សិក្សា - La Reine Media

គ្រាន់តែស្ដាប់សំឡេងក្ដារចុច ក៏ AI ដឹងខ្លឹមសារ ពិសេសគឺលេខសម្ងាត់!

AI (បញ្ញាសិប្បនិម្មិត) អាចដឹងបាននូវខ្លឹមសារដែលម្ចាស់កុំព្យូទ័រចុចលើក្ដារចុច តាមរយៈការស្ដាប់សំឡេងពីលេបថបក្នុងហាងកាហ្វេ ហើយមានសុក្រឹតភាពជិត 100%។

ក្រុមស្រាវជ្រាវមួយក្រុមរួមមាន Joshua Harrison មកពីក្រុមហ៊ុន Amazon, សាស្ត្រាចារ្យ Ehsan Toreini មកពីសាកលវិទ្យាល័យ Surrey និងសាស្ត្រាចារ្យ Maryam Mehrenzhad មកពីសាកលវិទ្យាល័យ Royal Holloway របស់អង់គ្លេស ឱ្យដឹងថា កុំព្យូទ័រយួរដៃកំពុងក្លាយជាគោលដៅដ៏ល្អសម្រាប់ការវាយប្រហារដោយការប្រើប្រាស់ AI ព្រោះតែលក្ខណៈចល័តរបស់ពួកវា។

«មនុស្សជាច្រើនចូលចិត្តយកលេបថបទៅធ្វើការក្នុងបណ្ណាល័យ ហាងកាហ្វេ ជាទីដែលសំឡេងចុចកុំព្យូទ័រងាយស្រួលត្រូវគេថតដោយមិនដឹងខ្លួន» របាយការណ៍របស់ក្រុមស្រាវជ្រាវខាងលើសរសេរដូច្នេះ និងបន្តថា «សំឡេងពីគ្រាប់ចុចកុំព្យូទ័រកំពុងក្លាយជាមធ្យោបាយសម្រាប់ការវាយប្រហារប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ព្រោះវាមានស្រាប់ ចំណែកជនរងគ្រោះក៏មិនមានការសង្ស័យ ហើយបើទោះជាដឹងក៏មិនអាចលាក់បាំង (សំឡេង) បាន»។

ក្រុមខាងលើបានប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ច្រើនប្រភេទដើម្បីថតសំឡេងចុចកុំព្យូទ័រ ក្នុងនោះមានទូរស័ព្ទជាដើម។ សំឡេងនោះ ក្រោយមកក៏ត្រូវបានបញ្ជូនទៅកាន់កុំព្យូទ័រដែលមានកម្មវិធីសិក្សាជ្រៅ (deep learning) ពីចម្ងាយ និងមានភារកិច្ចស្វែងយល់នូវខ្លឹមសារដែលត្រូវបានគោលដៅបញ្ចូលទៅក្នុងកុំព្យូទ័រតាមរយៈក្ដារចុច ទៅតាមពេលវេលាដំណាលគ្នា។

នៅក្នុងការពិសោធស្វែងយល់ខ្លឹមសារដែលបញ្ចេញសំឡេងពីក្ដារចុចកុំព្យូទ័រ MacBook Pro និងត្រូវបានថតដោយស្មាតហ្វូន លទ្ធផលដែលទទួលបានគឺត្រូវរហូតដល់ 95%។ ចំណែកការថតតាមរយៈការហៅទូរស័ព្ទវីដេអូដូច Zoom ជាដើម ភាពសុក្រឹតគឺ 93%។

ក្រុមស្រាវជ្រាវនិយាយថា លទ្ធផលនៃការពិសោធនេះបង្ហាញថា វិធីខាងលើនេះមានប្រសិទ្ធភាពចំពោះតែការចុចកុំព្យូទ័ររយៈពេលខ្លីប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះ ការវាយប្រហារពីចោរអ៊ីនធើណិត ទំនងជាប្រើប្រាស់វិធីនេះដើម្បីលួចតែទិន្នន័យសំខាន់ៗ និងមានតម្លៃខ្ពស់ មានជាអាទិ៍ ឈ្មោះគណនី លេខសម្ងាត់ និងព័ត៌មានកាត ATM ជាដើម។

វិធីដែលអាចកាត់បន្ថយហានិភ័យត្រូវគេលួចថតសំឡេងចុចកុំព្យូទ័រ គឺការប្រើប្រាស់លេខសម្ងាត់ស្មុគស្មាញ រួមមានអក្សរពិសេសៗ បូកនឹងអក្សរធំ អក្សរតូច និងលេខជាដើម ហើយដាក់លេខកូដបញ្ជាក់ច្រើនជាន់ ឬប្រើវិធីស្កេនផ្ទៃមុខ ក្រយៅដៃដើម្បីការពារសុវត្ថិភាពទិន្នន័យ៕

August 10, 2023

ផែនដីធ្លាក់ក្នុងយុគទឹកកកពាន់ឆ្នាំ បើសង្គ្រាមនុយក្លេអែរកើតឡើង?

ការគំរាមកំហែងពីអាវុធនុយក្លេអែរនៅលើផែនដី មិនត្រឹមតែមិនទាន់បាត់អស់នោះទេ តែថែមទាំងកើនឡើងច្រើនជាងមុន។ ក្នុងករណីសង្គ្រាមនុយក្លេអែរកើតឡើង ពិភពលោកអាចធ្លាក់ទៅក្នុងយុគសម័យទឹកកកក្នុងរយៈពេលរាប់ពាន់ឆ្នាំ។

ការសិក្សាស្រាវជ្រាវថ្មីមួយបានបង្ហាញថា សង្គ្រាមនុយក្លេអែរ បើសិនកើតឡើងមែន នឹងបង្កផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរសម្រាប់មនុស្សជាតិ និងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធនៅលើផែនដី បង្កើតបានជា «រដូវត្រជាក់នុយក្លេអែរ» ដែលអូសបន្លាយរាប់ពាន់ឆ្នាំ យូរជាងឆ្ងាយបើធៀបនឹងលទ្ធផលនៃការសិក្សាស្រាវជ្រាវមុននោះដែលថា រាប់រយឆ្នាំ។

ផលប៉ះពាល់ពីករណីផ្ទុះគ្រាប់បែកនុយក្លេអែរនឹងសាហាវអស្ចារ្យ។ សីតុណ្ហភាព រលកកញ្ឆក់នឹងបំផ្លាញគ្រប់យ៉ាងនៅក្នុងរង្វង់នៃឥទ្ធិពលរបស់វា បណ្ដាលឱ្យមនុស្សរាប់ម៉ឺន ឬរាប់លាននាក់ត្រូវស្លាប់ អាស្រ័យទៅលើទំហំរបស់គ្រាប់បែក។

វិទ្យុសកម្មនុយក្លេអែរនឹងជ្រៀតចូលក្នុងរាងកាយមនុស្ស បំផ្លាញកោសិកា ធ្វើឱ្យហ្សែនប្រែប្រួល បណ្ដាលឱ្យពួកគេស្លាប់សន្សឹមៗក្នុងការឈឺចាប់។

ជាងនេះ សង្គ្រាមនុយក្លេអែរក៏នឹងបង្កើតឱ្យមានរដូវត្រជាក់ដែលអាចអូសបន្លាយពេលពីរាប់រយរហូតដល់រាប់ពាន់ឆ្នាំនៅលើផែនដី។

កាលពីឆ្នាំ 1983 ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវរបស់អាម៉េរិក និងរុស្ស៊ី បានធ្វើការសិក្សាស្វែងយល់ និងសន្និដ្ឋានថា សង្គ្រាមនុយក្លេអែរនឹងបង្កើតឱ្យមាន «រដូវរងានុយក្លេអែរ»។

ប្រការនេះមានន័យថា ពន្លឺព្រះអាទិត្យនឹងត្រូវបានរារាំងក្នុងរយៈពេលយូរ ធ្វើឱ្យសីតុណ្ហភាពចុះត្រជាក់ខ្លាំងនៅទូទាំងពិភពលោក បង្កឱ្យមានគ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិធ្ងន់ធ្ងរ និងប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាន វិស័យកសិកម្ម និងមនុស្សជាតិ។ល។

ថ្វីបើកាលពីអំឡុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1980 ពិភពលោកចាប់ផ្ដើមរួចផុតពីហានិភ័យកើតមានសង្គ្រាមនុយក្លេអែរ ប៉ុន្តែពេលនេះវាកំពុងកើតឡើងជាថ្មី នៅពេលសង្គ្រាមឈ្លានពានរបស់រុស្ស៊ីនៅអ៊ុយក្រែនបានឈានស្ទើរដល់ចំណុចកំពូលបំផុត ក្នុងនោះក៏មានការព្រមានពីរុស្ស៊ី ទាក់ទិននឹងអាវុធប្រល័យលោកផងដែរ។

ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ ថ្មីៗនេះបានបង្កើតគំរូអាកាសធាតុនានាក្នុងករណីកើតសង្គ្រាមនុយក្លេអែរ និងគំរូដែលទាក់ទងនឹងការប្រើប្រាស់ឥន្ធនៈហ្វូស៊ីល។ លទ្ធផលដែលពួកគេទទួលបានគឺថា «អាក្រក់ជាងអ្វីដែលបានរកឃើញកាលពីអំឡុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1980» ទៅទៀត។

គំរូស្រាវជ្រាវស្ដីពីសង្គ្រាមនុយក្លេអែរដែលអាចកើតឡើងរវាងអាម៉េរិក និងរុស្ស៊ីបង្ហាញថា ទឹកនៅមហាសមុទ្រអាចចុះត្រជាក់ខ្លាំង។ ប្រការនេះធ្វើឱ្យផែនដីវិលទៅរក «យុគសម័យទឹកកកតូច» ដែលអូសបន្លាយពេលរាប់ពាន់ឆ្នាំ។

អាម៉េរិក និងរុស្ស៊ីកាន់កាប់អាវុធនុយក្លេអែរជិត 90% ធៀបនឹងពិភពលោកទាំងមូល ក្នុងនោះ រុស្ស៊ីមានប្រហែល 5,889 គ្រាប់ និងអាម៉េរិកមាន 5,244 គ្រាប់។ ក្រៅពីនេះនៅមានប្រទេសមួយចំនួនទៀតដែលមានអាវុធប្រល័យលោក រួមមាន បារាំង ចិន អង់គ្លេស ឥណ្ឌា កូរ៉េខាងជើង ប៉ាគីស្ថាន និងអ៊ីស្រាអែល៕

August 10, 2023

របៀបដែល ណាសា (NASA) ប្រើប្រាស់ដែនទំនាញ និងរលកវិទ្យុ ដើម្បីសិក្សាភព និងព្រះច័ន្ទ

ទីភ្នាក់ងារអវកាសអាម៉េរិក (ណាសា) កំពុងតែប្រើប្រាស់អង់តែនវិទ្យុនៅលើដីដើម្បីទាក់ទងជាមួយយានអវកាសរាប់សិបគ្រឿងរបស់ខ្លួន ដែលកំពុងធ្វើសកម្មភាព និងស្រាវជ្រាវវត្ថុអវកាសនានា។

ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ និងវិស្វករកំពុងទាក់ទង និងបញ្ជាយានអវកាសទាំងឡាយរបស់ពួកគេដែលស្ថិតនៅទីអវកាសសែនឆ្ងាយ តាមរយៈប្រព័ន្ធអវកាសជ្រៅ ជាបណ្ដាញដែលមានអង់តែនវិទ្យុខ្នាតយក្សរបស់ណាសា។

បណ្ដាញអវកាសជ្រៅ ឬ DSN មិនត្រឹមតែជាសេវាបញ្ជូនទិន្នន័យនោះទេ វាក៏ត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់ការពិសោធវិទ្យាសាស្ត្រស្ដីពីកម្លាំងទំនាញ និងរលកវិទ្យុផងដែរ។ តើវិទ្យាសាស្ត្រកម្លាំងទំនាញ និងរលកវិទ្យុគឺជាអ្វី? ធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីឱ្យវាជួយដល់មនុស្សក្នុងការស្វែងយល់បន្ថែមពីបណ្ដាភព ព្រះចន្ទ រួមនឹងអាចម៍ផ្កាយនានានៅក្នុងប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ?

គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែបានដឹងអំពីកម្លាំងទំនាញ។ នោះគឺជាកម្លាំងដែលជួយឱ្យវត្ថុមួយស្រូបទាញយកវត្ថុដទៃៗ ឧទាហរណ៍ដូចជា ភពមួយស្រូបទាញយានអវកាសឱ្យហោះសំដៅទៅរកវាជាដើម។ កម្លាំងទំនាញក៏ជាកម្លាំងដែលជួយឱ្យភពទាំងឡាយគោចរទៅតាមគន្លងតារាវិថីជុំវិញព្រះអាទិត្យផងដែរ។

នៅលើផែនដី មនុស្សប្រើប្រាស់ ឬឆ្លងកាត់កម្លាំងទំនាញជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ នៅពេលទម្លាក់វត្ថុមួយ វានឹងធ្លាក់មកលើដីកាន់តែលឿន ព្រោះតែកម្លាំងទំនាញរបស់ផែនដីធ្វើឱ្យវត្ថុនោះធ្លាក់ចុះក្នុងល្បឿនកាន់តែលឿន។ យានអវកាសដែលហោះសំដៅភពណាមួយក្នុងល្បឿនលឿន ឬយឺតគឺអាស្រ័យទៅលើម៉ាសរបស់ភពនោះ។ ម៉ាសកាន់តែតូច កម្លាំងទំនាញក៏កាន់តែតិច។

សភាពនៃទំនាញ បូករួមនឹងចំណេះដឹងស្ដីពីរលកវិទ្យុ ជួយឱ្យមនុស្សប្រើប្រាស់កម្លាំងទំនាញដើម្បីស្រាវជ្រាវភពនានាក្នុងប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ។ បន្ទាប់ពីទៅដល់គោលដៅ យានអវកាសនឹងប្រើប្រាស់អង់តែនវិទ្យុដើម្បីទាក់ទងមកកាន់ DSN នៅលើផែនដី ហើយបណ្ដាញនេះនឹងបញ្ជូនរលកវិទ្យុត្រលប់ទៅឱ្យយានអវកាសវិញ។

យានអវកាសនីមួយៗ គោចរទៅតាមគន្លងដែលអ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានកំណត់ ហើយនឹងបញ្ជូនរលកវិទ្យុនៅពេលហោះជុំវិញគោលដៅ។ ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ និងវិស្វករអាចគណនាឃើញទីតាំង និងល្បឿនរបស់យានអវកាស តាមរយៈការវាស់វែងទៅលើការប្រែប្រួលរបស់ប្រេកង់រលកវិទ្យុរបស់យាន។ ប្រការនេះអាចទៅរួចក៏ដោយសារតែ Doppler ដែលជាបាតុភូតធ្វើឱ្យសារ៉ែនរថយន្តសង្គ្រោះបន្ទាន់មានសំឡេងខុសប្លែកពីគ្នា នៅពេលវាផ្លាស់ទីសំដៅមករកអ្នក និងពេលវាចាកចេញទៅឆ្ងាយពីអ្នក។

បាតុភូត Doppler ដែលត្រូវបានសង្កេតនៅទីនេះគឺនៅពេលយានអវកាស និងអង់តែន DSN ផ្លាស់ទីបែរទៅរកគ្នា។ ភាពខុសគ្នារវាងប្រេកង់របស់រលកវិទ្យុដែលយានអវកាសបញ្ជូនមកនៅពេលវាគោចរជុំវិញលើគន្លងតារាវិថី និងរលកសញ្ញាដែលទទួលបាននៅលើផែនដី នាំមកនូវព័ត៌មានលំអិតស្ដីពីវិសាលភាពនៃដែនទំនាញរបស់វត្ថុអវកាសមួយ។ ឧទាហរណ៍៖ បើសិនកម្លាំងទំនាញខ្លាំងជាងបន្តិច យានអវកាសនឹងបង្កើនល្បឿនលឿនជាងមុនបន្តិច ប៉ុន្តែបើកម្លាំងទំនាញរបស់វត្ថុអវកាសនោះខ្សោយបន្តិច យានអវកាសក៏បង្កើនល្បឿនយឺតជាងបន្តិច។

តាមរយៈការអភិវឌ្ឍរូបមន្តស្ដីពីដែនទំនាញរបស់វត្ថុអវកាស ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវអាចវិភាគព័ត៌មានស្ដីពីរចនាសម្ព័ន្ធខាងក្នុងរបស់វត្ថុអវកាស ដោយប្រើប្រាស់ DSN៕

August 10, 2023

បើមានមនុស្សស្លាប់ក្នុងទីអវកាស តើនឹងមានរឿងអ្វីកើតឡើង ហើយត្រូវដោះស្រាយយ៉ាងណា?

វិធីចាត់ចែងសាកសពនៅពេលមានមនុស្សស្លាប់ក្នុងទីអវកាស គឺអាស្រ័យលើគម្លាតជាមួយនឹងផែនដី រួមនឹងកត្តាជាច្រើនផ្សេងទៀត។

ចាប់តាំងពីមនុស្សលោកបានចាប់ផ្ដើមស្រាវជ្រាវទីអវកាសកាលពីជាង 60 ឆ្នាំមុន មកដល់បច្ចុប្បន្នមានមនុស្សចំនួន 20 នាក់បានបាត់បង់ជីវិត រួមមាន 14 នាក់នៅក្នុងគ្រោះថ្នាក់យាន Space Shuttle របស់ណាសា ក្នុងឆ្នាំ 1986, 3 នាក់ក្នុងបេសកកម្ម Soyuz 11 កាលពីឆ្នាំ 1971 និង 3 នាក់ក្នុងហេតុការណ៍ឆេះប្រព័ន្ធបាញ់បង្ហោះរ៉ុក្កែត Apollo 1 ក្នុងឆ្នាំ 1967។

ក្នុងគ្រាដែលណាសាកំពុងមានគម្រោងនាំមនុស្សឡើងទៅកាន់ឋានព្រះចន្ទក្នុងឆ្នាំ 2025 និងភពអង្គារក្នុងទសវត្សរ៍ក្រោយ បូករួមនឹងការរីកចម្រើននៃវិស័យទេសចរណ៍អវកាស ដែលអាចនឹងមានមនុស្សកាន់តែច្រើនធ្វើដំណើរទៅកាន់ទីអវកាស ក៏មានសំណួរមួយត្រូវបានលើកឡើង នោះគឺថា «បើមានមនុស្សស្លាប់ក្នុងទីអវកាស តើនឹងមានរឿងអ្វីកើតឡើងចំពោះសាកសព?»។

ទាក់ទងនឹងសំណួរខាងលើ Emmanuel Urquieta សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជសាស្ត្រអវកាស និងវេជ្ជសាស្ត្របន្ទាន់នៅសាកលវិទ្យាល័យ Baylor ជាអ្នកជំនាញក្នុងការសិក្សាស្រាវជ្រាវរកវិធីសាស្ត្រថែទាំសុខភាពសម្រាប់អ្នកអវកាស បានបង្ហើបឱ្យដឹងអំពីវិធីដោះស្រាយករណីបែបនេះ។

បើសិនមានមនុស្សស្លាប់ក្នុងបេសកកម្មនៅលើគន្លងតារាវិថីកម្រិតទាបរបស់ផែនដី ដូចនៅក្នុងស្ថានីយអវកាសអន្តរជាតិ (ISS) ជាដើម ក្រុមអវកាសចរអាចដាក់សាកសពក្នុងកាប៊ីនយានអវកាស និងនាំត្រលប់មកកាន់ផែនដីក្នុងរយៈពេលតែប៉ុន្មានម៉ោងប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះ ករណីបែបនេះនឹងមិនចោទជាបញ្ហាធំឡើងសម្រាប់សាកសព។

ស្ថានការណ៍នឹងខុសគ្នា បើសិនមានអវកាសចរស្លាប់ក្នុងដំណើរទៅកាន់ភពអង្គារដែលមានចម្ងាយជិត 483 លានគីឡូម៉ែត្រពីផែនដី។ ក្នុងករណីនេះ ក្រុមហោះហើរនឹងមិនអាចត្រលប់មកកាន់ផែនដី រួចក៏បន្តធ្វើដំណើរទៅកាន់ភពអង្គារទៀតបានទេ។ ជំនួសមកវិញ សាកសពទំនងជានឹងត្រូវត្រលប់មកកាន់ផែនដីជាមួយនឹងក្រុមហោះហើរនៅចុងបញ្ចប់នៃបេសកកម្ម ពោលគឺប្រហែលពីរឆ្នាំក្រោយ។ ក្រុមហោះហើរនឹងរក្សាសាកសពក្នុងកាប៊ីនដោយឡែក ឬក្នុងថង់សម្រាប់ដាក់សាកសព។ តាមទ្រឹស្ដី សីតុណ្ហភាព និងសំណើមក្នុងយានអវកាស នឹងជួយរក្សាសាកសពមិនឱ្យរលួយ។

ក៏ប៉ុន្តែ វិធីសាស្ត្រខាងលើអនុវត្តបានសម្រាប់តែមនុស្សដែលបានស្លាប់ក្នុងបរិស្ថានដែលមានសម្ពាធបរិយាកាសល្អដូចនៅក្នុងស្ថានីយអវកាសប៉ុណ្ណោះ។ បើសិនមានមនុស្សស្លាប់លើដីភពអង្គារ ការបូជាសពដោយការដុតគឺជារឿងពិបាក ដោយសារក្រុមហោះហើរត្រូវការថាមពលដើម្បីធ្វើកិច្ចការចាំបាច់ដទៃ។ ចំណែកការបញ្ចុះសពវិញក៏មិនមែនជាគំនិតល្អ ព្រោះថា បាក់តេរី និងមេរោគជាច្រើនក្នុងរាងកាយសាកសព អាចបំពុលបរិស្ថានរបស់ដីនៅភពអង្គារ។ ជំនួសមកវិញ ក្រុមអវកាសចរប្រហែលជាត្រូវរក្សាសាកសពក្នុងថង់ មុននឹងនាំយកមកកាន់ផែនដី៕

August 8, 2023

យានអវកាស Voyager 1 និង 2 នឹងហោះឆ្ពោះទៅណា បន្ទាប់ពីចប់ភារកិច្ច?

ប្រព័ន្ធដែលមិនមែនជាឧបករណ៍បច្ចេកទេសនៅលើយានអវកាស Voyager 1 និង Voyager 2 ត្រូវបានបិទខ្លះហើយ ដោយសង្ឃឹមថា នឹងជួយឱ្យពួកវាធ្វើសកម្មភាពរហូតដល់ឆ្នាំ 2030 ហើយក្រោយមក ពួកវាអាចនឹងដាច់ទំនាក់ទំនងជាមួយផែនដី។

យានអវកាស Voyager 1 និង 2 របស់ណាសា ដែលត្រូវបានបាញ់បង្ហោះមុនក្រោយគ្នា 16 ថ្ងៃ ក្នុងឆ្នាំ 1977 ត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីអាចបំពេញបេសកកម្មបាន 5 ឆ្នាំ។ យានមួយគូនេះបានសិក្សាស្រាវជ្រាវភពព្រហស្បតិ៍ ភពសៅរ៍ ភពអ៊ុយរ៉ានុស ភពណេបទូន និងព្រះចន្ទជាច្រើនទៀត។

ក៏ប៉ុន្តែ ក្រោយធ្វើសកម្មភាពបានជិត 46 ឆ្នាំ មកដល់ពេលនេះ យានអវកាសមួយគូនេះបង្កើតបានកំណត់ត្រាដ៏អស្ចារ្យ នៅពេលបានហោះឆ្លងផុតព្រំដែននៃតំបន់ឥទ្ធិពលរបស់ព្រះអាទិត្យ។ ពួកវានៅតែបន្តបញ្ជូនទិន្នន័យមកកាន់ផែនដី បើទោះស្ថិតក្នុងបរិស្ថានអន្តរតារា ដែលជាតំបន់អាថ៌កំបាំងនៅចន្លោះផ្កាយនានា។ ទោះជាពេលខ្លះជួបបញ្ហាបច្ចេកទេស ដាច់ទំនាក់ទងនឹងផែនដី ប៉ុន្តែដំណើរហោះហើរក្នុងទីអវកាសរបស់ពួកវា ទំនងជាអាចបន្តទៅមុខយូរទៀត។ នេះបើតាម Business Insider ចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី 04 សីហា។

ណាសាផលិតយាន Voyager គឺដើម្បីស្រាវជ្រាវផ្នែកខាងក្រៅរបស់ប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ។ ក្រោយពីចប់បេសកកម្មសំខាន់ ពួកវាបន្តហោះហើរផ្សងព្រេងក្នុងកាឡាក់ស៊ីមីលគីវ៉េ និងថតបានទិដ្ឋភាពចក្រវាលដ៏សែនអស្ចារ្យ។

កាលពីថ្ងៃទី 14 កុម្ភៈ 1990 Voyager 1 ថតបានរូបភាព «Pale Blue Dot» (ចំណុចពណ៌ខៀវ) ពីចម្ងាយ 6.4 ពាន់លានគីឡូម៉ែត្រ។ នោះគឺជារូបភាពនិមិត្តរូប និងជារូបថតឆ្ងាយបំផុតស្ដីពីផែនដី។

ក្នុងទសវត្សរ៍កន្លង Voyager 1 បានស្រាវជ្រាវតំបន់អន្តរតារា ជាទីដែលមានធូលី ឧស្ម័ន និងគ្រាប់ដែលមានផ្ទុកអគ្គិសនីយ៉ាងក្រាស់។ Voyager 2 បានទៅដល់តំបន់អន្តរតារាក្នុងឆ្នាំ 2018 ក្រោយ Voyager 1 6 ឆ្នាំ។ ការស្រាវជ្រាវរបស់ពួកវាទាក់ទងនឹងឧស្ម័ននៅតំបន់អន្តរតារា បានជួយឱ្យក្រុមតារាវិទូយល់ដឹងអំពីទីអវកាសដ៏អាថ៌កំបាំងនេះ។

នៅក្នុងគន្លាតប្រហែល 23.8 ពាន់លានគីឡូម៉ែត្រពីផែនដី Voyager 1 កំពុងហោះហើរក្នុងបរិស្ថានអន្តរតារាដ៏ងងឹត។ វាគឺជាយានអវកាសរបស់មនុស្សដែលបានហោះទៅឆ្ងាយពីផែនដីបំផុត។ ដោយសារតែហោះក្នុងទិសដៅផ្សេងគ្នា ដូច្នេះ Voyager 2 បច្ចុប្បន្នមានគម្លាតពីផែនដីប្រហែល 19.8 ពាន់លានគីឡូម៉ែត្រ។

ប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ ដោយមានការប្រឹងប្រែងដើម្បីគ្រប់គ្រងថាមពល ក្រុមវិស្វករបានបិទប្រព័ន្ធមួយចំនួនដែលមិនមែនជាឧបករណ៍បច្ចេកទេសនៅលើយានទាំងពីរនេះ ក្នុងនោះមានដូចជាប្រព័ន្ធកម្ដៅសម្រាប់ឧបករណ៍វិទ្យាសាស្ត្រជាដើម ដោយសង្ឃឹមថា ពួកវាអាចនឹងបំពេញភារកិច្ចបានដល់ឆ្នាំ 2030។ បន្ទាប់ពីនោះ ពួកវាទំនងជាអស់លទ្ធភាពក្នុងការរក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយផែនដី។

ក៏ប៉ុន្តែ ក្រោយពីអស់ថាមពល Voyager នឹងនៅតែបន្តហោះហើរអណ្ដែតត្រសែតក្នុងតំបន់អន្តរតារា។ ណាសាឱ្យដឹងថា ប្រហែល 300 ឆ្នាំទៀត Voyager 1 នឹងហោះចូលដល់ពពក Oort ជាតំបន់ដែលមានរូបរាងមូលនៅខាងក្រៅគន្លងគោចររបស់ភពភ្លុយតូ និងមានផ្ទុកផ្កាយដុះកន្ទុយត្រជាក់ចំនួនរាប់ពាន់លានដុំ។ Voyager នឹងត្រូវចំណាយពេល 30,000 ឆ្នាំទៀតដើម្បីហោះទៅដល់ចំណុចចុងក្រោយបង្អស់របស់ពពក Oort និងប្រហែល 40,000 ឆ្នាំទៀតដើម្បីទៅដល់ AC+ 79 3888 ជាផ្កាយមួយដួងដែលស្ថិតក្នុងកញ្ចុំផ្កាយ Camelopardalis។

ចំណែក Voyager 2 វិញ ប្រហែល 296,000 ឆ្នាំទៀត នឹងហោះឆ្លងកាត់ Sirius ជាផ្កាយមួយដួងដែលភ្លឺជាងគេក្នុងរាត្រីនៅលើផែនដី។ ណាសាឱ្យដឹងថា យាន Voyager ប្រហែលជាហោះអណ្ដែតត្រសែតជារៀងរហូតនៅក្នុងកាឡាក់ស៊ីមីលគីវ៉េ៕

August 8, 2023

គម្រោងប្រើប្រាស់គ្រាប់បែកនុយក្លេអែរបង្កើតព្រែកជីកជំនួស Suez

សហរដ្ឋអាម៉េរិកធ្លាប់រៀបផែនការប្រើប្រាស់គ្រាប់បែកនុយក្លេអែរដើម្បីបង្កើតព្រែកជីកប្រវែង 257 គីឡូម៉ែត្រ ដែលឆ្លងកាត់ប្រទេសអ៊ីស្រាអែល ដើម្បីជំនួសព្រែកជីក Suez នៅក្បែរនោះ។

រដ្ឋាភិបាលអាម៉េរិក កាលពីអំឡុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1960 ធ្លាប់បានពិចារណាអំពីសំណើប្រើប្រាស់គ្រាប់បែកនុយក្លេអែរ 520 គ្រាប់ ដើម្បីបង្កើតព្រែកជីកមួយជំនួសព្រែកជីក Suez ដែលឆ្លងកាត់ប្រទេសអ៊ីស្រាអែល។ គម្រោងនេះមិនអាចក្លាយជាការពិត ប៉ុន្តែបើសិនមានផ្លូវទឹកជំនួស ឬបន្ថែមលើ Suez នោះគឺអាចមានប្រយោជន៍ច្រើននៅក្នុងវិស័យដឹកជញ្ជូនតាមផ្លូវទឹក ហើយអាចចៀសវាងការកកស្ទះចរាចរណ៍ដូចករណីមួយកាលពីខែមីនា 2021។ នេះបើតាម Business Insider។

យោងតាមអនុស្សារណៈឆ្នាំ 1963 របស់ក្រសួងការពារជាតិអាម៉េរិក ដែលត្រូវបានបង្ហើបឱ្យដឹងកាលពីឆ្នាំ 1996 គម្រោងរបស់ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រអាម៉េរិក គឺការប្រើប្រាស់គ្រាប់បែកនុយក្លេអែរដើម្បីបង្កើតព្រែកជីកសមុទ្រងាប់ (Dead Sea) ដែលនឹងអនុញ្ញាតឱ្យទឹកហូរឆ្លងកាត់សមុទ្រខ្សាច់ Negev។ ព្រែកជីកថ្មីក្នុងគម្រោងនេះនឹងមានប្រវែង 257 គីឡូម៉ែត្រ ឆ្លងកាត់ប្រទេសអ៊ីស្រាអែល។ មូលហេតុដែលធ្វើឱ្យមានគម្រោងនេះ គឺដោយសារវិធីសាស្ត្រជីកបែបធម្មតាត្រូវការចំណាយប្រាក់ច្រើន ហើយគ្រាប់បែកនុយក្លេអែរអាចប្រើប្រាស់បាននៅក្នុងករណីនេះ។ ព្រែកជីកមួយបែបនេះអាចរួមចំណែកយ៉ាងធំធេងនៅក្នុងការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច។

ការកកស្ទះចរាចរណ៍កាលពីខែមីនា 2021 នៅលើព្រែកជីក Suez

ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនៅក្រសួងការពារជាតិអាម៉េរិកគណនាឃើញថា ត្រូវការឧបករណ៍ផ្ទុះដែលមានកម្លាំង 2 ម៉េហ្គាតោនចំនួន 4 សម្រាប់ព្រែកមួយកំណាត់ៗដែលមានប្រវែង 1.6 គីឡូម៉ែត្រ។ អ្នកជំនាញនិយាយថា តួលេខនេះប្រហាក់ប្រហែលនឹងគ្រាប់បែកនុយក្លេអែរចំនួន 520 គ្រាប់ ឬ រំសេវ 1.04 ជីហ្គាតោន (មួយជីហ្គាតោនស្មើនឹងមួយពាន់លានតោន)។ ទីតាំងល្អដែលត្រូវបានស្នើ គឺតំបន់ដែលឆ្លងកាត់សមុទ្រខ្សាច់ Negev នៅអ៊ីស្រាអែល ភ្ជាប់សមុទ្រមេឌីទែរ៉ាណេទៅនឹងឈូងសមុទ្រ Aqaba បើកផ្លូវរហូតដល់សមុទ្រក្រហម និងមហាសមុទ្រឥណ្ឌា។

ការសិក្សាបឋមបង្ហាញថា វិធីសាស្ត្រខាងលើគឺអាចទៅរួច។ ប៉ុន្តែ អនុស្សារណៈរបស់អាម៉េរិកក៏បានបង្ហាញថា អាចមានបញ្ហាផ្នែកនយោបាយ ព្រោះថា ក្រុមប្រទេសអារ៉ាប់ដែលនៅជុំវិញអ៊ីស្រាអែល នឹងជំទាស់យ៉ាងខ្លាំងក្លាទៅនឹងគម្រោងនេះ។

តំបន់ព្រែកជីក Suez និងគម្រោងព្រែកជីកនុយក្លេអែរ

អនុស្សារណៈនេះត្រូវបានប្រទះឃើញនៅពេលគណៈកម្មការថាមពលនុយក្លេអែរអាម៉េរិក ស៊ើបអង្កេតលើការប្រើប្រាស់ជាតិផ្ទុះនុយក្លេអែរសន្តិភាព (PNE) ដើម្បីជីកហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធដែលមានប្រយោជន៍។ គម្រោងខាងលើបានខកខានបន្ទាប់ពីសហរដ្ឋអាម៉េរិកមើលឃើញថា ការធ្វើតេស្តជាមួយនឹង PNE ចំនួន 27 លើក គឺមានការបំភាយវិទ្យុសកម្មទៅក្នុងបរិស្ថាន៕

August 3, 2023

ដាំឈូករ័ត្នជាងមួយលានដើមជូនភរិយាសម្រាប់ខួប 50 ឆ្នាំនៃថ្ងៃរៀបការ

លោក Lee Wilson ដាំផ្កាយឈូតរ័ត្នជាង 32 ហិកតា ដែលប្រហាក់ប្រហែលនឹង 1.2 លានដើម ដើម្បីជូនភរិយាសម្រាប់ខួប 50 ឆ្នាំនៃថ្ងៃអាពាហ៍ពិពាហ៍។

«ប្ដីប្រពន្ធខ្ញុំនឹងរម្លឹកខួរ 50 ឆ្នាំនៃថ្ងៃរៀបការនៅថ្ងៃទី 10 សីហា ហើយអ្នកដឹងថា ពេលរស់នៅជាមួយគូជីវិតរហូតដល់ 50 វាមានន័យយ៉ាងណាហើយមែនទេ? ខ្ញុំបានពិចារណាជាច្រើនអំពីរឿងនោះ។ ភរិយារបស់ខ្ញុំតែងចូលចិត្តផ្កាយឈូករ័ត្ន ហើយខ្ញុំគិតថា នេះគឺជាឆ្នាំដែលគួរដាំផ្កានេះ។ ខ្ញុំបានដាំផ្កាជាង 32 ហិកតាសម្រាប់គាត់» លោក Lee Wilson ប្រាប់ ABC News កាលពីថ្ងៃទី 01 សីហាដូច្នេះ។

«រឿងនោះធ្វើឱ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ពិសេសខ្លាំងណាស់។ មិនអាចមានអំណាយអនុស្សាវរីយ៍ណាដែលល្អជាងចំការឈូករ័ត្នមួយនេះឡើយ» អ្នកស្រី Renee ភរិយារបស់លោក Wilson ថ្លែងដូច្នេះ។

លោក Wilson និងកូនប្រុស បានលួចដាំដើមឈូករ័ត្នតាំងពីខែឧសភា និងលាក់មិនឱ្យអ្នកស្រី Renee ដឹង។ ពេលនេះ ចំការឈូករ័ត្នបានក្លាយជាទន្លេផ្កាដ៏ធំធេង ស្ថិតនៅក្បែរផ្លូវល្បឿនលឿនលេខ 54 និងមានចម្ងាយពីផ្ទះរបស់ពួកគេនៅក្នុងទីក្រុង Pratt រដ្ឋ Kansas ប្រហែល 6.4 គីឡូម៉ែត្រ។

ស្វាមីភរិយាលោក Wilson បាននៅក្បែរគ្នាតាំងពីរៀននៅមធ្យមសិក្សា ហើយការណាត់ជួបគ្នាដំបូងរបស់ពួកគេគឺនៅពេលជិះស្គីជាមួយគ្នា។ លោក Wilson ឱ្យដឹងថា តាំងពីពេលនោះមក លោកជឿថា Renee នឹងក្លាយជាចំណែកមួយនៅក្នុងជីវិតរបស់គាត់៕

August 1, 2023

រកឃើញគ្រាប់ល្អិតយ៉ាងច្រើនដូចវីរុសខ្នាតធំនៅក្នុងព្រៃអាម៉េរិក

ក្រុមអ្នកជំនាញបានរកឃើញគ្រាប់ល្អិតយ៉ាងច្រើនដែលអាចជាប្រភេទវីរុសថ្មីក្នុងដីនៅឯព្រៃ Harvard រដ្ឋ Massachusetts ដោយពួកវាមានលក្ខណៈពិសេសមិនធ្លាប់បានឃើញពីមុនមក។

យោងតាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវថ្មីដែលទើបត្រូវបានចុះផ្សាយលើទំព័រ bioRxiv គ្រាប់ល្អិតខ្លះដូចទៅនឹងវីរុស និងមានសម្បកក្រៅដូចរូបផ្កាយ ចំណែកផ្សេងទៀតមានរូបចម្លែកៗមិនធ្លាប់បានឃើញ។

ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ដោយសារតែក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រខាងលើមិនបានវិភាគហ្សែន ទើបមិនអាចហៅដោយប្រាកដថា គ្រាប់ល្អិតថ្មីទាំងនេះជាវីរុស បើទោះមានលទ្ធភាពខ្ពស់។ ជំនួសមកវិញ ពួកគេហៅវាថា «គ្រាប់ល្អិតដូចវីរុស» នៅក្នុងលទ្ធផលនៃការសិក្សាស្រាវជ្រាវថ្មី៕

August 1, 2023

អាយុរបស់មនុស្សនឹងកើនឡើងដល់ 120 ដោយសារតែបច្ចេកវិទ្យា និងការយល់ដឹង

(ស៊ុយអែត) – អាយុរបស់មនុស្សគ្រោងនឹងកើនឡើងដល់ 120 ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានទសវត្សរ៍ខាងមុខ ដោយសារតែបច្ចេកវិទ្យា និងចំណេះដឹងដែលបានពីវិបត្តិសុខភាពកូវីដ-19។ល។

បណ្ឌិត Ignat Kulkov នៅសាកលវិទ្យាល័យ Malardalen (MDU) ឱ្យដឹងថា អាយុរបស់មនុស្សអាចឡើងដល់ពី 100 ទៅ 120 នៅក្នុងអំឡុងឆ្នាំ 2070 យ៉ាងហោចណាស់នៅក្នុងបណ្ដាប្រទេសអភិវឌ្ឍ។ នេះគឺជាលទ្ធផលនៃការសិក្សាស្រាវជ្រាវរបស់លោក Kulkov និងសហការីនៅប្រទេសហ្វាំងឡង់ បារាំង និងអង់គ្លេស ហើយត្រូវបានប្រកាសលើទស្សនាវដ្ដីវិទ្យាសាស្ត្រ Futures កាលពីថ្ងៃទី 30 កក្កដា 2023។

យោងតាមបណ្ឌិត Kulkov ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ មានមនុស្សកាន់តែច្រើនដែលពាក់ឧបករណ៍តាមដានសុខភាព។ ឧបករណ៍ទាំងនេះតែងត្រូវបានភ្ជាប់ជាមួយនឹងមន្ទីរពេទ្យ ជួយឱ្យវេជ្ជបណ្ឌិតអាចធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងណែនាំប្រកបដោយភាពសុក្រឹតសម្រាប់អ្នកប្រើប្រាស់ និងអ្នកជំងឺ ដែលនាំឱ្យពួកគេកែលំអការរស់នៅ ប្ដូរទម្លាប់មិនល្អសម្រាប់សុខភាពតាំងពីក្មេង ដូច្នេះពួកគេនឹងមានអាយុវែងជាងធម្មតា។

ក្រៅពីនេះ ការរីកចម្រើនរបស់វិស័យដទៃក៏អាចជួយឱ្យមនុស្សរស់បានយូរជាងមុន។ ឧទាហរណ៍ដូចជា វិបត្តិសុខភាពសកលកូវីដ-19 បានជួយឱ្យមនុស្សជាតិយល់ដឹងបន្ថែមអំពីការតាមដានវីរុសប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។ បច្ចេកវិទ្យា រួមនឹងវិធីសាស្ត្រព្យាបាលបែបទំនើបនានាក៏ត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងសម័យកូវីដផងដែរ។

តាមជាក់ស្ដែង អាយុរបស់មនុស្សបាន និងកំពុងកើនឡើងនៅក្នុងរយៈពេល 200 ឆ្នាំកន្លង។ កាលពីខែវិច្ឆិកា 2022 មូលនិធិប្រជាជននៃអង្គការសហប្រជាជាតិ បានព្យាករថា អាយុជាមធ្យមរបស់មនុស្សនៅទូទាំងសកលលោកកើតដល់ 77.2 ឆ្នាំនៅឆ្នាំ 2050 ដោយសារតែការរីកចម្រើននៃវិស័យវេជ្ជសាស្ត្រ ដែលក្នុងនោះមានទាំងវ៉ាក់សាំង និងថ្នាំរម្ងាប់មេរោគ ខណៈដែលអនាម័យ ការរស់នៅ ក៏ដូចជាអាហារ និងជីវជាតិក៏ត្រូវបានកែលំអ៕

August 1, 2023

យានសម្រាប់បើកបរលើឋានព្រះចន្ទរបស់ Toyota និង Mitsubishi កំពុងត្រូវបានអភិវឌ្ឍ

Toyota Motor និង Mitsubishi Heavy Industries បានប្រកាសសេចក្ដីលំអិតអំពីគម្រោងអភិវឌ្ឍបណ្ដាយានដំណើរការដោយថាមពលព្រះអាទិត្យ សម្រាប់បើកបរលើឋានព្រះចន្ទ។

យានទាំងនេះអាចត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់គម្រោង Artemis ដែលដឹកនាំដោយសហរដ្ឋអាម៉េរិក ក្នុងបំណងនាំមនុស្សឡើងទៅកាន់ឋានព្រះចន្ទជាថ្មីនៅឆ្នាំ 2025។ នេះនឹងជាលើកដំបូងដែលមនុស្សឡើងទៅដើរលើឋានព្រះចន្ទ រាប់ចាប់ពីឆ្នាំ 1972។

យានបើកបរលើដីគ្រោងនឹងត្រូវបាននាំឡើងទៅកាន់ឋានព្រះចន្ទនៅឆ្នាំ 2029។ កាលពីថ្ងៃទី 21 កក្កដា 2023 ក្រុមហ៊ុន Toyota Motor និង Mitsubishi Heavy Industries (MHI) បានធ្វើសន្និសីទសារព័ត៌មានមួយ ជាមួយនឹងទីភ្នាក់ងារអវកាសជប៉ុន (JAXA) នៅតូក្យូ។ ថ្ងៃទី 21 កក្កដា ក៏ជាថ្ងៃដែល Apollo 11 ចុះចតលើផ្ទៃព្រះចន្ទកាលពី 54 ឆ្នាំមុន។

Toyota ចាប់ផ្ដើមសហការជាមួយ JAXA កាលពីឆ្នាំ 2019 ដើម្បីអភិវឌ្ឍរថយន្តសម្រាប់បើកបរលើឋានព្រះចន្ទ ដែលមានឈ្មោះថា Lunar Cruiser។ យាននេះត្រូវបានអភិវឌ្ឍឡើងដើម្បីបើកបរលើភូមិសាស្ត្រដែលមានឧបសគ្គច្រើន មានដូចជាវាលខ្សាច់ និងផ្លូវនៅតំបន់ភ្នំជាដើម។ នេះគឺជារបាយការណ៍ស្ដីពីវឌ្ឍនភាពដំបូងរបស់ Toyota ទាក់ទងនឹងកម្មវិធីអវកាសរបស់ពួកគេនៅក្នុងរយៈពេលបួនឆ្នាំកន្លង។

Lunar Cruiser នឹងធ្វើដំណើរសរុបជាង 10,000 គីឡូម៉ែត្រនៅលើឋានព្រះចន្ទដើម្បីសិក្សាស្រាវជ្រាវ។ Toyota ឱ្យដឹងថាយាននេះនឹងត្រូវបានបំពាក់មុខងារសំខាន់ៗចំនួនបួន រួមមាន មុខងារប្រើប្រាស់ថ្មបង្កើតថាមពលឡើងវិញ (RCF), មុខងារសម្រាប់ការបើកបរលើភូមិសាស្ត្រលំបាក, មុខងារបើកបរស្វ័យប្រវត្ត, និងមុខងារបទពិសោធន៍អ្នកប្រើប្រាស់ (UX)។

ថ្នាក់ដឹកនាំរបស់ MHI បានឱ្យដឹងថា ក្រុមហ៊ុននេះកំពុងពិនិត្យលទ្ធភាពនៃការផលិតរថយន្តសម្រាប់បើកបរលើឋានព្រះចន្ទ ដែលមានទម្ងន់ប្រហែល 10 តោន ឱ្យបានមុនការបាញ់បង្ហោះពីពីរទៅបីឆ្នាំ។

ចំណែក Toyota វិញ ក្រៅពីកិច្ចសហការជាមួយ MHI ក្រុមហ៊ុននេះក៏កំពុងត្រៀមពង្រីកកិច្ចសហប្រតិបត្តិការជាមួយដៃគូដទៃទៀត គ្រាដែលបាន និងកំពុងសហការជាមួយ Bridgestone ដើម្បីអភិវឌ្ឍសម្បកកង់រថយន្តធ្វើពីលោហធាតុដែលអាចបើកបរលើដីនៅឋានព្រះចន្ទ៕

July 26, 2023

Tag: សិក្សា