គម្រោងស្ពានបង្ហូរទឹកពីទន្លេ Yangtze ទៅកាន់ទន្លេ Huaihe ដែលមានកម្មករ 20,000 នាក់ សាងសង់ក្នុងរយៈពេល 6 ឆ្នាំ នាំមកនូវផលប្រយោជន៍យ៉ាងច្រើនដល់មនុស្ស និងប្រព័ន្ធជីវចម្រុះ។
«សួស្ដីគ្រប់គ្នា ខ្ញុំឈ្មោះ Wendy មកពីប្រទេសគុយបា។ ដូចដែលគ្រប់គ្នាបានឃើញ មានទន្លេមួយនៅក្បែរខ្ញុំ ហើយនៅក្រោមជើងខ្ញុំក៏មានទន្លេមួយដែរ ដែលដូចទៅនឹងស្ពានអាកាសឆ្លងផ្លូវទឹក» Wendy ដែលជានិស្សិតគុយបា នៃសាកលវិទ្យាល័យបច្ចេកវិទ្យា Hefei (Hefei University of Technology) នៅប្រទេសចិន ណែនាំអំពីមហាគម្រោងស្ពានបង្ហូរទឹកប្រវែងជាង 700 គីឡូម៉ែទ្រនៅប្រទេសចិន។
«ទិដ្ឋភាពដ៏អស្ចារ្យនេះបង្កើតឡើងដោយស្ពាននាំទឹកដ៏វែងមួយ ហើយក៏ជាកន្លែងដែលខ្ញុំកំពុងឈរ។ ស្ពានបង្ហូរទឹកនេះមានចន្លោះសសរវែងបំផុត ក្នុងចំណោមហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធប្រភេទនេះនៅលើពិភពលោក និងដើរតួនាទីសំខាន់នៅក្នុងគម្រោងបង្ហូរទឹក ដែលមានគោលដៅផ្លាស់ទិសរបស់លំហូរទឹកទន្លេ Yangtze ទៅកាន់ទន្លេ Huaihe»។
«គម្រោងប្ដូរទិសទឹកទន្លេនេះ បានចាប់ផ្ដើមដំណើរការសាកល្បងកាលពីចុងឆ្នាំកន្លង បន្ទាប់ពីការសាងសង់អស់រយៈពេល 6 ឆ្នាំ ដែលប្រើប្រាស់កម្មករជាង 20,000 នាក់»។
ដោយមានប្រវែង 723 គីឡូម៉ែត្រ គម្រោងនេះផ្គត់ផ្គង់ទឹកដល់ទីក្រុងចំនួន 15 នៅក្នុងខេត្ត Anhui ភាគខាងកើតប្រទេសចិន និងខេត្ត Henan ភាគកណ្ដាលប្រទេសចិន នាំមកនូវផលប្រយោជន៍ដល់មនុស្សជាង 50 លាននាក់។
ក្រៅពីការផ្គត់ផ្គង់ទឹក និងអភិវឌ្ឍវិស័យដឹកជញ្ជូន គម្រោងនេះក៏បម្រើដល់ការស្រោចស្រពដំណាំ និងជួយស្ដារបរិស្ថានរបស់ទន្លេ Huaihe និងបឹង Chaohu។
យោងតាមលោក Zhang Jianjin ដែលជាវិស្វករនៃគម្រោងខាងលើ ស្ពានដែកនេះគឺជាផ្លូវផ្គត់ផ្គង់ទឹកសំខាន់ជាងគេសម្រាប់ទីក្រុង Hefei និង Lu’an ក្នុងខេត្ត Anhui។ ស្ពាននេះមានកម្ពស់ជាង 30 ម៉ែត្រ ធៀបទៅនឹងព្រែករបស់មហាគម្រោងបង្ហូរទឹកនេះ។ ចន្លោះរវាងសសរប្រវែង 110 ម៉ែត្ររបស់ស្ពាននេះ គឺវែងជាង 3.8 ម៉ែត្រ ធៀបនឹងចន្លោះសសររបស់ស្ពានទឹក Magdeburg (Magdeburg Water Bridge) ទៅទៀត។ ស្ពាននេះមានចន្លោះសសរវែងជាងគេបង្អស់ធៀបនឹងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធប្រភេទនេះនៅលើពិភពលោក។
មហាគម្រោងស្ពានបង្ហូរទឹកប្រវែងជាង 700 គីឡូម៉ែទ្រនៅប្រទេសចិន
ស្ពានបង្ហូរទឹកទន្លេខាងលើមានស្ថានីយបូមទឹកធំជាងគេនៅអាស៊ី ដោយធ្វើឱ្យស្ពានទឹកនេះមានលំហូរសរុប 340 ម៉ែត្រគូប/វិនាទី។ ស្ពាននេះក៏យកចិត្តទុកដាក់លើបរិស្ថានដែលពាក់ព័ន្ធផងដែរ៕
ចាប់ផ្ដើមចូលសង្គមច្រើនឡើង
Sសាំង មានកូន អាយុ ៦ខួប នាងរៀបរាប់ថា ពីមុននាងមានអាជីពជាអ្នកនិពន្ធឯករាជ្យ មុនពេលមានកូន នាងមាននិស្ស័យខ្ជិលច្រអូសខ្លាំងណាស់ ទើបធ្វើការបែបតាមដំណើរ ត្រេតត្រត ពី ១ថ្ងៃទៅ ១ថ្ងៃ និងតែងតែចុះចាញ់អ្វីៗ ដែលធ្វើញាប់ញ័រអារម្មណ៍ ដែលនៅជុំវិញខ្លួនជានិច្ច។ ឧទាហរណ៍ដូចជា បន្ទាប់ពីអង្គុយធ្វើការ បានមិនយូរប៉ុន្មាន ពេលនាងដឹងខ្លួនឡើង ទើបដឹងថា ខ្លួនឯងមកអង្គុយលេងអ៊ីនធើណិត ឬអង្គុយមើលទូរទស្សន៍បាត់ទៅហើយ ហើយការងារផ្ទះ ក៏ត្រូវត្រាំៗទុកចោលសិន ទុកស្អែកចាំធ្វើ ជារឿយៗទៅ។
Oសាំង មានកូន អាយុ 3ខួប និង 9ខួប នាងរៀបរាប់ថា កាលសម័យនៅជាសិស្ស នាងមាននិស្ស័យភ្លេចនេះ ភ្លេចនោះជាប់ជានិច្ច ដូចជា “អេ៎? យើងដូចជាភ្លេចផ្ញើកិច្ចការផ្ទះឱ្យលោកគ្រូទេដឹង?” ដល់ពេលចាប់ផ្ដើមចូលធ្វើការ ក៏ច្រើនតែភ្លេចជាញឹកញាប់ រឿងកំណត់ពេលផ្ញើកិច្ចការងារដែលមេប្រគល់ឱ្យ ទើបត្រូវហាមាត់សុំពន្យារពេលជាញឹកញាប់ដូចគ្នា។
Hសាំង មានកូន អាយុ 3ខួប នាងរៀបរាប់ថា ការពិតទៅ កាលពីពេលមិនទាន់មានកូន នាងមានអារម្មណ៍ថា មិនចូលចិត្តក្មេងៗសោះតែម្ដង ព្រោះនាងគិតថា ពួកក្មេងៗ ចូលចិត្តតែបើកក្រពះស្រែកយំឮៗ អាត្មានិយមយ៉ាងចេះស្ដាប់អ្នកណា ស្មានពីអារម្មណ៍មិនត្រូវ សូម្បីតែកូនរបស់បងស្រីខ្លួនឯង ដែលជាក្មួយបង្កើត ក៏នាងមានអារម្មណ៍មិនចូលចិត្តដែរ។
