Tag: កសិកម្ម

  • ក្រសួងកសិកម្ម​ជំរុញ​កសិករ​ឱ្យ​ចិញ្ចឹមសត្វ​ជា​លក្ខណៈ​ពាណិជ្ជកម្ម

    ក្រសួងកសិកម្ម​ជំរុញ​កសិករ​ឱ្យ​ចិញ្ចឹមសត្វ​ជា​លក្ខណៈ​ពាណិជ្ជកម្ម

    ក្រសួងកសិកម្ម​បានប្រកាស​ជំ​រុញឱ្យ​ប្រជាកសិករ​ដែល​ប្រកប​របរ​ចិញ្ចឹមសត្វ​ជា​លក្ខណៈ​គ្រួសារ​ឱ្យកែប្រែ​ទម្លាប់​ទៅ​ចិញ្ចឹមសត្វ​បែប​លក្ខណៈ​ពាណិជ្ជកម្ម ជា​លក្ខណៈ​កសិដ្ឋាន​ខ្នាតតូច ឬ​មធ្យម​វិញ ដើម្បី​ឆ្លើយតប​ទៅនឹង​តម្រូវការ​ហូបចុក​រប​ស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ប្រកបដោយ​គុណភាព និង​សុវត្ថិភាព​ហើយ​អាច​ឈានទៅ​កាត់បន្ថយ​ការនាំ​ចូល​សាច់សត្វ​គ្រប់​ប្រភេទ​ពី​បរទេស។

    ឯកឧត្តម សេន សុវណ្ណ អគ្គនាយក​នៃអគ្គនាយកដ្ឋានសុខភាព​ស​ត្វនិង​ផលិតកម្ម​សត្វ​នៃ​ក្រសួងកសិកម្ម​បាន​ប្រាប់​ឡា​រ៉ែ​ន​ពាណិជ្ជ​ថា ក្រសួងកសិកម្មជាពិសេស​អគ្គនាយកដ្ឋាន​សុខភាព​សត្វ និង​ផលិតកម្ម​សត្វ​បានដាក់​ផែនការ​ជំរុញ​ប្រជាកសិករ​ឱ្យ​ចិញ្ចឹមសត្វ​ជា​លក្ខណៈ​កសិដ្ឋាន​ខ្នាតតូច ឬ​មធ្យម​ដើម្បី​ធានា​ឱ្យ​ផលិតកម្ម​សាច់សត្វ​មានគុណ​ភាព និង​សុវត្ថិភាព​សម្រាប់​អ្នក​បរិភោគ។

    ឯកឧត្តម សេន សុវណ្ណ អគ្គនាយក​នៃអគ្គនាយកដ្ឋានសុខភាព​ស​ត្វនិង​ផលិតកម្ម​សត្វ​នៃ​ក្រសួងកសិកម្ម​

    ឯកឧត្តម​បានឱ្យដឹង​ដែរ​ថា៖ “ដោយសារតែ​ការចិញ្ចឹម​សត្វ​របស់​យើង ពុំទាន់​មាន​ក្ខ​ណៈ​ស្តង់ដារដូច្នេះហើយ​ទើប​យើង​ធ្វើ​ការជំរុញឱ្យ​កសិករ​ចិញ្ចឹមសត្វ​ជា​លក្ខណៈ​អាជីវកម្ម​បែប​ជា​កសិដ្ឋាន​ឱ្យមាន​ស្តង់ដារ ដោយ​ក្រសួង​មាន​ផែនការ​ផ្សារភ្ជាប់​រវាង​កសិករ និង​ក្រុមហ៊ុន​ឯកជន​ដើម្បី​ចុះកិច្ចសន្យា​ទិញ និង​លក់​នៅពេល​កសិករ​ប្រមូល​ផល​បាន‟។

    ឯកឧត្តម​បញ្ជាក់ថា គម្រោង​ជំរុញ​ឱ្យ​កសិករ​បង្កើន​ផលិតភាព​នៃ​ការចិញ្ចឹម​សត្វ​ឱ្យ​ក្លាយជា​មុខរបរ​នេះ គឺ​ដោយសារ​យើង​ដឹងថា​ស្រុក​យើង​មាន​តម្រូវការ​សាច់សត្វ​ច្រើនណាស់ ហើយ​យើង​ចង់ឱ្យមាន​ការផ្គត់ផ្គង់​ក្នុង​លក្ខណៈ​ជា​សន្តិសុខ​ស្បៀង​ផងដែរ។ ការជំរុញ​ការចិញ្ចឹម​សត្វ​ជា​លក្ខណៈ​អាជីវ​កម្មនេះ ធ្វើឡើង ខណៈដែល​តម្រូវការ​សាច់​សត្វ​ត្រូវបាន​នាំចូល​ច្រើន ដែលមាន​ដូចជា សាច់មាន់ ជ្រូក និង​គោ…ចំណែក​សាច់គោ​ដែល​នាំចូល​ពី​អូស្ត្រាលី​វិញ​មានតម្លៃ​ថ្លៃ ហើយ​យើង​បាន​ផ្អាក​មួយរយៈ​ហើយ។

    សូមបញ្ជាក់ថា ចំពោះ​សាច់សត្វ សព្វថ្ងៃ​គឺ តម្រូវការ​បាន​កើនឡើង​រហូតដល់​ជាង 30ម៉ឺន​តោន ក្នុងមួយឆ្នាំៗសម្រាប់​ផ្គត់ផ្គង់​ការហូបចុក​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ និង​ភ្ញៀវទេសចរ រីឯ​សាច់សត្វ​ចិញ្ចឹម​ក្នុងស្រុក​អាច​ផ្គត់ផ្គង់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ក្នុងស្រុក ចំណែក​ការ​បម្រើឱ្យ​វិស័យ​ទេសចរណ៍ និង​អ្នកមាន​ជីវភាពខ្ពស់ៗនៅតែមាន​តម្រូវការ​ច្រើន គឺជា​សាច់សត្វ​ដែលមាន​គុណភាព និង​សុវត្ថិភាព។

    បច្ចុប្បន្ន​ការចិញ្ចឹម​សត្វ​ជា​លក្ខណៈ​អាជីវកម្ម​បែប​កសិដ្ឋាន​មាននៅ​ស្ទើរ​គ្រប់​ខេត្ត-ក្រុង​ក្នុងប្រទេស​កម្ពុជា ដូចជា​នៅ​ខេត្តព្រៃវែង ស្វាយរៀង តាកែវ កំពតពោធិ៍សាត់ បាត់ដំបង បន្ទាយមានជ័យ​យើង​ពុំទាន់​បាន​ចុះបញ្ជី​ជា​កសិដ្ឋាន​ទេ តែ​យើង​លើកទឹកចិត្ត​ និង​រៀបចំ​បញ្ជី​ជា​សហគមន៍។ សម្រាប់​ខេត្ត​មួយចំនួន​មាន ខេត្តព្រៃវែង ស្វាយរៀង​មាន​ទម្រង់​ជា​កសិដ្ឋាន​ហើយ តែ​យើង​មិនទាន់​តម្រូវឱ្យ​គាត់​ចុះបញ្ជី​ជា​កសិដ្ឋាន​ទេ ពីព្រោះ​មិនទាន់មាន​លក្ខណៈ​ស្តង់ដារ​នៅឡើយ ហើយ​ក្រសួង​ក៏​មិនទាន់​តម្រូវឱ្យ​ស្តង់ដារ​ដែរ ដោយសារ​យើង​ទើបតែ​ចាប់ផ្តើម តែ​ក្រសួង​បាន​ចុះទៅ​មើល​ជាប្រចាំ និង​ធ្វើការ​បែងចែក​ការចិញ្ចឹម​សត្វ​ជា​លក្ខណៈ​គ្រួសារ និង​បែប​កសិដ្ឋាន​រួចហើយ។ មានន័យថា យើង​មាន​ទម្រង់​ជា​កសិដ្ឋាន​ហើយ គ្រាន់តែ​មិនទាន់​ចុះបញ្ជី​ជា​ផ្លូវការ​ប៉ុណ្ណោះ។

    ដើម្បី​កែប្រែ​ទម្លាប់​របស់​កសិករ ក្រសួង​បាន​ត្រៀម​មន្ត្រី​ជំនាញ​ចុះ​ផ្តល់​បច្ចេកទេស​ពី​លក្ខណៈ​ចិញ្ចឹម ការថែទាំ ការផ្តល់​វ៉ាក់សាំង​ការពារ​ជម្ងឺ បច្ចេកទេស​ផលិត​ចំណី​សត្វ និង​ការជ្រើសរើស​ប្រភេទ​ពូជ​សត្វ​ចិញ្ចឹម​ជាដើម ដើម្បីឱ្យ​កសិករ​ចិញ្ចឹម​ទៅ​ទទួលបាន​ជោគជ័យ។ ម្យ៉ាងទៀត​ការប្រើ​ថ្នាំ​វ៉ាក់សាំង​ការពារ​ជំងឺ​សត្វ​គ្រប់​ប្រភេទ​វិញ ខាង​នាយកដ្ឋាន​មានគ្រប់គ្រាន់​ក្នុងការ​ផ្គត់ផ្គង់ រឹតតែ​ប្រសើរ​ទៅទៀត​នោះ កសិករ​បច្ចុប្បន្ន​ក៏​គាត់​យល់ដឹង​ពី​បញ្ហា​ការពារ​នេះ​សព្វគ្រប់​ដែរ និង​កសិករ​មួយចំនួន​គាត់​ថែមទាំង​បានទទួល​ងារ​ជា​កសិករ​គំរូ​ទៀតផង ហើយ​កសិករ​ខ្លះទៀត​ក៏មាន​លទ្ធភាព​អាច​គ្រប់គ្រង​កសិដ្ឋានរ​បស់​គាត់​បាន​ផងដែរ។ នេះ​បើតាម​ការអះអាង​របស់​ឯកឧត្តម សេន សុវណ្ណ។

    ឯកឧត្តម​សង្ឃឹមថា គម្រោង​នេះ​នឹង​ទទួលបាន​ជោគជ័យ ព្រោះ​ការជំរុញ​របស់​ក្រសួង​បានធ្វើឱ្យ​កសិករ​មួយចំនួន​ទទួលបាន​ស្នាដៃ​ជា​កសិករ​គំរូទើប​ក្រសួង​ប្រកាស​ជំរុញ​ឱ្យ​ពួកគាត់​កែប្រែ​ទម្លាប់​ការចិញ្ចឹម​សត្វ​ពី​លក្ខណៈ​គ្រួសារ​មកជា​លក្ខណៈ​កសិដ្ឋាន​សម្រាប់​អាជីវកម្ម។ ជា​ជំហាន​បន្តទៅទៀត យើង​អាច​នឹង​នាំចេញ​ដោយ​ត្រូវការ​ការធ្វើ​វិនិយោគ​បែប​កែច្នៃ​ដោយ​ជំរុញ​លើកទឹកចិត្ត​ឱ្យ​វិស័យ​ឯកជន​ចូលរួម​វិនិយោគ​បន្ថែមទៀត​ទៅលើ​ការកែច្នៃ​សម្រាប់​ផ្គត់ផ្គង់​តម្រូវការ​ក្នុងស្រុក​ផង និង​នាំចេញ​ផង តែ​ទាំងអស់នេះ​សុទ្ធតែជា​ការងារ​របស់​វិស័យ​ឯកជន​ដែល​មិនទាន់មាន​ខាង​ណា​ជួយ​នៅឡើយ​ទេ។

    កាលពី​ឆ្នាំមុន​ប្រទេស​កម្ពុជា​បាន​នាំចេញ​សត្វ​គោ និង​ក្របី​ជាង 100.000 ក្បាល​ដែល​ភាគច្រើន​ជា​គោ​នាំ​ចេញទៅ​ប្រទេស​វៀតណាម និង​ផលិតផល​អនុផល​សត្វ​ផងដែរ។ ឯកឧត្តម សេន សុវណ្ណ បាន​មានប្រសាសន៍ថា មានតែ​ក្រុមហ៊ុន​ចំនួន3 ប៉ុណ្ណោះ​ដែល​បាន​ចូលរួម​ក្នុង​ពាណិជ្ជកម្ម​ប្រភេទ​នេះ។ សត្វ​គោ និង​ក្របី​ចំនួន 3.2 លាន​ក្បាល​កំពុង​ត្រូវបាន​ចិញ្ចឹម​ដោយ​កសិករ​នៅ​ទូទាំងប្រទេស។

    យោងតាម​របាយការណ៍ ក្រសួងកសិកម្ម​មាន​គ​ម្រោ​ង និង​កម្មវិធី​ក្នុងការ​ជំរុញ​កំណើន​វិស័យ​កសិកម្ម​ប្រកបដោយ​ចីរភាព និង​បរិ​យា​ប័ន្ន អនុវិស័យ​ជលផល និង​អនុវិស័យ​ផលិតកម្ម​សត្វ ដោយបាន​បង្កើត​ការចិញ្ចឹម​មាន់(គំរូ​បង្ហាញ)ចំនួន 111កន្លែង​ដែល​បាន​សាយភាយ​ដល់​ជាង1,300គ្រួសារ​បន្ថែម​ស្មើនឹង​មាន់​ជាង 5ម៉ឺន​ក្បាល ព្រមទាំង​បង្កើត​កន្លែង​ចិញ្ចឹម​ជ្រូក(គំរូ​បង្ហាញ)បាន 100កន្លែង និង​បាន​សាយភាយ​ដល់​ជាង 400គ្រួសារ​បន្ថែម​ស្មើនឹង​ជ្រូក 360ក្បាល។

    កម្មវិធី​អភិវឌ្ឍន៍​កសិកម្ម​និរន្តរភាព និង​កម្មវិធី​អនុវិស័យ​ជលផល និង​ផលិតកម្ម​សត្វ​ដែល​ទទួល​ជា​ជំនួយឥតសំណង​ដោយ​សហភាព​អឺរ៉ុប​ចំនួន 26លាន​អឺរ៉ូ គឺជា​កម្មវិធី​រយៈពេល 5ឆ្នាំ គឺ​ពី​ឆ្នាំ2013 ដល់​ឆ្នាំ2018 ដែល​ជំរុញឱ្យមាន​កំណើនសេដ្ឋកិច្ច​សង្គម​ប្រកបដោយ​ចីរភាព។ គម្រោង​នេះ​ក៏បាន​ផ្តោតលើ​ការដាំ​ស្មៅ​បង្ហាញ​សម្រាប់​ចំណី​សត្វ​ផងដែរដោយ​បង្កើតបាន​ចំនួន 200កន្លែង​ដល់​ជាង 420គ្រួសារ​ស្មើនឹង​ជាង 9ពាន់​ហិកតា។ ជាងនេះទៅទៀតគម្រោង​ដដែល​នេះ​បានធ្វើ​ការកែលម្អ​អនាម័យ​សត្តឃាតដ្ឋាន​បាន 155កន្លែង ការចាក់​ថ្នាំ​វ៉ាក់សាំង​បង្ការ​ជំងឺ​សត្វ ធ្វើ​ជីវ​សុវត្ថិភាព ត្រួតពិនិត្យ​សុវត្ថិភាព​សត្វ និង​សាច់ ការ​បង្កាត់​ពូជ​គោ និង​ជ្រូក​សិប្បនិម្មិត។

    លោក ជេ​ត ភិរម្យ អនុប្រធាន​សមាគម​អ្នក​ចិញ្ចឹមសត្វ​កម្ពុជា​បានឱ្យ​ឡា​រ៉ែ​ន​ពាណិជ្ជ​ដឹងថា​សមាគម​គាំទ្រ​នូវ​ការជំរុញ​នេះ ហើយ​ការជួយជ្រោមជ្រែង​របស់​រាជរដ្ឋាភិបាល​ក្នុងការ​កែប្រែ​ទម្លាប់​កសិករ​ឱ្យ​ចិញ្ចឹមសត្វ​ជា​លក្ខណៈ​អាជីវ​កម្មនេះ នឹង​ជួយ​ធ្វើឱ្យ​កសិករ​កាន់​តែមាន​ជីវភាព​ល្អប្រសើរ និង​អាច​ដោះស្រាយ​បញ្ហា ចៀស​ពី​ការ​ប្រឈម​ក្នុងការ​ប្រកួតប្រជែង​ជាមួយ​សាច់សត្វ​នាំចូល​ពី​ប្រទេសជិតខាង​ទៀតផង។

    លោក ជេ​ត ភិរម្យ អនុប្រធាន​សមាគម​អ្នក​ចិញ្ចឹមសត្វ​កម្ពុជា​

    តាម​ការ​ព្យាករ​របស់​ក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និង​នេសាទ​បានឱ្យដឹងថា នៅ​ឆ្នាំ2019ខាងមុខនេះ កម្ពុជា​អាចមាន​តម្រូវការ​សត្វ​សាច់​រហូត​ដល់​ជាង 35ម៉ឺន​តោន​ក្នុង​មួយឆ្នាំ ដែល​ការជំរុញ​ផលិតកម្ម​សាច់សត្វ​នេះ​នឹង​ឈានទៅ​កាត់បន្ថយ​តម្រូវការ​នាំចូល​ប្រភេទ​សាច់សត្វ​មួយចំនួន​ពី​បរទេស​បាន៕

  • ឧទ្យានបច្ចេកវិទ្យាកសិកម្មត្រូវបានដាក់ឱ្យដំណើរការដើម្បីផ្ទេរចំណេះដឹងដល់កសិករ

    ឧទ្យានបច្ចេកវិទ្យាកសិកម្មត្រូវបានដាក់ឱ្យដំណើរការដើម្បីផ្ទេរចំណេះដឹងដល់កសិករ

    ភ្នំពេញ៖ ការផ្ទេរបច្ចេកវិទ្យាកសិកម្មឱ្យដល់ដៃប្រជាកសិករគឺជាគន្លឹះដ៏សំខាន់សម្រាប់បង្កើនផលិតភាពផលិតផលកសិកម្មឱ្យបានសមស្របទៅតាមនិន្នាការទីផ្សារកសិផលនាពេលបច្ចុប្បន្ន នេះជាប្រសាសន៍របស់ឯកឧត្តម វេង សាខុន រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ។

    ឯកឧត្តមមានប្រសាសន៍ក្នុងពិធីសម្ពោធដាក់ឱ្យប្រើប្រាស់ជាផ្លូវការនូវឧទ្យានបច្ចេកវិទ្យាកសិកម្មរបស់មជ្ឈ​មណ្ឌល​​ឧត្តមភាពប្រពលវប្បកម្មនិរន្តរភាព និងអាហារូបត្ថម្ភ(Center of Excellence on Sustainable Agricultural​ Intensification and Nutrition, CE SAIN) ដោយទទួលបានការសហការជាមួយទីភ្នាក់ងារសហរដ្ឋអាមេរិកសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍ(USAID)ថាដោយសារចំនួនប្រជាជនមានការកើនឡើងជាហេតុធ្វើឱ្យសេចក្តីត្រូវការស្បៀងអាហារហក់ឡើងយ៉ាងរហ័សស្របពេលដែលទំហំដី ការប្រើប្រាស់ដី និងការអនុវត្តបច្ចេកវិទ្យាកសិកម្មនៅមានកម្រិតនៅឡើយ។ ហេតុនេះមជ្ឈមណ្ឌលនេះនឹងបំពេញតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការបណ្តុះបណ្តាលធនធានមនុស្ស សិក្សាស្រាវជ្រាវផ្សព្វផ្សាយ ផ្ទេរបច្ចេកវិទ្យាឱ្យទៅដល់ដៃប្រជាកសិករផ្ទាល់ដើម្បីធានាបាននូវការផលិតផលិតផលទាំងបរិមាណគុណភាព និងសុវត្ថិភាពឱ្យឆ្លើយតបបានតាមតម្រូវការទីផ្សារដែលជាដើមចមនៃថាមពលសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ និងសេដ្ឋកិច្ចជាតិ។

    ឯកឧត្តមមានប្រសាសន៍បន្ថែមថា ក្រសួងមានភារកិច្ចជាច្រើនដែលត្រូវធ្វើ និងទាមទារឱ្យថ្នាក់ដឹកនាំដៃគូពាក់ព័ន្ធក្នុងវិស័យឯកជនចូលរួចែករំលែកទាំងចំណេះដឹង និងថវិកាដើម្បីសម្រេចឱ្យបាន និងដើរឱ្យដល់គោលដៅដែលប្រជាពលរដ្ឋចង់បានគឺ កសិផលមានទីផ្សារ និងតម្លៃអាចទទួល​យកបានពលរដ្ឋមានការងារធ្វើ កាត់បន្ថយចំណាកស្រុក។

    ជាមួយគ្នានេះលោកជំទាវ Polly Dunford​ នាយិកានៃទីភ្នាក់ងារសហរដ្ឋអាមេរិកសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍ(USAID) បានជម្រាបជូនអង្គពិធីពីតួនាទី​ និងសារប្រយោជន៍នៃមជ្ឈមណ្ឌលដែលបានសង្កត់ធ្ងន់លើការងារបណ្តុះបណ្តាល ស្រាវជ្រាវ ផ្សព្វផ្សាយ និងអនុវត្តបង្ហាញផ្ទាល់ធ្វើយ៉ាងណាឱ្យប្រជាកសិករអាចទទួលបាន និងយកទៅអនុវត្តបានសមស្របទៅនឹងស្ថានភាពដី ទឹក អាកាសធាតុ និងទីផ្សារ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះមជ្ឈមណ្ឌលនេះថែមទាំងជាកន្លែងជួបជុំអ្នកវិទ្យាសាស្រ្ត អ្នកស្រាវជ្រាវ សាស្រ្តាចារ្យ លោកគ្រូអ្នកគ្រូ សិស្ស និងប្រជាកសិករដើម្បីដោះដូរ ចែករំលែក ផ្ទេរចំណេះដឹងនិងបទពិសោធក្នុងគោលបំណងធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវផលិតផលកសិកម្ម ដែលធានាបានទាំងបរិមាណ គុណភាព និងសុវត្ថិភាព សមស្របតាមនិន្នាការទីផ្សារពេលបច្ចុប្បន្ន៕

  • បច្ចេកទេសថី្ម! ដាំត្រសក់លើដី20អាប្រមូលផលបានជិត100ដុល្លារក្នុងមួយថ្ងៃ

    បច្ចេកទេសថី្ម! ដាំត្រសក់លើដី20អាប្រមូលផលបានជិត100ដុល្លារក្នុងមួយថ្ងៃ

    ការដាំត្រសក់លក់ជាមុខរបររបស់កសិករដែលមានជាយូរលង់មកហើយ តែដោយសារកង្វះបច្ចេកទេស ទើបកសិករភាគច្រើនមិនសូវទម្លាប់ដាំធ្វើជាអាជីវកម្មនោះទេ បានត្រឹមតែដាំទុកទទួលទានក្នុងក្រុមគ្រួសា​រប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែសម្រាប់បច្ចេកទេសថ្មីនេះ អាចជួយឱ្យកសិករដាំត្រសក់បានផលយ៉ាងមិននឹកស្មានដល់ ពោលគឺមានដីត្រឹមតែ 20អា តែគាត់អាចបេះផ្លែលក់បានមួយថ្ងៃដល់ទៅជិត 100ដុល្លារឯណោះ។

    កសិករគំរូគឺ អុំស្រី ផ្លុង សុភាព ដែលដាំត្រសក់ចំណារនៅក្នុងភូមិពន្លឺ ឃុំជម្រះពេន ស្រុកសំរោង ខេត្តតាកែវមានប្រសាសន៍ថា ដើមឡើយគ្រួសារគាត់ និងគ្រួសារអ្នកភូមិដទៃទៀតមិនចាប់អារម្មណ៍ដាំត្រសក់តាមបែបបច្ចេកវិទ្យាថ្មីនេះទេ ទើបតែរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងទៅនេះ មានអ្នកជំនាញអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលចុះមកបង្រៀនកសិករដោយផ្ទាល់ដល់ក្នុងភូមិ ហើយកសិករភាគច្រើនមិនបានចាប់អារម្មណ៍លើគម្រោងដាំត្រសក់នេះទេ តែក៏មានគ្រួសារអ្នកភូមិមួយចំនួនទទួលយកគម្រោងនេះដែរ។ ដូចជាគ្រួសារអុំស្រីជាដើម ដោយសារមានទឹកត្រពាំងនៅខាងក្រោយផ្ទះស្រាប់ ក៏ចាប់ផ្តើមដាំត្រសក់ចំណារនេះតាមការណែនាំរបស់អ្នកបច្ចេកទេសរបស់អង្គការខាងលើ ហើយអ្វីដែលពួកគាត់នឹកស្មានមិនដល់នោះគឺ វាឆាប់ឱ្យផ្លែមែនទែន ដាំតែ 25ថ្ងៃ វាក៏ចេញផ្កា និងផ្លែតែម្តង។ នៅលើផ្ទៃដី20អា វាឱ្យផលក្នុងមួយថ្ងៃពីជាង 200គីឡូក្រាមទៅជាង 300គីឡូក្រាម និងត្រូវបេះវាព្រឹកល្ងាច ហើយនៅពេលណាដែលត្រសក់បានថ្លៃខ្ពស់ អាចលក់បាន 1,200 ទៅ 1,300រៀលក្នុងមួយគីឡូក្រាម តែបើត្រសក់ធ្លាក់ថ្លៃវិញ លក់បានចន្លោះពី 800ទៅ 900រៀលតែប៉ុណ្ណោះ។ គាត់ថាត្រសក់អោយផល ចាប់ពីពេលបេះរហូតដល់អស់ផ្លែទៅវិញមានរយៈពេល 1ខែ ឬលើសពីនេះ។

    លោក ង៉ែត សូទ្រី អនុប្រធានរដ្ឋបាលសាលាស្រុកសំរោង និងជាប្រធានគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍កសិកម្ម និងជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ចរបស់អង្គការ IDE ដែលបានចុះទៅបង្រៀនកសិករមានប្រសាសន៍ឱ្យដឹងពីបច្ចេកទេសដាំដុះនេះថា បើសិនជាកសិករថែទាំវាបានល្អ ត្រឹមរយៈពេល 25ថ្ងៃ​ វានឹងឱ្យផលបណ្តើរៗហើយ និងអាចបេះបានរហូតដល់1ខែ ឬជាង1ខែទើបវាអស់ទៅវិញ រួចកសិករគ្រាន់តែកាត់ដើមចោលហើយ ក៏អាចដាំវាជាលើកទី 2បានទៀតតែម្តង។

    ចំពោះបច្ចេកទេសដាំដុះ គាត់ត្រូវយកគ្រាប់ពូជឈ្មោះ ហាភីស៊ី (នាំចូលពីប្រទេសថៃ តាមយៈអង្គការហាភីស៊ី) ទៅហាលថ្ងៃ15នាទីដើម្បីដាស់ដំណេក និងយកទៅបណ្តុះនៅក្នុងត្រេ (ឧបករណ៍បណ្តុះគ្រាប់ដំណាំ) រយៈពេលប្រហែល 1សប្តាហ៍ ត្រសក់នឹងចាប់ផ្តើមដុះចេញស្លឹកមួយឬពីរ។

    លោកបន្តថា មុននឹងយកកូនត្រសក់ទៅដាក់ដាំ កសិករត្រូវភ្ជួរដីហាលចោលរយៈពេលមួយសប្តាហ៍ទើបលើកជារង ហើយឆូតចំកណ្តាលរងដើម្បីបាចកំបោរ-សដើម្បីសម្លាប់មេរោគ និងការពារសត្វល្អិតនៅក្នុងដី ពេលបាចហើយយើងភ្ជួរដីលុបកំបោរ-សនោះទៅវិញ ទើបគេយកផ្ទាំងកៅស៊ូមកគ្របពីលើរងនីមួយៗកុំឱ្យស្មៅដុះ និងដើម្បីរក្សាសំណើមឱ្យបានយូរ រួចហើយគេចោះរន្ធកៅស៊ូយកឬស្សីមកដោតដើម្បីចងសំណាញ់ឱ្យត្រសក់វាវារឡើង (មាននៅក្នុងរូប) រួចទើបរាយទុយោដើម្បីងាយស្រួលបន្តក់ទឹកតាមគល់នីមួយៗ។ ពេលរៀបចំកសិដ្ឋានរួចហើយ គេយកកូនត្រសក់មកដាក់ដាំតាមចន្លោះកៅស៊ូនោះ ហើយបន្តក់ទឹកជាប្រចាំមួយថ្ងៃ 2ដង នោះត្រសក់នឹងដុះលូតលាស់ល្អ តែបើមិនសូវល្អគេអាចយកជីអ៊ុយរ៉េមួយស្លាបព្រាទៅដាក់ជិតកន្លែងបូមទឹកដើម្បីឱ្យម៉ាស៊ីនបូមទឹក បូមទឹកដែលមានជីទៅស្រោចស្រពនៅតាមគល់ដើមត្រសក់នីមួយៗ។

    លោកបញ្ជាក់ថា សម្រាប់កសិករគឺ រៀបចំកសិដ្ឋានតែម្តង អាចដាំបានច្រើនដងអាស្រ័យលើការថែទាំរបស់គាត់ ប៉ុន្តែយកល្អគេត្រូវដាំដំណាំឆ្លាស់គ្នា ដើម្បីរក្សាដីឱ្យនៅមានជីជាតិបានយូរ។ សម្រាប់គម្រោងដាំត្រសក់នេះកសិករមិនបាច់បារម្ភពីកង្វះទីផ្សារទេ បើសិនមិនមានម៉ូយមកទិញ អង្គការនឹងមកទិញយកដោយឱ្យតម្លៃមិនទាបជាងទីផ្សារឡើយ៕

  • ងាយៗក្នុងការដាំដើមស្រកានាគក្នុងផើងមិនលំបាកថែទាំ និងឆាប់ទទួលបានផល

    ងាយៗក្នុងការដាំដើមស្រកានាគក្នុងផើងមិនលំបាកថែទាំ និងឆាប់ទទួលបានផល

    មុននឹងចាប់ផ្តើមដាំដើមស្រកានាគ កសិករភាគច្រើនតែងគិតថា លុះត្រាតែមានដីធំទូលាយទើបអាចដាំបាន ប៉ុន្តែសូមជម្រាបថា ទោះជាមិនមានដីធំទូលាយក៍គេអាចដាំបានដែរ គឺដាំនៅក្នុងផើងដែលមិនលំបាកថែទាំហើយថែមទាំងឆាប់ទទួលបានផលទៀតផង។

    ឯកឧត្តម អ៊ាង សុផល្លែត ជំនួយការរដ្ឋាភិបាលដែលគេស្គាល់ថាជាអ្នកជំនាញកសិកម្មបានចែករំលែកបទពិសោធនៃការដាំដើមស្រកានាគក្នុងផើងនេះថា ទោះជាយើងមិនមានដីធំ ទូលាយក៍ដោយ ក៍យើងអាចដាំដើមស្រកានាគនៅក្នុងផើងបានដែរ ហើយថែមទាំងងាយស្រួលថែទាំ និងឆាប់ទទួលបានផលទៀតផង ត្រឹមតែរយៈពេលមួយឆ្នាំវានឹងចេញផ្លែ ខណៈការដាំនៅលើដីផ្ទាល់ ត្រូវប្រើរយៈពេលដល់ទៅពីរឆ្នាំទើបស្រកានាគឱ្យផល។

    ដើម្បីដាំដើមស្រកានាគបាន គេត្រូវយកផើងទំហំមាត់លើ6តឹក និងជម្រៅ6តឹកដូចគ្នា ហើយមុននឹងដាំយើងត្រូវចេះលាយដីឱ្យមានជីជាតិ ក្នុងនោះមានដូចជាលាមកសត្វស្ងូត 20% ដីស្រទាប់លើ 20% ដីខ្សាច់ 20% ធ្បូងអង្កាម 20%ភាគ ទឹកជីកំប៉ុស ហើយលាយវត្ដុធាតុដើមទាំងនោះបញ្ជូលគ្នាឱ្យសព្វ រួចដាក់រៀបចំជាថ្នាលមួយឬដាក់ថង់បណ្តុះ ហើយលាយទឹកជីកំប៉ុសជាមួយទឹកធម្មតា ស្រោចឱ្យមានសំណើមប្រហែល 70%ដើម្បីឱ្យល្បាយឆាប់កាច់បញ្ជូលគ្នា ក្លាយជាដីដែលមានជីជាតិល្អ។

    លោកបន្តថា ក្រោយពីលាយដីហើយគេត្រូវកាត់ដើមស្រកានាគប្រវែងប្រមាណ 2តឹក 2កង់ ចងភ្ជាប់គ្នា ហើយចិតសម្បកនៅផ្នែកខាងក្រោមប្រមាណ 2សង់ទីម៉ែត្រ ដោយទុកស្នូលកណ្តាលហើយទុកចោលរយៈពេល1ថ្ងៃ រួចយកវាទៅដោតចូលដីក្នុងថ្នាលផ្សាំ នៅទីតាំងដែលមានពន្លឺគ្រប់គ្រាន់ ដោយត្រូវស្រោចទឹកមួយថ្ងៃតែម្ដងប៉ុណ្ណោះ។ ពេលស្រកានាគលូតលាស់មានកម្លាំងហើយ ត្រូវយកមកដាក់ដាំចំកណ្តាលផើងជម្រៅប្រហែល 2តឹក ដោយត្រូវចោះរន្ធជាមុននិងដោតឈើចងខ្សែកុំឱ្យវាដួល និងទុកឱ្យវាតោងឡើង បន្ទាប់មកយើងត្រូវស្រោចទឹករៀងរាល់3ថ្ងៃម្តង និងត្រូវដាក់ជីលាមកមាន់ ឬលាមកគោ៣ក្តាប់ដៃក្នុងមួយខែ នោះវានឹងលូតលាស់ល្អ ត្រឹមរយៈពេលមួយឆ្នាំស្រកានាគនឹងចាប់ផ្តើមចេញផ្កា និងផ្លែមិនខាន៕

  • កសិកម្ម ជាមុខវិជ្ជាសំខាន់មួយដែលគួរជំរុញនៅកម្ពុជា

    កសិកម្ម ជាមុខវិជ្ជាសំខាន់មួយដែលគួរជំរុញនៅកម្ពុជា

    កម្ពុជា ជាប្រទេសដែលមានប្រជាជនភាគច្រើនប្រកបរបរកសិកម្ម តែពេលកន្លងមកមុខរបរមួយនេះបែរជាមិនសូវសម្បូរអ្នកជំនាញទៅវិញ ដោយសារតែនិស្សិតនៅកម្ពុជាមិនសូវជ្រើសរើសយកមុខវិជ្ជាកសិកម្មធ្វើជាអាជីពប្រចាំជីវិតឡើយ។

    ថ្មីៗនេះដោយសារតែកង្វះអ្នកជំនាញផ្នែកកសិកម្ម បានធ្វើឱ្យកសិផលនៅកម្ពុជាមិនអាចឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការទីផ្សារបាន ដែលបណ្តាលឱ្យផលិតផលកសិកម្មជាច្រើនត្រូវហូរចូលពីបរទេសមកកាន់ទីផ្សារនានានៅក្នុងប្រទេស។ ដើម្បីឆ្លើយតបជាមួយនឹងបញ្ហាទាំងអស់នេះ មានពាណិជ្ជករមួយចំនួនចាប់ផ្តើមមើលឃើញពីសក្តានុពលនៃវិស័យកសិកម្ម ហើយបានចាប់ផ្តើមងាកមកធ្វើការវិនិយោគលើការដាំបន្លែ និងចិញ្ចឹមសត្វក្នុងស្រុកដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ទៅកាន់ផ្សារទំនើបនានាដែលធ្វើឱ្យពួកគេទទួលបានប្រាក់ចំណេញយ៉ាងច្រើនជាមួយនឹងឱកាសការងារសម្រាប់ប្រជាជនខ្មែរជាច្រើនរូបផ្សេងទៀតផង។

    ពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហានេះ ឯកឧត្តម ហង់ ជួនណារ៉ុន រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា បានថ្លែងនៅក្នុងសិក្ខាសាលាពិគ្រោះយោបល់លើសេចក្តីព្រាងកម្មវិធីសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រ និងបរិញ្ញាបត្ររងរបស់វិទ្យាស្ថានបច្ចេកវិទ្យាកំពង់ស្ពឺថា ប្រទេសកម្ពុជាកំពុងខ្វះខាតអ្នកជំនាញ និងកម្លាំងពលកម្មលើវិស័យកសិកម្ម តែសម្បូរផ្នែកសេវាកម្ម ដែលធ្វើឱ្យធនធានមនុស្សលើវិស័យកសិកម្មរបស់យើងមិនអាចឆ្លើយតបបានជាមួយតម្រូវការការងារផ្នែកវិទ្យាសាស្រ្តកសិកម្មនៅក្នុងស្រុក។

    ឯកឧត្តមរដ្ឋមន្ត្រីក៏បានជំរុញផងដែរឱ្យគ្រឹះស្ថានសិក្សាទាំងអស់ គួរពង្រីកការបណ្តុះបណ្តាលជំនាញកសិកម្ម និងបច្ចេកវិទ្យាដល់និស្សិតរបស់ខ្លួនដើម្បីបំពេញតម្រូវការក្នុងស្រុក ក៏ដូចជាការអភិវឌ្ឍលទ្ធភាពផ្នែកកសិកម្ម និងកសិឧស្សាហកម្មនៅក្នុងប្រទេសដើម្បីទាក់ទាញការវិនិយោគបន្ថែមទៀតផងដែរ៕

  • ក្រសួងកសិកម្មនឹងបង្កើតប្រព័ន្ធវេបសាយផ្តល់ព័ត៌មានទីផ្សារកសិផលជូនប្រជាពលរដ្ឋ

    ក្រសួងកសិកម្មនឹងបង្កើតប្រព័ន្ធវេបសាយផ្តល់ព័ត៌មានទីផ្សារកសិផលជូនប្រជាពលរដ្ឋ

    ភ្នំពេញៈ ក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទសហការជាមួយបណ្តាអង្គការសង្គមស៊ីវិល ក្រុមហ៊ុន​ឯកជនដែលកំពុងវិនិយោគក្នុងវិស័យកសិកម្មដើម្បីបង្កើតប្រព័ន្ធវេបសាយមួយឈ្មោះថា ប្រព័ន្ធWEB PORTAL ដើម្បីប្រមូលផ្តុំព័ត៌មានអំពីរបៀបនៃការដាំបន្លែផ្លែឈើ និងផ្តល់ព័ត៌មានទីផ្សារសម្រាប់ប្រជាកសិករ​នាំកសិផលចូល​ទៅទីផ្សារ។

    លោក ម៉ាក់ សឿន អគ្គនាយករង និងជាប្រធានកម្មវិធីស្រាវជ្រាវ និងផ្សព្វផ្សាយកសិកម្ម នៃក្រសួង​កសិកម្ម រុក្ខាប្រមា​ញ់ និងនេសាទបានប្រាប់BTV កាលពីថ្ងៃម្សិលមិញថា គម្រោងបង្កើតប្រព័ន្ធWEB PORTALដើម្បីផ្ទុកនូវរាល់ព័ត៌មានទាំងអស់ពិសេសព័ត៌មានទាក់ទងនឹងការស្វែងទីផ្សារជូនប្រជាកសិករនោះកំពុងតែដំណើរការនៅក្នុងគម្រោង Extension HUB(ហាប់)ហើយ។

    លោក ម៉ាក់ សឿន បន្តថា ប្រព័ន្ធ WEB PORTAL គឺជាគេហទំព័រមួយ​ប្រភេទដែល​អាចផ្តល់​ព័ត៌មានទីផ្សារកសិផលជូនប្រជាកសិករតាមរយៈការឱ្យសញ្ញាជារំញ័រនៅតាមទូរស័ព្ទដៃរបស់ប្រជាកសិករដើម្បីឱ្យគាត់បើកមើលព័ត៌មានផ្សេងៗទាក់ទងនឹងទីផ្សារកសិផល និងការដំណាំណាដែលទីផ្សារកំពុងមានតម្រូវការ និងមានតម្លៃខ្ពស់។ ក្រៅពីនេះប្រជាកសិករក៏អាចផ្ញើសារនានាដើម្បីឱ្យអ្នកជំនាញជួយបកស្រាយចម្ងល់ទាក់ទងនឹងបញ្ហាដំណាំកសិកម្មផងដែរ។

    លោកបន្តថា កន្លងមកក្រសួងកសិកម្ម ធ្លាប់បានប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយជាច្រើន ដូចជានៅតាមវិទ្យុ ទូរទស្សន៍ កាសែត ទស្សនាវដ្តី និងបណ្តាញព័ត៌មានសង្គម ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានទាក់ទងកសិកម្ម និងទីផ្សារកសិកម្មជូនប្រជាពលរដ្ឋគ្រប់មជ្ឈដ្ឋានរួចមកហើយ៕

  • ដាំបន្លែតាមបច្ចេកវិទ្យាថ្មីប្រើពេលតិច តែបានថ្លៃខ្ពស់នៅលើទីផ្សារ

    ដាំបន្លែតាមបច្ចេកវិទ្យាថ្មីប្រើពេលតិច តែបានថ្លៃខ្ពស់នៅលើទីផ្សារ

    ការផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់នៃការដាំដំណាំ ពិតជាមានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់កសិករ ដោយមិនចាំបាច់ប្រើសារធាតុគីមី មិនចំណាយកម្លាំងពលកម្មច្រើន ហើយវាថែមទាំងមានតម្លៃខ្ពស់នៅ​លើទីផ្សារ និងមិនបារម្ភពីការលក់មិនអស់នោះឡើយ។

    លោក ហុយ ថេង រស់នៅក្នុងភូមិបារ៉ែនក្រោម ឃុំស្វាយប្រទាល ស្រុកស្អាង ខេត្តកណ្តាល បានប្រាប់ថា លោកបានចាប់យករបរដាំបន្លែនេះជាង 10ឆ្នាំមកហើយ ប៉ុន្តែទើបតែងាកមកដាំបន្លែក្នុងផ្ទះសំណាញ់តាមគោលការណ៍ធម្មជាតិនេះជាង 1ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។ បើធ្វើការប្រៀបធៀបកាលពីនៅដាំបន្លែធម្មតាតាមទម្លាប់ និងការដាំបន្លែក្នុងផ្ទះសំណាញ់នេះ គឺមានការខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់ ទាំងសុខភាពក៏ដូចជាជីវភាព ព្រោះការដាំបន្លែតាមទម្លាប់គឺយើងត្រូវប្រើកម្លាំងពលកម្មច្រើនក្នុងការថែទាំ ហើយត្រូវប្រើលុយ ក្នុងការជួលមនុស្សមើលថែ និងធ្វើស្មៅជាប្រចាំ ព្រមទាំងត្រូវចំណាយលុយទិញជីច្រើន និងទិញថ្នាំគីមីដើម្បីបាញ់សម្លាប់សត្វល្អិតចង្រៃថែមទៀត ដែល«ការបាញ់ថ្នាំម្តងៗ បានធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ខ្លាំងណាស់ដល់សុខភាពមនុស្ស ហើយមិនមែនតែខ្លួនឯងនោះទេ សូម្បីតែប្រពន្ធកូនក៏រងនូវផលប៉ះពាល់ផងដែរ ក្រោយពីបន្លែបានផលលក់រួចយកលុយមកទូទាត់ថ្លៃឈ្នួល ថ្លៃជី ថ្លៃថ្នាំ ក៏ដូចជាការថែទាំសុខភាពនោះគឺស្ទើរតែមិនសល់នោះទេ»។

    លោកថា ក្រោយពីងាកមកដាំបន្លែក្នុងមុងសំណាញ់នេះមក គឺឃើញថាអាចកាត់បន្ថយការចំ​ណាយច្រើន ហើយប្រើពេលខ្លីជាង និងទទួលបានទិន្នផលច្រើនជាង ពេលលក់ចេញក៏បានតម្លៃខ្ពស់ជាង ធ្វើឱ្យជីវភាពប្រសើរឡើងជាងមុន។ លោកក៏បានបន្ថែមដែរថា ការដាំនេះគឺមិនខុសពីបន្លែតាមទម្លាប់ប៉ុន្មាននោះទេ គ្រាន់តែយើងធ្វើរោងគ្របពីលើប៉ុណ្ណោះ ហើយធ្វើម្តងគឺប្រើបានច្រើនឆ្នាំទៀតផង។

    លោក ទ្រី ណារ៉េត កសិករដាំបន្លែតាមបច្ចេកវិទ្យាថ្មីម្នាក់ទៀតក៏បានឱ្យដឹងផងដែរថា លោកក៏ដាំបន្លែក្នុងផ្ទះសំណាញ់នេះជាង1ឆ្នាំមកហើយដែរ នៅលើផ្ទៃដីទំហំ 8ម៉ែត្រគុណ 140ម៉ែត្រ ហើយជាមធ្យមប្រមូលផល 1លើកៗលក់បានប្រមាណ 3លានរៀលដែរ  «បន្លែសរីរាង្គក្នុងផ្ទះសំណាញ់នេះ គឺមិនចាំបាច់ប្រើថ្នាំគីមីសម្លាប់សត្វល្អិតនោះទេ ហើយបើប្រើជី គឺប្រើជីកំប៉ុសដែលធ្វើដោយខ្លួនឯង មិនបាច់ទិញថ្នាំគីមីសម្លាប់សត្វល្អិត នាំតែអស់លុយនោះទេ លើសពីនេះវាចំណាយពេលតិចត្រឹមតែ 29ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះអាចទទួលបានផលហើយ ខុសពីបន្លែធម្មតាដែលត្រូវប្រើពេល1ខែកន្លះ ទៅ 1ខែ 20ថ្ងៃ ឯណោះ»។

    សម្រាប់តម្លៃលក់ចេញគឺ ស្ពៃចង្កឹះ ស្ពៃខ្មៅ 1គីឡូក្រាម 2500រៀល ស្ពៃក្រញ៉ាញ់ ស្ពៃឡៃស៊ីម និងស្ពៃតឿ 1គីឡូក្រាម 3,500រៀល ចំណែកឯខាត់ណាឈើ 1គីឡូក្រាម 5,500រៀល ផ្កាខាត់ណាពណ៌ស 1គីឡូក្រាម 600០រៀល ហើយបើខាត់ណាផ្កាពណ៌ខៀវវិញបានដល់ទៅ 8,000រៀលក្នុង 1គីឡូក្រាម ព្រោះមិនប៉ះពាល់ដល់សុខភាពទាំងអ្នកដាំ ក៏ដូចជាអ្នកទទួលទានដែរ។

    ទន្ទឹមនឹងនោះដែរលោក សេង គឹមសុខ មន្ត្រីការិយាល័យកសិកម្មស្រុកស្អាង បានលើកឡើងថា ស្អាងគឺជាស្រុកមួយដែលជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខមួយទូទាំងប្រទេស ក្នុងការផ្គត់ផ្គង់បន្លែគ្រប់ប្រភេទច្រើនជាងគេ ដែលក្នុងថ្ងៃមួយៗគិតជាមធ្យមមិនក្រោម 20តោននោះទេ។ បើទោះជាការផលិតបន្លែសរីរាង្គហាក់នៅមានកម្រិតក្តី ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្នកសិករមួយចំនួនក៏កំពុងងាកមកដាំបន្លែសរីរាង្គវិញដែរ មានដូចជានៅក្នុងឃុំក្រាំងយ៉ូវ ឃុំស្វាយប្រទាល និងឃុំកោះខ្សាច់ទន្លា ជាដើម។ លោកបន្តថា កសិករនៅទីនេះចាប់ផ្តើមចេះដាំបន្លៃសរីរាង្គជាង3ឆ្នាំមកហើយ គឺដោយមានការជួយឧបត្ថមពីគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍កសិកម្ម និងជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ចហៅកាត់ថា ប៉ារ៉ាឌី ពីអង្គការអាគ្រីស៊ុត អង្គការអាយធីអឹម និងអង្គការអេសអិនវី ទាំងបច្ចេកទេស ក៏ដូចជាទុនកម្ចីផងដែរ៕