វិទ្យាសាស្ត្រ

អាចម៍ផ្កាយដែលទើបតែធ្លាក់បុកផែនដីថ្មីៗនេះ មានរង្វិលខ្ញាល់លឿនបំផុត

2024 BX1 ដែលទើបតែបានធ្លាក់មកបុកនឹងផែនដីកាលពីថ្ងៃទី 21 មករា គឺជាអាចម៍ផ្កាយដែលធ្វើដំណើរក្នុងល្បឿនលឿនជាងវត្ថុអវកាសទាំងឡាយដែលស្ថិតនៅក្បែរផែនដី។

អាចម៍ផ្កាយ 2024 BX1 ប្រែក្លាយជាដុំភ្លើង និងផ្ទុះនៅលើអាកាសនៃទីក្រុងបែកឡាំងប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ កាលពីថ្ងៃទី 21 មករា 2024។ បើទោះជាអាចម៍ផ្កាយតូចៗដែលធ្លាក់មកបុកនឹងផែនដី តែងតែត្រូវបានឃើញនៅពេលពួកវាហោះចូលមកដល់បរិយាកាសផែនដី ប៉ុន្តែក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានប្រទះឃើញអាចម៍ផ្កាយ 2024 BX1 ប្រហែលបីម៉ោង មុនពេលវាបុកនឹងផ្ទៃផែនដី។

ទំព័រ Live Science ចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី 2ឧសភា ឱ្យដឹងថា ខាងលើនេះមិនមែនជាចំនុចពិសេសដែលនាំឱ្យ អាចម៍ផ្កាយ 2024 BX1 ប្រែជាពិសេសជាងគេនោះទេ។ យោងតាមលទ្ធផលនៃការសិក្សាស្រាវជ្រាវថ្មីមួយដែលទើបតរូវបានចុះផ្សាយលើទស្សនាវដ្ដីទិន្នន័យ arXiv អាចម៍ផ្កាយនេះផ្លាស់ទីក្នុងល្បឿន 5ម៉ឺនគីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយម៉ោង ហើយរៀងរាល់ជាង 2វិនាទីកន្លះ វាវិលមួយជុំខ្លួនវា។ នេះគឺជាល្បឿនរង្វិលខ្ញាល់ដែលលឿនបំផុតមិនធ្លាប់ត្រូវបានដឹងនៅលើអាចម៍ផ្កាយក្បែរផែនដី។

មុននោះ កំណត់ត្រាបែបនេះគឺបានទៅលើ 2020 HS7 ដោយសារតែរង្វិលខ្ញាល់មួយជុំរបស់វា ស៊ីពេលតែ 2.99 វិនាទី។ អាចម៍ផ្កាយនេះមានអង្កត់ផ្ចិតប្រវែងពី 4 ទៅ 8ម៉ែត្រ ធំជាងបន្តិចបើធៀបនឹងអាចម៍ផ្កាយ 2024 BX1។

មានមូលហេតុជាច្រើនដែលនាំឱ្យអាចម៍ផ្កាយវិលខ្ញាល់ ឧទាហរណ៍ វាត្រូវបានរុញត្រលប់ទៅកាន់អវកាសបន្ទាប់ពីបានប៉ះទង្គិចនឹងអាចម៍ផ្កាយដទៃ។ ព្រោះតែតូចជាង ទើបអាចម៍ផ្កាយតូចៗតែងតែមានរង្វិលខ្ញាល់លឿនជាងអាចម៍ផ្កាយធំៗ។

អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានអភិវឌ្ឍបច្ចេកទេសថ្មីដែលអាចជួយសង្កេតដឹងអំពីល្បឿននៃរង្វិលខ្ញាល់របស់បណ្ដាអាចម៍ផ្កាយ ដោយយោងទៅលើរូបភាព។ ការប្រែប្រួលកម្រិតពន្លឺក្នុងពេលគោចរ គឺជាបង្ហាញអំពីចំនួនជុំនៃរង្វិលខ្ញាល់របស់អាចម៍ផ្កាយ។

ក្រុមស្រាវជ្រាវបានវាស់ប្រវែងនៃគម្លាតរវាងចំនុចភ្លឺខ្លាំង រួចធ្វើការសន្និដ្ឋានថា ថេរវេលាវិលមួយជុំខ្លួនឯងរបស់អាចម៍ផ្កាយ 2024 BX1 គឺ 2.588 វិនាទី ពោលគឺប្រហាក់ប្រហែលនឹង 33ពាន់ជុំក្នុងមួយថ្ងៃ។

ការក្ដាប់បាននូវល្បឿនល្បឿននៃរង្វិលខ្ញាល់របស់បណ្ដាអាចម៍ផ្កាយដែលស្ថិតនៅក្បែរផែនដី នឹងជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យដែលពួកវាអាចបង្កឡើងមកលើមនុស្ស ក៏ដូចជាហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធនៅលើផែនដី៕

May 6, 2024

ចិនបញ្ជូនយានទៅយកសំណាកដីតំបន់ងងឹតរបស់ព្រះចន្ទ

យាន Chang’e 6 ហោះឡើងជាមួយនឹងរ៉ុក្កែត Long March 5 ពីមជ្ឈមណ្ឌលបាញ់បង្ហោះផ្កាយរណប Wenchang លើកោះ Hainan កាលពីវេលាម៉ោង 16និង27នាទី ថ្ងៃទី3 ខែឧសភា ម៉ោងនៅកម្ពុជា។

ក្នុងការហោះហើរ 53ថ្ងៃ យានអវកាស Chang’e 6 នឹងឆ្ពោះទៅកាន់តំបន់ទំនាបនៅប៉ូលខាងត្បូង Aitken (SPA) ដែលស្ថិតក្នុងតំបន់ងងឹតរបស់ព្រះចន្ទ ជាទីដែលមិនអាចមើលឃើញពីផែនដី។ នេះបើតាមទីភ្នាក់ងារអវកាសចិន (CNSA)។

បេសកកម្មនេះនឹងរើសយកសំណាកដី និងថ្មចំនួនពីរគីឡូក្រាមពីតំបន់ចុះចត និងនាំយកមកកាន់ផែនដីដើម្បីវិភាគលម្អិត។ ដំណើរការរើសយកសំណាកដីព្រះចន្ទនឹងត្រូវបានគាំទ្រដោយផ្កាយរណប Queqiao-2 ដែលត្រូវបានបាញ់បង្ហោះកាលពីខែមីនា និងកំពុងគោចរជុំវិញព្រះចន្ទ រង់ចាំយាន Chang’e 6។

នោះនឹងជាសំណាកដីព្រះចន្ទដំបូងដែលត្រូវបាននាំយកមកកាន់ផែនដី បន្ទាប់ពីបេសកកម្ម Apollo របស់អាម៉េរិក និង Luna របស់អតីតសូវៀត កាលពីប្រាំទសវត្សរ៍មុន។

យានចុះចត និងយានយកសំណាកនឹងចុះចតក្នុងភាគឦសានលើតំបន់ទំនាប SPA ជាទីដែលមានភូមិសាស្ត្រស្មុគស្មាញ និងមានតម្លៃខ្ពស់ផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រ។ បន្ទាប់ពីបានរើសយកសំណាកដី និងថ្ម យានយកសំណាកនេះនឹងហោះត្រលប់ទៅកាន់គន្លងតារាវិថីព្រះចន្ទ ដើម្បីប្រគល់ឱ្យម៉ូឌុលដែលនៅចាំទទួលក្នុងអវកាស មុននឹងនាំយកសំណាកទាំងនេះមកកាន់ផែនដី។

កាលពីឆ្នាំកន្លង អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រមួយក្រុមនៅប្រទេសចិន បានកំណត់ទីតាំងចំនួនបីដ៏មានសក្ដានុពលសម្រាប់ការចុះចតរបស់យាន Chang’e 6 នៅក្នុងតំបន់ទំនាប SPA ដែលជារណ្ដៅយក្សទំហំ 2,500 គីឡូម៉ែត្រ និងជម្រៅ 8គីឡូម៉ែត្រ កើតឡើងក្រោយពីករណីធ្លាក់អាចម៍ផ្កាយកាលពីរាប់ពាន់លានឆ្នាំមុន។

យោងតាមទិន្នន័យដែលបានសង្កេតពីចម្ងាយ តំបន់ទំនាប SPA សម្បូរទៅដោយសារធាតុគីមី និងមានអាយុកាលយូរ។ យានរបស់ចិននឹងជ្រើសទីតាំងសុវត្ថិភាពបំផុតដើម្បីចុះចត នៅពេលហោះបន្ទាបខ្លួនបន្តិចម្ដងៗ។

យាន Chang’e 6 ទំនងជាអាចរកឃើញ និងនាំយកថ្មី basalt ដែលជាកម្អែរភ្នំភ្លើងដែលបានត្រជាក់នៅតំបន់ទំនាបខាងលើ។ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រអាចវាស់ស្ទង់អាយុកាល សមាសធាតុ និងរបៀបកកើតរបស់វា។ តាមរយៈការប្រៀបធៀបថ្មដែលនាំយកពីតំបន់ភ្លឺរបស់ព្រះចន្ទ ពួកគេនឹងអាចរកឃើញតម្រុយដែលទាក់ទងនឹងមូលហេតុដែលនាំឱ្យមានតំបន់ងងឹត និងតំបន់ភ្លឺនៅលើឋានព្រះចន្ទ។

May 4, 2024

ហេតុអ្វីអាកាសធាតុកាន់តែក្ដៅឡើងៗ?

ក្នុងរង្វង់ 100ឆ្នាំកន្លងទៅនេះ ការកើនឡើងកម្ដៅរបស់ផែនដីកាន់តែបង្ហាញច្បាស់ឡើងៗ ធ្វើឱ្យអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រមានការព្រួយបារម្ភ។ ក្នុងអនាគត កម្ដៅផែនដីក៏នឹងកើនឡើងបន្តទៀត ហើយបន្សល់ទុកនូវផលវិបាកយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ ដូច្នេះតើបាតុភូតផែនដីឡើងកម្ដៅកើតឡើងដោយសារកត្តាអ្វីខ្លះ? ការឡើងកម្ដៅផែនដីបង្កផលវិបាកអ្វីខ្លះ? តើមនុស្សត្រូវដោះស្រាយបញ្ហានេះដោយរបៀបណា?

ផែនដីឡើងកម្ដៅបណ្ដាលមកពីកត្តាពីរសំខាន់ រួមមាន កត្តាធម្មជាតិ និងកត្តាមនុស្ស

កត្តាធម្មជាតិ

ការបញ្ចេញឧស្ម័នមេតានច្រើនហួសពីប៉ូលខាងជើង និងបណ្ដាតំបន់ដែលមានសំណើមកម្រិតខ្ពស់ កំពុងរួមចំណែកធ្វើឱ្យកម្ដៅផែនដីកើនឡើង។ ឧស្ម័នមេតានគឺជាឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់មួយប្រភេទដែលអាចរក្សាកម្ដៅក្នុងបរិយាកាស។
បាតុភូតភ្នំភ្លើងផ្ទុះ បង្កើតបានជាធូលីយ៉ាងច្រើនក៏ជាមួយក្នុងចំណោមមូលហេតុដែលនាំឱ្យអាកាសធាតុក្ដៅ។
នៅពេលសីតុណ្ហភាពមធ្យមរបស់ផែនដីកើនឡើង ផ្ទាំងទឹកកកនៅឯប៉ូលទាំងពីររបស់ផែនដីក៏ត្រូវរលាយ និងធ្វើឱ្យស្រទាប់ទឹកកកកាបូនឌីអុកស៊ីត (CO2) ដែលនៅជ្រៅក្រោមទឹកកកត្រូវលេចឡើង ហើយក៏សាយភាយទៅក្នុងបរិយាកាសផែនដី គ្រាដែលព្រៃឈើលើផែនដីដែលមានតួនាទីស្រូបយកឧស្ម័ននេះក៏ចេះតែហិនហោចទៅៗ។ ពេលនេះ បរិមាណកាបូនឌីអុកស៊ីតបានកើនឡើងដល់កម្រិតខ្ពស់ខ្លាំង លើសពីសមត្ថភាពគ្រប់គ្រងរបស់ធម្មជាតិ ទើបផែនដីត្រូវឡើងកម្ដៅជាបន្តបន្ទាប់។

កត្តាមនុស្ស

មនុស្សបានធ្វើឱ្យផែនដីឡើងកម្ដៅបន្តិចម្ដងៗរហូតដល់បច្ចុប្បន្ន តាមរយៈការបំភាយឧស្ម័នពីសកម្មភាពផលិត ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ ទៅក្នុងបរិស្ថានធម្មជាតិ។
បច្ចុប្បន្ន បាតុភូតផែនដីឡើងកម្ដៅ ភាគច្រើនគឺដោយសារមនុស្ស។ សកម្មភាពដុតឥន្ធនៈហ្វូស៊ីល ដែលរួមមាន ប្រេងសាំង ឬធ្យូងថ្មជាដើម ដែលបង្កើតឱ្យមានឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់ បាន និងកំពុងរក្សាកម្ដៅនៅក្នុងបរិយាកាស។

ផលវិបាកដែលកើតឡើងពីបាតុភូតផែនដីឡើងកម្ដៅ

បាតុភូតកម្ដៅផែនដីកើនឡើង នឹងនាំឱ្យកើតមានផលវិបាកជាច្រើនរៀបមិនអស់ ក្នុងនោះមានជាអាទិ៍ អាកាសធាតុក្ដៅអូសបន្លាយពេលយូរជាងមុន នាំឱ្យមានគ្រោះរាំងស្ងួត ឆេះព្រៃ ព្យុះធូលី និងគ្រោះទឹកជំនន់ជាដើម។

បញ្ហាឡើងកម្ដៅផែនដីក៏នឹងធ្វើឱ្យខ្យល់អាកាសប្រែជាអាក្រក់ជាងមុន ដោយសារតែស្រទាប់អូហ្សូនលើដីក្រាស់ជាងមុន ព្រោះតែផ្សែងពុលកើនឡើង។ ប្រការនេះនឹងបណ្ដាលឱ្យមនុស្សត្រូវឈឺច្រើនជាងធម្មតា។

អត្រាផុតពូជនៃសត្វ និងរុក្ខជាតិក៏នឹងកើនឡើង ព្រោះតែសម្របខ្លួនមិនទាន់ពេល នៅពេលដី និងសមុទ្រត្រូវឆ្លងកាត់ការប្រែប្រួលឆាប់រហ័ស។

កម្ដៅផែនដីកើនឡើងក៏នឹងធ្វើឱ្យផ្ទាំងទឹកកកនៅតំបន់ប៉ូលត្រូវរលាយលឿនជាងធម្មតា បណ្ដាលឱ្យទឹកសមុទ្រកើនឡើងខ្ពស់ គំរាមកំហែងដល់បណ្ដាតំបន់ទំនាបនៅលើផែនដី។

ដំណោះស្រាយសម្រាប់បាតុភូតផែនដីឡើងកម្ដៅ រួមមាន

ការស្ដារ និងលើកកម្ពស់គុណភាពហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ
ការកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ឥន្ធនៈហ្វូស៊ីល
ការពារព្រៃឈើ
កាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ថង់ប្លាស្ទិច
ការសន្សំសំចៃអគ្គិសនី និងទឹក
ការបរិភោគបន្លែ ផ្លែឈើឱ្យបានច្រើនជាងមុន
ការប្រើប្រាស់ប្រភពថាមបលបៃតង ថាមពលកកើតឡើងវិញ
ការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាថ្មីនៅក្នុងការការពារផែនដី។

May 2, 2024

ភ្នំដែលក្អែរចេញមាសរាល់ថ្ងៃ ប៉ុន្តែគ្មាននរណាចង់រើស

ភ្នំភ្លើងមួយនេះ ផ្ទុះកម្អែរមាសយ៉ាងច្រើនសន្ធឹកជារៀងរាល់ថ្ងៃ ក៏ប៉ុន្តែពុំមានអ្នកណាហ៊ានចូលទៅក្បែរ។

Interesting Engineering ឱ្យដឹងថា ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានរកឃើញមាសនៅជុំវិញភ្នំភ្លើងមួយដែលមានឈ្មោះថា Erebus ស្ថិតនៅក្នុងទ្វីបអង់តាកទិច លើឆ្នេរសមុទ្រភាគខាងត្បូងរបស់កោះ ross និងមានកម្ពស់ជិត 4000 ម៉ែត្រ ធៀបនឹងទឹកសមុទ្រ។

អ្នកវិទ្យាសាស្ត្ររកឃើញថា ភ្នំភ្លើងនេះធ្វើសកម្មភាពតាំងពីយូរមកហើយ និងផ្ទុះកម្អែរមាសជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ Erebus ដែលចាប់ផ្ដើមផ្ទុះតាំងពីឆ្នាំ 1972 និងស្ថិតក្នុងចំណោមភ្នំភ្លើងសកម្មចំនួន 138 នៅអង់តាកទិច គឺជាមួយក្នុងចំណោមភ្នំភ្លើងសកម្មក្នុងតំបន់ដែលក្អែរចេញមាសជារៀងរាល់ថ្ងៃ។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មាសដែលភ្នំភ្លើងនេះបញ្ចេញមកក្រៅ មនុស្សធម្មតាមិនអាចប្រមូលយកបានឡើយ។ ព្រោះថា មាសទាំងនោះត្រូវបានបញ្ចេញមកក្រៅក្នុងទម្រង់ធូលី និងហោះទៅឆ្ងាយពីភ្នំ។ ដូច្នេះ គ្រប់គ្នាពិបាកនឹងប្រមូលយកមាសទាំងនោះ។

April 29, 2024

រុក្ខជាតិដែលអាចប្រាប់អ្នកអំពីកន្លែងមានមាស

អណ្ដូងរ៉ែជាច្រើនត្រូវបានរកឃើញដោយសាររុក្ខជាតិមួយប្រភេទដែលដុះនៅលើសមុទ្រខ្សាច់ នោះគឺរុក្ខជាតិឈ្មោះ Desert Trumpet ដែលអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រហៅថា Eriogonum inflatum។ រុក្ខជាតិនេះតែងតែដុះនៅតំបន់ដែលសម្បូររ៉ែ ក្នុងនោះ ស្លឹក និងមែករបស់ពួកវាអាចស្រូបយកមាស។

Desert Trumpet គឺជារុក្ខជាតិប្រភេទស្មៅដែលមានកម្ពស់រហូតដល់មួយម៉ែត្រ មានពណ៌បៃតងចាស់ ចំណែកផ្នែកខាងលើមានសភាពប៉ោង។ ផ្កាយរបស់វាមានពណ៌លឿង និងរីកជាកញ្ចុំ។ រុក្ខជាតិនេះក៏មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការព្យាបាលជំងឺច្រើនមុខ រួមមានដូចជា ផ្ដាសាយ របួសមានមេរោគ រាករូស ក្រពះ ឈឺសាច់ដុំ និងជំងឺស្វាយជាដើម។

យោងតាមអ្នកស្រាវជ្រាវអំពីសមុទ្រខ្សាច់ Desert Trumpet គឺជាសញ្ញាដែលបង្ហាញថា មានមាសនៅក្បែរនោះ។ ដោយសារតែសមត្ថភាពស្រូបយកសារធាតុមាស រុក្ខជាតិនេះអាចរីកលូតលាស់ខ្លាំងនៅតំបន់ដែលសម្បូររ៉ែមាស។

ដូច្នេះហើយ បើសិនអ្នកកំពុងស្វែងរកមាសនៅលើតំបន់សមុទ្រខ្សាច់ ឬវាលខ្សាច់ធំ សូមយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើរុក្ខជាតិ Desert Trumpet។ ពួកវាអាចនាំអ្នកទៅកាន់កន្លែងមានមាស ឬរ៉ែមាស។

April 28, 2024

ចិនបង្ហើបឱ្យដឹងអំពីស្ថានីយស្រាវជ្រាវលើឋានព្រះចន្ទគំរូដំបូង

ស្ថានីយស្រាវជ្រាវព្រះចន្ទដែលមានរូបរាងដូចទៅនឹងគ្រាប់ស៊ុត ក្នុងនោះមានកន្លែងសម្រាប់អ្នកអវកាសធ្វើការពិសោធ និងកន្លែងសម្រាប់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ។

ក្រុមអ្នកវិទ្យាចិនទើបតែបានបង្ហើបឱ្យដឹងអំពីគំរូដំបូងនៃស្ថានីយស្រាវជ្រាវលើឋានព្រះចន្ទ។ ស្ថានីយដែលមានឈ្មោះថា Moon Pot និងមានរូបរាងដូចទៅនឹងគ្រាប់ស៊ុតនេះ ត្រូវបានរចនាឡើងដោយក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវមកពីសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យា Huazhong University។

លោក Li Bin ដែលជាលេខារបស់សាកលវិទ្យាល័យខាងលើ ឱ្យដឹងថា តាមរយៈការបង្កើតស្ថានីយស្រាវជ្រាវមួយលើឋានព្រះចន្ទ អវកាសចរនឹងមានកន្លែងសម្រាប់ស្រាវជ្រាវ និងធ្វើកិច្ចការប្រចាំថ្ងៃ ព្រោះស្ថានីយនេះផ្ដល់សុវត្ថិភាព និងអាចរស់នៅបាន។

បច្ចុប្បន្ន ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រកំពុងផ្ដោតទៅលើការរចនាម៉ូដសម្រាប់ Moon Pot ដើម្បីអាចសាងសង់បានដោយការបោះពុម្ពបែប 3D ដែលប្រើប្រាស់វត្ថុធាតុដែលត្រូវបាននាំយកមកពីឋានព្រះចន្ទដោយយាន Chang’e 5។

យោងតាមអង្គការអវកាសចិន (CNSA) បេសកកម្មអវកាសនាពេលអនាគតដែលរួមមាន Chang’e 7 (2026), Chang’e 8 (2028) នឹងបង្កើតរូបមន្តមូលដ្ឋានសម្រាប់ស្ថានីយស្រាវជ្រាវព្រះចន្ទដំបូងរបស់ចិន។

April 26, 2024

ទីក្រុងឆ្លាតវៃតម្លៃដប់ពាន់លានដុល្លាររបស់ក្រុមហ៊ុនតូយ៉ូតា

(ជប៉ុន) – ទីក្រុង Woven City នៅជើងភ្នំហ្វ៊ូជី (Fuji) នឹងប្រើប្រាស់អគ្គិសនីព្រះអាទិត្យ ថ្មឥន្ធនៈឆ្លាតវៃ និងរថយន្តមិនបំភាយឧស្ម័នពុល។

ត្រូវបានរចនាឡើងដោយក្រុមហ៊ុនតូយ៉ូតា (Toyota) ទីក្រុង Women City មានចម្ងាយតែប៉ុន្មានគីឡូម៉ែត្រប៉ុណ្ណោះ ពីភ្នំហ្វ៊ូជី នៃប្រទេសជប៉ុន និងត្រូវបានកសាងតាំងពីឆ្នាំ 2021។ យោងតាមទំព័រ Sun ទីក្រុងអនាគតនេះ ដើរតួនាទីដូចទៅនឹង «បន្ទប់ពិសោធន៍» របស់ក្រុមហ៊ុន ដើម្បីធ្វើតេស្តបណ្ដារថយន្តបើកបរស្វ័យប្រវត្តសន្សំសំចៃថាមពល ដែលមានរហ័សនាមថា «E-palettes»។

មនុស្ស 2ពាន់នាក់ដំបូងនឹងរើមករស់នៅក្នុងទីក្រុងឆ្លាតវៃនេះនៅចុងឆ្នាំ 2024 តាមរយៈគម្រោងសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយដែលមានតម្លៃជិត 10ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក ដើម្បីស្វែងយល់អំពីរូបមន្តក្នុងឥរិយាបថនៃការបើកបររថយន្ត និងអ្នកថ្មើរជើង។

នៅក្នុងទីក្រុងឆ្លាតវៃ ពលរដ្ឋទាំងឡាយនឹងរស់នៅក្នុងផ្ទះដែលដំណើរការដោយអ៊ីដ្រូសែនស្ទើរតែទាំងស្រុង ធ្វើឱ្យទីក្រុងនេះមានភាពស្រស់ស្រាយខ្លាំង។ គ្រប់ផ្ទះសុទ្ធតែមានផ្ទាំងសូឡានៅលើដំបូល រួមនឹងបច្ចេកវិទ្យាបញ្ញាសិប្បនិម្មិតតាមដានសុខភាពអ្នកនៅខាងក្នុង។

យោងតាមប្រធានក្រុមហ៊ុនតូយ៉ូតា Akio Toyoda រាល់មធ្យោបាយធ្វើដំណើរ និងផ្ទះ សុទ្ធតែត្រូវបានតភ្ជាប់តាមរយៈប្រព័ន្ធទិន្នន័យ និងសេនស៊ើរ។ នៅតាមផ្ទះដែលត្រូវបានសង់ពីឈើ នឹងមានរ៉ូបូតជួយធ្វើកិច្ចការប្រចាំថ្ងៃ ជួយឱ្យម្ចាស់ផ្ទះមានភាពឯករាជ្យជាងមុន។

ក្រុមហ៊ុនតូយ៉ូតាឱ្យដឹងថា ការកសាងទីក្រុងពេញលេញមួយ បើទោះទោះក្នុងទ្រង់ទ្រាយតូចក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែវាគឺជាឱកាសពិសេសដើម្បីអភិវឌ្ឍបច្ចេកវិទ្យាថ្មី។

ក្រុមមនុស្សដែលនឹងមករស់នៅក្នុងទីក្រុង Woven City រួមមាន ចាប់ពីក្រុមគ្រួសារ គូស្វាមីភរិយាចូលនិវត្សរ៍ អ្នកលក់រាយ រហូតដល់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ។

April 24, 2024

ជប៉ុននឹងបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីពីអវកាសមកកាន់ផែនដី

តាមផែនការ ជប៉ុននឹងបាញ់បញ្ជូនថាមពលព្រះអាទិត្យពីទីអវកាសមកកាន់ផែនដីនៅឆ្នាំ 2025 ក្នុងទម្រង់មីក្រូវ៉េវ។ នេះគឺជាជំហានសំខាន់ឆ្ពោះទៅកាន់ការស្ថាបនារោងចក្រអគ្គិសនីព្រះអាទិត្យក្នុងទីអវកាស ដែលរួមចំណែកកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ឥន្ធនៈហ្វូស៊ីល និងទប់ទល់នឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ។

ផ្កាយរណបសម្រាប់ធ្វើតេស្តរបស់ជប៉ុននឹងមានទំហំតូច ដោយមានទម្ងន់ប្រហែល 180 គីឡូក្រាម អាចបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនី 1 គីឡូវ៉ាត់ ពីកម្ពស់ 400 គីឡូម៉ែត្រ។ ថាមពលដែលប្រមូលបានពីព្រះអាទិត្យតាមរយៈផ្ទាំងសូឡា នឹងត្រូវបានបំប្លែងទៅជារលកមីក្រូវ៉េវ មុននឹងត្រូវបានបាញ់បញ្ជូនមកកាន់អង់តែននានានៅលើផែនដី។

គម្រោងខាងលើនេះគឺជាផ្នែកមួយរបស់កម្មវិធី OHISAMA (ដែលមានន័យថាព្រះអាទិត្យ នៅក្នុងភាសាជប៉ុន)។ ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជប៉ុន បានសាកល្បងបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីនៅលើផែនដី ហើយគ្រោងនឹងធ្វើតេស្តពីយន្តហោះនៅក្នុងខែធ្នូខាងមុខ។

គំនិតស្ដីពីការផលិតអគ្គិសនីពីថាមពលព្រះអាទិត្យនៅក្នុងទីអវកាស ត្រូវបានលើកឡើងជាលើកដំបូងកាលពីឆ្នាំ 1968។ ចំណុចវិជ្ជមានរបស់បច្ចេកវិទ្យានេះគឺអាចផ្គត់ផ្គង់ថាមពលជាបន្តបន្ទាប់ដោយមិនអាស្រ័យលើអាកាសធាតុ ឬពេលវេលា។

April 21, 2024

បច្ចេកវិទ្យាបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិតរបស់អារ៉ាប៊ីសាអូឌីត

ភាគច្រើននៃផ្ទៃដីនៅប្រទេសអារ៉ាប៊ីសាអូឌីត គឺជាសមុទ្រខ្សាច់ និងវាលរហោឋានដែលមិនមានមនុស្សរស់នៅ។ ក្នុងនោះក៏មាន Rub’ AI Khali ដែលជាសមុទ្រខ្សាច់មានផ្ទុកខ្សាច់ច្រើនជាងគេលើពិភពលោក និងសមុទ្រខ្សាច់ An-Nafud ជាទីដែលមានភ្នំខ្សាច់កម្ពស់ជាង 30 ម៉ែត្រ រាប់មិនអស់។

ដោយសារតែមានភូមិសាស្ត្រដូចខាងលើ ទើបប្រទេសនៅអាស៊ីខាងលិចមួយនេះ តែងមានអាកាសធាតុក្ដៅខ្លាំង។ សីតុណ្ហភាពជាមធ្យមនៅក្នុងរដូវក្ដៅគឺប្រហែល 45 អង្សាសេ ប៉ុន្តែក៏អាចឡើងដល់ជាង 50 អង្សាសេផងដែរ។

ប្រទេសអារ៉ាប៊ីសាអូឌីត កំពុងតែងាកទៅរកបច្ចេកវិទ្យាបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិត ក្នុងបំណងបង្កើនបរិមាណទឹកភ្លៀងឱ្យបានច្រើនជាងមុនចាប់ពី 10 ទៅ 20%។ បច្ចេកវិទ្យាដែលអារ៉ាប៊ីសាអូឌីតប្រើប្រាស់គឺ ការបណ្ដុះពពកបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិត។

ចាប់តាំងពីបង្ហាញវត្តមានជាលើកដំបូងនៅសហរដ្ឋអាម៉េរិកកាលពីឆ្នាំ 1946 ការបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិតគឺជាបច្ចេកវិទ្យាដែលត្រូវបានអនុវត្តនៅតាមប្រទេសជាច្រើនលើពិភពលោក។ គិតមកដល់បច្ចុប្បន្ន មានប្រទេសជាង 50 បាន និងកំពុងប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យានេះ។

បណ្ដុះពពកគឺជាបច្ចេកទេសដែលគេប្រើប្រាស់ធាតុគីមី ដែលមានដូចជាភាគល្អិតនៃអ៊ីយ៉ូតប្រាក់ជាដើម បាញ់ទៅលើពពក ដើម្បីបង្កើនបរិមាណទឹកភ្លៀងពីពពក។ នៅពេលចូលទៅដល់ពពក ភាគល្អិតអ៊ីយ៉ូតប្រាក់នឹងស្រូបទាញភាគល្អិតរបស់ទឹក ឱ្យប្រមូលផ្ដុំជុំវិញវា។ បន្ទាប់មក តំណក់ទឹកតូចៗនេះក៏ប៉ះគ្នា បង្កើតបានជាតំណក់ទឹកដែលធំជាងមុន រហូតដល់ធ្លាក់មកជាទឹកភ្លៀង។

បច្ចុប្បន្ន មានមធ្យោបាយចំនួនពីរដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ច្រើន នៅក្នុងការបណ្ដុះពពកដើម្បីបង្កើនទឹកភ្លៀង។ ទីមួយ គឺការប្រើប្រាស់យន្តហោះធុនស្រាលដើម្បីបាញ់កាំជ្រួចភ្លើងដែលមានផ្ទុកភាគល្អិតសូដ្យូមក្លរួ ឬអ៊ីយ៉ូតប្រាក់ ចូលទៅក្នុងពពក។ ទីពីរ គឺការបាញ់រ៉ុក្កែតតូចៗដែលមានផ្ទុកភាគល្អិត ពីដីទៅកាន់ពពក។

បើទោះជាបច្ចេកទេសបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិត តែងតែមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ ប៉ុន្តែវាក៏ត្រូវបានគេសង្ស័យផងដែរ។ ជាក់ស្ដែង កាលពីដើមសប្ដាហ៍នេះ ភ្លៀងធំច្រើនមេដែលប្រហាក់ប្រហែលនឹងបរិមាណទឹកភ្លៀងពីរឆ្នាំបូកចូលគ្នា បានធ្លាក់ចុះលើទីក្រុងឌូបៃរបស់ប្រទេសអេមីរ៉ាត់អារ៉ាប់រួម (UAE) នៅក្នុងមួយថ្ងៃ បង្កឱ្យមានទឹកជំនន់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ នៅលើបណ្ដាញសង្គម គេឃើញមានការបញ្ចេញមតិជាច្រើនដែលចោទថា នេះគឺជាលទ្ធផលនៃការបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិត។ ក៏ប៉ុន្តែ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើនបានបដិសេធការចោទប្រកាន់នេះ៕

April 19, 2024

កាត់បន្ថយកម្ដៅលើផែនដី ដោយការបាញ់អំបិលទៅកាន់អាកាស

កាលពីពេលថ្មីៗនេះ បច្ចេកវិទ្យាបង្កើនពន្លឺពពក ត្រូវបានធ្វើតេស្តជាលើកដំបូង ក្នុងបរិយាកាសខាងក្រៅ នៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក។

ព្រឹកថ្ងៃទី 3 មេសា ឆ្នាំ 2024 ប្រព័ន្ធម៉ាស៊ីនបាញ់ភាគល្អិតអំបិល អមនឹងបច្ចេកវិទ្យាឆ្លាតវៃជាច្រើន ទៀត ត្រូវបានដំឡើងលើនាវា Hornet។ ផ្សែងភាគល្អិតអំបិលក៏ត្រូវបានបាញ់ឡើងទៅក្នុងអាកាសជាលើកដំបូង។ ការសាកល្បងនេះនឹងបើកផ្លូវសម្រាប់បច្ចេកវិទ្យាមួយដ៏មានសក្ដានុពល ជួយកាត់បន្ថយស្ថានភាពកើនឡើងកម្ដៅនៅទូទាំងសកលលោក។

វិធីសាស្ត្រនេះជួយឱ្យពពកមានពន្លឺជាងធម្មតា និងចាំងប្លាតវិទ្យុសកម្មព្រះអាទិត្យឱ្យត្រលប់ទៅកាន់ទីអវកាសបានច្រើនជាងមុន ដែលនេះនឹងជួយឱ្យផែនដីបានត្រជាក់ជាងមុន។ នេះបើតាមសារព័ត៌មាន New York Times។

យោងតាម New York Times ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនឹងត្រូវចំណាយពេលច្រើនខែដើម្បីវិភាគ។ ក៏ប៉ុន្តែ លទ្ធផលនៃការវិភាគនឹងជួយឱ្យអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រដឹងថា តើបច្ចេកទេសបង្កើនពន្លឺពពកលើមហាសមុទ្រ មានប្រសិទ្ធភាព ឬអត់។ Robert Wood ប្រធានក្រុមស្រាវជ្រាវអំពីសមុទ្រប្រចាំសាកលវិទ្យាល័យ Washington ឱ្យដឹងដូច្នេះ។

Robert Wood យល់ថា អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រអាចនឹងត្រូវចំណាយពេលមួយទសវត្សរ៍បន្ថែមទៀត ដើម្បីសាកល្បងបច្ចេកវិទ្យានេះ មុននឹងប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាបង្កើនពន្លឺពពកទ្រង់ទ្រាយធំជាផ្លូវការ ដើម្បីបញ្ចុះកម្ដៅផែនដី៕

April 8, 2024

Tag: វិទ្យាសាស្ត្រ