស់អង្គការ NASA ប្រចាំតំបន់ Greenbelt រដ្ឋ Maryland បាននិយាយថា «បង្គោលថ្មនេះ ដូចទៅនឹងបំណែកអ្វីមួយដែលលយចេញពីដី។ ប្រការនេះប្រាកដជាមានអ្វីមិនធម្មតា»។

អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រខាងលើបកស្រាយថា ឥទ្ធិពលដដែលៗដែលកើតឡើងដោយសារវដ្ដនៃសីតុណ្ហភាព និងបាតុភូតរំលីងនៅលើផ្ទៃរបស់ព្រះចន្ទ តែងតែធ្វើឱ្យដុំថ្មនានាត្រូវប្រេះបែក និងរំលីងពួកវាជារាងមូល។ បង្គោលថ្មថ្មីដែលទើបត្រូវបានរកឃើញនេះ អាចជាលទ្ធផលនៃការធ្លាក់អាចម៍ផ្កាយនៅក្បែរនោះដោយមិនបានឆ្លងកាត់ដំណាក់កាលខាងលើ។

ក្រុមអ្នកវវិទ្យាសាស្ត្រសង្ឃឹមថា ទិន្នន័យដែលបានមកពី VNIS នៅក្នុងការស្រាវជ្រាវបន្ទាប់នឹងផ្ដល់ចម្លើយបានលម្អិតជាងបច្ចុប្បន្ន ដែលអនុញ្ញាតឱ្យគេដឹងបានថា បង្គោលថ្មនោះ ធ្លាក់ពីទីអវកាស ឬយ៉ាងណា៕

ប្រភព៖ Space

February 15, 2021

NASA ប្រកាសអំពីផែនការលម្អិតសម្រាប់បេសកកម្មឡើងជាន់ដីឋានព្រះចន្ទជាថ្មី

ទីភ្នាក់ងារអវកាសអាមេរិក (NASA) កាលពីថ្ងៃទី 7ធ្នូ បានប្រកាសឱ្យដឹងអំពីរបាយការណ៍បឋមមួយដែលនិយាយលម្អិតអំពីគោលដៅអាទិភាពសម្រាប់ក្រុមអវកាសចរនៅក្នុងបេសកកម្ម Artemis នាពេលខាងមុខ។

មួយក្នុងចំណោមគោលដៅនានារបស់បេសកកម្មខាងលើ នឹងនាំយកសំណាកដីដែលមានទម្ងន់ 85 គីឡូក្រាម ដែលរួមមានទាំងសំណាកនៅលើផ្ទៃខាងលើ និងខាងក្រោមដីរបស់ឋានព្រះចន្ទ ត្រលប់មកកាន់ផែនដី ដែលនេះគឺជាបរិមាណដ៏ច្រើន បើធៀបនឹងទម្ងន់មធ្យម 64 គីឡូក្រាមដែលអវកាសចរក្នុងបេសកកម្ម Apollo បាននាំមកកាន់ផែនដី ចាប់ពីឆ្នាំ 1969 ដល់ឆ្នាំ 1972។

«ព្រះចន្ទមានសក្ដានុពលផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រដ៏ធំធេង ហើយក្រុមអវកាសចរនឹងជួយឱ្យយើងស្រាវជ្រាវទៅលើវា» អនុប្រធានរបស់គណៈកម្មការនៃបេសកកម្មវិទ្យាសាស្ត្ររបស់ NASA លោក Thomas Zurbuchen និយាយដូច្នេះ។

របាយការណ៍ដែលមានកម្រាស់ 188 ទំព័រ បានគូសវាសនូវគោលដៅវិទ្យាសាស្ត្រអាទិភាពជាច្រើនសម្រាប់បេសកកម្ម Artemis ដែលនឹងត្រូវបានដំណើរការចាប់ពីឆ្នាំ 2021។

ក្នុងនោះដែរ បេសកកម្ម Artemis I នឹងមានការសាកល្បងប្រព័ន្ធបាញ់បង្ហោះក្នុងទីអវកាស និងយាន Orion គ្មានមនុស្សបើក ដែលនេះនឹងត្រូវធ្វើឡើងនៅចុងឆ្នាំ 2021។ ពីរឆ្នាំបន្ទាប់ NASA នឹងដំណើរការបេសកកម្ម Artemis II ជាមួយនឹងការសាកល្បងលើយានអវកាសមានមនុស្សបើក ដែលនឹងហោះទៅកាន់គន្លងគោចរផែនដី ប៉ុន្តែមិនទាក់ទងនឹងការចុះចតលើឋានព្រះចន្ទ។ ភារកិច្ចសំខាន់ជាងគេ នោះគឺ បេសកកម្ម Artemis III ដែលនឹងនាំមនុស្សឡើងទៅជាន់ភពរណបធម្មជាតិរបស់ផែនដីនេះ នៅក្នុងឆ្នាំ 2024 ក្នុងនោះក៏នឹងមានអវកាសចរជាស្ត្រីមួយរូបដំបូងគេផងដែរ។

ក្រុមអវកាសចរនឹងត្រូវចំណាយពេលត្រឹមតែ 6ថ្ងៃកន្លះ នៅលើឋានព្រះចន្ទ ដើម្បីប្រមូលសំណាកដី និងថ្ម និងស្វែងយល់បន្ថែមអំពីទីឋាននេះ។ គោលដៅចុងក្រោយរបស់ NASA គឺការសាងសង់មូលដ្ឋាន Artemis នៅលើឋានព្រះចន្ទឱ្យបានមុនដំណាច់ទសវត្សរ៍ 2030 ដែលនេះគឺជាមហិច្ឆតាដ៏ធំសម្បើមមួយទាមទារឱ្យមានជំនួយរាប់ម៉ឺនលានដុល្លារ និងត្រូវការការយល់ព្រមពីប្រធានាធិបតី ក៏ដូចជាសភាអាមេរិកាំង។

នៅក្នុងបេសកកម្ម Artemis III ក្រុមអ្នកជំនាញមានគម្រោងបង្កើតបណ្ដាញវីដេអូ និងទិន្នន័យក្នុងពេលតែមួយដែលភ្ជាប់ពីក្រុមអ្នកអវកាសនៅលើឋានព្រះចន្ទទៅកាន់ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនៅលើផែនដី។ ពួកគេក៏ស្នើឱ្យបង្កើតឧបករណ៍ដែលមានទម្ងន់ស្រាលជាងមុន និងអាចបំពេញភារកិច្ចបានច្រើនជាងមុន។

ក្រៅពីនេះ NASA ក៏នឹងពិនិត្យទៅលើការដំឡើងជាមុននូវឧបករណ៍វិទ្យាសាស្ត្រនៅក្នុងតំបន់ក្បែរខាងនៃទីតាំងចុះចត Artemis III ក្នុងនោះមានដូចជា ឃ្លាំងផ្ទុកសម្ភារសម្រាប់ក្រុមអវកាសចរប្រើប្រាស់ពេលឡើងដល់ឋានព្រះចន្ទ រួមនឹងរ៉ូបូតស្រាវជ្រាវមួយគ្រឿង ឬច្រើនគ្រឿង ដើម្បីតាមដានបរិស្ថាននៅជុំវិញ៕

ប្រភព៖ AFP

December 9, 2020

អាមេរិកាំងបញ្ចេញផែនទីភូមិសាស្ត្រពេញលេញនៃឋានព្រះចន្ទ

ជាលើកដំបូងហើយដែលផ្ទៃដីទាំងមូលរបស់ព្រះចន្ទត្រូវបានគូរឡើងវិញដោយមជ្ឈមណ្ឌលតារាសាស្ត្រនៃទីភ្នាក់ងារអង្កេតភូមិសាស្ត្រសហរដ្ឋអាមេរិក USGS (United States Geological Survey)។

ផែនទីថ្មីនេះ ត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយការបូកផ្សំគ្នារវាងផែនទីភូមិសាស្ត្រចំនួន6ផ្សេងទៀតនៃកម្មវិធី Apollo និងទិន្នន័យដែលបានមកពីផ្កាយរណបនានាក្នុងពេលថ្មីៗនេះ បានបង្ហាញអំពីរចនាសម្ព័ន្ធផ្ទៃខាងលើយ៉ាងច្បាស់របស់ឋានព្រះចន្ទ ជាមួយនឹងភាពលម្អិតដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមក។

ចំពោះសហគមន៍អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ ផែនទីនេះគឺជាឯកសារដែលកាត់ថ្លៃមិនបាន សម្រាប់បេសកកម្មនៅលើព្រះចន្ទនាពេលអនាគត ដែលជួយដល់ការសិក្សាស្រាវជ្រាវប្រវត្តិ4.5ពាន់លានឆ្នាំរបស់ភពរណបធម្មជាតិតែមួយគត់ដែលគោចរជុំវិញភពផែនដីមួយនេះ។

Corey Fortezzo មកពី USGS ដែលជាប្រធាននៃការសិក្សាស្រាវជ្រាវនេះបានឱ្យដឹងថា “ផែនទីនេះគឺជាចំណុចកំពូលនៃគម្រោងដែលអូសបន្លាយរាប់ទសវត្សរ៍។ វាផ្ដល់ព័ត៌មានសំខាន់ៗសម្រាប់ការស្រាវជ្រាវផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រថ្មីៗផ្សេងទៀត”។

ដើម្បីអាចបង្កើតបានផែនទីភូមិសាស្ត្រទូទាំងឋានព្រះចន្ទ ទីភ្នាក់ងារ USGS បានសហការជាមួយ NASA និងវិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវភព និងព្រះចន្ទ(LPI) របស់សហរដ្ឋអាមេរិក រួមនឹងទីភ្នាក់ងាររុករកអវកាសជប៉ុន(JAXA)។ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានប្រើប្រាស់កាមេរ៉ាភូមិសាស្ត្រពីយានអវកាស SELENE របស់ជប៉ុន ដើម្បីប្រមូលទិន្នន័យនៅតំបន់អេក្វាទ័រ និងប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីនឡាហ្សែរវាស់កម្ពស់នៅលើយានអវកាស Lunar Reconnaissance Orbiter របស់ NASA ដើម្បីបន្ថែមផែនទីភូមិសាស្ត្រនៅប៉ូលខាងជើង និងខាងត្បូង។

“ព្រះចន្ទតែងមានកម្លាំងទាក់ទាញយ៉ាងខ្លាំងសម្រាប់មនុស្ស ហើយយើងក៏តែងតែរង់ចាំថ្ងៃមួយដែលអាចវិលត្រឡប់ទៅកាន់ទីនោះ។ ពិតជាអស្ចារ្យណាស់នៅពេលបានឃើញ USGS បង្កើតបានប្រភពធនធានដែលអាចជួយឱ្យ NASA រៀបគម្រោងសម្រាប់បេសកកម្មនាពេលអនាគត” នេះបើតាមសម្ដីរបស់ Jim Reilly ដែលជាប្រធានទីភ្នាក់ងារ USGS និងជាអតីតអវកាសចររបស់ NASA៕

https://www.youtube.com/watch?v=lTKbXpIqGtY

ប្រភព៖ សារព័ត៌មានបរទេស

April 25, 2020

Tag: ព្រះចន្ទ