ប្រើប្រាស់

មនុស្សហោះដល់ភពអង្គារក្នុងរយៈពេលខ្លីជាងបច្ចុប្បន្ន ពេលប្រើបច្ចេកវិទ្យាថ្មីនេះ

បច្ចេកវិទ្យារ៉ុក្កែតនុយក្លេអែរមួយប្រភេទដែលហៅថា Pulsed Plasma Rocket (PPR) អនុញ្ញាតឱ្យយានអវកាសហោះដល់ភពអង្គារដោយប្រើពេលតែពីរខែ ខណៈដែលបច្ចុប្បន្នគេត្រូវចំណាយពេលប្រហែល 9ខែ។

កាលពីថ្ងៃទី 1 ឧសភា ទីភ្នាក់ងារអវកាសអាម៉េរិក ណាសា ប្រកាសថា ក្រុមហ៊ុនអាម៉េរិក Howe Industries កំពុងអភិវឌ្ឍបច្ចេកវិទ្យារ៉ុក្កែតប្លាស្មាមួយប្រភេទដែលត្រូវបានដាក់ឈ្មោះថា Pulsed Plasma Rocket ឬ PPR ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការរបស់ជើងហោះហើរទៅកាន់ភពអង្គារ និងឆ្ងាយជាងនេះ។ ប្រព័ន្ធនេះនឹងបង្កើតបានកម្លាំងរុញច្រានឡើងដល់ 100,000 N ជាមួយនឹងកម្លាំងរុញច្រានផ្ទាល់ខ្លួន (Isp) គឺ 5,000 វិនាទី។

យានអវកាសបច្ចុប្បន្ន ទាមទារឱ្យមានល្បឿនលឿនដើម្បីហោះរយៈចម្ងាយឆ្ងាយនៅក្នុងទីអវកាស។ ប្រការនេះអាចសម្រេចបានដោយរចនាប្រព័ន្ធរុញច្រានដែលមានកម្លាំងខ្លាំងក្លា និងកម្លាំងរុញច្រានផ្ទាល់ខ្លួនកម្រិតខ្ពស់។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រព័ន្ធបែបនេះមិនទាន់មានវត្តមាននៅលើពិភពលោក។ បច្ចេកវិទ្យា PPR ត្រូវបានអភិវឌ្ឍដើម្បីឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការនេះ។

PPR គឺជាការវិវត្តរបស់បច្ចេកវិទ្យាកម្លាំងប្រតិកម្មនុយក្លេអែរបែបបំបែកអាតូម និងបែបប្រមូលផ្ដុំអាតូម (PuFF)។ នេះគឺជាបច្ចេកវិទ្យារុញច្រានទំនើបដែលប្រើប្រាស់ថាមពលនុយក្លេអែរ ដើម្បីកម្លាំងរុញសម្រាប់យានអវកាស។ ជាមូលដ្ឋាន PPR ប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធថាមពលនុយក្លេអែរដោយយោងទៅលើការបំបែកអាតូមដែលស្ថិតក្នុងរង្វង់គ្រប់គ្រង។ PPR ក៏តូចជាង សាមញ្ញជាង និងមានតម្លៃទាបជាង បើធៀបនឹង PuFF។

ណាសាឱ្យដឹងថា ប្រសិទ្ធភាពល្អឥតខ្ចោះរបស់ PPR បូករួមនឹងការរុញច្រានផ្ទាល់ខ្លួន (Isp) កម្រិតខ្ពស់ និងកម្លាំងរុញច្រានខ្លាំង ត្រូវបានគេរំពឹងថា នឹងជាបដិវត្តសម្រាប់សកម្មភាពស្រាវជ្រាវទីអវកាស។ ប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់អនុញ្ញាតឱ្យបេសកកម្មនានាដែលមានក្រុមហោះហើរ ឆ្ពោះទៅកាន់ភពអង្គារ ដោយចំណាយពេលតែពីរខែ។ បច្ចុប្បន្ន ជើងហោះហើរមួយទិសពីផែនដីទៅកាន់ភពអង្គារ ត្រូវការពេលប្រហែល 9ខែ។

បច្ចេកវិទ្យា PPR អាចជួយរុញច្រានបណ្ដាយានអវកាសដែលមានទម្ងន់ធ្ងន់ជាងឆ្ងាយ បើធៀបនឹងប្រព័ន្ធរុញច្រានបច្ចុប្បន្ន។ យានអវកាសដែលប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាថ្មីនេះនឹងត្រូវបានរចនាជាមួយនឹងខែលការពារទំនើបបំផុត អាចទប់ទល់នឹងកាំរស្មីចក្រវាលបញ្ចេញពីកាឡាក់ស៊ីនានា (GCR) ដែលជាភាគល្អិតថាមពលខ្ពស់ អាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពមនុស្ស នៅពេលធ្វើដំណើរក្នុងចក្រវាលរយៈពេលយូរ។

សមត្ថភាពរុញច្រានដ៏ទំនើបរបស់ PPR ក៏សមស្របនឹងបណ្ដាបេសកកម្មឆ្ងាយជាងភពអង្គារផងដែរ។ ឧទាហរណ៍ ជើងហោះហើរទៅកាន់តំបន់ខ្សែក្រវាត់អាចម៍ផ្កាយដើម្បីទាញយកធនធានរ៉ែជាដើម គឺអាចទៅរួចនៅពេលប្រើប្រាស់ PPR។

ដំណាក់កាលទីមួយនៅក្នុងការស្រាវជ្រាវ Concept ទំនើបថ្មី (NIAC) របស់ណាសា ស្ដីពីបច្ចេកវិទ្យា PPR គឺផ្ដោតទៅលើការវាយតម្លៃលំហូរនឺត្រុងរបស់ប្រព័ន្ធ ការរចនាយានអវកាស ប្រព័ន្ធអគ្គិសនី និងបណ្ដាប្រព័ន្ធរងសំខាន់ៗ ការវិភាគលទ្ធភាពរបស់ទូយោម៉ាញេទិច ការកំណត់គន្លងគោចរ និងផលប្រយោជន៍របស់ PPR។

ដំណាក់កាលទីពីរអាចជួយឱ្យណាសាឆ្ពោះទៅជិតដល់គោលដៅប្រែក្លាយសុបិនភពអង្គារឱ្យទៅជាការពិត ដោយការរចនាម៉ាស៊ីនជំនាន់បន្ទាប់ ក៏ដូចជាការធ្វើតេស្តសាកល្បងជាក់ស្ដែង និងរចនាយានអវកាសសម្រាប់បេសកកម្មដែលមានអវកាសចរ ហោះទៅកាន់ភពព្រះអង្គារ។ នេះបើតាមទំព័រ Interesting Engineering។

May 6, 2024

Ford Ranger ទទួលចំណាត់ថ្នាក់ផ្កាយ៥ ជារថយន្តមានសុវត្ថិភាពបំផុត!

កន្លងទៅថ្មីៗនេះ រថយន្ត Next-Generation Ford Ranger ត្រូវបានផ្លាស់ប្តូររូបរាងថ្មី និងកំណែទម្រង់ថ្មីទាំងស្រុងដែលមានភាពហាប់ណែន រឹងមាំជាមុន និងរួមទាំងបូកបញ្ជូលនូវប្រព័ន្ធសុវត្ថិភាពទំនើបៗជាច្រើនទៀត រហូតដល់បានជាប់ជារថយន្តPick-Up សុវត្ថិភាពបំផុត ក្រោមការធ្វើតេស្តសុវត្ថិភាពកម្រិតខ្ពស់ពីកម្មវិធីវាយតម្លៃរថយន្តថ្មីរបស់សហភាពអឺរ៉ុប EuroNCAP (European New Car Assessment Programme) និង ការធ្វើតេស្តសុវត្ថិភាពកម្រិតខ្ពស់ពីកម្មវិធីវាយតម្លៃរថយន្តថ្មីរបស់អូស្រ្តាលី និងនូវែលសេឡង់ ANCAP (Australasian New Car Assessment Programme) ដោយទទួលបានលទ្ធផលចំណាត់ថ្នាក់ផ្កាយ៥ ទៅលើប្រព័ន្ធសុវត្ថិភាពរបស់រថយន្ត សម្រាប់ប្រព័ន្ធការពារអ្នកបើកបរ ប្រព័ន្ធការពារអ្នករួមដំណើរ និងប្រព័ន្ធបញ្ចៀសគ្រោះថ្នាក់។

រថយន្ត Next-Generation Ford Ranger ត្រូវបានធ្វើតេស្តទៅតាមសុវត្ថិភាពកម្រិតខ្ពស់នៃស្តង់ដារអឺរ៉ុប និងធ្វើតេស្តទៅតាមសុវត្ថិភាពកម្រិតខ្ពស់នៃស្តង់ដារអូស្រា្តលី និងនូវែលសេឡង់ផងដែរ ដូចជាការធ្វើតេស្តសម្រាប់អ្នកធ្វើដំណើរ ការធ្វើតេស្តសម្រាប់កុមារ ការធ្វើតេស្តសម្រាប់សុវត្ថិភាពអ្នកថ្មើរជើង និង ការធ្វើតេស្តសម្រាប់ប្រព័ន្ធសុវត្ថិភាពផ្សេងៗរបស់រថយន្ត។ សម្រាប់ការធ្វើតេស្តសុវត្ថិភាពរបស់អ្នកធ្វើដំណើរ និងការធ្វើតេស្តសុវត្ថិភាពសម្រាប់កុមារ គឺគេធ្វើតេស្តទៅលើការបុកប៉ះ និងគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗ ដែលអាចកើតឡើងពីគ្រប់ស្ថានភាព ដើម្បីធានានូវសុវត្ថិភាពសម្រាប់អ្នកប្រើប្រាស់រថយន្តរួមទាំងផ្តល់នូវទំនុកចិត្តដល់អ្នកមានបំណងចង់ទិញរថយន្ត។ លើសពីនេះទៅទៀតក៏មាន ការធ្វើតេស្តសម្រាប់ប្រព័ន្ធសុវត្ថិភាពផ្សេងៗរបស់រថយន្ត ដើម្បីបញ្ចៀសគ្រោះថ្នាក់សម្រាប់អ្នកបើកបរ និងឧបសគ្គផ្សេងៗ ក្រោយការធ្វើតេស្តរួច នោះទទួលបានលទ្ធផលល្អបំផុតសម្រាប់ប្រភេទរថយន្ត Pick-Up ដោយលទ្ធផលទាំងអស់នេះ គឺបូករួមទៅលើគ្រប់ម៉ូដែលនៃរថយន្ត Next-Generation Ford Ranger។

មូលហេតុដែលរថយន្ត Next-Generation Ford Ranger ទទួលបានលទ្ធផលល្អបំផុតបែបនេះ ដោយសារតែ រថយន្ត Next-Generation Ford Ranger គឺបានបំពាក់នូវប្រព័ន្ធសុវត្ថិភាពដ៏ឆ្លាតវៃជាច្រើនដូចជា ប្រព័ន្ធផ្តល់សញ្ញាគ្រោះថ្នាក់ពេលមានឧបសគ្គ ឬអ្នកថ្មើរឆ្លងកាត់ និងប្រព័ន្ធចាប់ហ្រ្វាំងបន្ទាន់ដោយស្វ័យប្រវត្ត ប្រព័ន្ធផ្តល់សញ្ញាគ្រោះថ្នាក់ពេលថយក្រោយ និងប្រព័ន្ធចាប់ហ្រ្វាំងបន្ទាន់ពេលថយក្រោយដោយស្វ័យប្រវត្ត ប្រព័ន្ធផ្តល់ដំណឹងគ្រោះថ្នាក់ផ្នែកចំហៀង និងខាងក្រោយរថយន្ត ដោយសេនសឺផ្នែកខាងមុខ និងសេនសឺផ្នែកខាងក្រោយចំនួន ៨គ្រាប់ ដែលផ្តល់នូវទំនុកចិត្តដល់អតិថិជនប្រើប្រាស់ និងសាធារណជនផងដែរ។

សម្រាប់ការទំនាក់ទំនងផ្នែកលក់ និង បើកបរសាកល្បងរថយន្ត Next Generation Ford Ranger សូមទំនាក់ទំនងទៅកាន់លេខទូរស័ព្ទ 078 333 748 និង 016 333 785។

May 4, 2024

ក្រុមហ៊ុន Virtus Solis មានគម្រោងផលិតអគ្គិសនីព្រះអាទិត្យក្នុងទីអវកាស

ក្រុមហ៊ុន Virtus Solis គ្រោងនឹងប្រើប្រាស់រ៉ុក្កែត Starship ដើម្បីបាញ់បង្ហោះផ្ទាំងសូឡាទំហំមួយគីឡូម៉ែត្រ ឡើងទៅកាន់ទីអវកាស ដើម្បីផលិត និងបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីពីលើមេឃមកកាន់ផែនដី។

Virtus Solis ដែលជាក្រុមហ៊ុនធុរកិច្ចថ្មីនៅរដ្ឋ Michigan សហរដ្ឋអាម៉េរិក ត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយអតីតវិស្វកររ៉ុក្កែត John Bucknell របស់ក្រុមហ៊ុន SpaceX។ តំណាងក្រុមហ៊ុននេះបានអធិប្បាយអំពីគំនិតស្ដីពីការបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីព្រះអាទិត្យពីទីអវកាស នៅក្នុងសន្និសីទអន្តរជាតិស្ដីពីថាមពលអវកាស ដែលត្រូវបានធ្វើឡើងនៅប្រទេសអង់គ្លេសកាលពីពាក់កណ្ដាលខែមេសា ឆ្នាំ2024។ នេះបើតាមទំព័រ Space ដែលបានចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី30 មេសា។

លោក Bucknell យល់ថា នៅពេលការចំណាយសម្រាប់ការបាញ់បង្ហោះផ្កាយរណបឡើងទៅកាន់គន្លងតារាវិថីកម្រិតទាបរបស់ផែនដីថយចុះមកនៅក្រោម 200ដុល្លារក្នុងមួយគីឡូក្រាម អគ្គិសនីព្រះអាទិត្យក្នុងទីអវកាសក៏នឹងមានតម្លៃទាបជាង បើធៀបនឹងអគ្គិសនីពីបណ្ដារោងចក្រថាមពលនុយក្លេអែរ ឬរោងចក្រដែលប្រើប្រាស់ធ្យូងថ្ម និងឧស្ម័នធម្មជាតិនៅលើផែនដី។ បច្ចុប្បន្ន SpaceX យកថ្លៃមិនដល់ 3ពាន់ដុល្លារសម្រាប់ទំនិញមួយគីឡូក្រាមដែលផ្ញើឡើងទៅកាន់ទីអវកាស។ SpaceX បានអះអាងថា បន្ទាប់ពីរ៉ុក្កែត Starship ដំណើរការពេញលេញ ការចំណាយសម្រាប់ការបាញ់បង្ហោះផ្កាយរណបទៅកាន់អវកាស នឹងថយចុះមកនៅ 10ដុល្លារក្នុងមួយគីឡូក្រាម។

ក្រុមហ៊ុន Virtus Solis ចង់អភិវឌ្ឍផ្ទាំងសូឡាដែលមានទទឹងមួយគីឡូម៉ែត្រ អាចដំឡើងនៅលើមេឃដោយរ៉ូបូតម៉ូឌុលដែលមានទំហំ 1.6 ម៉ែត្រ។ ម៉ូឌុលប្រភេទនេះចំនួនរាប់រយ អាចត្រូវបានដឹកជញ្ជូនដោយរ៉ុក្កែត Starship ឡើងទៅកាន់ Molniya ដែលជាគន្លងតារាវិថីរាងពងក្រពើ ដែលមានចំណុចជិតបំផុតគឺ 800 គីឡូម៉ែត្រ និងឆ្ងាយបំផុតគឺ 35ពាន់គីឡូម៉ែត្រ ធៀបនឹងផែនដី។

ដូច្នេះ ផ្កាយរណបចាប់ពីពីរគ្រឿងឡើងទៅនឹងអាចផ្គត់ផ្គង់អគ្គិសនីសម្រាប់មួយតំបន់នៅលើផែនដី។ ប្រព័ន្ធរបស់ក្រុមហ៊ុន Virtus Solis ដែលមានផ្ទាំងសូឡាចំនួន 16ផ្ទាំង នឹងគ្របដណ្ដប់តំបន់នានានៅទូទាំងពិភពលោក ហើយអាចបាញ់បញ្ជូនថាមពលក្នុងទម្រង់រលកមីក្រូវ៉េវ មកកាន់អង់តែនទទួលខ្នាតយក្សនៅលើដី។
យោងតាម Bucknell បច្ចុប្បន្ន ក្រុមហ៊ុន Virtus Solis កំពុងរកវិធីកែលម្អប្រសិទ្ធភាពនៃបច្ចេកវិទ្យាបញ្ជូនអគ្គិសនីដោយមិនប្រើខ្សែ ដែលជាឧបស័គធំចំពោះការផលិតអគ្គិសនីព្រះអាទិត្យក្នុងទីអវកាស។ បណ្ដាប្រព័ន្ធបែបនេះ បច្ចុប្បន្នមានប្រសិទ្ធភាពប្រហែល 5% ប៉ុន្តែដើម្បីអាចប្រើប្រាស់ជាក់ស្ដែង ប្រសិទ្ធភាពនេះត្រូវការកើនឡើងដល់ 20%។

កាលពីខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ2024 ក្រុមហ៊ុន Virtus Solis បានប្រកាសអំពីគម្រោងសាកល្បងដំណើរការផ្កាយរណបបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីនៅក្នុងឆ្នាំ2027 ដើម្បីត្រួតពិនិត្យការដំឡើងផ្ទាំងសូឡាក្នុងទីអវកាស និងបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីជាងមួយគីឡូវ៉ាត់ មកកាន់ផែនដី។ ក្រុមហ៊ុននេះសង្ឃឹមថា អាចស្ថាបនារោងចក្រអគ្គិសនីព្រះអាទិត្យសម្រាប់ធ្វើពាណិជ្ជកម្ម ក្នុងកម្រិតមេហ្គាវ៉ាត់ នៅក្នុងឆ្នាំ2030។

May 3, 2024

ដ្រូនក្លាយសង្គ្រោះជីវិតមនុស្សនៅលើផ្ទៃទឹក

(ប្រទេសចិន) – ដ្រូន TY-3R អាចជួយឱ្យមនុស្សពេញវ័យពីរនាក់អណ្ដែតលើផ្ទៃទឹក អាចភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងក្នុងរង្វង់ 1.1 គីឡូម៉ែត្រ និងដំណើរការបាន 10 នាទី បន្ទាប់ពីបញ្ចូលថាមពលថ្មមួយពេញ។

ក្រុមហ៊ុនដ្រូន Didiok Makings របស់ចិន បានអភិវឌ្ឍ «ពោងហោះ TY-3R» ដែលជាឧបករណ៍មួយរួមផ្សំរវាងដ្រូនដែលមានស្លាបបួន និងពោងសង្គ្រោះជីវិត។ នៅពេលក្រុមអ្នកសង្គ្រោះស្ថិតនៅលើច្រាំង បានឃើញជនរងគ្រោះកំពុងស្ថិតនៅលើសមុទ្រ ពួកគេនឹងបញ្ជាឱ្យដ្រូន TY-3R ហោះទៅកាន់គោលដៅ រួចចុះចតលើផ្ទៃទឹក ក្លាយជាពោងសង្គ្រោះជីវិត។ ជនរងគ្រោះអាចប្រើប្រាស់ដ្រូននេះជាពោង មុនពេលក្រុមសង្គ្រោះមកដល់។

ដ្រូននេះបំពាក់កាមេរ៉ា 720 ភិចសែល និងប្រព័ន្ធ GPS ដើម្បីជួយឱ្យអ្នកបញ្ជាមើលឃើញទិដ្ឋភាពបានច្បាស់ និងងាយស្រួលឱ្យដ្រូនហោះមកកាន់កន្លែងដើមដោយស្វ័យប្រវត្ត។

TY-3R អាចជួយឱ្យមនុស្សពេញវ័យពីរនាក់អណ្ដែតលើផ្ទៃទឹក អាចភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងក្នុងរង្វង់ 1.1 គីឡូម៉ែត្រ និងហោះក្នុងល្បឿន 47 គីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយម៉ោង ខណៈដែលអាចដំណើរការបាន 10 នាទី បន្ទាប់ពីបញ្ចូលថាមពលថ្មមួយពេញ។

នេះមិនមែនជាដ្រូនសង្គ្រោះជនរងគ្រោះលើសមុទ្រដំបូងគេនោះទេ។ មុននោះ ដ្រូន Pars របស់អាម៉េរិក Little Ripper របស់អូស្ត្រាលី និងដ្រូន Auxdron របស់អេស្ប៉ាញ ក៏មានសមត្ថភាពបែបនេះផងដែរ។

April 30, 2024

ឡានហោះដំបូងលើពិភពលោក ដឹកភ្ញៀវដោយជោគជ័យ

ក្រុមហ៊ុន Klein Vision នៅប្រទេសស្លូវ៉ាគី បានបញ្ចប់ជើងហោះហើរដំបូងលើពិភពលោកដោយឡានដែលអាចផ្លាស់ទីទាំងនៅលើដី និងនៅលើអាកាស។

Klein Vision សម្រេចបានជំហានសំខាន់នេះជាមួយនឹងឡានហោះគំរូ AirCar។ ឡានហោះនេះដឹកភ្ញៀវម្នាក់ដែលជាតន្ត្រីករជនជាតិបារាំង Jean-Michel Jarre។ ការធ្វើតេស្តសាកល្បងត្រូវបានធ្វើឡើងនៅក្នុងព្រលានយន្តហោះនៅស្លូវ៉ាគី។ នៅក្នុងវីដេអូដែលបានចែករំលែកដោយក្រុមហ៊ុន ឡានកីឡាដែលមានស្លាបនេះបានបរដោយកង់បួន ហើយហោះឡើងបន្តិចម្ដងៗ។ តែប៉ុន្មាននាទីប៉ុណ្ណោះ AirCar ក៏បានហោះឡើងដោយសុវត្ថិភាព។

ឆ្នាំ 2021 AirCar បានបញ្ចប់ជើងហោះហើរពីទីក្រុងមួយទៅទីក្រុងមួយជាលើកដំបូង ក្នុងនោះវាបានហោះហើររយៈពេល 15នាទីរវាងព្រលានយន្តហោះអន្តរជាតិ Nitra និង Bratislava នៅប្រទេស្លូវ៉ាគី។ ឡានហោះនេះត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីអាចបរនៅលើដងផ្លូវ និងហោះនៅលើអាកាស។

AirCar ត្រូវបានធានាសុវត្ថិភាពដោយឆត្រយោង ហើយក្នុងអនាគត ក្រុមហ៊ុននឹងអភិវឌ្ឍកាប៊ីន ដែលមានកៅអីបី និងបួន។

ក្នុងដំណាក់កាលដំបូង AirCar ប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីន BMW 160 កម្លាំងសេះ។ កំណែពីរកៅអីមានទម្ងន់ប្រហែល 1,100 គីឡូក្រាម អាចដឹកទម្ងន់បាន 200 គីឡូក្រាម។ ក្នុងការហោះហើរសាកល្បង AirCar បានហោះដល់កម្ពស់ 2,500 ម៉ែត្រ និងល្បឿន 190 គីឡូម៉ែត្រ/ម៉ោង។

ក្នុងអនាគត Klein Vision នឹងសាកល្បងម៉ាស៊ីនសម្រាប់អាកាសចរណ៍ ADEPT ទំនើប ដែលមាំ ស្រាល និងសន្សំសំចៃថាមពល។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ក្រុមហ៊ុន Klein Vision ក៏បានបញ្ចប់ការរចនាជាមូលដ្ឋាន និងការវាយតម្លៃ ចំពោះកំណែមួយកៅអីដែលអាចហោះបានជាង 300 គីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយម៉ោង និងអាចហោះបាន 1,000 គីឡូម៉ែត្រ។

April 28, 2024

បែលហ្ស៊ិកស្ថាបនាកោះផលិតអគ្គិសនីបៃតងដំបូងគេលើពិភពលោក

អាជ្ញាធរប្រទេសបែលហ្ស៊ិក កំពុងអនុវត្តគម្រោងកោះថាមពលសិប្បនិម្មិត Princesse Elisabeth នៅលើសមុទ្រខាងជើង (North Sea) ដែលនឹងរួមចំណែកក្នុងការកាត់បន្ថយឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់។

ដំណាក់កាលដំបូងរបស់គម្រោងខាងលើ រួមមាន ការស្ថាបនាហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធលើដីគោកនៅប្រទេសហូឡង់។ បន្ទាប់មក ក្រុមហ៊ុនអគ្គិសនីរបស់បែលហ្ស៊ិកនឹងដំឡើងប្រព័ន្ធ និងស្ថានីយអគ្គិសនី រួមនឹងឧបករណ៍ចាំបាច់ ដើម្បីបញ្ជូនអគ្គិសនីផលិតដោយកម្លាំងខ្យល់ 3.5 GW ពីសមុទ្រមកកាន់ដីគោក។

កោះ Princesse Elisabeth គ្រោងនឹងក្លាយជារោងចក្រអគ្គិសនីធំជាងគេនៅប្រទេសបែលហ្ស៊ិក ដោយវានឹងផ្គត់ផ្គង់អគ្គិសនីច្រើនជាងបីដង បើធៀបនឹងរោងចក្រអគ្គិសនីថាមពលនុយក្លេអែរ។

គម្រោងនេះនឹងធ្វើឱ្យមានការប្ដូរផ្លាស់នៅក្នុងវិធីផលិត និងប្រើប្រាស់អគ្គិសនី ព្រមទាំងបញ្ជាក់អំពីការសន្យារបស់ប្រទេសបែលហ្ស៊ិក ចំពោះថាមពលកកើតឡើងវិញ។

April 26, 2024

ឧបករណ៍ផលិតអគ្គិសនីពីប្រតិកម្មនុយក្លេអែរបែបប្រមូលផ្ដុំអាតូម បង្កើតកម្ដៅបាន 37លានអង្សាសេ

(សហរដ្ឋអាម៉េរិក) – FuZe គឺជាឧបករណ៍ខ្នាតតូចតម្លៃទាប អាចបង្កើតកម្ដៅពីប្រតិកម្មនុយក្លេអែរបែបប្រមូលផ្ដុំអាតូម (Nuclear fusion) យ៉ាងឆាប់រហ័ស និងអាចឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការអគ្គិសនីរបស់មនុស្សនៅក្នុងអនាគត។

ឧបករណ៍ខ្នាតតូចមួយដែលផលិតឡើងដោយក្រុមហ៊ុនថាមពល Zap Energy នៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក បង្កើតកម្ដៅអេឡិចត្រុងប្លាស្មាពី 1 ទៅ 3 keV ដែលប្រហែលនឹងពី 11 ទៅ 37 លានអង្សាសេ។ នេះបើតាម Interesting Engineering ចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី 23 មេស 2024។

ខុសពីប្រតិកម្មនុយក្លេអែរបែបបំបែកអាតូម (Nuclear fission) ដែលប្រើប្រាស់នៅក្នុងបណ្ដារោងចក្រថាមពលនុយក្លេអែរលើពិភពលោកបច្ចុប្បន្ន ប្រតិកម្មនុយក្លេអែរបែបប្រមូលផ្ដុំអាតូម (ជាធម្មតាគឺអាតូមរបស់ deuterium និង tritium) ដែលហៅថា Nuclear fusion គឺមិនបញ្ចេញសារធាតុវិទ្យុសកម្មឡើយ។

មិនដូចទៅនឹងបច្ចេកវិទ្យា Nuclear fusion ដទៃ FuZe ក្រុមហ៊ុនថាមពល Zap Energy មិនត្រូវការមេដែកមហាកម្លាំង ឬពន្លឺឡាស៊ែរកម្លាំងខ្លាំងដើម្បីបង្កើតប្លាស្មានោះទេ ដូច្នេះហើយវាមានតម្លៃទាបខ្លាំង។

April 25, 2024

ន័រវែស សាងសង់នាវាអ៊ីដ្រូសែនធំជាងគេលើពិភពលោក

នាវាគំរូប្រវែង 117 ម៉ែត្រ អាចផ្ទុកកៅអីចំនួន 120 ដោយប្រើប្រាស់ថាមពលអ៊ីដ្រូសែនបៃតងយ៉ាងតិច 85% នៃការធ្វើដំណើរនៅប៉ូលខាងជើង។

ក្រុមហ៊ុនដឹកជញ្ជូន Torghatten Nord បានចុះកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងរោងចក្រសាងសង់កប៉ាល់ Myklebust នៅប្រទេសន័រវែស ដើម្បីសាងសង់នាវាដែលដំណើរការដោយអ៊ីដ្រូសែនធំជាងគេលើពិភពលោក។ នាវាដែលអាចដឹកមនុស្សបាន 120 នាក់ ធ្វើសកម្មភាពលើផ្លូវទឹកដែលវែងជាងគេបំផុតនៅប្រទេសន័រវែស ស្ថិតក្នុងតំបន់ឈូងសមុទ្រ Vestfjordstrekninga ដែលស្ថិតក្នុងតំបន់ប៉ូលខាងជើង។

តាមផែនការ នាវាប្រវែង 117 ម៉ែត្រនេះ នឹងត្រូវបានរោងចក្រ Myklebust សាងសង់រួចរាល់ និងប្រគល់ជូនក្រុមហ៊ុន Torghatten Nord នៅក្នុងឆ្នាំ 2026។

នាវានេះនឹងប្រើប្រាស់អ៊ីដ្រូសែនយ៉ាងតិចបំផុត 85% នៅក្នុងការធ្វើដំណើររបស់ខ្លួន ហើយអាចធ្វើដំណើរក្នុងល្បឿនជាមធ្យម 31.5 គីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយម៉ោង។ ការប្រើប្រាស់អ៊ីដ្រូសែនរបស់នាវាខាងលើ នឹងជួយកាត់បន្ថយឧស្ម័នកាបូនប្រហែលជាង 26,000 តោនជារៀងរាល់ឆ្នាំ។

April 22, 2024

បច្ចេកវិទ្យាបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិតរបស់អារ៉ាប៊ីសាអូឌីត

ភាគច្រើននៃផ្ទៃដីនៅប្រទេសអារ៉ាប៊ីសាអូឌីត គឺជាសមុទ្រខ្សាច់ និងវាលរហោឋានដែលមិនមានមនុស្សរស់នៅ។ ក្នុងនោះក៏មាន Rub’ AI Khali ដែលជាសមុទ្រខ្សាច់មានផ្ទុកខ្សាច់ច្រើនជាងគេលើពិភពលោក និងសមុទ្រខ្សាច់ An-Nafud ជាទីដែលមានភ្នំខ្សាច់កម្ពស់ជាង 30 ម៉ែត្រ រាប់មិនអស់។

ដោយសារតែមានភូមិសាស្ត្រដូចខាងលើ ទើបប្រទេសនៅអាស៊ីខាងលិចមួយនេះ តែងមានអាកាសធាតុក្ដៅខ្លាំង។ សីតុណ្ហភាពជាមធ្យមនៅក្នុងរដូវក្ដៅគឺប្រហែល 45 អង្សាសេ ប៉ុន្តែក៏អាចឡើងដល់ជាង 50 អង្សាសេផងដែរ។

ប្រទេសអារ៉ាប៊ីសាអូឌីត កំពុងតែងាកទៅរកបច្ចេកវិទ្យាបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិត ក្នុងបំណងបង្កើនបរិមាណទឹកភ្លៀងឱ្យបានច្រើនជាងមុនចាប់ពី 10 ទៅ 20%។ បច្ចេកវិទ្យាដែលអារ៉ាប៊ីសាអូឌីតប្រើប្រាស់គឺ ការបណ្ដុះពពកបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិត។

ចាប់តាំងពីបង្ហាញវត្តមានជាលើកដំបូងនៅសហរដ្ឋអាម៉េរិកកាលពីឆ្នាំ 1946 ការបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិតគឺជាបច្ចេកវិទ្យាដែលត្រូវបានអនុវត្តនៅតាមប្រទេសជាច្រើនលើពិភពលោក។ គិតមកដល់បច្ចុប្បន្ន មានប្រទេសជាង 50 បាន និងកំពុងប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យានេះ។

បណ្ដុះពពកគឺជាបច្ចេកទេសដែលគេប្រើប្រាស់ធាតុគីមី ដែលមានដូចជាភាគល្អិតនៃអ៊ីយ៉ូតប្រាក់ជាដើម បាញ់ទៅលើពពក ដើម្បីបង្កើនបរិមាណទឹកភ្លៀងពីពពក។ នៅពេលចូលទៅដល់ពពក ភាគល្អិតអ៊ីយ៉ូតប្រាក់នឹងស្រូបទាញភាគល្អិតរបស់ទឹក ឱ្យប្រមូលផ្ដុំជុំវិញវា។ បន្ទាប់មក តំណក់ទឹកតូចៗនេះក៏ប៉ះគ្នា បង្កើតបានជាតំណក់ទឹកដែលធំជាងមុន រហូតដល់ធ្លាក់មកជាទឹកភ្លៀង។

បច្ចុប្បន្ន មានមធ្យោបាយចំនួនពីរដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ច្រើន នៅក្នុងការបណ្ដុះពពកដើម្បីបង្កើនទឹកភ្លៀង។ ទីមួយ គឺការប្រើប្រាស់យន្តហោះធុនស្រាលដើម្បីបាញ់កាំជ្រួចភ្លើងដែលមានផ្ទុកភាគល្អិតសូដ្យូមក្លរួ ឬអ៊ីយ៉ូតប្រាក់ ចូលទៅក្នុងពពក។ ទីពីរ គឺការបាញ់រ៉ុក្កែតតូចៗដែលមានផ្ទុកភាគល្អិត ពីដីទៅកាន់ពពក។

បើទោះជាបច្ចេកទេសបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិត តែងតែមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ ប៉ុន្តែវាក៏ត្រូវបានគេសង្ស័យផងដែរ។ ជាក់ស្ដែង កាលពីដើមសប្ដាហ៍នេះ ភ្លៀងធំច្រើនមេដែលប្រហាក់ប្រហែលនឹងបរិមាណទឹកភ្លៀងពីរឆ្នាំបូកចូលគ្នា បានធ្លាក់ចុះលើទីក្រុងឌូបៃរបស់ប្រទេសអេមីរ៉ាត់អារ៉ាប់រួម (UAE) នៅក្នុងមួយថ្ងៃ បង្កឱ្យមានទឹកជំនន់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ នៅលើបណ្ដាញសង្គម គេឃើញមានការបញ្ចេញមតិជាច្រើនដែលចោទថា នេះគឺជាលទ្ធផលនៃការបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិត។ ក៏ប៉ុន្តែ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើនបានបដិសេធការចោទប្រកាន់នេះ៕

April 19, 2024

«បើកបររថយន្តអគ្គិសនីបីឆ្នាំនៅជនបទ» ជាបទពិសោធន៍របស់អតីតគ្រូបង្រៀនម្នាក់នៅអាម៉េរិក

នៅក្នុងតំបន់ជនបទដែលមានស្ថានីយបញ្ចូលថាមពលថ្មមិនច្រើន លោក Frank Johnson អតីតគ្រូបង្រៀនមួយរូប រស់នៅក្នុងតំបន់ Dade រដ្ឋ Missouri សហរដ្ឋអាម៉េរិក បានចែករំលែកអំពីជីវភាពដែលលោកបានប្រើប្រាស់រថយន្តអគ្គិសនីតាំងពីឆ្នាំ 2021។

ចំណុចវិជ្ជមានរបស់រថយន្តអគ្គិសនី

នៅលើទំព័រ Springfield News-Leader លោក Frank Johnson ឱ្យដឹងថា រថយន្តអគ្គិសនីរបស់លោក ភាគច្រើនត្រូវបានបញ្ចូលថាមពលអគ្គិសនីក្នុងផ្ទះនៅពេលយប់ ហើយសាកថ្មល្បឿនលឿននៅលើផ្លូវល្បឿនលឿន គ្រាដែលលោកធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយ។ កូនស្រីរបស់លោក ថែមទាំងបើកបររថយន្តអគ្គិសនីពាសពេញសហរដ្ឋអាម៉េរិក ដោយការបញ្ចូលថាមពលអគ្គិសនីនៅតាមស្ថានីយចល័ត។

ដោយសារតែមានបណ្ដាញស្ថានីយសាកថ្មនៅតាមបណ្ដោយផ្លូវល្បឿនលឿន (160 គីឡូម៉ែត្រ/ស្ថានីយ) លោក Frank Johnson លែងបារម្ភអំពីរយៈចម្ងាយដែលរថយន្តអគ្គិសនីរបស់លោកត្រូវធ្វើដំណើរ។

អតីតគ្រូបង្រៀនរូបនេះ ក៏បានឱ្យដឹងថា រថយន្តអគ្គិសនីមានភាពធន់ និងត្រូវការការថែទាំតិចជាងបើធៀបនឹងរថយន្តម៉ាស៊ីនចំហេះក្នុង។ លោកថា រថយន្តអគ្គិសនីសមស្របនឹងការប្រើប្រាស់ជាលក្ខណៈគ្រួសារ អ្នកប្រគល់ទំនិញ ក៏ដូចជាសិស្សសាលានៅជនបទ ដោយសារតែការចំណាយទៅលើអគ្គិសនីទាបជាង 5 ដង ធៀបនឹងតម្លៃសាំង។

លោក Frank បានផ្ដល់ជាយោបល់ថា សម្រាប់អ្នកដែលត្រូវធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយជាញឹកញាប់ គួរតែជិះរថយន្តឈ្នួល បើសិនមិនទាន់ចង់បោះបង់រថយន្តសាំង។

លោក Frank Johnson អតីតគ្រូបង្រៀនមួយរូប រស់នៅក្នុងតំបន់ Dade រដ្ឋ Missouri សហរដ្ឋអាម៉េរិក

ចំណុចអវិជ្ជមានរបស់រថយន្តអគ្គិសនី

យោងតាមលោក Frank ចំណុចអវិជ្ជមានមួយចំនួនរបស់រថយន្តអគ្គិសនី រួមមាន រថយន្តថ្មីរបស់លោក ដំបូងឡើយសាកថ្មមួយពេញជិតបាន 490 គីឡូម៉ែត្រ ប៉ុន្តែបីឆ្នាំក្រោយមក សាកថ្មម្ដងជិះបាន 467 គីឡូម៉ែត្រ។ រថយន្តអគ្គិសនីក៏មានអាគុយផ្ទុកអគ្គិសនីដូចរថយន្តសាំង ដូច្នេះវាត្រូវការផ្លាស់ប្ដូរក្រោយរយៈពេលពី 5 ទៅ 7 ឆ្នាំ។

ថាមពលថ្មរបស់រថយន្តអគ្គិសនីនឹងឆាប់អស់នៅពេលអាកាសធាតុចុះត្រជាក់ ដូចជាពេលមេឃភ្លៀង ឬធ្លាក់ព្រឹលជាដើម បើធៀបនឹងរដូវក្ដៅ។

ប្រភេទរថយន្តអគ្គិសនី

រថយន្តដែលធ្វើដំណើរដោយអគ្គិសនី បច្ចុប្បន្នមានបីប្រភេទធំៗ រួមមាន រថយន្តអគ្គិសនីសុទ្ធ (BEVs), រថយន្តកូនកាត់សាំង-អគ្គិសនីថ្មធំ (Plug-In Hybrid / PHEV) និងរថយន្តកូនកាត់សាំង-អគ្គិសនីថ្មតូច (Hybrid / HEV)។

រថយន្តអគ្គិសនីសុទ្ធ (BEVs) គឺជារថយន្តដែលប្រើប្រាស់តែអគ្គិសនីពីថ្មដ៏ធំរបស់វា។ ថ្មរបស់រថយន្តនេះអាចបញ្ចូលអគ្គិសនីនៅតាមផ្ទះ ឬតាមស្ថានីយនានា។

រថយន្តអគ្គិសនីកូនកាត់សាំង-អគ្គិសនីថ្មធំ (Plug-In Hybrid / PHEV) គឺជាប្រភេទរថយន្តដែលប្រើប្រាស់ថាមពលចេញពីម៉ូទ័រអាគុយដ៏ធំរបស់វាទាំងស្រុង ដើម្បីធ្វើដំណើរនៅលើគ្រប់ស្ថានភាពផ្លូវ និងល្បឿន។

ការប្រើប្រាស់នូវថាមពលដែលចេញពីម៉ូទ័រថ្មអាគុយនឹងបន្តររហូតដល់ថាមពលថ្មអាគុយនោះស្ថិតនៅកម្រិតមួយដ៏ទាបបំផុត ទើបវាធ្វើការផ្លាស់ប្តូរទៅយកថាមពលដែលចេញពីម៉ាស៊ីនសាំងដើម្បីធ្វើការជំនួសវិញ។ អ្វីដែលជាផ្នែកមួយដ៏អស្ចារ្យរបស់រថយន្ត Plug-In Hybrid (PHEV) ដែលពុំមាននៅក្នុងរថយន្ត Hybrid (HEV) នោះគឺ ការបំពេញថាមពលថ្មឲ្យបានពេញវិញយ៉ាងរហ័ស តាមរយៈការបញ្ចូលថ្មពីប្រភពអគ្គីសនីតាមផ្ទះ ដែលវាមានលក្ខណៈដូចទៅនឹងការបញ្ចូលថ្មទូរស័ព្ទដៃរបស់យើងដែរ។

រថយន្តកូនកាត់សាំង-អគ្គិសនីថ្មតូច (Hybrid / HEV) គឺជាប្រភេទរថយន្តដែលប្រើប្រាស់កំលាំងថាមពលពីម៉ូទ័រថ្មអាគុយនៅពេលដែលរថយន្តនេះរត់នៅក្នុងរយៈល្បឿនយឺត។ នៅពេលដែលអ្នកបើកបរចង់បង្កើនល្បឿន រថយន្តនេះត្រូវការបន្ថែមថាមពល តាមរយៈការទាញយកថាមពលពីម៉ាស៊ីនដែលប្រើប្រាស់សាំង។ ការបង្កើនល្បឿននៃការបើកបរនេះនឹងធ្វើឲ្យរថយន្តផ្លាស់ប្តូរពីការប្រើប្រាស់ថាមពលថ្មអាគុយ ទៅប្រើប្រាស់ថាមពលពីម៉ាស៊ីនសាំងវិញ។ លើសពីនេះប្រសិនបើរថយន្តត្រូវការថាមពលច្រើនក្នុងពេលបើកបរ ដូចជាការបើកបរឡើងទីទួល ទាំងម៉ូទ័រថ្មអាគុយ និងម៉ាស៊ីនសាំងនឹងត្រូវបានប្រើប្រាស់ ដើម្បីឱ្យមានថាមពលគ្រប់គ្រាន់សំរាប់ស្ថានភាពផ្លូវបែបនេះ។

April 11, 2024

Tag: ប្រើប្រាស់