ជនជាតិជប៉ុន

គេចផុតពីក្ស័យធន ដោយសារគំនិតចិញ្ចឹមអយស្ទើរលើគោក

(ជប៉ុន) – វិះក្ស័យធនព្រោះតែជនជាតិជប៉ុនមិនហ៊ានបរិភោគអយស្ទើរនៅក្នុងវិបត្តិសុខភាពកាលពីឆ្នាំ 2006 ក្រុមហ៊ុន General Oyster ក៏នឹកឃើញ និងងាកទៅចិញ្ចឹមសត្វសមុទ្រនេះនៅលើដីគោក ដើម្បីផ្ដាច់ចេញពីប្រភពជំងឺ។

យោងតាម Le Monde នៅលើកោះ Kumejima ដែលស្ថិតនៅភាគខាងត្បូងប្រទេសជប៉ុន «បដិវត្តន៍នៃការចិញ្ចឹមអយស្ទើរ» មួយកំពុងកើតឡើង។ នៅមិនឆ្ងាយពីឆ្នេរសមុទ្រ មានបណ្ដុំអគារគ្រោងដែក ផ្ទះកញ្ចក់ដែលមានអាងទឹក និងសំណង់បេតុងដ៏ចម្លែកជាច្រើន។

បណ្ដុំហេត្ថារចនាសម្ព័ន្ធនេះគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់ GO Farm ដែលជាក្រុមហ៊ុនបុត្រសម្ព័ន្ធរបស់ General Oyster (GO)។ ពួកគេកំពុងប្រើប្រាស់ទឹកសមុទ្រជ្រៅដើម្បីចិញ្ចឹមអយស្ទើរនៅលើដីគោក ជំនួសឱ្យការចិញ្ចឹមនៅលើសមុទ្រដូចប្រពៃណី។

GO ឱ្យដឹងថា ពួកគេត្រូវចំណាយពេល 10 ឆ្នាំ ដើម្បីរកបច្ចេកទេសចិញ្ចឹមអយស្ទើរលើដីគោក ដែលហៅថា «អយស្ទើរទី 8 2.0»។ យោងតាមក្រុមហ៊ុន ឧបសគ្គធំរបស់វិធីសាស្ត្រនេះគឺការផ្គត់ផ្គង់ទឹក និងចំណីឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ និងគ្រប់គ្រងសីតុណ្ហភាពឱ្យបានល្អ ប៉ុន្តែត្រូវចំណាយទាប។ នៅប្រទេសជប៉ុន និងសហរដ្ឋអាម៉េរិក វិធីចិញ្ចឹមអយស្ទើរលើដីគោករបស់ពួកគេ មានប័ណ្ណប៉ាតង់រួចទៅហើយ។

គំនិតស្ដីពីការចិញ្ចឹមអយស្ទើរលើដីគោកបានកើតឡើងនៅពេល General Oyster ស្ថិតនៅក្បែរមាត់ជ្រោះនៃការដួលរលំ។ ឆ្នាំ 2003 ពួកគេបើកហាងអយស្ទើរនៅក្នុងខណ្ឌ Akasaka នៃរាជធានីតូក្យូ។ ពួកគេជោគជ័យដល់ថ្នាក់បានពង្រីកសាខានៅពាសពេញផ្ទៃប្រទេសជប៉ុន ហើយមកដល់បច្ចុប្បន្នក៏នៅសល់ 26 ហាង។

ក៏ប៉ុន្តែ មកដល់ឆ្នាំ 2006 បណ្ដាកសិដ្ឋានចិញ្ចឹមអយស្ទើរនៅជប៉ុន ត្រូវរងផលប៉ះពាល់ដោយសាររោគរាតត្បាត norovirus។ អតិថិជនដែលបានបរិភោគអយស្ទើរត្រូវធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ធ្វើឱ្យហាងរបស់ GO ស្ងាត់ជ្រងំ។ ពុំមានហាងណាមួយជាប់ទាក់ទិននឹងរោគរាតត្បាត ប៉ុន្តែប្រាក់ចំណូលរបស់ GO នៅតែថយចុះ បណ្ដាលឱ្យក្រុមហ៊ុននេះមានហានិភ័យត្រូវក្ស័យធន។

ជំនួសឱ្យការបោះបង់អាហារធ្វើពីអយស្ទើរ GO ខំរកវិធីដើម្បីមានប្រភពផ្គត់ផ្គង់ប្រកបដោយភាពម្ចាស់ការផ្នែកសុវត្ថិភាព។ Kyoko Washiashi បច្ចុប្បន្នជាអ្នកគ្រប់គ្រងរបស់ GO នៅ Kumejima ឱ្យដឹងថា កាលពីឆ្នាំ 2006 «យើងពឹងផ្អែកលើអ្នកផលិត។ យើងមិនអាចធ្វើអ្វីបាន ដូច្នេះក៏សម្រេចចិត្តចិញ្ចឹមអយស្ទើរដោយខ្លួនឯង»។

នៅជប៉ុន អយស្ទើរត្រូវបានចិញ្ចឹមផ្ទាល់នៅឈូងសមុទ្រ ដោយការប្រើប្រាស់ទ្រុងមានពោងបណ្ដែតជាដើម។ ពួកវាអាចត្រូវបានបាញ់ពន្លឺអ៊ុលត្រាវីយូឡេ ឬបាញ់ពពុះទឹកដើម្បីកម្ចាត់កាកសំណល់អាក្រក់។ ប៉ុន្តែ វិធីនេះមិនអាចធានាបានទាំងស្រុងនូវសុវត្ថិភាព ដូច្នេះហើយទើបមេរោគ ពេលខ្លះនៅតែអាចមានក្នុងសាច់អយស្ទើរ។

ដូច្នេះ GO ក៏សម្រេចចិត្តចិញ្ចឹមនៅលើដីគោក ដើម្បីគេចពីមេរោគនៅក្នុងទឹកសមុទ្ររាក់ៗ។ ពួកគេអភិវឌ្ឍវិធីសាស្ត្រចិញ្ចឹមមួយដែលមានពីរជំហាន។ ដំណាក់កាលដំបូង និងដំណាក់កាលអាចលក់បាន គឺជាអយស្ទើរត្រាំក្នុងទឹកសមុទ្រជ្រៅនៅលើដីគោក ក្នុងរយៈពេលខ្លី ហៅថា «អយស្ទើរសមុទ្រទី 8 1.0»។

ចាប់ពីខែកក្កដា 2014 GO យកទឹកសមុទ្រពីជម្រៅជាង 200 ម៉ែត្រ ជាទីដែលកម្រមានវីរុស មកកាន់អាង។ អយស្ទើរនឹងត្រូវបានត្រាំក្នុងអាងទឹកសមុទ្រនេះក្នុងរយៈពេល 48 ម៉ោង ដើម្បីកម្ចាត់បាក់តេរី ដូចជា E. coli និង Vibrio ទៅតាមស្ដង់ដារបស់ក្រុមហ៊ុន ដែលតឹងរ៉ឹងជាងច្បាប់របស់ជប៉ុន។

វិធីសាស្ត្រខាងលើបានជួយឱ្យ GO អាចប្រើប្រាស់អយស្ទើរជាង 6 លានក្បាលជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ Hidenori Yoshida អគ្គនាយកក្រុមហ៊ុន GO ឱ្យដឹងថា ឆ្នាំសារពើពន្ធចុងក្រោយបំផុត ក្រុមហ៊ុននេះរកចំណូលបាន 3.7 ពាន់លានយ៉េន (ជិត 26 លានដុល្លារអាម៉េរិក) ក្នុងនោះពួកគេចំណេញ 128 លានយ៉េន (900,000 ដុល្លារអាម៉េរិក)។

ជំហានធំបន្ទាប់ ដែលត្រូវបានធ្វើឡើងក្នុងរដូវក្ដៅឆ្នាំនេះ គឺការចិញ្ចឹមអយស្ទើរនៅលើដីគោកទាំងស្រុង។ អយស្ទើរជំនាន់ថ្មីដែលត្រូវបានហៅថា «អយស្ទើរទី 8 2.0» នេះ ត្រូវបានអ្នកជំនាញវាយតម្លៃថា មានរសជាតិ «ស្រួលបរិភោគខ្លាំងណាស់»។

យោងតាមលោក Yoshida ក្រុមហ៊ុនបានដាក់គោលដៅលក់អយស្ទើរដែលចិញ្ចឹមក្នុងវិធីសាស្ត្រថ្មីបំផុតនេះ តម្លៃ 6.89 ដុល្លារអាម៉េរិក/ក្បាល នៅតាមភោជនីយដ្ឋាន ដែលនេះគឺខ្ពស់ជាងប្រហែល 50% បើធៀបនឹងតម្លៃធម្មតា៕

December 27, 2023

ធ្វើតាមជនជាតិជប៉ុន BYD ក៏ដណ្ដើមបានចំណែកទីផ្សាររថយន្តមួយភាគធំនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍

ក្រុមហ៊ុនផលិតរថយន្តអគ្គិសនីចិន BYD (Build Your Dream) កំពុងតែស្ដែងឱ្យឃើញជោគជ័យមួយកម្រិតនៅក្នុងទីផ្សារអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ដោយបានយកឈ្នះលើ Tesla ដើម្បីក្ដោបក្ដាប់ចំណែកទីផ្សាររថយន្តអគ្គិសនីជាង ¼ ដែលបានលក់ចេញនៅក្នុងតំបន់នេះ។

ទន្ទឹមនឹងតម្លៃដ៏ទាក់ទាញ ជោគជ័យដំបូងៗរបស់ BYD ត្រូវបានគេរកឃើញថា កើតចេញពីរូបមន្តសហការចែកចាយជាមួយនឹងបណ្ដាក្រុមហ៊ុនក្នុងស្រុក អនុញ្ញាតឱ្យក្រុមហ៊ុនចិនមួយនេះអាចពង្រីកទីផ្សារ ដឹងអំពីចំណូលចិត្តរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ និងឆ្លងផុតការកំណត់នានារបស់បណ្ដារដ្ឋាភិបាល។ នេះបើតាមដៃគូសហការ ក៏ដូចជាអ្នកចែកចាយរបស់ BYD។

រូបមន្តដែល BYD អនុវត្តគឺដូចទៅនឹងវិធីដែលបណ្ដាក្រុមហ៊ុនជប៉ុនធ្លាប់បានអនុវត្តក្នុងប្រទេសមួយចំនួននៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍កាលពីច្រើនទសវត្សរ៍កន្លង។ យុទ្ធសាស្ត្រខាងលើបាន និងកំពុងជួយឱ្យ BYD ដណ្ដើមបានចំណែកទីផ្សារយ៉ាងឆាប់រហ័ស ខុសពីរូបមន្តចែកចាយផ្ដាច់មុខរបស់ Tesla ថ្វីបើមានចំណុចអវិជ្ជមានខ្លះ។

«បច្ចុប្បន្ន BYD យកចិត្តទុកដាក់លើការអភិវឌ្ឍពាណិជ្ជសញ្ញាជាជាងអត្រាចំណេញ» Soumen Mandal អ្នកវិភាគជាន់ខ្ពស់របស់ Counterpoint Research ឱ្យដឹងដូច្នេះ និងបន្តថា «តាមរយៈការផ្ដល់ប្រាក់ចំណេញច្រើនដល់តំណាងចែកចាយនៅតាមបណ្ដាប្រទេស BYD អាចចិញ្ចឹមទំនុកចិត្ត និងភាពស្មោះត្រង់ បើកផ្លូវសម្រាប់ការពង្រីកទីផ្សារបន្ថែមទៀត»។

យោងតាម Counterpoint ក្រុមហ៊ុន BYD កាន់កាប់ចំណែកទីផ្សាររថយន្តខ្នាតតូចប្រមាណ 26% ប៉ុន្តែកំពុងរីកចម្រើនយ៉ាងខ្លាំងក្លានៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ក្នុងត្រីមាសទីពីរ ឆ្នាំ 2023។

រថយន្តអគ្គិសនីមាន 6.4% ក្នុងចំណោមរថយន្តទេសចរណ៍នៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ក្នុងត្រីមាសទីពីរ កើនឡើងបើធៀបនឹង 3.8% ក្នុងត្រីមាសមុននោះ។ អាស៊ីអាគ្នេយ៍អាចក្លាយជាតំបន់សំខាន់ចំពោះបណ្ដាក្រុមហ៊ុនផលិតរថយន្តចិន បន្ទាប់ពីគណៈកម្មការអឺរ៉ុប កាលពីសប្ដាហ៍កន្លងបានប្រកាសឱ្យដឹងអំពីការស៊ើបអង្កេតមួយទាក់ទិននឹងការឧបត្ថម្ភដល់រថយន្តអគ្គិសនីរបស់ចិន៕

September 19, 2023

ផ្កាយដុះកន្ទុយដែលមិនធ្លាប់បានដឹងពីមុន នឹងបង្ហាញខ្លួនឱ្យមនុស្សគយគន់ឆាប់ៗនេះ

នៅក្នុងប៉ុន្មានថ្ងៃចុងក្រោយរបស់ខែសីហា និងដើមខែកញ្ញា 2023 ដុំបាល់ភ្លើងពណ៌ខៀវដ៏ចម្លែកនឹងបង្ហាញខ្លួន ភ្លឺច្បាស់ពេលមើលពីផែនដី។ នេះគឺជាលើកដំបូង ហើយអាចជាលើកចុងក្រោយដែលមនុស្សអាចមើលឃើញវាដោយភ្នែកទទេ។

យោងតាម Sky & Telescope ដុំបាល់ភ្លើងពណ៌ខៀវនេះគឺជាផ្កាយដុះកន្ទុយ C/2023 P1 Nishimura ឬហៅថាផ្កាយដុះកន្ទុយ Nishimura ដែលទើបត្រូវបានអ្នកចូលចិត្តតារាសាស្ត្រជនជាតិជប៉ុនប្រទះឃើញលើកដំបូងកាលពីថ្ងៃទី 12 សីហា 2023។

ពន្លឺរបស់ផ្កាយដុះកន្ទុយ C/2023 P1 Nishimura កើនឡើងជាបន្តបន្ទាប់ក្នុងពេលវាហោះសំដៅមកកាន់ព្រះអាទិត្យ ហើយវាក៏កាន់តែមកក្បែរផែនដី។

(រូបខាងក្រោម) គន្លងគោចររបស់ផ្កាយដុះកន្ទុយ Nishimura (ពីឆ្វេងមកស្ដាំ) ក្នុងអំឡុងពេលដែលអាចមើលឃើញដោយកែវយឹត (22 សីហា ដល់ 18 ឬ 20 កញ្ញា) ក្នុងនោះ មានថ្ងៃខ្លះអាចមើលឃើញដោយភ្នែកទទេ។ វានឹងផ្លាស់ទីពីកញ្ចុំផ្កាយ Gemini ឆ្លងកាត់ Cancer, Leo និងឆ្ពោះទៅកាន់កញ្ចុំផ្កាយ Virgo។

អ្នកជំនាញរបស់ Sky & Telescope ព្យាករថា មនុស្សអាចមើលឃើញផ្កាយដុះកន្ទុយនេះដោយភ្នែកទទេចាប់ពីចុងខែសីហា ខណៈដែលណាសាយល់ថា អំឡុងពេលដែលល្អបំផុតសម្រាប់ការគយគន់ដុំបាល់ភ្លើងខៀវនេះ គឺនៅដើមខែកញ្ញា នៅពេលថ្ងៃរះ ឬថ្ងៃលិច។

ក្រុមអ្នកជំនាញនិយាយថា ផ្កាយដុះកន្ទុយ Nishimura នឹងមានពន្លឺថយចុះជាបន្តបន្ទាប់ ហើយនឹងមិនអាចមើលឃើញចាប់ពីថ្ងៃទី 5 កញ្ញា មុននឹងហោះដល់ចំណុចក្បែរព្រះអាទិត្យបំផុត ហើយក៏អាចជាទីអវសានរបស់វា នៅថ្ងៃទី 18 កញ្ញា 2023៕

August 25, 2023

ជនជាតិជប៉ុនមួយរូប អភិវឌ្ឍរ៉ូបូតដៃច្រើនអាចពាក់លើរាងកាយ

ក្រុមស្រាវជ្រាវនៅសាកលវិទ្យាល័យតូក្យូ បង្កើតរ៉ូបូតមានដៃច្រើនអាចពាក់លើខ្នង និងជួយធ្វើកិច្ចការរបស់មនុស្ស។

ថ្មីៗនេះ ក្រុមស្រាវជ្រាវរបស់សាស្ត្រាចារ្យ Masahiko Inami ប្រចាំសាកលវិទ្យាល័យតូក្យូ ប្រទេសជប៉ុន បានអភិវឌ្ឍរ៉ូបូតមួយប្រភេទដែលមានដៃច្រើន អាចបំពាក់លើខ្នងមនុស្ស។ ដៃ Jizai របស់រ៉ូបូតនេះត្រូវបានបំពាក់បច្ចេកវិទ្យាដែលអាចឱ្យវាធ្វើតាមបំណងមនុស្ស។

សាស្ត្រាចារ្យ Inami ឱ្យដឹងថា សក្ដានុពលរបស់ដៃយន្តនេះត្រូវបានទន្ទឹងរង់ចាំខ្លាំង ព្រោះវាអាចត្រូវបានប្រើប្រាស់នៅក្នុងការស្វែងរក និងជួយសង្គ្រោះនាពេលអនាគត។

June 29, 2023

បុរសជនជាតិជប៉ុនម្នាក់ ជូនមាស 29 គីឡូក្រាមដល់រាជរដ្ឋាភិបាល

លោកតា Natsuo Nakajima អាយុ 87 ឆ្នាំ បានជូនមាសដុំទម្ងន់ 29 គីឡូក្រាម និងប្លាទីនទម្ងន់ 1 គីឡូក្រាម ដល់អាជ្ញាធរក្រុង Minoh ដើម្បីទិញរថយន្តសង្គ្រោះបន្ទាន់ និងអភិវឌ្ឍវិស័យទេសចរណ៍។

រដ្ឋបាលក្រុង Minoh ខេត្ត Osaka ប្រទេសជប៉ុន កាលពីថ្ងៃទី 20 មិថុនា បានរៀបចំពិធីទទួលដុំមាស និងប្លាទីន តម្លៃសរុប 280 លានយេន (ជិត 2 លានដុល្លារអាម៉េរិក) ពីលោកតា Nakajima បន្ទាប់ពីគាត់ជូនកាលពីខែឧសភា។

«ខ្ញុំចង់ប្រគល់ទៅវិញនូវអ្វីដែលខ្ញុំសន្សំបាននៅ Minoh ក្នុងរយៈពេលជាង 50 ឆ្នាំកន្លងមកនេះ» លោកតា Nakajima មានប្រសាសន៍ដូច្នេះ និងចង់ឃើញរដ្ឋអំណាចប្រើប្រាស់អំណោយនេះដើម្បីទិញរថយន្តសង្គ្រោះបន្ទាន់ និងអភិវឌ្ឍវិស័យទេសចរណ៍។

អភិបាលក្រុង Minoh លោក Ueshima ប្រគល់វិញ្ញាបនបត្រថ្លែងអំណរគុណ និងសរសើរ ដល់លោកតា Nakajima

លោកតា Nakajima គឺជាម្ចាស់ហាងលក់សាច់គោមួយដែលបើកទ្វារតាំងពីឆ្នាំ 1960 នៅទីក្រុង Minoh។ បច្ចុប្បន្ន គាត់បានចូលនិវត្តន៍ និងបានប្រគល់មុខរបរនេះឱ្យកូនចៅគ្រប់គ្រងបន្ត។

អភិបាលក្រុង លោក Ueshima បាន «សម្ដែងការគោរពដឹងគុណចំពោះលោកតា Nakajima ដែលបានបរិច្ចាគទ្រព្យដែលជាញើសជាឈាមរបស់ខ្លួន»។ អាជ្ញាធរក្រុងនឹងប្ដូរមាស និងប្លាទីនទាំងនេះទៅជាសាច់ប្រាក់ដើម្បីដាក់ចូលថវិកាជាតិសម្រាប់ការចាត់ចែងនាពេលខាងមុខ៕

June 21, 2023

គ្រូបង្វឹក Honda ត្រូវចាកចេញពីវិស័យបាល់ទាត់នៅកម្ពុជា ក្រោយស៊ីហ្គេម 2023

លោក Keisuke Honda គិតចង់ត្រលប់ទៅធ្វើជាកីឡាករវិញ បន្ទាប់ពីចាកចេញពីវិស័យបាល់ទាត់នៅកម្ពុជា ព្រោះមិនអាចជួយឱ្យ U22 កម្ពុជា ឆ្លងផុតវគ្គចែកពូលនៅស៊ីហ្គេមលើកទី 32។

«ខ្ញុំ និង Honda នឹងមិនបន្តដឹកនាំក្រុមកម្ពុជាទៀតទេ ក្រោយពីស៊ីហ្គេមលើកទី 32។ ខ្ញុំមិនទាន់ដឹងថាត្រូវធ្វើអ្វី។ ប៉ុន្តែ Honda វិញ គ្រោងនឹងត្រលប់ទៅធ្វើជាកីឡាករ និងបន្តរៀនយកសញ្ញាបត្រគ្រូបង្វឹក» គ្រូបង្វឹក Ryu Hirose និយាយកាលពីព្រលប់ថ្ងៃទី 10 ឧសភា ក្រោយពី U22 កម្ពុជា បានចាញ់ U22 ឥណ្ឌូណេស៊ី 1-2 ដែលធ្វើឱ្យកម្ពុជាត្រូវបានជម្រុះត្រឹមវគ្គចែកពូលនៅស៊ីហ្គេមលើកទី 32។

លោក Honda កើតឆ្នាំ 1986 គឺជាខ្សែបម្រើដ៏លេចធ្លោនៃវិស័យបាល់ទាត់ជប៉ុនក្នុងអំឡុងឆ្នាំ 2010-2017 នៅពេលទាត់ឱ្យក្លឹប CSKA Moscow និង AC Milan។ លោក Honda ចូលមកក្នុងវិស័យបាល់ទាត់កម្ពុជាក្នុងនាមជាប្រធានបច្ចេកទេសកាលពីឆ្នាំ 2018 ពេលគាត់នៅជាកីឡាករ។ ក្រោយមក លោក Honda ក៏ដឹកនាំក្រុមជម្រើសជាតិកម្ពុជាពីចម្ងាយ ដោយសារតែគាត់ត្រូវនៅទាត់ឱ្យបណ្ដាក្លឹបរបស់អូស្ត្រាលី ប្រេស៊ីល ហូឡង់ អាស៊ែបៃហ្សង់ និងលីទុយអានី។

ក្រោមការដឹកនាំរបស់លោក Honda បាល់ទាត់កម្ពុជាបានឡើងដល់វគ្គពាក់កណ្ដាលផ្ដាច់ព្រ័ត្រជាលើកដំបូងនៅស៊ីហ្គេមឆ្នាំ 2019 ប៉ុន្តែ ត្រូវចាញ់វៀតណាម 0-4។ ស៊ីហ្គេមបន្ទាប់នៅហ្វ៊ីលីពីន លោក Honda នៅតែដឹកនាំក្រុមកម្ពុជាតាមអនឡាញ ខណៈដែលអ្នកដឹកនាំផ្ទាល់គឺ Felix Dalmas ជាគ្រូបង្វឹកវ័យក្មេង និងជាជនជាតិអាហ្សង់ទីន។

លោក Keisuke Honda បង្ហាញទឹកមុខក្រៀមក្រំ នៅពេលកម្ពុជាត្រូវចាញ់ឥណ្ឌូណេស៊ីកាលពីព្រលប់ថ្ងៃទី 10 ឧសភា 2023

គ្រូបង្វឹកជនជាតិជប៉ុនរបស់កម្ពុជា បានមកដឹកនាំក្រុមដោយផ្ទាល់ចាប់ពីឆ្នាំ 2021 បន្ទាប់ពីចូលនិវត្តន៍ពីអាជីពកីឡាករ។ លោក Honda និងកូនសិស្សរបស់គាត់ក៏ត្រូវបានជម្រុះត្រឹមវគ្គចែកពូលនៅស៊ីហ្គេមលើកទី 31 ប៉ុន្តែ អ្នកគាំទ្រនៅតែពេញចិត្តលោកដដែល ដោយសង្ឃឹមថា នៅស៊ីហ្គេមលើកទី 32 លោក Honda នឹងជួយឱ្យក្រុមកម្ពុជាបង្កបានការភ្ញាក់ផ្អើលនៅលើទីលានម្ចាស់ផ្ទះ។

ក៏ប៉ុន្តែ ក្ដីសង្ឃឹមនេះមិនបានក្លាយជាការពិតឡើយ។ បន្ទាប់ពីការប្រកួតបើកឆាកដែលបានឈ្នះទីម័រខាងកើត 4-0 ក្រុមកម្ពុជាក៏ត្រូវទទួលលទ្ធផល 1-1 ពេលប៉ះក្រុមហ្វ៊ីលីពីន មុនពេលត្រូវចាញ់ក្រុមមីយ៉ាន់ម៉ា 0-2 និងចាញ់ឥណ្ឌូណេស៊ី 1-2 ហើយក៏ត្រូវជម្រុះត្រឹមវគ្គចែកពូលកាលពីថ្ងៃទី 10 ឧសភា 2023។

ថ្លែងអំពីបរាជ័យរបស់ក្រុម U22 កម្ពុជា នៅក្នុងការប្រកួតចុងក្រោយកាលពីព្រលប់ម្សិលមិញ គ្រូបង្វឹក Hirose យល់ថា «បញ្ហារបស់យើងគឺការប្រើប្រាស់ឱកាសមិនបានល្អ អាចដោយសារកម្លាំងកាយ បច្ចេកទេស ប៉ុន្តែក៏អាចដោយសារសំណាងមិនល្អ»៕

May 11, 2023

អ្នកគាំទ្ររៀបចំខ្លួនដូចគ្រូបង្វឹក Honda របស់ U-22 កម្ពុជា បង្កការភ្ញាក់ផ្អើលលើវេទិកាទស្សនិកជននៅស៊ីហ្គេម

អ្នកគាំទ្រពិសេសមួយរូបមកពីប្រទេសជប៉ុន ដែលមានរូបរាងមុខមាត់ និងស្លៀកពាក់ដូចទៅនឹងគ្រូបង្វឹក Keisuke Honda របស់ U-22 កម្ពុជា បានធ្វើឱ្យមានការភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងពេលបង្ហាញវត្តមាននៅឯកីឡដ្ឋានជាតិអូឡាំពិកកម្ពុជាក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ស៊ីហ្គេមលើកទី 32។

ការប្រកួតពីរលើករបស់ U-22 កម្ពុជា មានវត្តមានអ្នកគាំទ្រពិសេសម្នាក់នៅលើវេទិកាសម្រាប់ទស្សនិកជនក្នុងកីឡដ្ឋានជាតិអូឡាំពិក។ អ្នកគាំទ្រដែលមកពីប្រទេសជប៉ុននេះ មានរូបរាងមុខមាត់ដូចទៅនឹងគ្រូបង្វឹក Keisuke Honda នៃក្រុមបាល់ទាត់បុរសវ័យក្រោម 22 ឆ្នាំ (U-22) របស់កម្ពុជា។

ពេលបង្ហាញខ្លួននៅលើវេទិកាទស្សនិកជនភ្លាម «Honda ក្លែងក្លាយ» ក៏ទទួលបានចំណាប់អារម្មណ៍ច្រើនពីអ្នកគាំទ្រកម្ពុជា។ អ្នកគាំទ្រកម្ពុជាក៏ចូលចិត្តអ្នកគាំទ្រពិសេសរូបនេះ។

បុរសសង្ហាម្នាក់នេះ តាមពិតគឺជា Makihika ដែលជា KOL (Key Opinion Leader ឬអ្នកផ្ដល់យោបល់ដែលមានឥទ្ធិពល) ជនជាតិជប៉ុនមួយរូប។ Makihika ត្រូវបានគេស្គាល់ច្រើននៅលើបណ្ដាញសង្គម ដោយមានឆានែល TikTok និង YouTube មានអ្នកតាមដានជាង 600,000 នាក់។

Makihika កំពុងតែល្បីឈ្មោះខ្លាំង ដោយសារមានរូបរាងមុខមាត់ដូចទៅនឹងគ្រូបង្វឹក Keisuke Honda។ Makihika និយាយថា «ខ្ញុំគាំទ្រ Honda ទើបបានជាតាមដានដំណើររបស់គាត់។ ខ្ញុំបានស្វែងយល់អំពីឥរិយាបថ ការស្លៀកពាក់ ការធ្វើខ្លួនរបស់ Honda ដើម្បី «សំដែង» ជារូបគាត់»។

Makihika តែងតែមកកាន់កម្ពុជានៅពេលមានព្រឹត្តិការណ៍ប្រកួតធំៗរបស់ក្រុមបាល់ទាត់កម្ពុជា។ Makihika និយាយថា គាត់មកកាន់កម្ពុជាច្រើនថ្ងៃមកហើយ និងមានវត្តមាននៅលើវេទិកាទស្សនិកជនរបស់កីឡដ្ឋានជាតិអូឡាំពិកដើម្បីផ្ដល់កម្លាំងចិត្តដល់ U-22 កម្ពុជា។

Makihika នឹងធ្វើដំណើរជាមួយក្រុម U-22 កម្ពុជា ក៏ដូចជានិមិត្តរូប Honda របស់គាត់ នៅក្នុងការប្រកួតទាំងឡាយនាពេលខាងមុខនៅស៊ីហ្គេមលើកទី 32 នេះ៕

May 3, 2023

អូ! តើខ្ញុំប្រែប្រួល ខ្លាំងដល់ថ្នាក់ហ្នឹងផងឬ? (រឿងប្រាប់តគ្នា របស់ស្ត្រីជប៉ុន ពេលបានក្លាយខ្លួនជាម្ដាយគេយ៉ាងពេញលេញ)

តើមានមិត្តៗយើងណា កំពុងចិញ្ចឹមមើលថែកូនដែរឬទេ? ហើយធ្លាប់សង្កេតមើលខ្លួនឯងដែរទេថា តាំងពីចាប់ផ្ដើមបំពេញតួនាទីចិញ្ចឹមមើលថែកូនតូចមក តើមិត្តៗ មានទង្វើ ឬលក្ខណនិស្ស័យអ្វី ប្រែប្រួលខុសពីមុនដែរទេ? បើសិនមាន មិនបាច់ភ្ញាក់ផ្អើលទេ ព្រោះមានស្ត្រីជនជាតិជប៉ុនមិនតិចទេ ដែលសង្កេតមើលខ្លួនឯងហើយ រកឃើញថា ក្រោយពីចាប់ផ្ដើមបំពេញតួនាទីជាម្ដាយរបស់គេយ៉ាងពេញលេញមក ពួកគាត់ក៏មានទង្វើ ឬចរិតនិស្ស័យមួយចំនួន ប្រែប្រួលខុសពីមុនដូចគ្នាដែរ ដូច្នេះថ្ងៃនេះ យើងនាំគ្នាសាកល្បងមកស្ដាប់បណ្ដាអ្នកម្ដាយជនជាតិជប៉ុនម្ដងមើល៍ថា តើពួកគាត់មានអ្វីប្រែប្រួលខុសពីមុនខ្លះ?

លក្ខណៈការនិយាយស្ដី ប្រែប្រួលខុសពីមុន (ក្លៀវក្លាជាងមុន!)

Iសាំង មានកូន អាយុ 1ខួប និង 5ខួប នាងរៀបរាប់ថា កាលសម័យនាងនៅក្មេង នាងមានចរិតអៀនច្រើន មិនសូវក្លាហាន និងមិនសូវហ៊ានជជែកនិយាយជាមួយនរណាប៉ុន្មានឡើយ។ ឧទាហរណ៍ដូចជា តឱ្យមានអារម្មណ៍ថា រឿងដែលកំពុងសន្ទនាគ្នានោះ វាមើលទៅរាងប្លែកៗ ឬវាដូចជាមិនគួរទៅជាអ៊ីចឹងក៏ដោយ ក៏នាងជ្រើសរើសក្នុងការនៅស្ងៀម មិនហ៊ានសម្ដែងពីភាពជំទាស់ទេ បានត្រឹមតែលាក់ទុកក្នុងចិត្តប៉ុណ្ណោះ តែក៏មិនមែនថា នឹងលាក់ទុកយកមកគិត រហូតដល់ស្ត្រេសដែរ។ សរុបងាយៗក៏គឺ ខ្លួនឯងជាមនុស្សកំសាក តែប៉ុនហ្នឹងឯង (=_=;)។

Iសាំង រៀបរាប់បន្តថា តែក្រោយពីកូនស្រីច្បងរបស់នាង អាយុបាន 2-3ខួប ពេលនិយាយជាមួយអ្នកម្ដាយឯទៀតៗ ក៏ចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនឯងហ៊ាននិយាយ ហ៊ានបញ្ចេញគំនិតយោបល់ច្រើនឡើង ដូចជា បើសិននាងមិនយល់ស្រប ជាមួយរឿងដែលកំពុងតែសន្ទនាគ្នានោះ នាងហ៊ានក្នុងការនិយាយចេញទៅត្រង់ៗតែម្ដងថា វាដូចជាមិនមែនអ៊ីចឹងទេណា៎! ជាដើម។ល។ ក្រៅពីនេះ ពេលទៅញ៉ាំបាយនៅក្នុងហាង ក៏ហ៊ានក្នុងការស្រែកហៅសេវាករ ដោយសំឡេងដ៏ក្លៀវក្លា និងមាំមួនខ្លាំងជាងមុន។ បើសម័យមុនវិញ បែបប្រហែលជាធ្វើបែបហ្នឹងមិនកើតទេ តែគិតចុះគិតឡើង មូលហេតុដែលទង្វើរបស់ខ្លួនឯងប្រែប្រួលបែបនេះ អាចមិនមែនកើតចេញពីការចិញ្ចឹមមើលថែកូនក៏អាចថាបានដែរ តែប្រហែលជាមកពីយើង ចាប់ផ្ដើមមានអាយុច្រើនឡើងហើយក៏មិនដឹង? (-_-;)។

ចាប់ផ្ដើមចូលសង្គមច្រើនឡើង

Yសាំង មានកូន អាយុ 5ខួប នាងរៀបរាប់ថា តាំងពីពេលនៅក្មេងៗ រហូតដល់ពេលមុនមានកូន នាងមានអារម្មណ៍ថា ការជួបជុំ និងការជជែកគ្នាជាមួយអ្នកដទៃ វាជារឿងដ៏គួរឱ្យរំខានខ្លាំងណាស់។ ពេលត្រឡប់មកពីសាលារៀន ឬត្រឡប់មកពីធ្វើការក្រុមហ៊ុន នាងច្រើនតែសម្ងំខ្លួន និងនៅតែក្នុងបន្ទប់ ស្ងាត់ៗតែម្នាក់ឯង ចង់និយាយថា រាងដូចជាចង់កើតជំងឺ ហ៊ិឃិខូម៉ូរិ តិចៗហើយក៏មិនដឹង? ម្យ៉ាងទៀត ប៉ា និងម៉ាក់ ក៏មិនសូវជារអ៊ូ អំពីរឿងហ្នឹងទៀតផង ទើបត្រូវរស់នៅបែបហ្នឹងរហូតមក។

បន្ទាប់ពីមានកូន ក៏ចាប់ផ្ដើមមានមិត្តភក្តិ ដែលជាអ្នកម្ដាយដូចគ្នាកាន់តែច្រើនឡើង តែក៏មានអារម្មណ៍ថា ក្រុមអ្នកម្ដាយទាំងឡាយនោះ គួរឱ្យរំខានខ្លាំងណាស់ ទើបព្យាយាមមិនសូវចង់ចូលរួម វង់សន្ទនាប៉ុន្មានទេ តែបើសិនជារឿងដែលពាក់ព័ន្ធនឹងកូនវិញ ក៏នឹងស្ទុះភ្លែតចូលទៅរួមវង់សន្ទនាភ្លាមតែម្ដង! ធ្វើឱ្យចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ថា អេ៎? យើងក៏មាននិស្ស័យចូលចិត្តចូលសង្គមនឹងគេដែរតើ?! រហូតមកដល់ពេលនេះ ចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ថា សប្បាយនឹងការជជែកពិភាក្សា ជាមួយមនុស្សទាំងឡាយច្រើនឡើងហើយ…។ បើសិនមិនមានកូនវិញ ថ្មើរណេះ ប្រហែលជាកើតជំងឺហ៊ិឃិខូម៉ុរិ បាត់ទៅហើយក៏មិនដឹង? (- _ -*)។

កំណត់សម្គាល់៖ ជំងឺហ៊ិឃិខូម៉ូរិ គឺជំងឺ ដែលអ្នកជំងឺមានទង្វើ បដិសេធការចូលសង្គម (មិនចង់ជួបអ្នកដទៃ) និងច្រើនតែសម្ងំរស់នៅតែក្នុងបន្ទប់ តែម្នាក់ឯងជានិច្ច។

ចេះគ្រប់គ្រង ចាត់ចែងពេលវេលា បានល្អជាងមុន

Sសាំង មានកូន អាយុ ៦ខួប នាងរៀបរាប់ថា ពីមុននាងមានអាជីពជាអ្នកនិពន្ធឯករាជ្យ មុនពេលមានកូន នាងមាននិស្ស័យខ្ជិលច្រអូសខ្លាំងណាស់ ទើបធ្វើការបែបតាមដំណើរ ត្រេតត្រត ពី ១ថ្ងៃទៅ ១ថ្ងៃ និងតែងតែចុះចាញ់អ្វីៗ ដែលធ្វើញាប់ញ័រអារម្មណ៍ ដែលនៅជុំវិញខ្លួនជានិច្ច។ ឧទាហរណ៍ដូចជា បន្ទាប់ពីអង្គុយធ្វើការ បានមិនយូរប៉ុន្មាន ពេលនាងដឹងខ្លួនឡើង ទើបដឹងថា ខ្លួនឯងមកអង្គុយលេងអ៊ីនធើណិត ឬអង្គុយមើលទូរទស្សន៍បាត់ទៅហើយ ហើយការងារផ្ទះ ក៏ត្រូវត្រាំៗទុកចោលសិន ទុកស្អែកចាំធ្វើ ជារឿយៗទៅ។

តែក្រោយពីមានកូន រៀងរាល់ថ្ងៃ ត្រូវមកអង្គុយរៀបផែនការថា ថ្ងៃនេះនឹងទៅទទួលកូន ពីសាលាមកវិញនៅម៉ោងប៉ុន្មាន? ពេលនេះត្រូវជម្រះការងារឱ្យស្អាតរួចរាល់ឱ្យអស់ណា៎ ពេលនេះត្រូវតែចាប់ផ្ដើមធ្វើការងារផ្ទះហើយណា៎ ពេលនេះអាចសម្រាកបានហើយជាដើម…ដែលការងារទាំងអស់នេះ ពីដំបូងៗ ក៏ធ្វើបែបតាមដំណើរពី១ថ្ងៃទៅ១ថ្ងៃ ហើយក៏មានអារម្មណ៍ដឹងខ្លួនថាខុសពី១ថ្ងៃទៅ១ថ្ងៃដូចគ្នាដែរ តែពេលនេះ មានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនឯងអាចចាត់ចែងពេលវេលាធ្វើកិច្ចការងារផ្សេងៗ បានយ៉ាងពេញទំហឹងហើយ…(‘-o-’)។

ល្អិតល្អន់ និងហ្មត់ចត់ជាងមុន

Oសាំង មានកូន អាយុ 3ខួប និង 9ខួប នាងរៀបរាប់ថា កាលសម័យនៅជាសិស្ស នាងមាននិស្ស័យភ្លេចនេះ ភ្លេចនោះជាប់ជានិច្ច ដូចជា “អេ៎? យើងដូចជាភ្លេចផ្ញើកិច្ចការផ្ទះឱ្យលោកគ្រូទេដឹង?” ដល់ពេលចាប់ផ្ដើមចូលធ្វើការ ក៏ច្រើនតែភ្លេចជាញឹកញាប់ រឿងកំណត់ពេលផ្ញើកិច្ចការងារដែលមេប្រគល់ឱ្យ ទើបត្រូវហាមាត់សុំពន្យារពេលជាញឹកញាប់ដូចគ្នា។

ប៉ុន្តែ រាល់ថ្ងៃនេះ ត្រូវនៅចាំត្រួតពិនិត្យមើល និងរៀបចំត្រៀមតម្រាមេរៀន ឯកសារការរៀនសូត្ររបស់កូន ឱ្យហើយរួចរាល់ជាប់ជានិច្ច និងថែមទាំងនៅចាំសរសេរកាលបរិច្ឆេទ ផ្ញើកិច្ចការផ្ទះតាមមុខវិជ្ជាផ្សេងៗនៅលើប្រតិទិនដោយប៊ិចពណ៌ក្រហមធំៗ ដើម្បីការពារការភ្លេចភ្លាំងទៀតផង។ ក្រៅពីនេះ នៅបានចាត់ចែងរៀបចំទុកដាក់សៀវភៅឯកសារមេរៀនរបស់កូនៗទាំង2 យ៉ាងមានរបៀបរៀបរយទៀតផង។ រហូតមកដល់ពេលនេះ មានអារម្មណ៍រាងភ្ញាក់ផ្អើលនឹងខ្លួនឯងដូចគ្នាដែរថា ហេតុអីបានរឿងរបស់ខ្លួនឯង មិនព្រមល្អិតល្អន់ហ្មត់ចត់បែបហ្នឹង? តែបើរឿងរបស់កូនៗវិញ បែរជាធ្វើបានយ៉ាងល្អជានិច្ចតែម្ដង (* _ *)។

ចាប់ផ្ដើមគិតថា ការពិតទៅ ក្មេងៗក៏គួរឱ្យស្រឡាញ់ដែរតើ!

Hសាំង មានកូន អាយុ 3ខួប នាងរៀបរាប់ថា ការពិតទៅ កាលពីពេលមិនទាន់មានកូន នាងមានអារម្មណ៍ថា មិនចូលចិត្តក្មេងៗសោះតែម្ដង ព្រោះនាងគិតថា ពួកក្មេងៗ ចូលចិត្តតែបើកក្រពះស្រែកយំឮៗ អាត្មានិយមយ៉ាងចេះស្ដាប់អ្នកណា ស្មានពីអារម្មណ៍មិនត្រូវ សូម្បីតែកូនរបស់បងស្រីខ្លួនឯង ដែលជាក្មួយបង្កើត ក៏នាងមានអារម្មណ៍មិនចូលចិត្តដែរ។

តែដល់ពេលខ្លួនឯងមានកូនហើយ បែរជាមានអារម្មណ៍ចុះចាញ់កូនដោយឯងៗតែម្ដង…អាចដោយសារតែបានក្លាយជាម្ដាយរបស់គេ ឬមិនទេ ក៏អ័រម៉ូនក្នុងខ្លួន វាផ្លាស់ប្ដូរក៏មិនដឹង តែអ្វីដែលគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលបំផុតនោះគឺ រាល់ថ្ងៃនេះ ពេលឃើញក្មេងៗ ដែលរត់លេងនៅតាមសួនច្បារសាធារណៈពេលណា ស្រាប់តែរបូតមាត់និយាយចេញមកថា “អា៎! ក្មេងៗគួរឱ្យស្រឡាញ់អ្វីម្ល៉េះហ្ន៎?” រហូតដល់ខ្លួនឯងមានអារម្មណ៍ភ្ញាក់ផ្អើលថា ចុំ?! ម៉េចបានយើងរបូតមាត់ និយាយចេញមកបែបហ្នឹងកើតហ្ន៎? (=_=,)។

Hសាំង និយាយបញ្ចប់ថា ទោះជាពេលនេះ នាងមានអារម្មណ៍ថា ស្រឡាញ់ក្មេងៗខ្លាំងក៏ដោយ តែក៏ត្រូវប្រយ័ត្នគំនិតខ្លួនឯងជាប់ជានិច្ចដែរ ក្រែងលោថា ថ្ងៃណាមួយ ពេលកូនរបស់នាងធំឡើង ហើយមកនិយាយមិនពីរោះពិសាដាក់នាងនោះ ច្បាស់ជាបានវិលទៅមើលឃើញក្មេងៗក្នុងន័យអវិជ្ជមានដូចពីមុនវិញមិនខាន៕

រៀបរៀងដោយអ្នកគ្រូ ឆវី

July 9, 2021

ហេតុអ្វីបានសាលារៀននៅប្រទេសជប៉ុន តម្រូវឱ្យកូនសិស្ស ដើរទៅរៀនដោយខ្លួនឯង?

មានមនុស្សជាច្រើន ប្រហែលជាធ្លាប់បានឃើញកូនសិស្សជប៉ុននាំគ្នាដើរទៅរៀនជាក្រុមៗ ដោយមានកូនសិស្សណា ដែលធំជាងគេដើរដឹកដៃកូនសិស្សតូចៗ បន្តកន្ទុយគ្នា ជាខ្សែយ៉ាងគួរឱ្យស្រឡាញ់ នេះគឺជាទិដ្ឋភាពដែលគេតែងបានឃើញជាទូទៅនៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន និងនៅក្នុងខ្សែភាពយន្តតុក្កតាជប៉ុន ជាច្រើនរឿងក៏មានបែបហ្នឹងដូចគ្នាដែរ។

មូលហេតុដែលសាលារៀនជាច្រើន កំណត់ឱ្យកុមារត្រូវដើរទៅសាលាដោយខ្លួនឯង និងហាមអាណាព្យាបាលដឹកឡានជូនទៅរៀន(ជាធម្មតាជនជាតិជប៉ុន តែងដាក់ឱ្យកូនចូលរៀននៅសាលា ដែលនៅជិតផ្ទះស្រាប់ហើយ)ទោះជាឋានៈជីវភាពមាន ឬក្រក៏ដោយ ក៏ត្រូវតែដើរទៅសាលារៀនចម្ងាយប្រហែលជា 2-3គីឡូម៉ែត្រ ពីផ្ទះដែរ នោះគឺដោយសារតែ ការឱ្យកុមារបានដើរទៅសាលារៀនដោយខ្លួនឯងនេះ ធ្វើឱ្យកើតចំណុចល្អៗជាច្រើន ចំពោះជីវិតកូនសិស្សជប៉ុន ដែលមានដូចជា៖

ជួយកែបញ្ហាចរាចរណ៍នាពេលព្រឹក នៅមុខសាលារៀន ពេលដែលអាណាព្យាបាលដឹកកូនទៅដល់។
កាត់បន្ថយភារកិច្ចរបស់អាណាព្យាបាល ដោយមិនចាំបាច់ជូនកូនទៅសាលា នៅពេលព្រឹក។
ជួយបង្កើនសម្ព័ន្ធភាពរវាងកុមារ ដែលមានផ្ទះនៅក្នុងភូមិជាមួយគ្នា ឱ្យបានស្គាល់គ្នា ចេះជួយគ្នា មិនបោះបង់ចោលគ្នា ដោយការឱ្យក្មេងធំៗមើលថែការពារក្មេងតូចៗ និងដើរទៅសាលាជាមួយគ្នា។
បង្ហាត់ឱ្យមានភាពទៀងពេលវេលា បើក្មេងណាម្នាក់យឺតយ៉ាវ មិត្តភក្តិឯទៀត ត្រូវតែរង់ចាំនៅមុខផ្ទះ រហូតទាល់តែក្មេងនោះចេញមក ទើបដើរទៅជាមួយគ្នា ដូច្នេះធ្វើឱ្យអ្នកណា ក៏មិនចង់យឺតពេល ដែលនាំឱ្យមិត្តភក្តិរង់ចាំខ្លួនដែរ។
បង្កើនភាពទទួលខុសត្រូវរបស់ក្មេងធំៗ ដែលត្រូវមើលថែការពារ ក្មេងតូចៗទាំងពេលទៅ និងពេលមក។
ពេលខ្លះគេតែងឃើញលោកគ្រូ ឬតំណាងអាណាព្យាបាល ផ្លាស់គ្នាមកឈរមើលការពារនៅតាមផ្លូវបំបែកជា4ធំៗ ពេលក្រុមកូនសិស្សឆ្លងថ្នល់ផងដែរ។

ដូច្នេះយើងបានឃើញហើយថា គ្រាន់តែការផ្លាស់ប្តូរ ឱ្យកូនសិស្សដើរទៅសាលារៀនដោយខ្លួនឯងនោះ នឹងទទួលបានអ្វីល្អៗជាច្រើន លើការអភិវឌ្ឍរបស់កុមារ បង្កើនភាពទទួលខុសត្រូវ ភាពមានទឹកចិត្ត ចេះអត់ធ្មត់ និងចេះជួយយកអាសាគ្នាទៅវិញទៅមក រួមទាំងបង្កើនភាពសាមគ្គីគ្នាទាំងកូនសិស្ស ទាំងឪពុកម្តាយ អាណាព្យាបាល និងលោកគ្រូ-អ្នកគ្រូ ធ្វើឱ្យសង្គមជប៉ុនមានភាពស្រឡាញ់គ្នា ចេះធ្វើការងារជាក្រុម និងកើតមានការសាមគ្គីគ្នា និងជួយគ្នាអភិវឌ្ឍប្រទេសជាតិ នៅទីបំផុត៕

January 20, 2021

រន្ធត់ចិត្ត!! បុគ្គលិកជប៉ុនម្នាក់ “ធ្វើអត្តឃាត” នៅក្នុងមណ្ឌលបង្ខាំងជំងឺ បន្ទាប់ពីជួយប្រជាជនភៀសខ្លួនចេញពី វូហាន…

បុគ្គលិកជនជាតិជប៉ុនម្នាក់ដែលមានតួនាទីមើលថែទាំជនជាតិជប៉ុនដែលភៀសខ្លួនចេញពីការឆ្លងរាលដាលរបស់មេរោគវីរុសកូរ៉ូណាពីទីក្រុងវូហាន បានលោតពីលើអគារធ្វើអត្តឃាតបញ្ចប់ជីវិតខ្លួនឯងនៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលបង្ខាំងជំងឺ នៅក្នុងខេត្តសៃតាម៉ាក់ ប្រទេសជប៉ុន។

កាលពីថ្ងៃសៅរ៍ ទី1 ខែកុម្ភៈ បុគ្គលិកវ័យ 37ឆ្នាំម្នាក់ ត្រូវបានប្រទះឃើញថា បានស្លាប់បាត់បង់ជីវិត ដោយសារការលោតចុះមកពីលើបន្ទប់ស្នាក់នៅក្នុងបរិវេណស្ថាប័នសុខាភិបាលជាតិសាធារណៈ ក្នុងខេត្តសៃតាម៉ាក់ ជិតទីក្រុងតូក្យូ ជាទីកន្លែងមួយដែលក្រុមជនជាតិជប៉ុនដែលត្រឡប់មកពីទីក្រុងវូហាន ប្រទេសចិនត្រូវបានរដ្ឋបាលជប៉ុនប្រមូលដាក់ឱ្យនៅមួយកន្លែងដើម្បីរង់ចាំតាមដានអាការជំងឺរលាកសួតប្រភេទថ្មី រយៈពេល 14ថ្ងៃ។

បុគ្គលិកដែលបានអត្តឃាតម្នាក់នេះ ត្រូវបានបញ្ជូនមកពីទីស្នាក់ការប៉ូលិសក្រុងតូក្យូឱ្យទៅបំពេញការងារនៅឯទីស្ដីការនាយករដ្ឋមន្ត្រី ដើម្បីមើលការខុសត្រូវលើការជម្លៀសជនជាតិជប៉ុនត្រឡប់មកពីទីក្រុងវូហានដែលជាមជ្ឈមណ្ឌលធំនៃការឆ្លងរាលដាលរបស់មេរោគវីរុសកូរ៉ូណាប្រភេទថ្មី ដោយរូបគេបានចូលទៅស្នាក់នៅក្នុងមណ្ឌលបង្ខាំងការពារជំងឺមួយនេះកាលពីថ្ងៃទី31 មករា ដើម្បីមើលថែទាំជនជាតិជប៉ុនដែលបានជម្លៀសមកដល់។

https://www.youtube.com/watch?time_continue=17&v=0e2eP4gkcfU&feature=emb_logo

ប៉ូលិសសន្និដ្ឋានថា បុគ្គលិកម្នាក់នេះបានធ្វើអត្តឃាត តែដោយសារមិនឃើញមានការសរសេរសំបុត្រផ្ដាំផ្ញើ ឬភ័ស្តុតាងអ្វីផ្សេង ទើបប៉ូលិសត្រូវធ្វើការស៊ើបសួរស្វែងរកមូលហេតុនៃការបញ្ចប់ជីវិតខ្លួនឯងក្នុងគ្រានេះជាបន្ត។

ករណីនេះ បានក្លាយជារឿងជជែកដេញដោលគ្នាយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងសង្គមជនជាតិជប៉ុននាពេលនេះ ថាតើជាការធ្វើអត្តឃាតមែនឬយ៉ាងណា? តើមានពាក់ព័ន្ធនឹងភារកិច្ចជម្លៀសជនជាតិជប៉ុនគេចពីមេរោគវីរុសកូរ៉ូណាដែរឬទេ? ឬក៏ដោយសារតែមូលហេតុផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គេ?

បើមានព័ត៌មានថ្មីបន្ថែមអំពីករណីនេះ គេហទំព័រឡារ៉ែននឹងនាំយកមកជម្រាបជូននៅពេលក្រោយជាបន្តទៀត…៕

ប្រភព៖ សារព័ត៌មានបរទេស

February 2, 2020

Tag: ជនជាតិជប៉ុន