ព្រះចន្ទ - La Reine Media

បន្ទាប់ពីយានអវកាសបានចុះចតលើឋានព្រះចន្ទដោយជោគជ័យ ឥណ្ឌារៀបផែនការសម្រាប់បេសកកម្មមានមនុស្ស

ក្នុងពេលដែលឥណ្ឌាកំពុងអបអរសាទរចំពោះយានអវកាសចន្ទ្រាយាន-3 (Chandrayaan-3) ចុះចតបានជោគជ័យកាលពីថ្ងៃទី 23 សីហា 2023 នាយករដ្ឋមន្ត្រីប្រទេសនេះបញ្ជាក់ថា ឥណ្ឌាគ្រោងនឹងនាំមនុស្សឡើងទៅកាន់ឋានព្រះចន្ទនាពេលដ៏ខ្លីខាងមុខ។

ស្ថានីយចុះចត Vikram របស់យានអវកាសចន្ទ្រាយាន-3 បានឆ្លងផុតរាល់ឧបសគ្គដើម្បីចុះចតក្បែរប៉ូលខាងត្បូងរបស់ព្រះចន្ទកាលពីព្រលប់ថ្ងៃទី 23 សីហា នាំឱ្យឥណ្ឌាក្លាយជាប្រទេសដំបូងគេលើពិភពលោកមានយានចុះចតលើតំបន់នេះ និងជាប្រទេសទីបួនដែលមានយានចុះចតលើឋានព្រះចន្ទ បន្ទាប់ពីសូវៀត អាម៉េរិក និងចិន។

យោងទៅលើជោគជ័យរបស់ចន្ទ្រាយាន-3 ឥណ្ឌានឹងបន្តបោះជំហានទៅមុខ តាមរយៈការបាញ់បង្ហោះយានដឹកមនុស្សដំបូងទៅកាន់ឋានព្រះចន្ទ។ «ឥណ្ឌាកំពុងស្ថិតនៅលើឋានព្រះចន្ទ» នាយករដ្ឋមន្ត្រីឥណ្ឌា លោក Narendra Modi ថ្លែងអំពីការចុះចតលើឋានព្រះចន្ទកាលពីម្សិលមិញដូច្នេះ។ លោក Modi បន្ថែមថា ប្រទេសនេះនឹងពិនិត្យមើលលទ្ធភាពបង្កើតបេសកកម្មមានមនុស្សនាពេលខាងមុខ។

នាយករដ្ឋមន្ត្រីឥណ្ឌា លោក Narendra Modi ថ្លែងអំពីការចុះចតលើឋានព្រះចន្ទកាលពីម្សិលមិញ

យោងតាម Times of India មុននោះ ឥណ្ឌាក៏បានប្រកាសអំពីគម្រោងនៃបេសកកម្មមានអវកាសចរនៅលើគន្លងតារាវិថីផែនដីសម្រាប់ឆ្នាំ 2024 បន្ទាប់ពីការបាញ់បង្ហោះយានគ្មានមនុស្ស Gaganyaan-1 និង Gaganyaan-2 ឡើងទៅកាន់ទីអវកាសនៅចុងឆ្នាំ 2023 នេះ។

គិតមកដល់បច្ចុប្បន្ន ពលរដ្ឋឥណ្ឌាដំបូងគេ និងតែម្នាក់គត់ដែលធ្លាប់បានហោះឡើងទៅកាន់ទីអវកាស នោះគឺអវកាសចរ Rakesh Sharma។ ឆ្នាំ 1982 Sharma ត្រូវបានជ្រើសរើសសម្រាប់បេសកកម្មអវកាសរវាងសូវៀត និងឥណ្ឌា។ ថ្ងៃទី 03 មេសា 1984 លោក Sharma រួមនឹងអ្នកអវកាសសូវៀតពីររូបទៀតបានឡើងទៅកាន់ស្ថានីយអវកាស Salyut 7 តាមរយៈយាន Soyuz T-11 ដើម្បីធ្វើការពិសោធមួយចំនួន។ ក្រោយពីចប់បេសកកម្ម អ្នកអវកាសខាងលើក៏បានចុះចតលើទឹកដីកាហ្សាក់ស្ថាននៅថ្ងៃទី 11 មេសា 1984៕

August 24, 2023

ឥណ្ឌាគឺជាប្រទេសទីបួននៅលើពិភពលោកដែល «ដាក់ជើងម្ខាង» ឡើងលើឋានព្រះចន្ទ?

យានអវកាសចន្ទ្រាយាន-3 (Chandrayaan-3) ត្រូវបានបាញ់បង្ហោះកាលពីថ្ងៃទី 14 កក្កដា ហើយគ្រោងនឹងចុះចតលើព្រះចន្ទនៅថ្ងៃទី 23 សីហានេះ។ ឥណ្ឌាអាចក្លាយជាប្រទេសទីបួនលើពិភពលោកដែល «ដាក់ជើងម្ខាង» ដល់ឋានព្រះចន្ទ។

ខាងក្រោមនេះគឺជាព័ត៌មានសំខាន់ៗស្ដីពីបេសកកម្មចន្ទ្រាយាន-3 ៖

-យានអវកាស៖ ចន្ទ្រាយាន-3 (Chandrayaan-3)

-បេសកកម្ម៖ ចុះចតលើឋានព្រះចន្ទ

-ស្ថាប័នគ្រប់គ្រង៖ ទីភ្នាក់ងារស្រាវជ្រាវអវកាសឥណ្ឌា (ISRO)

-ការចំណាយ៖ ប្រហែល 75 លានដុល្លារអាម៉េរិក

-ថ្ងៃបាញ់បង្ហោះ៖ ថ្ងៃទី 14 កក្កដា 2023 ម៉ោង 16 និង 05 នាទី (ពេលវេលានៅកម្ពុជា)

-ទីតាំងបាញ់បង្ហោះ៖ SLP, មជ្ឈមណ្ឌលអវកាស Satish Dhwan នៃសាធារណរដ្ឋឥណ្ឌា

កាមេរ៉ាលើយានអវកាសចន្ទ្រាយាន-3 (Chandrayaan-3) ថតព្រះរូបព្រះចន្ទកាលពីថ្ងៃទី 20 សីហា 2023

-គោលដៅ៖ គ្រោងនឹងចុះចតលើឋានព្រះចន្ទនៅថ្ងៃទី 23 សីហា 2023 វេលាម៉ោង 19 និង 34 នាទី (ម៉ោងនៅកម្ពុជា)

-ភារកិច្ច៖ យានចុះចត Vikram នឹងបញ្ចេញយានស្វ័យប្រវត្ត Pragyan នៅក្នុងតំបន់ក្បែរប៉ូលខាងត្បូងរបស់ព្រះចន្ទ និងមាត់ភ្នំភ្លើង Manzinus ដែលនៅក្បែរនោះ ដើម្បីពិសោធ និងស្រាវជ្រាវផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្ររយៈពេលពីរសប្ដាហ៍។

August 23, 2023

មូលហេតុដែលនាំឱ្យយានអវកាសរុស្ស៊ី Luna-25 ធ្លាក់បុកផ្ទៃព្រះចន្ទ

ហេតុការណ៍ធ្លាក់យានអវកាសព្រះចន្ទ Luna-25 ទំនងជាកើតឡើងដោយសារបញ្ហាម៉ាស៊ីន។ នេះបើតាម Yury Borisov ប្រធានអង្គការអវកាសរុស្ស៊ី Roscosmos ឱ្យដឹងកាលពីថ្ងៃទី 21 សីហា។

នៅលើទូរទស្សន៍ Russia-24 លោក Borisov និយាយថា យានអវកាស Luna-25 ប្ដូរទិស និងបញ្ឆេះម៉ាស៊ីនដើម្បីឆ្ពោះចូលគន្លងគោចរជុំវិញព្រះចន្ទ មុននឹងចុះចត។ ក៏ប៉ុន្តែ ម៉ាស៊ីនមិនបានឈប់ដូចការគ្រោងទុក។ តាមការកំណត់ ម៉ាស៊ីនត្រូវតែដំណើរការ 84 វិនាទី ប៉ុន្តែវាដំណើរការរហូតដល់ 127 វិនាទី។ នេះគឺជាមូលហេតុចម្បងដែលបណ្ដាលឱ្យយានធ្លាក់បុកផ្ទៃព្រះចន្ទ។

Roscosmos បានដាច់ទំនាក់ទំនងជាមួយយាន Luna-25 កាលពីថ្ងៃទី 19 សីហា។ មួយថ្ងៃក្រោយមក ពួកគេក៏បានប្រកាសថា បេសកកម្មព្រះចន្ទរបស់ Luna-25 បានបរាជ័យ។ Roscosmos បង្ហើបឱ្យដឹងថា Luna-25 បានព្យាយាមប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីនរុញច្រានដើម្បីកែតម្រូវគន្លងគោចរ មុនពេលដាច់ទំនាក់ទំនង។

យានអវកាសខាងលើហោះឆ្ពោះទៅកាន់ប៉ូលខាងត្បូងរបស់ព្រះចន្ទ ហើយគ្រោងនឹងចុះចតនៅទីនោះក្នុងថ្ងៃទី 21 សីហា 2023 ប៉ុន្តែបានបរាជ័យ។

ទំព័រ TASS រាយការណ៍ថា រុស្ស៊ីកំពុងតែរៀបផែនការសម្រាប់បេសកកម្ម Luna មួយផ្សេងទៀត រួមមាន Luna-26 និង Luna-27។ Luna-25 ត្រូវបានគេរំពឹងថាជាជំហានសំខាន់ថ្មីបំផុតក្នុងវិស័យអវកាសរបស់រុស្ស៊ី។ ប្រទេសនេះមិនធ្លាប់បានបញ្ជូនយានអវកាសណាមួយទៅចុះចតលើឋានព្រះចន្ទ រាប់ចាប់ពីក្រោយសម័យសូវៀត។ បេសកកម្ម Luna ចុងក្រោយគឺ Luna-24 ដែលបានចុះចតលើឋានព្រះចន្ទនៅថ្ងៃទី 18 សីហា 1976៕

August 22, 2023

ឥណ្ឌាប្រកាសកាលបរិច្ឆេទនៃការចុះចតលើឋានព្រះចន្ទរបស់យានអវកាស Chandrayaan-3

អង្គការស្រាវជ្រាវអវកាសឥណ្ឌា (ISRO) បានប្រកាសថា ស្ថានីយចុះចតរបស់បេសកកម្ម Chandrayaan-3 នឹងចុះចតលើឋានព្រះចន្ទនៅវេលាម៉ោង 19 និង 34 នាទី ថ្ងៃទី 23 សីហា 2023 (ម៉ោងនៅកម្ពុជា)។

ដំណើរការចុះចតនឹងត្រូវបានផ្សាយផ្ទាល់លើគេហទំព័រផ្លូវការរបស់ ISRO និងលើទូរទស្សន៍ជាតិឥណ្ឌា Doordarshan រួមនឹងបណ្ដាញសង្គម Facebook និង YouTube ជាដើម។ នេះបើតាមអង្គការស្រាវជ្រាវអវកាសឥណ្ឌា ប្រកាសកាលពីថ្ងៃទី 20 សីហា។

«សមិទ្ធផលនេះនឹងជាជំហានសំខាន់មួយសម្រាប់វិទ្យាសាស្ត្រ បច្ចេកទេស និងបច្ចេកវិទ្យារបស់ឥណ្ឌា ដែលជានិមិត្តរូបនៃវឌ្ឍនភាពរបស់ប្រទេសជាតិក្នុងវិស័យស្រាវជ្រាវអវកាស» ISRO លើកឡើងដូច្នេះ។

រ៉ុក្កែត LVM3 នាំស្ថានីយចុះចត Vikram របស់បេសកកម្ម Chandrayaan-3 ហោះឡើងពីមជ្ឈមណ្ឌលអវកាស Satish Dhawan នៅវេលាម៉ោង 16 និង 05 នាទី ថ្ងៃទី 14 កក្កដា 2023 (ពេលវេលានៅកម្ពុជា)។ យាន Chandrayaan-3 បានហោះដល់គន្លងតារាវិថីព្រះចន្ទកាលពីថ្ងៃទី 05 សីហា 2023។

Vikram នាំយករ៉ូបូត Pragyan មួយគ្រឿងទៅតាមខ្លួន។ យានមួយគូដែលដំណើរដោយថាមពលព្រះអាទិត្យនេះនឹងស្រាវជ្រាវអំពីផ្ទៃរបស់ព្រះចន្ទក្នុងរយៈពេលមួយថ្ងៃលើឋាននេះ (ប្រហែលនឹង 14 ថ្ងៃនៅលើផែនដី) មុនពេលរាត្រីព្រះចន្ទមកដល់ ធ្វើឱ្យពួកវាអស់ថាមពល។

ស្ថានីយ Vikram បានទៅដល់គន្លងគោចរដែលមានចម្ងាយពីព្រះចន្ទពី 25 ទៅ 134 គីឡូម៉ែត្រ កាលពីថ្ងៃទី 20 សីហា 2023។ ស្ថានីយនេះនឹងត្រូវឆ្លងកាត់ការត្រួតពិនិត្យដោយស្វ័យប្រវត្ត និងរង់ចាំព្រះអាទិត្យរះនៅតំបន់ក្បែរប៉ូលខាងត្បូងរបស់ព្រះចន្ទដែលត្រូវបានកំណត់ជាទីតាំងចុះចត។ តំបន់ដែលអាចមានទឹកក្នុងទម្រង់កកនេះក៏ជាគោលដៅរបស់យានអវកាសរុស្ស៊ី Luna-25 ផងដែរ ប៉ុន្តែវាបានធ្លាក់ទៅបុកដីព្រះចន្ទ មិនអាចចុះចតនៅថ្ងៃទី 21 សីហា ទៅតាមផែនការ។ Vikram បំពាក់ឧបករណ៍វិទ្យាសាស្ត្រចំនួនបួនគ្រឿងសម្រាប់ការពិសោធវិទ្យាសាស្ត្រ៕

August 21, 2023

រុស្ស៊ីបរាជ័យក្នុងបេសកកម្មបញ្ជូនយានទៅចុះចតលើឋានព្រះចន្ទ

បេសកកម្មព្រះចន្ទដំបូងរបស់ប្រទេសរុស្ស៊ីក្រោយរយៈពេល 47 ឆ្នាំ បានទទួលបរាជ័យ ពេលយាន Luna-25 បាត់បង់ការគ្រប់គ្រងក្នុងគ្រាចុះចត និងបានធ្លាក់បុកផ្ទៃព្រះចន្ទ។

យោងតាមសារព័ត៌មាន Reuters ទីភ្នាក់ងារអវកាសរុស្ស៊ី Roscosmos ប្រកាសថា បានដាច់ទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងយាន Luna-25 វេលាម៉ោង 18 និង 57 នាទី ថ្ងៃទី 19 សីហា 2023 (ម៉ោងនៅកម្ពុជា) ពេលយាននេះជួបបញ្ហាពេលឆ្ពោះទៅកាន់គន្លងគោចរ មុនពេលចុះចតលើឋានព្រះចន្ទ។ តាមគម្រោង Luna-25 នឹងចុះចតលើឋានព្រះចន្ទនៅថ្ងៃទី 21 សីហានេះ។ «យានអវកាសហោះហើរក្នុងគន្លងគោចរដែលមិនអាចស្មានត្រូវ និងឈប់ដំណើរការដោយសារតែប៉ះទង្គិចនឹងផ្ទៃព្រះចន្ទ» Roscosmos ឱ្យដឹងដូច្នេះ។

Roscosmos បានបង្កើតគណៈកម្មការផ្ទៃក្នុងពិសេសមួយដើម្បីស៊ើបអង្កេតរកមូលហេតុនៅពីក្រោយបរាជ័យរបស់យាន Luna-25 ដែលជាបេសកកម្មវិលត្រលប់មកប្រកួតប្រជែងលើឋានព្រះចន្ទ។ បរាជ័យនេះបានបង្ហាញនូវជំហានថយក្រោយរបស់រុស្ស៊ី រាប់ចាប់ពីសង្គ្រាមត្រជាក់ ដែលកាលនោះ សូវៀត (រុស្ស៊ីបច្ចុប្បន្ន) បានក្លាយជាប្រទេសដំបូងគេដែលបាញ់បង្ហោះផ្កាយរណប Sputnik 1 ឡើងទៅកាន់គន្លងតារាវិថីផែនដីក្នុងឆ្នាំ 1957 និងអ្នកអវកាស Yuri Gagarin បានក្លាយជាមនុស្សដំបូងគេដែលបានហោះទៅកាន់ទីអវកាសក្នុងឆ្នាំ 1961។ Luna-25 គឺជាបេសកកម្មទៅកាន់ឋានព្រះចន្ទដំបូងរបស់រុស្ស៊ី បន្ទាប់ពី Luna-24 ក្នុងឆ្នាំ 1976។

រុស្ស៊ីកំពុងរត់ប្រណាំងជាមួយនឹងឥណ្ឌា ជាប្រទេសដែលបានបាញ់បញ្ជូនយានអវកាសទៅកាន់តំបន់ប៉ូលខាងត្បូងរបស់ព្រះចន្ទ។ តាមគម្រោងរបស់អង្គការស្រាវជ្រាវអវកាសឥណ្ឌា (ISRO) យាន Chandrayaan-3 នឹងចុះចតលើឋានព្រះចន្ទនៅថ្ងៃទី 23 សីហាខាងមុខ។

យាន Luna-25 បានចាកចេញពីគន្លងតារាវិថីផែនដីដោយជោគជ័យ ប៉ុន្តែបរាជ័យរបស់វាមានន័យថា រុស្ស៊ីអាចនឹងមិនមែនជាប្រទេសដំបូងគេដែលយកបានសំណាកទឹកកកនៅតំបន់ប៉ូលរបស់ព្រះចន្ទ៕

August 21, 2023

យានចុះចត Luna-25 របស់រុស្ស៊ី ហោះចូលដល់គន្លងតារាវិថីព្រះចន្ទដោយជោគជ័យ

កាលពីថ្ងៃទី 16 សីហា ទីភ្នាក់ងារអវកាសរុស្ស៊ី Roscosmos ប្រកាសថា យានចុះចត Luna-25 របស់ប្រទេសនេះត្រូវបាននាំឡើងទៅដល់គន្លងតារាវិថីរបស់ព្រះចន្ទដោយជោគជ័យ។

អ្នកនាំពាក្យរបស់ Roscosmos និយាយថា «ជាលើកដំបូងក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្របច្ចុប្បន្នរបស់រុស្ស៊ី យានអវកាសស្វ័យប្រវត្តមួយគ្រឿងត្រូវបាននាំឡើងទៅដល់គន្លងតារាវិថីរបស់ព្រះចន្ទនៅវេលាម៉ោង 12 និង 03 នាទីល្ងាច ម៉ោងនៅមូស្គូ (ម៉ោង 09 និង 30 នាទី GMT)»។

អ្នកនាំពាក្យខាងលើបន្ថែមថា «ប្រព័ន្ធទាំងឡាយរបស់ Lunar-25 កំពុងដំណើរការល្អ ហើយទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងយាននេះមានស្ថិរភាព»។ ម៉ាស៊ីនថតដែលត្រូវបានដំឡើងលើយាន បានថតរូបផែនដី និងព្រះចន្ទពីចម្ងាយ។

រ៉ុក្កែត Soyuz 2.1b នាំយាន Lunar-25 ឡើងទៅកាន់ទីអវកាសកាលពីថ្ងៃទី 11 សីហា 2023

តាមផែនការ Lunar-25 នឹងគោចរជុំវិញព្រះចន្ទលើកម្ពស់ 100 គីឡូម៉ែត្រ មុនពេលចុះចតនៅថ្ងៃទី 21 សីហា 2023 នៅភាគខាងជើងនៃមាត់ភ្នំភ្លើង Boguslawsky ក្នុងតំបន់ប៉ូលខាងត្បូងរបស់ព្រះចន្ទ។

មុននោះ កាលពីថ្ងៃទី 11 សីហា 2023 យាន Luna-25 ត្រូវបានបាញ់បង្ហោះពីព្រលានយានអវកាស Vostochny ដោយប្រើប្រាស់រ៉ុក្កែត Soyuz 2.1b។ យាន Luna-25 នឹងធ្វើការពិសោធវិទ្យាសាស្ត្រនៅប៉ូលខាងត្បូងរបស់ព្រះចន្ទ ទាក់ទងនឹងប្រភពទឹក រស្មីពីទីអវកាស និងវិទ្យុសកម្មអេឡិចត្រូម៉ាញ៉េទិចលើឋានរណបតែមួយគត់នេះរបស់ផែនដី។

August 17, 2023

«រោងចក្រ» មួយរបស់ចក្រវាល ផលិតលោហធាតុធ្ងន់ស្មើផែនដីមួយពាន់ដង

ករណីផ្ទុះមួយដែលមានចម្ងាយពីផែនដី 3 ពាន់លានឆ្នាំពន្លឺ បង្កើតចេញលោហធាតុគ្រប់ប្រភេទដែលមានទម្ងន់សរុបលើសពីភព ព្រះចន្ទ និងអាចម៍ផ្កាយក្នុងប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យបូកបញ្ចូលគ្នាទៅទៀត។

ឆ្នាំ 2021 ស្ថានីយសង្កេតតារា Neil Gehrels បានរកឃើញករណីច្របាច់បញ្ចូលគ្នារវាងវត្ថុអវកាសក្រាស់ៗចំនួនពីរដែលហៅថា kilonova និងត្រូវបានដាក់ឈ្មោះឱ្យថា GRB 211211A។ នេះគឺជាឧទាហរណ៍ជិតបំផុតស្ដីពីព្រឹត្តិការណ៍តារាសាស្ត្រកម្រចួបនេះដែលមនុស្សមិនបានរកឃើញជាមួយនឹងរលកទំនាញ។ GRB 211211A ប្លែកពីគេ ដោយសារតែពន្លឺហ្គាម៉ា (GRB) ដែលវាបញ្ចេញ អូសបន្លាយពេលមួយនាទី។ កន្លងមក ថេរវេលាដូចគ្នានេះតែងតែអមជាមួយនឹង GRB ពីហេតុការណ៍ផ្ទុះផ្កាយនានាដែលហៅថាស៊ូពើណូវ៉ា ជំនួសឱ្យការច្របាច់បញ្ចូលគ្នារវាងផ្កាយនឺត្រុង។

ទំព័រ IFL Science រាយការណ៍កាលពីថ្ងៃទី 15 សីហាថា លទ្ធផលនៃការស្រាវជ្រាវចំនួនបួនត្រូវបានប្រកាសដំណាលគ្នាលើទស្សនាវដ្ដី Nature បរិយាយអំពីការរកឃើញខាងលើ និងដំណើរការដែលអាចបង្កើតបានជាព្រឹត្តិការណ៍បែបនេះ។ ក៏ប៉ុន្តែ អ្វីដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ជាងគេនៃហេតុការណ៍នេះ អាចជាបរិមាណវត្ថុធាតុធ្ងន់ៗដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងពីការផ្ទុះដ៏អស្ចារ្យ ក្នុងនោះមានទាំងលោហធាតុកម្រ មានដូចជា មាស និងប្លាទីនជាដើម។

រូបភាពដែលបង្កើតឡើងត្រាប់តាមរស្មីហ្គាម៉ាដែលជះចេញពី GRB 211211A

ជាធម្មតា ផ្កាយមួយដួងតែងច្របាច់អ៊ីដ្រូសែនបញ្ចូលគ្នាឱ្យក្លាយជាអេល្យូម រួចក៏ប្រែក្លាយអេល្យូមទៅជាសារធាតុដទៃៗនៅក្នុងវដ្ដរបស់វា។ ពេលស្លាប់ទៅ ផ្កាយដែលមានម៉ាសតូចទាបនឹងបង្កើតសារធាតុថ្មីៗ ប៉ុន្តែវត្ថុធាតុភាគច្រើនទាមទារឱ្យមានវិធីកកើតដ៏ខ្លាំងក្លា។ សារធាតុដូចអាលុយមីញ៉ោម និងប៉ូតាស្យូមកកើតពីហេតុការណ៍ផ្ទុះផ្កាយមួយដួងដោយឡែកពីគ្នា (ស៊ូពើណូវ៉ា) ប៉ុន្តែ ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រសង្ស័យថា មានប្រភពសារធាតុធ្ងន់ៗដទៃ ដោយសារថា ចំនួនករណីផ្ទុះស៊ូពើណូវ៉ាដែលពួកគេបានប្រទះ មិនសមស្របនឹងកម្រិតសម្បូរបែបរបស់សារធាតុធ្ងន់ៗ។

នៅពេលផ្កាយនឺត្រុងពីរដួងប៉ះទង្គិចគ្នា និងត្រូវបានច្របាច់បញ្ចូលគ្នា ថាមពលដែលពួកវាបញ្ចេញកកើតទៅជាលោហធាតុធ្ងន់ជាងឆ្ងាយបើធៀបនឹងហេតុការណ៍ផ្ទុះស៊ូពើណូវ៉ា។ បើទោះជាគីឡូណូវ៉ា កម្រកើតមាន បើធៀបនឹងស៊ូពើណូវ៉ា តែពួកវាបង្កើតសារធាតុធ្ងន់ៗច្រើនជាង និងកាន់កាប់លោហធាតុធ្ងន់ៗភាគច្រើនដែលមាននៅក្នុងចក្រវាល។ ឧទាហរណ៍៖ ព្រះអាទិត្យមានម៉ាសធ្ងន់ជាងផែនដី 330,000 ដង ខណៈ 99.5% នៃសម្បកផែនដីមានផ្ទុកសារធាតុមិនធ្ងន់ជាងដែក។ ប្រការនេះបញ្ចាក់ថា «រោងចក្រផលិតមាសក្នុងចក្រវាល» មានទំហំធំខ្លាំងណាស់។

រូបភាពបរិយាយអំពីការច្របាច់បញ្ចូលគ្នារវាងផ្កាយក្រិនពណ៌ស (ឆ្វេង) និងផ្កាយនឺត្រុង (កណ្ដាលថាសវត្ថុធាតុ)

ដើម្បីឱ្យដឹងថា ព្រឹត្តិការណ៍ដូច GRB 211211A រួមចំណែកអ្វីខ្លះក្នុងការកកើតសារធាតុធ្ងន់ៗក្នុងចក្រវាល ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រត្រូវការដឹងអំពីចំនួនរបស់ពួកវា។ ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រកំពុងស្វែងរកអ្វីដែលបានបង្កើត GRB 211211A។ បច្ចុប្បន្ន សម្មតិកម្មមួយត្រូវបានលើកឡើង នោះគឺការច្របាច់បញ្ចូលគ្នារវាងផ្កាយនីត្រុង និងកូនផ្កាយក្រិនពណ៌ស បង្កើតឱ្យមាន GRB 211211A មិនមែនការបុកបញ្ចូលគ្នារវាងផ្កាយនីត្រុងពីរដួងនោះទេ៕

August 17, 2023

យានស្រាវជ្រាវព្រះចន្ទរបស់រុស្ស៊ី ថតរូបពីទីអវកាស

Luna-25 ជាយានចុះចតលើឋានព្រះចន្ទដំបូងរបស់ប្រទេសរុស្ស៊ី ដែលត្រូវបានបាញ់បង្ហោះកាលពីថ្ងៃទី 11 សីហា បានបញ្ជូនមកកាន់ផែនដីនូវរូបភាពដំបូងដែលថតពីទីអវកាស។

យាន Luna-25 បានចេញដំណើរនៅម៉ោង 7 និង 10 នាទី ថ្ងៃទី 10 សីហា 2023 នៅរុស្ស៊ី (ត្រូវនឹងម៉ោង 6 និង 10 នាទី ថ្ងៃទី 11 សីហានៅកម្ពុជា) នៅលើរ៉ុក្កែត Soyuz-2.1b ពីព្រលានយានអវកាស Vostochny ក្នុងតំបន់ Amur ប្រទេសរុស្ស៊ី។ នេះគឺជាយានស្រាវជ្រាវផលិតក្នុងស្រុកដំបូងដែលបាញ់បង្ហោះទៅកាន់ឋានព្រះចន្ទ នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ប្រទេសរុស្ស៊ីបច្ចុប្បន្ន។ មុននោះ បេសកកម្មព្រះចន្ទចុងក្រោយរបស់រុស្ស៊ីគឺ Luna-24 ត្រូវបានចេញដំណើរកាលពីឆ្នាំ 1976 និងបាននាំយកដីព្រះចន្ទប្រហែល 170 ក្រាម មកកាន់ផែនដី។

Luna-25 ថតរូបដំបូងកាលពីថ្ងៃទី 13 សីហា និងត្រូវបានវិទ្យាស្ថានស្រាវអវកាសនៃបណ្ឌិត្យសភាវិទ្យាសាស្ត្ររុស្ស៊ី (IKIRAS) ប្រកាសកាលពីថ្ងៃទី 14 សីហា។ ក្នុងរូបថតនេះមានទង់ជាតិរុស្ស៊ីលើយានអវកាស រួមនឹងផែនដី និងព្រះចន្ទនៅទីឆ្ងាយ ក្នុងទីអវកាសងងឹត។

រូបភាពនិមិត្តរូបរបស់ Luna-25 នៅលើយានរបស់រុស្ស៊ី ដែលថតកាលពីថ្ងៃទី 13 សីហា 2023

យោងតាម IKIRAS រូបទាំងនេះត្រូវបានថតពីចម្ងាយប្រហែល 310,000 គីឡូម៉ែត្រ ធៀបនឹងផែនដី។ ចម្ងាយជាមធ្យមពីផែនដីទៅព្រះចន្ទគឺ 384,400 គីឡូម៉ែត្រ។

បើសិនគ្រប់យ៉ាងដំណើរការរលូន Luna-25 នឹងហោះដល់គោលដៅនៅពាក់កណ្ដាលខែនេះ ហើយបន្ទាប់មក វានឹងហោះជុំវិញព្រះចន្ទពី 5 ទៅ 7 ថ្ងៃ។ ពេលនោះ យាននេះនឹងព្យាយាមចុះចតក្បែររណ្ដៅមួយដែលនៅជិតប៉ូលខាងត្បូងរបស់ព្រះចន្ទ។

ពេលបរលើដីឋានព្រះចន្ទ Luna-25 នឹងធ្វើការពិសោធវិទ្យាសាស្ត្រមួយចំនួន មានដូចជា ការវិភាគដី ស្វែងរកទឹកកក និងស្វែងយល់ពីបរិយាកាស។ល។

Luna-25 ថតរូបផែនដី (ឆ្វេង) និងព្រះចន្ទ (ស្ដាំ) ពីយានរបស់រុស្ស៊ី កាលពីថ្ងៃទី 13 សីហា 2023

Luna-25 គ្រាន់តែជាបេសកកម្មស្រាវជ្រាវមួយក្នុងចំណោមរាប់សិបរបស់ពិភពលោក ដែលធ្វើតេស្តការចុះចត ឬពិសោធវិទ្យាសាស្ត្រនៅក្បែរប៉ូលខាងត្បូងរបស់ព្រះចន្ទ៕

August 16, 2023

របៀបដែល ណាសា (NASA) ប្រើប្រាស់ដែនទំនាញ និងរលកវិទ្យុ ដើម្បីសិក្សាភព និងព្រះច័ន្ទ

ទីភ្នាក់ងារអវកាសអាម៉េរិក (ណាសា) កំពុងតែប្រើប្រាស់អង់តែនវិទ្យុនៅលើដីដើម្បីទាក់ទងជាមួយយានអវកាសរាប់សិបគ្រឿងរបស់ខ្លួន ដែលកំពុងធ្វើសកម្មភាព និងស្រាវជ្រាវវត្ថុអវកាសនានា។

ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ និងវិស្វករកំពុងទាក់ទង និងបញ្ជាយានអវកាសទាំងឡាយរបស់ពួកគេដែលស្ថិតនៅទីអវកាសសែនឆ្ងាយ តាមរយៈប្រព័ន្ធអវកាសជ្រៅ ជាបណ្ដាញដែលមានអង់តែនវិទ្យុខ្នាតយក្សរបស់ណាសា។

បណ្ដាញអវកាសជ្រៅ ឬ DSN មិនត្រឹមតែជាសេវាបញ្ជូនទិន្នន័យនោះទេ វាក៏ត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់ការពិសោធវិទ្យាសាស្ត្រស្ដីពីកម្លាំងទំនាញ និងរលកវិទ្យុផងដែរ។ តើវិទ្យាសាស្ត្រកម្លាំងទំនាញ និងរលកវិទ្យុគឺជាអ្វី? ធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីឱ្យវាជួយដល់មនុស្សក្នុងការស្វែងយល់បន្ថែមពីបណ្ដាភព ព្រះចន្ទ រួមនឹងអាចម៍ផ្កាយនានានៅក្នុងប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ?

គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែបានដឹងអំពីកម្លាំងទំនាញ។ នោះគឺជាកម្លាំងដែលជួយឱ្យវត្ថុមួយស្រូបទាញយកវត្ថុដទៃៗ ឧទាហរណ៍ដូចជា ភពមួយស្រូបទាញយានអវកាសឱ្យហោះសំដៅទៅរកវាជាដើម។ កម្លាំងទំនាញក៏ជាកម្លាំងដែលជួយឱ្យភពទាំងឡាយគោចរទៅតាមគន្លងតារាវិថីជុំវិញព្រះអាទិត្យផងដែរ។

នៅលើផែនដី មនុស្សប្រើប្រាស់ ឬឆ្លងកាត់កម្លាំងទំនាញជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ នៅពេលទម្លាក់វត្ថុមួយ វានឹងធ្លាក់មកលើដីកាន់តែលឿន ព្រោះតែកម្លាំងទំនាញរបស់ផែនដីធ្វើឱ្យវត្ថុនោះធ្លាក់ចុះក្នុងល្បឿនកាន់តែលឿន។ យានអវកាសដែលហោះសំដៅភពណាមួយក្នុងល្បឿនលឿន ឬយឺតគឺអាស្រ័យទៅលើម៉ាសរបស់ភពនោះ។ ម៉ាសកាន់តែតូច កម្លាំងទំនាញក៏កាន់តែតិច។

សភាពនៃទំនាញ បូករួមនឹងចំណេះដឹងស្ដីពីរលកវិទ្យុ ជួយឱ្យមនុស្សប្រើប្រាស់កម្លាំងទំនាញដើម្បីស្រាវជ្រាវភពនានាក្នុងប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ។ បន្ទាប់ពីទៅដល់គោលដៅ យានអវកាសនឹងប្រើប្រាស់អង់តែនវិទ្យុដើម្បីទាក់ទងមកកាន់ DSN នៅលើផែនដី ហើយបណ្ដាញនេះនឹងបញ្ជូនរលកវិទ្យុត្រលប់ទៅឱ្យយានអវកាសវិញ។

យានអវកាសនីមួយៗ គោចរទៅតាមគន្លងដែលអ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានកំណត់ ហើយនឹងបញ្ជូនរលកវិទ្យុនៅពេលហោះជុំវិញគោលដៅ។ ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ និងវិស្វករអាចគណនាឃើញទីតាំង និងល្បឿនរបស់យានអវកាស តាមរយៈការវាស់វែងទៅលើការប្រែប្រួលរបស់ប្រេកង់រលកវិទ្យុរបស់យាន។ ប្រការនេះអាចទៅរួចក៏ដោយសារតែ Doppler ដែលជាបាតុភូតធ្វើឱ្យសារ៉ែនរថយន្តសង្គ្រោះបន្ទាន់មានសំឡេងខុសប្លែកពីគ្នា នៅពេលវាផ្លាស់ទីសំដៅមករកអ្នក និងពេលវាចាកចេញទៅឆ្ងាយពីអ្នក។

បាតុភូត Doppler ដែលត្រូវបានសង្កេតនៅទីនេះគឺនៅពេលយានអវកាស និងអង់តែន DSN ផ្លាស់ទីបែរទៅរកគ្នា។ ភាពខុសគ្នារវាងប្រេកង់របស់រលកវិទ្យុដែលយានអវកាសបញ្ជូនមកនៅពេលវាគោចរជុំវិញលើគន្លងតារាវិថី និងរលកសញ្ញាដែលទទួលបាននៅលើផែនដី នាំមកនូវព័ត៌មានលំអិតស្ដីពីវិសាលភាពនៃដែនទំនាញរបស់វត្ថុអវកាសមួយ។ ឧទាហរណ៍៖ បើសិនកម្លាំងទំនាញខ្លាំងជាងបន្តិច យានអវកាសនឹងបង្កើនល្បឿនលឿនជាងមុនបន្តិច ប៉ុន្តែបើកម្លាំងទំនាញរបស់វត្ថុអវកាសនោះខ្សោយបន្តិច យានអវកាសក៏បង្កើនល្បឿនយឺតជាងបន្តិច។

តាមរយៈការអភិវឌ្ឍរូបមន្តស្ដីពីដែនទំនាញរបស់វត្ថុអវកាស ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវអាចវិភាគព័ត៌មានស្ដីពីរចនាសម្ព័ន្ធខាងក្នុងរបស់វត្ថុអវកាស ដោយប្រើប្រាស់ DSN៕

August 10, 2023

យានអវកាស Voyager 1 និង 2 នឹងហោះឆ្ពោះទៅណា បន្ទាប់ពីចប់ភារកិច្ច?

ប្រព័ន្ធដែលមិនមែនជាឧបករណ៍បច្ចេកទេសនៅលើយានអវកាស Voyager 1 និង Voyager 2 ត្រូវបានបិទខ្លះហើយ ដោយសង្ឃឹមថា នឹងជួយឱ្យពួកវាធ្វើសកម្មភាពរហូតដល់ឆ្នាំ 2030 ហើយក្រោយមក ពួកវាអាចនឹងដាច់ទំនាក់ទំនងជាមួយផែនដី។

យានអវកាស Voyager 1 និង 2 របស់ណាសា ដែលត្រូវបានបាញ់បង្ហោះមុនក្រោយគ្នា 16 ថ្ងៃ ក្នុងឆ្នាំ 1977 ត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីអាចបំពេញបេសកកម្មបាន 5 ឆ្នាំ។ យានមួយគូនេះបានសិក្សាស្រាវជ្រាវភពព្រហស្បតិ៍ ភពសៅរ៍ ភពអ៊ុយរ៉ានុស ភពណេបទូន និងព្រះចន្ទជាច្រើនទៀត។

ក៏ប៉ុន្តែ ក្រោយធ្វើសកម្មភាពបានជិត 46 ឆ្នាំ មកដល់ពេលនេះ យានអវកាសមួយគូនេះបង្កើតបានកំណត់ត្រាដ៏អស្ចារ្យ នៅពេលបានហោះឆ្លងផុតព្រំដែននៃតំបន់ឥទ្ធិពលរបស់ព្រះអាទិត្យ។ ពួកវានៅតែបន្តបញ្ជូនទិន្នន័យមកកាន់ផែនដី បើទោះស្ថិតក្នុងបរិស្ថានអន្តរតារា ដែលជាតំបន់អាថ៌កំបាំងនៅចន្លោះផ្កាយនានា។ ទោះជាពេលខ្លះជួបបញ្ហាបច្ចេកទេស ដាច់ទំនាក់ទងនឹងផែនដី ប៉ុន្តែដំណើរហោះហើរក្នុងទីអវកាសរបស់ពួកវា ទំនងជាអាចបន្តទៅមុខយូរទៀត។ នេះបើតាម Business Insider ចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី 04 សីហា។

ណាសាផលិតយាន Voyager គឺដើម្បីស្រាវជ្រាវផ្នែកខាងក្រៅរបស់ប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ។ ក្រោយពីចប់បេសកកម្មសំខាន់ ពួកវាបន្តហោះហើរផ្សងព្រេងក្នុងកាឡាក់ស៊ីមីលគីវ៉េ និងថតបានទិដ្ឋភាពចក្រវាលដ៏សែនអស្ចារ្យ។

កាលពីថ្ងៃទី 14 កុម្ភៈ 1990 Voyager 1 ថតបានរូបភាព «Pale Blue Dot» (ចំណុចពណ៌ខៀវ) ពីចម្ងាយ 6.4 ពាន់លានគីឡូម៉ែត្រ។ នោះគឺជារូបភាពនិមិត្តរូប និងជារូបថតឆ្ងាយបំផុតស្ដីពីផែនដី។

ក្នុងទសវត្សរ៍កន្លង Voyager 1 បានស្រាវជ្រាវតំបន់អន្តរតារា ជាទីដែលមានធូលី ឧស្ម័ន និងគ្រាប់ដែលមានផ្ទុកអគ្គិសនីយ៉ាងក្រាស់។ Voyager 2 បានទៅដល់តំបន់អន្តរតារាក្នុងឆ្នាំ 2018 ក្រោយ Voyager 1 6 ឆ្នាំ។ ការស្រាវជ្រាវរបស់ពួកវាទាក់ទងនឹងឧស្ម័ននៅតំបន់អន្តរតារា បានជួយឱ្យក្រុមតារាវិទូយល់ដឹងអំពីទីអវកាសដ៏អាថ៌កំបាំងនេះ។

នៅក្នុងគន្លាតប្រហែល 23.8 ពាន់លានគីឡូម៉ែត្រពីផែនដី Voyager 1 កំពុងហោះហើរក្នុងបរិស្ថានអន្តរតារាដ៏ងងឹត។ វាគឺជាយានអវកាសរបស់មនុស្សដែលបានហោះទៅឆ្ងាយពីផែនដីបំផុត។ ដោយសារតែហោះក្នុងទិសដៅផ្សេងគ្នា ដូច្នេះ Voyager 2 បច្ចុប្បន្នមានគម្លាតពីផែនដីប្រហែល 19.8 ពាន់លានគីឡូម៉ែត្រ។

ប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ ដោយមានការប្រឹងប្រែងដើម្បីគ្រប់គ្រងថាមពល ក្រុមវិស្វករបានបិទប្រព័ន្ធមួយចំនួនដែលមិនមែនជាឧបករណ៍បច្ចេកទេសនៅលើយានទាំងពីរនេះ ក្នុងនោះមានដូចជាប្រព័ន្ធកម្ដៅសម្រាប់ឧបករណ៍វិទ្យាសាស្ត្រជាដើម ដោយសង្ឃឹមថា ពួកវាអាចនឹងបំពេញភារកិច្ចបានដល់ឆ្នាំ 2030។ បន្ទាប់ពីនោះ ពួកវាទំនងជាអស់លទ្ធភាពក្នុងការរក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយផែនដី។

ក៏ប៉ុន្តែ ក្រោយពីអស់ថាមពល Voyager នឹងនៅតែបន្តហោះហើរអណ្ដែតត្រសែតក្នុងតំបន់អន្តរតារា។ ណាសាឱ្យដឹងថា ប្រហែល 300 ឆ្នាំទៀត Voyager 1 នឹងហោះចូលដល់ពពក Oort ជាតំបន់ដែលមានរូបរាងមូលនៅខាងក្រៅគន្លងគោចររបស់ភពភ្លុយតូ និងមានផ្ទុកផ្កាយដុះកន្ទុយត្រជាក់ចំនួនរាប់ពាន់លានដុំ។ Voyager នឹងត្រូវចំណាយពេល 30,000 ឆ្នាំទៀតដើម្បីហោះទៅដល់ចំណុចចុងក្រោយបង្អស់របស់ពពក Oort និងប្រហែល 40,000 ឆ្នាំទៀតដើម្បីទៅដល់ AC+ 79 3888 ជាផ្កាយមួយដួងដែលស្ថិតក្នុងកញ្ចុំផ្កាយ Camelopardalis។

ចំណែក Voyager 2 វិញ ប្រហែល 296,000 ឆ្នាំទៀត នឹងហោះឆ្លងកាត់ Sirius ជាផ្កាយមួយដួងដែលភ្លឺជាងគេក្នុងរាត្រីនៅលើផែនដី។ ណាសាឱ្យដឹងថា យាន Voyager ប្រហែលជាហោះអណ្ដែតត្រសែតជារៀងរហូតនៅក្នុងកាឡាក់ស៊ីមីលគីវ៉េ៕

August 8, 2023

អ្នកអវកាសដែល «ឯកាបំផុត» ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ

ជាង 50 ឆ្នាំបន្ទាប់ពីបេសកកម្ម Apollo 11 អ្នកអវកាស Michael Collins នៅតែត្រូវបានគេរម្លឹកថាជាអ្នកក្លាហានស្ងាត់ស្ងៀម ដែលមានរហ័សនាមថា «មនុស្សឯកាបំផុត»។

កាលពីឆ្នាំ 1969 ក្នុងពេល Neil Armstrong និង Buzz Aldrin ចុះដើរលើឋានព្រះចន្ទជាលើកដំបូងរបស់មនុស្សជាតិ លោក Michael Collins អង្គុយម្នាក់ឯងនៅក្នុងបន្ទប់បញ្ចាការ Columbia របស់យានអវកាស Apollo 11 និងហោះពីក្រោយតំបន់ងងឹតរបស់ព្រះចន្ទ។

លោក Collins ទទួលខុសត្រូវក្នុងការបញ្ជាម៉ូឌុល Eagle នាំមិត្តរួមក្រុមពីរនាក់ចុះចតលើឋានព្រះចន្ទ។ នៅពេលនោះ រាល់ទំនាក់ទំនងជាមួយផែនដីត្រូវបានកាត់ផ្ដាច់ ដោយសារតែមានការរារាំងពីព្រះចន្ទ ធ្វើឱ្យ Collins ត្រូវដាច់ទំនាក់ទំនងទាំងស្រុងជាមួយនឹងមនុស្សនៅលើផែនដី ហើយក៏ឆ្ងាយពីផ្ទះរាប់សែនគីឡូម៉ែត្រ។

លោក Collins និយាយថា «នៅខាងក្រៅកញ្ចក់យាន ខ្ញុំអាចមើលឃើញតែដួងតារា គឺមានតែប៉ុណ្ណឹង»។ លោកបន្តថា អារម្មណ៍ពេលនោះ គឺដូចទៅនឹងលោកកំពុងអង្គុយលើកូនទូកតូចមួយដែលកំពុងអណ្ដែតលើផ្ទៃទឹកមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិក ក្នុងរាត្រីងងឹតសូន្យសុង។

អ្នកអវកាស Michael Collins ថតរូបម៉ូឌុល Eagle របស់យានអវកាស Apollo 11 រួមនឹងព្រះចន្ទ និងផែនដី

លោក Collins បានស្ថិតនៅលើយាន Columbia អស់រយៈពេល 21 ម៉ោង គ្រាដែល Buzz Aldrin និង Neil Armstrong ចុះចត និងដើរលើឋានព្រះចន្ទ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ លោក Collins ធ្លាប់បាននិយាយថា លោកនៅតែពេញចិត្តនឹងអារម្មណ៍ឯកានោះ៕

July 21, 2023

ការបាញ់បង្ហោះយានចុះចតលើឋានព្រះចន្ទរបស់ឥណ្ឌា នឹងធ្វើឡើងនៅថ្ងៃនេះ

យោងតាមអង្គការស្រាវជ្រាវអវកាសឥណ្ឌា (ISRO) បេសកកម្ម Chandrayann 3 បានដោះស្រាយបញ្ហាធំរួចរាល់ហើយនៅមុនកាលបរិច្ឆេទនៃការបាញ់បង្ហោះដែលគ្រោងនឹងធ្វើឡើងនៅល្ងាចថ្ងៃទី 14 កក្កដា 2023។

បេសកកម្ម Chandrayaan 3 កំណត់គោលដៅនាំយានអវកាសរបស់ឥណ្ឌា ទៅចុះចតលើផ្ទៃព្រះចន្ទដោយជោគជ័យជាលើកដំបូង។ «ការវាយតម្លៃចំពោះការត្រៀមខ្លួនសម្រាប់បេសកកម្ម បានចប់សព្វគ្រប់។ ការបាញ់បង្ហោះក៏ទទួលបានការអនុញ្ញាត» ISRO ប្រកាសនៅលើ Twitter ដូច្នេះ។

ការបាញ់បង្ហោះគ្រោងនឹងធ្វើឡើងនៅលើកោះ Sriharikota ក្បែរឆ្នេរសមុទ្រភាគខាងកើតរបស់ប្រទេសឥណ្ឌា នៅវេលាម៉ោង 16 និង 05 នាទី ថ្ងៃទី 14 កក្កដា (ម៉ោងនៅកម្ពុជា) ដោយប្រើប្រាស់រ៉ុក្កែត LVM3។ ក្នុងបេសកកម្ម Chandrayaan 3 យានអវកាស-រ៉ូបូត នឹងចុះចតនៅក្បែរប៉ូលខាងត្បូងរបស់ព្រះចន្ទ នៅចុងខែសីហា 2023។ បើសិនជាគ្រប់យ៉ាងដំណើរការល្អ ឥណ្ឌានឹងក្លាយជាប្រទេសទីបួនដែលចុះចតលើឋានព្រះចន្ទដោយជោគជ័យ បន្ទាប់ពីសហរដ្ឋអាម៉េរិក សូវៀត និងចិន។

យានចុះចតរបស់ឥណ្ឌា នឹងប្រមូលទិន្នន័យច្រើនប្រភេទទាក់ទងនឹងបរិស្ថានជុំវិញ ដោយប្រើប្រាស់ឧបករណ៍វិទ្យាសាស្ត្រទំនើប។

Chandrayaan 3 គឺជាបេសកកម្មព្រះចន្ទទីបីរបស់ប្រទេសឥណ្ឌា និងជាការប្រឹងប្រែងលើកទីពីរដើម្បីអាចចុះចតលើឋានព្រះចន្ទដោយជោគជ័យ។ ការប្រឹងប្រែងលើកដំបូងត្រូវបានធ្វើឡើងកាលពីខែកញ្ញា 2019 និងបញ្ចប់ដោយបរាជ័យ នៅពេលយានចុះចត-រ៉ូបូតរបស់ Chandrayaan 2 ទម្លាក់ខ្លួនទៅបុកនឹងផ្ទៃព្រះចន្ទពេញមួយទំហឹង។

Chandrayaan 2 ក៏មានទាំងយានអវកាសដែលគោចរជុំវិញគន្លងតារាវិថីព្រះចន្ទ ដែលបច្ចុប្បន្នកំពុងប្រមូលទិន្នន័យនៅជុំវិញឋាននេះ។ Chandrayaan 3 មិនមានយានគោចរលើគន្លងតារាវិថី ប៉ុន្តែម៉ូឌុលរុញច្រានរបស់បេសកកម្មនេះនឹងនាំឧបករណ៍ស្រាវជ្រាវផែនដីពីចម្ងាយទៅជាមួយ។ ទិន្នន័យដែលវាប្រមូលបាននឹងមានប្រយោជន៍សម្រាប់បេសកកម្មបន្ទាប់៕

July 14, 2023

Tag: ព្រះចន្ទ