Tag: វប្បធម៌

ដំណើរក្លាយជាតារា Idol នៅ Kpop មិនមែនជារឿងធម្មតាឡើយ
ក្មេងជាច្រើននៅកូរ៉េខាងត្បូង ក្លាយជាអ្នកហាត់ការពេលមានវ័យទើបតែ 10 ឆ្នាំ និងចំណាយប្រហែល 10 ឆ្នាំក្នុងការហាត់ច្រៀង រាំ នៅមុនពេលបង្ហាញខ្លួនក្នុងក្រុមចម្រៀង។
«ដើម្បីក្លាយជា idol Kpop ដែលជោគជ័យ អ្នកត្រូវតែជាមនុស្សក្លាហាន មានចំណូលចិត្តខ្ពស់ មានវិន័យ និងសំណាង» Patti Sunio ឱ្យដឹងនៅលើ SCMP ដែលនិយាយអំពីដំណើរក្លាយជា idol ម្នាក់។
ជាដំបូង កុមារដែលមានទេពកោសល្យត្រូវតែចុះកិច្ចសន្យាធ្វើជាអ្នកហាត់ការរបស់ក្រុមហ៊ុនមួយ។ យោងតាម Koreaboo ក្មេងជាច្រើននៅកូរ៉េខាងត្បូងបានជាប់ក្នុងការជ្រើសរើសតាំងពីអាយុ 10 ឆ្នាំ ដោយពួកគេចូលរួមការសម្ដែងសាកល្បងជាមធ្យម 30 លើក មុនពេលចុះកិច្ចសន្យាហាត់ការ។ តាមនិន្នាការសកលរបស់វិស័យឧស្សាហកម្ម Kpop បណ្ដាក្រុមអ្នកវិនិយោគបានពង្រីកដំណើរការជ្រើសរើសអ្នកហាក់ការនៅក្នុងក្របខណ្ឌទូទាំងសកលលោក ផ្ដល់ឱកាសដល់ក្មេងនៅប្រទេសដទៃក្រៅពីកូរ៉េខាងត្បូង។
ក្មេងជាច្រើននៅកូរ៉េខាងត្បូងបានជាប់ក្នុងការជ្រើសរើសតាំងពីអាយុ 10 ឆ្នាំ
Lisa របស់ក្រុម Blackpink គឺជាឧទាហរណ៍មួយសម្រាប់ប្រការខាងលើ។ នាងគឺជាមនុស្សតែម្នាក់គត់ដែលឆ្លងផុតការជ្រើសរើសរបស់ក្រុមហ៊ុនកម្សាន្ត YG នៅប្រទេសថៃ ហើយជាអ្នកហាត់ការជនជាតិបរទេសដំបូងដែលបង្ហាញវត្តមាននៅ YG។ ក្រៅពីសម្ពាធនៃការហ្វឹកហាត់ ក្មេងបរទេសក៏ត្រូវតែឆ្លងកាត់រនាំងភាសា វប្បធម៌ ដើម្បីសម្របខ្លួន។ បណ្ដាក្រុមហ៊ុនគ្រប់គ្រងនឹងទទួលខុសត្រូវលើការចំណាយទាំងអស់របស់អ្នកហាត់ការ។ ខ្ទង់ប្រាក់ចំណាយជាមធ្យមសម្រាប់អ្នកហាត់ការម្នាក់នៅ Kpop គឺប្រហែល 50,000 ដុល្លារ/ឆ្នាំ។
ការធ្វើជាអ្នកហាត់ការគ្រាន់តែជាជំហានដំបូងនៅក្នុងការបើកផ្លូវសម្រាប់ដំណើរដ៏វែងឆ្ងាយ និងប្រកបដោយឧបសគ្គ មុននឹងអាចក្លាយជា idol ម្នាក់។ ក្នុងអំឡុងហាត់ការដែលមានរយៈពេលជាមធ្យម 7 ឆ្នាំ ក្រុមហ៊ុនគ្រប់គ្រងនឹងវាយតម្លៃលើជំនាញ សមត្ថភាពសម្របខ្លួននៅក្នុងក្រុម និងការស៊ូទ្រាំនឹងសម្ពាធរបស់អ្នកហាក់ការម្នាក់ៗ។ ក្រៅពីសំឡេងច្រៀង ក្បាច់រាំ ពួកគេក៏ត្រូវរៀនភាសាបរទេស វិធីសាស្ត្រគ្រប់គ្រងរូបភាព ការឆ្លើយក្នុងកិច្ចសម្ភាស ទំនាក់ទំនងជាមួយមិត្តរួមអាជីព និងការរក្សាទម្ងន់រាងកាយជាដើម។ ជាងនេះ ក្រុមហ៊ុនជាច្រើនក៏ស្នើឱ្យអ្នកហាត់ការសន្យាថាមិនប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន ផឹកគ្រឿងស្រវឹងនៅពេលបើកបរ និងចៀសវាងរឿងអាស្រូវស្នេហាផងដែរ។ Euny Hong អ្នកយកព័ត៌មានអាម៉េរិកដើមកំណើតកូរ៉េខាងត្បូង បានសរសេរលើ The Paris Review ថា «ការបណ្ដុះបណ្ដាលតារា Kpop គឺជាការអប់រំមនុស្សដ៏ពេញលេញ»។
កាលជ្រើសរើសបេក្ខភាពសម្រាប់តំណែងអ្នកហាត់ការរបស់ SM Entertainment នៅជប៉ុន កាលពីឆ្នាំ 2019
កំពូលតារា Kpop ជាច្រើន បានចំណាយស្ទើរពេញមួយយុវវ័យដើម្បីធ្វើជាអ្នកហាត់ការ និងរកឱកាសដើម្បីបង្ហាញខ្លួន។ G-Dragon របស់ Bigbang បានឆ្លងកាត់ការបណ្ដុះបណ្ដាល 11 ឆ្នាំ ក្នុងនោះ 5 ឆ្នាំនៅ SM Entertainment និង 6 ឆ្នាំនៅ YG។ Idol Kpop ជាច្រើនរូបផ្សេងទៀតក៏ធ្លាប់បានឆ្លងកាត់ប្រហាក់ប្រហែលនេះ ក្នុងនោះមានដូចជា Jihyo (TWICE, 10 ឆ្នាំ), Heo Chan Mi (10 ឆ្នាំ), Jennie (Blackpink, 6 ឆ្នាំ), Suho (EXO, 6 ឆ្នាំ)។
ពេលធ្វើជាគណៈកម្មការនៃកម្មវិធី Idol Producer តារាចម្រៀង Lay (EXO) បានបង្ហើបអំពីដំណើរការប្រកួតប្រជែងមុនពេលបានបង្ហាញខ្លួនជាមួយក្រុមថា ក្នុង 120 នាក់ ពួកគេរើសយកតែ 100 នាក់ ហើយបន្តជម្រុះរាប់សិបនាក់ទៀត ដើម្បីយក 24 នាក់។ ចាប់ពី 24 នាក់ ពួកគេក៏ជ្រើសរើស 12 នាក់ចុងក្រោយ។ រៀងរាល់សប្ដាហ៍សុទ្ធតែមានអ្នកហាត់ការម្នាក់ត្រូវចាកចេញ»។
បើទោះជាបង្ហាញខ្លួនក្នុងរូបភាពដ៏អស្ចារ្យ ប៉ុន្តែ idol ជាច្រើននៅ Kpop រកប្រាក់ចំណូលមិនបានច្រើនដូចទស្សនិកជនគិតនោះឡើយ។ ទំព័រ Seoulspace បានផ្សាយថា ក្រុមហ៊ុនកន្សាន្តជាច្រើនយកប្រាក់ចំណូលរហូតដល់ 90% ហើយទុកតែ 10% ប៉ុណ្ណោះសម្រាប់តារាម្នាក់ៗ។ សម្រាប់ក្រុមដែលមានសមាជិក 20 នាក់ដូច NCT ជាដើម នឹងទទួលបានប្រាក់ចំណូលកាន់តែទាប។ នេះមិនទាន់និយាយដល់រឿងបង់ពន្ធជូនរដ្ឋនៅឡើយ៕
Jennie (Blackpink) កាលនៅជាអ្នកហាត់ការ
August 7, 2023
ព្រោះតែរៀបការគគ្រឹកគគ្រេងឱ្យសុនក ស្ត្រីពីរនាក់ត្រូវគេជេរពេញបណ្ដាញសង្គម
(ឥណ្ឌូណេស៊ី) – ស្ត្រីពីរនាក់នៅរដ្ឋធានីហ្សាការតា ត្រូវសាធារណជនរិះគន់យ៉ាងចាស់ដៃ ហើយត្រូវធ្វើការសូមអភ័យទោស បន្ទាប់ពីបានធ្វើពិធីរៀបការយ៉ាងគគ្រឹកគគ្រេងឱ្យសុនកសំណព្វនៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្ម។
សុនកពីរក្បាលដែលជាពូជ Alaska Malamute ត្រូវបានម្ចាស់ធ្វើពិធីរៀបការឱ្យនៅមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មមួយក្នុងរដ្ឋធានីហ្សាការតា កាលពីថ្ងៃទី 17 កក្កដា 2023។ ពួកវាស្លៀកពាក់ឈុតប្រពៃណីរបស់ជនជាតិជ្វា ដែលភាគច្រើនរស់នៅលើកោះជ្វារបស់ឥណ្ឌូណេស៊ី។ ពិធីចម្លែកនេះបានចំណាយប្រាក់អស់ 200 លានរូពៀឥណ្ឌូណេស៊ី ដែលប្រហែលនឹង 13,300 ដុល្លារអាម៉េរិក។
រូបភាពស្ដីពីពិធីរៀបការសុនកនេះត្រូវបានចែករំលែកលើបណ្ដាញសង្គម ហើយក៏ក្លាយជាប្រធានបទជជែកគ្នា និងនាំឱ្យមានការរិះគន់ធ្ងន់ៗ។ ម្ចាស់របស់សុនកខាងលើ កាលពីថ្ងៃទី 19 កក្កដា បានធ្វើសន្និសីទសារព័ត៌មាន ដើម្បីសូមការអភ័យទោស។
Indira Ratnasari ដែលជាម្ចាស់របស់សុនកញី ឈ្មោះ Luna បកស្រាយថា «ពួកយើងមិនមានចេតនាប្រមាថមើលងាយវប្បធម៌ឥណ្ឌូណេស៊ី និងជ្វានោះទេ»។ យោងតាមសារព័ត៌មានក្នុងស្រុក Indira Ratnasari គឺជាបុគ្គលិកការិយាល័យប្រធានាធិបតីឥណ្ឌូណេស៊ី។
ចំណែក Valentine Cahandra ដែលជាម្ចាស់របស់សុនកឈ្មោល Jojo បានអះអាងថា ពិធីរៀបការនេះធ្វើឡើងដើម្បីផ្សព្វផ្សាយវប្បធម៌ជ្វា។ ក៏ប៉ុន្តែ ជនជាតិឥណ្ឌូណេស៊ីជាច្រើនមិនពេញចិត្ត ក្នុងនោះអ្នកខ្លះក៏សរសេរថា ការរៀបការឱ្យសុនកគឺជារឿងខ្ជះខ្ជាយ៕

July 21, 2023
អនាគតបេក្ខភាពប្រធាន FAT របស់ថៃ៖ «បើថៃមិនបានចូលរួម World Cup ខ្ញុំនឹងលាលែងពីតំណែង»
អតីតកីឡាករឆ្នើម Piyapong Pew On ធ្វើឱ្យមានការចាប់អារម្មណ៍បន្ទាប់ពីបានប្រកាសឈរឈ្មោះជាបេក្ខភាពសម្រាប់តំណែងប្រធានសហព័ន្ធកីឡាបាល់ទាត់របស់ប្រទេសថៃ។
យោងតាមប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយថៃ បើទោះជាការបោះឆ្នោតជ្រើសរើសប្រធានសហព័ន្ធបាល់ទាត់ថៃ (FAT) ត្រូវធ្វើឡើងនៅខែមេសា ឆ្នាំ 2024 ប៉ុន្តែស្ថានការណ៍ប្រែប្រួលនៅមុនការបោះឆ្នោតនេះ កំពុងតែឡើង «កម្ដៅ»។ Piyapong Pew On ដែលជាអតីតកីឡាករឆ្នើមរបស់បាល់ទាត់ថៃ នឹងក្លាយជាបេក្ខភាពសម្រាប់តំណែងនេះ។
ចែករំលែកអំពីការសម្រេចចិត្តខាងលើ លោក Piyapong Pew On បានបង្កការចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងនៅពេលប្រកាសថា នឹងលាលែងពីតំណែង បើសិនមិនអាចជួយឱ្យបាល់ទាត់ថៃបានចូលរួមប្រកួតនៅ World Cup។
«… ខ្ញុំបានត្រៀមខ្លួនរួចហើយសម្រាប់ការកាន់តំណែងប្រធាន FAT។ បើសិនសមាជិក សមាជិកាគាំទ្រ ខ្ញុំសន្យាចំពោះគ្រប់គ្នាថា នឹងបំពេញកាតព្វកិច្ចក្នុងរង្វង់បួនឆ្នាំ។ បើសិនក្រុមជម្រើសជាតិថៃមិនបានចូលរួម World Cup ខ្ញុំនឹងលាលែងពីតំណែង ហើយធ្វើកិច្ចការក្នុងវិស័យបាល់ទាត់ជាមួយនឹងតួនាទីផ្សេង» អតីតកីឡាករឆ្នើមរបស់ប្រទេសថៃ លោក Piyapong Pew On អះអាងដូច្នេះ។
លោក Piyapong Pew On បញ្ជាក់ថា លោកមិនប្រជែងដើម្បីមុខតំណែង ប៉ុន្តែលោកមានភាពម៉ឺងម៉ាត់ដោយរំពឹងថានឹងអភិវឌ្ឍ និងបង្កើតវប្បធម៌បាល់ទាត់ថៃទៅតាមស្មារតី «ភាពត្រឹមត្រូវ ភាពស្មោះត្រង់ តម្លាភាព និងមានការផ្ទៀងផ្ទាត់»។
លោក Piyapong Pew On ក៏ជាអ្នកដែលបានរិះគន់ទៅលើក្រុមគ្រូបង្វឹករបស់ក្រុមបាល់ទាត់ U22 ថៃ នៅក្នុងករណីវាយតប់គ្នាក្នុងការប្រកួតវគ្គផ្ដាច់ព្រ័ត្រនៅស៊ីហ្គេមលើកទី 32 រវាង U22 ថៃ និង U22 ឥណ្ឌូណេស៊ី កាលពីថ្ងៃ 16 ខែឧសភា 2023។
លោក Piyapong Pew On
«ករណីហិង្សាកើតឡើងក្នុងវគ្គផ្ដាច់ព្រ័ត្ររវាង U22 ថៃ និង U22 ឥណ្ឌូណេស៊ី។ នោះគឺជារឿងដែលកីឡាករថៃត្រូវរៀនសូត្រ ពិសេសគឺការគ្រប់គ្រងកំហឹង។ ប៉ុន្តែ នោះគឺជាបញ្ហាដែលមិនគួរកើតឡើង និងមិនអាចលើកលែងទោស នៅពេលក្រុមគ្រូបង្វឹកទាំងមូលសម្រុកចូលបង្កហេតុជាមួយឥណ្ឌូណេស៊ី។ ពួកគេគួរណាស់តែរារាំងកីឡាករក្មេងៗ តែបែរជាធ្វើឱ្យមានកំហុសដោយខ្លួនឯងទៅវិញ» លោក Piyapong Pew On ថ្លែងដូច្នេះ។
លោក Piyapong Pew On បន្ថែមថា «ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គេត្រូវតែផ្លាស់ប្ដូរគ្រូបង្វឹក ថៃត្រូវការមនុស្សហ្មត់ចត់ជាងដើម្បីដឹកនាំក្រុមកីឡាករក្មេង មិនដូច្នេះទេ យើងនឹងត្រូវបានបំផ្លាញដូចនៅក្នុងការប្រកួតផ្ដាច់ព្រ័ត្រនៅស៊ីហ្គេមលើកនេះ»។
លោក Piyapong Pew On អាចនឹងត្រូវប្រកួតប្រជែងដណ្ដើមតំណែងប្រធានសហព័ន្ធបាល់ទាត់ថៃ ជាមួយនឹងអតីតប្រធាន FAT លោក Worawee Makudi អាយុ 72 ឆ្នាំ។ កន្លងមក លោក Worawee Makudi ក៏បានបញ្ជាក់ថា នឹងឈរឈ្មោះជាបេក្ខភាពសម្រាប់តំណែងនេះជាថ្មី បើទោះផ្ទុយពីការកំណត់ដែលហាមបេក្ខភាពដែលមានអាយុលើសពី 70 ឆ្នាំ។ ប្រធាន FAT បច្ចុប្បន្នដែលត្រូវចប់អាណត្តិនៅខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ 2024 គឺលោក Somyot Poompanmoung៕
May 23, 2023
ផលប្រយោជន៍ដែលកម្ពុជាអាចទទួលបានពីស៊ីហ្គេមលើកទី 32
យោងតាមអ្នកជំនាញ កម្ពុជាចំណាយប្រាក់ជាង 100 លានដុល្លារអាម៉េរិក ដើម្បីរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍ប្រកួតកីឡាអាស៊ីអាគ្នេយ៍ (ស៊ីហ្គេម) ដោយ «មិនគិតថ្លៃ» ក្នុងបំណងលើកកម្ពស់កិត្តិនាមប្រទេសជាតិ ជំរុញសកម្មភាពវិនិយោគ និងទេសចរណ៍យូរអង្វេង។
កម្ពុជាចំណាយប្រាក់ប្រហែល 118 លានដុល្លារអាម៉េរិកសម្រាប់ស៊ីហ្គេមលើកទី 32 ក្នុងនោះមានប្រហែល 7 លានដុល្លារសម្រាប់ការស្នាក់នៅ ហូបចុករបស់ប្រតិភូកីឡានៃបណ្ដាប្រទេសដែលចូលរួមប្រកួត ព្រមទាំងមិនគិតថ្លៃសម្រាប់ការចូលទស្សនា និងការផ្សាយផ្ទាល់តាមទូរទស្សន៍។ នេះបើតាម សម្តេចពិជ័យសេនា ទៀ បាញ់ ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការពារជាតិ និងជាប្រធានគណៈកម្មាធិការជាតិរៀបចំការប្រកួតកីឡាអាស៊ីអាគ្នេយ៍លើកទី 32 (CAMSOC)។
ថ្លែងនៅក្នុងពិធីជួបជុំអ្នកសារព័ត៌មានអន្តរជាតិ នៅឯមជ្ឈមណ្ឌលព័ត៌មានកណ្ដាលនៃស៊ីហ្គេមលើកទី 32 កាលពីព្រលប់ថ្ងៃទី 14 ឧសភា ឯកឧត្តម ថោង ខុន រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងទេសចរណ៍កម្ពុជា និងជាអនុប្រធានអចិន្ត្រៃយ៍របស់ CAMSOC បានអះអាងថា ស៊ីហ្គេមលើកទី 32 គឺជាឱកាសល្អដើម្បីឱ្យកម្ពុជាផ្សព្វផ្សាយអំពីប្រទេសជាតិ ពិសេសគឺទេសចរណ៍ វប្បធម៌ និងទំនាក់ទំនងការបរទេស។
លោក អ៊ុច លាង អនុប្រធាននៃនាយកដ្ឋានសិក្សាអាស៊ី អាហ្វ្រិក និងមជ្ឈិមបូព៌ា នៃវិទ្យាស្ថានទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិកម្ពុជា យល់ថា ការសម្រេចចិត្តទទួលរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍ស៊ីហ្គេមលើកទី 32 និងគោលនយោបាយមិនគិតថ្លៃ បានរួមចំណែកបង្ហាញអំពីមុខមាត់ កេរ្តិ៍ឈ្មោះ និងការរីកចម្រើនថ្មីរបស់កម្ពុជា។ លោកបញ្ជាក់ថា ប្រការនេះបង្ហាញថា កម្ពុជាមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍ធំជាលក្ខណៈអន្តរជាតិ។
ប្រការនេះគឺផ្ទុយពីឆ្នាំ 2006 ដែលកាលណោះ រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានប្រកាសថា កម្ពុជាមិនអាចទទួលធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះស៊ីហ្គេមលើកទី 26 ហើយបានបដិសេធការអញ្ជើញឱ្យធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះសម្រាប់ស៊ីហ្គេមឆ្នាំ 2015។
ឯកឧត្តម ថោង ខុន រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងទេសចរណ៍កម្ពុជា និងជាអនុប្រធានអចិន្ត្រៃយ៍របស់ CAMSOC
មកដល់ឆ្នាំ 2015 ទើប គណៈកម្មាធិការជាតិអូឡាំពិកកម្ពុជា ប្រកាសជាលើកដំបូងស្ដីពីបំណងទទួលរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍ស៊ីហ្គេមលើកទី 32។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក កម្ពុជាក៏ចាប់ផ្ដើមត្រៀមខ្លួនសម្រាប់មហាព្រឹត្តិការណ៍នេះ។
ឆ្នាំ 2015 រាជរដ្ឋាភិបាលអនុម័តគម្រោងសាងសង់ពហុកីឡដ្ឋានជាតិមរតកតេជោដែលកាលណោះគ្រោងនឹងត្រូវចំណាយ 200 លានដុល្លារអាម៉េរិក។ គម្រោងនេះបានរួចរាល់ជាស្ថាពរកាលពីខែសីហា 2021 ដោយចំណាយប្រាក់អស់ប្រហែល 160 លានដុល្លារ។
ក្រៅពីការលើកកម្ពស់មុខមាត់ប្រទេសជាតិ ស៊ីហ្គេមលើកទី 32 ក៏នាំមកនូវផលប្រយោជន៍ចំពោះមុខ និងយូរអង្វែងសម្រាប់កម្ពុជាផងដែរ៕
May 15, 2023
ហេតុផលល្អៗ 10យ៉ាងដែលក្មេងត្រូវតែស្តាប់ និងអានរឿងព្រេងនិទាន
ការអប់រំកូន និងបង្ហាត់បង្រៀនកូនឱ្យធំឡើងក្លាយជាមនុស្សមានសីលធម៌ល្អ មានសុជីវធម៌ ចេះជួយយកអាសាអ្នកដទៃ និងចេះបែងចែករំលែកដល់មនុស្សជុំវិញខ្លួន អាណាព្យាបាល ឬឪពុកម្ដាយអាចធ្វើបានយ៉ាងងាយស្រួលតាមរយៈការអានសៀវភៅរឿងព្រេង ឬរឿងនិទានអប់រំឱ្យកូនស្ដាប់ និងដឹង ដែលបច្ចុប្បន្្ននេះមានច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ទាំងរឿងនិទានបែបអប់រំរបស់បរទេស និងរបស់ខ្មែរយើង។ ខាងក្រោមនេះគឺ ហេតុផលល្អៗ 10យ៉ាងដែលក្មេងត្រូវតែស្តាប់ និងអានរឿងព្រេងនិទាន ៖
1. រឿងនិទានជាថ្នាលបណ្តុះសីលធម៌នៅក្នុងជីវិត ៈ ក្នុងគ្រប់ជាតិសាសន៍ គ្រប់ភាសា ដូចជារបស់បរទេស ក៏មានរឿងនិទាន អ៊ីសុប(Aesop’s Fables រឿងនិទានបែបអប់រំប្រៀនប្រដៅ) ដែលកើតមានឡើងជាង 3ពាន់ឆ្នាំមកហើយ ឯរបស់ខ្មែរយើងក៏មានរឿងព្រេងនិទានចាស់ៗល្អៗជាច្រើនផងដែរ ដូចជារឿង មាយើង មហាសេដ្ឋី និងអ្នកស្រែ-ល-ដែលសុទ្ធតែប្រៀនប្រដៅពីសីលធម៌ល្អៗ និងការចេះជួយគ្នាទាំងអស់។
2. រឿងនិទានធ្វើឱ្យកុមារមានអារម្មណ៍ថា មិនមែនជាការបង្រៀន ដូចជារឿង រាជសីហ៍ និងសត្វកណ្តុរ ជាដើមគឺជាឧទាហរណ៍យ៉ាងច្បាស់លាស់ក្នុងការរស់នៅ ដែលយើងតែងតែប្រដៅក្មេងៗថា មនុស្សមាឌធំត្រូវចេះជួយមនុស្សមាឌតូចអ្នកមានត្រូវចេះជួយអ្នកក្រ។ តែរឿងនេះក៏បានប្រៀនប្រដៅថា មនុស្សមាឌតូចក៏ត្រូវចេះជួយយឹតយោងមនុស្សមាឌធំក្នុងលក្ខខណ្ឌដែលអាចជួយបានផងដែរ។
3. រឿងនិទាន គឺជាអ្វីៗច្រើនយ៉ាងនៅក្នុងជីវិត មិនមែនគ្រាន់តែជាការស្រមៃ មិនមែនគ្រាន់តែជាការនឹកឃើញឡើយ តែជារឿងពិតផ្ទាល់របស់ជីវិត។ រឿងនិទាន គឺជាស្ពានមួយសំខាន់ណាស់ និងល្អប្រពៃណាស់ ដែលមនុស្សធំតភ្ជាប់ទៅដល់កុមារ ធ្វើឱ្យមនុស្សធំអាចចូលទៅនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់កុមារបានយ៉ាងប៉ិនប្រសប់។
4. រឿងនិទានជាច្រើន បាននិយាយអំពីភាពជាមនុស្សថា ត្រូវតែធ្វើជាមនុស្សរឹងប៉ឹង ត្រូវធ្វើជាអ្នកនាំមុខក្នុងការដឹកនាំជីវិតខ្លួនឯង និងអ្នកឯទៀតឆ្ពោះទៅរកជីវិតដែលល្អប្រសើរឡើង។ ដូចជារឿង “ខ្លាឃ្មុំឈឺធ្មេញ” បានបង្រៀនយើងឱ្យដឹងថា បើបរិភោគអាហារដែលមានប្រយោជន៏នឹងធ្វើឱ្យមានសុខភាពល្អ ឬដូចជារឿង “កូនដំរីចិត្តល្អ” បានបង្រៀនកុមារៗឱ្យដឹងថា បើយើងជាក្មេងខូចខិលអាក្រក់ យើងនឹងគ្មានមិត្តភក្តិឡើយ។ សរុបទៅ រឿងនិទានទាំងអស់សុទ្ធតែបង្រៀនអំពី សីលធម៌ និងចរិយាធម៌ទាំងអស់។
5. រឿងនិទានខ្លះនិយាយពីរឿងវប្បធម៌ និងការរស់នៅ ជាការបើកចំហពិភពលោកនៃការរៀនយល់ដឹងដល់កុមារ ធ្វើឱ្យកុមារដឹងថា នៅទីណា មានវប្បធម៌រស់នៅរបៀបម៉េចជាដើម។
6. ដូចជាឧទាហរណ៍ក្នុងរឿង “ទន្សាយផ្អើលផ្លែព្នៅ” ជាដើម៖ សង្គមបច្ចុប្បន្ន ជាសង្គមផ្អើលផ្លែព្នៅ មិនបានទៅមើលចំណុចកើតហេតុដោយផ្ទាល់ថា តើវាមានរឿងអ្វីកើតឡើងនោះទេ តែរត់តាមគេតាមឯងសិន ផ្អើលទៅសិន រងគ្រោះថ្នាក់ទៅសិន រួចបានមកប្រាប់គ្នាជាក្រោយ។ល។ រឿងនេះវាស្ថិតនៅលើថា តើអាណាព្យាបាលអាចយកឧត្តមគតិរបស់រឿងមកប្រៀនប្រដៅក្មេងៗបានឬក៏អត់?។
7. រឿងនិទានសាងសម្ព័ន្ធភាពក្នុងក្រុមគ្រួសារ ៈ ទោះជាការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នានៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃបានសាងនូវសម្ព័ន្ធភាពដ៏ល្អរវាងឪពុកម្ដាយនឹងកូន ឬបងនឹងប្អូនបានមួយកម្រិតហើយមែនក៏ដោយ តែបើយើ់ងមានសាច់រឿងដែលស្តាប់ទៅហើយមានអារម្មណ៍រីករាយ មានពាក្យសម្ដីពីរោះៗ នោះវានឹងរឹតតែអូសទាញចិត្តកុមារៗក្នុងការស្តាប់កាន់តែខ្លាំងឡើងទៀត។
8. ឧបមាថា អ្នកម្តាយម្នាក់មានរឿងនិទានអ៊ីសុប(Aesop’s Fables)នៅក្នុងចិត្ត គាត់នឹងបង្រៀនកូនបានគ្រប់រឿងថា នឹងត្រូវរស់នៅយ៉ាងម៉េច? ត្រូវធ្វើខ្លួនយ៉ាងម៉េចឱ្យមានវិន័យ?។ គឺអាចនិយាយរឿងនិទានបានជារឿយៗ មិនចាំបាច់អង្គុយប្រដៅម្តងមួយដំណាក់កាល ឬម្ដងមួយរឿងឡើយ។
9. ពេលនិយាយរឿងនិទានឱ្យកូនស្ដាប់ កូននឹងនៅនែបនិត្យជាមួយអ្នកម្តាយ ៈ មុនពេលគេង គឺជាអំឡុងពេលដ៏អស្ចារ្យណាស់ ព្រោះជាពេលវេលាសប្បាយៗ អ្នកម្តាយបាននិយាយជាមួយកូន បាននិទានរឿង បានចាប់ដៃកូន អោបកូនខណៈពេលនិទានរឿង ហើយកូនក៏នឹងបានដឹងពីសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលម្តាយផ្តល់ឱ្យនោះទៀតផង។
10. ការនិយាយរឿងនិទាន គឺជាការសាងសម្ព័ន្ធភាពដ៏ល្អមួយនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារ ជាការចំណាយដើមទុនតិចបំផុត តែបានទទួលផលប្រយោជន៍ខាងបញ្ញាច្រើនបំផុត ដូច្នេះលោកឪពុក អ្នកម្តាយគួរចំណាយពេលនិទានរឿងឱ្យកូនស្តាប់ ព្រោះអ្វីដែលទទួលបាននោះវាច្រើនលើសលប់អស្ចារ្យណាស់ (អ្នកគ្រូ ឆវី ក៏ជឿថា អ៊ីចឹងដែរ…)៕
November 19, 2020
6តម្រូវការផ្នែកផ្លូវចិត្តរបស់កូន ដែលឪពុកម្ដាយត្រូវតែឱ្យ
សេចក្ដីត្រូវការផ្នែកផ្លូវចិត្តរបស់កុមារ មានភាពខុសប្លែកពីគ្នាខ្លះៗទៅតាមវ័យរបស់ពួកគេ តែអាចសរុបបែបត្រួសៗបានថា រឿងតទៅនេះមានភាពចាំបាច់ និងជាតម្រូវការសម្រាប់កុមារគ្រប់រូប។
1 . សេចក្ដីស្រឡាញ់ ភាពកក់ក្ដៅ
កុមារមានអារម្មណ៍ចង់ឱ្យឪពុកម្ដាយ ឬអ្នកចិញ្ចឹមមើលថែស្រឡាញ់រូបគេ មានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនឯងគឺជាសេចក្ដីត្រូវការ និងមានតម្លៃសម្រាប់ឪពុកម្ដាយ មានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនឯងត្រូវបានទទួលស្គាល់។ អាណាព្យាបាលមិនគួរធ្វើឱ្យកុមារមានអារម្មណ៍ថា ឪពុកម្ដាយស្អប់រូបគេ មិនចូលចិត្តរូបគេ ស្រឡាញ់លម្អៀង បដិសេធ ឬមិនត្រូវការ ជាចំណែកដែលលើស បង្ខំចិត្តចិញ្ចឹមរូបគេ និងមិនគួរធ្វើឱ្យមានអារម្មណ៍ថា រូបគេមានចំណុចខ្សោយ ឬតូចចិត្តតូចថ្លើមឡើយ។ អាកប្បកិរិយារបស់មនុស្សធំមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងលើផ្លូវចិត្តរបស់កុមារ ដូច្នេះរឿងសំខាន់ដែលចង់និយាយដល់នោះគឺ កុមារត្រូវការសេចក្ដីស្រឡាញ់យ៉ាងស័ក្តិសម មិនមែនស្រឡាញ់ខ្លាំងយ៉ាងគ្មានព្រំដែន ដូចជា តាមចិត្តគ្រប់បែបយ៉ាងដោយគ្មានហេតុផល រហូតធ្វើឱ្យក្លាយជាមនុស្សតាមតែចិត្តខ្លួនឯងគ្រប់ពេលវេលា មិនអាចអត់ធន់ជាមួយសភាវដែលមនុស្សប្រក្រតីធម្មតាអត់ធន់បាន រហូតក្លាយជាចំណុចមិនល្អខាងបុគ្គលភាពនោះទេ។
2 . ជំរុញវិវឌ្ឍនាការយ៉ាងស័ក្តិសម
ការជំរុញវិវឌ្ឍនាការដែលស័ក្តិសមនេះ អាស្រ័យលើវ័យរបស់កុមារ ដូចជា វ័យទារកកើតដំបូងត្រូវការ ការព បី ការប៉ះពាល់ ការញញឹម ការជជែកនិយាយជាមួយដើម្បីឱ្យបានឮសំឡេង។ ដល់ធំឡើងក៏ត្រូវការថែមឡើង ដូចជា ការលេង ការជជែកនិយាយ របស់លេងដែលស័ក្តិសមនឹងវ័យ ក៏នឹងជួយជំរុញបានល្អដែរ។ សម្រាប់ក្មេងក្នុងខួប 1ឆ្នាំដំបូង ដើម្បីជំរុញការបានឮ ការប្រើខ្សែភ្នែក គួរប្រើរបស់លេងដែលមានចលនា និងមានពណ៌ស្រស់ៗ និងមានសំឡេង។ លុះធំឡើងទៀត កុមារនឹងត្រូវការការជំរុញដើម្បីបង្កើនការធ្វើចលនា គួរប្រើប្រាស់សាច់ដុំផ្នែកផ្សេងៗ ដូចជាការប្រើម្រាមដៃ ការប្រើម្រាមជើង និងផ្សេងៗទៀត។ ការជំរុញផ្សេងៗនេះមានលទ្ធផលខាងផ្លូវចិត្តដែលទទួលបាន គឺកុមារនឹងមានអារម្មណ៍បានទទួលសេចក្ដីស្រឡាញ់ ការចាប់អារម្មណ៍ និងដែលសំខាន់គឺ បានជំរុញអារម្មណ៍ចង់ដឹងចង់ឃើញ ចាប់អារម្មណ៍ចំពោះបរិស្ថានជុំវិញ មានអារម្មណ៍សប្បាយ ចង់ពិសោធ ចង់សាកល្បងធ្វើ ធ្វើឱ្យមានអារម្មណ៍ថាមានភាពជឿជាក់ក្នុងចិត្ត ហ៊ានសម្ដែងចេញតាមនោះដែរ។
3 . អារម្មណ៍កក់ក្ដៅ និងសុវត្ថិភាព
អារម្មណ៍កក់ក្ដៅ និងសុវត្ថិភាពរបស់កុមារបានមកពីបរិស្ថានជុំវិញខ្លួន ជាពិសេសឪពុកម្ដាយ។ បើឪពុកម្ដាយមានសម្ព័ន្ធភាពល្អចំពោះគ្នា គ្រួសារមានសេចក្ដីសុខស្ងប់ស្ងាត់ កុមារនឹងមិនមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចថា នឹងត្រូវបោះបង់ចោលឡើយ។ ជាញឹកញាប់គេរកឃើញថា ក្មេងមានអាការខាងផ្លូវកាយ ដូចជាឈឺក្បាល ឈឺពោះដោយគ្មានជំងឺខាងរាងកាយជាមូលហេតុឡើយ តែបែរជាពាក់ព័ន្ធនឹងពេលដែលកុមារកើតមានអារម្មណ៍ធុញថប់តានតឹង មានអារម្មណ៍ខ្លាចពេលដែលឃើញឪពុកម្ដាយឈ្លោះគ្នា វាយតប់គ្នា ឬកំពុងជិតលែងលះគ្នា។ ក្រៅពីនោះ កុមារនៅត្រូវការមានអារម្មណ៍ថា មនុស្សធំអាចការពាររូបគេបាន មិនបណ្ដោយឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់លើរូបគេ។ កុមារគួរតែបានទទួលការការពារពីគ្រោះថ្នាក់ខាងរាងកាយ ដូចជាឧប្បត្តិហេតុផ្សេងៗ និងគួរតែបានទទួលការការពារមិនឱ្យប៉ះពាល់ដល់ផ្លូវចិត្តធ្ងន់ធ្ងរ ដូចជា ទិដ្ឋភាពគ្រោះថ្នាក់ដែលគួរឱ្យភ័យរន្ធត់ខ្លាំង ទិដ្ឋភាពពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងផ្លូវភេទដែលមិនសមរម្យ ជាដើម និងគួរត្រៀមកាយ ត្រៀមចិត្តដល់កុមារសម្រាប់ហេតុការណ៍សំខាន់ៗ ដូចជា ការមានប្អូន ឬការវះកាត់ ជាដើម។
4 . ពាក្យណែនាំ និងការគាំទ្រ
កុមារត្រូវការពាក្យណែនាំ ឬការចង្អុលបង្ហាញអំពីមនុស្សធំថា អ្វីជាអ្វី ដូចជា តួនាទីដែលស័ក្តិសមតាមភេទរបស់ក្មេងប្រុស ឬក្មេងស្រី ការប្រតិបត្តិខ្លួនក្នុងសង្គម តម្លៃនៃការនិយម រហូតទៅដល់វប្បធម៌ប្រពៃណីផ្សេងៗ និងគួរផ្ដល់ការគាំទ្រជួយយកអាសាក្នុងរឿងផ្សេងៗដែលមើលឃើញថាសមរម្យ ដូចជា កិច្ចការងារដែលកុមារត្រូវការបំពេញ អាចជួយលើផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ ឬជួយរកវត្ថុឧបករណ៍ជួយក្នុងការប្រើគំនិត ជាដើម។
5 . ភាពជាបលាប់ជានិរន្តរ៍ និងការមានព្រំដែន
ទាំង 2យ៉ាងមានភាពសំខាន់ក្នុងការធ្វើឱ្យកុមាររៀនយល់ដឹងថា អ្វីត្រូវ អ្វីខុស អ្វីធ្វើបាន ឬមិនបាន មិនច្របូកច្របល់ខាងការគិត និងការប្រតិបត្តិ។ ច្បាប់ទម្លាប់ដែលប្រើ គួរតែមានហេតុផល និងមានការប្រតិបត្តិយ៉ាងជាប់លាប់តាំងពីដើមដល់ចប់ ដូចជា មិនឱ្យពាក់ស្បែកជើងចូលផ្ទះ ព្រោះនឹងធ្វើឱ្យផ្ទះកខ្វក់ ជាដើម ក៏គួរតែធ្វើបែបហ្នឹងជារៀងរហូត មិនមែនពេលមានអ្នកបម្រើក្នុងផ្ទះក៏ពាក់បាន ឬពេលម្ដាយជូតសម្អាតផ្ទះដោយខ្លួនឯង ក៏ពាក់មិនបាន ឬដូចជា ថ្ងៃមួយ មិនព្រមអនុញ្ញាតឱ្យធ្វើរឿងអ្វីមួយ តែដល់ថ្ងៃក្រោយមកទៀត បែរជាអនុញ្ញាតឱ្យធ្វើទៅវិញ ជាដើម។
មនុស្សធំមួយចំនួនមិនប្រាកដនៅក្នុងចិត្តថា អ្វីដែលគួរហាមក្មេង អ្វីមិនគួរហាម ខ្លាចបណ្ដោយតាមចិត្តពេក ឬតឹងរ៉ឹងខ្លាំងជ្រុលពេក ជាដើម ដូច្នេះចូរប្រកាន់យកគោលការណ៍ងាយៗ 3យ៉ាងដែលកុមារមិនអាចធ្វើបានយ៉ាងពិតប្រាកដគឺ ៈ
- ការធ្វើបាបខ្លួន(វាយតប់ខ្លួនឯង) រួមទាំងការលេងដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ ដូចជាលេងវត្ថុមុតស្រួចជាដើម។
- ការធ្វើបាប(វាយតប់)អ្នកដទៃ។
- ការបំផ្លាញវត្ថុរបស់របរ។
6 . ផ្ដល់ឱកាសឱ្យប្រើថាមពលក្នុងការច្នៃបង្កើត
វ័យកុមារ ជាវ័យដែលមានកម្លាំងថាមពលក្នុងខ្លួនខ្លាំង កុមារត្រូវការបានទទួលឱកាសឱ្យប្រើប្រាស់ថាមពលទៅលើការច្នៃបង្កើត ដូចជាការលេង ការហាត់ប្រាណក្នុងការលេងកីឡាផ្សេងៗ មានមានកិច្ចការងារផ្សេងៗដែលស័ក្តិសម។ បើមនុស្សធំមើលមិន
ឃើញភាពសំខាន់ពីចំណុចនេះ អាចត្រូវការឱ្យកុមារនៅយ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់រៀបរយជាប់រហូតនោះ អាចនឹងធ្វើឱ្យកុមារក្លាយជាក្មេងមានសម្ពាធក្នុងចិត្ត មិនហ៊ានបង្ហាញចេញ ស្ពឹកស្រពន់ ខ្ជិលច្រអូស មិនរួសរាយស្រស់ថ្លា គ្មានគំនិតចាប់ផ្ដើមល្អៗក្នុងការច្នៃបង្កើត៕
November 6, 2020
សាស្ត្រាចារ្យ ព្រឿង ឈៀង៖ ប្រជាជនខ្មែរគួរស្គាល់ពីគ្រឹះនៃវប្បធម៌ជាជាងផ្អើលតាមស្ថានការណ៍
«វប្បធម៌រលត់ ជាតិរលាយ វប្បធម៌ពណ្ណរាយ ជាតិថ្កើងថ្កាន» ជាឃ្លាដែលបុព្វបុរសខ្មែរយើង ចង់បង្ហាញពីតម្លៃរបស់វប្បធម៌ដែលមានតម្លៃមិនអាចកាត់ថ្លៃបានសម្រាប់សង្គមជាតិ។ ជាស្ថានភាពជាក់ស្តែងគេសង្កេតឃើញថា យុវជនកម្ពុជានាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ចាប់ផ្តើមមានការចាប់អារម្មណ៍លើស្ថានការណ៍នានាដែលពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហាវប្បធម៌ហើយ តែសកម្មភាពទាំងអស់នោះហាក់មានភាពសកម្មបានតែក្នុងរយៈពេលខ្លីប៉ុណ្ណោះ។
ទីប្រឹក្សាក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ និងជាសាស្រ្តាចារ្យ ឯកឧត្តម ព្រឿង ឈៀង បានលើកឡើងនៅក្នុងការជជែកពិភាក្សារបស់កម្មវិធី The Perspectives Cambodia ថា វប្បធម៌ពិតជាមានតម្លៃខ្លាំងណាស់សម្រាប់សង្គមមួយ ឬអាចនិយាយបានថា វប្បធម៌ជាព្រលឹងនៃជាតិសាសន៍មួយដែលប្រជាជនគ្រប់រូប ជាពិសេសយុវជនត្រូវព្យាយាមស្វែងយល់ឱ្យច្បាស់។ មានយុវជនមួយចំនួនធំមិនទាន់ស្គាល់ច្បាស់ពីគ្រឹះនៃវប្បធម៌ខ្លួនឯងនៅឡើយទេ។ ពួកគេមិនទាន់ស្គាល់ពីប្រវត្តិ លក្ខណៈពិសេស និងចំណុចលម្អិតនៃទម្រង់សិល្បៈ ក៏ដូចជាផ្នែកសំខាន់ផ្សេងៗទៀតនៃវប្បធម៌ខ្មែរនៅឡើយទេ ដែលជាហេតុធ្វើឱ្យពួកគេធ្វើសកម្មភាពដើម្បីវប្បធម៌តែក្នុងរយៈពេលខ្លីប៉ុណ្ណោះ។
ឯកឧត្តម ព្រឿង ឈៀង បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «យុវជនបច្ចុប្បន្នគួរព្យាយាមស្វែងយល់ពីគ្រឹះនៃវប្បធម៌របស់ជាតិខ្លួនជាមុនសិន មុននឹងធ្វើការអភិវឌ្ឍមរតកវប្បធម៌ និងធ្វើសកម្មភាពវប្បធម៌នានាដើម្បីសង្គមរបស់យើង»។
ព្រឹទ្ធាចារ្យផ្នែកវប្បធម៌ខាងលើបានលើកឡើងផងដែរថា យើងត្រូវស្គាល់ខ្លួនឯងឱ្យច្បាស់ ហើយធ្វើការគាំទ្រវប្បធម៌ជាតិខ្លួនឯងឱ្យបានខ្ជាប់ខ្ជួន ជាជាងការផ្អើលតាមស្ថានការណ៍ដែលកើតមានឡើង ដូចជាការឃើញបណ្តាប្រទេសនានាដាក់ទម្រង់សិល្បៈដែលស្រដៀងខ្មែរចូលក្នុងបេតិកភណ្ឌពិភពលោក យើងមានការភ្ញាក់ផ្អើលតាម តែយើងមិនព្រមស្វែងយល់ពីចំណុចលម្អិតនៃទម្រង់សិល្បៈខ្លួនឯង និងមិនសូវគាំទ្រ៕
June 30, 2017