Tag: មុន

អ្នកម្ដាយសម័យថ្មីនាពេលបច្ចុប្បន្ន បើចង់ដឹងពីភេទរបស់កូនក្នុងផ្ទៃ ក៏អាចធ្វើបានដោយមិនលំបាកឡើយ ដោយការប្រើតិចណូឡូជីសម័យថ្មី តាមរយៈការឆ្លុះមើលអេកូ ដែលមិនមែនជារឿងលំបាក ឬចម្លែកអ្វីឡើងនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ តែក៏នៅមានក្រុមស្រ្តីមានគភ៌មួយចំនួននៅតែចង់អ៊ុតមើលភេទរបស់កូនក្នុងផ្ទៃរបស់ខ្លួនរហូតដល់ថ្ងៃប្រសូតដូចគ្នា។ អ្នកខ្លះទៅឆ្លុះមើលអេកូជាច្រើនដងហើយ ក៏នៅតែមិនទាន់ឃើញច្បាស់ ក៏ព្យាយាមស្វែងរកវិធីផ្សេងៗដែលនឹងធ្វើឱ្យបានដឹងពីភេទរបស់កូននៅក្នុងផ្ទៃក៏មានដែរ ដូច្នេះថ្ងៃនេះ ឡារ៉ែនមានវិធីសង្កេតមើលពោះ និងអាការផ្សេងៗតាមក្បួនតម្រាចាស់ៗសម័យបុរាណមកជម្រាបជូនដូចខាងក្រោម។

1 . ដឹងភេទកូនក្នុងផ្ទៃតាមរយៈការសង្កេតមើលរន្ធផ្ចិតរបស់ស្រ្តីតាំងគភ៌

ជាជំនឿពីបុរាណមួយតាមក្បួនតម្រាអ្នកមានផ្ទៃពោះ ការមើលពីលក្ខណៈរបស់រន្ធផ្ចិតរបស់ស្រ្តីមានគភ៌ដោយការសង្កេតពីលក្ខណៈរបស់ផ្ចិតផ្នែកខាងលើ បើលៀនចេញមក ឬរន្ធផ្ចិតផ្កាប់ និងស្រ្តីតាំងគភ៌មានពោះប៉ោងមូលក្លុំ តាមតម្រាចាស់បុរាណប្រាប់ថា ប្រហែលជានឹងបានកូនស្រី…។

សម្រាប់ស្រ្តីតាំងគភ៌ណាមានលក្ខណៈផ្ចិតផ្នែកខាងក្រោមលៀនចេញមកជារន្ធផ្ចិតផ្ងារឡើង និងមានផ្ទៃពោះរាងស្រួចនោះ មានភាពអាចទៅរួចខ្លាំងថា ប្រហែលជានឹងបានកូនប្រុស…។

2 . ដឹងភេទកូនក្នុងផ្ទៃតាមរយៈការរើរបស់កូននៅក្នុងគភ៌

អ្នកម្ដាយភាគច្រើននឹងមានអារម្មណ៍ថា កូនចាប់ផ្ដើមរើក្នុងអំឡុងសប្ដាហ៍ទី20 នៃការតាំងគភ៌ តែបើស្រ្តីមានគភ៌មានអារម្មណ៍ថា កូនឆាប់រើលឿនជាងរយៈពេលនោះ ចាស់ៗបុរាណជឿថា អាចនឹងបានកូនប្រុស និងបើស្រ្តីមានគភ៌មានអារម្មណ៍ថា កូនរើខ្លាំងជាងប្រក្រតី មានញាក់ៗ ឬធាក់ក្បាលពោះរហូតមានអារម្មណ៍ថាឈឺផងនោះ អាចនឹងមានភាពទៅរួចខ្ពស់ថា នឹងបានកូនប្រុសខ្លាំងជាងកូនស្រី ព្រោះកូនស្រីច្រើនតែរើញឹកញាប់ជាង និងរើខ្សោយជាង។

តាមគោលការណ៍វិទ្យាសាស្រ្ត ក្រូម៉ូហ្សូម XX របស់ទារកភេទស្រីនឹងមាននឹងនរជាងក្រូម៉ូហ្សូម XY របស់ភេទប្រុស ដូច្នេះបើកូនក្នុងផ្ទៃរើញាប់ៗ គឺជាសញ្ញាថា នឹងបានកូនស្រី។

3 . ដឹងភេទកូនក្នុងផ្ទៃតាមរយៈអាការចាញ់កូនរបស់ស្រ្តីមានគភ៌

មនុស្សសម័យមុនច្រើននាំគ្នាជឿថា អ្នកមានផ្ទៃពោះដែលមានអាការចាញ់កូនខ្លាំងក្លា នឹងបានកូនស្រី ឯអ្នកដែលកើតអាការចាញ់កូនតែបន្តិចបន្តួច ឬមិនមានសោះតែម្ដងនោះ កូនក្នុងផ្ទៃនឹងជាកូនប្រុស។

4 . ដឹងភេទកូនក្នុងផ្ទៃតាមរយៈសញ្ជាតិញាណរបស់អ្នកមានផ្ទៃពោះ

ចាស់ៗសម័យមុនប្រាប់ថា សញ្ជាតិញាណ(ការដឹងដោយឯងៗ)របស់ស្រ្តីមានគភ៌ច្រើនតែមានភាពទៀងត្រង់(ឆុត)ខ្លាំង ដោយមានការរៀបរាប់ប្រាប់តៗគ្នាថា បើអ្នកមានផ្ទៃពោះមានការគិត និងជឿជាក់ថា ផ្ទៃពោះនេះបានកូនភេទអី ឱកាសក្នុងការកើតមកដូចការគិតនោះមានភាពអាចទៅរួចដល់ទៅ 70%ឯណោះ។

5 . ដឹងភេទកូនក្នុងផ្ទៃតាមរយៈអាការត្រជាក់បាតជើង

ចាស់សម័យបុរាណបានប្រាប់តៗគ្នាមកថា បើអ្នកមានផ្ទៃពោះណាមានអាការត្រជាក់បាតជើង នឹងបានកូនប្រុស តែបើអ្នកណាមិនមានអាការត្រជាក់បាតជើងទេ គឺមានកម្ដៅធម្មតាប្រក្រតី ឬក្ដៅឧណ្ហៗនោះ បញ្ជាក់ថា នឹងបានកូនស្រី។ ដែលទៅជាដូច្នោះ ក៏ព្រោះថា ស្រ្តីដែលតាំងគភ៌បានកូនប្រុស នឹងធ្វើឱ្យឈាមនៅក្នុងរាងកាយហូរវិលមិនសូវល្អ ចំណែកអ្នកដែលតាំងគភ៌បានកូនស្រីវិញ លំហូរវិលរបស់ឈាមនឹងល្អប្រសើរជាងហ្នឹងឯង។

សម្រាប់ជំនឿ និងការទស្សន៍ទាយតាមរយៈវិធីការសង្កេត​ទាំងអស់ខាងលើនេះ អាចនឹងមិនសូវជាត្រឹមត្រូវដូចការគិតប៉ុន្មានទេ។ អាចនិយាយថា ចេះតែទាយទុកលេងៗក្នុងចន្លោះពេលរង់ចាំកូនតូចបើកភ្នែកមើលពិភពលោកតែប៉ុណ្ណោះឯង ព្រោះស្រ្តីមានគភ៌ម្នាក់ៗមានបច្ច័យផ្សេងៗខុសប្លែកពីគ្នា ដូចជាជំងឺប្រចាំកាយរបស់ស្រ្តីមានគភ៌ ភាពរឹងប៉ឹងរបស់រាងកាយ សភាពបរិស្ថានជុំវិញខ្លួន អាយុ រួមទាំងការទទួលទានអាហាររបស់ស្រ្តីមានគភ៌ម្នាក់ៗទៀតផង៕

8 . ហាមញ៉ាំអាហារដែលគ្មានប្រយោជន៍

អាហារគ្មានប្រយោជន៍ដែលថានេះ ក្រៅពីនឹងបំផ្លាញសុខភាពស្រ្តីមានគភ៌ហើយ អាហារខ្លះថែមទាំងបំផ្លាញខួរក្បាលទារកក្នុងគភ៌ទៀតផង។ អាហារទាំងនោះមានដូចជា ស្រា(ជាតិអាល់កុល) កាហ្វេអ៊ីន អាហារដែលមានរសជាតិផ្អែមខ្លាំង ខ្លាញ់ច្រើន ហឹរខ្លាំង ស្ទើរឆៅស្ទើរឆ្អិន អាហារជ្រក់ត្រាំ អាហារកំប៉ុង និងម្សៅប៊ីចេង។

9 . ហាមធ្វើដំណើរឆ្ងាយពេលជិតដល់ថ្ងៃប្រសូត

សម្រាប់ស្រ្តីមានគភ៌ក្នុងត្រីមាសចុងក្រោយ ជាពិសេសស្រ្តីដែលមានអាយុគភ៌ 32សប្ដាហ៍ឡើងទៅ គួរតម ឬផ្អាកធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយ ព្រោះក្នុងអំឡុងពេលនេះ មានភាពប្រថុយប្រថានក្នុងការឆ្លងមេរោគ និងអាចប្រសូតមុនកាលកំណត់បានយ៉ាងងាយ។

10 . ហាមញ៉ាំទឹកដោះច្រើនលើសពី 2កែវក្នុងមួយថ្ងៃ

ស្រ្តីមានគភ៌ជាច្រើននាក់សម្រុកញ៉ាំទឹកដោះគោដើម្បីបំប៉នគភ៌តាំងពីពេលដឹងថា ខ្លួនមានគភ៌។ តាមគោលការណ៍ភោជនាហារ គួរចាប់ផ្ដើមញ៉ាំទឹកដោះគោបំប៉នគភ៌នៅពេលឈានចូលត្រីមាសទី2 នៃការតាំងគភ៌ព្រោះអំឡុងពេលនោះ ទារកបានទាញយកកាល់ស្យូមពីម្ដាយទៅប្រើច្រើនឡើង អាចធ្វើឱ្យខ្លួនស្រ្តីជាម្ដាយបាត់បង់ជាតិកាល់ស្យូមច្រើនជាងប្រក្រតី តែ…ការញ៉ាំទឹកដោះគោក្នុងមួយថ្ងៃ 1កែវ ឬទឹកសណ្ដែកលឿងមួយថ្ងៃ 2កែវ គឺល្មមគ្រប់គ្រាន់ហើយ។ លទ្ធផលនៃការសិក្សាស្រាវជ្រាវបានឱ្យដឹងថា ស្រ្តីមានគភ៌ដែលទឹកដោះគោច្រើនជ្រុលលើសភាពចាំបាច់ នឹងធ្វើឱ្យទារកមានភាពប្រថុយនឹងការកើតប្រតិកម្មចាញ់បានយ៉ាងងាយ ដូចជា ប្រតិកម្មប្រូតេអ៊ីនក្នុងទឹកដោះគោ ជាដើម។

11 . ហាមស្លៀកសម្លៀកបំពាក់រឹបខ្លួនខ្លាំងជ្រុលពេក

ស្រ្តីមានគភ៌គួរស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ណាដែលធូររលុងៗ សប្បាយៗ ខ្យល់អាកាសចេញចូលស្រួល ដោយសារតែក្នុងអំឡុងពេលតាំងគភ៌មានការប្រែប្រួលកម្រិតអ័រម៉ូនក្នុងរាងកាយយ៉ាងខ្លាំង ជាពិសេសអ័រម៉ូនភេទ ធ្វើឱ្យស្រ្តីមានគភ៌មានក្លិនខ្លួន និងក្លិនអវយវៈភេទខ្លាំងជាងមុន។ ការស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ដែលរឹតណែន ធ្វើឱ្យកាន់តែកើតមានក្លិនអាប់ខ្លាំងឡើង និងនៅធ្វើឱ្យប្រព័ន្ធឈាមរត់ដំណើរការមិនបានស្រួល ធ្វើឱ្យពិបាកដកដង្ហើម ងងឹតមុខ ឬខ្យល់គរបានទៀតផង។

12 . ហាមលូកលាងរន្ធស្បូន និងប្រើថ្នាំកម្ចាត់ក្លិន

ក្នុងអំឡុងពេលមានគភ៌ មានការប្រែប្រួលអ័រម៉ូនច្រើន ហុចផលឱ្យអវយវៈភេទមានក្លិនខ្លាំងឡើង ទើបស្រ្តីមានគភ៌ធ្វើការលូកលាងសម្អាតរន្ធស្បូន និងជ្រើសរើសប្រើផលិតផលកម្ចាត់ក្លិន។ ទង្វើនេះជាការនាំមកនូវមេរោគឱ្យចូលទៅក្នុងរន្ធស្បូនដោយផ្ទាល់ ព្រោះជាធម្មតា នៅបរិវេណនោះនឹងមានមេរោគល្អនៅប្រចាំការចាំស្ទាក់ចាប់មេរោគផ្សេងៗដែលចូលទៅក្នុងរន្ធស្បូន ដូច្នេះហើយទើបមនុស្សប្រក្រតីមិនកើតការឆ្លងមេរោគដោយងាយៗនោះទេ តែបើពេលណាមានការលូកលាងរន្ធស្បូន ឬប្រើទឹកថ្នាំ ឬសាប៊ូដែលមានកម្រិតខ្លាំងៗ នឹងធ្វើឱ្យស្លាប់មេរោគល្អទាំងនោះ ហើយធ្វើឱ្យមេរោគចង្រៃផ្សេងៗហូរចូលទៅក្នុងរន្ធស្បូនបាន ធ្វើឱ្យប្រអប់ស្បូនកើតការឆ្លងមេរោគទាំងម្ដាយ និងកូនយ៉ាងងាយស្រួល។

13 . ហាមលើករបស់ធ្ងន់ៗ ឬតោងឡើងទីខ្ពស់ៗ

នៅពេលលើករបស់ធ្ងន់ៗខ្លាំងពេក កម្លាំងប្រឹងនឹងធ្លាក់ទៅនៅត្រង់ស្បូន ព្រោះជាចំណុចកណ្ដាល។ កម្លាំងប្រឹងខណៈពេលខំលើករបស់ធ្ងន់ៗ ប្រថុយប្រថាននឹងការធ្វើឱ្យរលូតបុត្របាន។ ការលើករបស់ធ្ងន់ៗ ឬការតោងឡើងទីខ្ពស់ៗ ប្រថុយនឹងការបាត់បង់លំនឹង ធ្វើឱ្យដួលបោកនឹងដីបានដូចគ្នា។

14 . ហាមស្វាមីមានក្នុង មានក្រៅ

ចំណុចនេះត្រូវតែ Tag ឬ Coppy ឱ្យស្វាមីអានឱ្យបាន។ តាមរយៈរបាយការណ៍វេជ្ជសាស្រ្តបានរកឃើញថា ស្វាមីក្បត់ចិត្តភរិយាច្រើនបំផុតក្នុងអំឡុងពេលភរិយាតាំងគភ៌ មានតាំងពីជាមួយស្រ្តីបម្រើសេវាផ្លូវភេទ មានភេទសម្ព័ន្ធជាមួយស្រីផ្សេងជាច្រើននាក់។ ទង្វើនេះអាចហុចផលប៉ះពាល់ដល់ភរិយា និងកូនតូច ព្រោះប្រថុយប្រថាននឹងការឆ្លងរោគពីក្រៅ ដូចជារោគអេដស៍ ស្វាយប្រមេះជាដើម។ គ្រប់រោគដែលរៀបរាប់មកនេះអាចហុចផលធ្វើឱ្យទារកពិការ ឬប៉ះពាល់ដល់សុខភាពធ្ងន់ធ្ងរបាន។ ឯការការពារ ៈ ស្រ្តីមានគភ៌កុំព្រងើយកន្តើយក្នុងការផ្ដល់សេចក្ដីសុខជាមួយស្វាមី ព្រោះពេញមួយរយៈ 9ខែ ពេទ្យមិនបានហាម ឬកម្រិតការមានភេទសម្ព័ន្ធឡើយ អ្នកអាចប្រព្រឹត្តបានតាមប្រក្រតីក្នុងឥរិយាបទដែលមិនប្រថុយគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងពេកប៉ុណ្ណោះ។

ការមើលថែទាំសុខភាពគភ៌នេះសំខាន់ណាស់ ព្រោះមិនមែនសម្រាប់តែស្រ្តីមានគភ៌ខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះទេ ទារកដែលនៅក្នុងគភ៌ក៏ត្រូវតែមានសុខភាពល្អបរិបូរណ៍ដែរ ដូច្នេះបើមានហេតុខុសប្រក្រតីណាមួយកើតឡើង ត្រូវទៅជួបគ្រូពេទ្យភ្លាមជាបន្ទាន់៕

“ម៉ាក់អ៊ើយ អាបងចូលមកក្នុងបន្ទប់កូនទៀតហើយ!”

“ម៉ាក់!! អាអូនមិនព្រមឱ្យកូនលេងរបស់លេងដែរទេ”

“ឱ្យប្អូនលេងសិនទៅ”

“អត់ទេ! កូនលេងមុន!”

“ដណ្ដើមហ្អេ៎? នេះនែ!!(ផាច់ៗ…វាយគ្នា)”

ស្ថានការណ៍បែបហ្នឹង ធ្លាប់ជួបទេ? បើសិនជាផ្ទះរបស់អ្នកមានអាល្អិតយ៉ាងតិច 2នាក់រស់នៅក្រោមដំបូលតែមួយ ប្រាកដណាស់ថា ហេតុការណ៍ស្រដៀងៗដែលអ្នកគ្រូ ឆវី លើកជាឧទាហរណ៍ខាងលើនេះ ប្រហែលជាធ្លាប់កើតឡើងចំពោះអ្នកខ្លះមិនខាន។ ការឈ្លោះទាស់ទែងគ្នារវាងបង-ប្អូន គឺជារឿងប្រក្រតីដែលកើតឡើងគ្រប់ផ្ទះ ហើយបើសិនជាលោកឪពុកអ្នកម្ដាយចេះទប់ទល់យ៉ាងត្រូវវិធី វានឹងជួយកាត់បន្ថយបញ្ហាដែលអាចនឹងកើតឡើងក្នុងរយៈពេលវែងបាន។ ខាងក្រោមនេះគឺ វិធី និងគន្លឹះល្អៗដើម្បីឱ្យឪពុកម្ដាយអាចដោះស្រាយបញ្ហាកូនៗឈ្លោះគ្នាបានយ៉ាងត្រឹមត្រូវ និងល្អប្រសើរ…។

• បំបែកជើងខ្លាំងទាំងពីរចេញពីគ្នា ទុករហូតទាល់តែស្ងប់អារម្មណ៍ ៈ ក្នុងករណីខ្លះអាចត្រឹមតែឱ្យកូនទាំងពីរឈប់និយាយ និងឈប់ធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងសិន មុននឹងលោកអ្នកចូលទៅកែបញ្ហាជម្លោះទាស់ទែងនោះ តែបើលោកអ្នកត្រូវការឱ្យរឿងហ្នឹងក្លាយជាបទពិសោធដែលកូនៗនឹងបានរៀនយល់ដឹង គួរតែរង់ចាំរហូតទាល់តែអារម្មណ៍របស់ពួកគេស្ងប់ទៅវិញសិន សឹមអប់រំពួកគេ។
• កុំដាក់សម្ពាធ ឬព្យាយាមរកអ្នកខុស ៈ នៅពេលកូនទាំង 2នាក់ឈ្លោះគ្នា រឿងដែលកើតឡើងក្មេងទាំងពីរត្រូវតែទទួលខុសត្រូវរួមគ្នា។
• ព្យាយាមសាងស្ថានការណ៍ដែលគ្រប់គ្នាទទួលបានប្រយោជន៍ ៈ ដូចជាហៅថា ស្ថានការណ៍ឈ្នះ-ឈ្នះ(win-win situation)ដើម្បីឱ្យគ្រប់គ្នាបានរៀនយល់ដឹងពីអ្វីម្យ៉ាង ដូចជា នៅពេលដែលកូន 2នាក់ត្រូវការលេងរបស់លេងតែមួយដូចគ្នា អ្នកអាចនឹងប្ដូរទៅជាឱ្យកូនៗបានលេងហ្គេមណាដែលអាចលេងដំណាលគ្នាបានទាំងពីរនាក់ជំនួសវិញ ជាដើម។

កែសម្រួលនិស្ស័យ បង-ប្អូនត្រូវតែមិនឈ្លោះគ្នា

តទៅនេះ គឺជារឿងងាយៗដែលលោកអ្នកអាចធ្វើបាននៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ ដើម្បីកាត់បន្ថយជម្លោះរវាងបង-ប្អូន។

• ដាក់ច្បាប់ ជាពិសេសក្នុងរឿងទង្វើ ៈ ប្រាប់កូនៗថា ក្មេងៗមិនគួរនិយាយពាក្យអាក្រក់ស្ដាប់ ស្រែកគំហកដាក់មុខគ្នា ឬធ្វើមុខមាំកាចដាក់គ្នាទេ និងអធិប្បាយឱ្យស្ដាប់ថា នឹងមានអ្វីកើតឡើងបើសិនជាកូនល្មើសច្បាប់ដោយការបញ្ចេញទង្វើដែលមិនគួរឱ្យប្រាថ្នាផ្សេងៗចេញមក ដើម្បីឱ្យក្មេងៗបានដឹងថា គេត្រូវតែទទួលខុសត្រូវចំពោះទង្វើរបស់គេ។
• កុំបណ្ដោយឱ្យកូនៗធ្វើឱ្យអ្នកគិតថា អ្នកត្រូវតែបង្ហាញពីភាពយុត្តិធម៌គ្រប់ពេលឱ្យសោះ ព្រោះក្នុងករណីខ្លះ អាល្អិតម្នាក់ក៏នឹងចាំបាច់ត្រូវទទួលខុសត្រូវលើទង្វើរបស់ខ្លួនច្រើនជាងអាល្អិតម្នាក់ទៀតដែរ។
• ផ្ដល់នូវការចាប់អារម្មណ៍ចំពោះកូនៗយ៉ាងស្មើភាពគ្នាជាប់ជានិច្ច ជាពិសេសក្រោយការឈ្លោះទាស់ទែងគ្នា។ បើកូនបងចង់ចេញទៅដើរលេង ក៏គួរតែនាំគេទៅ តែពេលត្រឡប់មកវិញ បើកូនប្អូនត្រូវការឱ្យអ្នកនិយាយរឿងនិទានឱ្យស្ដាប់ អ្នកក៏ត្រូវតែធ្វើដែរ។
• ប្រាកដក្នុងចិត្តថា កូនម្នាក់ៗមានទីកន្លែងផ្ទាល់ខ្លួន និងមានពេលវេលាផ្ទាល់ខ្លួនដែលគេអាចនឹងបានលេងដូចដែលគេត្រូវការដោយមិនចាំបាច់មានបង ឬប្អូនតាមជាប់ទៅជាមួយផង។
• សម្ដែងឱ្យកូនឃើញ និងអធិប្បាយឱ្យកូនយល់ថា សម្រាប់រូបអ្នក សេចក្ដីស្រឡាញ់ជារឿងដែលត្រូវមានព្រំដែន។
• ធ្វើឱ្យកូនដឹងថា ពួកគេមានភាពសំខាន់ និងនឹងបានទទួលការមើលថែទាំឱ្យមានសុវត្ថិភាព រួមទាំងតម្រូវការទាំងឡាយដែលស្ថិតលើហេតុផលរបស់កូនដែលនឹងបានទទួលការតបស្នង។
• ធ្វើកិច្ចការងាររួមគ្នាទាំងគ្រួសារ ព្រោះវានឹងជួយកាត់បន្ថយភាពតានតឹងរវាងបងប្អូនដែលឈ្លោះគ្នាបាន ព្រោះក្នុងកិច្ចការងារទាំងនោះ គ្រប់គ្នានឹងបានទទួលការយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងស្មើៗគ្នា។
• បើកូនឈ្លោះគ្នាដដែលៗ ក្នុងរឿងដដែលៗ ដូចជាដណ្ដើមគ្នាប្រើកុំព្យូទ័រ ជាដើម អាណាព្យាបាលគួរតែធ្វើតារាងកាលវិភាគការប្រើការរឿងអ្វីមួយនោះសម្រាប់កូនម្នាក់ៗ តែបើនៅតែឈ្លោះគ្នាទៀត ពួកគេទាំងពីរនឹងលែងទទួលបានឱកាសនោះទៀត។
• បើកូនៗនៅតែឈ្លោះគ្នាញឹកញាប់ លោកអ្នកគួរណាត់ថ្ងៃនិយាយគ្នាក្នុងក្រុមគ្រួសារ ដើម្បីរំឭកអំពីច្បាប់ដែលប្រើក្នុងគ្រួសារ និងរំឭកឡើងវិញនូវភាពជោគជ័យក្នុងការកែបញ្ហាឈ្លោះទាស់ទែងដែលទាំងអស់គ្នាអាចធ្វើបានកាលពីពេលកន្លងៗមក។ លោកអ្នកអាចសាកល្បងប្រើវិធីឱ្យរង្វាន់នៅពេលកូនអាចលេង ឬធ្វើការអ្វីមួយរួមគ្នាបានដោយមិនមានជម្លោះ ដូចជាបើកូនមិនមានឈ្លោះគ្នាសោះក្នុងមួយថ្ងៃ កូនៗនឹងបានជ្រើសទិញនំដែលខ្លួនឯងចូលចិត្តញ៉ាំ ឬមិនមានឈ្លោះគ្នាមួយសប្ដាហ៍ ប៉ាម៉ាក់នឹងនាំទៅដើរលេង ជាដើម។
• កុំភ្លេចថា ក្មេងៗម្នាក់ៗត្រូវការពេលវេលានៅឆ្ងាយពីបងប្អូន និងក្រុមគ្រួសារខ្លះដែរ ដូច្នេះលោកអ្នកអាចនឹងរៀបចំឱ្យកូនៗបានទៅលេងផ្ទះមិត្តភក្តិជិតដិត ឬឱ្យកូនម្នាក់ៗទៅដើរលេងតែម្នាក់ឯងជាមួយអ្នកក៏បាន។

*** ខណៈដែលកូនៗរៀនយល់ដឹងក្នុងការចេះរម្ងាប់អារម្មណ៍ គេក៏ថែមទាំងបានរៀនយល់ដឹងពីជំនាញសំខាន់ដែលនឹងប្រើប្រាស់ក្នុងការរស់នៅ ដូចជារឿងការទទួលយកគំនិតយោបល់របស់អ្នកដទៃ ការសម្រុះសម្រួល ការតវ៉ា និងការគ្រប់គ្រងទង្វើច្រងេងច្រងាងរបស់ខ្លួនឯង ជាដើម។

ប៉ាម៉ាក់មិននៅ កូនៗមិនឈ្លោះគ្នា

កុំភ្លេចណា៎ថា ការដែលអាល្អិតៗរបស់លោកអ្នកឈ្លោះគ្នា ពេលខ្លះក៏ដើម្បីទាមទារការចាប់អារម្មណ៍អំពីលោកឪពុកអ្នកម្ដាយដែរ ដូច្នេះ នៅពេលដែលវាអ៊ីចឹង លោកអ្នកក៏គួរតែរកមើលពេលវេលាទំនេរខ្លះដើម្បីឱ្យខ្លួនឯងបានធ្វើអ្វីម្យ៉ាងដែលជាការងារផ្ទាល់ខ្លួនដោយគ្មានកូនៗនៅក្បែរខ្លះផង ព្រោះ…ជឿអ្នកគ្រូ ឆវី ចុះថា នៅពេលដែលលោកអ្នកមិននៅ កូនៗនឹងរស់នៅជាមួយគ្នាបានយ៉ាងល្អប្រសើរ៕

ស្រ្តីជាច្រើនក្រោយពេលប្រសូតបុត្ររួច អាចនឹងមិនទាន់បានដឹងនៅឡើយថា រាងកាយរបស់ខ្លួននឹងត្រូវប្រែប្រួលយ៉ាងណាខ្លះនោះ។ ដូចដែលយើងទាំងអស់គ្នាបានដឹងហើយថា ការតាំងគភ៌មានផលប៉ះពាល់ដល់រាងកាយ និងផ្លូវចិត្តរបស់យើងខ្លាំងប៉ុនណា ដូច្នេះបើខ្លួនអ្នកក៏ទើបតែប្រសូតបុត្រហើយមិនយូរប៉ុន្មាននោះ​ ចូរត្រៀមខ្លួនជួបនឹងភាពផ្លាស់ប្ដូរប្រែប្រួលខាងរាងកាយដូចតទៅ ៈ

រងាញ័រញាក់

អាការរងាញ័រញាក់នឹងកើតឡើងភ្លាមៗក្រោយពេលប្រសូត និងអាចនឹងកើតឡើងក្នុងអំឡុងពេលឆ្លងកាត់របស់ការប្រសូតក្នុងដំណាក់កាលផ្សេងៗ ដែលស្រ្តីខ្លះអាចសង្កេតឃើញថា ក្បាលជង្គង់របស់ខ្លួនញ័រញាក់យ៉ាងខ្លាំងក្រោយពេលប្រសូតកូនដំបូងចេញមក និងមានអារម្មណ៍រងាញ័រញាក់យ៉ាងខ្លាំងក្នុងអំឡុងដែលគ្រូពេទ្យប្រសូតកំពុងធ្វើការដេរស្នាមរបួសឱ្យ…ដែលវាទៅជាយ៉ាងនេះ ក៏ ព្រោះតែអ័រម៉ូនការតាំងគភ៌ ជាអ័រម៉ូនដែលធ្វើការប្រមូលសន្សំទឹកនៅក្នុងរាងកាយដើម្បីទុកជំនួសឱ្យការបាត់បង់ឈាមដែលធ្លាប់មានយ៉ាងច្រើនកាលពីពេលមុន នឹងថយចុះទៅវិញយ៉ាងឆាប់រហ័ស ទើបធ្វើឱ្យអ្នកម្ដាយថ្មោងថ្មីកើតអាការរងាញាក់។ ក្រោយការប្រសូតប្រមាណជា 2 – 3ថ្ងៃ ឬយ៉ាងយូរបំផុតមិនលើស 6សប្ដាហ៍ អាការនេះនឹងបាត់ទៅវិញដោយឯកឯង។

ចេញញើសច្រើន

នេះជាវិធីដែលរាងកាយបណ្ដេញវត្ថុរាវដែលកើតពីការតាំងគភ៌ចេញពីរាងកាយ ដែលអាចមានវត្ថុរាវហូរចេញមកពីសុដន់របស់អ្នកទៀតផង។ ក្រៅពីនេះនៅអាចមានអាការឈាមហូរចេញមកក្រោយប្រសូតតទៅទៀតប្រហែលជា 6សប្ដាហ៍។ ជាប្រក្រតី អាការលេចនោម អាការចេញញើសនៅពេលកណ្ដាលយប់ និងការដែលត្រូវងើបមើលថែទាំកូនតូចដែលតែងតែនោមញឹកញាប់នោះ នឹងធ្វើឱ្យអ្នកត្រូវភ្ញាក់ឡើងបែបខ្លួនសើមជាប់រហូតប្រមាណជា 2សប្ដាហ៍ ដូច្នេះចូរត្រៀមក្រណាត់ការពារសើមពូកទុកជាស្រេចផង ឬការប្រើកន្សែងពោះគោច្រើនបន្ទះក្រាលពីលើពូកក៏អាចជួយអ្នកបានដែរ។

ការឈឺចាប់ក្រោយពេលប្រសូត

អាការឈឺចាប់ក្រោយប្រសូត ច្រើនតែបណ្ដាលមកពីការបង្រួមខ្លួនរបស់ស្បូនឱ្យត្រឡប់ទៅរកទំហំដើមវិញ ហើយអាការឈឺចាប់នឹងរឹតតែខ្លាំងក្លាឡើងបើអ្នកធ្លាប់ប្រសូតបុត្រច្រើនដង។ ក្រៅពីនេះអ្នកអាចមានអារម្មណ៍ឈឺយ៉ាងខ្លាំងខណៈពេលបំបៅដោះកូន ដែលនេះរាប់ថាជារឿងប្រក្រតី។ អាការឈឺចាប់បែបនេះនឹងកើតឡើងប្រមាណជា 5 – 7ថ្ងៃ តែមានស្រ្តីខ្លះដែលមានកូនច្រើននឹងមានអាការឈឺចាប់ក្រោយប្រសូតពីការប្រសូតកូនទីបី កូនទីបួន ឬកូនទីប្រាំនឹងមានការឈឺចាប់ខ្លាំងជាងពេលឈឺពោះមុនប្រសូតទៅទៀត ដូច្នេះអ្នកម្ដាយដែលមានកូនច្រើនទាំងឡាយ គួរតែត្រៀមខ្លួនជួបនឹងការឈឺចាប់បែបនេះទុកជាមុនផង។

លេចនោមញឹកញាប់

ស្រ្តីក្រោយពេលប្រសូតច្រើនតែមានអាការលេចនោម ឬទឹកមូត្រហៀរប្រឡាក់ខោញឹកញាប់ ជាពិសេសបំផុតពេលលោត ឬសូម្បីតែពេលដើរឡើងជណ្ដើរក៏ដោយ។ មូលហេតុគឺបណ្ដាលមកពីកម្លាំងសង្កត់របស់សាច់ដុំម្ដុំត្រគាកក្នុងអំឡុងពេលពពោះ និងប្រសូតបុត្រកើតមានភាពទន់ជ្រាយ ធ្វើឱ្យរាងកាយពិបាកគ្រប់គ្រងប្លោកនោម។ តែសំណាងល្អណាស់ដែលអាការបែបនេះ​នឹងបាត់ទៅវិញដោយឯកឯងក្រោយពេលប្រសូតរួច 2 – 3សប្ដាហ៍។

ស្នាមសង្វារអាចនឹងនៅជាប់ជានិរន្តរ៍

ក្នុងអំឡុងពេលកំពុងតាំងគភ៌ ស្រ្តីជាច្រើននាក់នឹងសង្កេតឃើញថា មានស្នាមប្រេះកើតឡើងនៅលើស្បែកក្បាលពោះ ត្រគាក សុដន់ និងភ្លៅ និងទោះជាស្នាមប្រេះនៅលើស្បែកទាំងនោះ នឹងមើលទៅហាក់ដូចជារលុបបាត់ខ្លះក្រោយពេលប្រសូតបុត្ររួចក្ដី តែស្នាមប្រេះដែលហៅថា “សង្វារ” នេះនឹងមិនរលុបបាត់អស់ឡើយ ដែលបញ្ហានេះធ្វើឱ្យស្រ្តីភាគច្រើនទទួលយកមិនសូវជាបានប៉ុន្មានឡើយ។ តែមិនថា អ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងម៉េចក៏ដោយ ក៏គ្មានផ្លូវក្នុងការលុបស្នាមសង្វារនេះចេញបានដែរ។ វិធីដែលល្អបំផុត គឺ អ្នកគួរតែធ្វើចិត្តទទួលយកវាឱ្យបាន និងគិតថាស្នាមសង្វារទាំងនេះ គឺជាភាពជោគជ័យម្យ៉ាងនៃភាពជាម្ដាយទៅចុះ៕

ក្នុងអំឡុងខែទី 7នេះ ទម្ងន់ខ្លួនរបស់ទារកក្នុងគភ៌នឹងមានប្រមាណ 1,200ក្រាម សភាវចម្រើនធំធាត់របស់ទារកក្នុងគភ៌ចាប់ផ្ដើមមានខ្លាញ់នៅក្រោមស្រទាប់ស្បែកហើយ។ ទារកនៅក្នុងគភ៌ចាប់ផ្ដើមចេះជញ្ជក់ម្រាមដៃខ្លួនឯង ចេះយំ ដឹងរសជាតិប្រៃ ជូរ ផ្អែម និងថែមទាំងទទួលយកការជំរុញផ្សេងៗបានយ៉ាងល្អ ជាពិសេសការឈឺចាប់ និងពន្លឺភ្លឺៗ ដែលបើសិនជាស្រ្តីមានគភ៌ចាំបាច់ត្រូវប្រសូតនៅក្នុងខែនេះ(ប្រសូតមុនកំណត់) ឱកាសដែលទារកនឹងរស់រានមានជីវិតនឹងមានអត្រាខ្ពស់។

ក្នុងខែទី 7 នៃការតាំងគភ៌នឹងមានការប្រែប្រួលផ្សេងៗដែលអនាគតអ្នកម្ដាយអាចមានអារម្មណ៍ដឹងបានដូចតទៅ ៈ

. ទារករើបម្រះកាន់តែខ្លាំងឡើង និងជាប់លាប់ជាងមុនច្រើន។

. មានធ្លាក់-សច្រើនឡើង។

. មានអារម្មណ៍ថាឈឺរាងធ្ងន់ធ្លាក់ទៅក្រោមនៅម្ដុំក្រោមផ្ចិត។

. ទល់លាមកកាន់តែខ្លាំងឡើង។

. ចុក ណែន ឆ្អល់ ដោយសារតែអាហារមិនរំលាយ និងហើមពោះ។

. ឈឺក្បាលម្ដងម្កាល ស្រេះាំងភ្នែក និងអាចខ្យល់គមិនស្រួលខ្លួនញឹកញាប់។

. តឹងច្រមុះ អាចមានឈាមហូរចេញមកតាមរន្ធច្រមុះ និងហ៊ឹងត្រចៀកខ្លះៗ។

. មានឈាមចេញនៅតាមជើងធ្មេញយ៉ាងងាយ ពេលដុសសម្អាតធ្មេញ។

. រមួលក្រពើនៅលើជើង។

. ហើមមុខ ជើង ភ្នែកគោល និងដៃ។

. រមាស់នៅលើស្បែកក្បាលពោះ។

. ឈឺខ្នង។

. សរសៃឈាមត្បៀតនៅលើជើង។

. អាចកើតអាការឫសដូងបាតញឹកញាប់ ឬងាយកើតជាងប្រក្រតី។

. ពិបាកដកដង្ហើម ឬដកដង្ហើមមិនបានវែង។

. គេងមិនលក់ ឬគេងលក់ តែលក់មិនស្កប់។

. ស្បូននឹងបង្រួញខ្លួនញឹកញាប់ ទេមិនមានការឈឺចាប់អ្វីទេ។

. អ៊ីកអ៊ាក និងប្រថុយប្រថាននឹងការដួល ដូច្នេះត្រូវប្រយ័ត្នប្រយែងឱ្យមែនទែន។

. អាចមានទឹកដោះពណ៌លឿងៗហូរចេញមកពីក្បាលសុដន់។

. ភ្លេចភ្លាំងច្រើន អារម្មណ៍មិននឹងនរ សមាធិខ្លី។

. វិតក្កកង្វល់ច្រើន។

. មានការចាប់អារម្មណ៍លើភាពជាម្ដាយគេ និងមានការនឹកស្រមៃពាក់ព័ន្ធនឹងកូនកាន់តែច្រើនឡើង។

រឿងដែលគ្រូពេទ្យអ្នកមើលថែទាំគភ៌ ចង់ឱ្យអ្នកធ្វើក្នុងអំឡុងខែនេះ មានដូចជា…ៈ

1 . ថ្លឹងទម្ងន់ខ្លួន និងវាស់សម្ពាធឈាម។

2 . ពិនិត្យមើលជាតិស្ករ និងសារធាតុស៊ុតសនៅក្នុងទឹកមូត្រ។

3 . ស្ដាប់សំឡេងបេះដូងលោតរបស់កូននៅក្នុងគភ៌។

4 . ពិនិត្យមើលទំហំ និងរូបរាងរបស់ស្បូនដោយការពិនិត្យក្បាលពោះ។

5 . ពិនិត្យមើលកម្ពស់របស់ស្បូន។

6 . ពិនិត្យ និងតាមដានអាការហើមនៅលើដៃ និងជើង និងសរសៃឈាមត្បៀតនៅលើជើង។

7 . ពិនិត្យមើលក្រែងមានអាការខុសប្រក្រតីផ្សេងៗ។

និងរឿងដែលស្រ្តីមានគភ៌ត្រូវមើលថែទាំជាពិសេសក្នុងអំឡុងតាំងគភ៌ខែទី 7នេះគឺ ការប្រសូតមុនកំណត់៕

សម្រាប់អ្នកដែលធ្លាប់ញ៉ាំថ្នាំពន្យារកំណើតមកយូរហើយ លុះដល់វេលាដែលត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ក្នុងការតាំងគភ៌(ចង់មានបុត្រ) សួរថា ក្រោយពីឈប់ញ៉ាំថ្នាំពន្យារកំណើតហើយ តើអាចបណ្ដោយឱ្យមានគភ៌បានតែម្ដង ឬយ៉ាងណា? និងបានញ៉ាំថ្នាំពន្យារកំណើតយូរមកហើយ តើនឹងមានផលប៉ះពាល់អ្វីជាមួយការតាំងគភ៌ដែរឬទេ? ឬការញ៉ាំថ្នាំពន្យារកំណើតយូរមកហើយនេះ នឹងមានផលប៉ះពាល់ដល់ទារកដែរឬទេ? ថ្ងៃនេះ ឡារ៉ែនមានចម្លើយមកជម្រាបជូន…។

បណ្ដោយឱ្យមានគភ៌ក្រោយពីឈប់ញ៉ាំថ្នាំពន្យារកំណើតភ្លាមតែម្ដងបានឬទេ?

បន្ទាប់ពីអ្នកឈប់ញ៉ាំថ្នាំពន្យារកំណើតហើយ ឡារ៉ែនមិនណែនាំឱ្យបណ្ដោយឱ្យមានគភ៌ភ្លាមៗនោះទេ គួរបណ្ដោយឱ្យពេលវេលាកន្លងទៅប្រមាណជា 3ខែឡើងទៅសិន តែទាំងអស់នេះ ក្នុងអំឡុង 3ខែនេះក៏គួរតែធ្វើការពន្យារកំណើតដោយវិធីផ្សេងជំនួសវិញ។ ក្នុងអំឡុង 1 -2ខែដំបូង អ្នកអាចនឹងមិនមានវដ្តរដូវ តែក៏មិនបាច់ភ្ញាក់ផ្អើលអ្វីដែរ ព្រោះអ្នកមិនបានតាំងគភ៌ទេ គ្រាន់តែក្រោយពីញ៉ាំថ្នាំពន្យារកំណើតហើយ វដ្តរដូវអាចនឹងមកយឺតជាងសព្វដងប៉ុណ្ណោះ។ នៅពេលវដ្តរដូវចាប់ផ្ដើមមកជាប្រក្រតី(វដ្តរដូវចាប់ផ្ដើមមកប្រក្រតី 3ខែឡើងទៅ) សឹមបណ្ដោយឱ្យមានគភ៌តាមធម្មជាតិ។ ក្នុងអំឡុងពេលហ្នឹងប្រហែលជាត្រូវឱ្យអនាគតលោកឪពុកពន្យារកំណើតខ្លួនឯងសិនទៅ(ឡារ៉ែនណែនាំឱ្យប្រើស្រោមអនាម័យទៅសិនក្នុងអំឡុងពេលហ្នឹង)។

ញ៉ាំថ្នាំពន្យារកំណើតយូរមកហើយ នឹងធ្វើឱ្យពិបាកមានគភ៌មែនទេ?

បើជាការញ៉ាំថ្នាំពន្យារកំណើតកាលពីសម័យមុន បើសិនជាញ៉ាំយូរៗទៅ នឹងមានផលប៉ះពាល់ធ្វើឱ្យជញ្ជាំងស្បូនស្ដើង ធ្វើឱ្យការតាំងគភ៌(ការទម្លាក់តួកំណើត)ដំណើរការទៅយ៉ាងលំបាក នេះគឺជារឿងពិត…តែបើជាថ្នាំពន្យារកំណើតសម័យថ្មី បចុប្បន្ននេះ បញ្ហាបែបហ្នឹងលែងមានហើយ តែបើអ្នកប្រើថ្នាំពន្យារកំណើតបែបបន្ទាន់ញឹកញាប់ បែបនេះនឹងមានផលប៉ះពាល់ដល់ការតាំងគភ៌ប្រាកដមែន ដូច្នេះបើអ្នកញ៉ាំថ្នាំពន្យារកំណើតបែបធម្មតា(21 ឬ28គ្រាប់)យូរមកហើយ ក៏មិនចាំបាច់កង្វល់ថា អ្នកនឹងពិបាកក្នុងការមានគភ៌នោះទេ។

ញ៉ាំថ្នាំពន្យាកំណើតយូរមកហើយ តើនឹងមានផលប៉ះពាល់ដល់ទារកក្នុងគភ៌ដែរឬទេ?

នេះគឺជាសំណួរមួយទៀតដែលស្ថិតនៅក្នុងចិត្តរបស់អនាគតអ្នកម្ដាយថ្មោងថ្មីគ្រប់រូប និងប្រហែលជាក្ដីកង្វល់ខ្លាំងទៀតផងនៅពេលដែលចាប់ផ្ដើមតាំងគភ៌ថ្មីៗ។ ការពិតទៅ ការញ៉ាំថ្នាំពន្យារកំណើតនេះ បើយើងឈប់ញ៉ាំ(ក្រោយពីញ៉ាំអស់ពីបន្ទះយ៉ាងត្រឹមត្រូវ) ហើយទុកចន្លោះទំនេរ 3ខែឡើងទៅ និងរង់ចាំឱ្យវដ្តរដូវមកជាប្រក្រតីតាមប្រចាំខែនោះ តែប៉ុណ្ណឹងរាងកាយរបស់អ្នកក៏នឹងត្រៀមរួចរាល់ក្នុងការតាំងគភ៌បានទៅហើយ និងមិនមានផលប៉ះពាល់អ្វីដល់ទារកក្នុងគភ៌ឡើយ។

ត្រូវត្រៀមខ្លួនយ៉ាងណា នៅពេលចង់មានបុត្រ(តាំងគភ៌)?

ដូចដែលបានប្រាប់រួចហើយ…ក្រោយពីឈប់ញ៉ាំថ្នាំពន្យារកំណើតហើយ នៅពេលចង់មានបុត្រ(តាំងគភ៌)ហើយនោះ ចូរបណ្តោយឱ្យវដ្តរដូវមកបានប្រមាណជា 3ខែសិន បន្ទាប់ពីនោះសឹមឱ្យមានគភ៌។ ចំណែករឿងការត្រៀមខ្លួនវិញ ក៏ដូចជាមនុស្សស្រីទូទៅដូច្នោះដែរ គឺហាត់ប្រាណឱ្យល្មមសមរម្យ គេងលក់សម្រាកឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ញ៉ាំអាហារឱ្យគ្រប់ 5ប្រភេទក្រុម ញ៉ាំទឹកឱ្យបានច្រើន និងកុំមានអារម្មណ៍ធុញថប់ ឬតានតឹង នៅសល់ប៉ុន្មានទៀតក៏អាចនឹងប្រើឧបករណ៍ជំនួយ ដូចជា ឧបករណ៍ពិនិត្យមើលថ្ងៃទម្លាក់ស៊ុត(ពិនិត្យតាមរយៈទឹកមូត្រ)ជាដើម។

សរុបទៅ ជំនឿដែលថា ញ៉ាំថ្នាំពន្យារកំណើតយូរមកហើយ នៅពេលចង់បានបុត្រ នឹងធ្វើឱ្យពិបាកក្នុងការតាំងគភ៌នោះ ជារឿងមិនត្រឹមត្រូវទេ។ បើអ្នកញ៉ាំថ្នាំពន្យារកំណើតបែបប្រក្រតី ហើយចង់តាំងគភ៌មានបុត្រនោះ អ្នកគ្រាន់តែឈប់ញ៉ាំ និងរង់ចាំឱ្យវដ្តរដូវមកបាន 3ខែឡើងទៅសិន រួចសឹមបណ្ដោយឱ្យទៅតាមធម្មជាតិ ជាការស្រេច។ ចំណែកឯជំនឿដែលថា ញ៉ាំថ្នាំពន្យារកំណើតមកយូរហើយ ទារកក្នុងគភ៌នឹងពិការ ខួរក្បាលមិនល្អ ជាដើមនោះ រឿងហ្នឹងក៏មិនមែនជាការពិតដែរ ដូច្នេះសូមសប្បាយចិត្តចុះ៕

ឈានចូលខែទី 6 សម្រាប់ការតាំងគភ៌ហើយណា៎…ក្នុងខែនេះទារកក្នុងផ្ទៃនឹងមានទំហំប្រមាណជា 13អ៊ិញ មានទម្ងន់ប្រមាណជា 800ក្រាម សាច់ស្បែកនៅតែស្ដើង និងរលោងភ្លឺ មិនទាន់មានខ្លាញ់នៅក្រោមស្រទាប់ស្បែកនៅឡើយ ចាប់ផ្ដើមមើលឃើញម្រាមដៃ និងម្រាមជើងរបស់ទារកបានច្បាស់ឡើង និងទារកនៅក្នុងគភ៌ចាប់ផ្ដើមចេះបើក-បិទភ្នែកបានហើយ។ គឺជាខែមួយទៀតដែលត្រូវមើលថែទាំជាពិសេស ដើម្បីសុវត្ថិភាពរបស់ស្រ្តីជាម្ដាយ និងសុខភាពដ៏រឹងប៉ឹងរបស់ទារកនៅក្នុងគភ៌។

ក្នុងខែទី 6នៃការតាំងគភ៌នេះនឹងមានការប្រែប្រួលផ្សេងៗដែលស្រ្តីជាម្ដាយអាចដឹងបានដូចតទៅ ៈ

. ទារកក្នុងផ្ទៃរើខ្លាំងជាងខែមុនៗយ៉ាងមើលឃើញច្បាស់តែម្ដង។

. មានធ្លាក់សច្រើន។

. អាចមានអាការឈឺរាងធ្ងន់ៗទៅក្រោមនៅម្ដុំក្បាលពោះផ្នែកខាងក្រោម។

. ទល់លាមកច្រើនឡើង (គួរប្រយ័ត្ន កុំបណ្ដោយឱ្យទល់លាមកច្រើនថ្ងៃពេក)។

. អាចកើតមានអាការចុកណែនក្នុងក្រពះ ដោយសារតែអាហារមិនរំលាយ និងហើមពោះ។

. ឈឺក្បាលម្ដងម្កាល ស្រវាំងភ្នែក និងប្រយ័ត្នការកើតខ្យល់គញឹកញាប់។

. តឹងច្រមុះ អាចមានឈាមហូរចេញមកតាមច្រមុះ និងហ៊ឹងត្រចៀកខ្លះៗ។

. ពេលដុសធ្មេញ ងាយមានឈាមចេញតាមជើងធ្មេញ។

. ឃ្លានញឹកញាប់។

. កើតមានការហើមនៅលើផ្ទៃមុខ ជើង ភ្នែកគោល និងដៃ។

. រមាស់នៅលើស្បែកម្ដុំក្បាលពោះ ព្រោះស្បែកម្ដុំក្បាលពោះចាប់ផ្ដើមរីកធំឡើង។

. ឈឺខ្នងកាន់តែខ្លាំងឡើង។

. សុដន់រីកកាន់តែធំឡើងទៀត

. អាចកើតមានការភ្លេចភ្លាំង កម្រិតអារម្មណ៍នៅតែមិននឹងនរ តែល្អឡើងជាងខែមុនៗច្រើន។

. ចាប់ផ្ដើមវិតក្កកង្វល់ អាចនឹងភ័យខ្លាចរឿងការឆ្លងទន្លេ(ការប្រសូត) ធ្វើឱ្យមានអារម្មណ៍តានតឹង។

រឿងដែលគ្រូពេទ្យអ្នកមើលថែគភ៌ចង់ឱ្យស្រ្តីមានគភ៌ធ្វើក្នុងអំឡុងខែនេះមានដូចតទៅ ៈ

1 . ថ្លឹងទម្ងន់ខ្លួន និងវាស់សម្ពាធឈាម។

2 . ពិនិត្យជាតិស្ករ និងសារធាតុស៊ុតសនៅក្នុងទឹកមូត្រ។

3 . ស្ដាប់សំឡេងលោតរបស់បេះដូងរបស់ទារកនៅក្នុងគភ៌។

4 . ពិនិត្យមើលទំហំ និងរូបរាងរបស់ទារកក្នុងគភ៌។

5 . ពិនិត្យមើលកម្ពស់របស់ស្បូន។

6 . ពិនិត្យអាការហើមនៅលើដៃ និងជើង និងសរសៃឈាមនៅលើជើង។

7 . ពិនិត្យរកមើលអាការខុសប្រក្រតីផ្សេងៗ(បើមាន)។

រឿងដែលស្រ្តីមានគភ៌ត្រូវមើលថែទាំខ្លួនជាពិសេសក្នុងអំឡុងខែនេះគឺ ៈ

1 . អាចមានអាការឈឺ និងស្ពឹកនៅតាមចុងដៃ ដោយសារតែសរសៃប្រសាទដៃត្រូវស្រទាប់សាច់ភ្នាសរួបរឹត តែស្រ្តីមានគភ៌អាចកែបញ្ហានេះបានដោយចៀសវាងពីការគេងសង្កត់លើដៃខ្លួនឯង ឬគេងបត់ដៃ។ បើមានអាការឈឺចុកចាប់ខ្លាំងគួរតែទៅប្រឹក្សានឹងគ្រូពេទ្យ និងគួរញ៉ាំវីតាមីន B6 ឱ្យច្រើនឡើង ហាមញ៉ាំថ្នាំបំបាត់ការឈឺសន្លាក់ជាដាច់ខាត និងត្រូវប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យគ្រប់ពេលមុនទទួលទានថ្នាំអ្វីក៏ដាោយ។

2 . កើតអាការទល់លាមកខ្លាំងរហូតដល់បន្ទោបង់មានប្រឡាក់ឈាមមកជាមួយ ជាប្រក្រតី អាការនេះតែងជួបប្រទះនៅលើស្រ្តីមានផ្ទៃពោះពី 20 – 25ភាគរយ តែយ៉ាងណាក៏ដោយ គួរតែបានទទួលការពិនិត្យពីគ្រូពេទ្យ និងមើលថែទាំដោយខ្លួនឯងដោយការទទួលទានទឹកឱ្យបានច្រើន និងញ៉ាំអាហារដែលមានជាតិកាកសរសៃដើម្បីចៀសវាងពីអាការទល់លាមកនេះ។ ចូរឧស្សាហ៍គេងផ្អៀង និងមិនគួរស្ថិតក្នុងឥរិយាបថតែមួយក្នុងរយៈពេលយូរនោះទេ។ ពេលបន្ទោបង់មិនគួរអង្គុយប្រឹងខ្លាំងពេកទេ និងគួរមានកៅអីទាបមួយសម្រាប់ទ្រជើងដើម្បីបន្ថយកម្លាំងរុញច្រានក្នុងប្រអប់ពោះ។ បើសិនជាត្រូវការប្រើថ្នាំបន្ទន់លាមក គួរប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យ និងធ្វើការណែនាំរបស់គ្រូពេទ្យ។

3 . ចូរប្រយ័ត្នសភាវគភ៌មានជាតិពុល ដែលគេច្រើនជួបប្រទះនៅពេលអាយុគភ៌បាន 20សប្ដាហ៍ឡើងទៅ។ ច្រើនជួបប្រទះនៅលើស្រ្តីដែលមានគភ៌ហើយមានរោគលើសឈាមកាលពីពេលមុន។ បើបានពិនិត្យគភ៌ជាប់ជាប្រចាំ ក៏នឹងជួយឱ្យពិនិត្យឃើញតាំងពីដំបូងៗ និងអាចការពារបានទាន់ពេល តែយ៉ាងណាក៏ដោយ បើកើតមានអាការទាំងនេះ ឬក៏អាការមួយណានោះ ត្រូវប្រញាប់ទៅប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់ ដូចជាទម្ងន់ខ្លួនកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័សទាំងមិនបានញ៉ាំអាហារច្រើន មានអាការហើមមុខ និងដៃខ្លាំង ឈឺក្បាលដោយមិនដឹងមូលហេតុ និងស្រវាំងភ្នែក ជាដើម៕

ក្មេងដែលមានទម្ងន់ខ្លួនទាបជាងប្រក្រតី ច្រើនតែមានមូលហេតុមកពីការចិញ្ចឹមថែទាំ កូនញ៉ាំតិច និងមិនគ្រប់គ្រាន់នឹងតម្រូវការរបស់រាងកាយ ឬញ៉ាំមិនត្រឹមត្រូវតាមក្បួនភោជនាហារ ទាំងក្នុងរឿងបរិមាណ និងជីវជាតិ បណ្ដោយតាមចិត្តកូនជ្រុលពេក ជាហេតុធ្វើឱ្យឪពុកម្ដាយកង្វល់ចិត្ត ខ្លាចកូនស្គមមានទម្ងន់ខ្លួនខុសប្រក្រតី ដូច្នេះទើបអាហារបន្ថែមទម្ងន់កូនក្លាយជារឿងសំខាន់ដែលឪពុកម្ដាយគួរតែយកចិត្តទុកដាក់ឱ្យបានច្រើនឡើង។

កូនមានទម្ងន់ខ្លួនតិចជាងប្រក្រតី(ស្គម)ច្រើនតែមានមូលហេតុមកពី ៈ

– ការចិញ្ចឹមថែទាំ ៈ ក្មេងញ៉ាំតិច មិនគ្រប់គ្រាន់នឹងតម្រូវការរបស់រាងកាយ ឬញ៉ាំមិនត្រឹមត្រូវទាំងបរិមាណ និងជីវជាតិអាហារដោយសារតែការមិនដឹង ឬបណ្ដោយតាមចិត្តក្មេង។

– សភាវឈឺថ្កាត់របស់រាងកាយ ៈ អាចមានជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ ឬបញ្ហារបស់ភាពពិការតាំងពីកំណើត ធ្វើឱ្យមានការចម្រើនធំធាត់យឺត ដូចជាជំងឺបេះដូង ជាដើម។ល។

– ការគេងសម្រាក ៈ គេងលក់សម្រាកមិនបានគ្រប់គ្រាន់ ឬចូលគេងយប់ជ្រៅជាប្រចាំ។

វិធីជួយបង្កើនទម្ងន់ខ្លួនកូន

កូនមានទម្ងន់ខ្លួនតិច(ស្គម)ជារឿងលំបាកចិត្តរបស់អ្នកម្ដាយ ដូច្នេះយើងនាំគ្នាមកមើលពីតិចនិក 4យ៉ាងដែលនឹងជួយអ្នកម្ដាយក្នុងការបង្កើនទម្ងន់ខ្លួនកូនថា តើមានអ្វីខ្លះ?

1. សង្កេតរឿងអាហារ ៈ ក្រុមអាហារដែលកូនញ៉ាំនោះ មានប្រយោជន៍ដល់រាងកាយច្រើនប៉ុនណា ដូចជា សាច់ ទឹកដោះ ស៊ុត មិនគ្រប់គ្រាន់ ក៏ធ្វើឱ្យកូនស្គមបានដែរ រួមទាំងបរិមាណអាហារក៏ត្រូវតែសមល្មមនឹងការប្រើកម្លាំងថាមពលដែរ។
2. កែសម្រួលវិធីចម្អិន ៈ សម្រាប់ក្មេងដែលមានទម្ងន់ខ្លួនតិច អ្នកម្ដាយអាចប្ដូរពីអាហារស្ងោរ មកជាអាហារឆា ឬចៀនឱ្យបានញឹកញាប់ឡើង តែអ្នកម្ដាយត្រូវប្រយ័ត្នរឿងប្រព័ន្ធរំលាយអាហាររបស់កូនផង។
3. បន្ថែមគ្រឿងផ្សំ ៈ ការបន្ថែមចំណែកផ្សំរបស់អាហារដែលនឹងធ្វើឱ្យកូនញ៉ាំបាន ដូចជា ទឹកដោះ ប៊័រ ម្សៅ ឬស្ករខ្លះៗ ក៏នឹងជួយបង្កើនទម្ងន់ខ្លួនកូនបានដែរ។
4. រៀបចំអាហារញ៉ាំបន្ថែមពេលទំនេរ ៈ ការរៀបចំអាហារញ៉ាំពេលទំនេរ ដូចជា នំសាំងវិច ជាមួយទឹកដោះគោ ឬទឹកផ្លែឈើក្រឡុកដែលផ្សំដោយទឹកដោះគោ ឬទឹកស្ករ ក៏ជាការបំពេញកម្លាំងថាមពលដែលបាត់បង់ទៅក្នុងចន្លោះពេលបាយចម្បងៗដល់កូនបានដែរ។

វត្ថុធាតុដើម 6យ៉ាងក្នុងការផ្សំម្ហូបអាហារបង្កើនទម្ងន់កូន

ក្រៅពីវិធីការចម្អិនអាហារហើយ ការជ្រើសរើសវត្ថុធាតុដើមមកធ្វើជាគ្រឿងផ្សំរបស់ម្ហូបអាហារ ក៏មានភាពសំខាន់ចំពោះទម្ងន់ខ្លួនរបស់កូនដូចគ្នាដើម្បីឱ្យអ្នកម្ដាយបានបង្កើនទម្ងន់ខ្លួនកូនពីសារធាតុអាហារប្រភេទម្សៅ និងខ្លាញ់ដែលល្អចំពោះសុខភាព។

1. ទឹកដោះគោឆៅ ឬទឹកដោះគោដែលកូនញ៉ាំជាប្រចាំ ព្រោះជាទឹកដោះដែលមានជាតិខ្លាញ់អាចយកមកផ្សំធ្វើជាម្ហូបអាហារបាន។
2. ត្រីដែលមានជាតិខ្លាញ់ច្រើន ដូចជាត្រីសណ្ដាយ ត្រីអណ្ដែង ដែលនឹងជួយក្នុងការសាងជាតិខ្លាញ់បានល្អ។
3. សណ្ដែកផ្សេងៗ ជាពិសេស សណ្ដែកដី មានប្រយោជន៍ជួយបង្កើនកម្លាំងថាមពល តែមិនគួរញ៉ាំច្រើនជ្រុលពេកដែរ ព្រោះវានឹងធ្វើឱ្យហើមពោះ។
4. ស៊ុត ជាអាហារពហុប្រយោជន៍ដែលបន្ថែមកម្លាំងថាមពលដល់កូន។
5. បន្លែដែលមានជាតិម្សៅច្រើន និងផ្ដល់ថាមពលខ្ពស់ ដូចជាពោត ល្ពៅ មានជាតិម្សៅច្រើន និងផ្ដល់ថាមពលខ្ពស់។
6. ផ្លែឈើស្រស់ផ្សេងៗ ក្រៅពីមុខម្ហូបអាហារចម្បងៗហើយនោះ ផ្លែឈើក៏អាចធ្វើជាអាហារញ៉ាំពេលទំនេរដើម្បីបង្កើនថាមពលក្នុងចន្លោះពេលថ្ងៃបានដែរ ថែមទាំងមានប្រយោជន៍ច្រើនទៀតផង។

អាហារបន្ថែមទម្ងន់កូនវ័យ 6 – 12ឆ្នាំ

ឱ្យកូនបានញ៉ាំអាហារឱ្យគ្រប់ 5ប្រភេទក្រុមក្នុងមួយពេលៗដែលប្រកបដោយ ៈ

• បាយ 2 – 3វែក។
• សាច់សត្វ 2ស្លាបព្រាបាយ ឬស៊ុត(ស៊ុតជាប្រូតេអ៊ីនគុណភាព ក្មេងមានទម្ងន់ខ្លួនតិចគួរឱ្យញ៉ាំមួយថ្ងៃ 1គ្រាប់)។
• ឆាបន្លែ 1វែក។
• ផ្លែឈើ ដូចជាក្រូច 1ផ្លែ ឬចេក 1ផ្លែ ឬល្ហុងទុំ 4 – 5ចំណិត ឬផ្លែឈើផ្សេងៗទៀត។
• ទឹកដោះគោ 1កែវ។

បើកូនញ៉ាំអាហារបានតិច ចូរបែងចែកពេលញ៉ាំអាហារចម្បងៗទៅជាពេលតូចៗ អាចបបួលកូនឱ្យមានចំណែករួមក្នុងការត្រៀមរៀបចំអាហារ ឱ្យសាកភ្លក្ស និងអង្គុយញ៉ាំដំណាលគ្នាជាមួយប៉ាម៉ាក់យ៉ាងរីករាយ។ នាំកូនទៅហាត់ប្រាណ រត់លេង ព្រោះនៅពេលកូនបានបញ្ចេញកម្លាំងថាមពលហើយ នឹងធ្វើឱ្យកូនឃ្លាន និងញ៉ាំបានច្រើន។ មិនគួរឱ្យកូនញ៉ាំនំ បៀមស្ករគ្រាប់ ឬទឹកដោះគោមុនពេលបាយឡើយ ព្រោះនឹងធ្វើឱ្យកូនឆាប់ឆ្អែត និងញ៉ាំបាយបានតិច។

ការមើលថែទាំកូនឱ្យគេងលក់សម្រាកឱ្យគ្រប់គ្រាន់ ហាត់ប្រាណជាប់ជានិច្ច ជាផ្នែកសំខាន់ក្នុងការបង្កើនទម្ងន់ខ្លួន និងកម្ពស់ដល់កូនៗដំណាលគ្នានឹងភាពរឹងមាំរបស់រាងកាយ និងដែលសំខាន់គឺ សេចក្ដីស្រឡាញ់ ការយកចិត្តទុកដាក់អំពីឪពុកម្ដាយ ជាវិធីដែលនឹងធ្វើឱ្យកូនមានសុខភាពរាងកាយដែលរឹងមាំ និងមានទម្ងន់ខ្លួនតាមស្តង់ដារបានល្អបំផុត៕

“ក្មេងពិបាកញ៉ាំអាហារ” ជាបញ្ហាមួយដែលឪពុកម្ដាយមានអារម្មណ៍តានតឹង និងកង្វល់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ហើយដោយសារតែខំព្យាយាមគ្រប់បែបយ៉ាងធ្វើយ៉ាងណាឱ្យកូនបានញ៉ាំអាហារ ទើបជាលទ្ធផលធ្វើឱ្យក្មេងតតាំងកាន់តែខ្លាំងឡើង ហើយបញ្ហាក៏នឹងរឹតតែធ្ងន់ធ្ងរ និងរ៉ាំរ៉ៃខ្លាំងឡើង។ “ក្មេងពិបាកញ៉ាំអាហារ” អាចជួបប្រទះនៅលើក្មេងទូទៅ 3 – 5ភាគរយច្រើនស្ថិតក្នុងវ័យ 1 – 6ឆ្នាំ ក្មេងនឹងមានអាការដូចតទៅ គឺញ៉ាំយឺត បៀមបាយ ឬស្រែកយំមិនព្រមញ៉ាំ ខ្ជាក់ចេញ ឬក្អួតអាហារដែលញ៉ាំចូលទៅហើយនោះចេញមកវិញ ជាដើម។ ឯឪពុកម្ដាយវិញនឹងខំប្រឹងធ្វើយ៉ាងណាឱ្យកូនញ៉ាំបាន តាំងពីទំពាបញ្ចុក បង្ខំ លួងលោម អង្វរ សូកប៉ាន់ ដាក់លក្ខខណ្ឌជាមួយកូន ឬបង្ខំដាក់ទណ្ឌកម្មដោយវិធីផ្សេងៗក៏មាន។

ភាគច្រើនក្មេងត្រូវបានទទួលអាហារមួយថ្ងៃក្នុងបរិមាណដែលគ្រប់គ្រាន់ តែបើក្នុងករណីដែលក្មេងបានទទួលអាហារតិចជាងប្រក្រតី និងមានការចម្រើនធំធាត់យឺតនោះ ក្មេងគួរបានទទួលការពិនិត្យវាយតម្លៃដើម្បីរកវិធីព្យាបាលខាងរាងកាយ និងផ្លូវចិត្តយ៉ាងលម្អិត។

វិធីកែបញ្ហា ក្មេងពិបាកញ៉ាំអាហារ ក្នុងវ័យដែលត្រូវចាប់ផ្ដើមញ៉ាំ

1 . ឱ្យអង្គុយនៅតុញ៉ាំបាយជាមួយប៉ាម៉ាក់។

2 . មិនបើកទូរទស្សន៍មើលក្នុងអំឡុងពេលញ៉ាំបាយ ឬអាហារ។

3 . ឱ្យពេលញ៉ាំអាហារប្រមាណជា 30នាទី ដោយដួសអាហារឱ្យសមល្មម មិនច្រើនជ្រុលពេក។ បើក្មេងមិនញ៉ាំ ពេលដល់ម៉ោង ចូរប្រមូលអាហារទុកដាក់។

4 . ក្នុងពេលញ៉ាំអាហារ ចូរនិយាយតែរឿងល្អៗ សប្បាយៗ។

5 . កុំបង្ខំឱ្យក្មេងញ៉ាំ ឬដាក់ទោស ពេលក្មេងមិនញ៉ាំអាហារ។

6 . ពេលក្មេងញ៉ាំបាយ ឬអាហារបានច្រើន ចូរនិយាយសរសើរ តែបើគេញ៉ាំបានតិច ចូរធ្វើព្រងើយ។

7 . តម និងចៀសវាងការញ៉ាំអាហារផ្សេងៗក្នុងអំឡុងពេលញ៉ាំបាយ ដូចជានំ ទឹកដោះគោ ឬស្ករគ្រាប់ជាដើម។

មូលហេតុធ្វើឱ្យក្មេងពិបាកញ៉ាំអាហារ

1 . បរិមាណអាហារច្រើនជ្រុលពេក។

2 . ក្មេងមិនចូលចិត្តញ៉ាំអាហារនោះ ដូចជាបន្លែ ឬត្រីជាដើម ដូច្នេះមិនគួរបង្ខំទេ តែគួរកែច្នៃអាហារនោះទៅជារូបបែបផ្សេងៗ ហើយបបួលឱ្យក្មេងសាកល្បងញ៉ាំ។

3 . ក្មេងខ្វះការឃ្លានចង់ញ៉ាំអាហារ ដោយសារតែញ៉ាំនំ ឬទឹកដោះគោនៅពេលមុនហ្នឹងរួចហើយ។

4 . ក្មេងមានបទពិសោធមិនល្អពាក់ព័ន្ធនឹងការញ៉ាំអាហារ ដូចជាធ្លាប់ត្រូវបញ្ចុកបង្ខំឱ្យញ៉ាំរហូតឈឺមាត់ ឬធ្លាប់ស្ថិតក្នុងបរិយាកាសដែលមិនល្អក្នុងការញ៉ាំអាហារ ដូចជាធ្លាប់ត្រូវសម្លុត ឬវាយបង្ខំឱ្យញ៉ាំជាដើម។

5 . ខណៈពេលញ៉ាំអាហារ ក្មេងមានការឈឺថ្កាត់ខាងរាងកាយ ឬមានបញ្ហាខាងអារម្មណ៍។

កែខៃបញ្ហារឿងកូនពិបាកញ៉ាំអាហារសម្រាប់មនុស្សជាឪពុកម្ដាយ

1 . បន្ថយក្ដីកង្វល់ចិត្តចុះខ្លះពាក់ព័ន្ធនឹងការញ៉ាំអាហាររបស់កូន ដូចជាកង្វល់ថា កូននឹងមានទម្ងន់ខ្លួនតិច(ស្គម) ឬបានទទួលសារធាតុអាហារមិនគ្រប់គ្រាន់ ជាដើម ព្រោះក្ដីកង្វល់នោះនឹងហុចផលទៅដល់កូន ធ្វើមានផលប៉ះពាល់ដល់ការមិនញ៉ាំអាហារបាន។

2 . បណ្ដោយឱ្យកូនមានឱកាសបានជួយខ្លួនឯងខ្លះពាក់ព័ន្ធនឹងការញ៉ាំអាហារ ដូចជា ចំពោះក្មេងដែលចាប់ផ្ដើមចេះចាប់កាន់ចំណីអាហារដុំតូចៗ ឬចេះយកស្លាបព្រាដាក់ចូលមាត់ ទោះជាកំពប់ ឬប្រឡាក់ខ្លះក៏ដោយ។

3 . ទៅជួបគ្រូពេទ្យចិត្តសាស្រ្តកុមារ បើសិនអាណាព្យាបាលបានធ្វើតាមការណែនាំ និងប្រតិបត្តិតាមចំណុចទី1 និងចំណុចទី2យ៉ាងជាប់លាប់ហើយ និងបើមានចំណុចសង្ស័យណាមួយអាចសុំការណែនាំពីគ្រូពេទ្យកុមារ ឬគ្រូពេទ្យចិត្តសាស្រ្តកុមារដើម្បីរកដំណោះស្រាយ។

វិធីការពារបញ្ហា ក្មេងពិបាកញ៉ាំអាហារ

1 . ចាប់ផ្ដើមឱ្យញ៉ាំអាហារបន្ថែមក្នុងពេលវេលាដ៏ត្រឹមត្រូវ(អាយុបានប្រមាណជា 6ខែឡើង)។

2 . បង្ហាត់បង្រៀនអំពី “សុខប្រតិបត្តិ” ក្នុងការញ៉ាំដល់ក្មេងតាំងពីពេលចាប់ផ្ដើមឱ្យញ៉ាំអាហារ។

បញ្ហា ក្មេង “ពិបាកញ៉ាំអាហារ”ជាបញ្ហាដែលជួបប្រទះញឹកញាប់ ដូច្នេះការមើលថែទាំ និងការពារបញ្ហាតាំងពីពេលចាប់ផ្ដើមនឹងជួយឱ្យក្មេងល្អប្រសើរឡើងបាន មិនដូច្នោះទេអាចកើតមានបញ្ហាឡើងបាន ដូចជា បញ្ហាសម្ព័ន្ធភាពរវាងឪពុកម្ដាយកូន បញ្ហាទង្វើច្រងេងច្រងាង និងបញ្ហាផ្នែកផ្លូវចិត្ត ដូចជាមានសម្ពាធ និងខ្វល់ខ្វាយច្រើន ជាដើម៕

ខណៈតាំងគភ៌ ជាពិសេសតាំងគភ៌លើកដំបូង ស្រ្តីមានគភ៌អាចនៅមិនទាន់ដឹង ឬដឹងមិនអស់សេចក្ដីពាក់ព័ន្ធនឹងទង្វើដែលមិនស័ក្តិសម ឬចំណុចហាមឃាត់ផ្សេងៗដែលគ្រូពេទ្យជំនាញបានហាម ឬអនុញ្ញាតឱ្យធ្វើដែរ តែត្រូវធ្វើឱ្យតិចបំផុតដើម្បីសុខភាពរបស់ទាំងម្ដាយ និងកូនក្នុងគភ៌។ ចំណុចហាមឃាត់ទាំងនោះមានហេតុផលត្រឹមត្រូវច្បាស់លាស់ខាងវិទ្យាសាស្រ្ត មិនមែនជាជំនឿតៗគ្នានោះឡើយ។

1 . ហាមមួម៉ៅ ធុញថប់ តានតឹងអារម្មណ៍

ខណៈដែលរាងកាយមានភាពធុញថប់តានតឹង ខួរក្បាលនឹងបញ្ជាទៅក្រពេញ អាឌ្រីណាលីន ដែលស្ថិតនៅខាងលើក្រលៀនឱ្យបញ្ចេញអ័រម៉ូននៃភាពធុញថប់តានតឹងអារម្មណ៍មួយប្រភេទចេញមក ហុចផលឱ្យរាងកាយមានអារម្មណ៍ចង់ញ៉ាំអាហារ ធ្វើឱ្យស្រ្តីមានគភ៌ត្រូវតែញ៉ាំអាហារចូលទៅច្រើន។ ធុញថប់តានតឹងច្រើន ញ៉ាំច្រើន ធាត់ច្រើន ធ្វើឱ្យស្រ្តីមានគភ៌ឡើងទម្ងន់ព្រឹបៗដែលជារឿងមិនល្អឡើយសម្រាប់ស្រ្តីមានគភ៌ និងក្រៅពីនោះ ស្រ្តីមានគភ៌ដែលមានអារម្មណ៍មួម៉ៅធុញថប់តានតឹងច្រើន ទារកក្នុងផ្ទៃក៏នឹងទទួលផលប៉ះពាល់ដូចគ្នា ដែលក្រោយពេលប្រសូតចេញមក ទារកច្រើនតែមានទង្វើពិបាកចិញ្ចឹម និងយំរករឿងច្រើន។

2 . ហាមហាត់ប្រាណបង្ខំ និងហាត់ខ្លាំង

គ្រប់ត្រីមាសរបស់ការតាំងគភ៌ គួរហាត់ប្រាណតែល្មមសមរម្យបានហើយ។ ក្នុងត្រីមាសដំបូង បើប្រឹងហាត់ប្រាណខ្លាំង និងហក់លោតពេក នឹងកើតកម្លាំងញ័ររញ្ជួយខ្លាំង មានផលប៉ះពាល់តួកំណើត អាចបណ្ដាលឱ្យរលូតបាន។ សម្រាប់ត្រីមាសទី2 និងទី3 វិញ បើសិនហាត់ប្រាណខ្លាំងក្លាពេក រាងកាយនឹងប្ដូរផ្លាស់ហ្គាសអុកស៊ីហ្ស៊ែនមិនទាន់ ធ្វើឱ្យទារកកើតមានសភាវខ្វះអុកស៊ីហ្ស៊ែនបាន។

3 . ហាមពាក់ស្បែកជើងកែងចោត

ស្រ្តីមានគភ៌ច្រើនតែមកជួបគ្រូពេទ្យដោយអាការឈឺខ្នងជាញឹកញាប់ តើនរណាទៅនឹកឃើញថា មូលហេតុគឺមកពីស្បែកជើង?។ ការដែលស្រ្តីមានគភ៌ពាក់ស្បែកជើងកែងចោតខ្ពស់ៗ ធ្វើឱ្យសាច់ដុំនៅម្ដុំកំភួនជើង ភ្លៅ ចង្កេះ និងខ្នង កើតភាពតានតឹង និងអាការឈឺចាប់តាមមក។ ក្រៅពីនេះនៅជួបប្រទះទៀតថា ស្បែកជើងកែងចោតបានធ្វើឱ្យចំណុចរួមនៃទម្ងន់ខ្លួនរបស់ស្រ្តីមានគភ៌បាត់បង់តុល្យភាព អាចធ្វើឱ្យដួល និងបណ្ដាលឱ្យរលូតបុត្របាន។

4 . ហាមញ៉ាំថ្នាំផ្ដេសផ្ដាស់

ចំណុចនេះសំខាន់ខ្លាំងណាស់ ជាពិសេស 12សប្ដាហ៍ដំបូង ព្រោះជាអំឡុងពេលកកំណើត សាងអវយវៈដែលសំខាន់ៗរបស់តួកំណើត។ បើញ៉ាំថ្នាំដែលបង្កអន្តរាយ នឹងមានភាពប៉ះពាល់បណ្ដាលឱ្យមានពិការភាពដល់ទារកក្នុងគភ៌បាន ដូចជា ពិការដៃជើង ឆែបមាត់ ជាដើម ជាពិសេសពពួកថ្នាំបំបាត់មុន និងនៅឱ្យឆ្ងាយពីសារធាតុគីមីផ្សេងៗ ដូចជា ថ្នាំបាញ់មូស។ល។ បើមានអាការជំងឺធ្ងន់ធ្ងរគួរទៅជួបគ្រូពេទ្យជំនាញ។

5 . ហាមចូលគេងយប់ជ្រៅ

ស្រ្តីមានគភ៌ត្រូវគេងលក់សម្រាកឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់យ៉ាងតិច 8ម៉ោងក្នុងមួយយប់។ បើគេងពេលយប់មិនគ្រប់គ្រាន់ ក្នុងអំឡុងពេលថ្ងៃចូរស្រ្តីមានគភ៌គេងលក់សម្រាកមួយស្រឡេត ជាពិសេសបំផុតក្នុងរយៈពេល 14សប្ដាហ៍ដំបូងនៃការតាំងគភ៌។ មានការសិក្សាស្រាវជ្រាវនៅប្រទេសសហរដ្ឋអាមេរិកមួយបានរកឃើញថា ស្រ្តីមានគភ៌ដែលគេងបានតិចជាងមួយយប់ 5ម៉ោង នឹងប្រថុយនឹងការត្រូវជំងឺផ្សេងៗយាយីរហូតពេលមួយរយៈកាលនៃការតាំងគភ៌ ដែលអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ទៅដល់ទារកក្នុងគភ៌នៅទីបំផុត។

6 . ហាមអត់អាហារ និងសម្រកទម្ងន់

បើស្រីមានគភ៌គ្មានចំណុចកម្រិតខាងវេជ្ជសាស្រ្តថា ត្រូវកម្រិតអាហារទេនោះ គួរទទួលទាមអាហារឱ្យគ្រប់ និងសមល្មមទៅតាមតម្រូវការរបស់រាងកាយ ព្រោះការសិក្សាស្រាវជ្រាវដដែលនោះបានរកឃើញថា ស្រ្តីមានគភ៌ដែលតម ឬអត់អាហារ ធ្វើឱ្យទារកមានអត្រាក្នុងការប្រសូតមុនកាលកំណត់ខ្ពស់ និងអាចពិការខួរក្បាល ដោយសារតែនៅក្នុងអាហារទាំង 5ប្រភេទក្រុមមានសារធាតុអាហារដែលសំខាន់ដល់ការបំប៉នខួរក្បាលទារក ដូចជា សារធាតុហ្វូលេតដែលបានពីបន្លែផ្លែឈើ និងវីតាមីនផ្សេងៗដែលជួយក្នុងការសាងអវយវៈសំខាន់ៗ។ សម្រាប់ស្រ្តីមានគភ៌ដែលបារម្ភខ្លាចធាត់នោះ ក្រោយពេលប្រសូត ឡារ៉ែន សូមណែនាំ ឱ្យចិញ្ចឹមកូនដោយទឹកដោះខ្លួនឯងតែម្យ៉ាងគត់ នោះធានាថា ទម្ងន់នឹងស្រកចុះយ៉ាងឆាប់រហ័សមិនខាន។

7 . ហាមរំលង ឬខកខានការណាត់ពិនិត្យគភ៌

ស្រ្តីមានគភ៌ត្រូវតែដឹងខ្លួនជាប់ជានិច្ចអំពីភាពសំខាន់នៃការពិនិត្យគភ៌ ព្រោះរាងកាយរបស់ម្ដាយ និងកូនក្នុងផ្ទៃមានការប្រែប្រួលគ្រប់ពេលវេលា បើរកឃើញភាពខុសប្រក្រតីណាមួយរបស់ម្ដាយ ឬទារកក្នុងគភ៌ គ្រូពេទ្យនឹងបានផ្ដល់ការជួយសង្រ្គោះទាន់ពេលវេលា តែបើសិនជាខកខាន ឬរំលងការណាត់ពិនិត្យគភ៌នៅថ្ងៃនោះ គួរតែទៅជួបគ្រូពេទ្យនៅថ្ងៃបន្ទាប់កុំរំលងឱ្យសោះ។

(នៅមានត)