ការធ្វើបទបង្ហាញលើកិច្ចការស្រាវជ្រាវ (assignment or project) ឬការពារសារណាជាចំណុចរសើបមួយដែលសិស្ស និស្សិត និងអ្នកធ្វើការគ្រប់គ្នាចាប់អារម្មណ៍ ព្រោះថាវាជាដំណាក់កាលបញ្ចប់នៃកិច្ចការសំខាន់របស់ពួកគេ។ នៅពេលការពារកិច្ចការស្រាវជ្រាវម្តងៗ បេក្ខជនស្ទើរគ្រប់រូបតែងតែជួបប្រទះបញ្ហាភ័យខ្លាច ព្រោះពួកគេមិនអាចចងចាំនូវខ្លឹមសារនៃអត្ថបទស្រាវជ្រាវបានល្អ។
ខាងក្រោមនេះជាគន្លឹះមួយចំនួនដើម្បីធ្វើឱ្យអ្នកមានការចងចាំបានល្អលើខ្លឹមសារនៃកិច្ចការស្រាវជ្រាវ ដែលអាចធ្វើឱ្យអ្នកអាចធ្វើបទបង្ហាញប្រកបដោយភាពក្លាហាន និងមានទំនុកចិត្តខ្ពស់។
1. អានឱ្យបានច្រើនសា
ជាទូទៅអ្នកប្រាកដជាអស់សំណើចនៅពេលដែលឃើញពាក្យថាអានឱ្យច្រើនសា អាចធ្វើឱ្យអ្នកចងចាំបានល្អ ព្រោះវាជារឿងដែលគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែដឹង។ តាមពិតការអានឱ្យបានច្រើនសាជារឿងមួយល្អបំផុត ដែលគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែដឹង តែមិនព្រមធ្វើ ម្យ៉ាងវិញទៀត អ្នកសិក្សាភាគច្រើនក៏នៅមិនទាន់យល់ពីវិធីអានមុននឹងការពារកិច្ចការស្រាវជ្រាវនោះដែរ។
វិធីសាស្ត្រល្អបំផុតសម្រាប់អ្នកគឺ អានជាដំណាក់កាល គឺអានត្រួសៗ អានលម្អិត និងអានដើម្បីចោទជាសំណួរ។ ជាដំណាក់កាលដំបូង អ្នកអាចអានត្រួសៗ ដោយមើលលើចំណងជើង និងអត្ថន័យសំខាន់ៗដើម្បីរំឭកឡើងវិញនូវអ្វីដែលអ្នកបានស្រាវជ្រាវ។ បន្ទាប់មកអ្នកអាចសាកល្បងអានសាជាថ្មីតាំងពីដើមរហូតដល់ចប់ ព្រោះកិច្ចការស្រាវជ្រាវជាទូទៅមិនវែងលើស 30 ទំព័រនោះទេ ហេតុនេះការអានទាំងស្រុងអាចធ្វើឱ្យអ្នកចងចាំបានល្អ និងអាចធ្វើឱ្យអ្នកមានទំនុកចិត្តថែមទៀតផង។ ចុងក្រោយ អ្នកត្រូវអានលើចំណុចសំខាន់ៗដែលអ្នកគិតថាមិនទាន់ច្បាស់ ហើយសាកល្បងបង្កើតជាសំណួរដើម្បីឆ្លើយដោយខ្លួនឯង។ ក្រោយពេលបញ្ចប់ដំណាក់កាលនេះហើយ អ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ថាកក់ក្តៅ ហើយមិនសូវខ្លាចការធ្វើបទបង្ហាញនោះទេ។
2. បង្កើតការកត់ចំណាំជាប្រព័ន្ធ (mind maps)
ការបង្កើត mind maps ជាចំណុចពេញនិយមបំផុតសម្រាប់អ្នកដែលត្រូវធ្វើបទបង្ហាញជាទូទៅ ព្រោះវាគំនូសដែលអាចកត់ចំណាំគ្រោងសំខាន់ៗនៃសាច់រឿងបានច្រើនលើក្រដាសដ៏តូច។ នៅពេលដែលអ្នកបានអានឯកសារស្រាវជ្រាវរួចហើយ អ្នកអាចនឹងមិនទាន់ទុកចិត្តទាំងស្រុងនៅឡើយចំពោះសមត្ថភាពនៃការចងចាំរបស់ខួរក្បាលលើចំណុចលម្អិតតូចៗដែលនឹងត្រូវលើកយកមកបង្ហាញជូនគណកម្មការ ឬសាស្ត្រាចារ្យ ហេតុនេះអ្នកអាចកត់
ចំណុចធំៗដែលពាក់ព័ន្ធនឹងជំពូកនីមួយៗនៅក្នុងក្រដាសតូចមួយជាលក្ខណៈ mind maps បន្ទាប់មកពង្រីកវាទៅកាន់ចំណុចដែលកាន់តែតូចល្អិត។
ក្រោយពេលមាន Mind Maps ហើយអ្នកអាចកាន់កូនក្រដាសតូចមួយធ្វើបទបង្ហាញដោយទំនុកចិត្ត ព្រោះអ្នកមិនចាំបាច់ត្រូវពិបាករកនឹកលើចំណុចទាំងអស់នៃមេរៀននោះទេ អ្នកគ្រាន់តែក្រឡេកភ្នែកមើលទៅចំណុចសំខាន់ៗ អ្នកអាចនិយាយដោយក្តីក្លាហាននូវចំណុចលម្អិតដែលអ្នកចង់ពន្យល់ដល់អ្នកស្តាប់ជាការស្រេច។ នៅពេលនោះអ្នកនឹងអាចធ្វើបទបង្ហាញដោយភាពរស់រវើក មិនមែនរដាក់រដុបដូចការទន្ទេញនោះទេ។
3. ស្តាប់មិត្តរួមក្រុមនិយាយ និងបែកចែកតួនាទីឱ្យបានច្បាស់មុនធ្វើបទបង្ហាញ
ចំណុចចន្លោះប្រហោងភាគច្រើនរបស់អ្នកការពារឯកសារស្រាវជ្រាវ គឺមិនសហការក្រុមបានល្អ ព្រោះសមាជិកម្នាក់ៗយកចិត្តទុកដាក់តែលើចំណុចដែលខ្លួនត្រូវបង្ហាញតែប៉ុណ្ណោះ។ បញ្ហានេះ បានធ្វើឱ្យក្រុមមួយនោះមិនអាចធ្វើបទបង្ហាញបានដោយរលូននោះទេ ព្រោះសមាជិកម្នាក់ៗមិនយល់ន័យរួម ហើយងាយនឹងទាល់គំនិតនៅពេលដែលមានសំណួរស៊ីជម្រៅចោទសួរឡើង។
ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ សមាជិកម្នាក់ៗគួរព្យាយាមស្វែងយល់ពីគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់ តាមរយៈការអាន និងការស្តាប់សមាជិកក្រុមដទៃទៀតធ្វើបទបង្ហាញ។ មនុស្សមួយចំនួនចូលចិត្តស្តាប់ជាងចូលចិត្តអាន ហេតុនេះការស្តាប់សមាជិកក្រុមផ្សេងទៀតបង្ហាញ និងពន្យល់ពីផ្នែករបស់ពួកគេ អ្នកអាចនឹងយល់ន័យកាន់តែប្រសើរ ហើយងាយទាញផ្នែករបស់អ្នកទៅភ្ជាប់នឹងផ្នែកសំខាន់ៗដទៃទៀតក្នុងឯកសារស្រាវជ្រាវទាំងមូល៕
