វត្ថុអវកាសដែលមានឈ្មោះថា J221951 គឺជាមួយក្នុងចំណោមវត្ថុអវកាសដែលភ្លឺចែងចាំងជាងគេដែលអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រធ្លាប់បានរកឃើញ។ វាមានចម្ងាយពីផែនដីរហូតដល់ 10 ពាន់លានឆ្នាំពន្លឺ។ នេះបើយោងតាម Live Science។
នៅក្នុងការសិក្សាស្រាវជ្រាវថ្មីបំផុត ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រមកពីសាកលវិទ្យាល័យ Queen’s Belfast (អង់គ្លេស) បានព្យាយាមរកប្រភពរបស់ពន្លឺចែងចាំងខ្លាំង ដែលតេឡេស្កុប Hubble និង Neil Gehrels Swift របស់ណាសាបានរកឃើញ។
ដំបូងឡើយ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រយល់ច្រឡំថា J221951 គឺជាបាតុភូតផ្ទុះដែលបង្កឡើងដោយការបុកគ្នារបស់ផ្កាយពីរដួង។ ក្រោយមក ទិន្នន័យបន្ថែមពី Hubble និង Neil Gehrels Swift បានបង្ហាញថា J221951 ស្ថិតនៅត្រង់ជួរជាមួយនឹងកាឡាក់ស៊ីមួយដែលមានចម្ងាយពីផែនដីរហូតដល់ 10 ពាន់លានឆ្នាំពន្លឺ។
និយាយឱ្យស្រួលស្ដាប់ គឺថា មនុស្សកំពុងតែមើលទៅកាន់អតីតកាលរបស់កាឡាក់ស៊ីមួយដែលមានវត្តមាននៅពេលចក្រវាលទើបមានអាយុត្រឹមតែជាង ¼ នៃអាយុកាលបច្ចុប្បន្ន និងគយគន់ព្រឹត្តិការណ៍ជះពន្លឺដ៏មហិមាមួយកើតឡើងកាលពី 10 ពាន់លានឆ្នាំមុន។
វត្ថុអវកាសខាងលើត្រូវបានកំណត់អត្តសញ្ញាណថាជាប្រហោងខ្មៅខ្នាតយក្ស ដែលទើបបញ្ចេញសកម្មភាពនៅក្នុងហេតុការណ៍ផ្ទុះដ៏ខ្លាំងក្លាមួយ ទើបវាបញ្ចេញពន្លឺជាទម្រង់ quasar (quasar គឺជាស្នូលកាឡាក់ស៊ីសកម្មដែលមានពន្លឺខ្លាំង)។ ប្រហោងខ្មៅតែងតែបញ្ចេញពន្លឺបែបនេះនៅពេលវាកំពុងហែកស៊ីផ្កាយណាមួយដែលចូលមកក្បែរ។
បើទោះជាវត្ថុអវកាសខាងលើកើតឡើងដោយមូលហេតុអ្វីក៏ដោយ ទិដ្ឋភាពពាន់ឆ្នាំមានម្ដងមួយនេះនៅតែជាឱកាសដ៏សែនល្អ ជួយឱ្យអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រមើលឃើញប្រហោងខ្មៅ ព្រោះនៅពេលអសកម្ម ប្រហោងខ្មៅនឹងងងឹតសូន្យសុង ហើយមនុស្សមិនអាចមើលឃើញ៕
