បច្ចេកវិទ្យា

មនុស្សហោះដល់ភពអង្គារក្នុងរយៈពេលខ្លីជាងបច្ចុប្បន្ន ពេលប្រើបច្ចេកវិទ្យាថ្មីនេះ

បច្ចេកវិទ្យារ៉ុក្កែតនុយក្លេអែរមួយប្រភេទដែលហៅថា Pulsed Plasma Rocket (PPR) អនុញ្ញាតឱ្យយានអវកាសហោះដល់ភពអង្គារដោយប្រើពេលតែពីរខែ ខណៈដែលបច្ចុប្បន្នគេត្រូវចំណាយពេលប្រហែល 9ខែ។

កាលពីថ្ងៃទី 1 ឧសភា ទីភ្នាក់ងារអវកាសអាម៉េរិក ណាសា ប្រកាសថា ក្រុមហ៊ុនអាម៉េរិក Howe Industries កំពុងអភិវឌ្ឍបច្ចេកវិទ្យារ៉ុក្កែតប្លាស្មាមួយប្រភេទដែលត្រូវបានដាក់ឈ្មោះថា Pulsed Plasma Rocket ឬ PPR ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការរបស់ជើងហោះហើរទៅកាន់ភពអង្គារ និងឆ្ងាយជាងនេះ។ ប្រព័ន្ធនេះនឹងបង្កើតបានកម្លាំងរុញច្រានឡើងដល់ 100,000 N ជាមួយនឹងកម្លាំងរុញច្រានផ្ទាល់ខ្លួន (Isp) គឺ 5,000 វិនាទី។

យានអវកាសបច្ចុប្បន្ន ទាមទារឱ្យមានល្បឿនលឿនដើម្បីហោះរយៈចម្ងាយឆ្ងាយនៅក្នុងទីអវកាស។ ប្រការនេះអាចសម្រេចបានដោយរចនាប្រព័ន្ធរុញច្រានដែលមានកម្លាំងខ្លាំងក្លា និងកម្លាំងរុញច្រានផ្ទាល់ខ្លួនកម្រិតខ្ពស់។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រព័ន្ធបែបនេះមិនទាន់មានវត្តមាននៅលើពិភពលោក។ បច្ចេកវិទ្យា PPR ត្រូវបានអភិវឌ្ឍដើម្បីឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការនេះ។

PPR គឺជាការវិវត្តរបស់បច្ចេកវិទ្យាកម្លាំងប្រតិកម្មនុយក្លេអែរបែបបំបែកអាតូម និងបែបប្រមូលផ្ដុំអាតូម (PuFF)។ នេះគឺជាបច្ចេកវិទ្យារុញច្រានទំនើបដែលប្រើប្រាស់ថាមពលនុយក្លេអែរ ដើម្បីកម្លាំងរុញសម្រាប់យានអវកាស។ ជាមូលដ្ឋាន PPR ប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធថាមពលនុយក្លេអែរដោយយោងទៅលើការបំបែកអាតូមដែលស្ថិតក្នុងរង្វង់គ្រប់គ្រង។ PPR ក៏តូចជាង សាមញ្ញជាង និងមានតម្លៃទាបជាង បើធៀបនឹង PuFF។

ណាសាឱ្យដឹងថា ប្រសិទ្ធភាពល្អឥតខ្ចោះរបស់ PPR បូករួមនឹងការរុញច្រានផ្ទាល់ខ្លួន (Isp) កម្រិតខ្ពស់ និងកម្លាំងរុញច្រានខ្លាំង ត្រូវបានគេរំពឹងថា នឹងជាបដិវត្តសម្រាប់សកម្មភាពស្រាវជ្រាវទីអវកាស។ ប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់អនុញ្ញាតឱ្យបេសកកម្មនានាដែលមានក្រុមហោះហើរ ឆ្ពោះទៅកាន់ភពអង្គារ ដោយចំណាយពេលតែពីរខែ។ បច្ចុប្បន្ន ជើងហោះហើរមួយទិសពីផែនដីទៅកាន់ភពអង្គារ ត្រូវការពេលប្រហែល 9ខែ។

បច្ចេកវិទ្យា PPR អាចជួយរុញច្រានបណ្ដាយានអវកាសដែលមានទម្ងន់ធ្ងន់ជាងឆ្ងាយ បើធៀបនឹងប្រព័ន្ធរុញច្រានបច្ចុប្បន្ន។ យានអវកាសដែលប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាថ្មីនេះនឹងត្រូវបានរចនាជាមួយនឹងខែលការពារទំនើបបំផុត អាចទប់ទល់នឹងកាំរស្មីចក្រវាលបញ្ចេញពីកាឡាក់ស៊ីនានា (GCR) ដែលជាភាគល្អិតថាមពលខ្ពស់ អាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពមនុស្ស នៅពេលធ្វើដំណើរក្នុងចក្រវាលរយៈពេលយូរ។

សមត្ថភាពរុញច្រានដ៏ទំនើបរបស់ PPR ក៏សមស្របនឹងបណ្ដាបេសកកម្មឆ្ងាយជាងភពអង្គារផងដែរ។ ឧទាហរណ៍ ជើងហោះហើរទៅកាន់តំបន់ខ្សែក្រវាត់អាចម៍ផ្កាយដើម្បីទាញយកធនធានរ៉ែជាដើម គឺអាចទៅរួចនៅពេលប្រើប្រាស់ PPR។

ដំណាក់កាលទីមួយនៅក្នុងការស្រាវជ្រាវ Concept ទំនើបថ្មី (NIAC) របស់ណាសា ស្ដីពីបច្ចេកវិទ្យា PPR គឺផ្ដោតទៅលើការវាយតម្លៃលំហូរនឺត្រុងរបស់ប្រព័ន្ធ ការរចនាយានអវកាស ប្រព័ន្ធអគ្គិសនី និងបណ្ដាប្រព័ន្ធរងសំខាន់ៗ ការវិភាគលទ្ធភាពរបស់ទូយោម៉ាញេទិច ការកំណត់គន្លងគោចរ និងផលប្រយោជន៍របស់ PPR។

ដំណាក់កាលទីពីរអាចជួយឱ្យណាសាឆ្ពោះទៅជិតដល់គោលដៅប្រែក្លាយសុបិនភពអង្គារឱ្យទៅជាការពិត ដោយការរចនាម៉ាស៊ីនជំនាន់បន្ទាប់ ក៏ដូចជាការធ្វើតេស្តសាកល្បងជាក់ស្ដែង និងរចនាយានអវកាសសម្រាប់បេសកកម្មដែលមានអវកាសចរ ហោះទៅកាន់ភពព្រះអង្គារ។ នេះបើតាមទំព័រ Interesting Engineering។

May 6, 2024

ក្រុមហ៊ុន Virtus Solis មានគម្រោងផលិតអគ្គិសនីព្រះអាទិត្យក្នុងទីអវកាស

ក្រុមហ៊ុន Virtus Solis គ្រោងនឹងប្រើប្រាស់រ៉ុក្កែត Starship ដើម្បីបាញ់បង្ហោះផ្ទាំងសូឡាទំហំមួយគីឡូម៉ែត្រ ឡើងទៅកាន់ទីអវកាស ដើម្បីផលិត និងបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីពីលើមេឃមកកាន់ផែនដី។

Virtus Solis ដែលជាក្រុមហ៊ុនធុរកិច្ចថ្មីនៅរដ្ឋ Michigan សហរដ្ឋអាម៉េរិក ត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយអតីតវិស្វកររ៉ុក្កែត John Bucknell របស់ក្រុមហ៊ុន SpaceX។ តំណាងក្រុមហ៊ុននេះបានអធិប្បាយអំពីគំនិតស្ដីពីការបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីព្រះអាទិត្យពីទីអវកាស នៅក្នុងសន្និសីទអន្តរជាតិស្ដីពីថាមពលអវកាស ដែលត្រូវបានធ្វើឡើងនៅប្រទេសអង់គ្លេសកាលពីពាក់កណ្ដាលខែមេសា ឆ្នាំ2024។ នេះបើតាមទំព័រ Space ដែលបានចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី30 មេសា។

លោក Bucknell យល់ថា នៅពេលការចំណាយសម្រាប់ការបាញ់បង្ហោះផ្កាយរណបឡើងទៅកាន់គន្លងតារាវិថីកម្រិតទាបរបស់ផែនដីថយចុះមកនៅក្រោម 200ដុល្លារក្នុងមួយគីឡូក្រាម អគ្គិសនីព្រះអាទិត្យក្នុងទីអវកាសក៏នឹងមានតម្លៃទាបជាង បើធៀបនឹងអគ្គិសនីពីបណ្ដារោងចក្រថាមពលនុយក្លេអែរ ឬរោងចក្រដែលប្រើប្រាស់ធ្យូងថ្ម និងឧស្ម័នធម្មជាតិនៅលើផែនដី។ បច្ចុប្បន្ន SpaceX យកថ្លៃមិនដល់ 3ពាន់ដុល្លារសម្រាប់ទំនិញមួយគីឡូក្រាមដែលផ្ញើឡើងទៅកាន់ទីអវកាស។ SpaceX បានអះអាងថា បន្ទាប់ពីរ៉ុក្កែត Starship ដំណើរការពេញលេញ ការចំណាយសម្រាប់ការបាញ់បង្ហោះផ្កាយរណបទៅកាន់អវកាស នឹងថយចុះមកនៅ 10ដុល្លារក្នុងមួយគីឡូក្រាម។

ក្រុមហ៊ុន Virtus Solis ចង់អភិវឌ្ឍផ្ទាំងសូឡាដែលមានទទឹងមួយគីឡូម៉ែត្រ អាចដំឡើងនៅលើមេឃដោយរ៉ូបូតម៉ូឌុលដែលមានទំហំ 1.6 ម៉ែត្រ។ ម៉ូឌុលប្រភេទនេះចំនួនរាប់រយ អាចត្រូវបានដឹកជញ្ជូនដោយរ៉ុក្កែត Starship ឡើងទៅកាន់ Molniya ដែលជាគន្លងតារាវិថីរាងពងក្រពើ ដែលមានចំណុចជិតបំផុតគឺ 800 គីឡូម៉ែត្រ និងឆ្ងាយបំផុតគឺ 35ពាន់គីឡូម៉ែត្រ ធៀបនឹងផែនដី។

ដូច្នេះ ផ្កាយរណបចាប់ពីពីរគ្រឿងឡើងទៅនឹងអាចផ្គត់ផ្គង់អគ្គិសនីសម្រាប់មួយតំបន់នៅលើផែនដី។ ប្រព័ន្ធរបស់ក្រុមហ៊ុន Virtus Solis ដែលមានផ្ទាំងសូឡាចំនួន 16ផ្ទាំង នឹងគ្របដណ្ដប់តំបន់នានានៅទូទាំងពិភពលោក ហើយអាចបាញ់បញ្ជូនថាមពលក្នុងទម្រង់រលកមីក្រូវ៉េវ មកកាន់អង់តែនទទួលខ្នាតយក្សនៅលើដី។
យោងតាម Bucknell បច្ចុប្បន្ន ក្រុមហ៊ុន Virtus Solis កំពុងរកវិធីកែលម្អប្រសិទ្ធភាពនៃបច្ចេកវិទ្យាបញ្ជូនអគ្គិសនីដោយមិនប្រើខ្សែ ដែលជាឧបស័គធំចំពោះការផលិតអគ្គិសនីព្រះអាទិត្យក្នុងទីអវកាស។ បណ្ដាប្រព័ន្ធបែបនេះ បច្ចុប្បន្នមានប្រសិទ្ធភាពប្រហែល 5% ប៉ុន្តែដើម្បីអាចប្រើប្រាស់ជាក់ស្ដែង ប្រសិទ្ធភាពនេះត្រូវការកើនឡើងដល់ 20%។

កាលពីខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ2024 ក្រុមហ៊ុន Virtus Solis បានប្រកាសអំពីគម្រោងសាកល្បងដំណើរការផ្កាយរណបបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីនៅក្នុងឆ្នាំ2027 ដើម្បីត្រួតពិនិត្យការដំឡើងផ្ទាំងសូឡាក្នុងទីអវកាស និងបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីជាងមួយគីឡូវ៉ាត់ មកកាន់ផែនដី។ ក្រុមហ៊ុននេះសង្ឃឹមថា អាចស្ថាបនារោងចក្រអគ្គិសនីព្រះអាទិត្យសម្រាប់ធ្វើពាណិជ្ជកម្ម ក្នុងកម្រិតមេហ្គាវ៉ាត់ នៅក្នុងឆ្នាំ2030។

May 3, 2024

ហេតុអ្វីអាកាសធាតុកាន់តែក្ដៅឡើងៗ?

ក្នុងរង្វង់ 100ឆ្នាំកន្លងទៅនេះ ការកើនឡើងកម្ដៅរបស់ផែនដីកាន់តែបង្ហាញច្បាស់ឡើងៗ ធ្វើឱ្យអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រមានការព្រួយបារម្ភ។ ក្នុងអនាគត កម្ដៅផែនដីក៏នឹងកើនឡើងបន្តទៀត ហើយបន្សល់ទុកនូវផលវិបាកយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ ដូច្នេះតើបាតុភូតផែនដីឡើងកម្ដៅកើតឡើងដោយសារកត្តាអ្វីខ្លះ? ការឡើងកម្ដៅផែនដីបង្កផលវិបាកអ្វីខ្លះ? តើមនុស្សត្រូវដោះស្រាយបញ្ហានេះដោយរបៀបណា?

ផែនដីឡើងកម្ដៅបណ្ដាលមកពីកត្តាពីរសំខាន់ រួមមាន កត្តាធម្មជាតិ និងកត្តាមនុស្ស

កត្តាធម្មជាតិ

ការបញ្ចេញឧស្ម័នមេតានច្រើនហួសពីប៉ូលខាងជើង និងបណ្ដាតំបន់ដែលមានសំណើមកម្រិតខ្ពស់ កំពុងរួមចំណែកធ្វើឱ្យកម្ដៅផែនដីកើនឡើង។ ឧស្ម័នមេតានគឺជាឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់មួយប្រភេទដែលអាចរក្សាកម្ដៅក្នុងបរិយាកាស។
បាតុភូតភ្នំភ្លើងផ្ទុះ បង្កើតបានជាធូលីយ៉ាងច្រើនក៏ជាមួយក្នុងចំណោមមូលហេតុដែលនាំឱ្យអាកាសធាតុក្ដៅ។
នៅពេលសីតុណ្ហភាពមធ្យមរបស់ផែនដីកើនឡើង ផ្ទាំងទឹកកកនៅឯប៉ូលទាំងពីររបស់ផែនដីក៏ត្រូវរលាយ និងធ្វើឱ្យស្រទាប់ទឹកកកកាបូនឌីអុកស៊ីត (CO2) ដែលនៅជ្រៅក្រោមទឹកកកត្រូវលេចឡើង ហើយក៏សាយភាយទៅក្នុងបរិយាកាសផែនដី គ្រាដែលព្រៃឈើលើផែនដីដែលមានតួនាទីស្រូបយកឧស្ម័ននេះក៏ចេះតែហិនហោចទៅៗ។ ពេលនេះ បរិមាណកាបូនឌីអុកស៊ីតបានកើនឡើងដល់កម្រិតខ្ពស់ខ្លាំង លើសពីសមត្ថភាពគ្រប់គ្រងរបស់ធម្មជាតិ ទើបផែនដីត្រូវឡើងកម្ដៅជាបន្តបន្ទាប់។

កត្តាមនុស្ស

មនុស្សបានធ្វើឱ្យផែនដីឡើងកម្ដៅបន្តិចម្ដងៗរហូតដល់បច្ចុប្បន្ន តាមរយៈការបំភាយឧស្ម័នពីសកម្មភាពផលិត ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ ទៅក្នុងបរិស្ថានធម្មជាតិ។
បច្ចុប្បន្ន បាតុភូតផែនដីឡើងកម្ដៅ ភាគច្រើនគឺដោយសារមនុស្ស។ សកម្មភាពដុតឥន្ធនៈហ្វូស៊ីល ដែលរួមមាន ប្រេងសាំង ឬធ្យូងថ្មជាដើម ដែលបង្កើតឱ្យមានឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់ បាន និងកំពុងរក្សាកម្ដៅនៅក្នុងបរិយាកាស។

ផលវិបាកដែលកើតឡើងពីបាតុភូតផែនដីឡើងកម្ដៅ

បាតុភូតកម្ដៅផែនដីកើនឡើង នឹងនាំឱ្យកើតមានផលវិបាកជាច្រើនរៀបមិនអស់ ក្នុងនោះមានជាអាទិ៍ អាកាសធាតុក្ដៅអូសបន្លាយពេលយូរជាងមុន នាំឱ្យមានគ្រោះរាំងស្ងួត ឆេះព្រៃ ព្យុះធូលី និងគ្រោះទឹកជំនន់ជាដើម។

បញ្ហាឡើងកម្ដៅផែនដីក៏នឹងធ្វើឱ្យខ្យល់អាកាសប្រែជាអាក្រក់ជាងមុន ដោយសារតែស្រទាប់អូហ្សូនលើដីក្រាស់ជាងមុន ព្រោះតែផ្សែងពុលកើនឡើង។ ប្រការនេះនឹងបណ្ដាលឱ្យមនុស្សត្រូវឈឺច្រើនជាងធម្មតា។

អត្រាផុតពូជនៃសត្វ និងរុក្ខជាតិក៏នឹងកើនឡើង ព្រោះតែសម្របខ្លួនមិនទាន់ពេល នៅពេលដី និងសមុទ្រត្រូវឆ្លងកាត់ការប្រែប្រួលឆាប់រហ័ស។

កម្ដៅផែនដីកើនឡើងក៏នឹងធ្វើឱ្យផ្ទាំងទឹកកកនៅតំបន់ប៉ូលត្រូវរលាយលឿនជាងធម្មតា បណ្ដាលឱ្យទឹកសមុទ្រកើនឡើងខ្ពស់ គំរាមកំហែងដល់បណ្ដាតំបន់ទំនាបនៅលើផែនដី។

ដំណោះស្រាយសម្រាប់បាតុភូតផែនដីឡើងកម្ដៅ រួមមាន

ការស្ដារ និងលើកកម្ពស់គុណភាពហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ
ការកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ឥន្ធនៈហ្វូស៊ីល
ការពារព្រៃឈើ
កាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ថង់ប្លាស្ទិច
ការសន្សំសំចៃអគ្គិសនី និងទឹក
ការបរិភោគបន្លែ ផ្លែឈើឱ្យបានច្រើនជាងមុន
ការប្រើប្រាស់ប្រភពថាមបលបៃតង ថាមពលកកើតឡើងវិញ
ការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាថ្មីនៅក្នុងការការពារផែនដី។

May 2, 2024

ចិនបង្ហើបឱ្យដឹងអំពីស្ថានីយស្រាវជ្រាវលើឋានព្រះចន្ទគំរូដំបូង

ស្ថានីយស្រាវជ្រាវព្រះចន្ទដែលមានរូបរាងដូចទៅនឹងគ្រាប់ស៊ុត ក្នុងនោះមានកន្លែងសម្រាប់អ្នកអវកាសធ្វើការពិសោធ និងកន្លែងសម្រាប់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ។

ក្រុមអ្នកវិទ្យាចិនទើបតែបានបង្ហើបឱ្យដឹងអំពីគំរូដំបូងនៃស្ថានីយស្រាវជ្រាវលើឋានព្រះចន្ទ។ ស្ថានីយដែលមានឈ្មោះថា Moon Pot និងមានរូបរាងដូចទៅនឹងគ្រាប់ស៊ុតនេះ ត្រូវបានរចនាឡើងដោយក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវមកពីសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យា Huazhong University។

លោក Li Bin ដែលជាលេខារបស់សាកលវិទ្យាល័យខាងលើ ឱ្យដឹងថា តាមរយៈការបង្កើតស្ថានីយស្រាវជ្រាវមួយលើឋានព្រះចន្ទ អវកាសចរនឹងមានកន្លែងសម្រាប់ស្រាវជ្រាវ និងធ្វើកិច្ចការប្រចាំថ្ងៃ ព្រោះស្ថានីយនេះផ្ដល់សុវត្ថិភាព និងអាចរស់នៅបាន។

បច្ចុប្បន្ន ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រកំពុងផ្ដោតទៅលើការរចនាម៉ូដសម្រាប់ Moon Pot ដើម្បីអាចសាងសង់បានដោយការបោះពុម្ពបែប 3D ដែលប្រើប្រាស់វត្ថុធាតុដែលត្រូវបាននាំយកមកពីឋានព្រះចន្ទដោយយាន Chang’e 5។

យោងតាមអង្គការអវកាសចិន (CNSA) បេសកកម្មអវកាសនាពេលអនាគតដែលរួមមាន Chang’e 7 (2026), Chang’e 8 (2028) នឹងបង្កើតរូបមន្តមូលដ្ឋានសម្រាប់ស្ថានីយស្រាវជ្រាវព្រះចន្ទដំបូងរបស់ចិន។

April 26, 2024

ឧបករណ៍ផលិតអគ្គិសនីពីប្រតិកម្មនុយក្លេអែរបែបប្រមូលផ្ដុំអាតូម បង្កើតកម្ដៅបាន 37លានអង្សាសេ

(សហរដ្ឋអាម៉េរិក) – FuZe គឺជាឧបករណ៍ខ្នាតតូចតម្លៃទាប អាចបង្កើតកម្ដៅពីប្រតិកម្មនុយក្លេអែរបែបប្រមូលផ្ដុំអាតូម (Nuclear fusion) យ៉ាងឆាប់រហ័ស និងអាចឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការអគ្គិសនីរបស់មនុស្សនៅក្នុងអនាគត។

ឧបករណ៍ខ្នាតតូចមួយដែលផលិតឡើងដោយក្រុមហ៊ុនថាមពល Zap Energy នៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក បង្កើតកម្ដៅអេឡិចត្រុងប្លាស្មាពី 1 ទៅ 3 keV ដែលប្រហែលនឹងពី 11 ទៅ 37 លានអង្សាសេ។ នេះបើតាម Interesting Engineering ចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី 23 មេស 2024។

ខុសពីប្រតិកម្មនុយក្លេអែរបែបបំបែកអាតូម (Nuclear fission) ដែលប្រើប្រាស់នៅក្នុងបណ្ដារោងចក្រថាមពលនុយក្លេអែរលើពិភពលោកបច្ចុប្បន្ន ប្រតិកម្មនុយក្លេអែរបែបប្រមូលផ្ដុំអាតូម (ជាធម្មតាគឺអាតូមរបស់ deuterium និង tritium) ដែលហៅថា Nuclear fusion គឺមិនបញ្ចេញសារធាតុវិទ្យុសកម្មឡើយ។

មិនដូចទៅនឹងបច្ចេកវិទ្យា Nuclear fusion ដទៃ FuZe ក្រុមហ៊ុនថាមពល Zap Energy មិនត្រូវការមេដែកមហាកម្លាំង ឬពន្លឺឡាស៊ែរកម្លាំងខ្លាំងដើម្បីបង្កើតប្លាស្មានោះទេ ដូច្នេះហើយវាមានតម្លៃទាបខ្លាំង។

April 25, 2024

រកស៊ីក្នុងវិស័យណាខ្លះដែលងាយក្លាយជាមហាសេដ្ឋីបំផុត?

ហិរញ្ញវត្ថុ – វិនិយោគ បង្កើតមហាសេដ្ឋីជាង 420 នាក់នៅលើពិភពលោក ក្នុងនោះ Warren Buffett ដែលជាអគ្គនាយកប្រតិបត្តិរបស់ក្រុមហ៊ុន Berkshire Hathaway គឺជាអ្នកមានជាងគេបង្អស់។

ដើមខែនេះ ទស្សនាវដ្ដី Forbes បានប្រកាសបញ្ជីឈ្មោះមហាសេដ្ឋីពិភពលោកសម្រាប់ឆ្នាំ2024។ ឆ្នាំនេះ ពិភពលោកមានមហាសេដ្ឋីសរុបចំនួន 2,781នាក់ ច្រើនជាង 141នាក់បើធៀបនឹងឆ្នាំកន្លង។ ក្នុងនោះ ទ្រព្យរបស់មហាសេដ្ឋីទាំងនេះក៏មានច្រើនជាងមុន ដោយមានរហូតដល់ 14,200 ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក។ យោងតាមស្ថិតិរបស់ Forbes មហាសេដ្ឋីភាគច្រើនរកស៊ីក្នុងវិស័យចំនួន10 ដែលមានដូចខាងក្រោម៖

1/ ហិរញ្ញវត្ថុ-វិនិយោគ

-ចំនួនមហាសេដ្ឋី៖ 427នាក់
-អត្រានៅក្នុងបញ្ជី៖ 15%
-អ្នកមានជាងគេ៖ Warren Buffett (អាម៉េរិក) (133ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក)

2/ បច្ចេកវិទ្យា

-ចំនួនមហាសេដ្ឋី៖ 342នាក់
-អត្រានៅក្នុងបញ្ជី៖ 12%
-អ្នកមានជាងគេ៖ Jeff Bezos (អាម៉េរិក) ( 194ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក)

3/ ផលិត

-ចំនួនមហាសេដ្ឋី៖ 328នាក់
-អត្រានៅក្នុងបញ្ជី៖ 12%
-អ្នកមានជាងគេ៖ Reinhold Wuerth (អាល្លឺម៉ង់) (33.6ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក)

4/ សម្លៀកបំពាក់-លក់រាយ

-ចំនួនមហាសេដ្ឋី៖ 285នាក់
-អត្រានៅក្នុងបញ្ជី៖ 10%
-អ្នកមានជាងគេ៖ Bernard Arnault (បារាំង) (233ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក)

5/ អាហារ – ភេសជ្ជៈ

-ចំនួនមហាសេដ្ឋី៖ 210នាក់
-អត្រានៅក្នុងបញ្ជី៖ 8%
-អ្នកមានជាងគេ៖ Zhong Shanshan (ចិនដីគោក) (62.3ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក)

6/ ពហុវិស័យ

-ចំនួនមហាសេដ្ឋី៖ 201នាក់
-អត្រានៅក្នុងបញ្ជី៖ 7%
-អ្នកមានជាងគេ៖ Mukesh Ambani (ឥណ្ឌា) (116ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក)

7/ សុខាភិបាល

-ចំនួនមហាសេដ្ឋី៖ 197នាក់
-អត្រានៅក្នុងបញ្ជី៖ 7%
-អ្នកមានជាងគេ៖ Dilip Shanghvi (ឥណ្ឌា) (22.6ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក)

8/ អចលនាទ្រព្យ

-ចំនួនមហាសេដ្ឋី៖ 190នាក់
-អត្រានៅក្នុងបញ្ជី៖ 7%
-អ្នកមានជាងគេ៖ Lee Shau Kee (ចិនហុងកុង) (27.7ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក)

9/ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ – កម្សាន្ត

-ចំនួនមហាសេដ្ឋី៖ 104នាក់
-អត្រានៅក្នុងបញ្ជី៖ 4%
-អ្នកមានជាងគេ៖ Rupert Murdoch (អាម៉េរិកដើមកំណើតអូស្ត្រាលី) (19.5 ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក)។

10/ ថាមពល

-ចំនួនមហាសេដ្ឋី៖ 98នាក់
-អត្រានៅក្នុងបញ្ជី៖ 4%
-អ្នកមានជាងគេ៖ Harold Hamm (អាម៉េរិក) (18.5ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក)។

April 25, 2024

ទីក្រុងឆ្លាតវៃតម្លៃដប់ពាន់លានដុល្លាររបស់ក្រុមហ៊ុនតូយ៉ូតា

(ជប៉ុន) – ទីក្រុង Woven City នៅជើងភ្នំហ្វ៊ូជី (Fuji) នឹងប្រើប្រាស់អគ្គិសនីព្រះអាទិត្យ ថ្មឥន្ធនៈឆ្លាតវៃ និងរថយន្តមិនបំភាយឧស្ម័នពុល។

ត្រូវបានរចនាឡើងដោយក្រុមហ៊ុនតូយ៉ូតា (Toyota) ទីក្រុង Women City មានចម្ងាយតែប៉ុន្មានគីឡូម៉ែត្រប៉ុណ្ណោះ ពីភ្នំហ្វ៊ូជី នៃប្រទេសជប៉ុន និងត្រូវបានកសាងតាំងពីឆ្នាំ 2021។ យោងតាមទំព័រ Sun ទីក្រុងអនាគតនេះ ដើរតួនាទីដូចទៅនឹង «បន្ទប់ពិសោធន៍» របស់ក្រុមហ៊ុន ដើម្បីធ្វើតេស្តបណ្ដារថយន្តបើកបរស្វ័យប្រវត្តសន្សំសំចៃថាមពល ដែលមានរហ័សនាមថា «E-palettes»។

មនុស្ស 2ពាន់នាក់ដំបូងនឹងរើមករស់នៅក្នុងទីក្រុងឆ្លាតវៃនេះនៅចុងឆ្នាំ 2024 តាមរយៈគម្រោងសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយដែលមានតម្លៃជិត 10ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក ដើម្បីស្វែងយល់អំពីរូបមន្តក្នុងឥរិយាបថនៃការបើកបររថយន្ត និងអ្នកថ្មើរជើង។

នៅក្នុងទីក្រុងឆ្លាតវៃ ពលរដ្ឋទាំងឡាយនឹងរស់នៅក្នុងផ្ទះដែលដំណើរការដោយអ៊ីដ្រូសែនស្ទើរតែទាំងស្រុង ធ្វើឱ្យទីក្រុងនេះមានភាពស្រស់ស្រាយខ្លាំង។ គ្រប់ផ្ទះសុទ្ធតែមានផ្ទាំងសូឡានៅលើដំបូល រួមនឹងបច្ចេកវិទ្យាបញ្ញាសិប្បនិម្មិតតាមដានសុខភាពអ្នកនៅខាងក្នុង។

យោងតាមប្រធានក្រុមហ៊ុនតូយ៉ូតា Akio Toyoda រាល់មធ្យោបាយធ្វើដំណើរ និងផ្ទះ សុទ្ធតែត្រូវបានតភ្ជាប់តាមរយៈប្រព័ន្ធទិន្នន័យ និងសេនស៊ើរ។ នៅតាមផ្ទះដែលត្រូវបានសង់ពីឈើ នឹងមានរ៉ូបូតជួយធ្វើកិច្ចការប្រចាំថ្ងៃ ជួយឱ្យម្ចាស់ផ្ទះមានភាពឯករាជ្យជាងមុន។

ក្រុមហ៊ុនតូយ៉ូតាឱ្យដឹងថា ការកសាងទីក្រុងពេញលេញមួយ បើទោះទោះក្នុងទ្រង់ទ្រាយតូចក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែវាគឺជាឱកាសពិសេសដើម្បីអភិវឌ្ឍបច្ចេកវិទ្យាថ្មី។

ក្រុមមនុស្សដែលនឹងមករស់នៅក្នុងទីក្រុង Woven City រួមមាន ចាប់ពីក្រុមគ្រួសារ គូស្វាមីភរិយាចូលនិវត្សរ៍ អ្នកលក់រាយ រហូតដល់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ។

April 24, 2024

បច្ចេកវិទ្យាបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិតរបស់អារ៉ាប៊ីសាអូឌីត

ភាគច្រើននៃផ្ទៃដីនៅប្រទេសអារ៉ាប៊ីសាអូឌីត គឺជាសមុទ្រខ្សាច់ និងវាលរហោឋានដែលមិនមានមនុស្សរស់នៅ។ ក្នុងនោះក៏មាន Rub’ AI Khali ដែលជាសមុទ្រខ្សាច់មានផ្ទុកខ្សាច់ច្រើនជាងគេលើពិភពលោក និងសមុទ្រខ្សាច់ An-Nafud ជាទីដែលមានភ្នំខ្សាច់កម្ពស់ជាង 30 ម៉ែត្រ រាប់មិនអស់។

ដោយសារតែមានភូមិសាស្ត្រដូចខាងលើ ទើបប្រទេសនៅអាស៊ីខាងលិចមួយនេះ តែងមានអាកាសធាតុក្ដៅខ្លាំង។ សីតុណ្ហភាពជាមធ្យមនៅក្នុងរដូវក្ដៅគឺប្រហែល 45 អង្សាសេ ប៉ុន្តែក៏អាចឡើងដល់ជាង 50 អង្សាសេផងដែរ។

ប្រទេសអារ៉ាប៊ីសាអូឌីត កំពុងតែងាកទៅរកបច្ចេកវិទ្យាបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិត ក្នុងបំណងបង្កើនបរិមាណទឹកភ្លៀងឱ្យបានច្រើនជាងមុនចាប់ពី 10 ទៅ 20%។ បច្ចេកវិទ្យាដែលអារ៉ាប៊ីសាអូឌីតប្រើប្រាស់គឺ ការបណ្ដុះពពកបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិត។

ចាប់តាំងពីបង្ហាញវត្តមានជាលើកដំបូងនៅសហរដ្ឋអាម៉េរិកកាលពីឆ្នាំ 1946 ការបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិតគឺជាបច្ចេកវិទ្យាដែលត្រូវបានអនុវត្តនៅតាមប្រទេសជាច្រើនលើពិភពលោក។ គិតមកដល់បច្ចុប្បន្ន មានប្រទេសជាង 50 បាន និងកំពុងប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យានេះ។

បណ្ដុះពពកគឺជាបច្ចេកទេសដែលគេប្រើប្រាស់ធាតុគីមី ដែលមានដូចជាភាគល្អិតនៃអ៊ីយ៉ូតប្រាក់ជាដើម បាញ់ទៅលើពពក ដើម្បីបង្កើនបរិមាណទឹកភ្លៀងពីពពក។ នៅពេលចូលទៅដល់ពពក ភាគល្អិតអ៊ីយ៉ូតប្រាក់នឹងស្រូបទាញភាគល្អិតរបស់ទឹក ឱ្យប្រមូលផ្ដុំជុំវិញវា។ បន្ទាប់មក តំណក់ទឹកតូចៗនេះក៏ប៉ះគ្នា បង្កើតបានជាតំណក់ទឹកដែលធំជាងមុន រហូតដល់ធ្លាក់មកជាទឹកភ្លៀង។

បច្ចុប្បន្ន មានមធ្យោបាយចំនួនពីរដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ច្រើន នៅក្នុងការបណ្ដុះពពកដើម្បីបង្កើនទឹកភ្លៀង។ ទីមួយ គឺការប្រើប្រាស់យន្តហោះធុនស្រាលដើម្បីបាញ់កាំជ្រួចភ្លើងដែលមានផ្ទុកភាគល្អិតសូដ្យូមក្លរួ ឬអ៊ីយ៉ូតប្រាក់ ចូលទៅក្នុងពពក។ ទីពីរ គឺការបាញ់រ៉ុក្កែតតូចៗដែលមានផ្ទុកភាគល្អិត ពីដីទៅកាន់ពពក។

បើទោះជាបច្ចេកទេសបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិត តែងតែមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ ប៉ុន្តែវាក៏ត្រូវបានគេសង្ស័យផងដែរ។ ជាក់ស្ដែង កាលពីដើមសប្ដាហ៍នេះ ភ្លៀងធំច្រើនមេដែលប្រហាក់ប្រហែលនឹងបរិមាណទឹកភ្លៀងពីរឆ្នាំបូកចូលគ្នា បានធ្លាក់ចុះលើទីក្រុងឌូបៃរបស់ប្រទេសអេមីរ៉ាត់អារ៉ាប់រួម (UAE) នៅក្នុងមួយថ្ងៃ បង្កឱ្យមានទឹកជំនន់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ នៅលើបណ្ដាញសង្គម គេឃើញមានការបញ្ចេញមតិជាច្រើនដែលចោទថា នេះគឺជាលទ្ធផលនៃការបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិត។ ក៏ប៉ុន្តែ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើនបានបដិសេធការចោទប្រកាន់នេះ៕

April 19, 2024

ប្រព័ន្ធផលិតអគ្គិសនីព្រះអាទិត្យពីទីអវកាសជំនាន់ថ្មីរបស់អង់គ្លេស

(អង់គ្លេស) – Space Solar ឆ្ពោះទៅកាន់ការអភិវឌ្ឍផ្កាយរណបទំហំមួយគីឡូម៉ែត្រដែលបំពាក់ផ្ទាំងសូឡា និងប្រព័ន្ធកញ្ចក់ដើម្បីប្រមូលពន្លឺព្រះអាទិត្យ និងបាញ់បញ្ជូនមកកាន់ផែនដី ក្នុងទម្រង់រលកវិទ្យុ។

ក្រុមហ៊ុនធុរកិច្ចថ្មី Space Solar នៅប្រទេសអង់គ្លេសប្រកាសថា បានទទួលជោគជ័យមួយជំហាននៅក្នុងការអភិវឌ្ឍបច្ចេកវិទ្យាបញ្ជូនអគ្គិសនីដោយមិនប្រើខ្សែ ដែលជាជំហានសំខាន់ជួយប្រែក្លាយគំនិតស្ដីពីការផលិតអគ្គិសនីពីថាមពលព្រះអាទិត្យក្នុងទីអវកាសឱ្យទៅជាការពិត។

ជោគជ័យនេះនឹងជួយឱ្យក្រុមហ៊ុន Space Solar ឆ្ពោះទៅជិតដល់គោលដៅផ្គត់ផ្គង់ថាមពលស្អាតច្រើនជីហ្គាវ៉ាត់ដល់ផែនដី តាមរយៈការប្រើប្រាស់ផ្ទាំងសូឡាដែលដាក់នៅលើគន្លងតារាវិថីផែនដី។ នេះបើតាម Interesting Engineering ចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី 7 មេសា 2024។

Space Solar គឺជាក្រុមហ៊ុនដំបូងគេលើពិភពលោក ដែលប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីដោយមិនបាច់មានខ្សែ 360 ដឺក្រេ។ ប្រព័ន្ធសម្រាប់សាកល្បង HARRIER របស់ពួកគេ ដោះស្រាយឧបសគ្គធំមួយនៅក្នុងការផលិតអគ្គិសនីពីព្រះអាទិត្យនៅក្នុងទីអវកាស។

មិនដូចទៅនឹងបច្ចេកវិទ្យាចាស់ ប្រព័ន្ធ HARRIER អនុញ្ញាតឱ្យបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីទៅគ្រប់ទិស ដោយមិនត្រូវការផ្នែកចល័ត ជួយបង្កើនទាំងប្រសិទ្ធភាព ទាំងទំនុកចិត្ត។

Space Solar អាចនឹងអភិវឌ្ឍផ្កាយរណបដែលមានទំហំមួយគីឡូម៉ែត្រ បំពាក់ផ្ទាំងសូឡា និងប្រព័ន្ធកញ្ចក់ប្រមូលពន្លឺព្រះអាទិត្យ។ អគ្គិសនីដែលផលិតបាននឹងត្រូវបានបំប្លែងទៅជារលកវិទ្យុប្រេកង់ខ្ពស់ និងបាញ់បញ្ជូនមកកាន់ប្រព័ន្ធទទួលនៅលើផែនដី។

ប្រព័ន្ធរបស់ក្រុមហ៊ុនខាងលើទទួលបានការគាំទ្ររបស់រដ្ឋាភិបាលអង់គ្លេស និងទីភ្នាក់ងារអវកាសអឺរ៉ុប។

April 9, 2024

កាត់បន្ថយកម្ដៅលើផែនដី ដោយការបាញ់អំបិលទៅកាន់អាកាស

កាលពីពេលថ្មីៗនេះ បច្ចេកវិទ្យាបង្កើនពន្លឺពពក ត្រូវបានធ្វើតេស្តជាលើកដំបូង ក្នុងបរិយាកាសខាងក្រៅ នៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក។

ព្រឹកថ្ងៃទី 3 មេសា ឆ្នាំ 2024 ប្រព័ន្ធម៉ាស៊ីនបាញ់ភាគល្អិតអំបិល អមនឹងបច្ចេកវិទ្យាឆ្លាតវៃជាច្រើន ទៀត ត្រូវបានដំឡើងលើនាវា Hornet។ ផ្សែងភាគល្អិតអំបិលក៏ត្រូវបានបាញ់ឡើងទៅក្នុងអាកាសជាលើកដំបូង។ ការសាកល្បងនេះនឹងបើកផ្លូវសម្រាប់បច្ចេកវិទ្យាមួយដ៏មានសក្ដានុពល ជួយកាត់បន្ថយស្ថានភាពកើនឡើងកម្ដៅនៅទូទាំងសកលលោក។

វិធីសាស្ត្រនេះជួយឱ្យពពកមានពន្លឺជាងធម្មតា និងចាំងប្លាតវិទ្យុសកម្មព្រះអាទិត្យឱ្យត្រលប់ទៅកាន់ទីអវកាសបានច្រើនជាងមុន ដែលនេះនឹងជួយឱ្យផែនដីបានត្រជាក់ជាងមុន។ នេះបើតាមសារព័ត៌មាន New York Times។

យោងតាម New York Times ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនឹងត្រូវចំណាយពេលច្រើនខែដើម្បីវិភាគ។ ក៏ប៉ុន្តែ លទ្ធផលនៃការវិភាគនឹងជួយឱ្យអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រដឹងថា តើបច្ចេកទេសបង្កើនពន្លឺពពកលើមហាសមុទ្រ មានប្រសិទ្ធភាព ឬអត់។ Robert Wood ប្រធានក្រុមស្រាវជ្រាវអំពីសមុទ្រប្រចាំសាកលវិទ្យាល័យ Washington ឱ្យដឹងដូច្នេះ។

Robert Wood យល់ថា អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រអាចនឹងត្រូវចំណាយពេលមួយទសវត្សរ៍បន្ថែមទៀត ដើម្បីសាកល្បងបច្ចេកវិទ្យានេះ មុននឹងប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាបង្កើនពន្លឺពពកទ្រង់ទ្រាយធំជាផ្លូវការ ដើម្បីបញ្ចុះកម្ដៅផែនដី៕

April 8, 2024

Tag: បច្ចេកវិទ្យា