ស្រា - La Reine Media

ថៃគ្រោងនឹងនាំចេញទុរេនមួយលានតោនក្នុងឆ្នាំនេះ

អាជ្ញាធរថៃ គ្រោងនឹងនាំចេញផ្លែទុរេនប្រហែលមួយលានតោន ដែលមានតម្លៃប្រមាណ 130 ពាន់លានបាត (3.53 ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក) ទៅកាន់ទីផ្សារបរទេសនៅក្នុងឆ្នាំ 2024 នេះ ក្នុងនោះ ប្រទេសចិនគឺជាទីផ្សារធំជាងគេ។

រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងកសិកម្មថៃ កាលពីថ្ងៃទី 20 មេសា 2024 បានឱ្យដឹងថា លោកបានណែនាំឱ្យគណៈកម្មការផ្លែឈើ ជួបជាមួយកសិករដាំដើមទុរេន ក្រុមអ្នកបែងចែកប្រភេទ និងកាត់ផ្លែទុរេន ឈ្មួញ ក្រុមអ្នកគ្រប់គ្រងរោងចក្រដែលទាក់ទងនឹងទុរេន អ្នកនាំចេញ រួមនឹងស្ថាប័នដែលទាក់ទង ដើម្បីពិភាក្សាគ្នា រកដំណោះស្រាយសម្រាប់ការធានាគុណភាពផ្លែទុរេន និងឆ្លើយតបទៅនឹងស្ដង់ដាគុណភាព ក៏ដូចជាការតម្រូវ GAP របស់ប្រទេសចិន។

រដ្ឋមន្ត្រីកសិកម្មថៃ ក៏បានស្នើឱ្យរកវិធីកាត់បន្ថយការចំណាយរបស់ប្រជាកសិករ ទៅលើជី និងថ្នាំសម្រាប់ទុរេន។ ចំណែកនាយកដ្ឋានធារាសាស្ត្រថៃ ក៏ត្រូវបានណែនាំឱ្យគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធស្រោចស្រព ដើម្បីធានាឱ្យមានទឹកគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ចម្ការទុរេននៅក្នុងខេត្តនានារបស់ប្រទេសនេះ។

យោងតាមក្រុមមន្ត្រីកសិកម្មថៃ ចម្ការទុរេនជាង 64 ពាន់ហិកតានៅក្នុងបណ្ដាខេត្តភាគខាងកើតប្រទេសថៃ បានចុះឈ្មោះជាមួយនឹងស្ថាប័នគយរបស់ប្រទេសចិន និងបានទទួលវិញ្ញាបនបត្រ GAP ពីស្ថាប័ននេះ។ ប្រការនេះនឹងបង្កលក្ខណៈងាយស្រួលសម្រាប់ការនាំចេញផ្លែទុរេនរបស់ពួកគេទៅកាន់ទីផ្សារចិន។

April 22, 2024

បច្ចេកវិទ្យាបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិតរបស់អារ៉ាប៊ីសាអូឌីត

ភាគច្រើននៃផ្ទៃដីនៅប្រទេសអារ៉ាប៊ីសាអូឌីត គឺជាសមុទ្រខ្សាច់ និងវាលរហោឋានដែលមិនមានមនុស្សរស់នៅ។ ក្នុងនោះក៏មាន Rub’ AI Khali ដែលជាសមុទ្រខ្សាច់មានផ្ទុកខ្សាច់ច្រើនជាងគេលើពិភពលោក និងសមុទ្រខ្សាច់ An-Nafud ជាទីដែលមានភ្នំខ្សាច់កម្ពស់ជាង 30 ម៉ែត្រ រាប់មិនអស់។

ដោយសារតែមានភូមិសាស្ត្រដូចខាងលើ ទើបប្រទេសនៅអាស៊ីខាងលិចមួយនេះ តែងមានអាកាសធាតុក្ដៅខ្លាំង។ សីតុណ្ហភាពជាមធ្យមនៅក្នុងរដូវក្ដៅគឺប្រហែល 45 អង្សាសេ ប៉ុន្តែក៏អាចឡើងដល់ជាង 50 អង្សាសេផងដែរ។

ប្រទេសអារ៉ាប៊ីសាអូឌីត កំពុងតែងាកទៅរកបច្ចេកវិទ្យាបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិត ក្នុងបំណងបង្កើនបរិមាណទឹកភ្លៀងឱ្យបានច្រើនជាងមុនចាប់ពី 10 ទៅ 20%។ បច្ចេកវិទ្យាដែលអារ៉ាប៊ីសាអូឌីតប្រើប្រាស់គឺ ការបណ្ដុះពពកបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិត។

ចាប់តាំងពីបង្ហាញវត្តមានជាលើកដំបូងនៅសហរដ្ឋអាម៉េរិកកាលពីឆ្នាំ 1946 ការបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិតគឺជាបច្ចេកវិទ្យាដែលត្រូវបានអនុវត្តនៅតាមប្រទេសជាច្រើនលើពិភពលោក។ គិតមកដល់បច្ចុប្បន្ន មានប្រទេសជាង 50 បាន និងកំពុងប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យានេះ។

បណ្ដុះពពកគឺជាបច្ចេកទេសដែលគេប្រើប្រាស់ធាតុគីមី ដែលមានដូចជាភាគល្អិតនៃអ៊ីយ៉ូតប្រាក់ជាដើម បាញ់ទៅលើពពក ដើម្បីបង្កើនបរិមាណទឹកភ្លៀងពីពពក។ នៅពេលចូលទៅដល់ពពក ភាគល្អិតអ៊ីយ៉ូតប្រាក់នឹងស្រូបទាញភាគល្អិតរបស់ទឹក ឱ្យប្រមូលផ្ដុំជុំវិញវា។ បន្ទាប់មក តំណក់ទឹកតូចៗនេះក៏ប៉ះគ្នា បង្កើតបានជាតំណក់ទឹកដែលធំជាងមុន រហូតដល់ធ្លាក់មកជាទឹកភ្លៀង។

បច្ចុប្បន្ន មានមធ្យោបាយចំនួនពីរដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ច្រើន នៅក្នុងការបណ្ដុះពពកដើម្បីបង្កើនទឹកភ្លៀង។ ទីមួយ គឺការប្រើប្រាស់យន្តហោះធុនស្រាលដើម្បីបាញ់កាំជ្រួចភ្លើងដែលមានផ្ទុកភាគល្អិតសូដ្យូមក្លរួ ឬអ៊ីយ៉ូតប្រាក់ ចូលទៅក្នុងពពក។ ទីពីរ គឺការបាញ់រ៉ុក្កែតតូចៗដែលមានផ្ទុកភាគល្អិត ពីដីទៅកាន់ពពក។

បើទោះជាបច្ចេកទេសបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិត តែងតែមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ ប៉ុន្តែវាក៏ត្រូវបានគេសង្ស័យផងដែរ។ ជាក់ស្ដែង កាលពីដើមសប្ដាហ៍នេះ ភ្លៀងធំច្រើនមេដែលប្រហាក់ប្រហែលនឹងបរិមាណទឹកភ្លៀងពីរឆ្នាំបូកចូលគ្នា បានធ្លាក់ចុះលើទីក្រុងឌូបៃរបស់ប្រទេសអេមីរ៉ាត់អារ៉ាប់រួម (UAE) នៅក្នុងមួយថ្ងៃ បង្កឱ្យមានទឹកជំនន់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ នៅលើបណ្ដាញសង្គម គេឃើញមានការបញ្ចេញមតិជាច្រើនដែលចោទថា នេះគឺជាលទ្ធផលនៃការបង្កភ្លៀងសិប្បនិម្មិត។ ក៏ប៉ុន្តែ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើនបានបដិសេធការចោទប្រកាន់នេះ៕

April 19, 2024

ប្រព័ន្ធផលិតអគ្គិសនីព្រះអាទិត្យពីទីអវកាសជំនាន់ថ្មីរបស់អង់គ្លេស

(អង់គ្លេស) – Space Solar ឆ្ពោះទៅកាន់ការអភិវឌ្ឍផ្កាយរណបទំហំមួយគីឡូម៉ែត្រដែលបំពាក់ផ្ទាំងសូឡា និងប្រព័ន្ធកញ្ចក់ដើម្បីប្រមូលពន្លឺព្រះអាទិត្យ និងបាញ់បញ្ជូនមកកាន់ផែនដី ក្នុងទម្រង់រលកវិទ្យុ។

ក្រុមហ៊ុនធុរកិច្ចថ្មី Space Solar នៅប្រទេសអង់គ្លេសប្រកាសថា បានទទួលជោគជ័យមួយជំហាននៅក្នុងការអភិវឌ្ឍបច្ចេកវិទ្យាបញ្ជូនអគ្គិសនីដោយមិនប្រើខ្សែ ដែលជាជំហានសំខាន់ជួយប្រែក្លាយគំនិតស្ដីពីការផលិតអគ្គិសនីពីថាមពលព្រះអាទិត្យក្នុងទីអវកាសឱ្យទៅជាការពិត។

ជោគជ័យនេះនឹងជួយឱ្យក្រុមហ៊ុន Space Solar ឆ្ពោះទៅជិតដល់គោលដៅផ្គត់ផ្គង់ថាមពលស្អាតច្រើនជីហ្គាវ៉ាត់ដល់ផែនដី តាមរយៈការប្រើប្រាស់ផ្ទាំងសូឡាដែលដាក់នៅលើគន្លងតារាវិថីផែនដី។ នេះបើតាម Interesting Engineering ចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី 7 មេសា 2024។

Space Solar គឺជាក្រុមហ៊ុនដំបូងគេលើពិភពលោក ដែលប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីដោយមិនបាច់មានខ្សែ 360 ដឺក្រេ។ ប្រព័ន្ធសម្រាប់សាកល្បង HARRIER របស់ពួកគេ ដោះស្រាយឧបសគ្គធំមួយនៅក្នុងការផលិតអគ្គិសនីពីព្រះអាទិត្យនៅក្នុងទីអវកាស។

មិនដូចទៅនឹងបច្ចេកវិទ្យាចាស់ ប្រព័ន្ធ HARRIER អនុញ្ញាតឱ្យបាញ់បញ្ជូនអគ្គិសនីទៅគ្រប់ទិស ដោយមិនត្រូវការផ្នែកចល័ត ជួយបង្កើនទាំងប្រសិទ្ធភាព ទាំងទំនុកចិត្ត។

Space Solar អាចនឹងអភិវឌ្ឍផ្កាយរណបដែលមានទំហំមួយគីឡូម៉ែត្រ បំពាក់ផ្ទាំងសូឡា និងប្រព័ន្ធកញ្ចក់ប្រមូលពន្លឺព្រះអាទិត្យ។ អគ្គិសនីដែលផលិតបាននឹងត្រូវបានបំប្លែងទៅជារលកវិទ្យុប្រេកង់ខ្ពស់ និងបាញ់បញ្ជូនមកកាន់ប្រព័ន្ធទទួលនៅលើផែនដី។

ប្រព័ន្ធរបស់ក្រុមហ៊ុនខាងលើទទួលបានការគាំទ្ររបស់រដ្ឋាភិបាលអង់គ្លេស និងទីភ្នាក់ងារអវកាសអឺរ៉ុប។

April 9, 2024

កាត់បន្ថយកម្ដៅលើផែនដី ដោយការបាញ់អំបិលទៅកាន់អាកាស

កាលពីពេលថ្មីៗនេះ បច្ចេកវិទ្យាបង្កើនពន្លឺពពក ត្រូវបានធ្វើតេស្តជាលើកដំបូង ក្នុងបរិយាកាសខាងក្រៅ នៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក។

ព្រឹកថ្ងៃទី 3 មេសា ឆ្នាំ 2024 ប្រព័ន្ធម៉ាស៊ីនបាញ់ភាគល្អិតអំបិល អមនឹងបច្ចេកវិទ្យាឆ្លាតវៃជាច្រើន ទៀត ត្រូវបានដំឡើងលើនាវា Hornet។ ផ្សែងភាគល្អិតអំបិលក៏ត្រូវបានបាញ់ឡើងទៅក្នុងអាកាសជាលើកដំបូង។ ការសាកល្បងនេះនឹងបើកផ្លូវសម្រាប់បច្ចេកវិទ្យាមួយដ៏មានសក្ដានុពល ជួយកាត់បន្ថយស្ថានភាពកើនឡើងកម្ដៅនៅទូទាំងសកលលោក។

វិធីសាស្ត្រនេះជួយឱ្យពពកមានពន្លឺជាងធម្មតា និងចាំងប្លាតវិទ្យុសកម្មព្រះអាទិត្យឱ្យត្រលប់ទៅកាន់ទីអវកាសបានច្រើនជាងមុន ដែលនេះនឹងជួយឱ្យផែនដីបានត្រជាក់ជាងមុន។ នេះបើតាមសារព័ត៌មាន New York Times។

យោងតាម New York Times ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនឹងត្រូវចំណាយពេលច្រើនខែដើម្បីវិភាគ។ ក៏ប៉ុន្តែ លទ្ធផលនៃការវិភាគនឹងជួយឱ្យអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រដឹងថា តើបច្ចេកទេសបង្កើនពន្លឺពពកលើមហាសមុទ្រ មានប្រសិទ្ធភាព ឬអត់។ Robert Wood ប្រធានក្រុមស្រាវជ្រាវអំពីសមុទ្រប្រចាំសាកលវិទ្យាល័យ Washington ឱ្យដឹងដូច្នេះ។

Robert Wood យល់ថា អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រអាចនឹងត្រូវចំណាយពេលមួយទសវត្សរ៍បន្ថែមទៀត ដើម្បីសាកល្បងបច្ចេកវិទ្យានេះ មុននឹងប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាបង្កើនពន្លឺពពកទ្រង់ទ្រាយធំជាផ្លូវការ ដើម្បីបញ្ចុះកម្ដៅផែនដី៕

April 8, 2024

ណាសារកឃើញបញ្ហានៅលើយានអវកាសដែលនៅឆ្ងាយពីផែនដី 24 ពាន់លានគីឡូម៉ែត្រ

យាន Voyager 1 បញ្ជូនទិន្នន័យគ្មានតម្លៃចាប់ពីចុងខែវិច្ឆិកា 2023 ដោយសារតែបន្ទះឈីបនៅលើយាន ទំនងជាបានប៉ះទង្គិចជាមួយនឹងភាគល្អិតថាមពលខ្ពស់។

ក្នុង 5 ខែកន្លង យានអវកាស Voyager 1 បានបញ្ជូនទិន្នន័យដែលមិនអាចអានបាន មកកាន់ផែនដី។ មុននោះ យាននេះតែងតែបញ្ជូនរលកសញ្ញាវិទ្យុជាទៀតទាត់ នៅពេលវាហោះកាន់តែឆ្ងាយពីប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅខែវិច្ឆិកា 2023 រលកសញ្ញាបែរជាខុសប្រក្រតី ព្រោះទិន្នន័យដែលវាបញ្ជូនមក មិនអាចឱ្យក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រអានបាន ហើយពួកគេក៏មិនដឹងមូលហេតុនៃបញ្ហា។

ក្នុងខែមីនា 2024 ក្រុមវិស្វករណាសា បានបញ្ជូនរលកសញ្ញារំលឹកអំពីការបញ្ជាយាន ដើម្បីទាញយកព័ត៌មានពីប្រព័ន្ធរងផ្នែកទិន្នន័យនៃការហោះហើរ (FDS) របស់ Voyager 1។ ក្រោយពីបានបកស្រាយរលកសញ្ញាវិទ្យុឆ្លើយតបរបស់យាន ក្រុមវិស្វករក៏បានរកឃើញថា ដើមហេតុនៃបញ្ហាគឺស្ថិតនៅត្រង់អង្គចងចាំរបស់ FDS ត្រូវខូច។ នេះបើតាមទំព័រ Live Science ចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី 5 មេសា។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ណាសានៅតែអាចរកវិធីដំណើរការ FDS ដោយមិនចាំបាច់មានឈីបដែលបានឆេះ និងស្ដារសមត្ថភាពបញ្ជូនទិន្នន័យរបស់យាន។ ប៉ុន្តែ ដំណោះស្រាយនេះត្រូវការពេលច្រើនខែទៀត។

ចាប់តាំងពីត្រូវបានបាញ់បង្ហោះកាលពីឆ្នាំ 1977 យាន Voyager 1 បានហោះឆ្ងាយពីព្រះអាទិត្យក្នុងល្បឿនប្រហែល 17 គីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយ។ យាននេះបានហោះចូលដល់តំបន់អន្តរតារាកាលពីឆ្នាំ 2012 ហើយក៏ក្លាយជាយានដំបូងគេដែលធ្វើបានដូច្នេះ។ បច្ចុប្បន្ន វាគឺជាវត្ថុផលិតដោយមនុស្ស ដែលស្ថិតនៅឆ្ងាយពីផែនដីជាងគេបង្អស់។

April 6, 2024

រ៉ូបូតរបស់ណាសា ឆ្ពោះទៅកាន់ «ទន្លេជីវិត» ក្រៅភពផែនដី

យាន Curiosity របស់ទីភ្នាក់ងារអវកាសអាម៉េរិក (ណាសា) នឹងឆ្ពោះទៅកាន់តំបន់មួយដែលមិនទាន់ត្រូវបានស្រាវជ្រាវ ហើយអាចលាក់ភាវៈរស់ក្រៅភពផែនដី។

យោងតាមណាសា នៅក្នុងឆ្នាំទី 12 នៃបេសកកម្ម យានស្រាវជ្រាវលើដីភពអង្គារ Curiosity នឹងឆ្ពោះចូលទៅក្នុងតំបន់មួយដែលក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជឿថា ជាផ្ទៃនៃទន្លេបុរាណមួយ ដែលត្រូវបានរំពឹងថា មានផ្ទុកភស្ដុតាងស្ដីពីភាវៈរស់។ នោះគឺជាតំបន់មួយដែលមិនធ្លាប់ត្រូវបានយានណាមួយស្រាវជ្រាវពីមុន ហើយត្រូវបានហៅថា Gediz Vallis។

Gediz Vallis មានរូបរាងដូចទៅនឹងសត្វពស់កំពុងលូនឆ្លងកាត់ Mount Sharp ដែលជាតំបន់ភ្នំដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍។ រាប់ពាន់លានឆ្នាំមុន ភ្នំនៅទីនេះត្រូវបានគេជឿថា ជាតំបន់បៃតង និងមានទឹកច្រើន។

ណាសាសង្ឃឹមថា Curiosity អាចរកឃើញភស្ដុតាងស្ដីពីភាវៈរស់ក្រៅភពផែនដី ដែលធ្លាប់មាននៅតំបន់នេះ ឬអាចជួបប្រទះអ្វីមួយដែលនៅមានជីវិត។

April 5, 2024

អាម៉េរិកនឹងអភិវឌ្ឍយានផ្គត់ផ្គង់ឥន្ធនៈនៅលើគន្លងតារាវិថីផែនដី

យាន APS-R នឹងផ្គត់ផ្គង់សេវាកម្មចាក់ប្រេងឥន្ធនៈសម្រាប់បណ្ដាយានសមស្រប នៅលើគន្លងតារាវិថីជុំវិញផែនដី កម្ពស់ប្រហែល 35,800 គីឡូម៉ែត្រ ពីលើខ្សែអេក្វាទ័រ។

នៅលើគន្លងតារាវិថីផែនដី មានផ្កាយរណប និងយានអវកាសរាប់ពាន់ ប៉ុន្តែពួកវាសុទ្ធតែប្រឈមនឹងបញ្ហាធំមួយ នោះគឺ «ឆាប់អស់ឥន្ធនៈ»។ បញ្ហានេះតែងតែបណ្ដាលឱ្យផ្កាយរណបត្រូវឈប់ដំណើរការ បើទោះឧបករណ៍នានានៅមានស្ថានភាពល្អ។

ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ វិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវភាគនិរតី (SwRI) នៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក បានរៀបផែនការអភិវឌ្ឍយានអវកាសដែលអាចផ្គត់ផ្គង់សេវាចាក់ឥន្ធនៈនៅទីអវកាស។ ពួកគេនឹងអភិវឌ្ឍយានអវកាសគំរូដែលមានឈ្មោះថា Astroscale Prototype Servicer for Refueling (APS-R) ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ប្រេងឥន្ធនៈសម្រាប់យានសមស្រប នៅលើគន្លងតារាវិថីជុំវិញផែនដី កម្ពស់ប្រហែល 35,800 គីឡូម៉ែត្រ ពីខាងលើខ្សែអេក្វាទ័រ។

APS-R នឹងគោចរទៅតាមគន្លងគោចរមូលដែលស្របនឹងរង្វិលជុំរបស់ផែនដី។ យានអវកាសនេះនឹងដឹកជញ្ជូនឥន្ធនៈ hydrazine ពីស្ថានីយ ទៅកាន់ផ្កាយរណបដែលត្រូវការឥន្ធនៈ។ វាអាចផ្ដល់សេវាកម្មសម្រាប់រាល់យានអវកាសដែលមានរន្ធបញ្ចូលឥន្ធនៈសមស្របនឹងក្បាលទូយោរបស់យាន APS-R។

SwRI កំណត់គោលដៅអភិវឌ្ឍយានដឹកជញ្ជូនដើម្បីនាំ APS-R ឡើងទៅកាន់ទីអវកាស ក្នុងរយៈពេល 16 ខែទៀត។

នៅពេលដំណាក់កាលរចនា និងអភិវឌ្ឍយានដឹកជញ្ជូនត្រូវបានធ្វើឡើងរួចរាល់ SwRI នឹងបញ្ចូលទំនិញដែល Astroscale ផ្គត់ផ្គង់ ហើយធ្វើការសាកល្បងបរិស្ថាន ដើម្បីត្រៀមសម្រាប់ការបាញ់បង្ហោះ។ យោងតាម Interesting Engineering យាន APS-R គ្រោងនឹងត្រៀមខ្លួនរួចរាល់សម្រាប់ការបាញ់បង្ហោះនៅក្នុងឆ្នាំ 2026៕

April 4, 2024

កាមេរ៉ាឌីជីថល់ធំជាងគេលើពិភពលោក៖ សង្កេតរកអាថ៌កំបាំងនៃចក្រវាល

LSST 3,200 megapixel ត្រូវបានអភិវឌ្ឍដោយមន្ទីរពិសោធន៍ជាតិបង្កើនល្បឿន SLAC របស់សហរដ្ឋអាម៉េរិក គឹជាកាមេរ៉ាឌីជីថល់ធំជាងគេបង្អស់លើពិភពលោក។ វានឹងត្រូវបានដំឡើងនៅឯស្ថានីយសង្កេត Vera C. Rubin នៅប្រទេសស៊ីលី។

បេសកកម្មរបស់ LSST

ស្រាវជ្រាវអាថ៌កំបាំងនៃវត្ថុធាតុ និងថាមពលងងឹតក្នុងចក្រវាល ដែលមានភាគច្រើននៅក្នុងចក្រវាល ប៉ុន្តែមិនអាចមើលឃើញដោយភ្នែកទទេ។
វាក៏នឹងតាមដានកាឡាក់ស៊ីរាប់ពាន់លាន ផ្កាយប្រហែល 17 ពាន់លានដួងក្នុងកាឡាក់ស៊ីមេលគីវ៉េ និងវត្ថុអវកាសរាប់ពាន់លានក្នុងប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ។
កាមេរ៉ានេះក៏អាចសង្កេតមើលបាតុភូតអវកាសនានា មានដូចជា ការផ្ទុះផ្កាយ ការរីកមាឌរបស់ចក្រវាលជាដើម។

សមត្ថភាពរបស់ LSST

ទំហំធំ៖ ប៉ុនកូនរថយន្ត និងមានទម្ងន់ 3 តោន។
សមត្ថភាពសង្កេត៖ លម្អិតដល់ថ្នាក់ អាចមើលឃើញកូលគោលពីចម្ងាយ 24 គីឡូម៉ែត្រ។.
សមត្ថភាពថតូប៖ អាចថតទិដ្ឋភាពផ្ទៃមេឃ ដើម្បីតាមដានការប្រែប្រួលក្នុងរង្វង់ 10 ឆ្នាំ។
កាមេរ៉ា LSST គ្រោងនឹងត្រូវបានដាក់ឱ្យដំណើរការនៅចុងឆ្នាំនេះ និងត្រូវបានរំពឹងថា នាំមកនូវរបកគំហើញថ្មីៗស្ដីពីចក្រវាល។

April 4, 2024

ធនាគារពិភពលោក៖ សេដ្ឋកិច្ចអាស៊ីមិនល្អដូចការរំពឹងទុក

យោងតាមធនាគារពិភពលោក (WB) កំណើនសេដ្ឋកិច្ចអាស៊ីឆ្នាំនេះ ត្រូវបានព្យាករថា នឹងយឺតជាងឆ្នាំកន្លង ប៉ុន្តែនៅតែមានសក្ដានុពលខ្លាំង។

ល្បឿននៃកំណើនសេដ្ឋកិច្ចគ្រោងនឹងថយចុះពី 5.1% ក្នុងឆ្នាំ 2023 មកនៅត្រឹម 4.5% ក្នុងឆ្នាំ 2024 ទាបជាងបើធៀបនឹងដំណាក់កាលមុនកូវីដ-19។ បើទោះនៅតែខ្ពស់ជាងបណ្ដាតំបន់ដទៃ ប៉ុន្តែអាស៊ីក៏នៅតែមិនទាន់សម្រេចបានដូចទៅនឹងសក្ដានុពលរបស់ខ្លួន។

ប្រទេសចិនដែលជាខឿនសេដ្ឋកិច្ចធំជាងគេនៅទ្វីបអាស៊ី បានកំណត់គោលដៅសម្រេចឱ្យបាន 5% ក្នុងឆ្នាំនេះ ទាបជាង បើធៀបនឹង 5.2% របស់ឆ្នាំកន្លង។ ប៉ុន្តែ WB ព្យាករថា GDP របស់ប្រទេសចិននឹងមានកំណើនត្រឹមតែ 4.5% ប៉ុណ្ណោះ។

មូលហេតុដែលនាំឱ្យសេដ្ឋកិច្ចអាស៊ីត្រូវបានព្យាករថានឹងមានកំណើនទាបដូច្នេះ ក៏ដោយសារកត្តាមួយចំនួន រួមមាន៖

បំណុល
រនាំងពាណិជ្ជកម្ម
អស្ថិរភាពគោលនយោបាយ
អតិផរណានៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក
ការប្រាក់ខ្ពស់
ការថយចុះនៃភ្ញៀវទេសចរណ៍ចិន
ការថយចុះនៃការវិនិយោគពីវិស័យឯកជន

ដំណោះស្រាយ

ជំរុញផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ
ជំរុញសុខុមាលភាពសង្គមឱ្យបានខ្លាំងក្លាជាងមុន
បង្កើតគោលនយោបាយដែលជួយជំរុញការចំណាយ
លុបបំបាត់រនាំងពាណិជ្ជកម្ម
កែលម្អហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ
កែទម្រង់វិស័យអប់រំ

ការសន្និដ្ឋាន

សេដ្ឋកិច្ចអាស៊ី កំពុងជួបឧបសគ្គច្រើន ប៉ុន្តែនៅតែមានសក្ដានុពលរីកចម្រើនយ៉ាងខ្លាំងក្លា។ បណ្ដាប្រទេសគួរតែអនុវត្តដំណោះស្រាយសមស្រប ដើម្បីជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ច និងលើកកម្ពស់ការផលិត។

April 1, 2024

ទំពាំងឫស្សីមានប្រូតេអ៊ីនស្មើនឹងទឹកដោះគោ

ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រចិន យល់ថា ទំពាំងឫស្សីអាចដើរតួនាទីសំខាន់នៅក្នុងការផ្គត់ផ្គង់អាហារយូរអង្វែង និងមានជីវជាតិសម្រាប់ប្រជាជនទូទាំងសកលលោក។

ទំពាំងឫស្សីពិតជាមានអត្ថប្រយោជន៍ពិសេសសម្រាប់សុខភាព ព្រោះវាមានផ្ទុកប្រូតេអ៊ីនច្រើន ដូចទៅនឹងទឹកដោះគោ។ នេះបើតាមអត្ថបទសារព័ត៌មានមួយដែលបានចុះផ្សាយលើទស្សនាវដ្ដី និន្នាការវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យាអាហារ (Trends in Food Science & Technology) កាលពីពេលថ្មីៗកន្លងទៅនេះ។

លោក Wu Liangru ដែលជាអ្នកស្រាវជ្រាវនៅមជ្ឈមណ្ឌលជាតិស្រាវជ្រាវទំពាំងឫស្សីចិន បាននិយាយថា ទំពាំងឫស្សីអាចជាអាហារសំខាន់មួយប្រភេទនាពេលអនាគត។ អត្ថបទលើទំព័រ Trends in Food Science & Technology សរសេរថា «ទំពាំងនាំមកនូវប្រភពអាហារស្ថិរភាព ផ្ដល់ឱកាសដល់ពាណិជ្ជកម្ម និងការនាំចេញ អាចរួមចំណែកទៅក្នុងកំណើនសេដ្ឋកិច្ចក្នុងស្រុក»។

ទំពាំងផ្ដល់អាស៊ីតអាមីនេចាំបាច់ចំនួន 7 ក្នុងចំណោម 9 ដែលមនុស្សត្រូវការ។ ជាក់ស្ដែង អាស៊ីតអាមីនេក្នុងទំពាំងមានបរិមាណខ្ពស់ជាងបណ្ដាមើមមួយចំនួន មានដូចជា ការ៉ុត ស្ពៃក្ដោប និងភ្លៅកង្កែបជាដើម។ ក្រៅពីនេះ ទំពាំងក៏មានផ្ទុកជាតិដែកច្រើនជាងល្ពៅ និងស្ពៃពួយឡេង (spinach) ផងដែរ។

ទំពាំងឫស្សីខ្ចីក៏ជាប្រភពផ្គត់ផ្គង់ជាតិសរសៃដ៏ច្រើន មានជាតិខ្លាញ់តិច ព្រមទាំងមានផ្ទុកវីតាមីនច្រើនប្រភេទទៀតផង។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ការស្រាវជ្រាវក៏បានរកឃើញថា ទំពាំងមានសមត្ថភាពទប់ស្កាត់បញ្ហាលើសខ្លាញ់ ឡើងទម្ងន់ លើសជាតិស្ករ និងជំងឺមហារីក ហើយអាចទប់ទល់នឹងអុកស៊ីតកម្ម និងកម្ចាត់មេរោគផងដែរ។

ទំពាំងឫស្សីអាចត្រូវបានកែច្នៃទៅតាមវិធីផ្សេងៗ ក្នុងនោះមានជាអាទិ៍ ទំពាំងជ្រក់ ទំពាំងក្រៀម ទឹកទំពាំងកៀប និងម្សៅទំពាំង ឬចម្អិនជាអាហារដូចទៅនឹងបន្លែដទៃ។ល។

ការសិក្សាស្រាវជ្រាវបានឱ្យដឹងថា ក្នុងចំណោមឫស្សី 800 ប្រភេទដែលត្រូវបានរកឃើញនៅប្រទេសចិន គឺមានតែ 153 ប្រភេទប៉ុណ្ណោះដែលអាចបរិភាគបាន។

March 29, 2024

Tag: ស្រា