ផ្កាយ - La Reine Media

អាចម៍ផ្កាយដែលទើបតែធ្លាក់បុកផែនដីថ្មីៗនេះ មានរង្វិលខ្ញាល់លឿនបំផុត

2024 BX1 ដែលទើបតែបានធ្លាក់មកបុកនឹងផែនដីកាលពីថ្ងៃទី 21 មករា គឺជាអាចម៍ផ្កាយដែលធ្វើដំណើរក្នុងល្បឿនលឿនជាងវត្ថុអវកាសទាំងឡាយដែលស្ថិតនៅក្បែរផែនដី។

អាចម៍ផ្កាយ 2024 BX1 ប្រែក្លាយជាដុំភ្លើង និងផ្ទុះនៅលើអាកាសនៃទីក្រុងបែកឡាំងប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ កាលពីថ្ងៃទី 21 មករា 2024។ បើទោះជាអាចម៍ផ្កាយតូចៗដែលធ្លាក់មកបុកនឹងផែនដី តែងតែត្រូវបានឃើញនៅពេលពួកវាហោះចូលមកដល់បរិយាកាសផែនដី ប៉ុន្តែក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានប្រទះឃើញអាចម៍ផ្កាយ 2024 BX1 ប្រហែលបីម៉ោង មុនពេលវាបុកនឹងផ្ទៃផែនដី។

ទំព័រ Live Science ចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី 2ឧសភា ឱ្យដឹងថា ខាងលើនេះមិនមែនជាចំនុចពិសេសដែលនាំឱ្យ អាចម៍ផ្កាយ 2024 BX1 ប្រែជាពិសេសជាងគេនោះទេ។ យោងតាមលទ្ធផលនៃការសិក្សាស្រាវជ្រាវថ្មីមួយដែលទើបតរូវបានចុះផ្សាយលើទស្សនាវដ្ដីទិន្នន័យ arXiv អាចម៍ផ្កាយនេះផ្លាស់ទីក្នុងល្បឿន 5ម៉ឺនគីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយម៉ោង ហើយរៀងរាល់ជាង 2វិនាទីកន្លះ វាវិលមួយជុំខ្លួនវា។ នេះគឺជាល្បឿនរង្វិលខ្ញាល់ដែលលឿនបំផុតមិនធ្លាប់ត្រូវបានដឹងនៅលើអាចម៍ផ្កាយក្បែរផែនដី។

មុននោះ កំណត់ត្រាបែបនេះគឺបានទៅលើ 2020 HS7 ដោយសារតែរង្វិលខ្ញាល់មួយជុំរបស់វា ស៊ីពេលតែ 2.99 វិនាទី។ អាចម៍ផ្កាយនេះមានអង្កត់ផ្ចិតប្រវែងពី 4 ទៅ 8ម៉ែត្រ ធំជាងបន្តិចបើធៀបនឹងអាចម៍ផ្កាយ 2024 BX1។

មានមូលហេតុជាច្រើនដែលនាំឱ្យអាចម៍ផ្កាយវិលខ្ញាល់ ឧទាហរណ៍ វាត្រូវបានរុញត្រលប់ទៅកាន់អវកាសបន្ទាប់ពីបានប៉ះទង្គិចនឹងអាចម៍ផ្កាយដទៃ។ ព្រោះតែតូចជាង ទើបអាចម៍ផ្កាយតូចៗតែងតែមានរង្វិលខ្ញាល់លឿនជាងអាចម៍ផ្កាយធំៗ។

អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានអភិវឌ្ឍបច្ចេកទេសថ្មីដែលអាចជួយសង្កេតដឹងអំពីល្បឿននៃរង្វិលខ្ញាល់របស់បណ្ដាអាចម៍ផ្កាយ ដោយយោងទៅលើរូបភាព។ ការប្រែប្រួលកម្រិតពន្លឺក្នុងពេលគោចរ គឺជាបង្ហាញអំពីចំនួនជុំនៃរង្វិលខ្ញាល់របស់អាចម៍ផ្កាយ។

ក្រុមស្រាវជ្រាវបានវាស់ប្រវែងនៃគម្លាតរវាងចំនុចភ្លឺខ្លាំង រួចធ្វើការសន្និដ្ឋានថា ថេរវេលាវិលមួយជុំខ្លួនឯងរបស់អាចម៍ផ្កាយ 2024 BX1 គឺ 2.588 វិនាទី ពោលគឺប្រហាក់ប្រហែលនឹង 33ពាន់ជុំក្នុងមួយថ្ងៃ។

ការក្ដាប់បាននូវល្បឿនល្បឿននៃរង្វិលខ្ញាល់របស់បណ្ដាអាចម៍ផ្កាយដែលស្ថិតនៅក្បែរផែនដី នឹងជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យដែលពួកវាអាចបង្កឡើងមកលើមនុស្ស ក៏ដូចជាហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធនៅលើផែនដី៕

May 6, 2024

មនុស្សហោះដល់ភពអង្គារក្នុងរយៈពេលខ្លីជាងបច្ចុប្បន្ន ពេលប្រើបច្ចេកវិទ្យាថ្មីនេះ

បច្ចេកវិទ្យារ៉ុក្កែតនុយក្លេអែរមួយប្រភេទដែលហៅថា Pulsed Plasma Rocket (PPR) អនុញ្ញាតឱ្យយានអវកាសហោះដល់ភពអង្គារដោយប្រើពេលតែពីរខែ ខណៈដែលបច្ចុប្បន្នគេត្រូវចំណាយពេលប្រហែល 9ខែ។

កាលពីថ្ងៃទី 1 ឧសភា ទីភ្នាក់ងារអវកាសអាម៉េរិក ណាសា ប្រកាសថា ក្រុមហ៊ុនអាម៉េរិក Howe Industries កំពុងអភិវឌ្ឍបច្ចេកវិទ្យារ៉ុក្កែតប្លាស្មាមួយប្រភេទដែលត្រូវបានដាក់ឈ្មោះថា Pulsed Plasma Rocket ឬ PPR ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការរបស់ជើងហោះហើរទៅកាន់ភពអង្គារ និងឆ្ងាយជាងនេះ។ ប្រព័ន្ធនេះនឹងបង្កើតបានកម្លាំងរុញច្រានឡើងដល់ 100,000 N ជាមួយនឹងកម្លាំងរុញច្រានផ្ទាល់ខ្លួន (Isp) គឺ 5,000 វិនាទី។

យានអវកាសបច្ចុប្បន្ន ទាមទារឱ្យមានល្បឿនលឿនដើម្បីហោះរយៈចម្ងាយឆ្ងាយនៅក្នុងទីអវកាស។ ប្រការនេះអាចសម្រេចបានដោយរចនាប្រព័ន្ធរុញច្រានដែលមានកម្លាំងខ្លាំងក្លា និងកម្លាំងរុញច្រានផ្ទាល់ខ្លួនកម្រិតខ្ពស់។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រព័ន្ធបែបនេះមិនទាន់មានវត្តមាននៅលើពិភពលោក។ បច្ចេកវិទ្យា PPR ត្រូវបានអភិវឌ្ឍដើម្បីឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការនេះ។

PPR គឺជាការវិវត្តរបស់បច្ចេកវិទ្យាកម្លាំងប្រតិកម្មនុយក្លេអែរបែបបំបែកអាតូម និងបែបប្រមូលផ្ដុំអាតូម (PuFF)។ នេះគឺជាបច្ចេកវិទ្យារុញច្រានទំនើបដែលប្រើប្រាស់ថាមពលនុយក្លេអែរ ដើម្បីកម្លាំងរុញសម្រាប់យានអវកាស។ ជាមូលដ្ឋាន PPR ប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធថាមពលនុយក្លេអែរដោយយោងទៅលើការបំបែកអាតូមដែលស្ថិតក្នុងរង្វង់គ្រប់គ្រង។ PPR ក៏តូចជាង សាមញ្ញជាង និងមានតម្លៃទាបជាង បើធៀបនឹង PuFF។

ណាសាឱ្យដឹងថា ប្រសិទ្ធភាពល្អឥតខ្ចោះរបស់ PPR បូករួមនឹងការរុញច្រានផ្ទាល់ខ្លួន (Isp) កម្រិតខ្ពស់ និងកម្លាំងរុញច្រានខ្លាំង ត្រូវបានគេរំពឹងថា នឹងជាបដិវត្តសម្រាប់សកម្មភាពស្រាវជ្រាវទីអវកាស។ ប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់អនុញ្ញាតឱ្យបេសកកម្មនានាដែលមានក្រុមហោះហើរ ឆ្ពោះទៅកាន់ភពអង្គារ ដោយចំណាយពេលតែពីរខែ។ បច្ចុប្បន្ន ជើងហោះហើរមួយទិសពីផែនដីទៅកាន់ភពអង្គារ ត្រូវការពេលប្រហែល 9ខែ។

បច្ចេកវិទ្យា PPR អាចជួយរុញច្រានបណ្ដាយានអវកាសដែលមានទម្ងន់ធ្ងន់ជាងឆ្ងាយ បើធៀបនឹងប្រព័ន្ធរុញច្រានបច្ចុប្បន្ន។ យានអវកាសដែលប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាថ្មីនេះនឹងត្រូវបានរចនាជាមួយនឹងខែលការពារទំនើបបំផុត អាចទប់ទល់នឹងកាំរស្មីចក្រវាលបញ្ចេញពីកាឡាក់ស៊ីនានា (GCR) ដែលជាភាគល្អិតថាមពលខ្ពស់ អាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពមនុស្ស នៅពេលធ្វើដំណើរក្នុងចក្រវាលរយៈពេលយូរ។

សមត្ថភាពរុញច្រានដ៏ទំនើបរបស់ PPR ក៏សមស្របនឹងបណ្ដាបេសកកម្មឆ្ងាយជាងភពអង្គារផងដែរ។ ឧទាហរណ៍ ជើងហោះហើរទៅកាន់តំបន់ខ្សែក្រវាត់អាចម៍ផ្កាយដើម្បីទាញយកធនធានរ៉ែជាដើម គឺអាចទៅរួចនៅពេលប្រើប្រាស់ PPR។

ដំណាក់កាលទីមួយនៅក្នុងការស្រាវជ្រាវ Concept ទំនើបថ្មី (NIAC) របស់ណាសា ស្ដីពីបច្ចេកវិទ្យា PPR គឺផ្ដោតទៅលើការវាយតម្លៃលំហូរនឺត្រុងរបស់ប្រព័ន្ធ ការរចនាយានអវកាស ប្រព័ន្ធអគ្គិសនី និងបណ្ដាប្រព័ន្ធរងសំខាន់ៗ ការវិភាគលទ្ធភាពរបស់ទូយោម៉ាញេទិច ការកំណត់គន្លងគោចរ និងផលប្រយោជន៍របស់ PPR។

ដំណាក់កាលទីពីរអាចជួយឱ្យណាសាឆ្ពោះទៅជិតដល់គោលដៅប្រែក្លាយសុបិនភពអង្គារឱ្យទៅជាការពិត ដោយការរចនាម៉ាស៊ីនជំនាន់បន្ទាប់ ក៏ដូចជាការធ្វើតេស្តសាកល្បងជាក់ស្ដែង និងរចនាយានអវកាសសម្រាប់បេសកកម្មដែលមានអវកាសចរ ហោះទៅកាន់ភពព្រះអង្គារ។ នេះបើតាមទំព័រ Interesting Engineering។

May 6, 2024

ចិនបញ្ជូនយានទៅយកសំណាកដីតំបន់ងងឹតរបស់ព្រះចន្ទ

យាន Chang’e 6 ហោះឡើងជាមួយនឹងរ៉ុក្កែត Long March 5 ពីមជ្ឈមណ្ឌលបាញ់បង្ហោះផ្កាយរណប Wenchang លើកោះ Hainan កាលពីវេលាម៉ោង 16និង27នាទី ថ្ងៃទី3 ខែឧសភា ម៉ោងនៅកម្ពុជា។

ក្នុងការហោះហើរ 53ថ្ងៃ យានអវកាស Chang’e 6 នឹងឆ្ពោះទៅកាន់តំបន់ទំនាបនៅប៉ូលខាងត្បូង Aitken (SPA) ដែលស្ថិតក្នុងតំបន់ងងឹតរបស់ព្រះចន្ទ ជាទីដែលមិនអាចមើលឃើញពីផែនដី។ នេះបើតាមទីភ្នាក់ងារអវកាសចិន (CNSA)។

បេសកកម្មនេះនឹងរើសយកសំណាកដី និងថ្មចំនួនពីរគីឡូក្រាមពីតំបន់ចុះចត និងនាំយកមកកាន់ផែនដីដើម្បីវិភាគលម្អិត។ ដំណើរការរើសយកសំណាកដីព្រះចន្ទនឹងត្រូវបានគាំទ្រដោយផ្កាយរណប Queqiao-2 ដែលត្រូវបានបាញ់បង្ហោះកាលពីខែមីនា និងកំពុងគោចរជុំវិញព្រះចន្ទ រង់ចាំយាន Chang’e 6។

នោះនឹងជាសំណាកដីព្រះចន្ទដំបូងដែលត្រូវបាននាំយកមកកាន់ផែនដី បន្ទាប់ពីបេសកកម្ម Apollo របស់អាម៉េរិក និង Luna របស់អតីតសូវៀត កាលពីប្រាំទសវត្សរ៍មុន។

យានចុះចត និងយានយកសំណាកនឹងចុះចតក្នុងភាគឦសានលើតំបន់ទំនាប SPA ជាទីដែលមានភូមិសាស្ត្រស្មុគស្មាញ និងមានតម្លៃខ្ពស់ផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រ។ បន្ទាប់ពីបានរើសយកសំណាកដី និងថ្ម យានយកសំណាកនេះនឹងហោះត្រលប់ទៅកាន់គន្លងតារាវិថីព្រះចន្ទ ដើម្បីប្រគល់ឱ្យម៉ូឌុលដែលនៅចាំទទួលក្នុងអវកាស មុននឹងនាំយកសំណាកទាំងនេះមកកាន់ផែនដី។

កាលពីឆ្នាំកន្លង អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រមួយក្រុមនៅប្រទេសចិន បានកំណត់ទីតាំងចំនួនបីដ៏មានសក្ដានុពលសម្រាប់ការចុះចតរបស់យាន Chang’e 6 នៅក្នុងតំបន់ទំនាប SPA ដែលជារណ្ដៅយក្សទំហំ 2,500 គីឡូម៉ែត្រ និងជម្រៅ 8គីឡូម៉ែត្រ កើតឡើងក្រោយពីករណីធ្លាក់អាចម៍ផ្កាយកាលពីរាប់ពាន់លានឆ្នាំមុន។

យោងតាមទិន្នន័យដែលបានសង្កេតពីចម្ងាយ តំបន់ទំនាប SPA សម្បូរទៅដោយសារធាតុគីមី និងមានអាយុកាលយូរ។ យានរបស់ចិននឹងជ្រើសទីតាំងសុវត្ថិភាពបំផុតដើម្បីចុះចត នៅពេលហោះបន្ទាបខ្លួនបន្តិចម្ដងៗ។

យាន Chang’e 6 ទំនងជាអាចរកឃើញ និងនាំយកថ្មី basalt ដែលជាកម្អែរភ្នំភ្លើងដែលបានត្រជាក់នៅតំបន់ទំនាបខាងលើ។ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រអាចវាស់ស្ទង់អាយុកាល សមាសធាតុ និងរបៀបកកើតរបស់វា។ តាមរយៈការប្រៀបធៀបថ្មដែលនាំយកពីតំបន់ភ្លឺរបស់ព្រះចន្ទ ពួកគេនឹងអាចរកឃើញតម្រុយដែលទាក់ទងនឹងមូលហេតុដែលនាំឱ្យមានតំបន់ងងឹត និងតំបន់ភ្លឺនៅលើឋានព្រះចន្ទ។

May 4, 2024

Ford Ranger ទទួលចំណាត់ថ្នាក់ផ្កាយ៥ ជារថយន្តមានសុវត្ថិភាពបំផុត!

កន្លងទៅថ្មីៗនេះ រថយន្ត Next-Generation Ford Ranger ត្រូវបានផ្លាស់ប្តូររូបរាងថ្មី និងកំណែទម្រង់ថ្មីទាំងស្រុងដែលមានភាពហាប់ណែន រឹងមាំជាមុន និងរួមទាំងបូកបញ្ជូលនូវប្រព័ន្ធសុវត្ថិភាពទំនើបៗជាច្រើនទៀត រហូតដល់បានជាប់ជារថយន្តPick-Up សុវត្ថិភាពបំផុត ក្រោមការធ្វើតេស្តសុវត្ថិភាពកម្រិតខ្ពស់ពីកម្មវិធីវាយតម្លៃរថយន្តថ្មីរបស់សហភាពអឺរ៉ុប EuroNCAP (European New Car Assessment Programme) និង ការធ្វើតេស្តសុវត្ថិភាពកម្រិតខ្ពស់ពីកម្មវិធីវាយតម្លៃរថយន្តថ្មីរបស់អូស្រ្តាលី និងនូវែលសេឡង់ ANCAP (Australasian New Car Assessment Programme) ដោយទទួលបានលទ្ធផលចំណាត់ថ្នាក់ផ្កាយ៥ ទៅលើប្រព័ន្ធសុវត្ថិភាពរបស់រថយន្ត សម្រាប់ប្រព័ន្ធការពារអ្នកបើកបរ ប្រព័ន្ធការពារអ្នករួមដំណើរ និងប្រព័ន្ធបញ្ចៀសគ្រោះថ្នាក់។

រថយន្ត Next-Generation Ford Ranger ត្រូវបានធ្វើតេស្តទៅតាមសុវត្ថិភាពកម្រិតខ្ពស់នៃស្តង់ដារអឺរ៉ុប និងធ្វើតេស្តទៅតាមសុវត្ថិភាពកម្រិតខ្ពស់នៃស្តង់ដារអូស្រា្តលី និងនូវែលសេឡង់ផងដែរ ដូចជាការធ្វើតេស្តសម្រាប់អ្នកធ្វើដំណើរ ការធ្វើតេស្តសម្រាប់កុមារ ការធ្វើតេស្តសម្រាប់សុវត្ថិភាពអ្នកថ្មើរជើង និង ការធ្វើតេស្តសម្រាប់ប្រព័ន្ធសុវត្ថិភាពផ្សេងៗរបស់រថយន្ត។ សម្រាប់ការធ្វើតេស្តសុវត្ថិភាពរបស់អ្នកធ្វើដំណើរ និងការធ្វើតេស្តសុវត្ថិភាពសម្រាប់កុមារ គឺគេធ្វើតេស្តទៅលើការបុកប៉ះ និងគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗ ដែលអាចកើតឡើងពីគ្រប់ស្ថានភាព ដើម្បីធានានូវសុវត្ថិភាពសម្រាប់អ្នកប្រើប្រាស់រថយន្តរួមទាំងផ្តល់នូវទំនុកចិត្តដល់អ្នកមានបំណងចង់ទិញរថយន្ត។ លើសពីនេះទៅទៀតក៏មាន ការធ្វើតេស្តសម្រាប់ប្រព័ន្ធសុវត្ថិភាពផ្សេងៗរបស់រថយន្ត ដើម្បីបញ្ចៀសគ្រោះថ្នាក់សម្រាប់អ្នកបើកបរ និងឧបសគ្គផ្សេងៗ ក្រោយការធ្វើតេស្តរួច នោះទទួលបានលទ្ធផលល្អបំផុតសម្រាប់ប្រភេទរថយន្ត Pick-Up ដោយលទ្ធផលទាំងអស់នេះ គឺបូករួមទៅលើគ្រប់ម៉ូដែលនៃរថយន្ត Next-Generation Ford Ranger។

មូលហេតុដែលរថយន្ត Next-Generation Ford Ranger ទទួលបានលទ្ធផលល្អបំផុតបែបនេះ ដោយសារតែ រថយន្ត Next-Generation Ford Ranger គឺបានបំពាក់នូវប្រព័ន្ធសុវត្ថិភាពដ៏ឆ្លាតវៃជាច្រើនដូចជា ប្រព័ន្ធផ្តល់សញ្ញាគ្រោះថ្នាក់ពេលមានឧបសគ្គ ឬអ្នកថ្មើរឆ្លងកាត់ និងប្រព័ន្ធចាប់ហ្រ្វាំងបន្ទាន់ដោយស្វ័យប្រវត្ត ប្រព័ន្ធផ្តល់សញ្ញាគ្រោះថ្នាក់ពេលថយក្រោយ និងប្រព័ន្ធចាប់ហ្រ្វាំងបន្ទាន់ពេលថយក្រោយដោយស្វ័យប្រវត្ត ប្រព័ន្ធផ្តល់ដំណឹងគ្រោះថ្នាក់ផ្នែកចំហៀង និងខាងក្រោយរថយន្ត ដោយសេនសឺផ្នែកខាងមុខ និងសេនសឺផ្នែកខាងក្រោយចំនួន ៨គ្រាប់ ដែលផ្តល់នូវទំនុកចិត្តដល់អតិថិជនប្រើប្រាស់ និងសាធារណជនផងដែរ។

សម្រាប់ការទំនាក់ទំនងផ្នែកលក់ និង បើកបរសាកល្បងរថយន្ត Next Generation Ford Ranger សូមទំនាក់ទំនងទៅកាន់លេខទូរស័ព្ទ 078 333 748 និង 016 333 785។

May 4, 2024

ក្រុមហ៊ុន Virtus Solis មានគម្រោងផលិតអគ្គិសនីព្រះអាទិត្យក្នុងទីអវកាស

ក្រុមហ៊ុន Virtus Solis គ្រោងនឹងប្រើប្រាស់រ៉ុក្កែត Starship ដើម្បីបាញ់បង្ហោះផ្ទាំងសូឡាទំហំមួយគីឡូម៉ែត្រ ឡើងទៅកាន់ទីអវកាស ដើម្បីផលិត និងបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីពីលើមេឃមកកាន់ផែនដី។

Virtus Solis ដែលជាក្រុមហ៊ុនធុរកិច្ចថ្មីនៅរដ្ឋ Michigan សហរដ្ឋអាម៉េរិក ត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយអតីតវិស្វកររ៉ុក្កែត John Bucknell របស់ក្រុមហ៊ុន SpaceX។ តំណាងក្រុមហ៊ុននេះបានអធិប្បាយអំពីគំនិតស្ដីពីការបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីព្រះអាទិត្យពីទីអវកាស នៅក្នុងសន្និសីទអន្តរជាតិស្ដីពីថាមពលអវកាស ដែលត្រូវបានធ្វើឡើងនៅប្រទេសអង់គ្លេសកាលពីពាក់កណ្ដាលខែមេសា ឆ្នាំ2024។ នេះបើតាមទំព័រ Space ដែលបានចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី30 មេសា។

លោក Bucknell យល់ថា នៅពេលការចំណាយសម្រាប់ការបាញ់បង្ហោះផ្កាយរណបឡើងទៅកាន់គន្លងតារាវិថីកម្រិតទាបរបស់ផែនដីថយចុះមកនៅក្រោម 200ដុល្លារក្នុងមួយគីឡូក្រាម អគ្គិសនីព្រះអាទិត្យក្នុងទីអវកាសក៏នឹងមានតម្លៃទាបជាង បើធៀបនឹងអគ្គិសនីពីបណ្ដារោងចក្រថាមពលនុយក្លេអែរ ឬរោងចក្រដែលប្រើប្រាស់ធ្យូងថ្ម និងឧស្ម័នធម្មជាតិនៅលើផែនដី។ បច្ចុប្បន្ន SpaceX យកថ្លៃមិនដល់ 3ពាន់ដុល្លារសម្រាប់ទំនិញមួយគីឡូក្រាមដែលផ្ញើឡើងទៅកាន់ទីអវកាស។ SpaceX បានអះអាងថា បន្ទាប់ពីរ៉ុក្កែត Starship ដំណើរការពេញលេញ ការចំណាយសម្រាប់ការបាញ់បង្ហោះផ្កាយរណបទៅកាន់អវកាស នឹងថយចុះមកនៅ 10ដុល្លារក្នុងមួយគីឡូក្រាម។

ក្រុមហ៊ុន Virtus Solis ចង់អភិវឌ្ឍផ្ទាំងសូឡាដែលមានទទឹងមួយគីឡូម៉ែត្រ អាចដំឡើងនៅលើមេឃដោយរ៉ូបូតម៉ូឌុលដែលមានទំហំ 1.6 ម៉ែត្រ។ ម៉ូឌុលប្រភេទនេះចំនួនរាប់រយ អាចត្រូវបានដឹកជញ្ជូនដោយរ៉ុក្កែត Starship ឡើងទៅកាន់ Molniya ដែលជាគន្លងតារាវិថីរាងពងក្រពើ ដែលមានចំណុចជិតបំផុតគឺ 800 គីឡូម៉ែត្រ និងឆ្ងាយបំផុតគឺ 35ពាន់គីឡូម៉ែត្រ ធៀបនឹងផែនដី។

ដូច្នេះ ផ្កាយរណបចាប់ពីពីរគ្រឿងឡើងទៅនឹងអាចផ្គត់ផ្គង់អគ្គិសនីសម្រាប់មួយតំបន់នៅលើផែនដី។ ប្រព័ន្ធរបស់ក្រុមហ៊ុន Virtus Solis ដែលមានផ្ទាំងសូឡាចំនួន 16ផ្ទាំង នឹងគ្របដណ្ដប់តំបន់នានានៅទូទាំងពិភពលោក ហើយអាចបាញ់បញ្ជូនថាមពលក្នុងទម្រង់រលកមីក្រូវ៉េវ មកកាន់អង់តែនទទួលខ្នាតយក្សនៅលើដី។
យោងតាម Bucknell បច្ចុប្បន្ន ក្រុមហ៊ុន Virtus Solis កំពុងរកវិធីកែលម្អប្រសិទ្ធភាពនៃបច្ចេកវិទ្យាបញ្ជូនអគ្គិសនីដោយមិនប្រើខ្សែ ដែលជាឧបស័គធំចំពោះការផលិតអគ្គិសនីព្រះអាទិត្យក្នុងទីអវកាស។ បណ្ដាប្រព័ន្ធបែបនេះ បច្ចុប្បន្នមានប្រសិទ្ធភាពប្រហែល 5% ប៉ុន្តែដើម្បីអាចប្រើប្រាស់ជាក់ស្ដែង ប្រសិទ្ធភាពនេះត្រូវការកើនឡើងដល់ 20%។

កាលពីខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ2024 ក្រុមហ៊ុន Virtus Solis បានប្រកាសអំពីគម្រោងសាកល្បងដំណើរការផ្កាយរណបបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីនៅក្នុងឆ្នាំ2027 ដើម្បីត្រួតពិនិត្យការដំឡើងផ្ទាំងសូឡាក្នុងទីអវកាស និងបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីជាងមួយគីឡូវ៉ាត់ មកកាន់ផែនដី។ ក្រុមហ៊ុននេះសង្ឃឹមថា អាចស្ថាបនារោងចក្រអគ្គិសនីព្រះអាទិត្យសម្រាប់ធ្វើពាណិជ្ជកម្ម ក្នុងកម្រិតមេហ្គាវ៉ាត់ នៅក្នុងឆ្នាំ2030។

May 3, 2024

រុក្ខជាតិដែលអាចប្រាប់អ្នកអំពីកន្លែងមានមាស

អណ្ដូងរ៉ែជាច្រើនត្រូវបានរកឃើញដោយសាររុក្ខជាតិមួយប្រភេទដែលដុះនៅលើសមុទ្រខ្សាច់ នោះគឺរុក្ខជាតិឈ្មោះ Desert Trumpet ដែលអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រហៅថា Eriogonum inflatum។ រុក្ខជាតិនេះតែងតែដុះនៅតំបន់ដែលសម្បូររ៉ែ ក្នុងនោះ ស្លឹក និងមែករបស់ពួកវាអាចស្រូបយកមាស។

Desert Trumpet គឺជារុក្ខជាតិប្រភេទស្មៅដែលមានកម្ពស់រហូតដល់មួយម៉ែត្រ មានពណ៌បៃតងចាស់ ចំណែកផ្នែកខាងលើមានសភាពប៉ោង។ ផ្កាយរបស់វាមានពណ៌លឿង និងរីកជាកញ្ចុំ។ រុក្ខជាតិនេះក៏មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការព្យាបាលជំងឺច្រើនមុខ រួមមានដូចជា ផ្ដាសាយ របួសមានមេរោគ រាករូស ក្រពះ ឈឺសាច់ដុំ និងជំងឺស្វាយជាដើម។

យោងតាមអ្នកស្រាវជ្រាវអំពីសមុទ្រខ្សាច់ Desert Trumpet គឺជាសញ្ញាដែលបង្ហាញថា មានមាសនៅក្បែរនោះ។ ដោយសារតែសមត្ថភាពស្រូបយកសារធាតុមាស រុក្ខជាតិនេះអាចរីកលូតលាស់ខ្លាំងនៅតំបន់ដែលសម្បូររ៉ែមាស។

ដូច្នេះហើយ បើសិនអ្នកកំពុងស្វែងរកមាសនៅលើតំបន់សមុទ្រខ្សាច់ ឬវាលខ្សាច់ធំ សូមយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើរុក្ខជាតិ Desert Trumpet។ ពួកវាអាចនាំអ្នកទៅកាន់កន្លែងមានមាស ឬរ៉ែមាស។

April 28, 2024

ជប៉ុននឹងបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីពីអវកាសមកកាន់ផែនដី

តាមផែនការ ជប៉ុននឹងបាញ់បញ្ជូនថាមពលព្រះអាទិត្យពីទីអវកាសមកកាន់ផែនដីនៅឆ្នាំ 2025 ក្នុងទម្រង់មីក្រូវ៉េវ។ នេះគឺជាជំហានសំខាន់ឆ្ពោះទៅកាន់ការស្ថាបនារោងចក្រអគ្គិសនីព្រះអាទិត្យក្នុងទីអវកាស ដែលរួមចំណែកកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ឥន្ធនៈហ្វូស៊ីល និងទប់ទល់នឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ។

ផ្កាយរណបសម្រាប់ធ្វើតេស្តរបស់ជប៉ុននឹងមានទំហំតូច ដោយមានទម្ងន់ប្រហែល 180 គីឡូក្រាម អាចបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនី 1 គីឡូវ៉ាត់ ពីកម្ពស់ 400 គីឡូម៉ែត្រ។ ថាមពលដែលប្រមូលបានពីព្រះអាទិត្យតាមរយៈផ្ទាំងសូឡា នឹងត្រូវបានបំប្លែងទៅជារលកមីក្រូវ៉េវ មុននឹងត្រូវបានបាញ់បញ្ជូនមកកាន់អង់តែននានានៅលើផែនដី។

គម្រោងខាងលើនេះគឺជាផ្នែកមួយរបស់កម្មវិធី OHISAMA (ដែលមានន័យថាព្រះអាទិត្យ នៅក្នុងភាសាជប៉ុន)។ ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជប៉ុន បានសាកល្បងបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីនៅលើផែនដី ហើយគ្រោងនឹងធ្វើតេស្តពីយន្តហោះនៅក្នុងខែធ្នូខាងមុខ។

គំនិតស្ដីពីការផលិតអគ្គិសនីពីថាមពលព្រះអាទិត្យនៅក្នុងទីអវកាស ត្រូវបានលើកឡើងជាលើកដំបូងកាលពីឆ្នាំ 1968។ ចំណុចវិជ្ជមានរបស់បច្ចេកវិទ្យានេះគឺអាចផ្គត់ផ្គង់ថាមពលជាបន្តបន្ទាប់ដោយមិនអាស្រ័យលើអាកាសធាតុ ឬពេលវេលា។

April 21, 2024

ប្រព័ន្ធផលិតអគ្គិសនីព្រះអាទិត្យពីទីអវកាសជំនាន់ថ្មីរបស់អង់គ្លេស

(អង់គ្លេស) – Space Solar ឆ្ពោះទៅកាន់ការអភិវឌ្ឍផ្កាយរណបទំហំមួយគីឡូម៉ែត្រដែលបំពាក់ផ្ទាំងសូឡា និងប្រព័ន្ធកញ្ចក់ដើម្បីប្រមូលពន្លឺព្រះអាទិត្យ និងបាញ់បញ្ជូនមកកាន់ផែនដី ក្នុងទម្រង់រលកវិទ្យុ។

ក្រុមហ៊ុនធុរកិច្ចថ្មី Space Solar នៅប្រទេសអង់គ្លេសប្រកាសថា បានទទួលជោគជ័យមួយជំហាននៅក្នុងការអភិវឌ្ឍបច្ចេកវិទ្យាបញ្ជូនអគ្គិសនីដោយមិនប្រើខ្សែ ដែលជាជំហានសំខាន់ជួយប្រែក្លាយគំនិតស្ដីពីការផលិតអគ្គិសនីពីថាមពលព្រះអាទិត្យក្នុងទីអវកាសឱ្យទៅជាការពិត។

ជោគជ័យនេះនឹងជួយឱ្យក្រុមហ៊ុន Space Solar ឆ្ពោះទៅជិតដល់គោលដៅផ្គត់ផ្គង់ថាមពលស្អាតច្រើនជីហ្គាវ៉ាត់ដល់ផែនដី តាមរយៈការប្រើប្រាស់ផ្ទាំងសូឡាដែលដាក់នៅលើគន្លងតារាវិថីផែនដី។ នេះបើតាម Interesting Engineering ចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី 7 មេសា 2024។

Space Solar គឺជាក្រុមហ៊ុនដំបូងគេលើពិភពលោក ដែលប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីដោយមិនបាច់មានខ្សែ 360 ដឺក្រេ។ ប្រព័ន្ធសម្រាប់សាកល្បង HARRIER របស់ពួកគេ ដោះស្រាយឧបសគ្គធំមួយនៅក្នុងការផលិតអគ្គិសនីពីព្រះអាទិត្យនៅក្នុងទីអវកាស។

មិនដូចទៅនឹងបច្ចេកវិទ្យាចាស់ ប្រព័ន្ធ HARRIER អនុញ្ញាតឱ្យបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីទៅគ្រប់ទិស ដោយមិនត្រូវការផ្នែកចល័ត ជួយបង្កើនទាំងប្រសិទ្ធភាព ទាំងទំនុកចិត្ត។

Space Solar អាចនឹងអភិវឌ្ឍផ្កាយរណបដែលមានទំហំមួយគីឡូម៉ែត្រ បំពាក់ផ្ទាំងសូឡា និងប្រព័ន្ធកញ្ចក់ប្រមូលពន្លឺព្រះអាទិត្យ។ អគ្គិសនីដែលផលិតបាននឹងត្រូវបានបំប្លែងទៅជារលកវិទ្យុប្រេកង់ខ្ពស់ និងបាញ់បញ្ជូនមកកាន់ប្រព័ន្ធទទួលនៅលើផែនដី។

ប្រព័ន្ធរបស់ក្រុមហ៊ុនខាងលើទទួលបានការគាំទ្ររបស់រដ្ឋាភិបាលអង់គ្លេស និងទីភ្នាក់ងារអវកាសអឺរ៉ុប។

April 9, 2024

សូរ្យគ្រាសពេញវង់តែមួយគត់ក្នុងឆ្នាំ 2024 មានរយៈពេល 5 នាទី

សូរ្យគ្រាសពេញវង់ (ពេញលេញ) លើកនេះ ដែលនឹងបង្ហាញខ្លួនពីតំបន់មាត់សមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិករបស់ប្រទេសម៉ិកស៊ិក នៅវេលាម៉ោង 11 និង 07 នាទី ថ្ងៃទី 08 មេសា ត្រូវនឹងម៉ោង 01 និង 07 នាទី ថ្ងៃទី 09 មេសានៅកម្ពុជា គឺជាសូរ្យគ្រាសដែលយូរបំផុតនៅលើដីគោគ ក្នុងរង្វង់ជាងមួយទសវត្សរ៍កន្លងមកនេះ។

នេះគឺជាសូរ្យគ្រាសពេញវង់ដែលអូសបន្លាយវែងបំផុតនៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក រាប់ចាប់ពីឆ្នាំ 1860។ នេះក៏ជាសូរ្យគ្រាសពេញវង់ដែលងងឹតបំផុតនៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក ក្នុងរង្វង់ 217 ឆ្នាំកន្លង។

អ្វីដែលពិសេសជាងគេ នោះគឺថា ក្នុងពេលបាតុភូតខាងលើកើតឡើង មនុស្សម្នាក៏អាចមើលឃើញផ្កាយដុះកន្ទុយ 12P/Pons-Brooks ផងដែរ។

សូមស្វែងយល់បន្ថែមនៅទីនេះ

April 8, 2024

អាម៉េរិកនឹងអភិវឌ្ឍយានផ្គត់ផ្គង់ឥន្ធនៈនៅលើគន្លងតារាវិថីផែនដី

យាន APS-R នឹងផ្គត់ផ្គង់សេវាកម្មចាក់ប្រេងឥន្ធនៈសម្រាប់បណ្ដាយានសមស្រប នៅលើគន្លងតារាវិថីជុំវិញផែនដី កម្ពស់ប្រហែល 35,800 គីឡូម៉ែត្រ ពីលើខ្សែអេក្វាទ័រ។

នៅលើគន្លងតារាវិថីផែនដី មានផ្កាយរណប និងយានអវកាសរាប់ពាន់ ប៉ុន្តែពួកវាសុទ្ធតែប្រឈមនឹងបញ្ហាធំមួយ នោះគឺ «ឆាប់អស់ឥន្ធនៈ»។ បញ្ហានេះតែងតែបណ្ដាលឱ្យផ្កាយរណបត្រូវឈប់ដំណើរការ បើទោះឧបករណ៍នានានៅមានស្ថានភាពល្អ។

ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ វិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវភាគនិរតី (SwRI) នៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក បានរៀបផែនការអភិវឌ្ឍយានអវកាសដែលអាចផ្គត់ផ្គង់សេវាចាក់ឥន្ធនៈនៅទីអវកាស។ ពួកគេនឹងអភិវឌ្ឍយានអវកាសគំរូដែលមានឈ្មោះថា Astroscale Prototype Servicer for Refueling (APS-R) ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ប្រេងឥន្ធនៈសម្រាប់យានសមស្រប នៅលើគន្លងតារាវិថីជុំវិញផែនដី កម្ពស់ប្រហែល 35,800 គីឡូម៉ែត្រ ពីខាងលើខ្សែអេក្វាទ័រ។

APS-R នឹងគោចរទៅតាមគន្លងគោចរមូលដែលស្របនឹងរង្វិលជុំរបស់ផែនដី។ យានអវកាសនេះនឹងដឹកជញ្ជូនឥន្ធនៈ hydrazine ពីស្ថានីយ ទៅកាន់ផ្កាយរណបដែលត្រូវការឥន្ធនៈ។ វាអាចផ្ដល់សេវាកម្មសម្រាប់រាល់យានអវកាសដែលមានរន្ធបញ្ចូលឥន្ធនៈសមស្របនឹងក្បាលទូយោរបស់យាន APS-R។

SwRI កំណត់គោលដៅអភិវឌ្ឍយានដឹកជញ្ជូនដើម្បីនាំ APS-R ឡើងទៅកាន់ទីអវកាស ក្នុងរយៈពេល 16 ខែទៀត។

នៅពេលដំណាក់កាលរចនា និងអភិវឌ្ឍយានដឹកជញ្ជូនត្រូវបានធ្វើឡើងរួចរាល់ SwRI នឹងបញ្ចូលទំនិញដែល Astroscale ផ្គត់ផ្គង់ ហើយធ្វើការសាកល្បងបរិស្ថាន ដើម្បីត្រៀមសម្រាប់ការបាញ់បង្ហោះ។ យោងតាម Interesting Engineering យាន APS-R គ្រោងនឹងត្រៀមខ្លួនរួចរាល់សម្រាប់ការបាញ់បង្ហោះនៅក្នុងឆ្នាំ 2026៕

April 4, 2024

Tag: ផ្កាយ