Eddie Jacobson មិនធ្លាប់ស្នើសូមជំនួយពីមិត្តជិតស្និទ្ធដែលជាប្រធានាធិបតីអាម៉េរិក Harry Truman ម្ដងណាឡើយ ប៉ុន្តែនៅខែមីនា 1948 លោក Eddie បានសូមជំនួយបន្ទាន់ជាលើកដំបូង។
ក្នុងកិច្ចប្រជុំនៅឯការិយាល័យរាងពងក្រពើ (The Oval Office) ក្នុងសេតវិមាន កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី 13 មីនា 1948 លោក Eddie Jacobson បានស្នើសូមឱ្យប្រធានាធិបតីអាម៉េរិក Truman ជួបពិភាក្សាជាមួយនឹង លោក Chaim Weizmann ដែលជាអតីតមេដឹកនាំរបស់អង្គការហ្ស៊ីយ៉ូនពិភពលោក (World Zionist Organization) និងជាមេដឹកនាំផ្នែកស្មារតីរបស់ចលនានេះ ដើម្បីទទួលស្គាល់រដ្ឋជ្វីហ្វ (អ៊ីស្រាអែល) ជាលើកដំបូងក្រោយរយៈពេលជិត 2,000 ឆ្នាំ។
«លោកត្រូវតែជួបបណ្ឌិត Weizmann។ លោកត្រូវតែគាំទ្ររដ្ឋជ្វីហ្វមួយដែលឯករាជ» លោក Jacobson ដែលជាអ្នកជំនួញអាម៉េរិកដើមកំណើតជ្វីហ្វ បាននិយាយដូច្នេះជាមួយលោក Truman ដែលជាប្រធានាធិបតីទី 33 របស់សហរដ្ឋអាម៉េរិក។
សំណើនេះធ្វើឱ្យប្រធានាធិបតី Truman មិនសប្បាយចិត្ត និងខឹងសម្បា។ យោងតាមប្រវត្តិវិទូនានា លោក Truman ធ្លាប់រិះគន់ជនជាតិជ្វីហ្វនៅក្នុងការពិភាក្សាលក្ខណៈបុគ្គលជាច្រើនលើក។ ក្រោយមក លោក Jacobson ក៏សម្លឹងឃើញរូបសំណាកមួយដែលឆ្លាក់រូបប្រធានាធិបតី Andrew Jackson នៅលើខ្នងសេះ ដែលដាក់តាំងក្នុងបន្ទប់ ហើយក៏សម្រេចចិត្តស្នើសូមម្ដងទៀត។
«Harry លោកមានវីរបុរសមួយរូប គឺ Andrew Jackson។ ខ្ញុំក៏មានវីរបុរសមួយរូបដែរ នោះគឺ Chaim Weizmann» លោក Jacobson និយាយដូច្នេះ និងបន្តថា «គាត់គឺជាជនជាតិជ្វីហ្វដ៏អស្ចារ្យបំផុតក្នុងសម័យរបស់គាត់។ Weizmann មានវ័យចំណាស់ និងរាងកាយស្គមខ្សោយ ប៉ុន្តែបានធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយដើម្បីជួបលោក បែបនេះហើយ តើលោកមិនយល់ព្រមជួបគាត់ទៀតទេអី? ប្រការនេះមិនដូចលោកបន្តិចទាល់តែសោះ»។
លោក Truman យកម្រាមដៃគោះលើតុ រួចបង្វិលកៅអីមកវិញ។ លោកក៏បានផ្លាស់ប្ដូរការសម្រេចចិត្ត។ «បានហើយ លោកទំពែកក្បាលរឹង។ លោកឈ្នះ។ ខ្ញុំនឹងជួប Weizmann»។
ការយល់ព្រមខាងលើបាននាំឱ្យមានជំនួបជាសម្ងាត់វាងលោក Truman និង Weizmann នាប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមក ក្នុងនោះ ប្រធានាធិបតីអាម៉េរិកបានសន្យាថា នឹងគាំទ្រដល់កិច្ចខិតខំបង្កើតរដ្ឋអ៊ីស្រាអែល។
មនោសញ្ចេតនាមរវាងលោក Truman និង Jacobson បានចាប់ផ្ដើមនៅឯទីក្រុង Kansa រដ្ឋ Missouri ។ Jacobson កើតឆ្នាំ 1891 ហើយធំដឹងក្ដីនៅតំបន់ Lower East Side ក្នុងទីក្រុង New York City មុនពេលរើទៅរស់នៅក្នុងទីក្រុង Kansas។ ឪពុកម្ដាយរបស់លោក Jacobson គឺជាជនជាតិជ្វីហ្វដ៏ក្រីក្រ មកពីលីទុយអានី (Lithuania)។
ឆ្នាំ 1906 Jacobson ដែលមានវ័យ 15 ឆ្នាំ និងបានឈប់រៀន កំពុងតែផ្ញើវិក្កយបត្រទូទាត់ប្រាក់ទៅឱ្យហាងទំនិញមួយនៅក្បែរធនាគារជាតិ Union ក៏បានជួប Truman ដែលពេលនោះជាបុគ្គលិកឃ្លាំងប្រាក់ និងមានអាយុ 22 ឆ្នាំ។ ពួកគេបានភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងនឹងគ្នាជាថ្មីនៅឆ្នាំ 1917 ក្នុងតំបន់ Fort Sill រដ្ឋ Oklahoma ជាទីដែលពួកគេត្រូវបានបង្វឹកដើម្បីចូលរួមធ្វើសកម្មភាពក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទីមួយ។ ពួកគេបានក្លាយជាមិត្ត និងរួមគ្នាគ្រប់គ្រងអាហារដ្ឋានមួយក្នុងបន្ទាយ ដើម្បីរៃអង្គាសប្រាក់សម្រាប់ទិញសម្ភារៈប្រើប្រាស់ឱ្យមិត្តរួមក្រុម។
ក្រោយសង្គ្រាម ពួកគេក៏បានសហការគ្នារកស៊ី។ នៅឆ្នាំ 1919 លោក Truman និងលោក Jacobson ក៏បានសម្រេចចិត្តបើកហាងលក់សម្លៀកបំពាក់មួយនៅកណ្ដាលក្រុង Kansas។
ឆ្នាំ 1935 លោក Truman បានក្លាយជាតំណាងរាស្ត្រនៅសភាជាន់ខ្ពស់របស់រដ្ឋ Missouri សហរដ្ឋអាម៉េរិក។ Truman និង Jacobson នៅតែរក្សាទំនាក់ទំនងនឹងគ្នា។ Jacobson បបួល Truman ទៅបរបាញ់ និងស្ទួចត្រីក្នុងទន្លេ Missouri ជាញឹកញាប់។
ក្រោយមក Harry Truman ក៏ក្លាយជាអនុប្រធានាធិបតីអាម៉េរិក នៅក្នុងរដ្ឋការលោក Franklin D. Roosevelt នៅឆ្នាំ 1945។ ក្នុងខែមេសា 1945 លោក Truman ក៏ក្លាយជាប្រធានាធិបតី ពេលលោក Roosevelt បានទទួលមរណភាព។
រាជាណាចក្រអ៊ីស្រាអែលរបស់ជនជាតិជ្វីហ្វ ត្រូវបានបង្កើតឡើងកាលពីសតវត្សរ៍ទី 11 មុនគ្រិស្តសករាជ។ ឆ្នាំ 586 មុនគ្រិស្តសករាជ ចក្រភពបាប៊ីឡូន (Babylon) ដណ្ដើមបានដែនដីនេះ ហើយតំបន់នេះក្រោយមកក៏ស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ចក្រភពពែរ្ស (អ៊ីរ៉ង់) និងចក្រភពរ៉ូម។ ចាប់ពីឆ្នាំ 641 ជនជាតិអារ៉ាប់ក៏គ្រប់គ្រងដែនដីនេះក្នុងរយៈពេល 1,300 ឆ្នាំ។ វត្តមានរបស់ជនជាតិជ្វីហ្វលើទឹកដីនេះក៏ថយចុះច្រើន ខណៈដែលពួកគេមួយចំនួនរត់ទៅរស់នៅក្នុងដែនដីដទៃ មានដូចជា អឺរ៉ុបជាដើម។ ឆ្នាំ 1516 ចក្រភពអូតូម៉ង់ (Ottoman) ក៏វាយយកបានដែនដីនេះ និងបានហៅវាថា ប៉ាលេស្ទីនអាតូម៉ង់។
ចលនាហ្ស៊ីយ៉ូននិយម (Zionist Movement) បានងើបឡើងចាប់ពីឆ្នាំ 1881 គ្រាដែលសហគមន៍ទាំងឡាយរបស់ជនជាតិជ្វីហ្វដែលរស់នៅឆ្ងាយពីទឹកដី មានបំណងវិលត្រលប់ចូល «ដែនដីអ៊ីស្រាអែល» និងមានបំណងបង្កើតរដ្ឋជ្វីហ្វ។ ជនជាតិជ្វីហ្វពីអឺរ៉ុប និងរុស្ស៊ីជាដើម បានត្រលប់ទៅរស់នៅក្នុងអតីតទឹកដីរបស់ខ្លួនដែលប៉ាលេស្ទីនរបស់អូតូម៉ង់កំពុងគ្រប់គ្រង។
ក្រោយសង្គ្រាមលើកទីមួយបានបញ្ចប់ អង់គ្លេសបានផ្ដួលអាតូម៉ង់ និងដណ្ដើមបានតំបន់ខាងលើ ហើយហៅវាថា ដែនដីគ្រប់គ្រងមានកាលកំណត់ប៉ាលេស្ទីន។ ក្រោយសង្គ្រាមលោកលើកទីពីរ ជនជាតិជ្វីហ្វនៅលើដែនដីនេះមានកាន់តែច្រើន ធ្វើឱ្យក្ដីស្រមៃស្ដីពីការបង្កើតរដ្ឋជ្វីហ្វ ត្រូវបានជំរុញបន្ថែម។
ថ្ងៃទី 29 វិច្ឆិកា 1947 អង្គការសហប្រជាជាតិបានអនុម័តផែនការបែងចែកទឹកដីប៉ាលេស្ទីនជាប្រទេសពីរដាច់ពីគ្នា គឺប្រទេសជ្វីហ្វ (អ៊ីស្រាអែល) និងអារ៉ាប់ (ប៉ាលេស្ទីន)។ អង្គការសហប្រជាជាតិប្រគល់របបអន្តរជាតិពិសេសទៅឱ្យទីក្រុង Jerusalem។ ភាគីខាងជ្វីហ្វបានយល់ព្រមតាមផែនការនេះ ខណៈអារ៉ាប់បានបដិសេធ។
ដើម្បីទាក់ទាញការគាំទ្ររបស់សហរដ្ឋអាម៉េរិក ក្រុមមេដឹកនាំចលនាហ្ស៊ីយ៉ូននិយម ក៏បានទាក់ទងលោក Jacobson ដើម្បីពឹងឱ្យលោកបញ្ចុះបញ្ចូល ស្នើសូមឱ្យប្រធានាធិបតី Truman ជួប Weizmann។
ក្រសួងការបរទេសអាម៉េរិក កាលនោះកំពុងរងសម្ពាធពីក្រុមអ្នកគាំទ្រអារ៉ាប់ និងមានគម្រោងដកថយពីផែនការបែងចែកទឹកដីរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ។ ក៏ប៉ុន្តែ ចុងក្រោយ លោក Truman ក៏បានសម្រេចចិត្តគាំទ្រទាំងស្រុងទៅវិញ បន្ទាប់ពីបានជួបលោក Weizmann។
ថ្ងៃទី 14 ឧសភា 1948 អ៊ីស្រាអែល ក៏ប្រកាសឯករាជ។ 11 នាទីក្រោយ ប្រធានាធិបតី Truman ក៏ប្រកាសទទួលស្គាល់ប្រទេសអ៊ីស្រាអែល។ លោក Weizmann បានក្លាយជាប្រធានាធិបតីដំបូងរបស់ប្រទេសអ៊ីស្រាអែល៕
ច្បាប់របស់កងទ័ពនៃព្រះរាជាណាចក្រអង់គ្លេស បានកំណត់ថា ទាហាន ឬនាយទាហានណា ដែលចាកចេញពីជួរកងទ័ព នៅតែអាចពាក់គ្រឿងឥស្សរិយយសយោធាបាន ប៉ុន្តែមិនមានសិទ្ធិក្នុងការប្រើប្រាស់ឯកសណ្ឋានយោធាទៀតឡើយ។
ព្រះអង្គម្ចាស់ Harry នឹងលែងមានសិទ្ធិប្រើប្រាស់ឯកសណ្ឋានយោធាក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ធំៗ ដូចជា Trooping the Color (ពិធីបុណ្យដ៏ធំមួយរបស់កងទ័ពជើងគោកអង់គ្លេស) និង Remembrance Sunday (ទិវារំឭកដល់ស្នាដៃ និងការចូលរួមរបស់យុទ្ធនារី នៃកងទ័ពអង់គ្លេសក្នុងសង្គ្រាមលោក និងសង្គ្រាមនានាបន្ទាប់មកទៀត)។
អតីតនាយទាហានម្នាក់នៃកងទ័ពជើងទឹកអង់គ្លេស បានថ្លែងថា ៖ “លើកក្រោយ ពេលមានវត្តមាននៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍យោធាណាមួយ ទ្រង់នឹងស្លៀកពាក់ដូចប្រជារាស្ត្រសាមញ្ញ ព្រោះទ្រង់បានលាឈប់ពីមុខតំណែងទាំងអស់ក្នុងជួរកងទ័ព។ ពិតជាគួរឱ្យសោកស្ដាយណាស់ ពេលបាត់បង់ទ្រង់”។
ព្រះអង្គម្ចាស់ Harry បច្ចុប្បន្នមានព្រះជន្ម 35វស្សា និងបានរៀបអភិសេកជាមួយអតីតតួឯកកុន កញ្ញា Meghan កាលពីឆ្នាំ2018 និងមានរាជបុត្រាមួយព្រះអង្គព្រះនាម Archie។ គ្រួសារនេះ ធ្លាប់បានឱ្យដឹងអំពីផលវិបាកក្នុងជីវភាពជាសមាជិករាជវង្ស ពិសេសគឺការតាមប្រមាញ់របស់ក្រុមអ្នកសារព័ត៌មាន។ ព្រះអង្គម្ចាស់ Harry ធ្លាប់មានបន្ទូលថា ទ្រង់ព្រួយបារម្ភខ្លាចព្រះជាយារបស់ព្រះអង្គ គឺម្ចាស់ក្សត្រី Meghan នឹងក្លាយជាជនរងគ្រោះនៃ “អ្នកមានអំណាច” ដែលធ្លាប់នាំឱ្យមាតា (ម្ចាស់ក្សត្រី Diana) របស់ទ្រង់បាត់បង់ព្រះជន្មកាលពីអតីតកាល៕