ចិន - La Reine Media

ស្ពានឫស្សីវែងជាងគេបង្អស់ក្នុងពិភពលោក នឹងបើកទ្វារទទួលទេសចរ ចាប់ពីពាក់កណ្ដាលខែនេះតទៅ (មានវីដេអូ)

ស្ពានប្រវែងជិត5គីឡូម៉ែត្រដែលត្រូវបានធ្វើឡើងពីបន្ទះឫស្សីនេះ ស្ថិតនៅចំកណ្ដាលនៃតំបន់បឹង Poyang ក្នុងទីក្រុង Jiujiang ប្រទេសចិន។ តាមគម្រោង ស្ពាននេះនឹងដាក់ឱ្យដំណើរការនៅពាក់កណ្ដាលខែមិថុនា ឆ្នាំ2020។

ក្រុមកម្មករបានសាងសង់ផ្លូវដើរជាស្ពានដែលធ្វើអំពីឬស្សី វែងជាងគេបំផុតក្នុងពិភពលោករួចរាល់ហើយ។ ស្ពាននេះមានទីតាំងនៅក្នុងទីក្រុង Jiujiang ខេត្ត Jiangxi ដែលស្ថិតនៅក្នុងតំបន់ភាគខាងកើតនៃប្រទេសចិន។ ស្ពាននេះត្រូវបានសាងសង់នៅចំកណ្ដាលតំបន់អភិរក្សបឹង Poyang (Poyang Lake Natural Reserve)។

ផ្លូវឆ្លងកាត់តំបន់អភិរក្សបឹង Poyang (Poyang Lake Natural Reserve)

ស្ពានឫស្សីនេះមានប្រវែងជិត5គីឡូម៉ែត្រ និងទទឹង3ម៉ែត្រ។ ដើម្បីសាងសង់ស្ពាននេះ គេត្រូវប្រើប្រាស់បន្ទះឫស្សីចំនួនជាង 66,000បន្ទះ។ វត្ថុធាតុសម្រាប់សាងសង់ស្ពាននេះ សុទ្ធសឹងតែមានលក្ខណៈធម្មជាតិ ហើយធន់នឹងទឹកទៀតផង។

ស្ពាននេះនឹងជួយឱ្យអ្នកទេសចរ និងជាងថតរូប ធ្វើដំណើរដោយថ្មើរជើងប្រកបដោយសុវត្ថិភាព និងងាយស្រួលជាងមុន ដើម្បីចូលទៅទស្សនាទេសភាពដ៏ស្រស់ស្អាត រួមនឹងសត្វស្លាប និងសត្វព្រៃទាំងឡាយនៅជុំវិញបឹង Poyang នេះផងដែរ។

តំបន់ទេសចរណ៍នៅចំកណ្ដាលបឹងអភិរក្សធម្មជាតិ Poyang (Poyang Lake Natural Reserve)

ស្ពានឫស្សីវែងជាងគេក្នុងពិភពលោកនេះ នឹងត្រូវបើកទ្វារទទួលអ្នកទេសចរចាប់ពីពាក់កណ្ដាលខែមិថុនា ឆ្នាំ2020នេះតទៅ៕

ប្រភព៖ CGTN

June 9, 2020

ចិនចាប់ផ្ដើមសាងសង់ស្ពានឆ្លងសមុទ្រប្រវែង31គីឡូម៉ែត្រ (វីដេអូ)

ស្ពានឆ្លងសមុទ្រ Huangmao (Huangmao Sea Bridge) ដែលមាន6ជួរសម្រាប់ធ្វើដំណើរទៅ-មក តភ្ជាប់ពីទីក្រុង Zhuhai ទៅកាន់ទីក្រុង Jiangmen ត្រូវបានចាប់ផ្ដើមសាងសង់ពីថ្ងៃទី6មិថុនា ឆ្នាំ2020។

សារព័ត៌មាន CGTN (China Global Television Network) បានឱ្យដឹងថា ស្ពាននេះមានចំណុចចាប់ផ្ដើមពីតំបន់សេដ្ឋកិច្ចកំពង់ផែ Gaolan (Gaolan Port Economic Zone/GPEZ) នៃទីក្រុង Zhuhai និងបញ្ចប់នៅក្នុងទីរួមស្រុក Doushan នៃទីក្រុង Taishan។

ស្ពានឆ្លងសមុទ្រ Huangmao នេះ មានប្រវែងប្រមាណជា31គីឡូម៉ែត្រ និងប្រើប្រាស់ស្ដង់ដាផ្លូវល្បឿនលឿនដែលមាន6ជួរសម្រាប់ធ្វើដំណើរទៅនិងមក ជាមួយនឹងការកំណត់ល្បឿនត្រឹម100គីឡូម៉ែត្រ/ម៉ោង។

Huangmao គឺជាស្ពានឆ្លងសមុទ្រថ្មី បន្ទាប់ពីស្ពាន Hong Kong-Zhuhai-Macao និងស្ពាន Shenzhen-Zhongshan នៅក្នុងតំបន់ឈូងសមុទ្រ Greater Bay។

តាមផែនការ គម្រោងសាងសង់ស្ពានឆ្លងសមុទ្រ Huangmao នេះ នឹងត្រូវបានបញ្ចប់ជាស្ថាពរនៅក្នុងឆ្នាំ2024៕

ប្រភព៖ CGTN

June 8, 2020

(វីដេអូ) ចិនកំពុងបង្ហើយផ្លូវល្បឿនលឿនឆ្លងសមុទ្រខ្សាច់ហូរធំជាងគេលំដាប់ទីពីរក្នុងពិភលោក

បុគ្គលិកកម្មករត្រូវការបង្ហើយកំណាត់ផ្លូវប្រវែង40គីឡូម៉ែត្រទៀតប៉ុណ្ណោះនឹងបានបញ្ចប់ការសាងសង់ជាស្ថាពរនូវផ្លូវល្បឿនលឿនមួយខ្សែប្រវែង330គីឡូម៉ែត្រដែលឆ្លងកាត់សមុទ្រខ្សាច់ Taklimakan តភ្ជាប់ស្រុក Qiemo ជាមួយនឹងស្រុក Yuli មានទីតាំងនៅក្នុងតំបន់ស៊ីនជាំង (Xinjiang) ប្រទេសចិន។

បេសកកម្មសាងសង់ផ្លូវល្បឿនលឿនទី3 ឆ្លងកាត់សមុទ្រខ្សាច់ធំបំផុតនៅប្រទេសចិន Taklimakan បានឈានចូលដល់ដំណាក់កាលចុងក្រោយ។

នៅសល់ត្រឹមតែជាង40គីឡូម៉ែត្រទៀតប៉ុណ្ណោះនៅក្នុងប្រវែងសរុប330គីឡូម៉ែត្រនៃផ្លូវល្បឿនលឿន Yuli-Qiemo នឹងត្រូវបានសាងសង់រួចរាល់នាពេលដ៏ខ្លីខាងមុខ។

កម្មករកំពុងតែញាប់ដៃញាប់ជើងក្នុងការឈូសឆាយដំបូកខ្សាច់ធំបំផុតដែលមានកម្ពស់ដល់ទៅ70ម៉ែត្រនៅក្នុងគម្រោងសាងសង់ផ្លូវថ្នល់ Yuli-Qiemo នេះ។

ពួកគេត្រូវធ្វើការឈូសឆាយខ្សាច់ចំនួន1.2លានម៉ែត្រគីបទៀតចេញពីគម្រោងផ្លូវថ្លល់ និងត្រូវចាក់វត្ថុធាតុសំណង់ចំនួន100,000ម៉ែត្រគីបទៀតផងដែរ ទើបរួចរាល់ជាស្ថាពរ។

ផ្លូវល្បឿនលឿន Yuli-Qiemo ឆ្លងកាត់សមុទ្រខ្សាច់ហូរធំបំផុតលំដាប់ទី2ក្នុងពិភពលោក។ ផ្លូវនេះតភ្ជាប់ស្រុក Qiemo ដែលនៅភាគខាងត្បូងតំបន់ Taklimakan ទៅកាន់ស្រុក Yuli ដែលនៅភាគខាងជើង។

Taklimakan គឺជាសមុទ្រខ្សាច់ធំជាងគេបង្អស់លំដាប់ទី16ក្នុងពិភពលោក និងជាសមុទ្រខ្សាច់ហូរធំជាងគេលំដាប់ទី2 បន្ទាប់ពី Antarctica។ តាមគម្រោង ផ្លូវល្បឿនលឿនលើសមុទ្រខ្សាច់នេះនឹងត្រូវដាក់ឱ្យប្រើប្រាស់ចាប់ពីឆ្នាំ2021ខាងមុខ៕

ប្រភព៖ Xinhua

June 8, 2020

បំណុលរបស់ចិនមានទំហំធំដល់កម្រិតណា ហើយអ្នកណាជាម្ចាស់បំណុល?

យោងតាមវិទ្យាស្ថានហិរញ្ញវត្ថុអន្តរជាតិ IIF (Institute of International Finance) បំណុលសរុបរបស់ប្រទេសចិន បានកើនឡើងខ្ពស់ជាង3ដងបើធៀបនឹង GDP ក្នុងត្រីមាសដំបូងនៃឆ្នាំ2020។

South China Morning Post (SCMP) បានឱ្យដឹងថា បំណុលរបស់ចិនត្រូវបានចែកជា2ប្រភេទ៖ បំណុលក្នុងប្រទេស និងបំណុលបរទេស។ បំណុលក្នុងប្រទេសរបស់ចិន រួមមាន បំណុលក្រុមហ៊ុន បំណុលគ្រួសារ និងបំណុលរដ្ឋាភិបាល។

បំណុលបរទេសរបស់ចិន រួមមាន បណ្ដាក្រុមហ៊ុនឯកជនខ្ចីលុយពីធនាគារបរទេស ឥណទានដែលទាក់ទងនឹងពាណិជ្ជកម្មសម្រាប់បណ្ដាក្រុមហ៊ុនចិនពីបណ្ដាដៃគូបរទេស និងមូលបត្របំណុលដែលបណ្ដាក្រុមហ៊ុនរដ្ឋ និងឯកជនរបស់ចិនបានបោះផ្សាយសម្រាប់ក្រុមវិនិយោគិនបរទេស។

ពិភពលោកជំពាក់បំណុលចិនចំនួនប៉ុន្មាន?

SCMP ចុះផ្សាយថា ក្នុងអំឡុងច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅ ប្រទេសចិនបានបង្កើនការផ្ដល់ប្រាក់កម្ចីទៅឱ្យបណ្ដាប្រទេសដែលទើបតែមានសេដ្ឋកិច្ចលូតលាស់ថ្មីនៅអាហ្វ្រី។ ខ្ទង់ឥណទាននេះ ភាគច្រើនបានមកពីរដ្ឋាភិបាលចិន ឬក្រុមហ៊ុនដែលរដ្ឋចិនគ្រប់គ្រង។

ក្រៅពីនេះ ប្រទេសចិនក៏ជាម្ចាស់បំណុលធំមួយរបស់រដ្ឋាភិបាលសហរដ្ឋអាមេរិក។ គិតដល់ដំណាច់ខែមីនា2020 ប្រទេសចិនបានក្លាយជាម្ចាស់បំណុលប្រមាណជា 1.1លានលាន (1,100,000,000,000.00) ដុល្លារអាមេរិករបស់រដ្ឋាភិបាលសហរដ្ឋអាមេរិក។

ជាងនេះ ប្រទេសចិនក៏កំពុងពង្រីងវិសាលភាពនៃគម្រោងសាងសង់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធនៅបរទេស ដោយខ្ទង់ឥណទានដែលគាំទ្រដោយរដ្ឋ ទៅតាមគំនិត “ខ្សែក្រវាត់មួយ ផ្លូវមួយ” ដែលជាផែនការវិនិយោគប្រកបដោយមហិច្ឆតា ដើម្បីតភ្ជាប់ផ្លូវនានាពីប្រទេសចិនទៅកាន់អាស៊ី អាហ្វ្រិក និងអឺរ៉ុប។

ដូច្នេះ បច្ចុប្បន្ន ប្រទេសចិនគឺជាម្ចាស់បំណុលធំជាងគេបង្អស់ក្នុងពិភពលោករបស់បណ្ដាប្រទេសក្រីក្រ នេះបើតាមរបាយការណ៍របស់ IIF ដែលបានប្រកាសផ្សាយកាលពីខែឧសភា2020។ បំណុលចាស់ដែលប្រទេសចិនបានឱ្យបណ្ដាប្រទេសផ្សេងៗខ្ចីក្រៅពីប្រទេសក្រីក្រ បានឡើងដល់5.5លានលានដុល្លារ មានន័យថា កើនជាង 875ពាន់លានដុល្លារក្នុងដំណាក់កាល 2004-2019។ តួលេខនេះ ជិតស្មើនឹង 6% នៃ GDP ទូទាំងពិភពលោក។

បើទោះចិនជាម្ចាស់បំណុលធំជាងគេក្នុងពិភពលោក ប៉ុន្តែ ប្រទេសនេះក៏ជាកូនបំណុល “យក្ស” ផងដែរ។ IIF បានរាយការណ៍ថា បំណុលក្នុងប្រទេសរបស់ចិន ស្មើនឹង 317% នៃ GDP ក្នុងត្រីមាសទី1 ឆ្នាំ2020។ មុននោះ ក្នុងត្រីមាសទី4នៃឆ្នាំ2019 បំណុលក្នុងប្រទេសរបស់ចិន មានចំនួន300% ធៀបនឹងត្រីមាសមុន ដែលនេះជាកំណើនប្រចាំត្រីមាសធំបំផុតក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ។

បំណុលដែលចិនខ្ចីពីបរទេសបានកើនឡើងយ៉ាងគំហុក

បំណុលក្នុងគ្រួសារ បានកើនឡើង 54,3% ធៀបនឹង GDP របស់ចិនក្នុងត្រីមាសចុងក្រោយនៃឆ្នាំ2019 ខណៈអំឡុងពេលដូចគ្នានៅឆ្នាំ2018 គឺត្រឹម 51.4%។ បំណុលដែលចិនខ្ចីពីបរទេស រួមមានខ្ទង់បំណុលគិតជាប្រាក់ដុល្លារ គឺប្រមាណជា 2.05លានលាន (2,050,000,000,000.00 USD) ដុល្លារនៅចុងឆ្នាំ2019 ខណៈត្រីមាសទី3 នៃឆ្នាំ2019 មានត្រឹម 2.03លានលានដុល្លារ។ នេះបើតាមស្ថិតិរបស់នាយកដ្ឋានគ្រប់គ្រងអត្រាប្ដូរប្រាក់របស់ប្រទេសចិន។

ខ្ទង់បំណុលរបស់រដ្ឋភិបាលមូលដ្ឋានចិន ត្រូវបានកាន់កាប់ដោយស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុរបស់រដ្ឋ ឬគ្រប់គ្រងដោយរដ្ឋ។ ក្នុងចំណោមនោះ មានខ្ទង់ប្រាក់ឥណទានជាច្រើនមិនមានតម្លាភាព។ តាមការប៉ាន់ប្រមាណ ខ្ទង់បំណុលអាថ៌កំបាំងទាំងនេះ អាចមានចន្លោះពី 30លានលាន ទៅ 40លានលាន (30,000,000,000,000-40,000,000,000,000) យន់ (4.2លានលាន ទៅ 5.6លានលានដុល្លារអាមេរិក)។ ប្រទេសចិនក៏បានបោះពុម្ភផ្សាយមូលបត្រក្នុងស្រុកដែលមានតម្លៃ 2.36លានលានយន់ (614ពាន់លានដុល្លារ) ក្នុងឆ្នាំ2019 ផងដែរ។

ម្ចាស់នៃបំណុលទាំងនេះ ភាគច្រើនជាអ្នកវិនិយោគក្នុងប្រទេស ដូចជា ធនាគារពាណិជ្ជកម្ម ឬធនាគារគោលនយោបាយដែលគាំទ្រដោយរដ្ឋាភិបាលចិន។

ផ្សារមូលបត្រចិន រួមមាន មូលបត្ររដ្ឋាភិបាល មូលបត្រនៅមូលដ្ឋាន មូលបត្ររបស់ក្រុមហ៊ុនឯកជន រួមនឹងបណ្ដាភាគហ៊ុនផ្សេងៗទៀត។ ផ្សារមូលបត្រចិន ជាប់ចំណាត់ថ្នាក់ទី3 ក្នុងចំណោមផ្សារមូលបត្រធំៗរបស់ពិភពលោក ដោយមានកំណើនជាប្រចាំ ជាង 13លានលានដុល្លារ។

ក្រុមអ្នកវិនិយោគបរទេស រួមមានមូលនិធិវិនិយោគ ក្រុមហ៊ុនគ្រប់គ្រងទ្រព្យសម្បត្តិ មូលនិធិការពារហានិភ័យជាដើម កាន់កាប់ភាគហ៊ុននៅប្រទេសចិនចំនួន 2.19លានលានយន់ (308ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក) ក្នុងឆ្នាំ2019 ពោលគឺកើនឡើងច្រើនបើធៀបនឹង 457.8ពាន់លានយន់ (64.4ពាន់លានដុល្លារ) ក្នុងឆ្នាំ2018៕

ប្រភព៖ សារព័ត៌មានបរទេស

June 3, 2020

សភានីតិកម្មហុងកុងកើតចលាចល និងត្រូវផ្អាកកិច្ចប្រជុំ ព្រោះតែតំណាងរាស្ត្រគប់ថង់ឈើស្អុយទៅលើប្រធានសភា

តំណាងរាស្ត្រម្នាក់មកពីបក្សប្រជាធិបតេយ្យ បានគប់ថង់ដែលមានវត្ថុស្អុយទៅលើប្រធានសភានីតិកម្មហុងកុង ធ្វើឱ្យកិច្ចប្រជុំពិភាក្សាអំពីសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ភ្លៀងជាតិត្រូវបានអាក់ខាន។

សភានីតិកម្មហុងកុង LEGCO (Legislative Council of Hong Kong) ព្រឹកមិញនេះបានបន្តកិច្ចពិភាក្សាលើសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ស្ដីអំពីភ្លេងជាតិ។ នៅពេលកិច្ចប្រជុំចាប់ផ្ដើម តំណាងរាស្ត្រម្នាក់មកពីបក្សប្រជាធិបតេយ្យ គឺលោក Ted Hui Chi-fung ស្រាប់តែរត់ទៅរកប្រធានសភា Andrew Leung Kwan-yuen ហើយបានគប់ថង់ពណ៌សមួយសំដៅទៅកាន់ប្រធានសភារូបនេះ។ ធាតុរាវនៅក្នុងថង់ក៏បានបែកខ្ចាយចេញមកក្រៅ ធ្វើឱ្យស្អុយពេញសាលប្រជុំ។

ភ្លាមនោះ តំណាងរាស្ត្រ Ted Hui ក៏ត្រូវបានក្រុមសន្តិសុខនាំខ្លួនចេញទៅខាងក្រៅ ហើយកិច្ចប្រជុំខាងលើក៏ត្រូវបានពន្យារពេល។ ចំណែក តំណាងរាស្ត្រ Chan Hoi-yan ក៏ត្រូវបានបញ្ជូនទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យ ព្រោះតែមានអារម្មណ៍មិនស្រួលខ្លួនដោយសារក្លិនស្អុយនោះ។

ក្រុមសន្តិសុខបាននាំគ្នាយកផួយមកគ្របពីលើថង់ឈើស្អុយ និងប្រើថ្នាំបាញ់បំបាត់ក្លិនក្នុងសាលប្រជុំ នៅមុនពេលបុគ្គលិកអនាម័យមកដល់។ ក្រុមមន្ត្រីពន្លត់អគ្គិភ័យ និងប៉ូលិសជាច្រើននាក់ក៏ត្រូវបានបញ្ជូនមកកាន់វិមានសភានេះដែរ។

Ted Hui បានប្រកាសថា ខ្លួនប្រើប្រាស់ថង់ដាក់ឈើស្អុយដើម្បីតវ៉ា ព្រោះតែលោក Leung បានកាត់បន្ថយពេលវេលារបស់ក្រុមតំណាងរាស្ត្របក្សប្រឆាំងក្នុងការសម្ដែងមតិទាក់ទិននឹងសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ភ្លេងជាតិ។

សេចក្ដីព្រាងច្បាប់ភ្លេងជាតិ តម្រូវឱ្យសាលារៀននានានៅហុងកុង បង្រៀនភ្លេងជាតិប្រទេសចិនដល់សិស្ស រួមនឹងអង្គការផ្សេងៗក៏ត្រូវចាត់ចែងការច្រៀងចម្រៀង និងលេងភ្លេងជាតិនេះដែរ។ ចំណែកអ្នកដែលមានឥរិយាបថប្រមាថមើលងាយភ្លេងជាតិនេះនឹងត្រូវដាក់ទោសឱ្យជាប់ពន្ធនាគារ ឬពិន័យជាប្រាក់ទៀតផង៕

ប្រភព៖ សារព័ត៌មានបរទេស

May 28, 2020

ចិន “ត្រៀមខ្លួនសម្រាប់សេនារីយោអាក្រក់បំផុត” ដែលប្រទេសជាតិអាចជួបប្រទះនាពេលខាងមុខ

រដ្ឋាភិបាលចិនដែលកំពុងរៀបចំយុទ្ធសាស្ត្រដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរការផ្ដោតលើការនាំចេញទៅកាន់ទីផ្សារបរទេស ហើយងាកមកផ្ដោតលើទីផ្សារក្នុងស្រុកជាចម្បង បានបង្ហាញថា លោកស៊ី ជីនភីងកំពុងត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ទប់ទល់នឹងសេនារីយោអាក្រក់បំផុតនាពេលអនាគត។ នេះបើតាមការយល់ឃើញរបស់សេដ្ឋវិទូនានា។

នៅចំពោះមុខទីប្រឹក្សាកំពូលៗរាប់សិបនាក់នាទីក្រុងប៉េកាំងកាលពីថ្ងៃទី23ឧសភាកន្លងទៅ ប្រធានាធិបតីចិន លោកស៊ី ជីនភីង មានប្រសាសន៍ថា ប្រទេសចិនកំពុងតែតាមចាប់គម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ថ្មី ក្នុងនោះ “ចរាចរណ៍(ទីផ្សារ) ក្នុងស្រុក នឹងដើរតួនាទីសំខាន់បំផុត”។

លោក ស៊ី ជីនភីង បន្តថា “អនាគត យើងត្រូវតែចាត់ទុកតម្រូវការនៃទីផ្សារក្នុងស្រុកជាចំណុចចាប់ផ្ដើម និងជាគ្រឹះដ៏រឹងមាំនៅពេលយើងពន្លឿនការកសាងប្រព័ន្ធតម្រូវការក្នុងស្រុក និងជំរុញយ៉ាងខ្លាំងក្លាទៅលើការអភិវឌ្ឍក្នុងវិស័យវិទ្យាសាស្ត្រ បច្ចេកវិទ្យា និងវិស័យផ្សេងៗទៀត”។

សុន្ទរកថារបស់លោកស៊ី ជីនភីង បានបង្ហាញថា ទីក្រុងប៉េកាំងកំពុងតែបោះបង់យុទ្ធសាស្ត្រ “វាយលុកទីផ្សារបរទេស” ដែលត្រូវបានអនុវត្តក្នុងអំឡុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ1990 ដែលធ្លាប់បានជួយលើកស្ទួយកំណើនសេដ្ឋកិច្ច និងនាំឱ្យចិនក្លាយជាខឿនសេដ្ឋកិច្ចធំទី2ក្នុងពិភពលោកអំឡុងប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។

“នោះគឺជាការត្រៀមសម្រាប់សេនារីយោអាក្រក់បំផុត ដែលរួមទាំងការផ្ដាច់ទំនាក់ទំនងជាមួយអាមេរិកាំង ឬជាមួយពិភពអឺរ៉ុបទាំងមូល” នេះបើតាម Hu Xingdou ដែលជាអ្នកឯកទេសផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចឯករាជ្យមកពីវិទ្យាស្ថានបច្ចេកវិទ្យាប៉េកាំង។

លោក Hu ថ្លែងថា ប្រទេសចិនមិនមានជម្រើសណាក្រៅពីការប្រឈមមុខនឹងទុក្ខលំបាកនោះទេ ប៉ុន្តែ លោក Hu បានព្រមានថា ប្រទេសចិនមិនអាចបំផ្លាញកំណែទម្រង់ទីផ្សារ ឬវិលត្រឡប់ទៅកាន់ធាតុដើមដែលប្រកបដោយការបិទបាំងផ្នែកទីផ្សារ ដែលគ្រប់គ្រងទាំងស្រុងដោយរដ្ឋអំណាចនោះដែរ។ លោក Hu យល់ថា ប្រទេសចិនគួរតែប្រឹងប្រែងបញ្ចុះបញ្ចូលផ្នែកដែលនៅសល់របស់ពិភពលោក ដោយបញ្ជាក់ថា ប្រទេសចិននឹងមិនមានគម្រោងកសាងរូបមន្តសេដ្ឋកិច្ចផ្ទុយពីប្រព័ន្ធទីផ្សារសេរីដូចបច្ចុប្បន្ននោះឡើយ។

លោក ស៊ី ជីនភីង មានប្រសាសន៍ថា ចិននឹងមិនវិលត្រឡប់ទៅរកទីផ្សារផែនការដែលគ្រប់គ្រងទាំងស្រុងដោយរដ្ឋាភិបាលនោះទេ

យោងតាមយុទ្ធសាស្ត្រកំណត់ទិសដៅក្នុងការនាំចេញកន្លងមក គោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាលចិនត្រូវបានបកប្រែតាមភាសាចិនថា “ចូលធំ ចេញធំ” ដោយប្រទេសចិនកំណត់គោលដៅទីផ្សារទូទាំងពិភពលោក និងអនុវត្តផែនការរបស់ខ្លួន ដោយការនាំចូលគ្រឿងបន្លាស់ ហើយក្រោយមកដំឡើងជាផលិតផលសម្រេច រួចនាំចេញទៅកាន់ទីផ្សារវិញ។

យន្តការ ឬយុទ្ធសាស្ត្រខាងលើនេះ បានបង្ហាញប្រសិទ្ធភាពបន្ទាប់ពីប្រទេសចិនបានក្លាយជាសមាជិកនៃអង្គការពាណិជ្ជកម្មពិភពលោក(WTO)កាលពីឆ្នាំ2001 ហើយវាក៏បានជួយប្រទេសនេះក្លាយជា “រោងចក្រ” របស់ពិភពលោក។ ប៉ុន្តែ រូបមន្តនេះ កាន់តែបាត់បង់ឥទ្ធិពលក្នុងមួយរយៈពេលចុងក្រោយនេះ នៅពេលចិនត្រូវប្រកួតប្រជែងយ៉ាងខ្លាំងក្លាពីបណ្ដាប្រទេស រួមនឹងសង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្មជាមួយអាមេរិកាំង។ល។ ទាំងនេះ កំពុងជំរុញឱ្យប្រទេសចិនមានគោលបំណងពង្រីក និងពង្រឹងភាពម្ចាស់ការនាពេលខាងមុខ។

លោក ស៊ី ជីនភីង បានថ្លែងថា “ពេលនេះ យើងត្រូវជំរុញឱ្យមានការរីកចម្រើននៅក្នុងពិភពមួយដែលពោរពេញដោយអស្ថិរភាព និងប្ដូរផ្លាស់ជាប្រចាំ”។

លោក ស៊ី ក៏បានអំពាវនាវឱ្យប្រទេសចិនខ្លួនឯង មានម្ចាស់ការជាងនេះ ទៅលើបច្ចេកវិទ្យា និងទីផ្សារ ពិសេសលោកបានលើកឡើងអំពីវិស័យសេដ្ឋកិច្ចពាក់ព័ន្ធនឹងបច្ចេកវិទ្យាឌីជីថល ផលិតកម្មឆ្លាតវៃ វិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល និងវត្ថុធាតុថ្មី ជាបណ្ដាវិស័យដែលប្រទេសចិនត្រូវការលើកស្ទួយជាអាទិភាព។ លោក ស៊ី ជីនភីង ថា ប្រទេសចិននឹងឈរនៅខាង “ភាពត្រឹមត្រូវរបស់ប្រវត្តិសាស្ត្រ” ដើម្បីបញ្ជាក់អំពីលទ្ធិពហុភាគីនិយម និងមិនបិទទ្វារបង្ខាំងខ្លួនពីពិភពលោកខាងក្រៅ។ ជំនួសមកវិញ ប្រទេសចិននឹងនៅតែបន្តជំរុញការអភិវឌ្ឍរបស់ពិភពលោកទៅតាមរូបមន្ត “បើកទូលាយជើងមេឃ”។

Raymond Yeung សេដ្ឋវិទូចិនមកពីធនាគារ ANZ បានឱ្យដឹងថា ការប្ដូរផ្លាស់យុទ្ធសាស្ត្ររបស់ចិន កើតចេញពីការព្រួយបារម្ភចំពោះការធ្លាក់ចុះនៃតម្រូវការរបស់ទីផ្សារខាងក្រៅប្រទេសដែលនឹងមិនអាចងើបឡើងវិញបានក្នុងរយៈពេលពី2 ឬ3ឆ្នាំខាងមុខ។

លោក Raymond Yeung ថ្លែងថា “នេះគឺជាទិសដៅនៃការប្ដូរផ្លាស់សេដ្ឋកិច្ច។ សំណួរសួរថា តើពួកគេនឹងត្រូវធ្វើបែបណា?”៕

ប្រភព៖ សារព័ត៌មានបរទេស

May 26, 2020

អាមេរិកាំងត្រៀមទាមទារឱ្យចិនសងបំណុលរាប់លានលានដុល្លារដែលចិនបានខ្ចីពីអាមេរិកកាលពីអតីតកាល

ខ្ទង់បំណុលសរុប 1.6លានលានដុល្លារដែលចិនបានខ្ចីពីសហរដ្ឋអាមេរិក ពេលនេះត្រូវបានអាមេរិកាំងចាត់ទុកជាឧបករណ៍មួយដែលអាចយកមកដាក់ទណ្ឌកម្មចិនទាក់ទិននឹងវិធានការទប់ទល់នឹង COVID-19 ក្នុងដំណាក់កាលដំបូងដ៏ធូររលុងរបស់ចិន បណ្ដាលឱ្យសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោករងផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរ។

នៅពេលដែលមេរោគរាតត្បាត COVID-19 កំពុងតែវាយប្រហារពិភពលោក ក្រុមមន្ត្រីចិន និងអាមេរិកាំងក៏កំពុងតែទម្លាក់កំហុងដាក់គ្នាទាក់ទិននឹងប្រភព ក៏ដូចជាវិធានការទប់ទល់នឹងវីរុសនេះ។ រដ្ឋាភិបាលអាមេរិកាំងថ្មីៗនេះយល់ថា ខ្ទង់ប្រាក់បំណុល1.6លានលានដុល្លារ(1,600,000,000,000) ដែលចិនបានខ្ចីពីសហរដ្ឋអាមេរិកកាលពីជិត1សតវត្សមុននឹងជួយឱ្យអាមេរិកាំងមានហេតុផលកាន់តែច្រើនដើម្បីដាក់សម្ពាធទៅលើទីក្រុងប៉េកាំង។

មូលនិធិមូលបត្រអាមេរិកាំងដែលមានទីស្នាក់ការនៅ Lewisburg ក្នុងរដ្ឋ Tennessee បច្ចុប្បន្នក្ដោបក្ដាប់ឯកសារបំណុលទាំងដើមទាំងការសរុប1.6លានលានដុល្លារអាមេរិកដែលប្រទេសចិនជំពាក់នៅមុនពេលបក្សសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិនត្រូវបានបង្កើតឡើង។

មូលនិធិនេះមានបំណងឱ្យរដ្ឋសភាអាមេរិកាំងជួយជ្រោមជ្រែកពួកគេក្នុងការទាមទារប្រាក់បំណុលនេះមកវិញ។ មូលបត្របំណុលនេះត្រូវបានខ្ចីដោយសាធារណរដ្ឋចិន(សាធារណរដ្ឋចិន/Republic of China/ROC ដែលបានផ្ដួលរំលំរាជរដ្ឋាភិបាលក្នុងព្រឹត្តិការណ៍រដ្ឋប្រហារមួយ) ចាប់ពីឆ្នាំ1912 រហូតដល់រដ្ឋាភិបាលនេះក្ស័យធននៅឆ្នាំ1938។ រដ្ឋាភិបាលនៃសាធារណរដ្ឋចិនបានរត់ទៅកាន់កោះតៃវ៉ាន់ ដែលកាលណោះនៅជាទីស្នាក់ការរបស់រដ្ឋាភិបាលផ្លូវការនោះឡើយ ក្រោយពីប្រទេសចិនដីគោកត្រូវបានបក្សកុម្មុយនិស្តរបស់លោកម៉ៅសេទុងដណ្ដើមយកមកគ្រប់គ្រងទាំងស្រុង ក្រោយពីបានបញ្ចប់បដិវត្តន៍នាឆ្នាំ1949។

យោងតាមច្បាប់ ទីក្រុងប៉េកាំងចាត់ទុកកោះតៃវ៉ាន់ជាផ្នែកមួយរបស់ប្រទេសចិន។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ រដ្ឋាភិបាលដែលឡើងកាន់កាប់អំណាចបន្ទាប់ត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះខ្ទង់បំណុលដែលរដ្ឋាភិបាលមុនៗបានខ្ចីពីបរទេស។

ប្រធានាធិបតី Trump គឺជាមនុស្ស “ម៉ាត់ណាម៉ាត់ហ្នឹង (កាន់ពាក្យសច្ច) ហើយគាត់ថ្លែងថានឹងអនុវត្តកិច្ចព្រមព្រៀងនេះដើម្បីឱ្យចិនទទួលខុសត្រូវ” នេះបើតាមសម្ដីរបស់លោក Jon Jonna Bianco ដែលជាប្រធានមូលនិធិមូលបត្រអាមេរិកាំង ដែលបានឆ្លើយតបទៅនឹងសារព័ត៌មាន Fox Business។

Bianco ដែលជាអ្នកកាន់កាប់ឯកសារ និងមានសិទ្ធិគ្រប់គ្រងមូលបត្របំណុលចំនួន95% ដែលបរទេសខ្ចីពីសហរដ្ឋអាមេរិក យល់ថា ការជំរុញឱ្យចិនសងបំណុលខាងលើ មិនមែនជាការដាក់ទណ្ឌកម្មនោះទេ ប៉ុន្តែវាគឺជាការទារបំណុលអន្តរជាតិតាមធម្មតាតែប៉ុណ្ណោះ។

កន្លងមកក៏ធ្លាប់មានបញ្ហាស្រដៀងគ្នានេះដែរ៖ នាយករដ្ឋមន្ត្រីអង់គ្លេស Margaret Thatcher កាលពីឆ្នាំ1987 បានតម្រូវឱ្យទីក្រុងប៉េកាំងរកប្រាក់ពីមូលបត្រនានាដែលជារបស់ប្រទេសអង់គ្លេស ឱ្យបាន 23.5លានផោន បើមិនដូច្នេះទេប្រទេសចិននឹងបាត់បង់សិទ្ធិក្នុងការរកស៊ីក្នុងទីផ្សារអង់គ្លេស។ ប្រធានាធិបតីចិនពេលនោះគឺលោក Li Xiannian។

ខាងលើនេះគឺជាសកម្មភាពបន្ថែមខ្លះៗនៅក្នុងសង្គ្រាមផ្សេងៗក្រៅពីគ្រាប់រំសេវរវាងអាមេរិកាំង និងចិន ដែលចាប់ផ្ដើមដោយសង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្ម សង្គ្រាមហិរញ្ញវត្ថុ។ល។

ប្រភព៖ សារព័ត៌មានបរទេស

May 18, 2020

ចិនរឹបអូសប្រាក់ក្លែងក្លាយច្រើនបំផុតមិនធ្លាប់មានក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ

កងកម្លាំងនគរបាលចិន បានធ្វើការរឹបអូសប្រាក់ក្លែងក្លាយចំនួន6តោន ដែលមានតម្លៃ422លានយន់ នៅក្នុងបេសកកម្មស្រាវជ្រាវរកបណ្ដាញផលិតក្រដាសប្រាក់ក្លែងក្លាយដ៏ធំនៅប្រទេសនេះ។

សមាជិកចំនួន16នាក់នៃបណ្ដាញផលិតប្រាក់ក្លែងក្លាយត្រូវបានចាប់ខ្លួន នៅក្នុងយុទ្ធនាការបោសសម្អាតទ្រង់ទ្រាយធំចាប់ពីខេត្តក្វាងទុង(Guangdong) នៅភាគខាងត្បូងប្រទេសចិន រហូតដល់ខេត្តហីឡុងជាំង(Heilongjiang) នៅភាគឦសានប្រទេស។ នេះបើតាមសេចក្ដីប្រកាសកាលពីម្សិលមិញរបស់ក្រសួងសន្តិសុខសាធារណៈរបស់ប្រទេសចិន។

កងកម្លាំងនគរបាល បានរឹបអូសប្រាក់ក្លែងក្លាយចំនួន6តោន មានតម្លៃស្មើនឹង422លានយន់(ប្រហែលនឹង59លានដុល្លារអាមេរិក) ដែលនេះគឺជាប្រាក់ក្លែងក្លាយមានចំនួនច្រើនបំផុតមិនធ្លាប់មាន រាប់ចាប់តាំងពីសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិនត្រូវបានបង្កើតឡើងកាលពីឆ្នាំ1849។ ក្រសួងសន្តិសុខសាធារណៈប្រទេសចិនបានអះអាងថា ប្រាក់ក្លែងក្លាយទាំងនេះមិនទាន់ត្រូវបានគេប្រើប្រាស់នៅឡើយ។ កងកម្លាំងនគរបាលចិនក៏បានប្រមូលយកឧបករណ៍ទាំងអស់ដែលទាក់ទិននឹងការផលិតប្រាក់ក្លែងក្លាយនេះ។

នគរបាលខេត្តក្វាងទុង បានរកឃើញតម្រុយនៃបណ្ដាញផលិតប្រាក់ក្លែងក្លាយទ្រង់ទ្រាយធំនេះកាលពីចុងឆ្នាំ2019 និងបានរាយការណ៍ទៅក្រសួងសន្តិសុខសាធារណៈ។ ក្រោយរយៈពេល3ខែនៃការស្រាវជ្រាវ ក្រសួងសន្តិសុខសាធារណៈកំណត់បានអត្តសញ្ញាជនសង្ស័យជាច្រើននាក់ ហើយក៏បានចាប់ផ្ដើមយុទ្ធនាការបោសសម្អាតព្រមៗគ្នា៕

ប្រភព៖ សារព័ត៌មានបរទេស

May 15, 2020

សភាអាមេរិកាំងអនុម័តច្បាប់សម្រាប់ជនជាតិអ៊ុយហ្គួរ បើកផ្លូវឱ្យមានការដាក់ទណ្ឌកម្មចិន

សភាជាន់ខ្ពស់សហរដ្ឋអាមេរិកបានអនុម័តយល់ព្រមដោយមិនចាំបាច់បោះឆ្នោត ទៅលើសេចក្ដីព្រាងច្បាប់មួយសម្រាប់ជនជាតិអ៊ុយហ្គួរ ក្នុងបំណងបើកផ្លូវឱ្យមានការដាក់ទណ្ឌកម្មលើប្រទេសចិន ទាក់ទិននឹងបញ្ហាសិទ្ធិមនុស្ស។

កាលពីម្សិលមិញ(14ឧសភា) សភាជាន់ខ្ពស់អាមេរិកាំងបានអនុម័តច្បាប់គោលនយោបាយសិទ្ធិមនុស្សរបស់ជនជាតិអ៊ុយហ្គួរ (Uyghur) ដែលអំពាវនាវឱ្យមានការដាក់ទណ្ឌកម្មទៅលើអ្នកដែលត្រូវទទួលខុសត្រូវក្នុងអំពើឃុំឃាំងជនជាតិអ៊ុយហ្គួរ និងក្រុមអ្នកកាន់សាសនាឥស្លាមមួយចំនួនទៀតនៅតំបន់ស្វយ័តស៊ីនជាំង(Xinjiang) នៃប្រទេសចិន។ សេចក្ដីព្រាងច្បាប់នេះត្រូវបានរៀបចំឡើងដោយតំណាងរាស្ត្រ Marco Rubio មកពីបក្សសាធារណរដ្ឋ និងតំណាងរាស្ត្រ Bob Menendez មកពីបក្សប្រជាធតិបតេយ្យ នៃសភាជាន់ខ្ពស់អាមេរិកាំង។ សេចក្ដីព្រាងច្បាប់នេះត្រូវបានអនុម័តយល់ព្រមពីតំណាងរាស្ត្រទាំងអស់ក្នុងសភាជាន់ខ្ពស់អាមេរិកាំង។

ច្បាប់នេះស្នើឱ្យសេតវិមានបញ្ជូនរបាយការណ៍ឡើងទៅសភាក្នុងរយៈពេលយ៉ាងយូរ180ថ្ងៃ ដើម្បីកំណត់អត្តសញ្ញាណអ្នកទាំងឡាយណាដែលត្រូវបានចាត់ទុកថាជាអ្នកទទួលខុសត្រូវចំពោះអំពើរំលោភសិទ្ធិមនុស្សទៅលើជនជាតិអ៊ុយហ្គួរ។ អ្នកទទួលខុសត្រូវទាំងនោះនឹងត្រូវបានដាក់ទណ្ឌកម្មតាមរយៈការបង្កកទ្រព្យសម្បត្តិនៅសហរដ្ឋអាមេរិក និងការហាមមិនឱ្យចូលទឹកដីសហរដ្ឋអាមេរិកជាដើម។

សេចក្ដីព្រាងច្បាប់ខាងលើនេះនឹងត្រូវបានបញ្ជូនបន្តទៅកាន់សភាជាន់ទាបដែលបក្សប្រជាធតិបតេយ្យជាអ្នកគ្រប់គ្រង ដើម្បីធ្វើការពិនិត្យ និងអនុម័ត។ បើសិនជាសភាជាន់ទាបអនុម័តយល់ព្រម នោះសេចក្ដីព្រាងច្បាប់នេះនឹងត្រូវបញ្ជូនបន្តទៅកាន់សេតវិមានដើម្បីប្រធានាធិបតីពិនិត្យ និងសម្រេចថា គួរចុះហត្ថលេខាដើម្បីឱ្យវាក្លាយជាច្បាប់ដែរ ឬអត់។

សូមបញ្ជាក់ថា ចាប់តាំងពីឆ្នាំ2017 រដ្ឋាភិបាលចិនត្រូវបានចោទប្រកាន់ថា បានបញ្ជូនខ្លួនជនជាតិអ៊ុយហ្គួរ និងជនជាតិភាគតិចកាន់សាសនាឥស្លាមប្រមាណជា1លាននាក់ ទៅកាន់ជំរំមួយចំនួន។ ភាគីខាងប្រទេសចិនបានឱ្យដឹងថា ជំរំទាំងនោះគឺជា “មជ្ឈមណ្ឌលបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ” ហើយពួកគេកំពុងប្រតិកម្មដោយស្របច្បាប់ទៅនឹងការគំរាមកំហែងពីភាពជ្រុលនិយមខាងសាសនា។ សេចក្ដីប្រកាសនេះរបស់ចិន មិនបានធ្វើឱ្យក្រុមប្រទេសលោកខាងលិចស្ងប់ចិត្តនោះទេ ពិសេសគឺសហរដ្ឋអាមេរិក។

គួររំឭកផងដែរថា សភាជាន់ទាប់អាមេរិកាំងកាលពីខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ2019 ក៏ធ្លាប់បានអនុម័តលើសេចក្ដីព្រាងច្បាប់មួយ ដែលឱ្យឈ្មោះថា Uighur Intervention and Global Humanitarian Unified Response Act of 2019 ឬ the UIGHUR Act of 2019 (ការធ្វើអន្តរាគមន៍ជួយជនជាតិអ៊ូហ្គួរ និងការឆ្លើយតបផ្នែកមនុស្សធម៌ជាសកល) ដែលអនុញ្ញាតឱ្យរដ្ឋាភិបាលអាមរិកាំង កំណត់អត្តសញ្ញាណ និងដាក់ទណ្ឌកម្មទៅលើមន្ត្រីណាដែលត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាអ្នកទទួលខុសត្រូវចំពោះអំពើឃុំឃាំងក្រុមជនជាតិភាគតិចនៅតំបន់ស្វយ័តស៊ីនជាំង ក្នុងក៏មានឈ្មោះលេខាធិការនៃគណៈកម្មាធិការបក្សរបស់ស៊ីនជាំង គឺលោក Chen Quanguo។

សេចក្ដីច្បាប់ថ្មីដែលទើបត្រូវបានសភាជាន់ខ្ពស់អាមេរិកាំងអនុម័តនេះ ក៏បាននិយាយដល់ឈ្មោះ Chen Quanguo និងអនុលេខាបក្សនៃតំបន់ស៊ីនជាំង គឺលោក Zhu Hailun ផងដែរ។

តំបន់ស្វយ័តស៊ីនជាំង (Xinjiang) នៃប្រទេសចិន

ចំណែកប្រទេសចិនវិញ ក៏ធ្លាប់ព្រមានថានឹងសងសឹក បើសិនជាលោក Chen Quanguo បានក្លាយជាគោលដៅនៃការដាក់ទណ្ឌកម្ម។ ប្រទេសចិនក៏បានហៅសកម្មភាពរបស់អាមេរិកាំងថាជា “អន្តរាគមន៍ប្រកបដោយហិង្សា” ទាក់ទិននឹងបញ្ហាផ្ទៃក្នុងរបស់ប្រទេសចិន នៅក្នុងតំបន់ស្វយ័តស៊ីនជាំង។

អគ្គរដ្ឋទូតចិនប្រចាំនៅរដ្ឋធានីវ៉ាស៊ីតោន មិនទាន់មានប្រតិកម្មចំពោះសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ថ្មីរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកខាងលើនេះនៅឡើយ។

ឥរិយាបថរបស់សភាជាន់ខ្ពស់អាមេរិកាំងនេះ ត្រូវបានធ្វើឡើងក្នុងស្ថានភាពទំនាក់ទំនងរវាងអាមេរិកនិងចិនកំពុងតែអាក្រក់ទៅៗដោយសារវីរុសCOVID-19។ អាមេរិកាំងបានចោទចិនថា មិនមានតម្លាភាព និងលាក់បាំងបញ្ហាវីរុស និងយឺតយ៉ាវក្នុងការប្រកាសអាសន្ន ប៉ុន្តែប្រទេសចិនបានទាត់ចោលរាល់ការចោទប្រកាន់ពីសហរដ្ឋអាមេរិក៕

ប្រភព៖ សារព័ត៌មានបរទេស

May 15, 2020

និន្នាការថ្មី! CEO “Live” លក់ផលិតផល រកបានប្រាក់រាប់លានដុល្លារ ដោយប្រើពេលតិចតួចប៉ុណ្ណោះ

Dong Mingzhu ជាប្រធានក្រុមហ៊ុន Gree Electric អាចលក់បានទំនិញដែលជាគ្រឿងប្រើប្រាស់ក្នុងផ្ទះ ដែលតម្លៃសរុប 43.7លានដុល្លារអាមេរិក ដោយការឡាយ (livestream) ត្រឹមតែ3ម៉ោងប៉ុណ្ណោះ។

កាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ livestream ត្រូវបានគេនិយមប្រើប្រាស់ច្រើននៅប្រទេសចិន។ បុគ្គលល្បីៗ និងអ្នកមានឥទ្ធិពលនៅលើអ៊ីនធើណិត តែងត្រូវបានក្រុមហ៊ុននានាជួលឱ្យជួយឃោសនាអំពីផលិតផលិតផលរបស់ពួកគេដោយការផ្សាយផ្ទាល់លើអ៊ីនធើណិត។ ប៉ុន្តែ ថ្មីៗនេះ មាននិន្នាការថ្មីមួយទៀតដែលកំពុងពេញនិយម នោះគឺថ្នាក់ដឹកនាំក្រុមហ៊ុនផ្ទាល់ ចេញមុខនៅតាមកម្មវិធីផ្សាយផ្ទាល់ (livestream) របស់ពួកគេដើម្បីណែនាំ និងលក់ផលិតផល។

Li Jing ដែលជានាយកក្រុមហ៊ុនជំនាញខាងតុបតែងគ្រឿងសង្ហារិម Mendale Textile រកបានប្រាក់3.5លានដុល្លារតាមរយៈការឡាយ ដោយចំណាយពេលត្រឹមតែ4ម៉ោងប៉ុណ្ណោះ កាលពីខែមីនា។ James Liang ដែលជាប្រធានក្រុមហ៊ុនទេសចរណ៍ Trip.com រកបានប្រាក់ចំនួន8.4លានដុល្លារជូនក្រុមហ៊ុន បន្ទាប់ពីបានឡាយ5លើក ដោយក្នុង1លើកៗ លោកចំណាយត្រឹមតែ1ម៉ោងប៉ុណ្ណោះ។ ដូចគ្នានេះដែរ កាលពីថ្ងៃទី10មីនា អ្នកស្រី Dong Mingzhu ដែលជាមេដឹកនាំរបស់ក្រុមហ៊ុន Gree Electric ក៏រកបានប្រាក់43.7លានដុល្លារ បន្ទាប់ពីបានឡាយលក់ផលិតក្នុងរយៈពេល3ម៉ោង។

កម្មវិធី ឬអែប(App) ដែលពេញនិយមសម្រាប់ការឡាយលក់ផលិតផលនៅប្រទេសចិន នោះគឺគេហទំព័រពាណិជ្ជកម្ម Taobao និង JD ខណៈដែលបណ្ដាញសង្គមដូចជា Douyin (កំណែភាសាចិនរបស់ TikTok) និង Kuaishou ក៏កំពុងទទួលបានចំណាប់អារម្មណ៍កាន់តែច្រើនឡើងៗផងដែរ។

Livestream កំពុងតែផ្លាស់ប្ដូរទម្លាប់ទិញដូររបស់អតិថិជននៅទូទាំងពិភពលោក ពិសេសគឺមនុស្សទាន់សម័យ និងយុវវ័យ។ បើសិនជាចង់ទិញផ្កា បន្លែផ្លែឈើ គឺមាន “តារាកសិករ” ជាច្រើនបង្ហាញខ្លួនរៀបរាប់អំពីផលិតផលនៅលើគេហទំព័រ Kuaishou។ ជាងនេះ កន្លងមក អ្នកលេងអ៊ីនធើណិតនៅប្រទេសចិនក៏ធ្លាប់បានជួបប្រទះអតិថិម្នាក់ ហ៊ានចំណាយប្រាក់ដល់ទៅ5.6លានដុល្លារអាមេរិកដើម្បីទិញរ៉ុកកែតពាណិជ្ជកម្ម Kuaizhou-1A 1ដើមទៀតផង តាមរយៈការឡាយលក់មួយនៅលើគេហទំព័រ Taobao។

COVID-19 បានផ្ទុះឡើងនៅប្រទេសចិន បណ្ដាលឱ្យមនុស្សត្រូវនៅផ្ទះ កន្លែងធ្វើការត្រូវបិទទ្វារ នាយកក្រុមហ៊ុននានាក៏ត្រូវស្វែងរកយុទ្ធសាស្ត្រថ្មីដើម្បីអាចរស់បន្តទៅមុខ។ យុទ្ធសាស្ត្រមួយដែលត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ច្រើនជាងគេនោះគឺការឃោសនាលក់ផលិតផល ឬសេវាកម្មដោយការផ្សាយផ្ទាល់នៅលើអ៊ីនធើណិតដែលគេហៅថា “ឡាយ”។ ក្រៅពីមេដឹកនាំក្រុមហ៊ុននានាដូចបានរៀបរាបខាងលើ គេក៏ឃើញមានលោក Qian Jinbo ដែលជាប្រធានក្រុមហ៊ុនស្បែកជើង Red Dragonfly រួមនឹងលោក Liu Minghui ជាស្ថាបនិកក្រុមហ៊ុន China Gas និងលោក Chen Xiaodong ដែលជា CEO របស់ក្រុមហ៊ុន Intime Retail Group ជាដើម ក៏បានចូលរួមក្នុងការឡាយលក់ផលិតផលរបស់ពួកគេដែរ។

CEO បច្ចេកវិទ្យារកបានប្រាក់រាប់លានដុល្លារពីការ "Live" លក់ផលិតផល ដោយប្រើពេលតិចតួចប៉ុណ្ណោះ — លោក Liu Minghui ជាស្ថាបនិកក្រុមហ៊ុន China Gas Holdings

បើទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ អ្នកជំនាញក្នុងវិស័យច្នៃប្រឌិតនានាយល់ថា ការបង្ហាញវត្តមានរបស់មេដឹកនាំក្រុមហ៊ុន អាចបង្កើតឱ្យមានភាពប្លែកភ្នែកគ្រាដំបូងៗ ប៉ុន្តែបើសិនជាពួកគេចេះតែនិយាយអំពីប្រធានបទដដែលៗក្នុងរយៈពេលយូរ នោះចំនួនអ្នកចូលមើលការឡាយរបស់ពួកគេនឹងថយចុះបន្តិចម្ដងៗ។ CEO និងមេដឹកនាំក្រុមហ៊ុននានា ត្រូវតែមានការច្នៃប្រឌិតជានិច្ចនៅពេលពួកគេចង់រក្សា និងទាក់ទាញទស្សនិកជន។

ឧទាហរណ៍ដូចជា Hou Yi ដែលជា CEO របស់បណ្ដាញផ្សារទំនើប Hema នៃក្រុមហ៊ុន Alibaba បានចូលរួមប្រកួតបកសម្បកបង្កងនៅក្នុងការឡាយជាមួយ Viya ដែលជាបុគ្គលល្បីឈ្មោះនៅលើបណ្ដាញសង្គមចិន ឬក៏ដូចជា James Liang ដែលបានប្រើប្រាស់សម្លៀកបំពាក់តាមអ្នកស្រុកនៅតំបន់ផ្សេងៗដើម្បីឃោសនាអំពីកញ្ចប់សេវាកម្មទេសចរណ៍របស់ក្រុមហ៊ុន Trip.com ។ល។

ពិសេសទៀតនោះគឺករណីរបស់ Luo Yonghao ជា CEO របស់ក្រុមហ៊ុនទូរស័ព្ទ Smartisan ដែលរកបានប្រាក់15.5លានដុល្លារអាមេរិក តាមរយៈការឡាយ3ម៉ោងកាលពីខែមេសា។ អ្វីដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ នោះគឺ Luo Yonghao មិនបានលក់ផលិតផលណាមួយទាំងអស់ ប៉ុន្តែជំនួសមកវិញ គាត់បានសហការជាមួយបណ្ដាញសង្គម Douyin ដើម្បីបានធ្វើជា livestreamer (អ្នកផ្សាយផ្ទាល់/អ្នកឡាយ) ដោយការលក់ផលិតផលច្រើនមុខ ចាប់ពីអាហារ រហូតដល់ផលិតផលរបស់ក្រុមហ៊ុនផ្សេងៗ។

ករណីរបស់ Luo បានបង្ហាញថា CEO របស់បណ្ដាក្រុមហ៊ុន គឺពិតជាអាចក្លាយជាបុគ្គលដ៏មានឥទ្ធិពលខ្លាំងនៅលើបណ្ដាញអ៊ីនធើណិត ដែលអាចនាំមកនូវប្រភពចំណូលថ្មី និងច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ដល់ក្រុមហ៊ុន។

យោងតាម iiMedia Research ទំហំទឹកប្រាក់ដែលត្រូវបានទូទាត់តាមរយៈការឡាយលក់ផលិតផលនៅប្រទេសចិន បានកើនដល់61ពាន់លានដុល្លារអាមេរិកក្នុងឆ្នាំ2019។ ដោយសារតែឥទ្ធិពលរបស់ COVID-19 វិស័យខាងលើនេះកំពុងមានការរីកចម្រើនខ្លាំងឡើងៗ រហូតដល់មានការព្យាករថា ទំហំទឹកប្រាក់់ដែលត្រូវបានទូទាត់តាមរយៈការឡាយនឹងឡើងដល់129ពាន់លានដុល្លារក្នុងឆ្នាំ2020នេះ៕

ប្រភព៖ សារព័ត៌មានបរទេស

May 12, 2020

Tag: ចិន