អចលនទ្រព្យ - La Reine Media

ពេលយកពន្ធលើទ្រព្យអ្នកមាន តំបន់នេះនឹងប្រមូលបានជិត 230 ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក/ឆ្នាំ

បើសិនយកពន្ធលើទ្រព្យរបស់ពលរដ្ឋ 0.5% ដែលជាអ្នកមានជាងគេនៅតាមបណ្ដាប្រទេសជាសមាជិក សហភាពអឺរ៉ុបនឹងអាចប្រមូលថវិកាបានជាង 227 ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក។

គំនិតខាងលើនេះត្រូវបានលើកឡើងក្នុងការសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយនៃក្រុមសម្ព័ន្ធសេរីភាពរបស់សភាអឺរ៉ុបដែលទើបតែត្រូវបានប្រកាសបន្ទាប់ពីអ្នកសេដ្ឋកិច្ច និងនយោបាយ នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំកំពូល G20 នៅញូវដែលីប្រទេសឥណ្ឌាកាលពីពីរសប្ដាហ៍មុននោះ បានអំពាវនាវឱ្យមានការយកពន្ធលើក្រុមអ្នកមានកំពូលៗ។

យោងតាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវខាងលើ បើសិនរដ្ឋយកពន្ធលើទ្រព្យរបស់ពលរដ្ឋ 0.5% ដែលជាអ្នកមានបំផុតនៅក្នុងបណ្ដាប្រទេសនៅអឺរ៉ុប សហភាពនេះនឹងប្រមូលប្រាក់បានជាង 213 ពាន់លានអឺរ៉ូ (ជាង 227 ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក) ជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ក្រុមមនុស្ស 0.5% នេះ កំពុងកាន់កាប់ទ្រព្យសម្បត្តិជិត 20% របស់អឺរ៉ុប ច្រើនជាងឆ្ងាយបើធៀបនឹងទ្រព្យ 3.5% របស់ក្រុមពលរដ្ឋប្រហែលពាក់កណ្ដាលដែលក្រីក្របំផុត។ ជាងនេះ ទ្រព្យរបស់ក្រុមអ្នកមាន 0.5% ក៏បានកើន 35% ក្នុងដប់ឆ្នាំកន្លង។ ការសិក្សាស្រាវជ្រាវនេះទទួលបានសិទ្ធិចាត់ចែងដោយអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាល បណ្ដាញយុត្តិធម៌ពន្ធដារ។

ប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ និងបារាំងនឹងប្រមូលប្រាក់បានច្រើនជាងគេបើសិនយកពន្ធលើទ្រព្យអ្នកមាន ក្នុងនោះ អាល្លឺម៉ង់នឹងទទួលបានជាង 65 ពាន់លានអឺរ៉ូ (69.3 ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក) ចំណែកបារាំងនឹងទទួលបានជាង 46 ពាន់លានអឺរ៉ូ (49 ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក)។ នៅអឺរ៉ុបខាងត្បូង ប្រទេសអ៊ីតាលីនឹងប្រមូលប្រាក់ពន្ធនេះបាន 27.2 ពាន់លានអឺរ៉ូ (28.9 ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក) ស្របពេលដែលព័រទុយហ្កាល់នឹងប្រមូលបាន 3.7 ពាន់លានអឺរ៉ូ និងក្រិកប្រមូលបាន 1.4 ពាន់លានអឺរ៉ូ (1.49 ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក)។

រូបមន្តនៃការយកពន្ធលើអ្នកមានដែលត្រូវបានស្នើដោយក្រុមសម្ព័ន្ធសេរីខាងលើ មិនដូចទៅនឹងរូបមន្តយកពន្ធលើអ្នកមាននៅអេស្ប៉ាញ ឬពន្ធអចលនទ្រព្យរបស់បារាំងនោះឡើយ។ សំណើពន្ធនេះនឹងអនុវត្តចំពោះទ្រព្យសម្បត្តិគ្រប់ប្រភេទ តាំងពីអចលនទ្រព្យ ប្រាក់ផ្ញើនៅធនាគារ ភាគហ៊ុននៅក្នុងក្រុមហ៊ុន រហូតដល់ស្នាដៃសិល្បៈ។

បើសិនជាត្រូវបានអនុវត្ត ខ្ទង់ប្រាក់ដែលបានពីពន្ធទ្រព្យអ្នកមាននេះនឹងរួមចំណែក 1.35% នៃ GDP របស់សហភាពអឺរ៉ុប។ នេះមិនទាន់និយាយដល់ឥទ្ធិពលបន្ថែមដែលកើតឡើងក្នុងពេលដោះស្រាយបញ្ហាគេចពន្ធរបស់បុគ្គលអ្នកមាននៅក្នុងបណ្ដាប្រទេសដែលមិនយកពន្ធ ឬយកពន្ធតិចតួចលើទ្រព្យសម្បត្តិ៕

September 22, 2023

OECD ព្រមានថា សេដ្ឋកិច្ចរបស់ពិភពលោកនឹងបន្តពើបប្រទះការលំបាក

ថ្វីបើបានព្យាករថា GDP ឆ្នាំនេះកើនឡើង ប៉ុន្តែ OECD ព្រមានថា សេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកមានហានិភ័យបន្ថយល្បឿន ព្រោះតែសម្ពាធការប្រាក់ និងសេដ្ឋកិច្ចចិនងើបឡើងប្រកបដោយភាពទន់ខ្សោយ។

អង្គការសហប្រតិបត្តិការ និងអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច (OECD) ទើបតែបានបញ្ចេញការព្យាករថ្មីបំផុតស្ដីពី GDP ទូទាំងសកលលោកឆ្នាំ 2023 ដែលអះអាងថា មានកំណើន 3% កើន 0.3 ពិន្ទុភាគរយធៀបនឹងការព្យាករមុននោះ។ ក៏ប៉ុន្តែ នេះនៅតែជាកម្រិតក្រោមធម្យមភាគ ហើយក៏ជាកំណើនប្រចាំឆ្នាំទាបបំផុតរាប់ចាប់ពីវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុសកល (2008 – 2009) លើកលែងតែឆ្នាំ 2020 ដែលរងផលប៉ះពាល់ពីកូវីដ។

អង្គការដែលមានទីស្នាក់ការកណ្ដាលនៅប៉ារីស ក៏បានទម្លាក់ការព្យាករកំណើនសេដ្ឋកិច្ចឆ្នាំក្រោយ 0.2 ពិន្ទុភាគរយ មកនៅត្រឹម 2.7%។ Clare Lombardelli ប្រធានផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចរបស់ OECD វាយតម្លៃថា អតិផរណាបន្តថយចុះ ប៉ុន្តែសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកនៅតែស្ថិតក្នុងស្ថានភាពលំបាក។ លោកនិយាយកាលពីថ្ងៃទី 19 កញ្ញាថា «យើងកំពុងប្រឈមនឹងឧបសគ្គពីរត្រួត នោះគឺអតិផរណា និងកំណើនទាប»។

OECD យល់ថា ហានិភ័យគឺថា ការព្យាករកំពុងតែមានទំនោរទៅរកភាពអវិជ្ជមាន ព្រោះតែការដំឡើងការប្រាក់កាលពីអតីតកាលអាចប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរជាងការរំពឹងទុក ហើយអតិផរណាក៏មានហានិភ័យអាក្រក់ក្នុងរយៈពេលយូរ ទាមទារឱ្យមានការរឹតបន្តឹងនយោបាយរូបិយវត្ថុបន្ថែមទៀត។ ពួកគេចាត់ទុកថា ការលំបាករបស់ចិនគឺជាហានិភ័យសម្រាប់ទិន្នផលទូទាំងសកលលោក។

OECD ព្យាករថា កំណើនសេដ្ឋកិច្ចនៅតំបន់ចាយប្រាក់អឺរ៉ូឆ្នាំនេះគឺ 0.6% និងឆ្នាំក្រោយគឺ 1.1%។ កំណើននេះនៅសហរដ្ឋអាម៉េរិកនឹងបន្ថយល្បឿនមកនៅត្រឹម 1.3% ក្នុងឆ្នាំ 2024 ទាបជាងធៀបនឹង 2.2% ក្នុងឆ្នាំនេះ។

កំណើនសេដ្ឋកិច្ចប្រទេសចិននៅឆ្នាំក្រោយក៏ធ្លាក់ចុះមកនៅត្រឹម 4.6% ដោយសារតម្រូវការក្នុងស្រុកថយចុះ និងភាពតានតឹងក្នុងទីផ្សារអចលនទ្រព្យ។ កំណើន GDP របស់ប្រទេសចិនក្នុងឆ្នាំ 2023 អាចឡើនដល់ 5.1% ថយចុះ 0.3 ពិន្ទុភាគរយបើធៀបនឹងការព្យាករមុនរបស់ OECD។

OECD យល់ថា រដ្ឋាភិបាលនានាមិនគួរធ្វើអន្តរាគមន៍ដោយការបង្កើនការចំណាយបន្ថែមដើម្បីជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ច។ ជំនួសមកវិញ គួរតែកាត់បន្ថយការឧបត្ថម្ភ ដើម្បីសម្រួលឱ្យមានការវិនិយោគជាថ្មីនៅពេលអនាគត និងចៀសវាងកំណើនអតិផរណា។

អង្គការខាងលើក៏បានព្រមានដែរថា មិនគួរបន្ធូរបន្ថយការរឹតបន្តឹងនយោបាយរូបិយវត្ថុ ដោយសារតែអតិផរណានៅតែមាន។ យោងតាម OECD រដ្ឋាភិបាលនានាពុំមានលទ្ធភាពច្រើនក្នុងការទម្លាក់ការប្រាក់រហូតដល់ចុងឆ្នាំ 2024។

September 20, 2023

ខុនដូសម្រាប់ជួលមួយកន្លែងនៅអាម៉េរិក មានតម្លៃខ្ពស់ជាងគេបង្អស់នៅនីវយ៉ក

(សហរដ្ឋអាម៉េរិក) – ខុនដូមួយស្ថិតនៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌល Manhattan ទើបតែបានបំបែកកំណត់ត្រាស្ដីពីថ្លៃជួលដែលខ្ពស់បំផុតនៅទីក្រុងនីវយ៉ក ដោយមានតម្លៃ 125,000 ដុល្លារ/ខែ។

អត្តសញ្ញាណរបស់អ្នកជួលខុនដូនេះ មិនត្រូវបានបង្ហើបឱ្យដឹងនោះទេ។ Jessica C. Campbell របស់ Nest Seekers International ដែលជាឈ្មួញជើងសារផ្នែកអចលនទ្រព្យឱ្យដឹងថា អ្នកជួលបានយល់ព្រមភ្លាមនៅក្នុងថ្ងៃមកមើលខុនដូ។ «តម្លៃជួលបានបំបែកកំណត់ត្រានៅកណ្ដាលទីក្រុង ប៉ុន្តែក៏ស័ក្ដិសមដែរ ព្រោះវាជាកន្លែងដ៏ថ្លៃថ្នូរ» Jessica C. បញ្ជាក់ដូច្នេះ។

ជាមួយនឹងតម្លៃត្រូវបង់ 125,000 ដុល្លារក្នុងមួយខែ អតិថិជនអាចរស់នៅក្នុងខុនដូទំហំជាង 600 ម៉ែត្រការ៉េនៅជាន់ទី 20 និង 21 របស់អគារ 100 Vandam។ យោងតាម Jessica C. នេះគឺជាកន្លែងស្នាក់នៅមួយដ៏អស្ចារ្យបំផុតដែលធ្លាប់ឃើញនៅនីវយ៉ក។

ខុនដូខាងលើមានបន្ទប់ដេកចំនួន 6 បន្ទប់ទឹកចំនួន 7 និងអាចមើលទៅកាន់ទន្លេ Hudson កំពង់ផែ New York និងរូបសំណាក Statue of Liberty យ៉ាងពេញភ្នែក។ ខុនដូនេះក៏មានគ្រឿងសង្ហារិមប្រណិតៗ រួមនឹងបន្ទប់ដែលប្រៀបបានទៅនឹងកន្លែងកម្សាន្ត និងសម្រាកលំហែកាយដ៏អស្ចារ្យ។ វាក៏មានសួរច្បារទំហំ 350 ម៉ែត្រការ៉េផងដែរ។

អគារខុនដូ 100 Vandam មានកម្ពស់ 25 ជាន់ និងត្រូវបានរចនាដោយក្រុមហ៊ុន CookFox Architects។

បើទោះអគារ 100 Vandam មានខុនដូដែលមានថ្លៃជួលខ្ពស់បំផុត ប៉ុន្តែនេះគឺជាតម្លៃដែលប្រកាសជាសាធារណៈ។ យោងតាម New York Post ទីក្រុងនីវយ៉កនៅមានអគារដទៃទៀតដែលដាក់ឱ្យជួលខុនដូក្នុងតម្លៃថ្លៃជាងនេះ។ ក៏ប៉ុន្តែ នោះគឺជាកិច្ចព្រមព្រៀងដែលមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យផ្សព្វផ្សាយ៕

August 9, 2023

ការសិក្សាស្រាវជ្រាវ ៖ វិស័យមូលបត្រនាំមកនូវប្រាក់ចំណេញខ្ពស់ជាងអចលនទ្រព្យ ប៉ុន្តែ បន្ថែមគម្លាតរវាងអ្នកមាន និងអ្នកក្រ

ទីផ្សារមូលបត្របានឡើងថ្លៃខ្ពស់ជាង ៥ ដង ធៀបនឹងអត្រានៃកំណើនរបស់តម្លៃអចលនទ្រព្យ រាប់ចាប់ពីឆ្នាំ ១៩៥០ នេះបើតាមរបាយការណ៍របស់ NBER។

សម្រាប់ជនជាតិអាម៉េរិក ក៏ដូចជាមនុស្សភាគច្រើននៅលើផែនដី ការដែលមានដី និងផ្ទះ គឺជាវិធីសន្សំទ្រព្យមួយដ៏ពេញនិយម។ ក៏ប៉ុន្តែ របាយការណ៍ថ្មីរបស់ ការិយាល័យស្រាវជ្រាវសេដ្ឋកិច្ចជាតិ (NBER) របស់ សហរដ្ឋអាម៉េរិក បានឱ្យដឹងថា ទម្រង់វិនិយោគដែលនាំមកនូវប្រាក់ចំណេញខ្ពស់ជាងគេគឺមូលបត្រ ពោលគឺមិនមែនអចលនទ្រព្យឡើយ នៅក្នុងអំឡុងពេលច្រើនទសវត្សរ៍មកនេះ។

យោងតាមរបាយការណ៍ស្រាវជ្រាវខាងលើ ទីផ្សារមូលបត្របានឡើងថ្លៃខ្ពស់ជាង ៥ ដង ធៀបនឹងអត្រានៃកំណើនរបស់តម្លៃអចលនទ្រព្យ រាប់ចាប់ពីឆ្នាំ ១៩៥០។ នេះមានន័យថា ពលរដ្ឋអាម៉េរិក ដែលវិនិយោគទៅលើទីផ្សារមូលបត្រ រកបានប្រាក់ចំណេញខ្ពស់ជាង ធៀបនឹងអ្នកវិនិយោគទៅក្នុងវិស័យអចលនទ្រព្យ។

«នេះគឺជាមូលហេតុមួយដែលធ្វើឱ្យមានការកើនឡើងនៃគម្លាតរវាងអ្នកមាន និងអ្នកក្រ ទាក់ទិននឹងជាតិសាសន៍នៅ សហរដ្ឋអាម៉េរិក។ ជនជនអាម៉េរិកស្បែកខ្មៅ មានទ្រព្យស្ថិតក្នុងវិស័យអចលនទ្រព្យច្រើនជាងមូលបត្រ ហើយប្រការនេះមិនមានអំណោយផលល្អសម្រាប់ពួកគេ» Business Insider ស្រង់របាយការណ៍របស់ NBER ឱ្យដឹងដូច្នេះ។

ការស្រាវជ្រាវមួយរបស់ Fed New York (ធនាគារជាតិអាម៉េរិក សាខា New York) កាលពីឆ្នាំមុនបានបង្ហាញថា ជាង ៩០% នៃមនុស្សដែលបានចូលរួមការស្ទង់មតិ ប្រាប់ថា ចូលចិត្តកាន់កាប់អចលនទ្រព្យជាជាងការវិនិយោគទៅក្នុងទីផ្សារមូលបត្រ ហើយសូម្បីតែនៅក្នុងពេលទីផ្សារមូលបត្របង្កើតបានកំណត់ត្រាថ្មីៗជាបន្តបន្ទាប់ ក៏ឥរិយាបថនេះមិនបានប្ដូរផ្លាស់ដែរ។

«ក្នុងអំឡុងពេលប្រហែលពីឆ្នាំ ១៩៥០ ដល់ ២០១៩ ផ្ទះស្នាក់នៅ និងទ្រព្យដែលមិនមានជាហិរញ្ញវត្ថុ បានគ្របដណ្ដប់លើមុខជំនួញមួយភាគធំរបស់ ជនជាតិអាម៉េរិកស្បែកខ្មៅ ខណៈដែលវាមានតែ ៤១% ប៉ុណ្ណោះ នៅក្នុងខ្ទង់វិនិយោគរបស់ ជនជាតិអាម៉េរិកស្បែកស។ ទ្រព្យដែលជាទម្រង់ភាគហ៊ុនរបស់ ជនជាតិអាម៉េរិកស្បែកខ្មៅ មានតែ ៧% ប៉ុណ្ណោះ ទាបជាងឆ្ងាយ បើធៀបនឹង ១៨% របស់ ជនជាតិអាម៉េរិកស្បែកស» របាយការណ៍ខាងលើបង្ហាញដូច្នេះ។

របាយការណ៍នេះបន្ថែមថា «ការឡើងថ្លៃខ្ពស់នៃទីផ្សារមូលបត្រ បាននាំឱ្យទ្រព្យរបស់ក្រុមអ្នកមានកំពូលៗ ដែលភាគច្រើនបំផុតជា ជនជាតិអាម៉េរិកស្បែកស បានកើនឡើងខ្ពស់ខ្លាំង»។

ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវរបស់ NBER បង្ហាញថា ក្នុងអំឡុងសម័យកូវីដ-១៩ កម្រិតនៃការប្រមូលផ្ដុំរបស់ទ្រព្យនៅ សហរដ្ឋអាម៉េរិក បានឡើងដល់កំពូល រាប់ចាប់ពីសង្គ្រាមលោកលើកទីពីរ ក្នុងនោះមានគ្រួសារតែ ០.០១% ប៉ុណ្ណោះ ដែលកាន់កាប់ ៣៦% នៃទ្រព្យឯកជនសរុបទូទាំងប្រទេស។

ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវរបស់ NBER សន្និដ្ឋានថា គោលនយោបាយនានាដែលបែងចែកទ្រព្យឡើងវិញ នឹងជួយកាត់បន្ថយបានភ្លាមៗនូវវិសមភាពរវាងអ្នកមាន និងអ្នកក្រ។ ផ្ទុយទៅវិញ បើសិនជាវិធានការស្ដីពីរចនាសម្ព័ន្ធត្រូវបានអនុវត្តសន្សឹមៗ គេនឹងអាចត្រូវចំណាយពេលរាប់សតវត្សរ៍ ដើម្បីទទួលបានប្រសិទ្ធភាព។ ទោះជាបែបនេះក្ដី ក្រុមនេះសង្កត់ធ្ងន់ថា វិធីសាស្ត្រទាំងពីរនេះសុទ្ធតែមានសារសំខាន់ និងចាំបាច់៕

August 5, 2022

ពីមនុស្សធ្លាប់សុំអាហារគេហូប ក្លាយជាមហាសេដ្ឋី ព្រោះតែចេះប្រមាញ់ផ្ទះចាស់ៗ

Tins Plaza គឺជារោងចក្រផលិតជ័រមួយត្រូវបានគេទុកឱ្យនៅទំនេរ ដែលវាស្ថិតក្នុងសង្កាត់ Tuen Mun នៃទីក្រុងហុងកុង។ ប៉ុន្តែ នៅពេលបានឃើញភ្លាម អ្នកជំនួញ Tang Shing-bor ដឹងភ្លាមថា វាជាកំណប់ទ្រព្យ។

កាលពីឆ្នាំ2005 លោក Tang Shing-bor បានចំណាយប្រាក់36លានដុល្លារអាមេរិក ដើម្បីទិញរោងចក្រ Tins Plaza នេះ។ ប៉ុន្តែ គាត់មិននឹកស្មានថា 2ឆ្នាំក្រោយមក គាត់រកបានប្រាក់ចំណេញពីរោងចក្រនេះ ច្រើនជាង3ដង ធៀបនឹងប្រាក់ដែលលោកបានចំណាយសម្រាប់ទិញវា។

ដោយសារតែការស្វែងរកទិញអចលនទ្រព្យឧស្សាហកម្មចាស់ៗ ឬត្រូវគេទុកចោលទំនេរ ដូចជារោងចក្រ Tins Plaza ជាដើម ហើយជួសជុសឡើងវិញ រួចលក់ទៅឱ្យអ្នកផ្សេង លោក Tang បានរួចផុតពីមាត់ជ្រោះក្ស័យធនកាលពីឆ្នាំ2003 ហើយបានក្លាយជាមហាសេដ្ឋីក្នុងឆ្នាំ2016។ បច្ចុប្បន្ន មហាសេដ្ឋីវ័យ86ឆ្នាំរូបនេះ គឺជាអ្នកមានបំផុតលំដាប់ទី14នៅហុងកុង ដោយមានទ្រព្យ 5,7ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក។ នេះបើតាមទស្សនាវដ្ដី Forbes។

ល្បីឈ្មោះខ្លាំងដោយសារតែការរកស៊ីបែបដើរបញ្ច្រាស់និន្នាការរបស់មនុស្សសម័យថ្មី និងមិនខ្វល់ពីបាតុកម្មដែលអូសបន្លាយពេលរាប់ខែនៅទូទាំងទីក្រុងហុងកុង លោក Tang នៅតែបញ្ចេញប្រាក់រកស៊ីខាងអចលនទ្រព្យឧស្សាហកម្មនៅទីនេះ។ កាលពីឆ្នាំទៅ(2019) គាត់បានចំណាយប្រាក់ដល់ទៅ 700លានដុល្លារអាមេរិកដើម្បីរកស៊ីក្នុងវិស័យនេះ។ យោងតាមក្រុមហ៊ុនស្រាវជ្រាវ Real Capital Analytics លោក Tang គឺជាអ្នកដែលបានចំណាយប្រាក់ច្រើនជាងគេបង្អស់នៅទីក្រុងហុងកុង ក្នុងការទិញអចលនទ្រព្យឧស្សាហកម្ម ក្នុងឆ្នាំ2019។

“នេះគឺជាឱកាសល្អបំផុតដែលខ្ញុំមិនធ្លាប់ជួបប្រទះ” នេះគឺជាសម្ដីរបស់លោក Tang ក្នុងកិច្ចសម្ភាសមួយនៅឯផ្ទះរបស់គាត់ក្នុងខណ្ឌ Mong Kok ដែលមានទីតាំងនៅមិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីតំបន់ដែលមានបាតុកម្មកើតឡើង។

ជំនាញរបស់លោក Tang ក្នុងការស្វែងរក និងកែលម្អអចលនទ្រព្យចាស់ៗក្នុងទីក្រុងហុងកុងពេលដែលវានៅជាមជ្ឈមណ្ឌលផលិតកម្ម បានទាក់ទាញដៃគូសហការជាច្រើន ដូចជា Chinese Estates Holdings និង Juayuan International ជាដើម។ ក្រុមហ៊ុនទាំង2ខាងលើនេះ បានសហការជាមួយក្រុមហ៊ុន Stan Group របស់លោក Tang ដើម្បីកែប្រែ ឬជួសជុសអចលនទ្រព្យទាំងឡាយដែលលោក Tang បានទិញ។ “គាត់ធ្វើការមានប្រសិទ្ធភាព និងមានបទពិសោធន៍ច្រើន” នេះបើតាម Joseph Lam ដែលជាអ្នកដឹកនាំម្នាក់នៃក្រុមហ៊ុន Colliers International។

ក្រុមអ្នករកស៊ីខាងអចលនទ្រព្យនៅទីក្រុងហុងកុង តែងតែហៅលោក Tang ថា “ពូ Bor”។ អចលនទ្រព្យ គ្រាន់តែជាផ្នែកមួយដែលលោកបានចូលរកស៊ី។ កាលពីទសវត្សរ៍ឆ្នាំ1950 លោក Tang ក៏ធ្លាប់ផលិតអំពូលភ្លើង neon និងធ្លាប់កាន់កាប់ភោជនីយដ្ឋានក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ1970ផងដែរ។ ការរកស៊ីរបស់គាត់ ក៏បានបង្ហាញពីការរីកចម្រើនរបស់ទីក្រុងហុងកុងក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានទសវត្សរ៍ចុងក្រោយនេះ។

មហាសេដ្ឋីរូបនេះ មិនដែលមានការភ័យខ្លាចចំពោះបរាជ័យនោះទេ។ ឪពុករបស់គាត់បានស្លាប់ចោល ពេលគាត់មានអាយុត្រឹមតែ5ឆ្នាំ។ ចំណែកម្ដាយរបស់គាត់វិញ គឺត្រូវធ្វើការក្នុងរោងចក្រដើម្បីចិញ្ចឹមកូនៗ។ “ខ្ញុំត្រូវរិះរកវិធីជាច្រើនដើម្បីរស់” លោក Tang និយាយបែបនេះ។ លោកបន្តថា លោកធ្លាប់តែលតោលនៅខាងក្រៅអាហារដ្ឋាន នៅពេលកំពុងឃ្លានបាយ ដើម្បីរង់ចាំសុំអាហារពីគេ។

ការរស់នៅ និងធំដឹងក្ដីក្នុងភាពក្រីក្របែបនេះហើយ ធ្វើឱ្យលោក Tang មានស្មារតីអង់អាច និង “ថ្លើងធំ” ព្រោះគាត់មិនដែលខ្លាចបរាជ័យ។ លោកនិយាយ “គ្មានបញ្ហាណាដែលគ្មានដំណោះស្រាយនោះឡើយ”។

Tang រៀនចប់ត្រឹមបឋមសិក្សាប៉ុណ្ណោះ។ ឆ្នាំ1950 លោកបានដើរតាមក្រុមជាងធ្វើស្លាកយីហោ ដើម្បីរៀនជំនាញ។ ពេលអាយុ20ឆ្នាំ គាត់បានបើកហាងផ្ទាល់ខ្លួន។ ជោគជ័យក្នុងការរកស៊ីនេះ បាននាំឱ្យលោក អាចសហការជាមួយមិត្តភក្ដិរបស់គាត់ដើម្បីបើកភោជនីយដ្ឋានមួយ ក្នុងឆ្នាំ1970។ ចាប់តាំងពីពេលនោះ លោក Tang ក៏ចាប់ផ្ដើមវិនិយោគច្រើនទៅលើភោជនីយដ្ឋាន។

ទសវត្សរ៍ទី 80 លោក Tang បានលោតចូលវិនិយោគទៅលើវិស័យផ្សេងៗ ក្នុងនោះក៏មានវិស័យរថយន្តចាស់ៗ។ ប៉ុន្តែ ការដែលលោកទទួលបានជោគជ័យច្រើន ក៏ដោយសារតែការទិញលក់ហាងនានា។ ជំនួញដែលលេចធ្លោជាងគេរបស់គាត់ គឺការទិញអគារចាស់មួយក្នុងឆ្នាំ1990 ហើយកែប្រែវាឱ្យទៅជាមជ្ឈមណ្ឌល Mongkok Centre ដ៏ល្បីឈ្មោះ។

ឆ្នាំ1997 លោក Tang មានហាងក្នុងដៃចំនួនជាង200ហាង ដែលមានតម្លៃជិត7,3ពាន់លានដុល្លារហុងកុង (942លានដុល្លារអាមេរិក) ហើយក៏ចាប់ផ្ដើមរៀបគម្រោងចូលរួមក្នុងផ្សារមូលបត្រ (IPO)។ ប៉ុន្តែ ពេលក្រោយមកបន្តិច វិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុអាស៊ីបានកើតឡើង។ ទីផ្សារអចលនទ្រព្យនៅទីក្រុងហុងកុងបានធ្លាក់់ថ្លៃដល់ទៅ70% ក្នុងអំឡុងចាប់ពីឆ្នាំ1997 ដល់ឆ្នាំ2004 ដោយមួយផ្នែកបណ្ដាលមកពីអាសន្នរោគ SARS។ ឆ្នាំ2004 លោក Tang ត្រូវជាប់បំណុល4ពាន់លានដុល្លារហុងកុង (514,982,760ដុល្លារអាមេរិក)។

លោក Tang ក៏បានចាប់ផ្ដើមលក់អចលនទ្រព្យខ្លះរបស់គាត់ បូករួមទាំង Mongkok Computer Centre។ ប៉ុន្តែ គាត់រក្សាទុកអចលនទ្រព្យឧស្សាហកម្មដែលបានទិញចាប់ពីឆ្នាំ1996 ដើម្បីការពារហានិភ័យ។

ឆ្នាំ2005 គាត់បានទិញ Tins Plaza ក្នុងតម្លៃ280លានដុល្លារហុងកុង (36,048,793 ដុល្លារអាមេរិក)។ គាត់ចំណាយប្រាក់ដែលមានក្នុងដៃត្រឹមតែ28លានដុល្លារហុងកុង ក្រៅពីនេះគឺលុយបានមកពីការបញ្ចាំអគារទាំងឡាយដែលគាត់បានទិញពីមុន។

6ខែក្រោយមក លោក Tang ទទួលបានការស្នើទិញអគារ Tins Plaza នេះ ពីក្រុមហ៊ុនអូស្ដ្រាលី Macquarie Goodman ក្នុងតម្លៃ500លានដុល្លារហុងកុង (64,372,845 ដុល្លារអាមេរិក)។ មកដល់ខែតុលា ឆ្នាំ2005ដដែល ក្រុមហ៊ុន Mapletree របស់សិង្ហបុរី បានឱ្យតម្លៃ520លានដុល្លារហុងកុង (70,810,129ដុល្លារអាមេរិក) ប៉ុន្តែ គាត់នៅតែមិនព្រមលក់។ នេះបើតាមទស្សនាវដ្ដី Forbes។

មហាសេដ្ឋីរូបនេះ ដឹងថា អចលនទ្រព្យពាណិជ្ជកម្ម វាមានតម្លៃខ្ពស់ជាងអចលនទ្រព្យឧស្សាហកម្ម ដូច្នេះ គាត់ក៏បានអភិវឌ្ឍ Tins Plaza ឱ្យធ្លាក់ទៅក្នុងវិស័យពាណិជ្ជកម្ម។ 2ឆ្នាំក្រោយមក តំណាងក្រុមហ៊ុន Macquarie មកពី Sydney ស្នើទិញក្នុងតម្លៃ850លានដុល្លារហុងកុង (109,433,836ដុល្លារអាមេរិក)។ គាត់ក៏បានលក់ឱ្យក្រុមហ៊ុននេះ ដោយទទួលបានប្រាក់ចំណេញ570លានដុល្លារហុងកុង (73,385,000ដុល្លារអាមេរិក)។ លោក Tang ថ្លែងថា “នេះគឺជាជំនួញដែលគួរឱ្យចងចាំបំផុតសម្រាប់ខ្ញុំ”។

ក្រោយមក លោក Tang នៅតែបន្តរកស៊ី ដោយមិនគិតពីរឿងចូលនិវត្តន៍។ គាត់បានឃើញរោងចក្រចាស់មួយនៅក្បែរនោះ គឺ Gold Sung Industrial Building។ មិនដូចការជួញដូរមុនៗ Gold Sun មានម្ចាស់ច្រើននាក់ ធ្វើឱ្យគាត់ត្រូវចំណាយពេលដើម្បីចរចាដាច់ដោយឡែកម្ដងមួយៗ។ គាត់ចាប់ផ្ដើមទិញជាន់ដំបូងគេក្នុងឆ្នាំ2006 ប៉ុន្តែ រហូតដល់ឆ្នាំ2014 ទើបបានជោគជ័យទាំងស្រុង។ គាត់រំឭកថា “ខ្ញុំត្រូវទិញម្ដងមួយជាន់ៗ”។

លោក Tang ក៏បានជួបនឹងសំណាងល្អច្រើនផងដែរ។ ដោយសារតែចង់បង្កើនប្រភពផ្គត់ផ្គង់អចលនទ្រព្យសម្រាប់ការិយាល័យ សណ្ឋាគារ និងតំបន់ពាណិជ្ជកម្ម អាជ្ញាធរទីក្រុងហុងកុងនាឆ្នាំ2010 ក៏បានចេញគោលនយោបាយលើកទឹកចិត្តឱ្យមានការអភិវឌ្ឍអចលនទ្រព្យឧស្សាហកម្មចាស់ៗ ឱ្យទៅជាតំបន់ពាណិជ្ជកម្ម។ល។ ដូច្នេះ ធ្វើឱ្យតម្លៃរោងចក្រចាស់ៗ ឡើងថ្លៃដល់152% ក្នុងអំឡុងពេលពីឆ្នាំ2010 ដល់2016។ ដូច្នេះ ការរកស៊ីរបស់លោក ក៏បានរលូតជាងមុនទៅទៀត។

គិតមកដល់បច្ចុប្បន្ន មហាសេដ្ឋី Tang កំពុងកាន់កាប់អគារនៅក្បែរអាកាសយានដ្ឋានចាស់ ប្រមាណជា73%។ ការកសាងឡើងវិញនូវអាកាសយានដ្ឋាន Kai Tak ប្រាកដជានឹងធ្វើឱ្យអចលនទ្រព្យនៅក្បែរៗនេះ ឡើងថ្លៃកប់ពពកមិនខាន។ ប្រការនេះ នឹងជួយឱ្យលោក Tang កើនទ្រព្យថែមមួយកម្រិតធំទៀត។

មហាសេដ្ឋីរូបនេះ ថ្លែងថា “ខ្ញុំពិតជាជឿជាក់លើអនាគតរបស់ហុងកុង។ ខ្ញុំបានស្គាល់ឧបសគ្គច្រើនមកហើយ។ វាតែងតែមានឱកាសច្រើនស្ថិតក្នុងហានិភ័យ ហើយនេះគឺជាឱកាសរបស់ខ្ញុំ”៕

ប្រភព៖ សារព័ត៌មានបរទេស

February 15, 2020

ធនាគារជាតិនៃកម្ពុជា ឃ្លាំមើលការអភិវឌ្ឍវិស័យសំណង់ និងអចលនទ្រព្យ ដែលកំពុងមានកំណើនឥណទាន

ធនាគារជាតិនៃកម្ពុជា ឬ NBC បានឱ្យដឹងថា ខ្លួនកំពុងឃ្លាំមើលយ៉ាងដិតដល់នូវការអភិវឌ្ឍវិស័យអចលនទ្រព្យ និងសំណង់ ដោយសារតែវិស័យនេះមានទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយធនាគារទាក់ទងនឹងកំណើនឥណទាន។ នេះបើតាមការបញ្ជាក់របស់ឯកឧត្ដមទេសាភិបាលនៃធនាគារជាតិនៃកម្ពុជា។

ឯកឧត្តម ជា ចាន់តូ ទេសាភិបាលនៃធនាគារជាតិនៃកម្ពុជា បានថ្លែងនៅក្នុងកិច្ចប្រជុំបិទសន្និបាត និងកំណត់គោលដៅរបស់ធនាគារកាលពីថ្ងៃទី17 ខែមករា ឆ្នាំ2020 ថា នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ វិស័យសំណង់ និងអចលនទ្រព្យបានកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំង និងបានចូលរួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ច ប៉ុន្តែវាអាចនឹងមានការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងខ្លាំងដែរ។

ឯកឧត្តមបានមានប្រសាសន៍ថា៖“ដូច្នេះការរីកចម្រើននៃវិស័យសំណង់ទាមទារឱ្យមានការវាស់វែង និងគិតគូរយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ន និងវាយតម្លៃយ៉ាងស៊ីជម្រៅដោយទីភ្នាក់ងារពាក់ព័ន្ធទាំងអស់របស់រដ្ឋាភិបាលទាក់ទងនឹងបញ្ហាដូចជាពន្ធលើការទិញអចលនទ្រព្យ ការជ្រើសរើសគម្រោងសាងសង់ដែលមានលក្ខណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ និងការកំណត់ប្រាក់កម្ចី”។

កំណើនក្នុងវិស័យសំណង់ គឺជារឿងល្អសម្រាប់ប្រជាជនយើង ជាពិសេសសម្រាប់ប្រជាជនដែលមានចំណូលទាប និងមធ្យម ព្រោះវាមានន័យថា ប្រជាជនរបស់យើងអាចមានផ្ទះសំបែងរស់នៅសមរម្យ។ វាជាបញ្ហាថ្មីសម្រាប់យើង ដូច្នេះយើងត្រូវប្រយ័ត្ន។ យើងត្រូវតែពិនិត្យ និងតាមដានកំណើននាពេលអនាគតរបស់វិស័យនេះ ហើយធានាថា នឹងមិនមានបញ្ហាអវិជ្ជមានទេ។ ដូច្នេះធនាគារកណ្តាលត្រូវតែប្រយ័ត្នប្រយែង ព្រោះវាជាកិច្ចការសំខាន់។ នេះបើតាមការបញ្ជាក់របស់ឯកឧត្ដមទេសាភិបាល។

ការិយាល័យឥណទានកម្ពុជា(CBC) បានរាយការណ៍ថា ប្រាក់កម្ចីរបស់អតិថិជន គិតត្រឹមខែកញ្ញាឆ្នាំ2019 មានចំនួនសរុប 7.65ពាន់លានដុល្លារ ហើយក្នុងនោះប្រាក់កម្ចីមានទ្រព្យបញ្ចាំ មានចំនួន 48.36%កាតឥណទាន 0.61% និងឥណទានបុគ្គលមានត្រឹមតែជាង 51%ប៉ុណ្ណោះ។

ការិយាល័យឥណទានកម្ពុជា បានឱ្យដឹងថា បំណុលបញ្ចាំដែលមិនបានបង់ក្នុងរយៈពេល 30ថ្ងៃ ឬច្រើនជាងនេះ គិតត្រឹមខែកញ្ញា ឆ្នាំ2019 មានតែ 0.57%នៃចំនួនសរុប ខណៈប្រាក់កម្ចីផ្ទាល់ខ្លួន ឬអតិថិជនមានចំនួន 1.75% និងបណ្ណឥណទានមានចំនួន 2.65%។ ទាំងអស់នេះត្រូវបានគេស្គាល់ថា ជាប្រាក់កម្ចីមិនដំណើរការ (NPLs) ដោយធនាគារ និងស្ថាប័នមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ។ទោះយ៉ាងណាក្ដី ធនាគារកណ្តាលបានព្រមានថា ប្រសិនបើអតិថិជនមិនចំណាយប្រាក់កម្ចីសម្រាប់គោលបំណងដែលត្រូវបានផ្តល់ឱ្យនោះ ការកើនឡើងនៃឥណទាន អាចក្លាយជាហានិភ័យផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច។

NBC បានបង្ហាញនៅក្នុងរបាយការណ៍ម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ច និងធនាគារឆ្នាំ2019 និងទស្សនវិស័យសម្រាប់ឆ្នាំ2020 ថា កំណើនឥណទាននៅក្នុងវិស័យធនាគារបានងើបឡើងវិញ បន្ទាប់ពីវាបានធ្លាក់ចុះក្នុងរយៈពេល 3ឆ្នាំកន្លងមក។ ការកើនឡើងនេះ បណ្តាលមកពីកំណើនប្រាក់ចំណូលរបស់ប្រជាជន ការកើនឡើងនូវតម្រូវការ និងការធ្វើពិពិធកម្មសេវាកម្មក្នុងចំណោមស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុនានា។

NBC បានបន្ថែមទៀតថា ការងើបឡើងវិញនៃកំណើនឥណទាន ត្រូវបានគាំទ្រជាចម្បងដោយកំណើនប្រាក់កម្ចីសម្រាប់ការទិញអចលនទ្រព្យ សំណង់ ការប្រើប្រាស់ និងពាណិជ្ជកម្ម។ កំណើនឥណទានក្នុងឆ្នាំ2019 ភាគច្រើនពឹងផ្អែកលើប្រាក់កម្ចីមានទ្រព្យបញ្ចាំ និងអ្នកផលិតផលិតផលប្រើប្រាស់។

ឯកឧត្តមទេសាភិបាល បានមានប្រសាសន៍ថា៖“សេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជាអាចប្រឈមនឹងហានិភ័យមួយចំនួននៅឆ្នាំនេះ ដោយសារតែសេដ្ឋកិច្ចចិនធ្លាក់ចុះនិងការឡើងថ្លៃប្រេងឆៅ ដោយសារតែនយោបាយភូមិសាស្ត្របច្ចុប្បន្ន និងការបាត់បង់នូវកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្ម “អ្វីគ្រប់យ៉ាងលើកលែងតែអាវុធ” ដែលអាចនឹងកើតឡើងដោយផ្ទាល់ និងប៉ះពាល់ដល់វិស័យកាត់ដេរ។ ដូចគ្នានេះផងដែរ មានហានិភ័យនៃការផ្គត់ផ្គង់លើសតម្រូវការនៅក្នុងវិស័យសំណង់ ដែលអាចនាំឱ្យផ្ទះមានតម្លៃលក់ទាបជាងការចំណាយសម្រាប់ពួកគេ បណ្តាលឱ្យមានបញ្ហាឥណទាន។

ឯកឧត្តមបានមានប្រសាសន៍ថា ទោះជាយ៉ាងណាកំណើនសេដ្ឋកិច្ចរបស់កម្ពុជា នឹងនៅតែ មានអត្រា7% ដដែល ដោយមានការចូលរួមចំណែកពីការនាំចេញ ការវិនិយោគបរទេស និងវិស័យទេសចរណ៍។

លោកឧកញ៉ាបណ្ឌិត គីម ហ៊ាង ស្ថាបនិកក្រុមហ៊ុន ខ្មែររៀល អុីស្ទេត និងជាប្រធាន KW Cambodia ត្រូវបានស្រង់សម្តីថា កំណើនឥណទានលើប្រាក់កម្ចីទិញផ្ទះជាមួយធនាគារ និងវិស័យហិរញ្ញវត្ថុ កាន់តែទូលំទូលាយនឹងល្អឡើង ព្រោះពួកគេអាចកត់ត្រាប្រតិបត្តិការប្រាក់កម្ចីលំនាំដើម ផ្គត់ផ្គង់ និងតម្រូវការ។

លោកឧកញ៉ា បានបញ្ជាក់ថា៖“ដូច្នេះអតិថិជនរបស់ពួកគេ ត្រូវបានចាត់ទុកថា អាចមានហានិភ័យខ្ពស់។ ខ្ញុំសូមជំរុញអតិថិជន កុំបង់ប្រាក់កម្ចីទិញផ្ទះទៅអ្នកអភិវឌ្ឍន៍ដោយផ្ទាល់ ហើយអ្នកអភិវឌ្ឍន៍ក៏គួរតែណែនាំអតិថិជនផងដែរ ឱ្យធ្វើការជាមួយធនាគារ”។

លោកឧកញ៉ា គីម ហ៊ាង បានមានប្រសាសន៍ថា៖“នៅពេលអតិថិជនប្រើធនាគារសម្រាប់ប្រាក់កម្ចីទិញផ្ទះ ពួកគេនឹងមិនចាំបាច់មានការទទួលខុសត្រូវទេ។ នៅពេលដែលពួកគេបង់ប្រាក់ តាមរយៈការបង់រំលស់ទៅឱ្យអ្នកអភិវឌ្ឍន៍បុរីនោះ ប្រាក់កម្ចីមានកម្រិតខ្ពស់ ពីព្រោះអ្នកអភិវឌ្ឍន៍មិនបានធ្វើការវិភាគឱ្យបានដិតដល់ថា តើអ្នកទិញអាចមានលទ្ធភាពសងប្រាក់កម្ចីដែរឬទេឡើយ”កាលពីត្រីមាសទី3 ឆ្នាំ2019 ធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី ឬ ADB ក៏បានចាត់ទុកកំណើនឥណទានដែលប្រមូលផ្តុំនៅក្នុងវិស័យអចលនទ្រព្យ និងអាជីវកម្មដែលពាក់ព័ន្ធនៅកម្ពុជា គឺជាហានិភ័យមួយដែលអាចបង្អាក់ដល់កំណើនសេដ្ឋកិច្ចរបស់កម្ពុជាផងដែរ។ យោងតាមរបាយការណ៍ ស្តីពីទស្សនវិស័យសេដ្ឋកិច្ចរបស់ ADB បានលើកឡើងពីការពូនគរកំណើនកម្ចីនៅក្នុងវិស័យអចលនទ្រព្យដែលអាចជាហានិភ័យក្នុងស្រុក។

អ្នកជំនាញសេដ្ឋកិច្ចលោក ង៉ែត ជូ បានមានទស្សនៈថា៖“អតិថិជនខ្លះរំពឹងថា នៅពេលពួកគេទិញផ្ទះ ពួកគេអាចលក់វាបានប្រាក់ចំណេញ ឬរកលុយបានពីការជួលវា។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើការរំពឹងទុកនោះមិនត្រូវបានឆ្លើយតប អតិថិជនអាចនឹងមានបញ្ហាជាមួយនឹងលំហូរហិរញ្ញវត្ថុ។ បន្ទាប់មកគាត់អាចនឹងដាក់ទ្រព្យនោះសម្រាប់ការដេញថ្លៃ ដែលមានផលប៉ះពាល់ដល់ទីផ្សារទាំងមូល”។

លោកបានបញ្ជាក់ថា៖“វិធីល្អបំផុត គឺអតិថិជនមិនគួរប្រើប្រាក់កម្ចីទិញផ្ទះពីអ្នកអភិវឌ្ឍន៍ទេ ព្រោះពួកគេមិនបានសិក្សាច្បាស់លាស់ពីសមត្ថភាពហិរញ្ញវត្ថុរបស់អតិថិជនទេ។ តែទោះយ៉ាងណាក្ដី ធនាគារនឹងសិក្សាពីចំណូលហិរញ្ញវត្ថុរបស់អតិថិជន និងធ្វើការវិនិច្ឆ័យលើហានិភ័យប្រាក់កម្ចី ក៏ដូចជាការផ្តល់អត្រាការប្រាក់ទាបជាងមុនជាដើម”។

ប៉ុន្តែអ្នកអភិវឌ្ឍន៍ខ្លះ មិនមែនជាស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុ ពួកគេជាអ្នកសាងសង់ ដូច្នេះពួកគេគ្មានសិទ្ធិត្រួតពិនិត្យសុខភាពហិរញ្ញវត្ថុរបស់អតិថិជនទេ។ ការដំឡើងការប្រាក់របស់អ្នកអភិវឌ្ឍន៍បានបង្ហាញនូវហានិភ័យខ្ពស់ដល់ស្ថិរភាពសេដ្ឋកិច្ច ពីព្រោះបច្ចុប្បន្នមិនមានការត្រួតពិនិត្យត្រឹមត្រូវលើប្រតិបត្តិការជាមួយអ្នកអភិវឌ្ឍន៍ទេ។

ប្រសិនបើគ្មានការត្រួតពិនិត្យពីអាជ្ញាធរទេ ហានិភ័យនឹងកើនឡើង។ វាមិនមែនជាបញ្ហាតូចទេពីព្រោះមានអ្នកអភិវឌ្ឍន៍បុរី និងសាងសង់លំនៅឋានជាច្រើន ដូច្នេះប្រសិនបើមានវិបត្តិ វានឹងប៉ះពាល់ដល់សេដ្ឋកិច្ចទាំងមូល”៕

February 6, 2020

ខេត្តព្រះសីហនុ ៖ តម្លៃអចលនទ្រព្យហក់ឡើងខ្លាំង តែនៅតែអាចរកបានផលចំណេញ

ខេត្តព្រះសីហនុជាតំបន់ឆ្នេរសមុទ្រនារយៈពេល 2-3ឆ្នាំចុងក្រោយនេះមានការវិនិយោគយ៉ាងខ្លាំងក្លា និងលឿនពីសំណាក់វិនិយោគិនចិន ធ្វើឱ្យវិស័យអចលនទ្រព្យមានការរីកដុះដាលយ៉ាងឆាប់រហ័ស ហើយបានប្រែក្លាយជាតំបន់ដែលមានការអភិវឌ្ឍខ្លាំងជាងគេបំផុត នៅក្នុងចំណោមបណ្ដាខេត្តនានានៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។

ថ្វីដ្បិតតែក្លាយជាតំបន់ដែលតម្លៃអចលនទ្រព្យហក់ឡើងខ្លាំង និងលឿនយ៉ាងណាក៏ដោយ តែនៅតំបន់ខេត្តជាប់ឆ្នេរសមុទ្រ ពិសេសខេត្តព្រះសីហនុក៏នៅតែត្រូវបានអ្នកជំនាញបញ្ជាក់ឱ្យដឹងថា តំបន់ទាំងនោះនៅតែអាចរកបានផលចំណេញបានពីវិស័យអចលនទ្រព្យនេះឥតឈប់ឈរដដែល។

លោកឧកញ៉ា ចេង ខេង បានមានប្រសាសន៍ថា៖“កន្លងមក ការទិញ-លក់ក្នុងវិស័យអចលនទ្រព្យនៅខេត្តព្រះសីហនុពុំមានការប្រែប្រួលខ្លាំងទេ គឹនៅតែដំណើការជាធម្មតា តែរយៈពេល 2-3ឆ្នាំចុងក្រោយនេះមានការវិនិយោគយ៉ាងលឿន ធ្វើឱ្យតម្លៃក្នុងការទិញ-លក់លើវិស័យនេះនៅខេត្តព្រះសីហនុហក់ឡើងខ្លាំង និងឆាប់រហ័សមែនទែនដែលយើងនឹកស្មានមិនដល់ ព្រោះយើងមិនបានគិតថា អចលនទ្រព្យក្នុងខេត្តព្រះសីហនុមានសក្តានុពលខ្លាំងដល់ម្លឹង ហើយយើងបានមើលឃើញថា ចរន្តនៃការជួញដូរដីធ្លីនៅក្នុងខេត្តនេះនឹងនៅតែមានចរន្តល្អ និងសង្ឃឹមថានឹងបន្តកើនឡើងទៀតច្រើន”។

លោកឧកញ៉ាបានបញ្ជាក់បន្ថែមថា យើងដឹងថា ខេត្តមួយនៅជាប់សមុទ្រ មានឆ្នេរខ្សាច់ ទេសភាពល្អ។ បើយើងមានលុយយើងចង់ទៅលម្ហែ ឬកម្សាន្តកន្លែងណាមួយ ក៏យើងចង់រកកន្លែងណាដែលមានបរិស្ថានស្អាតល្អ មានពន្លឺថ្ងៃ មានឆ្នេរខ្សាច់ និងទឹកសមុទ្រពណ៌ខៀវ នាំឱ្យយើងចង់ទៅទស្សនានៅទីនោះ មិនថាតែភ្ញៀវជាតិ និងអន្តរជាតិនោះទេ វានឹងធ្វើឱ្យទីនោះកាន់តែមានសក្តានុពលខ្លាំងឡើង។

លោកឧកញ៉ាបន្តថា យើងដឹងទៀតថា ខេត្តនេះមានកំពង់ផែអន្តរជាតិ បើនិយាយពីសេវាដឹកជញ្ជូនយើងមានគ្រប់សេវា ទាំងផ្លូវទឹក ផ្លូវគោក ផ្លូវអាកាស និងផ្លូវដែកថែមទៀត ដែលធ្វើឱ្យទីនោះ មានការ-កើនឡើងនូវចំនួនប្រជាជន ជាពិសេសជនជាតិចិនក៏មកវិនិយោគច្រើន ពោលបើយើងប្រៀបធៀបទៅ អ្វីៗគឺស្ទើរតែដូចប្រទេសសិង្ហបុរីទៅហើយ គឺអ្វីៗក៏ឡើងថ្លៃដែរ ហើយថ្មីៗនេះ រដ្ឋាភិបាលមានគម្រោងធ្វើរថភ្លើងល្បឿនលឿនបន្ថែមទៀត ធ្វើឱ្យយើងអាចធ្វើដំណើរទៅកាន់តំបន់នោះកាន់តែលឿន និងងាយស្រួល ព្រោះវាជាហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធមួយដែលនាំឱ្យតម្លៃអចលនទ្រព្យនៃទីក្រុងនេះកាន់តែឡើងខ្ពស់ និងទទួលបានការចាប់អារម្មណ៍កាន់តែខ្លាំងឡើងទៀត។

លោកឧកញ៉ាបានឱ្យដឹងថា ការមានអ្នកវិនិយោគចិនច្រើននឹងធ្វើឱ្យសន្ទស្សន៍នៃការវិនិយោគលើវិស័យអចលទ្រព្យក្នុងខេត្តព្រះសីហនុកាន់តែមានកំណើន។ នេះជារឿងធម្មតា ប្រទេសមួយដែលមានការវិនិយោគអភិវឌ្ឍលឿន គឺដោយសារតែមានការវិនិយោគពីបណ្តាវិនិយោគិនបរទេស។ លោកឧកញ៉ាបានបន្តថា ដូចយើងឃើញស្រាប់ហើយថា មិនមែនមានតែចិនទេដែលមកវិនិយោគ តែនៅមានជនជាតិកូរ៉េ ជប៉ុន ថៃ និងសិង្ហបុរីផងដែរ គ្រាន់តែចិនមានចំនួនច្រើននាំមុខគេ ដូច្នេះទើបចិនបោះទុនសង់ផ្លូវរថភ្លើងល្បឿនលឿន ដើម្បីបង្កើនសក្តានុពលថែមទៀត។

លោកឧកញ៉ាចេង ខេងបានអះអាងថា ដោយឡែក ក្នុងនាមយើងជាអ្នករកស៊ីលើវិស័យហ្នឹងយើងត្រូវស្វាគមន៍អ្នកវិនិយោគបរទេសទាំងអស់ មិនថាតែប្រទេសណាទេ ឬមិនថាជនជាតិណាក៏ដោយ ដែលយកទុនមកនិយោគនៅស្រុកយើងដោយស្របច្បាប់ យើងត្រូវតែរីករាយ យើងត្រូវតែធ្វើអ្វីដែលល្អ និងត្រូវបើកចិត្តឱ្យទូលាយក្នុងកិច្ចសហការធ្វើការងារជាមួយគ្នា។

បច្ចុប្បន្ន ខេត្តព្រះសីហនុកំពុងមានសកម្មភាពសាងសង់សំណង់តូច-ធំប្រមាណជា 300គម្រោង ហើយក្នុងនោះគម្រោងសំណង់ដែលធំលើសពី 3,000ម៉ែត្រការ៉េឡើង មានចំនួន 70គម្រោងកំពុងដំណើរការសាងសង់យ៉ាងសកម្ម ដែលក្នុងនោះក៏មានសំណង់អគារកម្ពស់ 40ជាន់ជាច្រើនគម្រោងកំពុងរីកលូតលាស់គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ផងដែរ។ នេះបើយោងតាមមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់របស់ខេត្តជាប់មាត់សមុទ្រមួយនេះ៕

May 7, 2019

វិស័យអចលនទ្រព្យនៅតំបន់ប៉ោយប៉ែតកំពង់តែហក់ឡើងខ្លាំង

តំបន់ក្រុងប៉ោយប៉ែតមិនត្រឹមតែជាទីតាំងសម្រាប់ដឹកទំនិញឆ្លងកាត់ព្រំដែនប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាក៏ជាមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មចម្រុះដ៏រស់រវើកមួយដែលមានទាំងអគារកាស៊ីណូធំៗ ខ្ពស់ៗ សួនឧស្សាហកម្ម និងក៏ជាទីតាំងទេសចរណ៍ដ៏មានសក្តានុពលមួយផងដែរ ដែលទាំងអស់នេះគឺជាចំណែកដ៏សំខាន់មួយក្នុងការរុញច្រានឱ្យវិស័យអចលនទ្រព្យនៅតំបន់នេះកើនឡើងខ្ពស់។

លោក ប៊ី សុភក្ត្រ ជាគ្រូបង្រៀនភាសាអង់គ្លេស និងជាភ្នាក់ងារលក់អចលនទ្រព្យនៅក្រុងប៉ោយប៉ែតមានប្រសាសន៍ថា បច្ចុប្បន្នតម្លៃដីនៅក្នុងក្រុងប៉ោយប៉ែតកើនឡើងយ៉ាងគំហុក ដោយកាលពីឆ្នាំ2017តម្លៃដីនៅកណ្តាលក្រុងគិតជាមធ្យមមួយម៉ែត្រការ៉េថ្លៃត្រឹមតែ 200ដុល្លារប៉ុណ្ណោះ តែកាលពីឆ្នាំ2018កន្លងទៅ តម្លៃដីបានកើនឡើងប្រមាណជា 50%បន្ថែមទៀត ដែលធ្វើឱ្យដីនៅក្នុងតំបន់នោះមានតម្លៃចាប់ពី 300ដុល្លារឡើងទៅឯណោះក្នុងមួយម៉ែត្រការ៉េ។

ក្រៅពីដីនៅក្នុងក្រុងហើយ ដីនៅតំបន់ជាយៗក្រុងចម្ងាយប្រមាណជា 7-8គីឡូម៉ែត្រ ក៏ឡើងថ្លៃខ្លាំងផងដែរ ជាពិសេសការពុះជាដីឡូត៍នៅលើផ្លូវលេខ58 ដែលស្ថិតនៅភាគខាងជើងឆៀងខាងកើត សកម្មភាពពុះដីជាឡូត៍ៗ និងសាងសង់ជាសំណង់ផ្ទះល្វែងលក់ក៏បាន និងកំពុងកើនឡើងយ៉ាងគួរឱ្យកត់សម្គាល់ផងដែរ។ សម្រាប់ដីឡូត៍ គិតជាមធ្យមក្នុងមួយឡូត៍(5×20ម៉)ដីនៅជាប់ផ្លូវជាតិមានតម្លៃចន្លោះពី15,000 ទៅ20,000ដុល្លារ ហើយដីនៅផ្នែកខាងក្នុងវិញ មានតម្លៃគិតជាមធ្យមគឺពី 7,000-8,000ដុល្លារ ខណៈដែលឆ្នាំមុនៗ គេអាចរកទិញបានក្នុងតម្លៃត្រឹមតែ 4,000-6,000ដុល្លារប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយឡូត៍។

ងាកមកវិស័យសំណង់វិញ អគារផ្ទះល្វែងក៏ត្រូវបានគេសាងសង់លក់យ៉ាងព្រោងព្រាតផងដែរដែលគិតជាមធ្យម គឺមានតម្លៃចាប់ពី 46,000ដុល្លារឡើងទៅក្នុងមួយល្វែង ចំណែកឯផ្ទះនៅជួរខាងមុខមានតម្លៃចាប់ពី 75,000ដុល្លារឡើងទៅ ហើយលក់ដាច់ខ្លាំងទៀតផង ដោយគ្រាន់តែដាក់ប្រកាសលក់គម្រោងភ្លាម អតិថិជនក៏នាំគ្នាសម្រុកទិញតែម្តង ជាពិសេសអតិថិជនក្នុងក្រុងប៉ោយប៉ែត និងមកពីតាមបណ្តាខេត្តផ្សេងៗដែលពួកគាត់បានទិញសម្រាប់ទុកលក់បន្ត ឬទុកជួលឱ្យជនជាតិចិន ខណៈដែលជនជាតិចិនបាននាំគ្នាចូលមកស្នាក់នៅបណ្តាក់ទុនរកស៊ី កាន់តែច្រើនឡើងៗនៅក្នុងក្រុងប៉ោយប៉ែតដែលជាទីតាំងទី2 បន្ទាប់ពីក្រុងព្រះសីហនុដែលមានជនជាតិចិនចូលមករស់នៅច្រើនជាងគេក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។

លោក សាន ស៊ានហូ អភិបាលក្រុងប៉ោយប៉ែតមានប្រសាសន៍ថា បច្ចុប្បន្នវិស័យអចលនទ្រព្យកាន់តែកើនឡើងខ្លាំងមែន រាប់តាំងពីសកម្មភាពពុះដីឡូត៍លក់ ការសាងសង់សំណង់ផ្ទះល្វែងលក់ជាពិសេសសំណង់អគារសណ្ឋាគារ ខុនដូ និងកាស៊ីណូបានកើនឡើងព្រោងព្រាត។ លោកបន្តថាកាលពីឆ្នាំមុន វិស័យអចលនទ្រព្យហាក់មានចំនួនតិចតួច និងមិនសូវមានការចាប់អារម្មណ៍ពីអ្នកវិនិយោគប៉ុន្មានទេ ប៉ុន្តែសម្រាប់ឆ្នាំ2018 កន្លងទៅនេះ នៅពេលមានជនជាតិចិនចូលមកបណ្តាក់ទុនរកស៊ីជាច្រើនលើវិស័យផ្សេងៗ ដែលរួមមានវិស័យវាយនភណ្ឌកាត់ដេរ រោងចក្រឧស្សាហកម្មផ្សេងៗ និងវិស័យសណ្ឋាគារ ខុនដួ និងកាស៊ីណូផងនោះបានធ្វើឱ្យវិស័យអចលនទ្រព្យកើនតម្លៃឡើងយ៉ាងខ្លាំង ដោយបច្ចុប្បន្នមានក្រុមហ៊ុនសង់ផ្ទះល្វែងធំៗចំនួន 8ក្រុមហ៊ុន កំពុងតែសង់ផ្ទះល្វែងចាប់ពី 100ល្វែងឡើងទៅ សំណង់សណ្ឋាគារ និងខុនដូកម្ពស់ 20ជាន់ក៏កំពុងតែដំណើរការសាងសង់សម្រាប់ដាក់ជួល និងលក់ផងដែរ។ ដោយឡែក អគារកាស៊ីណូប្រណីតៗ លំដាប់ផ្កាយ4-5 មានដល់ទៅ 20អគារឯណោះ។

លោកបន្តថា ប៉ោយប៉ែត គឺជាមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មចម្រុះ និងមានចម្រុះជាតិសាសន៍ដែលបានចូលមកស្នាក់នៅ និងវិនិយោគ រួមមានជនជាតិថៃ ហ្វីលីពីន ម៉ាឡេស៊ី និងជនជាតិអឺរ៉ុបមួយចំនួនតូច និងជាពិសេសជនជាតិចិនតែម្ដង ហើយប៉ោយប៉ែតក៏ជាទីប្រជុំជនដែលមានប្រជាជនចំណាកស្រុកដ៏ច្រើនចូលមកបោះទីតាំងរស់នៅ និងបណ្តាក់ទុនរកស៊ីផ្សេងៗ ដោយសារតែវាជាទីតាំងអភិវឌ្ឍន៍ថ្មីមួយ បើធៀបនឹងទីក្រុងផ្សេងទៀតក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ដែលងាយស្រួលក្នុងការប្រកបរបរ រកចំណូលទទួលទាននៅក្នុងក្រុមគ្រួសារ។

លោកបានបញ្ជាក់ថា អ្វីដែលធ្វើឱ្យជនបរទេសចូលមកវិនិយោគកាន់តែច្រើនឡើងនោះ គឺដោយសារតែប៉ោយប៉ែតជាទីតាំងមួយអំណោយផល និងងាយស្រួលក្នុងការដឹកជញ្ជូនទំនិញឆ្លងព្រំដែន មានកម្លាំងពលកម្មវ័យក្មេងច្រើន អគ្គិសនីតម្លៃទាប ជាទីតាំងដែលមានវិស័យដីធ្លីនៅក្មេងខ្ចី ដែលគេអាចរកទិញបានក្នុងតម្លៃទាប និងដាក់លក់ទៅវិញក្នុងតម្លៃខ្ពស់ និងក៏មានតំបន់ទេសចរណ៍កម្សាន្តជាច្រើនសម្រាប់ទាក់ទាញភ្ញៀវចូលមកទស្សនាផងដែរ។

គេរំពឹងថា ឧស្សាហកម្មដីធ្លី និងសំណង់ក្នុងក្រុងប៉ោយប៉ែតនឹងនៅតែរីកចម្រើនទៅមុខយ៉ាងលឿន និងឥតឈប់ឈរ ដោយសារតែវាជាទីតាំងគោលដៅសម្រាប់ជនជាតិចិនចូលមករស់នៅកាន់តែច្រើន និងលំដាប់ទី2 បន្ទាប់ពីក្រុងព្រះសីហនុ៕

January 17, 2019

តើការវាយតម្លៃអចលនទ្រព្យ ធ្វើឡើងតាមវិធីសាស្រ្តបែបណាខ្លះ?

និន្នាការនៃការកើនឡើងក្នុងវិស័យអចលនទ្រព្យបានធ្វើឱ្យចរន្តនៃការទិញលក់ក្នុងវិស័យនេះ កាន់តែមានសកម្មភាពគគ្រឹកគគ្រេងឡើងៗក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ ប៉ុន្តែការទិញលក់ភាគច្រើនមិនមានការវាយតម្លៃច្បាស់លាស់នោះទេ គឺធ្វើឡើងទៅតាមការចរចារវាងម្ចាស់អ្នកលក់ និងភាគីអ្នកទិញប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះដើម្បីឱ្យការលក់អចលនទ្រព្យដំណើរការទៅយ៉ាងល្អ និងលក់ឆាប់ដាច់ ឬមានការទិញ-លក់អចលនទ្រព្យត្រឹមត្រូវតាមតម្លៃទីផ្សារអ្នកលក់ និងអ្នកទិញក៏អាចធ្វើការវាយតម្លៃអចលនទ្រព្យជាមុនសិនបានដែរ ដើម្បីកុំឱ្យលក់ខុស(ថោកជាងហាងឆេង) ឫទិញខុស(ថ្លៃជាងហាងឆេង)នាំឱ្យខាតបង់លុយកាក់។

លោកឧកញ៉ា នួន ឫទ្ធី ប្រធានក្រុមហ៊ុនអចលនទ្រព្យ Khmer Foundation Appraisal មានប្រសាសន៍ថា ពាក់ព័ន្ធនឹងការវាយតម្លៃអចលនវត្ថុនេះគឺត្រូវពឹង-ផ្អែកលើទិន្នន័យផ្សេងៗគ្នា មានច្រើនបែប ច្រើនសណ្ឋាន ដែលវាមិនមែនជាវិទ្យាសាស្ត្រពិតនោះទេតែវាជាទឡ្ហីករលម្អិតក្នុងការវាយតម្លៃអចលនទ្រព្យឱ្យមានលក្ខណៈស្តង់ដារកាន់តែខ្លាំង។

លោកឧកញ៉ាបន្តថា នៅក្នុងការវាស់វែង និងវាយតម្លៃអចលនទ្រព្យនេះ គឺគេត្រូវធ្វើឡើងតាមគោលការណ៍ 3ជាបឋម៖ ទី1.ធ្វើការប្រៀបធៀបតម្លៃទីផ្សារ (Comparation Approach) ទី2.សិក្សាអំពីចំណូលពីអចលនទ្រព្យ(Income Approach) និងទី3.សិក្សាចំណាយថ្លៃដើមទិញអចលនទ្រព្យ(Cost Approach) តែទោះយ៉ាងណា ការសិក្សាអាចមានភាពខុសគ្នាទៅតាមស្ថាប័ននីមួយៗ ដូចជាអង្គភាពពន្ធដាដែលភាគច្រើនធ្វើឡើងតាមការវាយតម្លៃគិតជាមធ្យមភាគទៅតាមតំបន់នីមួយៗ ហើយខាងធនាគារវាយតម្លៃផ្អែកតាមទ្រព្យបុគ្គលនីមួយ។ ការប្រៀបធៀប គេសិក្សាលើកត្តាភូមិសាស្ត្រពីតំបន់មួយទៅតំបន់មួយដែលអាចជំនួសគ្នាបាន ជួនកាលផ្ទះជិតគ្នាមានទំហំប៉ុនគ្នា តែតម្លៃខុសគ្នា ដោយសារការតុបតែងដេគ័រខាងក្នុង បន្ទាប់មកគេមើលទៅលើដង់ស៊ីតេប្រជាជនថា ជាទីប្រជុំជនងាយស្រួលក្នុងការរកស៊ី ឬជាតំបន់ប្រជាជនរស់នៅធម្មតាមិនសូវមានសក្តានុពលសេដ្ឋកិច្ច។

ការវាយតម្លៃអាចមានភាពសុក្រឹតទៅបាន វាអាស្រ័យលើកត្តានយោបាយ កត្តាសេដ្ឋកិច្ច និងកត្តាសង្គមផងដែរ ដែលកត្តាទាំង3នេះមានឥទ្ធិពលខ្លាំងទៅលើការវាយតម្លៃ។ ជាធម្មតាការបណ្តាក់ទុនរបស់វិនិយោគិនបរទេស លុះត្រាតែមានស្ថិរភាពនយោបាយនៅក្នុងប្រទេស មានកំណើនសេដ្ឋកិច្ចល្អទើបមានការបណ្តាក់ទុនច្រើនដែលនេះជាចលករធ្វើឱ្យតម្លៃដី ឬតម្លៃសាងសង់មានការកើនឡើងផងដែរ។

ការវាយតម្លៃជាលក្ខណៈពាណិជ្ជកម្មវិញក៏ដូចគ្នាដែរ គឺគេសិក្សាទៅលើកត្តានយោបាយ សេដ្ឋកិច្ច និងសង្គម ដូចជាតម្លៃទីផ្សារ ចំណូលបានពីការជួលអចលនទ្រព្យ និងការចំណាយថ្លៃដើមពីការទិញអចលនទ្រព្យ។ ចំពោះការវាយតម្លៃជាលក្ខណៈបុគ្គលវិញគឺផ្អែកតាមតំបន់នីមួយៗ និងទីតាំងនៃអចលនទ្រព្យនោះ ដូចជានៅក្នុងតំបន់ទីប្រជុំជន តំបន់ជនបទស្រុកស្រែ និងតម្លៃអចលនទ្រព្យបុគ្គល។ល។ ឧទាហរណ៍នៅក្នុងបុរី ដីមានតម្លៃ 500ដុល្លារក្នុងមួយម៉ែត្រការ៉េ ជាតម្លៃដែលដកថ្លៃសំណង់ចេញរួច ប៉ុន្តែដីនៅជិតនោះមានតម្លៃតែ 100ដុល្លារប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយម៉ែត្រការ៉េ ដោយសារតែវាមិនមែននៅក្នុងប្លុកបុរី។

លោកថា កន្លងមកក្រុមហ៊ុន(KFA)ទទួលបានទំនុកចិត្តខ្ពស់ពីអតិថិជនក្នុងការវាយតម្លៃអចលនទ្រព្យដែលមានទាំងស្ថាប័នកំពូលៗរបស់រដ្ឋជាច្រើនផងដែរ ដូចជាក្នុងវិស័យធនាគារ និងតុលាការជាដើមដូចជាអចលនទ្រព្យក្នុងអំណាចតុលាការគឺជាទ្រព្យដែលគេនឹងលក់ក្នុងតម្លៃមួយដែលបង្ខំ ឬប្រញាប់(Force Sale)ដែលអាចបញ្ចុះតម្លៃបានដល់ទៅ30 ឬ50%ឯណោះ។ ពាក់ព័ន្ធនឹងការវាយតម្លៃនេះ ក្នុងនាមលោកដែលជាក្រុមហ៊ុនមានឈ្មោះបោះសំឡេង និងទទួលបានពានរង្វាន់វាយតម្លៃទាំងក្នុង និងក្រៅប្រទេសនោះ លោកស្នើសុំដល់ស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ ពិសេសស្ថាប័នធនាគារ និងក្រុមហ៊ុនឯកជនផ្សេងៗ គួរតែងាកមកប្រើស្ថាប័នឯករាជ្យរបស់សមាគមអ្នកវាយតម្លៃ និងភ្នាក់ងារអចលនវត្ថុកម្ពុជាវិញប្រសើរជាង ព្រោះសមាគមនេះមានក្រុមហ៊ុនបំពេញការងារវាយតម្លៃអចលនទ្រព្យប្រកបដោយវិជ្ជាជីវៈមានក្រមសីលធម៌ច្បាស់លាស់ ឥតលម្អៀង ព្រោះការវាយតម្លៃអចលនទ្រព្យនេះវាអាចធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ផលប្រយោជន៍សេដ្ឋកិច្ច ដូចជាជួនកាលអាចធ្វើឱ្យធនាគារខាតបង់ ជូនអាចធ្វើឱ្យអតិថិជនខាតបង់ប្រាក់ជាដើម បើសិនការវាយតម្លៃនោះមិនមានភាពស្មោះត្រង់។ លោកក៏បានអំពាវនាវផងដែរដល់ស្ថាប័នអ្នកប្រកបរបររកទទួលទានខាងអចលនវត្ថុថា ត្រូវតែពង្រឹងសមត្ថភាព ក្រមសីលធម៌វិជ្ជាជីវៈពាក់ព័ន្ធនឹងអាជីពរបស់ខ្លួន និងរៀនសូត្រយកចំណេះដឹងបន្ថែមឱ្យកាន់តែខ្លាំងកុំឱ្យបរទេសឆ្លៀតឱកាសមកដណ្តើមការងារក្នុងស្រុកយើងច្រើនពេក ព្រោះក្នុងសម័យសកលភាវូបនីកម្មបែបនេះ ការប្រកួតប្រជែងគ្មានដែនកំណត់ទេ៕

November 15, 2018

លំហូរទុនពូនផ្ដុំក្នុងវិស័យអចលនទ្រព្យ ជាបញ្ហាដែលកម្ពុជាត្រូវយកចិត្តទុកដាក់

សកម្មភាពសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជានៅតែរក្សាភាពរឹងមាំក្នុងឆ្នាំ2018នេះជាមួយការព្យាករកំណើនក្នុងរង្វង់7% ប៉ុន្តែមានបញ្ហាខ្លះដែលកម្ពុជាត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំង នោះគឺទុនដែលពូនផ្ដុំក្នុងអចលនទ្រព្យ។ នេះជាការមើលឃើញរបស់មន្ត្រីជំនាញរបស់មូលនិធិរូបិយប័ណ្ណអន្តរជាតិ IMF (International Monetary Fund)ដែលបានផ្ញើរបាយការណ៍ស្ថានភាពទៅស្ថាប័នរដ្ឋាភិបាល។

IMF បានឱ្យដឹងថា ភាពរឹងមាំនៃកំណើនសេដ្ឋកិច្ចក្នុងវិស័យនេះត្រូវបានគាំទ្រដោយតម្រូវការខ្លាំងក្លាពីក្រៅប្រទេស និងគោលនយោបាយហិរញ្ញវត្ថុសាធារណៈដែលត្រូវបានពង្រីក ខណៈអតិផរណាស្ថិតនៅក្រោម2.5%។

របាយការណ៍បានបញ្ជាក់ថា “កម្ពុជារីកចម្រើនគួរឱ្យកត់សម្គាល់ឆ្ពោះទៅរកគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយនិរន្តរភាព ដោយសារកំណែទម្រង់ និងកំណើនសេដ្ឋកិច្ចគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ។ ចំណូលប្រជាជនបានកើនឡើងលឿន អត្រាភាពក្រីក្របានថយចុះ ហើយសេដ្ឋកិច្ចបានចាប់ផ្តើមធ្វើពិពិធកម្មបន្តិចម្តង”។

ប៉ុន្តែទន្ទឹមនឹងនេះ IMFបានទាក់ទាញការយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងចំពោះលំហូរទុន ដែលបានពូនផ្តុំនៅក្នុងវិស័យអចលនទ្រព្យ។ IMFឱ្យដឹងថា ឥណទានក្នុងវិស័យធនាគារបានប្រមូលផ្តុំក្នុងវិស័យអចលនទ្រព្យ និងសំណង់ដែលត្រូវបានព្យាករកំណើនក្នុងរង្វង់20% ក្នុងឆ្នាំ2018នេះ។

IMFបានពន្យល់ដូច្នេះថា កង្វល់ជុំវិញគុណភាពឥណទាន ការពឹងផ្អែកមូលធនក្រៅប្រទេស ការពូន-ផ្តុំក្នុងវិស័យអចលនទ្រព្យ និងការឱ្យខ្ចីក្រៅច្បាប់ដោយអ្នកអភិវឌ្ឍន៍អចលនទ្រព្យ អាចបង្កហានិភ័យសម្រាប់ស្ថិរភាពវិស័យហិរញ្ញវត្ថុ និងម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ចរបស់កម្ពុជា។

IMFជំរុញឱ្យកម្ពុជាដាក់ចេញនូវវិធានការមួយចំនួនបន្ថែមទៀត បើទោះបីជាកន្លងមកធនាគារជាតិនៃកម្ពុជាបានរឹតបន្តឹងវិធានការមួយចំនួនរួចមកហើយក៏ដោយ។ អ្នកជំនាញIMF ណែនាំឱ្យរដ្ឋាភិបាលបង្កើនការត្រួតពិនិត្យចំពោះការផ្តល់កម្ចីសម្រាប់វិស័យអចលនទ្រព្យ។

លោក ង៉ែត ជូ ទីប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច និងអភិវឌ្ឍន៍នៃក្រុមហ៊ុនពិគ្រោះយោបល់ (EMC)បានបញ្ជាក់ថា៖ “ជារួមការផ្តល់ហិរញ្ញប្បទានទៅក្នុងវិស័យអ្វីមួយ គឺមិនមែនហិរញ្ញប្បទានជាអ្នកកំណត់កំណើនរបស់វិស័យមួយនោះច្បាស់លាស់ទេ អ្វីដែលជាកំណត់កំណើនរបស់វិស័យហ្នឹង គឺអាស្រ័យទៅលើតម្រូវការជាក់ស្តែងរបស់ទីផ្សារ។ ហិរញ្ញប្បទាន ឬការផ្តល់កម្ចីគ្រាន់តែជាការគាំទ្រទៅលើវិស័យនោះប៉ុណ្ណោះ។ ការsupport នេះកាលណាវាពូនផ្តុំខ្លាំង វាអាចក្លាយទៅជាហានិភ័យ នេះវាជារឿងធម្មតា។ ម្យ៉ាងទៀតនៅក្នុងទីផ្សារអចលនទ្រព្យជារឿយៗជាធម្មតាដល់ដំណាក់កាលមួយវាមានការរីកចម្រើនយឺត ឬវាអាច 4-10ឆ្នាំកើតមានវិបត្តិម្តងអុីចឹងទៅ។ គ្រាន់តែស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នវាអាចដល់វដ្តរបស់វាហើយ គួបផ្សំនឹងហិរញ្ញប្បទានពូនផ្តុំក្នុងវិស័យនេះពេកទៅ វាអាចហួសនឹងសមត្ថភាពទិញនៃតម្រូវការជាក់ស្តែងទីផ្សារ”។

លោកបានបញ្ជាក់បន្ថែមថា នេះគ្រាន់តែជាការព្រួយបារម្ភប៉ុណ្ណោះ បើយើងសិក្សាលម្អិតវាអាចតិចឬច្រើន វាអាចកើតឡើងនៅក្នុងទីផ្សារគេហដ្ឋាន ខុនដូ។ល។ ព្រោះវាទាក់ទងនឹងអ្នកទិញបរទេស ដូច្នេះសក្តានុពលរបស់វាជារឿងមួយផ្សេង។ ការវិភាគរបស់IMF មិនមែនជារឿងខុសអ្វីទេ គ្រាន់តែជាការឱ្យជាសញ្ញាថា ជាហានិភ័យ ជាការដាស់ចំណាប់អារម្មណ៍ពីអ្នកប្រឡូកក្នុងវិស័យនេះ និងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធឱ្យសិក្សាឱ្យបានលម្អិតពីបញ្ហានេះឱ្យបានស៊ីជម្រៅ។

លោក ង៉ែត ជូ បានពន្យល់ថា ជារឿងសមហេតុសមផលដែលIMFបានលើកឡើងពីកម្ចីក្រៅច្បាប់ដោយអ្នកអភិវឌ្ឍន៍អចលនទ្រព្យ ការពឹងផ្អែកមូលធនក្រៅប្រទេស ការពូនផ្តុំក្នុងវិស័យអចលនទ្រព្យ និងវាអាចនឹងបង្កហានិភ័យសម្រាប់ស្ថិរភាពវិស័យហិរញ្ញវត្ថុ។

លោកបញ្ជាក់ទៀតថា “ធម្មតា ទោះបីជាប្រភពទុនក្នុងស្រុកក្តី ក្រៅស្រុកក្តីដែលចូលមកក្នុងវិស័យអចលនទ្រព្យ តែកាលណាវិស័យណាកើតមានវិបត្តិ វាអាចជះឥទ្ធិពលចំពោះលើវិស័យហិរញ្ញវត្ថុផងដែរ ពីព្រោះថា កម្ចីហិរញ្ញប្បទានសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍវិស័យអចលនទ្រព្យ ក៏គាត់ទទួលបានពីធនាគារដែរ ដើម្បីយកសាច់ប្រាក់នោះមកអភិវឌ្ឍគម្រោង ដូច្នេះបើការអភិវឌ្ឍគាត់មានបញ្ហា ទីផ្សារគាត់មានបញ្ហា គាត់លក់មិនចេញ ឬអ្នកទិញគាត់មិនមានលទ្ធភាពបង់ឱ្យគ្រប់ និងបង់ឱ្យទាន់ពេលវេលា នោះវិបត្តិអាចនឹងកើតមានឡើង”។

លោក ង៉ែត ជូ បានអះអាងថា ចំពោះលំហូរទុនដែលពូនផ្តុំក្នុងវិស័យអចលនទ្រព្យ វាតែងកើតមានឡើងនូវវិបត្តិ (វាអាចវិវឌ្ឍយឺត ឬនៅទ្រឹង)ដូចកាលពីឆ្នាំ2007-2008 និងឆ្នាំ2011-2012 វាបានងើបឡើងមកវិញ ដែលនេះជារឿងធម្មតា តែក្នុងខណៈពេលដែលវដ្តហ្នឹងជិតមកដល់ ហើយលំហូរទុនពូនផ្តុំខ្លាំងតែលើវិស័យអចលនទ្រព្យ ដូច្នេះការព្រួយបារម្ភជារឿងត្រឹមត្រូវ ដែលយើងអាចរិះរកវិធីដើម្បីទប់ស្កាត់ដើម្បីកុំឱ្យមានវិបត្តិ កុំឱ្យវាកើតឡើងធ្ងន់ធ្ងរ ឬកុំឱ្យវិបត្តិនោះអូសបន្លាយពេលយូរនាំឱ្យខូចប្រយោជន៍៕

November 2, 2018

អ្នកជំនាញអចលនទ្រព្យស្វែងរកចំណុចរួមលើការវិនិយោគវិស័យទេសចរណ៍

ការវិនិយោគលើវិស័យទេសចរណ៍នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាបច្ចុប្បន្នកំពុងមានសម្ទុះខ្លាំងដោយសារតែវិស័យដីធ្លី និងអចលនទ្រព្យ ក៏មានចំណែកពាក់ព័ន្ធជាមួយផងដែរបើទោះបីជាមានការបោះឆ្នោតជាតិក៏ដោយក៏គេមើលឃើញថា មិនមានការថមថយណាមួយកើតឡើងទេ ក្នុងនោះក៏មានការវិនិយោគទៅលើកន្លែងស្នាក់នៅ រមណីយដ្ឋាន ដែលសញ្ញាណនេះ សមាគមទីភ្នាក់ងារទេសចរណ៍កម្ពុជាក៏ចង់បានការវិនិយោគណាដែលមាននិរន្តរភាពនៅក្នុងវិស័យទេសចរណ៍នេះផងដែរ។ នេះបើតាមការឱ្យដឹងពីលោកស្រី ឆាយ ស៊ីវលីន ប្រធានសមាគមទីភ្នាក់ងារទេសចរណ៍កម្ពុជា CATA (The Cambodia Association of Travel Agents)។

លោកស្រី ឆាយ ស៊ីវលីន ប្រធានសមាគមទីភ្នាក់ងារទេសចរណ៍កម្ពុជាបានឱ្យដឹងថា បច្ចុប្បន្នតំបន់ឆ្នេរ និងកោះនានារបស់កម្ពុជា បាននិងកំពុងត្រូវបានវិនិយោគដោយក្រុមហ៊ុនឯកជនមួយចំនួនដោយទទួលបានការជំរុញ និងបង្ហាញទិសដៅពីក្រសួងពាក់ព័ន្ធក្នុងការអភិវឌ្ឍតំបន់ឆ្នេរឱ្យក្លាយជាគោលដៅទេសចរណ៍ថ្មី បន្ទាប់ពីកម្ពុជាសម្បូរដោយតំបន់ទេសចរណ៍វប្បធម៌ ដូចជាប្រាង្គប្រាសាទជាដើម។ កិច្ចខំប្រឹងប្រែងនេះ ធ្វើឡើងដើម្បីត្រៀមឆ្លើយតបទៅនឹងកំណើនអ្នកទេសចរអន្តរជាតិដែលនឹងអាចកើនដល់ 7លាននាក់ក្នុងឆ្នាំ2020 ខាងមុខនេះ ខណៈដែលកម្ពុជាកំពុងផ្តោតសំខាន់ទៅលើទេសចរណ៍បែបធម្មជាតិ។

លោកស្រីបន្ថែមថា បច្ចុប្បន្នចំនួនភ្ញៀវទេសចរជាងកន្លះលាននាក់បានទៅទស្សនានៅតំបន់ឆ្នេរ ដែលស្មើនឹង3 ទៅ4ដងនៃតំបន់ទេសចរណ៍ផ្សេងៗ ដូច្នេះយើងត្រូវមានផែនការមេមួយសម្រាប់អភិវឌ្ឍតំបន់ឆ្នេរ ដើម្បីធានាលើការអភិវឌ្ឍ និងរក្សាបាននូវចំណុចល្អៗដែលយើងគួរមានការអភិវឌ្ឍ ដូចជាការស្នាក់នៅ ហូបចុក និងសេវាកម្សាន្តជាដើម។

សមាគមទីភ្នាក់ងារទេសចរណ៍កម្ពុជាបានលើកឡើងថា ការអភិរក្សតំបន់ឆ្នេរ និងការរុករក រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍បន្ថែម ក៏ជាផ្នែកមួយសំខាន់ក្នុងការទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរអន្តរជាតិឱ្យមកទស្សនានៅកម្ពុជាឱ្យមានការកើនឡើងដែរ។ លោកស្រីបញ្ជាក់ថា រមណីយដ្ឋានថ្មីៗដែលត្រូវបានរកឃើញ រួមមានរមណីយដ្ឋានដូងទេរ ក្នុងខេត្តកំពត រមណីយដ្ឋានឆ្នេរកោះឋានសួគ៌ ក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ និងរមណីយដ្ឋានកោះរ៉ុងសន្លឹមជាដើម។

ឧកញ៉ា សៀ រិទ្ធី ប្រធានក្រុមហ៊ុនវើលប្រ៊ីដ (Worldbride Groups) បានមានប្រសាសន៍ទាក់ទងនឹងវិស័យទេសចរណ៍នេះថា ខ្ញុំមិនមែនអ្នកប្រកបរបរខាងវិស័យទេសចរណ៍ទេ តែជាការសង្កេត និងពិនិត្យទៅលើវិស័យទេសចរណ៍ខ្មែរ អ្នកប្រកបអាជីវកម្មទេសចរណ៍នាំគ្នាធ្វើអ្វីដោយសារការកើនឡើងជាចរន្តនៃវិស័យទេសចរណ៍ (Trend) ដែលមានលំហូរចូលមកស្រុកខ្មែរ។ ខ្ញុំបានឃើញប្រតិបត្តិករទេសចរណ៍(Tour Operator) ដែលចង់ឱ្យទេសចរមកលេងនៅស្រុកយើង និងគិតថាត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េចឱ្យគេមកលេងម្តងហើយម្តងទៀត ព្រោះកន្លងមកប្រទេសយើងគេមកលេងបានតែម្តងទេ គេមិនដែលមកជាលើកទី2 ឬទី3ឡើយ។

ឧកញ៉ា សៀ រិទ្ធី ប្រធានក្រុមហ៊ុនវើលប្រ៊ីដគ្រុប (Worldbride Groups)

លោកឧកញ៉ាបន្តថា បើគេមកមើលអង្គរវត្តគេមិនមកជាលើកទី2 ទេ ព្រោះអង្គរវត្តមានតែមួយ វាអត់មានដំណាក់កាលថ្មី ដូច្នេះត្រូវស្វែងរកដំណាក់កាលថ្មីថា តើទេសចរមកមើលអង្គរ គេនឹងទៅកន្លែងណាទៀត? ខ្ញុំជឿថា Tour Operator បានគិត គ្រាន់តែថាការគិតនោះអាចទៅរួច ឬទៅមិនរួចតែប៉ុណ្ណោះ?។ ប្រតិបត្តិករទេសចរណ៍ និងក្រសួងទេសចរណ៍ត្រូវគិតថា តើត្រូវដើរទៅផ្លូវណា? យើងមានភ្ញៀវច្រើនឬទេ? ឬគិតតែត្រឹមថា យើងមានរដូវមានភ្ញៀវ(High season) រដូវអត់ភ្ញៀវ(Low season) បើយើងគិតតែ 2ចំណុចហ្នឹង យើងមិនអាចគិតពីផលិតផល(Product)ថ្មីកើតទេ។ ឥឡូវយើងមើលទៅកោះវិញ កោះគឺជា Product ថ្មីរបស់វិស័យទេសចរណ៍ក្នុងស្រុកយើងតែការអភិវឌ្ឍកោះយើងអាចធ្វើទៅបាន គឺអាស្រ័យលើអ្នកអភិវឌ្ឍអចលនទ្រព្យដែរ នេះបើយើងនិយាយពីការអភិវឌ្ឍនៅលើកោះ ហើយបើនិយាយពីការអភិវឌ្ឍ វិស័យទេសចរណ៍ និងវិស័យអចលនទ្រព្យត្រូវតែស្របទៅជាមួយគ្នា។

អ្នកទេសចរមានសណ្ឋានខុសៗគ្នា អ្នកទេសចរខ្លះគាត់ចូលចិត្តបែបអេកូ អ្នកខ្លះគាត់ចូលចិត្តបែបវប្បធម៌ អ្នកខ្លះចូលចិត្តបែបធម្មជាតិ អ្នកខ្លះទៀតចូលចិត្តបែបឆ្នេរសមុទ្រ ទាំងអស់ហ្នឹងជាចំណុចមួយដែលបង្ហាញថា អចលនទ្រព្យក៏ជាចង្កោមរបស់វិស័យទេសចរណ៍ដែរ ដូច្នេះការអភិវឌ្ឍកោះដំណើរការទៅបាន ទាល់តែគិតជាថ្មី និងត្រូវតែគិតថា នៅលើកោះ តើត្រូវសាងសង់សណ្ឋាគារ ឬសង់រីសត? យើងមិនត្រូវមើលតែលើរដូវមានភ្ញៀវ ឬរដូវអត់ភ្ញៀវនោះទេ ព្រោះស្រុកខ្មែរយើងពីដីគោកទៅកោះជិះត្រឹមតែ40នាទី ឬ1ម៉ោងប៉ុណ្ណោះ ហើយយើងមានអ្នករកស៊ីកាណូតដ និងកប៉ាល់ដឹកអ្នកដំណើរច្រើនប៉ុន្តែមិនទាន់មានស្តង់ដារនៅឡើយ។

ប្រតិបត្តិករទេសចរណ៍ត្រូវធ្វើអ្វីឱ្យមានស្តង់ដារដើម្បីឱ្យមានភាពទាក់ទាញនៅលើកោះ។ បើវិស័យឆ្នេរ ផ្នែកខាងរីសតគេអត់មានគិតពីមានរដូវមានភ្ញៀវ ឬរដូវអត់ភ្ញៀវទេ យើងត្រូវគិតថាអ្នកទេសចរគេមិនមែនមកគ្រាន់តែគេង ឬហែលទឹកនោះទេ តែយើងត្រូវបង្កើតសកម្មភាព(Activity) ឬសេវាកម្ម(service) ផ្សេងទៀតដើម្បីឱ្យទេសចរគេមកលេង។ ដូច្នេះត្រូវសំណូមពរទៅរដ្ឋាភិបាលឱ្យគិតគូរលើកោះ ដោយអភិវឌ្ឍបែបថែរក្សាបរិស្ថាន បើមិនគិតទេ យើងនឹងជួបបញ្ហានៅថ្ងៃក្រោយដូច កោះនៅអ៊ុយរូហ្គាយ និងហ្វ៊ីលីពីនអ៊ីចឹង។

ប្រតិបត្តិករទេសចរណ៍ត្រូវគិតពីការអភិវឌ្ឍជាសណ្ឋាគារ រីសត ឬបាងហ្គាឡូ ដែលជាការទាក់ទាញទេសចរឱ្យមកស្រុកយើងឱ្យបាន តែយើងត្រូវការជួបជជែកពិភាក្សាឱ្យបានច្រើនរវាងអ្នកអភិវឌ្ឍន៍អចលនទ្រព្យ និងប្រតិបត្តិករទេសចរណ៍ ទើបកោះយើងមានសកម្មភាព និងឈានទៅរកការអភិវឌ្ឍវិស័យទេសចរណ៍ឱ្យរីកចម្រើនឡើង។

លោក តេង រិទ្ធី ស្ថាបនិក និងនាយកក្រុមហ៊ុន Founder & Director, Property Investment Realty Partner បានមានប្រសាសន៍ថា ខ្ញុំយល់ថា ដីនៅកម្ពុជានៅសល់ពីការវិនិយោគនៅមានវិសាលភាពធំនៅឡើយ។ យើងនៅមានព្រៃឈើ សម្បត្តិធម្មជាតិ អរិយធម៌ វប្បធម៌យើងល្អជាងគេច្រើន។ ភាគខាងលិចប្រទេសមានឆ្នេរស្រស់ កោះស្អាត មានព្រៃកោងកាងជាចំណុចទាក់ទាញដល់ភ្ញៀវទេសចរណ៍ បើប្រៀបធៀបនឹងប្រទេសជិតខាង។

លោក រិទ្ធី បន្តថា ពិតមែនតែយើងមានអំណោយផលក្នុងវិស័យទេសចរណ៍មែន តែយើងនៅខ្វះអ្នករៀបចំ មិនទាន់មានអ្នករៀបចំឱ្យល្អ ឱ្យត្រូវស្តង់ដារ ទើបមិនទាន់មានការទាក់ទាញខ្លាំង។ ការស្នាក់នៅលំដាប់ខ្ពស់ តែសេវាកម្មមិនបានល្អ ការទទួលបដិសណ្ឋារកិច្ចមិនទាន់ទៅដល់លំដាប់នោះ។ តែយើងទទួលស្គាល់ថា វិស័យនេះរីកចម្រើនខ្លាំង ក្នុងនោះយើងត្រូវគិតដល់សេវាកម្ម អនាម័យ សណ្តាប់ធ្នាប់ដែលកត្តានេះជាការទាក់ទាញសម្រាប់ប្រតិបត្តិករទេសចរណ៍ ប្រៀបដូចជាច្បាប់ដែលយើងត្រូវគោរព នោះភ្ញៀវទេសចរដែលមកកម្សាន្តគេនឹងគោរពតាម។

ឥឡូវរដ្ឋាភិបាលរៀបចំបានច្រើន ដែលមានការផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងទូលំទូលាយរហូតដល់អឺរ៉ុប អាមេរិកទាំងក្នុងស្រុកក៏បានល្អប្រសើរជាងមុនដែរ តែក៏មិនត្រូវភ្លេចពង្រឹងនូវវិស័យនេះដែរ ដោយធ្វើយ៉ាងណាឱ្យភ្ញៀវពេញចិត្ត សប្បាយ នៅកម្សាន្តឱ្យបានយូរ ឬមកលេងលើកក្រោយទៀត ដោយត្រូវផ្តល់នូវស្នាមញញឹមដល់គាត់ ដោយប្រើសិទ្ធិប្រកួតប្រជែងដើម្បីឱ្យវិស័យនេះរីកចម្រើនទាំងអស់គ្នា។ ការប្រើសិទ្ធិបាន ទាល់តែយើងមានភាពស្អាត សេវាល្អ សណ្តាប់ធ្នាប់ល្អ និងសុវត្ថិភាព។

តាមការព្យាកររបស់ក្រសួងទេសចរណ៍បានបង្ហាញថា នៅឆ្នាំ2020 ខាងមុខនេះ កម្ពុជានឹងទទួលបានភ្ញៀវទេសចរអន្តរជាតិ កើនឡើងដល់ប្រមាណជា 7លាននាក់ ក្នុងនោះភ្ញៀវទេសចរជនជាតិចិនមកលេងកម្ពុជាយ៉ាងតិចក៏ 2លាននាក់ដែរ ដោយនឹងនាំមកនូវចំណូលសរុបប្រមាណជា 5ពាន់លានដុល្លារ និងបង្កើតឱកាសការងារដោយផ្ទាល់ដល់ប្រជាពលរដ្ឋប្រមាណជាជិត 1លាននាក់៕

August 15, 2018

កំពូលតារាកូរ៉េ 10 រូបដែលមានកម្មសិទ្ធិអចលនទ្រព្យច្រើនជាងគេប្រចាំឆ្នាំ 2017

យោងតាមសារព័ត៌មាន Koreaboo ដែលចេញផ្សាយនៅថ្ងៃទី11 ខែមករា ឆ្នាំ2018 នេះបានឱ្យដឹងថា ខាងក្រោមនេះគឺកំពូលតារាកូរ៉េ 10 រូបដែលមានកម្មសិទ្ធិអចលនទ្រព្យច្រើនជាងគេប្រចាំឆ្នាំ 2017 សូមប្រិយមិត្តអញ្ចើញទស្សនា និងជ្រាបតាមរយៈរូបភាពខាងក្រោមនេះ៖

1 . Lee Soo Man មានកម្មសិទ្ធិអចលនទ្រព្យ 103 លានដុល្លារ

នៅអំឡុងឆ្នាំ 1999 តារាចម្រៀងរូបនេះបានចាប់ផ្ដើមបើកផលិតកម្ម S.M. Entertainment ហើយលោកបានទិញអគារមួយដែលស្ថិតនៅក្នុងតំបន់វីឡាប្រណីតដែលជាទីតាំងមានតម្លៃប្រសើបំផុត។ លុះបានប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយមក អគារផលិតកម្មនោះបានកើនតម្លៃនៅក្នុងទីផ្សារអចលនទ្រព្យ ជាហេតុបណ្ដាលឱ្យលោកកើនទ្រព្យសម្បត្តិឡើងដែរ។

2 . Jun Ji Hyun មានកម្មសិទ្ធិអចលនទ្រព្យ 72 លានដុល្លារ

ថ្មីនេះៗ កញ្ញា Jun Ji Hyun បានចំណាយប្រាក់អស់ 30 លានដុល្លារក្នុងការសាងសង់អគារមួយនៅចំកណ្ដាលទីក្រុង សេអ៊ូល។

3 . Yang Hyun Suk មានកម្មសិទ្ធិអចលនទ្រព្យ 50 លានដុល្លារ

តារាប្រុសរូបនេះទើបតែបញ្ចប់ការបង្រៀនពីការរកស៊ីពាណិជ្ជកម្មអចលនទ្រព្យថ្មីនេះៗ ហើយលោកបាននិយាយជាសាធារណៈថា តម្លៃអចលនទ្រព្យរបស់លោកនៅតែកើនឡើងរហូត ហើយកំពុងត្រូវប៉ាន់ក្នុងតម្លៃប្រមាណ 50 លានដុល្លារ។

4 . Rain & Kim Tae Hee មានកម្មសិទ្ធិអចលនទ្រព្យ 47 លានដុល្លារ

គូស្វាមីភរិយាដ៏ស្រស់ស្អាតមួយគូនេះបានសហការគ្នាទិញអចលនទ្រព្យមួយចំនួននៅជុំវិញទីក្រុងសេអ៊ូល ហើយក៏ជាគូស្នេហ៍ដែលស្ថិតនៅក្នុងលេខរៀងលំដាប់ទី 4 ដែលមានកម្មសិទ្ធិអចលនទ្រព្យជាង 47 លានដុល្លារ។

5 .SeoTaiji តារាចម្រៀងជើងចាស់ មានកម្មសិទ្ធិអចលនទ្រព្យ 38 លានដុល្លារ

6 . Jang Keun Suk ជាតារាចម្រៀង និងសម្ដែង មានកម្មសិទ្ធិអចលនទ្រព្យ 35 លានដុល្លារ

7 . Cho Jae Hyun ជាតារាសម្ដែង មានកម្មសិទ្ធិអចលនទ្រព្យ 33 លានដុល្លារ

8 . Kwon Sang Woo ជាតារាសម្ដែង មានកម្មសិទ្ធិអចលនទ្រព្យ 32 លានដុល្លារ

9 . សមាជិកក្រុមចម្រៀង BIGBANG លោក Daesungមានកម្មសិទ្ធិអចលនទ្រព្យ 28 លានដុល្លារ

លោក Daesung បានទិញអគារមួយក្នុងតម្លៃ 28 លានដុល្លារមានទីតាំងស្ថិតនៅចំកណ្ដាលទីក្រុងសេអ៊ូល ហើយប៉ុន្មានខែថ្មីនេះៗ មានក្រុមអ្នកទិញអចលនទ្រព្យមួយមានបំណងចង់់បានអគាររបស់លោកនោះ ដោយឱ្យតារាប្រុសរូបនេះចំណេញ 88,000 ដុល្លារ។

10 .Seo Jang Hoon មានកម្មសិទ្ធិអចលនទ្រព្យ 18 លានដុល្លារ

តារាសម្ដែង Seo Jang Hoon បានទិញអគារមួយកន្លែងនៅក្នុងម្ដុំសង្កាត់ Gangnam នៅក្នុងតម្លៃជិត 2 លានដុល្លារ ប៉ុន្ដែបច្ចុប្បន្ននេះអគាររបស់លោកបានកើនតម្លៃឡើងដល់ជិត 20 លានដុល្លារហើយ៕

January 11, 2018

Tag: អចលនទ្រព្យ