រដ្ឋធម្មនុញ្ញ

ការកសាងឧត្តមភាពសម្រាប់បុគ្គលជារឿងដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែចង់ធ្វើ តែនៅក្នុងដំណើរនៃការអនុវត្តគឺមានរឿងរ៉ាវជាច្រើនដែលបង្អាក់បន្ទុចការរីកចម្រើននោះ។ កត្តាសំខាន់មួយចំនួនដែលទប់ស្កាត់ការកសាងឧត្តមភាពនោះគឺ ភាពភ័យខ្លាច ការគិតអវិជ្ជមាន និងខ្វះទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង។ នៅថ្ងៃនេះ ឡារ៉ែន ពាណិជ្ជ បានជួបសម្ភាសជាមួយលោក រិន រ៉ាវុធ អ្នកគ្រប់គ្រងទូទៅនៃក្រុមហ៊ុន មីង ហួរគ្រុប និងជាអតីតឯកអគ្គរាជទូតយុវជនស្ម័គ្រចិត្តរបស់អូស្រ្តាលី ដើម្បីបង្ហាញពីគន្លឹះមួយចំនួនក្នុងការកសាងខ្លួនពីកូនអ្នកជនបទមកក្លាយជាអ្នកគ្រប់គ្រងស្ថាប័នសំខាន់ៗ។ ១. តើលោកអាចជម្រាបបានទេថាតើមានកត្តាអ្វីខ្លះដែលជំរុញឱ្យលោកឈានមកដល់តំណែងជាអ្នកគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុន និងស្ថាប័នមួយចំនួនផ្សេងទៀត? កត្តាជំរុញគឺមានច្រើន តែអ្វីជាចំណុចដែលគួរឱ្យកត់សម្គាល់នោះគឺ ការហ៊ានគិត និងហ៊ានធ្វើ។ ខ្ញុំនៅចាំថានៅពីតូចខ្ញុំចូលចិត្តនិយាយប្រាប់ម្តាយខ្ញុំថា ខ្ញុំចង់ក្លាយជាមេគេ តែគាត់ចេះតែប្រាប់មកវិញថាកុំឱ្យខ្ញុំនិយាយ។ តែទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយជានិច្ចកាលខ្ញុំនៅតែនិយាយ តែអ្នកដែលខ្ញុំហ៊ាននិយាយប្រាប់គឺម្តាយរបស់ខ្ញុំ។ នៅពេលដែលខ្ញុំចង់ក្លាយជាមេគេ ខ្ញុំត្រូវតែខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីក្លាយជាមេគេ ត្រូវរៀនឱ្យពូកែជាងគេ ត្រូវធ្វើការងារឱ្យច្រើន ឱ្យលើសគេ ហើយក៏ត្រូវគិតឱ្យធំជាងគេដែរ។ ទីបំផុតខ្ញុំទទួលបានលទ្ធផលនៃការសិក្សាល្អទៅតាមការគិត និងការខិតខំប្រឹងប្រែងនោះ។ ចាប់ផ្តើមជីវិតក្នុងនាមជានិស្សិតសាកលវិទ្យាល័យ ខ្ញុំបានចូលរៀនផ្នែកគ្រប់គ្រងដូចអ្វីដែលបានគិតតាំងពីតូច បើទោះបីជាខ្ញុំបានឮសំឡេងជាច្រើននៅជុំវិញខ្លួនថា កូនអ្នកក្រមិនអាចកាន់តំណែងគ្រប់គ្រង មិនអាចធ្វើការងារសំខាន់ ឬកន្លែងសំខាន់ៗសម្រាប់តែកូនអ្នកធំជាដើមក៏ដោយ តែអ្វីដែលខ្ញុំមើលឃើញគឺផ្ទុយពីពួកគេ។ ខ្ញុំតែងតែគិតថា មានមនុស្សជាច្រើនគេអាចធ្វើបាន ហើយគ្មានមាត្រាណាមួយនៅក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញចែងថា កូនអ្នកក្រមិនអាចថ្កុំថ្កើងនោះទេ។ ហេតុនេះឱ្យតែមានទំនុកចិត្ត និងមានការតាំងចិត្តច្បាស់លាស់ វានឹងជំរុញឱ្យយើងមានសកម្មភាព ហើយសកម្មភាពប្រកបដោយភាពវិជ្ជមាននោះហើយដែលជំរុញឱ្យយើងទទួលបាននូវភាពថ្កុំថ្កើង។ ២. លោកថា កត្តាជំរុញសំខាន់គឺការមានកម្លាំងចិត្ត … Read more