សឿន សំណាង - La Reine Media

បច្ចុប្បន្នភាពនៃ COVID-19 នៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍

ប្រទេសនិងដែនដីចំនួន221ក្នុងពិភពលោក បានរកឃើញអ្នកផ្ទុកវីរុសCOVID-19 សរុបជាង8.3លាននាក់ ខណៈអ្នកស្លាប់បានកើនឡើងដល់ជាង450,000នាក់។

បច្ចុប្បន្នភាពនៃ COVID-19 នៅក្នុងពិភពលោក៖

ពិភពលោកទាំងមូលបានរកឃើញអ្នកផ្ទុកវីរុសCOVID-19 សរុប8,389,609នាក់ និងអ្នកស្លាប់សរុប450,397នាក់ និងជាសះស្បើយចំនួន4,378,701នាក់។ អ្នកជំងឺថ្មីដែលត្រូវបានរកឃើញក្នុងរយៈពេល24ម៉ោងចុងក្រោយនេះ មានចំនួន141,424នាក់ និងអ្នកស្លាប់5,253នាក់។

បច្ចុប្បន្នភាពនៃ COVID-19 នៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍៖

>ប្រទេសចំនួន4ដែលមានអ្នកជំងឺច្រើនជាង1,000នាក់

ឥណ្ឌូនេស៊ីបានក្លាយជាសម្បុកមេរោគCOVID-19 ធំជាងគេបង្អស់នៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ក្រោយពីបានរកឃើញអ្នកជំងឺថ្មី1,031នាក់ក្នុងរយៈពេល24ម៉ោងចុងក្រោយនេះ ធ្វើឱ្យតួលេខសរុបឡើងដល់41,431នាក់ ក្នុងនោះមាន2,276នាក់បានស្លាប់។ អ្នកស្លាប់កើន45នាក់បើធៀបនឹងម្សិលមិញ។

សិង្ហបុរីបានរកឃើញអ្នកផ្ទុកវីរុសCOVID-19 សរុប41,216នាក់ ក្នុងនោះមានអ្នកជំងឺថ្មី247នាក់ និងអ្នកស្លាប់សរុប26នាក់។

ប្រទេសម៉ាឡេស៊ីបានរកឃើញអ្នកជំងឺសរុប8,515នាក់ អ្នកស្លាប់សរុប121នាក់ និងជាសះស្បើយ7,873នាក់។ ប្រទេសនេះគឺជាសម្បុកមេរោគធំជាងគេលំដាប់ទី3នៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍។

ប្រទេសថៃ៖ អ្នកជំងឺសរុប3,135 អ្នកស្លាប់58នាក់ និងជាសះស្បើយ2,996នាក់។

>ប្រទេសចំនួន5ដែលមានអ្នកជំងឺក្រោម1,000នាក់

ប្រទេសវៀតណាម៖ អ្នកជំងឺសរុប335នាក់ អ្នកជាសះស្បើយ325នាក់។

ប្រទេសម៉ាឡេស៊ី៖ អ្នកជំងឺសរុប262នាក់ អ្នកស្លាប់6នាក់ និងជាសះស្បើយ185។

ប្រទេសប៊្រុយណេ៖ អ្នកជំងឺសរុប141នាក់ ស្លាប់3នាក់ និងជាសះស្បើយ138នាក់។

ទីម័រខាងកើត៖ អ្នកជំងឺសរុប24នាក់ ជាសះស្បើយ24នាក់។

ប្រទេសឡាវ៖ អ្នកជំងឺសរុប19នាក់ ជាសះស្បើយ19នាក់។

>ប្រទេសចំនួន4ដែលមិនទាន់មានករណីស្លាប់ដោយសារវីរុសCOVID-19 រួមមាន កម្ពុជា វៀតណាម ឡាវ និងទីម័រខាងកើត៕

June 18, 2020

កម្ពុជារកឃើញអ្នកជំងឺCOVID-19 ម្នាក់ទៀតហើយនៅក្នុងថ្ងៃទី18មិថុនានេះ!

ក្រសួងសុខាភិបាលកម្ពុជាបានប្រកាសឱ្យដឹងថា បានរកឃើញអ្នកផ្ទុកវីរុសCOVID-19 ចំនួន1នាក់ទៀតនៅក្នុងថ្ងៃនេះ។

យោងតាមទំព័រ Facebook របស់នាយកដ្ឋានប្រយុទ្ធនឹងជំងឺឆ្លងកម្ពុជា (CDC) និងគេហទំព័ររបស់ក្រសួងសុខាភិបាលកម្ពុជា ព្រឹកនេះ (18មិថុនា2020) បានឱ្យដឹងថា កម្ពុជាបានរកឃើញអ្នកផ្ទុកវីរុសCOVID-19 ចំនួន1នាក់ទៀត ដែលនេះបានធ្វើឱ្យតួលេខសរុបនៃអ្នកជំងឺCOVID-19 ដែលបានរកឃើញនៅកម្ពុជា កើនឡើងដល់129នាក់។

អ្នកជំងឺថ្មីនេះគឺជា ជនជាតិខ្មែរត្រលប់មកពីប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ដែលនេះគឺជាករណីនាំចូល។ បច្ចុប្បន្ន អ្នកជំងឺថ្មីនេះ រួមនឹងអ្នកជំងឺ2នាក់ផ្សេងទៀតកំពុងសម្រាកព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀតនៅរាជធានីភ្នំពេញ។

បច្ចុប្បន្ន កម្ពុជាមានអ្នកជំងឺCOVID-19 ដែលកំពុងទទួលការព្យាបាល ចំនួន3នាក់ អ្នកដែលបានជាសះស្បើយមានចំនួន126នាក់។ កម្ពុជាមិនទាន់មានករណីស្លាប់ដោយសារCOVID-19នេះនៅឡើយ។

កម្ពុជាបានរកឃេីញករណីផ្ទុកវីរុសCOVID-19ដំបូងបំផុតនៅថ្ងៃទី27 ខែមករា ឆ្នាំ2020។ កម្ពុជាបានធ្វេីតេស្តរកវីរុសCOVID-19 ចំនួន29,248លើក ដែលស្មេីនឹង1,761នាក់ ក្នុង1លាននាក់។

June 18, 2020

អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រយកសក់មនុស្សមកធ្វើជាអេក្រង់ OLED ប្រភេទថ្មី (មានវីដេអូ)

ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនៅឯសាកលវិទ្យាល័យបច្ចេកវិទ្យា Queensland (QUT) បានពិសោធរកប្រភពធនធានថ្មី ចម្លែក ដើម្បីប្រើប្រាស់ជាផលិតផលបច្ចេកវិទ្យា។ ពួកគេបានរកឃើញថា សក់របស់មនុស្សដែលបានមកពីហាងកាត់សក់នានា អាចយកមកច្នៃជាអេក្រង់ OLED ប្រភេទសរីរាង្គបាន។

សក់គឺជាប្រភពនៃកាបូន និងអាសូតសរីរាង្គដ៏ល្អ ដែលមានប្រយោជន៍ក្នុងការបង្កើតបានជាគ្រាប់ល្អិតបញ្ចេញពន្លឺ។ សក់ត្រូវបានអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រដុតដោយប្រើកម្ដៅ240អង្សាសេដើម្បីបង្កើតជាវត្ថុធាតុមួយដែលមានផ្ទុកសារធាតុកាបូននិងអាសូត។ បន្ទាប់មក វត្ថុធាតុនេះត្រូវបានច្នៃឱ្យទៅជាគ្រាប់មហាល្អិតណាណូកាបូន (carbon nanodots) ដែលមានទំហំតូចជាង10ណាណូម៉ែត្រ (nanometer)។ សក់មនុស្ស1សរសៃមានទំហំស្មើនឹង 75,000ណាណូម៉ែត្រ។

ក្រោយមក គ្រាប់ណាណូ (nanodots) ទាំងនេះត្រូវបានបែងជាចំណែកតាមរយៈការប្រើសារធាតុ polymer ដើម្បីឱ្យពួកវាតភ្ជាប់ជាមួយគ្នា ក្នុងបំណងបង្កើតបានជាវត្ថុធាតុមួយដែលក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រហៅថា “កោះណាណូ” (nano island)។ នេះគឺជាវត្ថុធាតុដែលអាចយកទៅធ្វើជាស្រទាប់សកម្មនៅក្នុងឧបករណ៍អេក្រង់ OLED។

អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រយកសក់មនុស្សមកធ្វើជាអេក្រង់ OLED ប្រភេទថ្មី — សក់មនុស្ស1សរសៃមានទំហំស្មើនឹង 75,000ណាណូម៉ែត្រ។

នៅពេលដែលចរន្តអគ្គិសនីតូចមួយត្រូវបានបញ្ជូនឆ្លងកាត់ បណ្ដាណាណូដតទាំងនេះនឹងបញ្ចេញពន្លឺពណ៌ខៀវ។ ថ្វីបើវាមិនភ្លឺពេក ប៉ុន្តែវានៅតែមានប្រយោជន៍សម្រាប់ផលិតអេក្រង់ខ្នាតតូច ដូចជាឧបករណ៍ពាក់នៅលើរាងកាយមនុស្សជាច្រើន។

Prashant Sonar ដែលជាសមាជិកសំខាន់ម្នាក់របស់ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រខាងលើបានឱ្យដឹងថា៖ “បណ្ដាឧបករណ៍បញ្ចេញពន្លឺតាមបែបសរីរាង្គដែលមានប្រភពពីកាបូន (ដូចជាសក់) អាចត្រូវបានប្រើជាឧបករណ៍ក្នុងផ្ទះ ដូចជាប្រអប់ឆ្លាតវៃជាដើម។ ពួកវាក៏អាចត្រូវបានប្រើប្រាស់ពេលគេត្រូវការប្រភពពន្លឺស្រាលៗដូចជានៅលើបន្ទះក្ដារជូនដំណឹង។ល។ ក្រៅពីនេះ ដោយសារតែមិនប៉ះពាល់ដល់សុខភាព វាក៏អាចត្រូវបានប្រើនៅក្នុងវិស័យវេជ្ជសាស្ត្រផងដែរ”។

ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រខាងលើបានបញ្ជាក់ថា ក្នុងអនាគតដ៏ខ្លីខាងមុខ រោមសត្វ ដូចជាចៀម និងសត្វចិញ្ចឹមផ្សេងទៀត ក៏នឹងត្រូវបានយកមកធ្វើជាឧបករណ៍បច្ចេកវិទ្យាដូចគ្នានេះដែរ។

លទ្ធផលនៃការសិក្សាស្រាវជ្រាវខាងលើ ត្រូវបានចុះផ្សាយនៅលើទំព័រទស្សនាវដ្ដី Advanced Materials៕

ប្រភព៖ New Atlas

June 17, 2020

ជំងឺមួយប្រភេទដែលមានរោគសញ្ញាស្រដៀង COVID-19 កំពុងឆ្លងរាលដាលនៅ New York

ជំងឺមួយប្រភេទដែលកើតឡើងដោយសារចៃឆ្កែមួយប្រភេទ មានរោគសញ្ញាស្រដៀងនឹងជំងឺរលាកសួតដែលបង្កឡើងដោយវីរុសCOVID-19 បច្ចុប្បន្នមានការកើនឡើងច្រើននៅទីក្រុង New York សហរដ្ឋអាមេរិក។

សារព័ត៌មាន FOX6Now បានរាយការណ៍ថា មជ្ឈមណ្ឌលគ្រប់គ្រងនឹងទប់ស្កាត់ជំងឺសហរដ្ឋអាមេរិក CDC (Centers for Disease Control and Prevention) បានឱ្យដឹងថា ជំងឺដែលត្រូវបានគេហៅថា ជំងឺចៃឆ្កែ Anaplasmosis នេះ គឺកើតឡើងដោយសារបាក់តេរីមួយប្រភេទដែលបានឆ្លងទៅមនុស្សតាមរយៈស្នាមខាំរបស់ចៃឆ្កែឈ្មោះ tick មួយប្រភេទ។ រោគសញ្ញានៃជំងឺនេះមានដូចជា ក្ដៅខ្លួន រងាញាក់ញ័រ ឈឺក្បាល និងឈឺសព្វសារពាង្គកាយ។ រោគសញ្ញាទាំងនេះក៏ត្រូវបាន CDC កត់ត្រាថាស្រដៀងទៅនឹងជំងឺរលាកសួតដែលកើតឡើងដោយសារវីរុសCOVID-19ផងដែរ។

នាយករងនៃអង្គភាពគ្រប់គ្រង់ជំងឺឆ្លងរបស់ក្រសួងសុខាភិបាលនៃរដ្ឋ New York លោក Byron Backenson បានប្រាប់សារព័ត៌មាន Adirondack Explorer ថា៖ “តួលេខនៃករណីឆ្លងជំងឺនេះពិតជាកំពុងកើនឡើងខ្ពស់ ពិសេសគឺនៅក្នុងតំបន់ភាគឦសាននៃទីក្រុង New York”។

រោគសញ្ញារបស់ជំងឺចៃឆ្កែ Anaplasmosis នេះ តែងតែស្ដែងឡើងក្រោយរយៈពេលពី 1-2សប្ដាហ៍បន្ទាប់ពីបានឆ្លងបាក់តេរីដោយសារចៃឆ្កែខាំ។ មន្ត្រីសុខាភិបាលបានឱ្យដឹងថា បើសិនជាមិនបានព្យាបាលឱ្យទាន់ពេលទេ វាអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត។

លោក Byron Backenson បានឱ្យដឹងថា នៅក្នុងស្ថានភាពវឹកវរនៃវិបត្តិសុខាភាពដែលបង្កឡើងដោយវីរុសCOVID-19 សាធារណជនពិបាកមើលឃើញអំពីការកើនឡើងនៃជំងឺចៃឆ្កែនេះ។ លោកបន្តថា ជំងឺនេះមិនត្រូវបានគេយកចិត្ត្ទុកដាក់ស្មើនឹងជំងឺ Lyme ដែលជាជំងឺមួយប្រភេទឆ្លងពីចៃឆ្កែដែលគេតែងជួបជាញឹកញាប់នៅទីក្រុង New York នោះទេ។

យោងតាមរបាយការណ៍ ក្រៅពីទីក្រុង New York ក្នុងឆ្នាំ2009 នៅទូទាំងរដ្ឋ New York មានករណីឆ្លងជំងឺចៃឆ្កែ Anaplasmosis សរុបចំនួនជាង300នាក់ ប៉ុន្តែនៅឆ្នាំ2018 តួលេខនេះបានកើនជាងទ្វេដង។

ការសិក្សាស្រាវជ្រាវបង្ហាញថា ក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតមិនអាចពិនិត្យដឹងជំងឺ Lyme បានត្រឹមត្រូវនោះឡើយ ចំណែកជំងឺចៃឆ្កែ Anaplasmosis នេះវិញ គឺមានភាពងាយស្រួលក្នុងការកំណត់ដឹងច្បាស់។ យោងតាម CDC ជំងឺចៃឆ្កែ Anaplasmosis តែងត្រូវបានព្យាបាលដោយថ្នាំប្រឆាំងមេរោគអង់ទីប៊ីយ៉ូទិក។

មន្ទីរសុខាភិបាលទីក្រុង New York ឱ្យដឹងថា ចៃឆ្កែ Anaplasmosis តែងតែត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងព្រៃ ឬគុម្ពោតព្រៃ។ ពួកវាតោងជាប់ទៅនឹងស្មៅ គុម្ពោតព្រៃ ក៏ដូជារស់នៅក្រោមស្មៅ និងក្នុងសួនផ្កា ជាពិសេសនៅក្នុងតំបន់ក្បែរព្រៃ និងនៅក្នុងគំនរបាក់បែកចាស់ៗ ហើយនៅពេលមានឆ្កែទៅដេកចំកន្លែងដែលពួកវារស់នៅ ពួកវាអាចតោងជាប់នឹងរោមឆ្កែ រួចក៏រស់នៅក្រោមរោមឆ្កែ ដោយបឺតឈាមជាអាហារ។

វិធីល្អបំផុតដើម្បីទប់ស្កាត់ជំងឺខាងលើ យើងត្រូវតែចៀសវាងការប៉ះពាល់សំរាមដែលមានប្រភពពីព្រៃ គុម្ភោតព្រៃ និងស្មៅ ព្រមទាំងត្រូវងូតទឹកដុសសាប៊ូឱ្យឆ្កែរបស់លោកអ្នកឱ្យបានទៀងទាត់ និងឧស្សាហ៍ពិនិត្យមើលស្បែកឆ្កែ ឬស្បែករបស់លោកអ្នក ក្រោយពេលបានឆ្លងកាត់កន្លែងដែលសង្ស័យថាអាចមានមេរោគ៕

ប្រភព៖ Epoch Times

June 17, 2020

ក្លាយជាមហាសេដ្ឋីឆ្នាំ2020 ដោយសារស្រោមដៃកៅស៊ូ

Thai Kim Sim មកពីក្រុមហ៊ុន Supermax Corp និង Lim Kuang Sia មកពីក្រុមហ៊ុន Kossan Rubber មានទ្រព្យលើសពី1ពាន់លានដុល្លារអាមេរិកគិតមកដល់ឆ្នាំនេះ ដោយសារពួកគេផលិតស្រោមដៃកៅស៊ូ។

ម៉ាឡេស៊ីដែលជាប្រទេសផលិតស្រោមដៃកៅស៊ូប្រមាណជា65% ក្នុងចំណោមស្រោមដៃកៅស៊ូសរុបដែលត្រូវបានផលិតនៅទូទាំងពិភពលោក បច្ចុប្បន្នមានមហាសេដ្ឋីយ៉ាងតិចចំនួន4រូបដែលស្ថិតក្នុងវិស័យនេះ។ ក្នុងនោះ មាន2រូបទើបតែបានក្លាយជាមហាសេដ្ឋីនៅក្នុងឆ្នាំ2020។ យោងតាម Bloomberg Billionaires Index អ្នកជំនួញ Thai Kim Sim មកពីក្រុមហ៊ុន Supermax Corp គឺជាឈ្មោះថ្មីបំផុតដែលទើបត្រូវបានកត់ត្រាក្នុងបញ្ជីនេះ (Bloomberg Billionaires Index) ជាមួយនឹងទ្រព្យសម្បត្តិបច្ចុប្បន្នឡើងដល់ខ្ទង់1ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក។ លោក Thai Kim Sim បានក្លាយជាមហាសេដ្ឋីក៏ព្រោះតែតម្លៃមូលបត្ររបស់ក្រុមហ៊ុននេះបានកើនឡើងខ្ពស់ក្នុងខែមិថុនា។ ចំណែក Lim Kuang Sia មកពីក្រុមហ៊ុន Kossan Rubber ក៏ជាមហាសេដ្ឋីថ្មីនៅក្នុងឆ្នាំ2020នេះ ដោយមានទ្រព្យ 1.1ពាន់លានដុល្លារ។

តម្រូវការទូទាំងពិភពលោកបានកើនឡើងខ្ពស់ នាំឱ្យតម្លៃមូលបត្ររបស់បណ្ដាក្រុមហ៊ុនផលិតសម្ភារការពារសុខភាពក៏បានឡើងខ្ពស់ ជួយឱ្យប្រទេសម៉ាឡេស៊ីមានមហាសេដ្ឋីកាន់តែច្រើន។ Top Glove Corp ដែលជាក្រុមហ៊ុនផលិតស្រោមដៃកៅស៊ូធំជាងគេបង្អស់ក្នុងពិភពលោក និងក្រុមហ៊ុន Hartalega Holdings រួមនឹងក្រុមហ៊ុន Kossan Rubber Industries សុទ្ធតែទទួលបានផលប្រយោជន៍ច្រើនពី COVID-19។ ប៉ុន្តែ ដោយមានកំណើនខ្ពស់ជាងមុនដល់ទៅ5ដង Supermax ឯណេះវិញទេទើបជាឈ្មោះដែលត្រូវបានគេចាប់អារម្មណ៍បំផុតនៅក្នុងឆ្នាំនេះ។

“ការពាក់ស្រោមដៃដើម្បីធ្វើការគ្រប់បែបសព្វយ៉ាង បានក្លាយជារឿងធម្មតាទៅហើយ មិនថានៅក្នុងវិស័យសុខាភិបាល ឬវិស័យលក់រាយ។ កំណើននៃការប្រើប្រាស់ស្រោមដៃកៅស៊ូ នឹងផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ច្រើនក្នុងរយៈពេលវែងដល់បណ្ដាក្រុមហ៊ុនផលិតស្រោមដៃ” នេះបើតាម Walter Aw អ្នកវិភាគមកពីក្រុមហ៊ុន CGS-CIMB Research។ អ្នកវិភាគរូបនេះបន្តថា “Supermax គឺជាដំណើររឿងដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍បំផុត ព្រោះថា ពួកគេធ្វើការផលិតស្រោមដៃដោយខ្លួនឯង ខណៈដែលក្រុមហ៊ុនដទៃ ភាគច្រើនគឺជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់បន្ត”។

ក្លាយជាមហាសេដ្ឋីដោយសារស្រោមដៃកៅស៊ូ — Thai Kim Sim មកពីក្រុមហ៊ុន Supermax Corp

Thai Kim Sim និងភរិយា បានបង្កើត Supermax កាលពីឆ្នាំ1987 ដែលដំបូងឡើយ ពួកគេគ្រាន់តែរកស៊ីលក់ដូរស្រោមដៃប៉ុណ្ណោះ។ រហូតដល់ឆ្នាំ1989 ទើបពួកគេចាប់ផ្ដើមផលិត។ នេះគឺជាក្រុមហ៊ុនផលិតដំបូងគេដែលមានពាណិជ្ជសញ្ញាដោយឡែកដើម្បីគាំទ្រដល់ការអំពាវនាវរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលម៉ាឡេស៊ី។ បច្ចុប្បន្ន ក្រុមហ៊ុននេះ បាននិងកំពុងនាំចេញស្រោមដៃកៅស៊ូទៅកាន់ប្រទេសជាង160 ដោយផ្គត់ផ្គង់ស្រោមដៃសុខាភិបាលបានប្រមាណជា12% នៃតម្រូវការសរុបនៅទូទាំងពិភពលោក។

លោក Thai និងគ្រួសាររបស់លោក កាន់កាប់ភាគហ៊ុន 38% នៅក្នុងក្រុមហ៊ុន Supermax។ ប្រាក់ចំណូលរបស់ក្រុមហ៊ុននេះបានកើន24% (447លានរីងហ្គីត/104,461,262លានដុល្លារអាមេរិក) នៅក្នុងខែមីនាឆ្នាំ2020 ក្នុងនោះមួយភាគធំគឺបានមកពីឥទ្ធិពលរបស់ COVID-19។ ក្រុមហ៊ុននេះផលិតស្រោមដៃចំនួន24ពាន់លានស្រោមជារៀងរាល់ឆ្នាំ ហើយតាមគម្រោង ពួកគេនឹងផលិត44ពាន់លានស្រោមនៅក្នុងឆ្នាំ2024។ នៅក្នុងខែមិថុនានេះ Supermax បានទិញដីបន្ថែមទៀតដើម្បីពង្រីកទំហំនៃទីតាំងផលិត ក៏ដូចជាដើម្បីបង្កើនផលិតភាព។

តម្រូវការស្រោមដៃកៅស៊ូនៅទូទាំងពិភពលោក អាចកើន11% ឡើងដល់330ពាន់លានស្រោមនៅក្នុងឆ្នាំនេះ។ ផលិតផលចំនួន 2/3នៃតួលេខនេះនឹងអាចមកពីប្រទេសម៉ាឡេស៊ី។ នេះបើតាមសមាគមនៃក្រុមហ៊ុនផលិតស្រោមដៃកៅស៊ូរបស់ម៉ាឡេស៊ី។

Lim Kuang Sia មកពីក្រុមហ៊ុន Kossan Rubber

ម៉ាឡេស៊ីបានក្លាយជាប្រទេសនាំមុខគេក្នុងការផលិតស្រោមដៃកៅស៊ូតាំងពីទសវត្សរ៍ទី80នៃសហស្សវត្សមុន ដោយសារតែតម្រូវការកើនឡើងខ្ពស់ព្រោះជំងឺអេដស៍ (AIDS)។ ប្រាក់ចំណាយទៅកម្មករមានកម្រិតទាប ដើមកៅស៊ូច្រើន និងវិស័យឧស្សាហកម្មរ៉ែប្រេងធំ គឺជាមូលហេតុដែលបានជួយឱ្យបណ្ដាក្រុមហ៊ុននៅក្នុងប្រទេសនេះ មានភាពងាយស្រួលក្នុងការផលិតស្រោមដៃកៅស៊ូ។

ក្រៅពី Supermax មូលបត្ររបស់ Top Glove ដែលបានកើនឡើងច្រើនជាងមុន3ដងនៅក្នុងឆ្នាំនេះក៏បានជួយឱ្យទ្រព្យរបស់ស្ថាបនិក Lim Wee Chai ឡើងដល់2.5ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក។ ក្រុមហ៊ុននេះក៏រកបានប្រាក់ចំណេញច្រើនជាងមុន4ដង ពោលគឺឡើងដល់ 348លានរីងហ្គីត (81លានដុល្លារ) ក្នុងរយៈពេលពីខែមីនាដល់ខែឧសភា2020។ ចំណែកប្រាក់ចំណូលសរុបក៏កើនឡើងខ្ពស់មិនធ្លាប់មានពីមុនមកផងដែរ។

មូលបត្ររបស់ Hartalega និង Kossan Rubber ក៏បានកើនឡើងទ្វេដងក្នុងឆ្នាំនេះ។ ស្ថាបនិក Hartalega Kuan Kam Hon និងគ្រួសារ បច្ចុប្បន្នមានទ្រព្យ 4.8ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក។ ចំណែក Lim Kuang Sia មកពីក្រុមហ៊ុន Kossan Rubber ក៏មានទ្រព្យ 1.1ពាន់លានដុល្លារ៕

ប្រភព៖ Bloomberg

June 17, 2020

ទាហានឥណ្ឌា20នាក់បានស្លាប់នៅក្នុងហេតុការណ៍វាយតប់គ្នាជាមួយទាហានចិន

កងទ័ពជើងគោកឥណ្ឌាបានឱ្យដឹងថា ទាហានរបស់ខ្លួនចំនួន20នាក់បានស្លាប់នៅក្នុងករណីវាយតប់គ្នាជាមួយទាហានចិននៅតំបន់ព្រំដែនដែលកំពុងមានជម្លោះ ដែលស្ថិតនៅតំបន់ Galwan កាលពីថ្ងៃទី15មិថុនាកន្លងទៅ។

“ទាហានឥណ្ឌា17នាក់ដែលរងរបួសធ្ងន់ធ្ងរនៅពេលបំពេញបេសកកម្មនៅតំបន់មានជម្លោះ និងត្រូវស្ថិតក្រោមសីតុណ្ហភាពក្រោម 0°C ក្នុងរយៈពេលវែង បណ្ដាលឱ្យពួកគេត្រូវបាត់បង់ជីវិត នាំឱ្យចំនួនទាហានដែលបានស្លាប់ក្នុងការបំពេញភារកិច្ចនៅព្រំដែនបានឡើងដល់20នាក់” នេះបើតាមកងទ័ពជើងគោកឱ្យដឹងកាលពីថ្ងៃទី16មិថុនា ដែលនេះទាក់ទិននឹងករណីវាយតប់គ្នាយ៉ាងខ្លាំងក្លារវាងទាហានឥណ្ឌា និងទាហានចិននៅតំបន់ព្រំដែនដែលកំពុងមានជម្លោះ។

ករណីវាយតប់គ្នាបានកើតឡើងនៅព្រលប់ថ្ងៃទី15មិថុនា នៅជ្រលងភ្នំ Galwan ក្នុងតំបន់ Ladakh ជាកន្លែងដែលឥណ្ឌានិងចិនសុទ្ធតែអះអាងថាជាកម្មសិទ្ធិរបស់ខ្លួន។ នេះគឺជាករណីវាយតប់គ្នាដែលបង្កឱ្យមានមនុស្សស្លាប់ដំបូងគេបង្អស់រាប់ចាប់ពីករណីចិនស្ទាក់វាយទាហានឥណ្ឌាក្នុងឆ្នាំ1975 នៅលើបន្ទាត់គ្រប់គ្រងជាក់ស្ដែង (Line of Actual Control/LAC) ជាកន្លែងដែលត្រូវបានចាត់ទុកថាជាព្រំដែនចិន-ឥណ្ឌា។ បន្ទាត់ព្រំដែនដែលមានប្រវែង 3,488គីឡូម៉ែត្រនេះ ត្រូវបានបង្កើតឡើងក្រោយសង្គ្រាមចិន-ឥណ្ឌា ឆ្នាំ1962។

ទាហានឥណ្ឌាកំពុងការពារព្រំដែននៅតំបន់ភ្នំ Bumla ជាប់នឹងព្រំដែនចិនកាលពីឆ្នាំ2012

“ប្រភពព័ត៌មានពីរដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌាឱ្យដឹងថា នៅពេលទាហានទាំងសងខាងកំពុងពិភាក្សាអំពីវិធានការកាត់បន្ថយភាពតានតឹងនៅតំបន់កំពុងមានជម្លោះ ស្រាប់តែទាហានចិនវាយតប់គ្នាជាមួយនឹងទាហានឥណ្ឌា។ ភាគីចិនបានបន្ថែមកម្លាំងជំនួយ ហើយអំពើងហិង្សាខ្លាំងក្លាក៏បានកើតឡើងនិងអូសបន្លាយពេលជាច្រើនម៉ោង។

ប្រភពឱ្យដឹងថា “ពួកគេវាយប្រហារគ្នាដោយដំបងដែក ធ្វើឱ្យទាហានភាគីរបស់ខ្ញុំត្រូវរងរបួសធ្ងន់ និងខ្លះដួលសន្លប់។ ក្នុងពេលនោះដែរ ទ័ពជំនួយរបស់ចិនក៏បានមកដល់ និងវាយប្រហារមកពួកយើងដោយដុំថ្ម”។

ឥណ្ឌាឱ្យដឹងថា ភាគីខាងទាហានចិនក៏រងរបួស និងស្លាប់ផងដែរ ប៉ុន្តែប្រទេសចិនមិនបានប្រកាសឱ្យដឹងអំពីចំនួនអ្នកស្លាប់និងរបួសក្នុងករណីវាយតប់គ្នានេះនោះទេ។ ភាគីទាហានចិនបានចោទប្រកាន់ថា ទាហានឥណ្ឌាបានឆ្លងចូលមកទឹកដីរបស់ពួកគេ យើងវាយប្រហារលើទាហានចិន។

យ៉ាងនេះក្ដី ភាគីទាំងសងខាងបានបញ្ជាក់ថា មិនមានការប្រើប្រាស់កាំភ្លើងនោះទេនៅក្នុងករណីនេះ ហើយការស្លាប់និងរបួសភាគច្រើនកើតឡើងដោយសារការប្រើប្រាស់កណ្ដាប់ដៃ ដុំថ្ម និងដំបងដែក។

អ្នកនាំពាក្យបញ្ជាការដ្ឋានកងទ័ពចិនប្រចាំភូមិភាគខាងលិចបានចោទថា “ឥណ្ឌាមិនគោរពកិច្ចសន្យា និងបានឆ្លងកាត់បន្ទាត់ LAC ដោយខុសច្បាប់”។ លោកបន្តថា “ពួកគេមានចេតនាវាយប្រហារនាំឱ្យមានការវាយតប់គ្នាកើតឡើង បណ្ដាលឱ្យមានអ្នកស្លាប់និងរបួសច្រើននាក់”។

ចំណែកឯក្រសួងការបរទេសឥណ្ឌាវិញ ក៏បានចោទទាហានចិនថាបានបង្កើតឱ្យមានករណីវាយតប់គ្នានៅព្រំដែន ដោយសារភាគីចិនស្វែងរកវិធីដោយឯកតោភាគីដើម្បីផ្លាស់ប្តូរស្ថានភាពនៅតំបន់កំពុងមានជម្លោះ។

June 17, 2020

ទាហានឥណ្ឌា-ចិន វាយតប់គ្នានៅព្រំដែន បណ្ដាលឱ្យមនុស្ស3នាក់ស្លាប់

ទាហានឥណ្ឌា និងទាហានចិន “ប្រវាយប្រតប់គ្នា” យ៉ាងខ្លាំងក្លានៅជ្រលងភ្នំ Galwan ក្នុងតំបន់ Ladakh បណ្ដាលឱ្យទាហានឥណ្ឌា3នាក់បានបាត់បង់ជីវិត។

ក្នុងខណៈពេលធ្វើសកម្មភាពកាត់បន្ថយភាពតានតឹងដែលចេះតែកើនឡើងរវាងចិននិងឥណ្ឌានៅជ្រលងភ្នំ Galwan មានករណីវាយតប់គ្នាមួយបានកើតឡើង នាំឱ្យភាគីទាំងសងខាងរងរបួស និងស្លាប់។ នាយទាហានម្នាក់ និងទាហានឥណ្ឌា2នាក់បានបាត់បង់ជីវិត” នេះបើតាមសេចក្ដីប្រកាសក្នុងថ្ងៃនេះរបស់កងទ័ពឥណ្ឌា។

កងទ័ពឥណ្ឌាបានបញ្ជាក់ថា ទាហាន3នាក់របស់ខ្លួនដែលត្រូវបានសម្លាប់នោះមិនមែនដោយសារការបាញ់ប្រហារនោះទេ។

ក្នុងសេចក្ដីប្រកាសខាងលើបានឱ្យដឹងដែរថា “ក្រុមមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់របស់ប្រទេសទាំងពីរកំពុងជួបពិភាក្សាគ្នាដើម្បីរកវិធីកាត់បន្ថយកម្ដៅនៃស្ថានករណ៍នេះ”។

ទាហានឥណ្ឌា-ចិន វាយតប់គ្នា បណ្ដាលឱ្យមនុស្ស3នាក់ស្លាប់

សារព័ត៌មានឥណ្ឌាបានចេញផ្សាយថា នាយទាហាននិងទាហានឥណ្ឌា3នាក់ដែលបានស្លាប់នោះ គឺស្ថិតនៅក្នុងជួរកងទ័ពជើងគោក ក្នុងនោះមាននាយទាហានម្នាក់មានឋានន្តរស័ក្ដិអនុសេនីយ៍។ នេះគឺជាហេតុការណ៍ប្រើហិង្សាដាក់គ្នាដំបូងដែលបង្កឱ្យមានមនុស្សស្លាប់រវាងទាហានចិននិងឥណ្ឌានៅតំបន់ព្រំដែន រាប់ចាប់ពីឆ្នាំ1975 រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន។

ទាហានឥណ្ឌានិងទាហានចិនបាននិងកំពុងប្រឈមមុខដាក់គ្នាអស់រយៈពេលជាច្រើនសប្ដាហ៍មកហើយនៅបឹង Pangong Tso ជ្រលងភ្នំ Galwan ក្នុងតំបន់ Demchok និងមូលដ្ឋាន Daulat Beg Oldi នៅភាគខាងត្បូងតំបន់ Ladakh។ ការប្រវាយប្រតប់គ្នាជាច្រើនលើកកន្លងមកបានបណ្ដាលឱ្យភាគីទាំងសងខាងរងរបួស ប៉ុន្តែមិនមានករណីស្លាប់នោះទេ។

https://www.youtube.com/watch?v=oz62eFRVH8A

ភាគីឥណ្ឌាបានចោទប្រកាន់ទាហានមួយក្រុមរបស់ចិនថា បានឆ្លងកាត់បន្ទាត់ព្រំដែន និងបានចូលមកក្នុងទឹកដីដែលឥណ្ឌាកំពុងកាន់កាប់។

ក្រុមអ្នកវិភាគយល់ឃើញថា មូលហេតុដែលនាំឱ្យមានករណីប្រវាយប្រតប់គ្នារវាងទាហានចិននិងទាហានឥណ្ឌានេះគឺដោយសារឥណ្ឌាធ្វើការសាងសង់ផ្លូវថ្នល់នានា និងព្រលានយន្តហោះក្នុងតំបន់ Ladakh។ ប្រទេសចិនបានធ្វើការប្រឆាំងជាច្រើនលើកចំពោះការសាងសង់ផ្លូវ និងព្រលានយន្តហោះរបស់ឥណ្ឌានេះ។

រដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌាកំពុងអនុវត្តគម្រោងកែលម្អផ្លូវថ្នល់ក្នុងតំបន់ ក្នុងនោះផ្លូវចំនួន66ខ្សែនៅតាមបន្ទាត់ព្រំដែនជាមួយចិននឹងត្រូវបានស្ថាបនាចាប់ពីឆ្នាំ2022ខាងមុខ។ ផ្លូវមួយខ្សែក្នុងចំណោមនោះគឺជាផ្លូវដែលឆ្លងកាត់ជ្រលងភ្នំ Galwan ភ្ជាប់ជាមួយមូលដ្ឋានទ័ព Daulat Beg Oldi ដែលត្រូវបានសម្ពោធបើកករដ្ឋានសាងសង់កាលពីខែតុលា ឆ្នាំ2019។

ចិននិងឥណ្ឌាបានបង្កើតយន្តការដោះស្រាយជម្លោះព្រំដែនចាប់ពីឆ្នាំ1962 បន្ទាប់ពីសង្គ្រាមចិន-ឥណ្ឌាបានបញ្ចប់។ ក្នុងសង្គ្រាមនោះ ឥណ្ឌារងការខូចខាតច្រើនជាងគេ បង្ខំឱ្យប្រទេសនេះត្រូវធ្វើកំណែទម្រង់កងទ័ពដើម្បីត្រៀមសម្រាប់សង្គ្រាមនាពេលអនាគត៕

ប្រភព៖ សារព័ត៌មានបរទេស

June 16, 2020

អ្នកមាននៅហុងកុងត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ស្ថានភាពអាក្រក់បំផុតទាក់ទិននឹងទ្រព្យសម្បត្តិ និងអស្ថិរភាពសង្គម

Cheng ដែលជាអ្នកជំនួញហុងកុងម្នាក់ បានផ្ទេរប្រាក់10លានដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិកទៅកាន់ប្រទេសសិង្ហបុរី ចំណែក Dennis ដែលជាប្រធានក្រុមហ៊ុនពិគ្រោះយោបល់ក៏កំពុងស្វែងរកទិញផ្ទះនៅប្រទេសអង់គ្លេស។

ហុងកុងដែលជាមជ្ឈមណ្ឌលហិរញ្ញវត្ថុអាស៊ី កំពុងតែឆ្លងកាត់វិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចនិងនយោបាយដ៏អាក្រក់បំផុត រាប់ចាប់ពីឆ្នាំ1997។ បើទោះជាមកដល់បច្ចុប្បន្ន ទីក្រុងហុងកុងមិនទាន់មានរលកនៃការដកទុន ប៉ុន្តែក្រុមអ្នកមាននៅទីនេះក៏កំពុងតែដុតដៃដុតជើងក្នុងការទប់ទល់នឹងហានិភ័យដែលអាចកើតឡើងនាពេលខាងមុខ។ ពួកគេកាត់បន្ថយវត្តមាននៅហុងកុង និងស្វែងរកវិធីដើម្បីអាចដកទ្រព្យចេញពីទីនេះ។

Cheng គឺជាឧទាហរណ៍។ អ្នកជំនួញហុងកុង ឈ្មោះ Cheng នេះ បានផ្ទេរប្រាក់ចំនួន10លានដុល្លារអាមេរិក ទៅកាន់សិង្ហបុរី និងកំពុងដាក់លក់ផ្ទះរបស់ខ្លួននៅហុងកុងផងដែរ។ លោក Cheng មិនទាន់មានគម្រោងចាកចេញពីហុងកុងនៅឡើយ ប៉ុន្តែកំពុងពិចារណាទៅលើជម្រើសដទៃ។ លោកនិងក្រុមគ្រួសារសុទ្ធតែមានលិខិតឆ្លងដែនសម្រាប់ទៅកាន់សហរដ្ឋអាមេរិក កាណាដា អូស្ត្រាលី និងបារាំង។ គ្រួសារលោក Cheng កំពុងមានការព្រួយបារម្ភចំពោះបញ្ហាដែលចិនរឹតបន្តឹងក្នុងការគ្រប់គ្រងហុងកុង និងហានិភ័យនៃអស្ថិរភាពដែលកាន់តែតានតឹងឡើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។

អ្នកមាននៅហុងកុងត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ស្ថានភាពអាក្រក់បំផុតទាក់ទិននឹងទ្រព្យសម្បត្តិ និងអស្ថេរភាពសង្គម — ទីក្រុងហុងកុង

ធនាគារដែលផ្ដល់សេវាកម្មសម្រាប់ឯកត្តជន(Retail Banking)នានាបានឱ្យដឹងថា ពួកគេកំពុងពន្លឿនផែនការបន្ទាន់ បន្ទាប់ពីប្រទេសចិនកាលពីខែមុន បានប្រកាសថានឹងអនុវត្តច្បាប់សន្តិសុខជាតិលើហុងកុង។ ច្បាប់នេះត្រូវបានគេយល់ថានឹងគំរាមកំហែងដល់សិទ្ធិស្វ័យសម្រេចរបស់ហុងកុង នាំឱ្យអាមេរិកាំងដាក់ទណ្ឌកម្មទៅលើទីក្រុងនេះ និងធ្វើឱ្យមានរលកបាតុកម្មជាថ្មី។

“រថភ្លើងកំពុងតែធ្លាក់ចេញពីផ្លូវដែកបន្តិចម្ដង” Richard Harris នាយករបស់ Port Shelter Investment Management ថ្លែងបែបនេះ។ លោកបន្តថា “អ្នកដែលមិនទាន់បានបញ្ចេញសកម្មភាពអ្វីសោះ នឹងអាចត្រូវបានដាស់តឿនជាមួយនឹងការគិត៖ “ខ្ញុំគួរតែផ្ទេរទ្រព្យសម្បត្តិចេញពីទីនេះហើយមើលទៅ”។ ដំណើរការនេះនឹងអាចនៅតែបន្តកើតឡើង”។

យ៉ាងនេះក្ដី មានភ័ស្តុតាងតិចតួចណាស់ដែលបង្ហាញថា រលកនៃការដកទ្រព្យចេញពីហុងកុងកំពុងកើតឡើង។ ខ្ទង់ប្រាក់ដែលបានផ្ញើនៅក្នុងធនាគារនៅហុងកុង នៅតែកើនឡើងក្នុងខែមេសា។ ដុល្លារហុងកុងនៅតែមានតម្លៃខ្ពស់។

អាជ្ញាធរហុងកុងនិយាយថា ច្បាប់សន្តិសុខហុងកុងនឹងជួយឱ្យទីក្រុងនេះក្លាយជាតំបន់ “សុវត្ថិភាព និងស្ថិរភាពជាងបច្ចុប្បន្ន” ព្រមទាំងមិនប៉ះពាល់ដល់សិទ្ធិស្វ័យសម្រេច និងសេរីភាពរបស់ប្រជាជន ឬអ្នកវិនិយោគបរទេសនោះឡើយ។ មហាសេដ្ឋីហុងកុងមួយចំនួនក៏បានគាំទ្រដល់ច្បាប់នេះផងដែរ។

ប៉ុន្តែ ក្រុមអ្នកជំនួញ និងអ្នកមានចំណូលខ្ពស់បែរជាមិនយល់ស្របនឹងមតិខាងលើ។ Sam ដែលជាបុគ្គលិកធនាគារវិនិយោគលំដាប់ខ្ពស់នៅហុងកុង បានសម្រេចចិត្តថានឹងចាកចេញពីទីនេះ។ លោកនឹងទៅរស់នៅក្នុងប្រទេសអូស្ត្រាលីជាមួយប្រពន្ធនិងកូនៗនៅ3ខែខាងទៀត។

Margaret Chau ដែលនាយកកម្មវិធីចំណាកស្រុកនៃក្រុមហ៊ុន Goldmax Immigration Consulting បានឱ្យដឹងថា ចំនួនអតិថិជនដែលបានមកទាក់ទងក្រុមហ៊ុនដើម្បីសុំប្រឹក្សាយោបល់បានកើនឡើង5ដងក្រោយពីមានដំណឹងស្ដីអំពីច្បាប់សន្តិសុខហុងកុង។ បច្ចុប្បន្ន អតិថិជនស្ទើរតែទាំងអស់របស់អ្នកស្រី មានចំណាប់អារម្មណ៍ក្នុងការរៀបគម្រោងចាកចេញពីហុងកុងច្រើនជាងការចាកចេញទៅភ្លាមៗ។ អ្នកស្រី Margaret Chau និយាយថា “ពួកគេចាត់ទុកនេះជាគម្រោងបង្ការ”។

នាយកក្រុមហ៊ុន Kamet Capital លោក Kerry Goh វិញ បានប្រាប់ថា អតិថិជនរបស់លោកលែងសួរសំណួរទូទៅដូចមុនទាក់ទិននឹងការចាកចេញពីហុងកុង ប៉ុន្តែពួកគេងាកមកសួរអំពីព័ត៌មានលម្អិត តាំងពីសាលារៀន ទិដ្ឋាការ រហូតដល់គណនីធនាគារ។ “អ្វីដែលបានកើតឡើងនៅហុងកុងនាបច្ចុប្បន្ន គឺពិតជាកំពុងពន្លឿននៃដំណើរការទៅរកឆ្នាំ2047” លោក Goh និយាយបែបនេះសំដៅទៅលើរយៈពេលកំណត់ដែលហុងកុងបានទទួលសិទ្ធិគ្រប់គ្រងដោយស្វ័យភាពទៅតាមកិច្ចសន្យារបស់ប្រទេសចិនដែលត្រូវបានលើកឡើងកាលពីអង់គ្លេសប្រគល់ហុងកុងមកឱ្យចិនវិញកាលពីឆ្នាំ1997 ពោលគឺហុងកុងនឹងបាត់បង់សេរីភាពមុនឆ្នាំ2047។

Dennis ដែលជាអ្នកដឹកនាំម្នាក់ អាយុ34ឆ្នាំ មកពីក្រុមហ៊ុនប្រឹក្សាយោបល់មួយនៅហុងកុងបានថ្លែងថា គ្រួសារ និងមិត្តរបស់លោកបានចាប់ផ្ដើមផ្ទេរប្រាក់ចេញពីហុងកុង។ ចំណែកលោក ក៏កំពុងតែស្វែងរកទិញអចលនទ្រព្យនៅអង់គ្លេស ដែលជាកន្លែងលោកធ្លាប់បានសិក្សាជិត10ឆ្នាំ ព្រោះតែតម្លៃអចលនទ្រព្យនៅហុងកុងមានតម្លៃខ្ពស់។

Dennis និយាយថា “នៅទីក្រុងឡុងដ៍ ខ្ញុំអាចទិញផ្ទះមួយខ្នងធំជាងនៅហុងកុង។ ដូច្នេះ តើហេតុអ្វីយើងមិនទិញ?”។ លោកបន្តថា “ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ការពារប្រាក់របស់ខ្ញុំឱ្យគេចផុតពីអស្ថិរភាពតែប៉ុណ្ណោះ”៕

ប្រភព៖ Bloomberg

June 16, 2020

ម្ចាស់បណ្ដាញលក់រាយសម្លៀកបំពាក់ Zara ចំណាយ 1.1ពាន់លានដុល្លារ បើកហាងអនឡាញ

Inditex ដែលក្រុមហ៊ុនលក់រាយសម្លៀកបំពាក់ធំជាងគេបង្អស់ក្នុងពិភពលោក កំពុងតែចំណាយប្រាក់រាប់ពាន់លានដុល្លារអាមេរិកសម្រាប់ដំណើរការហាងអនឡាញ ទន្ទឹមនឹងការបើកហាងលំដាប់ខ្ពស់ដែលលក់ផ្ទាល់ បើទោះជារកស៊ីខាតដោយសារ COVID-19។

កាលពីសប្ដាហ៍មុន ម្ចាស់របស់បណ្ដាញលក់រាយសម្លៀកបំពាក់ Zara បានឱ្យដឹងថា នឹងវិនិយោគប្រមាណជា3ពាន់លានដុល្លារក្នុងរយៈពេល3ឆ្នាំទៅមុខដើម្បីបង្កើតហាងអនឡាញ និងហាងលំដាប់ខ្ពស់សម្រាប់លក់ផ្ទាល់។ ក្នុងនោះ 1.1ពាន់លានដុល្លារប្រើសម្រាប់ដំណើរការតាមបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាន។ ក្រុមហ៊ុនអេស្ប៉ាញនេះ ក៏មានគម្រោងបិទហាងចំនួន 1,200 នៅក្នុងឆ្នាំនេះ និងឆ្នាំក្រោយ ដើម្បីអាចបើកហាងលក់ផ្ទាល់លំដាប់ខ្ពស់ចំនួន450កន្លែងបន្ថែមទៀត។

“ហាងថ្មីទាំងនោះនឹងមានតួនាទីសំខាន់ក្នុងការលក់តាមអនឡាញ ព្រោះថា ឌីជីថល់អាចទាក់ទាញអតិថិជនពីគ្រប់ទិសទីក្នុងសកលលោក” នេះបើតាមអ្នកនាំពាក្យរបស់ក្រុមហ៊ុន Inditex។

នៅក្នុងបទបង្ហាញមួយនៅលើគេហទំព័រផ្ទៃក្នុង Inditex បានបង្ហាញថា Barcelona, Edinburgh, Riyadh, Beijing និង Bogota គឺជាទីក្រុងដែលសមស្របសម្រាប់បើកហាងដែលមានឈ្មោះល្បី និងខុសប្លែកពីគេឯង។

COVID-19 បានកែប្រែនិន្នាការនៃការទិញដូររបស់អតិថិជន និងបានជះឥទ្ធិពលអាក្រក់យ៉ាងខ្លាំងក្លាដល់វិស័យឧស្សាហកម្មលក់រាយ និងបានធ្វើឱ្យបណ្ដាញលក់រាយធំៗជាច្រើនជួបវិបត្តិ។ ក្រុមហ៊ុន Inditex បានឱ្យដឹងថា ចំណូលបានមកពីការលក់តាមអនឡាញក្នុងខែមេសាបានកើនឡើង95% បើធៀបជាមួយនឹងអំឡុងពេលដូចគ្នាកាលពីឆ្នាំ2019។

ក្រុមហ៊ុនលក់រាយ និងក្រុមហ៊ុនលក់ផលិតផល “ប្រែនៗ” ជាច្រើន សុទ្ធតែកំពុង “រត់ប្រណាំង” ដើម្បីសម្របខ្លួនទៅតាមនិន្នាការថ្មីយូរអង្វែងនៃការទិញដូរ។ យោងតាមរបាយការណ៍ដែលត្រូវបានប្រកាសកាលពីសប្ដាហ៍មុនដោយ Corestght Research បានឱ្យដឹងថា ហាងលក់រាយផ្ទាល់ចំនួន 25,000កន្លែងនៅសហរដ្ឋអាមេរិក មានគម្រោងបិទទ្វារជារៀងរហូតនៅក្នុងឆ្នាំ2020នេះ។

ក្រុមហ៊ុន Inditex សង្ឃឹមថា ចំណូលបានមកពីការលក់តាមអនឡាញនឹងឡើងដល់25%នៃចំណូលសរុបនាឆ្នាំ2022 ពោលគឺកើនពី14% នៃឆ្នាំ2019។ Inditex ឱ្យដឹងដែរថា ក្រុមហ៊ុននេះនឹងវិនិយោគទៅលើថ្នាលបច្ចេកវិទ្យាទំនើបដើម្បីអភិវឌ្ឍផ្នែកទន់ (software) ប្រកបដោយភាពបត់បែន និងប្រមូលទិន្នន័យបានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយជាងបច្ចុប្បន្ន។

Sophie Lund-Yates ដែលជាអ្នកវិភាគប្រចាំក្រុមហ៊ុនផ្ដល់សេវាកម្មហិរញ្ញវត្ថុ Hargreaves Lansdown ថ្លែងថា ការច្របាច់បញ្ចូលគ្នារវាងហាងលក់ផ្ទាល់ជាមួយនឹងហាងលក់អនឡាញនឹងកែលម្អខ្សែចង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់របស់ Inditex។ ប្រការនេះក៏នឹងជួយឱ្យពួកគេអាចប្រតិកម្មបានឆាប់រហ័សទៅនឹងការផ្លាស់ប្ដូរមិនឈប់ឈរនៃវិស័យសម្លៀកបំពាក់។

គិតត្រឹមខែមេសា2020 ក្រុមហ៊ុន Inditex បានខាតបង់ចំនួន 464.8លានដុល្លារ ដោយប្រាក់ចំណូលត្រូវថយចុះ 834.2លានដុល្លារបើធៀបនឹងអំឡុងពេលដូចគ្នានៃឆ្នាំ2019។ ប្រាក់ចំណូលថយចុះ44% មកនៅត្រឹម 3.8ពាន់លានដុល្លារ។ ចាប់ពីថ្ងៃទី2ដល់ទី8 ខែមិថុនា ឆ្នាំ2020 ប្រាក់ចំណូលរបស់ Inditex បានថយចុះប្រហាក់ប្រហែលនឹង34% បើធៀបនឹងមុននោះ1ថ្ងៃ។

មហារោគរាតត្បាត COVID-19 បានធ្វើឱ្យប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដល់បណ្ដាក្រុមហ៊ុនលក់រាយសម្លៀកបំពាក់នៅទូទាំងសកលលោក។ នៅសហរដ្ឋអាមេរិក បណ្ដាក្រុមហ៊ុនដូចជា JCPenney, Neiman Marcus និង J.Crew ជាដើម បានដាក់ពាក្យស្នើសុំក្ស័យធន ខណៈដែល Gap Inc. (GPS) ទើបតែបានប្រកាសឱ្យដឹងអំពីខ្ទង់ខាតបង់ដ៏ធំមិនធ្លាប់មានរបស់ខ្លួន គឺប្រមាណជា 932លានដុល្លារនៅក្នុងត្រីមាសទី1 ឆ្នាំ2020៕

ប្រភព៖ CNN

June 16, 2020

យន្តហោះចម្បាំងឥណ្ឌូនេស៊ី ធ្លាក់ចំផ្ទះប្រជាជនជាច្រើនខ្នងពេលកំពុងហ្វឹកហាត់

យន្តហោះចម្បាំងប្រភេទស្រាល Hawk 209 មួយគ្រឿងរបស់ឥណ្ឌូនេស៊ី បានជួបនឹងបញ្ហាម៉ាស៊ីន អ្នកបើកបរបានចុចកៅអីរំដោះខ្លួនទាន់ពេល ខណៈយន្តហោះធ្លាក់ចំផ្ទះជាច្រើនខ្នងរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ។

“មានយន្តហោះចម្បាំង3គ្រឿងបានចូលរួមធ្វើសមយុទ្ធកាលពីថ្ងៃទី15មិថុនាកន្លងទៅនៅក្នុងខេត្ត Riau នៅលើកោះ Sumatra។ នៅពេលយន្តហោះទាំងនេះត្រៀមចុះចត ក៏ស្រាប់តែមានមួយគ្រឿងបានជួបនឹងបញ្ហាម៉ាស៊ីន ហើយក៏បានធ្លាក់នៅលើតំបន់ Kampar ដែលមានចម្ងាយ2គីឡូម៉ែត្រពីផ្លូវចុះចត” នេះបើតាមមេបញ្ជាការកងទ័ពអាកាសឥណ្ឌូនេស៊ី Fadjar Prasetyo។

អ្នកបើកបរតែម្នាក់គត់នៅលើយន្តហោះចម្បាំងធុនស្រាល Hawk 209 បានចុចកៅអីរំដោះខ្លួនដោយសុវត្ថិភាព ចំណែកយន្តហោះបានធ្លាក់ទៅលើផ្ទះរបស់ប្រជាជនជាច្រើនខ្នង ប៉ុន្តែមិនបានបង្កឱ្យមានពលរដ្ឋណាម្នាក់បាត់បង់ជីវិតនោះឡើយ។

ក្រសួងការពារជាតិឥណ្ឌូនេស៊ីកំពុងធ្វើការស្រាវជ្រាវរកមូលហេតុដែលនាំឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់នេះ។ មុនហេតុការណ៍ខាងលើនេះ10ថ្ងៃក៏មានករណីគ្រោះថ្នាក់ធ្លាក់ឧទ្ធម្ភាគចក្រ Mi-17 មួយគ្រឿងរបស់ទ័ពអាកាសឥណ្ឌូនេស៊ី ខណៈកំពុងធ្វើការហ្វឹកហាត់ បណ្ដាលឱ្យមនុស្ស4នាក់បានបាត់បង់ជីវិត។

Hawk 209 គឺជាយន្តហោះចម្បាំងធុនស្រាលដែលមានម៉ាស៊ីនតែមួយ ផលិតឡើងដោយក្រុមហ៊ុន British Aerospace របស់ប្រទេសអង់គ្លេស ដែលអភិវឌ្ឍសម្រាប់កងទ័ពឥណ្ឌូនេស៊ី ដោយយោងទៅលើម៉ូដែលយន្តហោះប្រដេញសម្រាប់ហ្វឹកហាត់ Hawk 200។ Hawk 209 មានប្រព័ន្ធបំពាក់អាវុធចំនួន7 និងអាចបំពាក់កាំជ្រួច និងគ្រាប់បែកជាច្រើនប្រភេទ រួមនឹងប្រព័ន្ធយកការណ៍ដែលអនុញ្ញាតឱ្យវាអាចបំពេញបេសកកម្មអាពារដែនអាកាស ប្រឆាំងនាវាចម្បាំង វាយប្រហារតាមផ្លូវអាកាស និងការពារកងទ័ពថ្មើរជើងផងដែរ។

ទ័ពអាកាសឥណ្ឌូនេស៊ីមានយន្តហោះចម្បាំង Hawk 209 ចំនួន23គ្រឿង ប៉ុន្តែ តាមគម្រោងយន្តហោះទាំងនេះនឹងត្រូវបានជំនួសដោយយន្តហោះចម្បាំងទំនើប F-16 បន្តិចម្ដងៗនាពេលដ៏ខ្លីខាងមុខ៕

ប្រភព៖ Reuters

June 16, 2020

Author: សឿន សំណាង