ឆ្លង - La Reine Media

បច្ចេកវិទ្យារបស់ណាសា អាចធ្វើឱ្យឡានហោះក្លាយជាការពិត

(សហរដ្ឋអាម៉េរិក) – ការបំពាក់ស្លាបកង្ហារនៅសងខាង និងខាងក្រោយ ជួយឱ្យយានជំនិះនេះអាចហោះឡើងត្រង់ទៅលើ និងឆ្ពោះទៅមុខដោយកម្លាំងរុញច្រាន។

ក្រុមហ៊ុន Applied eVTOL Concepts បង្ហាញគម្រោងអភិវឌ្ឍយានជំនិះមួយប្រភេទដែលហោះឡើង និងចុះចតដោយត្រង់ (eVTOL) ដែលមានឈ្មោះថា Epiphany Transporter។ យានជំនិះនេះអាចហោះក្នុងល្បៀន 258 គីឡូម៉ែត្រ/ម៉ោង ប៉ុន្តែមានសំឡេងរំខានមិនដល់កម្រិត 55 decibel (dB) នៅលើកម្ពស់ 15 ម៉ែត្រ។ សំឡេងរំខាននេះស្ថិតក្នុងចន្លោះសំឡេងទឹកភ្លៀងធ្លាក់ស្មើ (50 dB) និងសំឡេងមនុស្សនិយាយគ្នាធម្មតា (60 dB)។ នេះបើតាម Space ចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី 18 សីហា។

គន្លឹះសំខាន់គឺស្ថិតនៅលើស្លាបកង្ហាររុញច្រានដែលបំពាក់នៅសងខាង និងផ្នែកខាងក្រោយរបស់ Epiphany Transporter។ នេះគឺជារចនាដែលដូចទៅនឹងរូបរាងរបស់យានជំនិះមួយប្រភេទដែលត្រូវបានណាសាអភិវឌ្ឍកាលពីឆ្នាំ 2002 ប៉ុន្តែបានឆ្លងកាត់ការអភិវឌ្ឍជាបន្តបន្ទាប់ក្នុងរយៈពេលប្រហែលពីរទសវត្សរ៍កន្លង។

Epiphany Transporter ត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីអាចដឹកអ្នកដំណើរបានពីរនាក់ រួមនឹងអីវ៉ាន់។ ក្រុមហ៊ុនខាងលើឱ្យដឹងថា យានជំនិះនេះមានទំហំប្រហាក់ប្រហែលនឹងរថយន្ត Tesla Model S និងអាចចតក្នុងចំណតធម្មតាបាន៕

August 19, 2023

ចម្លែក! នារីក្នុងកុលសម្ព័ន្ធស្បែកសស្រស់ស្អាតនៅប្រទេសចិន មិនរៀបការជាមួយជនជាតិដទៃ តើហេតុអ្វី?

នៅពេលនិយាយដល់ជនជាតិស្បែកស យើងតែនឹកឃើញដល់ជនជាតិអាម៉េរិក ឬអឺរ៉ុប។ល។ ប៉ុន្តែ រឿងដែលចម្លែកគឺថា នៅប្រទេសចិន ជាដែនដីមួយក្នុងទ្វីបអាស៊ីបែរជាមានកុលសម្ព័ន្ធស្បែកសមួយដែលបង្ហាញវត្តមានរាប់ពាន់ឆ្នាំមកហើយ។ នារីៗនៅក្នុងកុលសម្ព័ន្ធនេះ មានសម្រស់ស្រស់ស្អាតជាងជនជាតិដទៃមួយចំនួន។

ជនជាតិស្បែកសខាងលើនេះមានឈ្មោះថា Tajik រស់នៅលើជួរភ្នំ Pamirs ជាទីដែលត្រូវបានចាត់ទុកថាជាដំបូលផ្ទះពិភពលោក។ យោងតាមស្ថិតិពីរដ្ឋាភិបាលចិន ជនជាតិ Tajik នេះ មានប្រហែលជាង 50,000 នាក់ប៉ុណ្ណោះ។

ក្រៅពីលើភ្នំ Pamirs ជនជាតិ Tajik ក៏រស់នៅប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅស្រុកស្វយ័តជនជាតិ Tajik Tashkurgan, Kashgar (ឬ Kashi), តំបន់ស្វយ័ត Xinjiang។

ជនជាតិ Tajik បរិភោគគ្រាប់ធញ្ញជាតិច្រើនប្រភេទ រួមនឹងសាច់អាំង នំផេនខេក និងផលិតផលធ្វើពីទឹកដោះគោ បន្លែ។ល។ ហើយពួកគេក៏ចូលចិត្តផឹកតែផងដែរ។

សម្រស់របស់ជនជាតិស្បែកស Tajik នៅប្រទេសចិន មានចំណុចពិសេសរបស់ជនជាតិអឺរ៉ុប ដោយមានថ្កាសខ្ពស់ ស្បែកពណ៌អូលីវ (លឿងច្រើនជាងក្រហម) ភ្នែកធំ ក្រហូងភ្នែកជ្រៅ និងក្ដោងច្រមុះដ៏ទាក់ទាញ។

អំពីទំនៀមទម្លាប់ក្នុងគ្រួសារជនជាតិ Tajik

ឪពុកម្ដាយចាស់ៗមានទំនោរលើកស្ទួយកូនប្រុសជាងកូនស្រី។ ដូច្នេះ ដើម្បីអាចបន្តវត្តមាន និងរីកចម្រើន នារីជនជាតិ Tajik ត្រូវឆ្លងកាត់ឧបសគ្គ និងសម្ពាធយ៉ាងច្រើន។

នារីជនជាតិស្បែកស Tajik មានសម្រស់ប្រហាក់ប្រហែលនឹងជនជាតិអឺរ៉ុប ដូច្នេះពួកគេតែងទទួលបានចំណាប់អារម្មណ៍ច្រើនពីសាធារណជន។ ក៏ប៉ុន្តែ ជនជាតិនេះមានច្បាប់បុរាណដែលមិនបានចារលើក្រដាសមួយដ៏សំខាន់ សម្រាប់ការអនុវត្តចំពោះនារីភេទ នោះគឺកូនក្រមុំជនជាតិនេះមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យរៀបការនឹងជនជាតិដទៃ។

មូលហេតុដែលនាំឱ្យមានច្បាប់បុរាណខាងលើ នោះគឺថា ជនជាតិ Tajik ចង់រក្សាឈាមជ័រ ពូជសាសន៍របស់ខ្លួនឱ្យនៅ «បរិសុទ្ធ» ដោយមិនត្រូវបានលាយឡំនឹងពូជសាសន៍ដទៃ៕

August 18, 2023

ផ្កាយដែលមានរលកយក្សល្បឿនលឿនជាងសំឡេង និងខ្ពស់ជាងព្រះអាទិត្យបីដង

មហារលកយក្សកើតឡើងម្ដងៗមានកម្ពស់ 4 លានគីឡូម៉ែត្រ ដែលបោកខ្ទប់លើផ្ទៃផ្កាយនេះ សុទ្ធតែបញ្ចេញថាមពលមហាសាល គ្រប់គ្រាន់អាចកម្ទេចផែនដីឱ្យក្លាយជាបំណែករាប់រយ។

ផ្កាយខ្នាតយក្សមួយដួងកំពុងស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលឆ្លងកាត់រលកយក្សដ៏ខ្លាំងក្លា និងខ្ពស់ជាងព្រះអាទិត្យ 3 ដង បោកខ្ទប់ទៅលើផ្ទៃរបស់វា។ ផ្កាយដែលមានរហ័សនាមថា «ផ្កាយចង្វាក់បេះដូង» នេះ ក៏ជាវត្ថុអវកាសដែលមានពន្លឺប្រែប្រួលខ្លាំងទៅតាមវដ្ដ នៅពេលកម្លាំងទំនាញរបស់ផ្កាយមួយដួងដែលរួមដំណើរ ទាញវាឱ្យទៅជារាងពងក្រពើ។ នេះបើតាម Space ចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី 15 សីហា 2023។

តាមជាក់ស្ដែង រលកយក្សនៅលើផ្កាយចង្វាក់បេះដូង កើតឡើងក្រោមឥទ្ធិពលរបស់ផ្កាយដែលធ្វើដំណើរជាមួយ នៅពេលវាគោចរដល់ចំណុចក្បែរបំផុត ទៅតាមគន្លងដែលមានរូបរាងដូចពងក្រពើ និងមានវដ្ដ 32.8 ថ្ងៃ។ ដូចទៅនឹងទំនាញរបស់ព្រះចន្ទដែលជាប្រភពនៃបាតុភូតទឹកជោរនាចនៅលើផែនដីនៅពេលវាអូសមហាសមុទ្រទៅរកវា កម្លាំងទំនាញរបស់ផ្កាយរួមដំណើរក៏ទាញវត្ថុធាតុពីផ្កាយចង្វាក់បេះដូងទៅរកវាក្នុងល្បឿនលឿនជាងសំឡេង បង្កើតបានជាមហារលកយក្សប្លាស្មា។

ប្រព័ន្ធផ្កាយភ្លោះខាងលើមានឈ្មោះថា MACHO 80.7443.1718 និងមានចម្ងាយពីផែនដី 169,000 ឆ្នាំពន្លឺ ស្ថិតក្នុងបណ្ដុំពពក Magellan ធំ។ ប្រព័ន្ធផ្កាយនេះរួមមាន ផ្កាយធំជាងគេមានម៉ាសធំជាងព្រះអាទិត្យ 35 ដង និងផ្កាយរួមដំណើរមួយដួងដែលតូចជាង។

ដោយសារតែរូបរាងរបស់ផ្កាយធំជាងគេក្នុងប្រព័ន្ធ MACHO 80.7443.1718 ត្រូវប្រែប្រួល ពួកវាប្ដូរវេនគ្នាបែរផ្ទៃមុខធំជាង និងតូចជាងតម្រង់មកកាន់ផែនដី នាំឱ្យពន្លឺមានការប្រែប្រួលចុះឡើងដូចចង្វាក់បេះដូង។ នេះគឺជាមូលហេតុដែល MACHO 80.7443.1718 មានរហ័សនាមថា ផ្កាយចង្វាក់បេះដូង។ ឱ្យតែគោចរបាន 32.8 ថ្ងៃ ផ្កាយនេះត្រូវឆ្លងកាត់វដ្ដធម្មតាមួយដែលមានពន្លឺកើនឡើង 20% ខ្ពស់ជាង 200 ដង បើធៀបនឹងការប្រែប្រួលពន្លឺរបស់បណ្ដាផ្កាយប្រភេទចង្វាក់បេះដូងដទៃ។

តារាវិទូ Morgan MacLeod និងសហការីនៅមជ្ឈមណ្ឌល Harvard – Smithsonian បានរកឃើញថា MACHO 80.7443.1718 មិនត្រឹមតែមានផ្កាយពីរដួងដែលជាប្រភេទផ្កាយចង្វាក់បេះដូងនោះទេ តែមហារលកយក្សប្លាស្មាដែលកើត ពីទំនាញរវាងផ្កាយទាំងពីរនេះ ក៏ខ្ពស់ និងមានថាមពលខ្លាំងក្លាផងដែរ។ «រលកយក្សដែលកើតឡើងម្ដងៗ មានកម្ពស់ 4 លានគីឡូម៉ែត្រ និងបើកខ្ទប់លើផ្ទៃផ្កាយនេះ សុទ្ធតែបញ្ចេញថាមពលច្រើនគ្រប់គ្រាន់អាចកម្ទេចផែនដីឱ្យក្លាយជាបំណែករាប់រយ» Morgan MacLeod ឱ្យដឹងដូច្នេះ។

ផ្កាយធំជាងគេក្នុងប្រព័ន្ធ MACHO 80.7443.1718 មានកាំប្រវែង 16.7 លានគីឡូម៉ែត្រ វែងជាងកាំរបស់ព្រះអាទិត្យ 24 ដង។ MACHO 80.7443.1718 មានអាយុទើបតែ 6 លានឆ្នាំ ហើយវានឹងផ្ទុះទៅជាស៊ូពើណូវ៉ាក្រោយរយៈពេលតែប៉ុន្មានលានឆ្នាំទៀតប៉ុណ្ណោះ៕

August 16, 2023

សូរ្យគ្រាស «រង្វង់មូលភ្លើង» ឆ្នាំ 2023 នឹងកើតឡើងនៅខែតុលា

បាតុភូតសូរ្យគ្រាស «រង្វង់មូលភ្លើង» នេះ នឹងអាចមើលឃើញពីរដ្ឋចំនួន 8 របស់សហរដ្ឋអាម៉េរិក នៅថ្ងៃទី 14 តុលាឆ្នាំនេះ។

នៅថ្ងៃទី 14 តុលា 2023 បាតុភូតសូរ្យគ្រាសរូបរាងចិញ្ចៀន ឬហៅថា «រង្វង់មូលភ្លើង» នឹងធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់អាម៉េរិកខាងជើង ហើយមនុស្សភាគច្រើនមានឱកាសមើលឃើញបាតុភូតនេះម្ដងក្នុងជីវិត នៅរដ្ឋមួយចំនួន 8 របស់សហរដ្ឋអាម៉េរិក។

ក្នុងអំឡុងពេលបាតុភូតនេះកើតឡើង ប្រជាជនដែលស្ថិតនៅអាម៉េរិកខាងជើង អាម៉េរិកកណ្ដាល និងអាម៉េរិកខាងត្បូង នឹងមើលឃើញសូរ្យគ្រាសមួយផ្នែកក្នុងរយៈពេលប្រហែលបីម៉ោង ប៉ុន្តែបាតុភូតរង្វង់មូលភ្លើង បង្ហាញខ្លួនតែប៉ុន្មាននាទីប៉ុណ្ណោះ ។

សូរ្យគ្រាសរាងរង្វង់មូលភ្លើងខុសពីសូរ្យគ្រាសពេញវង់ដែលនឹងកើតឡើងក្នុងថ្ងៃទី 08 មេសា ឆ្នាំ 2024 នៅម៉ិកស៊ិក សហរដ្ឋអាម៉េរិក និងកាណាដា។

អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រឱ្យដឹងថា ចំពោះបាតុភូតសូរ្យគ្រាសរាងរង្វង់មូលភ្លើង មនុស្សមិនអាចមើលឃើញស្រមោលងងឹត និងមានសីតុណ្ហភាពទាបជាង ប៉ុន្តែអ្វីដែលទទួលបានគឺ «រង្វង់មូលភ្លើង»។

បាតុភូតសូរ្យគ្រាសរាងរង្វង់មូលភ្លើង គឺជាលទ្ធផលដែលកើតឡើងនៅពេលព្រះចន្ទគោចរមកដល់ចំណុចចន្លោះព្រះអាទិត្យ និងផែនដី ហើយស្ថិតនៅឆ្ងាយពីផែនដីជាងធម្មតា ដោយសារតែគន្លងគោចររបស់ព្រះចន្ទមានរាងស្រដៀងនឹងពងក្រពើ។

ក្នុងបាតុភូតខាងលើ ព្រះចន្ទនឹងបាំងពន្លឺដែលជះពីព្រះអាទិត្យមកកាន់ផែនដីប្រមាណ 91%។ ដូច្នេះពន្លឺនៅសល់ 9% ទៀតក៏បង្កើតបានជារូបរាងរង្វង់មូលភ្លើង៕

August 15, 2023

មន្ទីរពេទ្យមួយនៅវៀតណាមវះកាត់ខួរក្បាលដោយប្រើរ៉ូបូត AI៖ អ្នកជំងឺច្រៀងក្នុងពេលវះកាត់

អ្នកជំងឺវ័យ 58 ឆ្នាំម្នាក់ត្រូវដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលជាង 24 ម៉ោង និងមានអាការៈភ្លេចភ្លាំងស្មារតី មិនអាចកម្រើកបាន ដូច្នេះ បើសិនវះកាត់តាមធម្មតា នឹងមានហានិភ័យកើតជំងឺស្លាប់អវយវៈណាមួយ ប៉ុន្តែបើវះកាត់យកកំណកឈាមក្នុងខួរក្បាលដោយមិនចាក់ថ្នាំសន្លប់ និងប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យារ៉ូបូត AI (បញ្ញាសិប្បនិម្មិត) អ្នកជំងឺអាច «ច្រៀង» ជាមួយក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតបានក្នុងគ្រាកំពុងវះកាត់។

កាលពីថ្ងៃទី 10 សីហា អ្នកជំងឺខាងលើ (នៅក្រុងព្រៃនគរ) ត្រូវបានគ្រួសារនាំមកកាន់មន្ទីរពេទ្យពហុព្យាបាលតាមអាញ់ទីក្រុងហូជីមិញ (Tam Anh Hospital) ក្នុងស្ថានភាពរង្វេងរង្វាន់ ដៃជើងកម្រើនស្ទើរមិនបាន។ លទ្ធផលនៃការថត MRI 3 Tesla បញ្ជាក់ថា អ្នកជំងឺនេះមានដុំឈាមកកក្នុងខួរក្បាលទំហំ 4 សង់ទីម៉ែត្រ។ បើមិនវះកាត់បន្ទាន់ អ្នកជំងឺត្រូវប្រឈមនឹងបញ្ហាស្លាប់មួយចំហៀងខ្លួន ពិបាកក្នុងការនិយាយ ស្រវាំងភ្នែក ឬអាចបាត់បង់ជីវិត។

ក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតបានជ្រើសយកវិធីវះកាត់ខួរក្បាលបែបថ្មី ដែលអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកជំងឺនៅដឹងខ្លួន ដោយចាក់តែថ្នាំស្ពឹក និងប្រើប្រាស់រ៉ូបូត AI Modus V Synaptive រួមនឹងប្រព័ន្ធកំណត់ទិស Neuro-Navigation AI ជំនាន់ថ្មីបំផុត។

ការវះកាត់បែបថ្មីនេះនឹងជួយឱ្យអ្នកជំងឺគេចផុតពីគ្រោះថ្នាក់បានលឿន ការវាយតម្លៃលើប្រសិទ្ធភាពនៃការវះកាត់មានភាពរលូន ដោយសារតែអ្នកជំងឺអាចកម្រើក និងឆ្លើយឆ្លងជាមួយក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិត។ ក៏ប៉ុន្តែ វិធីវះកាត់ថ្មីនេះមានភាពស្មុគស្មាញច្រើន និងគ្រោះថ្នាក់ជាង ធៀបនឹងការវះកាត់ដោយចាក់ថ្នាំសន្លប់។ ក៏ប៉ុន្តែ បើចាក់ថ្នាំសន្លប់ វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងមិនអាចវាយតម្លៃផ្ទាល់ដោយការសួរអ្នកជំងឺក្នុងពេលវះកាត់។

ក្នុងពេលវះកាត់ វេជ្ជបណ្ឌិតវៀតណាម និយាយជាមួយអ្នកជំងឺថា «ខ្ញុំកំពុងយកកំណកឈាមចេញពីខួរក្បាល លោកមានអារម្មណ៍ស្រួលខ្លួនជាងមុនទេ?»។ អ្នកជំងឺឆ្លើយថា «ធូរស្រាលជាងមុនឆ្ងាយណាស់ អរគុណគ្រូពេទ្យ»។

ក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតសួរនាំ និងស្នើឱ្យអ្នកជំងឺលើកដៃជើងជាបន្តបន្ទាប់ ដើម្បីប្រាកដថា សរសៃប្រសាទនានាត្រូវបានការពារក្នុងកម្រិតខ្ពស់បំផុត។

ដោយសារការត្រេកអរខ្លាំងបន្ទាប់ពីកំណកឈាមត្រូវបានយកចេញពីខួរក្បាល និងមានអារម្មណ៍ធូរស្រាល ទាំងវេជ្ជបណ្ឌិត ទាំងអ្នកជំងឺ នាំគ្នាច្រៀងរអ៊ូៗ គ្រាដែលក្រុមជំនួយការបន្តដាក់ភ្ជាប់លលាដ៍ក្បាល និងដេរស្បែកក្បាល។

ក្រោយរយៈពេលជាង 30 នាទីនៃការវះកាត់ ក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតដ៏នាំគ្នាហ៊ោក្នុងភាពត្រេកអរ នៅពេលប្រធានក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតប្រកាសថា «ការវះកាត់បានទទួលជោគជ័យ អបអរសាទរលោកហៃ និងអរគុណគ្រប់គ្នា»។

30 នាទីបន្ទាប់មកទៀត អ្នកជំងឺក៏បានជួបសាច់ញាតិ និងហៅទូរស័ព្ទទៅកាន់អ្នកផ្ទះ។ កន្លះថ្ងៃក្រោយមក លទ្ធផលនៃការថត CT 768 បង្ហាញថា លែងមានកំណកឈាមក្នុងខួរក្បាល ហើយអ្នកជំងឺក៏មានសភាពដូចធម្មតាទាំងស្រុង៕

ប្រព័ន្ធរ៉ូបូត AI Modus V Synaptive ដែលមានតែមួយគត់នៅប្រទេសវៀតណាម

August 15, 2023

យន្តហោះអវកាស Virgin Galactic ដឹកភ្ញៀវឯកជនលើកដំបូង

ក្រុមហ៊ុន Virgin Galactic អនុវត្តជើងហោះហើរដែលមានឈ្មោះថា «Galactic 02» កាលពីថ្ងៃទី 10 សីហា 2023 នាំមនុស្ស 6 នាក់ឡើងទៅកាន់ទីអវកាសក្បែរគន្លងតារាវិថី និងត្រលប់មកផែនដីដោយសុវត្ថិភាព។

Virgin Galactic ប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធបាញ់បង្ហោះដែលរួមមាន យន្តហោះអវកាស VSS Unity 6 កៅអី និងយន្តហោះដឹកជញ្ជូនដែលមានដងខ្លួនពីរ VMS Eve។ VMS Eve នាំ VSS Unity ឡើងទៅកាន់កម្ពស់ប្រហែល 15,000 ម៉ែត្រ រួចទម្លាក់ចុះដើម្បីឱ្យ VSS Unity បញ្ឆេះម៉ាស៊ីនរ៉ុក្កែត បន្តហោះទៅទីអវកាសក្បែរគន្លងតារាវិថីផែនដី។

VMS Eve ហោះឡើងពីព្រលានយានអវកាស Spaceport America នៅ New Mexico នាម៉ោង 10 និង 30 នាទី ថ្ងៃទី 10 សីហា (ម៉ោងក្នុងស្រុក) ប្រហែលម៉ោង 21 កន្លះនៅកម្ពុជា។ បន្ទាប់ពីហោះឡើងបានប្រហែល 45 នាទី យន្តហោះនេះក៏ទម្លាក់ VSS Unity។ VSS Unity ហោះក្នុងល្បឿន Mach 3 (3,705 គីឡូម៉ែត្រ/ម៉ោង) និងឡើងដល់កម្ពស់ 88.5 គីឡូម៉ែត្រ មុនពេលត្រលប់មកកាន់ផែនដី។ VSS Unity ចុះចតលើព្រលាន Spaceport America នៅម៉ោង 11 កន្លះ ថ្ងៃទី 10 សីហា (ម៉ោង 22 កន្លះនៅកម្ពុជា)។

ភ្ញៀវលើ VSS Unity បានឆ្លងកាត់បទពិសោធន៍គ្មានទំនាញផែនដី និងទស្សនាភាពកោងរបស់ផែនដីនៅកណ្ដាលផ្ទៃមេឃងងឹត ក្នុងរយៈពេលច្រើននាទី។

Galactic 2 គឺជាជើងហោះហើរទៅកាន់ទីអវកាសលើកទី 7 របស់ Virgin Galactic និង VSS Unity ក្នុងនោះ 5 ជើងដំបូងគឺជាការហោះហើរសាកល្បង។ ថ្លៃសំបុត្រសម្រាប់ហោះហើរជាមួយ VSS Unity បច្ចុប្បន្នគឺ 450,000 ដុល្លារ។

August 11, 2023

របៀបដែល ណាសា (NASA) ប្រើប្រាស់ដែនទំនាញ និងរលកវិទ្យុ ដើម្បីសិក្សាភព និងព្រះច័ន្ទ

ទីភ្នាក់ងារអវកាសអាម៉េរិក (ណាសា) កំពុងតែប្រើប្រាស់អង់តែនវិទ្យុនៅលើដីដើម្បីទាក់ទងជាមួយយានអវកាសរាប់សិបគ្រឿងរបស់ខ្លួន ដែលកំពុងធ្វើសកម្មភាព និងស្រាវជ្រាវវត្ថុអវកាសនានា។

ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ និងវិស្វករកំពុងទាក់ទង និងបញ្ជាយានអវកាសទាំងឡាយរបស់ពួកគេដែលស្ថិតនៅទីអវកាសសែនឆ្ងាយ តាមរយៈប្រព័ន្ធអវកាសជ្រៅ ជាបណ្ដាញដែលមានអង់តែនវិទ្យុខ្នាតយក្សរបស់ណាសា។

បណ្ដាញអវកាសជ្រៅ ឬ DSN មិនត្រឹមតែជាសេវាបញ្ជូនទិន្នន័យនោះទេ វាក៏ត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់ការពិសោធវិទ្យាសាស្ត្រស្ដីពីកម្លាំងទំនាញ និងរលកវិទ្យុផងដែរ។ តើវិទ្យាសាស្ត្រកម្លាំងទំនាញ និងរលកវិទ្យុគឺជាអ្វី? ធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីឱ្យវាជួយដល់មនុស្សក្នុងការស្វែងយល់បន្ថែមពីបណ្ដាភព ព្រះចន្ទ រួមនឹងអាចម៍ផ្កាយនានានៅក្នុងប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ?

គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែបានដឹងអំពីកម្លាំងទំនាញ។ នោះគឺជាកម្លាំងដែលជួយឱ្យវត្ថុមួយស្រូបទាញយកវត្ថុដទៃៗ ឧទាហរណ៍ដូចជា ភពមួយស្រូបទាញយានអវកាសឱ្យហោះសំដៅទៅរកវាជាដើម។ កម្លាំងទំនាញក៏ជាកម្លាំងដែលជួយឱ្យភពទាំងឡាយគោចរទៅតាមគន្លងតារាវិថីជុំវិញព្រះអាទិត្យផងដែរ។

នៅលើផែនដី មនុស្សប្រើប្រាស់ ឬឆ្លងកាត់កម្លាំងទំនាញជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ នៅពេលទម្លាក់វត្ថុមួយ វានឹងធ្លាក់មកលើដីកាន់តែលឿន ព្រោះតែកម្លាំងទំនាញរបស់ផែនដីធ្វើឱ្យវត្ថុនោះធ្លាក់ចុះក្នុងល្បឿនកាន់តែលឿន។ យានអវកាសដែលហោះសំដៅភពណាមួយក្នុងល្បឿនលឿន ឬយឺតគឺអាស្រ័យទៅលើម៉ាសរបស់ភពនោះ។ ម៉ាសកាន់តែតូច កម្លាំងទំនាញក៏កាន់តែតិច។

សភាពនៃទំនាញ បូករួមនឹងចំណេះដឹងស្ដីពីរលកវិទ្យុ ជួយឱ្យមនុស្សប្រើប្រាស់កម្លាំងទំនាញដើម្បីស្រាវជ្រាវភពនានាក្នុងប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ។ បន្ទាប់ពីទៅដល់គោលដៅ យានអវកាសនឹងប្រើប្រាស់អង់តែនវិទ្យុដើម្បីទាក់ទងមកកាន់ DSN នៅលើផែនដី ហើយបណ្ដាញនេះនឹងបញ្ជូនរលកវិទ្យុត្រលប់ទៅឱ្យយានអវកាសវិញ។

យានអវកាសនីមួយៗ គោចរទៅតាមគន្លងដែលអ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានកំណត់ ហើយនឹងបញ្ជូនរលកវិទ្យុនៅពេលហោះជុំវិញគោលដៅ។ ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ និងវិស្វករអាចគណនាឃើញទីតាំង និងល្បឿនរបស់យានអវកាស តាមរយៈការវាស់វែងទៅលើការប្រែប្រួលរបស់ប្រេកង់រលកវិទ្យុរបស់យាន។ ប្រការនេះអាចទៅរួចក៏ដោយសារតែ Doppler ដែលជាបាតុភូតធ្វើឱ្យសារ៉ែនរថយន្តសង្គ្រោះបន្ទាន់មានសំឡេងខុសប្លែកពីគ្នា នៅពេលវាផ្លាស់ទីសំដៅមករកអ្នក និងពេលវាចាកចេញទៅឆ្ងាយពីអ្នក។

បាតុភូត Doppler ដែលត្រូវបានសង្កេតនៅទីនេះគឺនៅពេលយានអវកាស និងអង់តែន DSN ផ្លាស់ទីបែរទៅរកគ្នា។ ភាពខុសគ្នារវាងប្រេកង់របស់រលកវិទ្យុដែលយានអវកាសបញ្ជូនមកនៅពេលវាគោចរជុំវិញលើគន្លងតារាវិថី និងរលកសញ្ញាដែលទទួលបាននៅលើផែនដី នាំមកនូវព័ត៌មានលំអិតស្ដីពីវិសាលភាពនៃដែនទំនាញរបស់វត្ថុអវកាសមួយ។ ឧទាហរណ៍៖ បើសិនកម្លាំងទំនាញខ្លាំងជាងបន្តិច យានអវកាសនឹងបង្កើនល្បឿនលឿនជាងមុនបន្តិច ប៉ុន្តែបើកម្លាំងទំនាញរបស់វត្ថុអវកាសនោះខ្សោយបន្តិច យានអវកាសក៏បង្កើនល្បឿនយឺតជាងបន្តិច។

តាមរយៈការអភិវឌ្ឍរូបមន្តស្ដីពីដែនទំនាញរបស់វត្ថុអវកាស ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវអាចវិភាគព័ត៌មានស្ដីពីរចនាសម្ព័ន្ធខាងក្នុងរបស់វត្ថុអវកាស ដោយប្រើប្រាស់ DSN៕

August 10, 2023

ទង្វើប្រកបដោយហិង្សាធ្វើឱ្យកីឡាការិនីអង់គ្លេសត្រូវបានប្រដូចទៅនឹង Beckham និង Rooney

សកម្មភាពបាត់បង់ការគ្រប់គ្រងរបស់កីឡាការិនី Lauren James ក្នុងវគ្គ 1/8 នៅ World Cup នារី 2023 ធ្វើឱ្យគេនឹកឃើញដល់ករណីដូចគ្នានេះដែលបានកើតឡើងជាមួយនឹងកីឡាករ Wayne Rooney និង David Beckham របស់អង់គ្លេស។

នៅនាទីទី 85 ក្នុងការប្រកួតរវាងក្រុមបាល់ទាត់នារីនីហ្សេរីយ៉ា និងអង់គ្លេសកាលពីដើមសប្ដាហ៍នេះ Lauren James មិនអាចគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍បាន នៅពេលដើរជាន់ពីលើដងខ្លួនរបស់ Michelle Alozie។ ដំបូងឡើយ អាជ្ញាកណ្ដាលមិនបានឃើញ ប៉ុន្តែសកម្មភាពនេះត្រូវបាន VAR រកឃើញ នាំឱ្យខ្សែប្រយុទ្ធវ័យ 21 ឆ្នាំ ត្រូវទទួលកាតក្រហម។

សកម្មភាពនេះធ្វើឱ្យសារព័ត៌មាន និងអ្នកលេងបណ្ដាញសង្គមនៅអង់គ្លេស នាំគ្នាប្រៀបប្រដួចទៅនឹងករណីបង្កកំហុសឆ្គងរបស់ Wayne Rooney និង David Beckham កាលពីអតីតកាល។

David Beckham (អាវស) និង Diego Simeone នៅ World Cup 1998 ក្នុងការប្រកួតរវាងអង់គ្លេស និងអាហ្សង់ទីន

នៅក្នុងវគ្គ ¼ នៃ World Cup 1998 ដែលពេលនោះ Beckham មានអាយុ 23 ឆ្នាំ ត្រូវទទួលកាតក្រហម បន្ទាប់ពីបញ្ចេញកាយវិការសងសឹកនឹង Diego Simeone នៅក្នុងការប្រកួតរវាងអង់គ្លេស និងអាហ្សង់ទីន។ មកដល់វគ្គ ¼ នៃ World Cup 2006 Wayne Rooney អាយុ 21 ឆ្នាំ ក៏ត្រូវបានបញ្ឈប់ការប្រកួត បន្ទាប់ពីយកជើងជាន់ពីលើ Ricardo Carvalho របស់ព័រទុយហ្កាល់។

Wayne Rooney (អាវស) និង Ricardo Carvalho

កំហុសឆ្គងទាំងបីខាងលើនេះ មានចំណុចដូចគ្នាជាច្រើន ក្នុងនោះមានដូចជា ពួកគេគឺជាកីឡាករឆ្នើមកំពុងមានឈ្មោះល្បីជាងគេនៅអង់គ្លេស ដែលឆ្លងកាត់ករណីមិនអាចគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ ពេលក្រុមជម្រើសជាតិកំពុងប្រកួតក្នុងវគ្គជម្រុះផ្ទាល់នៅ World Cup។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ក្រុមអង់គ្លេសក៏សុទ្ធតែត្រូវប្រកួតទាត់ប៉េណាំងទីម្ដងម្នាក់នៅក្នុងបីប្រកួតខាងលើ។ ប៉ុន្តែ កីឡាការិនី Lauren James មានសំណាងល្អជាង នៅពេលក្រុមនារីជម្រើសជាតិអង់គ្លេសបានយកឈ្នះលើនីហ្សេរីយ៉ា ចំណែក Beckham និង Rooney បានក្លាយជាកីឡាករមានកំហុសរបស់អង់គ្លេស បន្ទាប់ពីការប្រកួតបានបញ្ចប់។

នៅ World Cup នារី 2023 Lauren James រកបាន 3 គ្រាប់ និងបង្កឱកាសបាន 3 គ្រាប់ ក្នុងចំណោម 8 គ្រាប់របស់ក្រុមនារីអង់គ្លេស។ គ្រូបង្វឹកក្រុមនារីអង់គ្លេស Sarina Wiegman ឱ្យដឹងថា Lauren James បានធ្វើការសូមអភ័យទោសចំពោះករណីដែលនាងបានបង្កឡើង៕

August 9, 2023

យានអវកាស Voyager 1 និង 2 នឹងហោះឆ្ពោះទៅណា បន្ទាប់ពីចប់ភារកិច្ច?

ប្រព័ន្ធដែលមិនមែនជាឧបករណ៍បច្ចេកទេសនៅលើយានអវកាស Voyager 1 និង Voyager 2 ត្រូវបានបិទខ្លះហើយ ដោយសង្ឃឹមថា នឹងជួយឱ្យពួកវាធ្វើសកម្មភាពរហូតដល់ឆ្នាំ 2030 ហើយក្រោយមក ពួកវាអាចនឹងដាច់ទំនាក់ទំនងជាមួយផែនដី។

យានអវកាស Voyager 1 និង 2 របស់ណាសា ដែលត្រូវបានបាញ់បង្ហោះមុនក្រោយគ្នា 16 ថ្ងៃ ក្នុងឆ្នាំ 1977 ត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីអាចបំពេញបេសកកម្មបាន 5 ឆ្នាំ។ យានមួយគូនេះបានសិក្សាស្រាវជ្រាវភពព្រហស្បតិ៍ ភពសៅរ៍ ភពអ៊ុយរ៉ានុស ភពណេបទូន និងព្រះចន្ទជាច្រើនទៀត។

ក៏ប៉ុន្តែ ក្រោយធ្វើសកម្មភាពបានជិត 46 ឆ្នាំ មកដល់ពេលនេះ យានអវកាសមួយគូនេះបង្កើតបានកំណត់ត្រាដ៏អស្ចារ្យ នៅពេលបានហោះឆ្លងផុតព្រំដែននៃតំបន់ឥទ្ធិពលរបស់ព្រះអាទិត្យ។ ពួកវានៅតែបន្តបញ្ជូនទិន្នន័យមកកាន់ផែនដី បើទោះស្ថិតក្នុងបរិស្ថានអន្តរតារា ដែលជាតំបន់អាថ៌កំបាំងនៅចន្លោះផ្កាយនានា។ ទោះជាពេលខ្លះជួបបញ្ហាបច្ចេកទេស ដាច់ទំនាក់ទងនឹងផែនដី ប៉ុន្តែដំណើរហោះហើរក្នុងទីអវកាសរបស់ពួកវា ទំនងជាអាចបន្តទៅមុខយូរទៀត។ នេះបើតាម Business Insider ចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី 04 សីហា។

ណាសាផលិតយាន Voyager គឺដើម្បីស្រាវជ្រាវផ្នែកខាងក្រៅរបស់ប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ។ ក្រោយពីចប់បេសកកម្មសំខាន់ ពួកវាបន្តហោះហើរផ្សងព្រេងក្នុងកាឡាក់ស៊ីមីលគីវ៉េ និងថតបានទិដ្ឋភាពចក្រវាលដ៏សែនអស្ចារ្យ។

កាលពីថ្ងៃទី 14 កុម្ភៈ 1990 Voyager 1 ថតបានរូបភាព «Pale Blue Dot» (ចំណុចពណ៌ខៀវ) ពីចម្ងាយ 6.4 ពាន់លានគីឡូម៉ែត្រ។ នោះគឺជារូបភាពនិមិត្តរូប និងជារូបថតឆ្ងាយបំផុតស្ដីពីផែនដី។

ក្នុងទសវត្សរ៍កន្លង Voyager 1 បានស្រាវជ្រាវតំបន់អន្តរតារា ជាទីដែលមានធូលី ឧស្ម័ន និងគ្រាប់ដែលមានផ្ទុកអគ្គិសនីយ៉ាងក្រាស់។ Voyager 2 បានទៅដល់តំបន់អន្តរតារាក្នុងឆ្នាំ 2018 ក្រោយ Voyager 1 6 ឆ្នាំ។ ការស្រាវជ្រាវរបស់ពួកវាទាក់ទងនឹងឧស្ម័ននៅតំបន់អន្តរតារា បានជួយឱ្យក្រុមតារាវិទូយល់ដឹងអំពីទីអវកាសដ៏អាថ៌កំបាំងនេះ។

នៅក្នុងគន្លាតប្រហែល 23.8 ពាន់លានគីឡូម៉ែត្រពីផែនដី Voyager 1 កំពុងហោះហើរក្នុងបរិស្ថានអន្តរតារាដ៏ងងឹត។ វាគឺជាយានអវកាសរបស់មនុស្សដែលបានហោះទៅឆ្ងាយពីផែនដីបំផុត។ ដោយសារតែហោះក្នុងទិសដៅផ្សេងគ្នា ដូច្នេះ Voyager 2 បច្ចុប្បន្នមានគម្លាតពីផែនដីប្រហែល 19.8 ពាន់លានគីឡូម៉ែត្រ។

ប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ ដោយមានការប្រឹងប្រែងដើម្បីគ្រប់គ្រងថាមពល ក្រុមវិស្វករបានបិទប្រព័ន្ធមួយចំនួនដែលមិនមែនជាឧបករណ៍បច្ចេកទេសនៅលើយានទាំងពីរនេះ ក្នុងនោះមានដូចជាប្រព័ន្ធកម្ដៅសម្រាប់ឧបករណ៍វិទ្យាសាស្ត្រជាដើម ដោយសង្ឃឹមថា ពួកវាអាចនឹងបំពេញភារកិច្ចបានដល់ឆ្នាំ 2030។ បន្ទាប់ពីនោះ ពួកវាទំនងជាអស់លទ្ធភាពក្នុងការរក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយផែនដី។

ក៏ប៉ុន្តែ ក្រោយពីអស់ថាមពល Voyager នឹងនៅតែបន្តហោះហើរអណ្ដែតត្រសែតក្នុងតំបន់អន្តរតារា។ ណាសាឱ្យដឹងថា ប្រហែល 300 ឆ្នាំទៀត Voyager 1 នឹងហោះចូលដល់ពពក Oort ជាតំបន់ដែលមានរូបរាងមូលនៅខាងក្រៅគន្លងគោចររបស់ភពភ្លុយតូ និងមានផ្ទុកផ្កាយដុះកន្ទុយត្រជាក់ចំនួនរាប់ពាន់លានដុំ។ Voyager នឹងត្រូវចំណាយពេល 30,000 ឆ្នាំទៀតដើម្បីហោះទៅដល់ចំណុចចុងក្រោយបង្អស់របស់ពពក Oort និងប្រហែល 40,000 ឆ្នាំទៀតដើម្បីទៅដល់ AC+ 79 3888 ជាផ្កាយមួយដួងដែលស្ថិតក្នុងកញ្ចុំផ្កាយ Camelopardalis។

ចំណែក Voyager 2 វិញ ប្រហែល 296,000 ឆ្នាំទៀត នឹងហោះឆ្លងកាត់ Sirius ជាផ្កាយមួយដួងដែលភ្លឺជាងគេក្នុងរាត្រីនៅលើផែនដី។ ណាសាឱ្យដឹងថា យាន Voyager ប្រហែលជាហោះអណ្ដែតត្រសែតជារៀងរហូតនៅក្នុងកាឡាក់ស៊ីមីលគីវ៉េ៕

August 8, 2023

ដំណើរក្លាយជាតារា Idol នៅ Kpop មិនមែនជារឿងធម្មតាឡើយ

ក្មេងជាច្រើននៅកូរ៉េខាងត្បូង ក្លាយជាអ្នកហាត់ការពេលមានវ័យទើបតែ 10 ឆ្នាំ និងចំណាយប្រហែល 10 ឆ្នាំក្នុងការហាត់ច្រៀង រាំ នៅមុនពេលបង្ហាញខ្លួនក្នុងក្រុមចម្រៀង។

«ដើម្បីក្លាយជា idol Kpop ដែលជោគជ័យ អ្នកត្រូវតែជាមនុស្សក្លាហាន មានចំណូលចិត្តខ្ពស់ មានវិន័យ និងសំណាង» Patti Sunio ឱ្យដឹងនៅលើ SCMP ដែលនិយាយអំពីដំណើរក្លាយជា idol ម្នាក់។

ជាដំបូង កុមារដែលមានទេពកោសល្យត្រូវតែចុះកិច្ចសន្យាធ្វើជាអ្នកហាត់ការរបស់ក្រុមហ៊ុនមួយ។ យោងតាម Koreaboo ក្មេងជាច្រើននៅកូរ៉េខាងត្បូងបានជាប់ក្នុងការជ្រើសរើសតាំងពីអាយុ 10 ឆ្នាំ ដោយពួកគេចូលរួមការសម្ដែងសាកល្បងជាមធ្យម 30 លើក មុនពេលចុះកិច្ចសន្យាហាត់ការ។ តាមនិន្នាការសកលរបស់វិស័យឧស្សាហកម្ម Kpop បណ្ដាក្រុមអ្នកវិនិយោគបានពង្រីកដំណើរការជ្រើសរើសអ្នកហាក់ការនៅក្នុងក្របខណ្ឌទូទាំងសកលលោក ផ្ដល់ឱកាសដល់ក្មេងនៅប្រទេសដទៃក្រៅពីកូរ៉េខាងត្បូង។

ក្មេងជាច្រើននៅកូរ៉េខាងត្បូងបានជាប់ក្នុងការជ្រើសរើសតាំងពីអាយុ 10 ឆ្នាំ

Lisa របស់ក្រុម Blackpink គឺជាឧទាហរណ៍មួយសម្រាប់ប្រការខាងលើ។ នាងគឺជាមនុស្សតែម្នាក់គត់ដែលឆ្លងផុតការជ្រើសរើសរបស់ក្រុមហ៊ុនកម្សាន្ត YG នៅប្រទេសថៃ ហើយជាអ្នកហាត់ការជនជាតិបរទេសដំបូងដែលបង្ហាញវត្តមាននៅ YG។ ក្រៅពីសម្ពាធនៃការហ្វឹកហាត់ ក្មេងបរទេសក៏ត្រូវតែឆ្លងកាត់រនាំងភាសា វប្បធម៌ ដើម្បីសម្របខ្លួន។ បណ្ដាក្រុមហ៊ុនគ្រប់គ្រងនឹងទទួលខុសត្រូវលើការចំណាយទាំងអស់របស់អ្នកហាត់ការ។ ខ្ទង់ប្រាក់ចំណាយជាមធ្យមសម្រាប់អ្នកហាត់ការម្នាក់នៅ Kpop គឺប្រហែល 50,000 ដុល្លារ/ឆ្នាំ។

ការធ្វើជាអ្នកហាត់ការគ្រាន់តែជាជំហានដំបូងនៅក្នុងការបើកផ្លូវសម្រាប់ដំណើរដ៏វែងឆ្ងាយ និងប្រកបដោយឧបសគ្គ មុននឹងអាចក្លាយជា idol ម្នាក់។ ក្នុងអំឡុងហាត់ការដែលមានរយៈពេលជាមធ្យម 7 ឆ្នាំ ក្រុមហ៊ុនគ្រប់គ្រងនឹងវាយតម្លៃលើជំនាញ សមត្ថភាពសម្របខ្លួននៅក្នុងក្រុម និងការស៊ូទ្រាំនឹងសម្ពាធរបស់អ្នកហាក់ការម្នាក់ៗ។ ក្រៅពីសំឡេងច្រៀង ក្បាច់រាំ ពួកគេក៏ត្រូវរៀនភាសាបរទេស វិធីសាស្ត្រគ្រប់គ្រងរូបភាព ការឆ្លើយក្នុងកិច្ចសម្ភាស ទំនាក់ទំនងជាមួយមិត្តរួមអាជីព និងការរក្សាទម្ងន់រាងកាយជាដើម។ ជាងនេះ ក្រុមហ៊ុនជាច្រើនក៏ស្នើឱ្យអ្នកហាត់ការសន្យាថាមិនប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន ផឹកគ្រឿងស្រវឹងនៅពេលបើកបរ និងចៀសវាងរឿងអាស្រូវស្នេហាផងដែរ។ Euny Hong អ្នកយកព័ត៌មានអាម៉េរិកដើមកំណើតកូរ៉េខាងត្បូង បានសរសេរលើ The Paris Review ថា «ការបណ្ដុះបណ្ដាលតារា Kpop គឺជាការអប់រំមនុស្សដ៏ពេញលេញ»។

កាលជ្រើសរើសបេក្ខភាពសម្រាប់តំណែងអ្នកហាត់ការរបស់ SM Entertainment នៅជប៉ុន កាលពីឆ្នាំ 2019

កំពូលតារា Kpop ជាច្រើន បានចំណាយស្ទើរពេញមួយយុវវ័យដើម្បីធ្វើជាអ្នកហាត់ការ និងរកឱកាសដើម្បីបង្ហាញខ្លួន។ G-Dragon របស់ Bigbang បានឆ្លងកាត់ការបណ្ដុះបណ្ដាល 11 ឆ្នាំ ក្នុងនោះ 5 ឆ្នាំនៅ SM Entertainment និង 6 ឆ្នាំនៅ YG។ Idol Kpop ជាច្រើនរូបផ្សេងទៀតក៏ធ្លាប់បានឆ្លងកាត់ប្រហាក់ប្រហែលនេះ ក្នុងនោះមានដូចជា Jihyo (TWICE, 10 ឆ្នាំ), Heo Chan Mi (10 ឆ្នាំ), Jennie (Blackpink, 6 ឆ្នាំ), Suho (EXO, 6 ឆ្នាំ)។

ពេលធ្វើជាគណៈកម្មការនៃកម្មវិធី Idol Producer តារាចម្រៀង Lay (EXO) បានបង្ហើបអំពីដំណើរការប្រកួតប្រជែងមុនពេលបានបង្ហាញខ្លួនជាមួយក្រុមថា ក្នុង 120 នាក់ ពួកគេរើសយកតែ 100 នាក់ ហើយបន្តជម្រុះរាប់សិបនាក់ទៀត ដើម្បីយក 24 នាក់។ ចាប់ពី 24 នាក់ ពួកគេក៏ជ្រើសរើស 12 នាក់ចុងក្រោយ។ រៀងរាល់សប្ដាហ៍សុទ្ធតែមានអ្នកហាត់ការម្នាក់ត្រូវចាកចេញ»។

បើទោះជាបង្ហាញខ្លួនក្នុងរូបភាពដ៏អស្ចារ្យ ប៉ុន្តែ idol ជាច្រើននៅ Kpop រកប្រាក់ចំណូលមិនបានច្រើនដូចទស្សនិកជនគិតនោះឡើយ។ ទំព័រ Seoulspace បានផ្សាយថា ក្រុមហ៊ុនកន្សាន្តជាច្រើនយកប្រាក់ចំណូលរហូតដល់ 90% ហើយទុកតែ 10% ប៉ុណ្ណោះសម្រាប់តារាម្នាក់ៗ។ សម្រាប់ក្រុមដែលមានសមាជិក 20 នាក់ដូច NCT ជាដើម នឹងទទួលបានប្រាក់ចំណូលកាន់តែទាប។ នេះមិនទាន់និយាយដល់រឿងបង់ពន្ធជូនរដ្ឋនៅឡើយ៕

Jennie (Blackpink) កាលនៅជាអ្នកហាត់ការ

August 7, 2023

Tag: ឆ្លង