Tag: មេរោគ

  • រុក្ខជាតិ​ដែល​អាច​ប្រាប់អ្នក​​អំពី​កន្លែង​មាន​មាស

    រុក្ខជាតិ​ដែល​អាច​ប្រាប់អ្នក​​អំពី​កន្លែង​មាន​មាស

    អណ្ដូង​រ៉ែ​ជា​ច្រើន​ត្រូវ​បាន​រក​ឃើញ​ដោយ​សារ​រុក្ខជាតិ​មួយ​ប្រភេទ​ដែល​ដុះ​នៅ​លើ​សមុទ្រ​ខ្សាច់​ នោះ​គឺរុក្ខជាតិ​ឈ្មោះ Desert Trumpet ដែល​អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ​ហៅ​ថា Eriogonum inflatum។ រុក្ខជាតិ​នេះ​​តែង​តែ​ដុះ​នៅ​តំបន់​ដែល​សម្បូរ​រ៉ែ​ ក្នុង​នោះ ស្លឹក និង​មែក​របស់​ពួក​វា​អាច​ស្រូប​យក​មាស​។

    Desert Trumpet គឺជា​រុក្ខជាតិ​​ប្រភេទ​ស្មៅ​ដែល​មាន​កម្ពស់​រហូត​ដល់​មួយ​ម៉ែត្រ​ ​មាន​ពណ៌​បៃតង​ចាស់ ចំណែក​ផ្នែក​ខាង​លើ​មាន​សភាព​ប៉ោង​។ ផ្កាយ​របស់​វា​មាន​ពណ៌​លឿង និង​រីក​ជា​កញ្ចុំ​។ រុក្ខជាតិ​នេះ​ក៏​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​ក្នុង​ការ​ព្យាបាល​ជំងឺច្រើន​មុខ​ រួម​មាន​ដូច​ជា ផ្ដាសាយ របួស​មាន​មេរោគ រាក​រូស ក្រពះ ឈឺ​សាច់​ដុំ និង​ជំងឺ​ស្វាយ​ជា​ដើម​។

    យោង​តាម​អ្នក​ស្រាវ​ជ្រាវ​អំពី​សមុទ្រ​ខ្សាច់ Desert Trumpet គឺជា​សញ្ញា​ដែល​បង្ហាញ​ថា មាន​មាស​នៅ​ក្បែរ​នោះ​។ ដោយ​សារ​តែ​សមត្ថភាព​ស្រូប​យក​សារធាតុ​មាស រុក្ខជាតិ​នេះ​អាច​រីក​លូត​លាស់​ខ្លាំង​នៅតំបន់​ដែល​សម្បូរ​រ៉ែ​មាស​។

    ដូច្នេះ​ហើយ បើ​សិន​អ្នក​កំពុង​ស្វែង​រក​មាស​នៅ​លើ​តំបន់​សមុទ្រ​ខ្សាច់ ឬ​វាល​ខ្សាច់​ធំ សូម​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ទៅ​លើ​រុក្ខ​ជាតិ Desert Trumpet​។ ពួក​វា​អាច​នាំ​អ្នក​ទៅ​កាន់​កន្លែង​មាន​មាស ឬ​រ៉ែ​មាស​។

  • ទំពាំង​ឫស្សី​មាន​ប្រូតេអ៊ីន​ស្មើ​នឹង​ទឹក​ដោះ​គោ

    ទំពាំង​ឫស្សី​មាន​ប្រូតេអ៊ីន​ស្មើ​នឹង​ទឹក​ដោះ​គោ

    ​ក្រុម​អ្នក​វិទ្យាសាស្ត្រ​ចិន​ យល់​ថា ទំពាំង​ឫស្សីអាច​​ដើរ​តួនាទី​សំខាន់​នៅ​ក្នុង​ការ​ផ្គត់​ផ្គង់អាហារ​យូរ​អង្វែង និងមាន​ជីវជាតិ​សម្រាប់​ប្រជាជន​ទូទាំង​សកល​លោក​។

    ទំពាំង​ឫស្សី​ពិត​ជា​មានអត្ថ​ប្រយោជន៍​ពិសេស​សម្រាប់​សុខភាព ព្រោះ​​វា​មាន​ផ្ទុក​ប្រូតេអ៊ីន​ច្រើន​ ដូច​ទៅ​នឹង​ទឹក​ដោះ​គោ​។ នេះ​បើ​តាម​អត្ថបទ​សារព័ត៌មាន​មួយ​ដែលបាន​​ចុះ​ផ្សាយ​លើ​ទស្សនាវដ្ដី​ និន្នាការ​វិទ្យាសាស្ត្រ និង​បច្ចេកវិទ្យា​អាហារ​ (Trends in Food Science & Technology) កាល​ពី​ពេល​ថ្មី​ៗ​កន្លង​ទៅ​នេះ​។

    លោក Wu Liangru ដែល​ជា​អ្នក​ស្រាវ​ជ្រាវ​នៅ​មជ្ឈមណ្ឌលជាតិ​​ស្រាវ​ជ្រាវ​ទំពាំង​ឫស្សី​ចិន បាន​និយាយ​ថា​ ទំពាំង​ឫស្សី​អាច​ជា​អាហារ​សំខាន់​មួយ​ប្រភេទ​នា​ពេល​អនាគត​។ អត្ថបទ​លើ​ទំព័រ Trends in Food Science & Technology សរសេរ​ថា «ទំពាំង​នាំ​មក​នូវ​ប្រភព​អាហារ​ស្ថិរភាព ផ្ដល់​ឱកាស​ដល់​ពាណិជ្ជកម្ម និង​ការ​នាំ​ចេញ​ ​អាច​រួម​ចំណែក​​ទៅ​ក្នុង​កំណើន​សេដ្ឋកិច្ច​ក្នុង​ស្រុក»​។

    ទំពាំង​ផ្ដល់​អាស៊ីត​អាមីនេ​ចាំបាច់​ចំនួន 7 ក្នុង​ចំណោម​ 9 ដែល​មនុស្ស​ត្រូវ​ការ​។ ជាក់​ស្ដែង ​អាស៊ីត​អាមីនេ​ក្នុង​ទំពាំង​មានបរិមាណ​​ខ្ពស់​ជាង​បណ្ដា​មើម​មួយ​ចំនួន​ មាន​ដូច​ជា ការ៉ុត ស្ពៃ​ក្ដោប និង​ភ្លៅ​កង្កែប​ជា​ដើម​។ ក្រៅ​ពី​នេះ ទំពាំង​ក៏មាន​ផ្ទុក​ជាតិ​ដែក​ច្រើន​ជាង​ល្ពៅ និង​ស្ពៃ​ពួយ​ឡេង (spinach) ផងដែរ​។

    ទំពាំង​ឫស្សី​ខ្ចី​ក៏​ជា​ប្រភព​ផ្គត់​ផ្គង់​ជាតិសរសៃ​ដ៏​ច្រើន​ មាន​ជាតិ​ខ្លាញ់​តិច ព្រម​ទាំង​មាន​ផ្ទុក​វីតាមីន​ច្រើន​ប្រភេទ​ទៀត​ផង។ ទន្ទឹម​នឹង​នេះ ការ​ស្រាវ​ជ្រាវ​ក៏​បាន​រកឃើញ​ថា ទំពាំង​មាន​សមត្ថភាព​ទប់​ស្កាត់​បញ្ហា​លើស​ខ្លាញ់​ ឡើង​ទម្ងន់​ លើស​ជាតិ​ស្ករ និងជំងឺ​​មហា​រីក​ ហើយ​អាច​ទប់ទល់​នឹង​អុកស៊ីតកម្ម​ និង​កម្ចាត់​មេរោគ​ផងដែរ​។

    ទំពាំង​ឫស្សី​អាច​ត្រូវ​បាន​កែ​ច្នៃ​ទៅ​តាម​វិធី​ផ្សេងៗ​ ក្នុង​នោះ​មាន​ជា​អាទិ៍ ទំពាំងជ្រក់ ទំពាំងក្រៀម ទឹក​ទំពាំង​កៀប​ និង​ម្សៅទំពាំង​ ឬ​ចម្អិន​ជា​អាហារ​ដូច​ទៅ​នឹង​បន្លែ​ដទៃ​។ល។

    ការ​សិក្សា​ស្រាវជ្រាវ​បាន​ឱ្យ​ដឹង​ថា ក្នុង​ចំណោម​ឫស្សី​ 800 ប្រភេទ​ដែល​ត្រូវ​បាន​រកឃើញ​នៅ​ប្រទេស​ចិន​ គឺ​មាន​តែ​ 153 ប្រភេទ​ប៉ុណ្ណោះ​ដែល​អាច​បរិភាគ​បាន​​។

  • គេច​ផុត​ពី​ក្ស័យ​ធន​ ដោយ​សារគំនិត​ចិញ្ចឹម​អយស្ទើរ​លើ​គោក

    គេច​ផុត​ពី​ក្ស័យ​ធន​ ដោយ​សារគំនិត​ចិញ្ចឹម​អយស្ទើរ​លើ​គោក

    (ជប៉ុន) – វិះ​ក្ស័យ​​ធន​ព្រោះ​តែ​ជនជាតិ​ជប៉ុន​មិន​ហ៊ាន​បរិភោគ​អយស្ទើរ​នៅ​ក្នុង​វិបត្តិ​សុខភាព​កាល​ពី​ឆ្នាំ 2006​ ក្រុម​ហ៊ុន​ General Oyster ក៏​នឹក​ឃើញ និង​ងាក​ទៅ​​ចិញ្ចឹម​សត្វ​សមុទ្រ​នេះ​នៅ​លើ​ដីគោក​ ដើម្បី​ផ្ដាច់​ចេញ​ពី​ប្រភព​ជំងឺ​។

    យោង​តាម Le Monde នៅ​លើ​កោះ​ Kumejima ដែល​ស្ថិត​នៅ​ភាគ​ខាង​ត្បូង​ប្រទេស​ជប៉ុន «បដិវត្តន៍​នៃ​ការ​ចិញ្ចឹម​អយស្ទើរ» មួយ​កំពុង​កើត​ឡើង។ នៅមិន​ឆ្ងាយ​ពី​ឆ្នេរ​សមុទ្រ មាន​បណ្ដុំ​អគារ​គ្រោង​ដែក​ ផ្ទះ​កញ្ចក់ដែលមាន​អាង​ទឹក និង​សំណង់បេតុង​ដ៏​ចម្លែក​ជា​ច្រើន​។

    បណ្ដុំ​ហេត្ថារចនា​សម្ព័ន្ធ​នេះ​គឺជា​កម្មសិទ្ធិ​របស់ GO Farm ដែល​ជា​ក្រុម​ហ៊ុន​បុត្រ​សម្ព័ន្ធ​របស់ General Oyster (GO)។ ពួក​គេ​កំពុង​ប្រើប្រាស់​ទឹក​សមុទ្រ​ជ្រៅ​ដើម្បី​ចិញ្ចឹម​អយ​ស្ទើរ​នៅ​​លើ​ដីគោក​ ជំនួស​ឱ្យ​ការ​ចិញ្ចឹម​នៅ​លើ​សមុទ្រ​ដូច​ប្រពៃណី​។

    GO ឱ្យ​ដឹង​ថា ពួក​គេ​ត្រូវ​ចំណាយ​ពេល​ 10 ឆ្នាំ ដើម្បី​រក​បច្ចេក​ទេស​ចិញ្ចឹម​អយស្ទើរ​លើ​ដីគោក​ ដែល​ហៅ​ថា «អយស្ទើរ​ទី 8 2.0»​។ យោង​តាម​ក្រុម​ហ៊ុន​ ឧបសគ្គ​ធំ​របស់​វិធី​សាស្ត្រ​នេះ​គឺ​ការ​ផ្គត់​ផ្គង់​ទឹក និង​ចំណី​​ឱ្យ​បាន​គ្រប់​គ្រាន់ និង​គ្រប់គ្រង​សីតុណ្ហភាព​ឱ្យ​បាន​ល្អ ប៉ុន្តែត្រូវ​ចំណាយ​ទាប​។ នៅ​ប្រទេស​ជប៉ុន និង​សហរដ្ឋ​អាម៉េរិក វិធី​ចិញ្ចឹម​អយស្ទើរ​លើ​ដីគោក​របស់​ពួក​គេ​ មាន​ប័ណ្ណ​ប៉ាតង់​រួច​ទៅ​ហើយ​។

    គំនិត​ស្ដី​ពី​ការ​ចិញ្ចឹម​អយស្ទើរ​លើ​ដី​គោក​បាន​កើត​ឡើង​នៅ​ពេល General Oyster ស្ថិត​នៅ​ក្បែរ​មាត់​ជ្រោះ​នៃ​ការ​ដួល​រលំ​។ ឆ្នាំ 2003 ពួក​គេ​បើក​ហាង​អយស្ទើរ​នៅ​​ក្នុង​ខណ្ឌ Akasaka នៃ​រាជធានី​តូក្យូ​។ ពួក​គេ​ជោគ​ជ័យ​ដល់​ថ្នាក់​បាន​ពង្រីក​សាខា​នៅ​ពាស​ពេញ​ផ្ទៃ​ប្រទេស​ជប៉ុន​​ ហើយ​មក​ដល់​បច្ចុប្បន្ន​ក៏​នៅ​សល់ 26 ហាង​។

    ក៏ប៉ុន្តែ មក​ដល់​ឆ្នាំ 2006 បណ្ដា​កសិដ្ឋាន​ចិញ្ចឹម​អយស្ទើរ​នៅ​ជប៉ុន​ ត្រូវ​រង​ផល​ប៉ះពាល់​ដោយ​សារ​រោគ​រាត​ត្បាត norovirus​។ អតិថិជន​ដែល​បាន​បរិភោគ​អយស្ទើរ​ត្រូវ​ធ្លាក់ខ្លួន​ឈឺ ធ្វើ​ឱ្យ​ហាង​របស់ GO ស្ងាត់​ជ្រងំ។ ពុំ​មាន​ហាង​ណា​មួយ​ជាប់​ទាក់​ទិន​នឹង​រោគ​រាត​ត្បាត ប៉ុន្តែ​ប្រាក់​ចំណូល​របស់ GO នៅ​តែ​ថយ​ចុះ​ បណ្ដាល​ឱ្យ​ក្រុម​ហ៊ុន​នេះ​មាន​ហានិភ័យ​ត្រូវ​ក្ស័យ​ធន​។

    ជំនួស​ឱ្យ​ការ​បោះបង់​អាហារ​ធ្វើ​ពី​អយស្ទើរ GO ខំ​រក​វិធី​ដើម្បី​មាន​ប្រភព​ផ្គត់​ផ្គង់​ប្រកប​ដោយ​ភាព​ម្ចាស់​ការ​ផ្នែក​សុវត្ថិភាព​។ Kyoko Washiashi បច្ចុប្បន្ន​ជាអ្នក​គ្រប់​គ្រងរបស់ GO ​នៅ​ Kumejima ឱ្យ​ដឹង​ថា កាល​ពី​ឆ្នាំ 2006 «យើង​ពឹង​ផ្អែក​លើ​អ្នក​ផលិត​។ យើង​មិន​អាច​ធ្វើ​អ្វី​បាន ដូច្នេះ​ក៏​សម្រេច​ចិត្ត​ចិញ្ចឹម​អយស្ទើរ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង»​។

    នៅ​ជប៉ុន អយស្ទើរ​ត្រូវ​បាន​ចិញ្ចឹម​ផ្ទាល់​នៅ​ឈូងសមុទ្រ​ ដោយ​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​ទ្រុង​មាន​ពោង​បណ្ដែត​ជា​ដើម​។ ពួក​វា​អាច​ត្រូវ​បាន​បាញ់​ពន្លឺ​អ៊ុលត្រាវីយូឡេ ឬ​បាញ់​ពពុះ​ទឹក​ដើម្បី​កម្ចាត់​កាក​សំណល់​អាក្រក់​។ ប៉ុន្តែ វិធី​នេះ​មិន​អាច​ធានា​បាន​ទាំង​ស្រុង​នូវ​សុវត្ថិភាព​ ដូច្នេះ​ហើយ​ទើប​មេរោគ​ ពេល​ខ្លះ​នៅ​តែ​អាច​មាន​ក្នុង​សាច់​អយស្ទើរ​។

    ដូច្នេះ​ GO ក៏​សម្រេច​ចិត្ត​ចិញ្ចឹម​នៅ​លើ​ដីគោក ដើម្បី​គេច​ពី​មេរោគ​នៅ​ក្នុង​ទឹក​សមុទ្រ​រាក់​ៗ។ ពួក​គេ​អភិវឌ្ឍ​វិធី​សាស្ត្រ​ចិញ្ចឹម​មួយ​ដែល​មាន​ពីរ​ជំហាន។ ដំណាក់​កាល​ដំបូង​ និង​ដំណាក់​កាល​អាច​លក់​បាន​ គឺជា​អយស្ទើរ​ត្រាំក្នុង​ទឹក​សមុទ្រ​ជ្រៅ​នៅ​លើដីគោក ក្នុង​រយៈ​ពេល​ខ្លី​ ហៅ​ថា «អយស្ទើរ​សមុទ្រ​ទី 8 1.0»​។

    ចាប់​ពី​ខែកក្កដា 2014 GO យក​ទឹក​សមុទ្រ​ពី​ជម្រៅ​ជាង 200 ម៉ែត្រ ជា​ទី​ដែល​កម្រ​មាន​វីរុស មក​កាន់​អាង​​។ អយស្ទើរ​នឹង​ត្រូវ​បាន​ត្រាំ​ក្នុង​អាង​ទឹក​សមុទ្រ​នេះ​ក្នុង​រយៈ​ពេល 48 ម៉ោង​ ដើម្បី​កម្ចាត់​បាក់តេរី ដូច​ជា​ E. coli និង Vibrio ទៅ​តាម​ស្ដង់ដា​របស់​ក្រុម​ហ៊ុន​ ដែល​តឹង​រ៉ឹង​ជាង​ច្បាប់​របស់​ជប៉ុន​។

    វិធីសាស្ត្រ​ខាងលើ​​បាន​ជួយ​ឱ្យ GO អាច​ប្រើ​ប្រាស់​អយស្ទើរ​ជាង 6 លាន​ក្បាល​ជារៀង​រាល់ឆ្នាំ​។ Hidenori Yoshida អគ្គនាយក​ក្រុម​ហ៊ុន GO ឱ្យ​ដឹង​ថា ឆ្នាំ​សារពើពន្ធ​ចុង​ក្រោយ​បំផុត ក្រុម​ហ៊ុន​នេះ​រក​ចំណូល​បាន​ 3.7 ពាន់​លាន​យ៉េន (ជិត 26 លាន​ដុល្លារ​អាម៉េរិក)​ ក្នុង​នោះ​ពួកគេ​ចំណេញ​​ 128 លាន​យ៉េន​ (900,000 ដុល្លារ​អាម៉េរិក)​។

    ជំហាន​ធំ​បន្ទាប់ ដែល​ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​ឡើង​ក្នុង​រដូវ​ក្ដៅ​ឆ្នាំ​នេះ​ គឺ​ការ​ចិញ្ចឹម​អយស្ទើរ​នៅលើ​ដី​គោក​ទាំង​ស្រុង​។ អយស្ទើរ​ជំនាន់​ថ្មី​ដែល​​ត្រូវ​បាន​ហៅ​ថា «អយស្ទើរ​ទី 8 2.0» នេះ ត្រូវ​បាន​អ្នក​ជំនាញ​វាយ​តម្លៃ​ថា មាន​រស​ជាតិ​ «ស្រួល​បរិភោគ​ខ្លាំង​ណាស់​»​។

    យោង​តាម​លោក Yoshida ក្រុម​ហ៊ុន​បាន​ដាក់​គោលដៅ​លក់​អយស្ទើរដែល​ចិញ្ចឹម​ក្នុង​វិធីសាស្ត្រ​ថ្មី​បំផុត​​នេះ ​ ​​តម្លៃ​ 6.89 ដុល្លារ​អាម៉េរិក​/ក្បាល​​ នៅ​តាម​ភោជនីយដ្ឋាន​ ដែល​នេះ​គឺ​ខ្ពស់​ជាង​ប្រហែល 50% បើ​ធៀប​នឹង​តម្លៃ​ធម្មតា​៕

  • នាឡិកា​ឆ្លាតវៃ​គ្រោះ​ថ្នាក់​ដល់​សុខភាព​ជាង​ស្មាត​ហ្វូន​ទៅ​ទៀត​

    នាឡិកា​ឆ្លាតវៃ​គ្រោះ​ថ្នាក់​ដល់​សុខភាព​ជាង​ស្មាត​ហ្វូន​ទៅ​ទៀត​

    នាឡិកា​ឆ្លាត​វៃ​គឺជា​ឧបករណ៍មាន​ប្រយោជន៍​សម្រាប់​សកម្មភាព​ប្រចាំ​ថ្ងៃ ប៉ុន្តែ​គ្រប់​គ្នា​ដែល​ពាក់​វា​ជាប់​នឹង​ដៃ​រាល់​ថ្ងៃ​ប្រហែល​មិន​បាន​ដឹង​ទេថា ឧបករណ៍​នេះ​មាន​ផ្ទុក​ការ​ពិត​មួយ​ដ៏​គួរ​ឱ្យ​ខ្លាច​។

    នៅពេល​ទូរស័ព្ទ​ឆ្លាត​វៃ​បាន​ក្លាយ​ជា​របស់​ពេញ​និយម​ក្នុង​ទសវត្សរ៍​កន្លង ការ​សិក្សា​ស្រាវ​ជ្រាវ​ជា​ច្រើន​បាន​បញ្ជាក់​ថា របស់​ដែល​យើង​ចូល​ចិត្ត​កាន់​រាល់​ថ្ងៃ​នេះ​គឺ​មិន​ស្អាត​សោះ​ឡើយ​។ ការ​សិក្សា​ស្រាវ​ជ្រាវ​របស់​សាកល​វិទ្យា​ល័យ​ Arizona បង្ហាញ​ថា ស្មាតហ្វូន​អាច​កខ្វក់​​ជាង​ដប​ដង​បើធៀប​នឹង​បង្គន់​។

    ក៏ប៉ុន្តែ​ច្រើន​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក មាន​ឧបករណ៍​ឆ្លាត​វៃ​មួយ​ទៀត​ដែល​អ្នក​ស្រាវ​ជ្រាវ​បាន​រកឃើញ​ថា​ កខ្វក់​​ជាង​ទូរស័ព្ទ​ឆ្លាត​វៃ​ទៅ​ទៀត​ នោះ​គឺ​នាឡិកា​ឆ្លាត​វៃ​ និង​ខ្សែ​ដៃឆ្លាតវៃ​សម្រាប់ការ​ហាត់​ប្រាណ​។

    ក្រុម​អ្នក​សិក្សា​ស្រាវ​ជ្រាវ​មក​ពី​មហា​វិទ្យា​ល័យ​​វិទ្យា​សាស្ត្រ​ Charles E. Schmidt នៃ​សាកល​វិទ្យា​ល័យ​ Florida Atlantic បាន​សិក្សា​ស្វែង​យល់​ទៅ​លើ​ខ្សែ​ពាក់​ដៃ​ច្រើន​ប្រភេទ​ ហើយ​បាន​រកឃើញ​ថា ជិត 95% ក្នុង​ចំណោម​ឧបករណ៍​ទាំង​នេះ​មាន​មេរោគ​ច្រើន​ប្រភេទ​។

    ក្នុង​ចំណោម​នោះ វត្ថុពាក់​ជាប់​នឹង​ដៃ​ដែល​ផលិត​ពី​ជ័រ​កៅស៊ូត្រូវ​បាន​រក​ឃើញ​ថា មាន​បរិមាណ​បាក់តេរី​ខ្ពស់​ជាង​គេ​បំផុត​ ស្រប​ពេល​ដែល​ខ្សែ​ពាក់​ដៃ​ដែល​ធ្វើ​ពី​លោហធាតុ​ដូច​ជា​មាស និង​ប្រាក់​ជា​ដើម​ មាន​មេរោគ​តិច​ជាង​គេ​បំផុត​។

    លទ្ធផល​នៃ​ការ​ស្រាវ​ជ្រាវ​ដែល​ត្រូវ​បាន​ចុះ​ផ្សាយ​លើ​ទស្សនាវដ្ដី Advances in Infectious Diseases ក៏​បាន​បញ្ជាក់​ថា បរិមាណ​តិច ឬ​​ច្រើន​នៃ​មេរោគ​ដែល​ជាប់​លើ​ឧបករណ៍​ទាំងឡាយខាង​លើ​ គឺ​អាស្រ័យ​លើ​ភេទ​ និង​មុខ​របរ​របស់​អ្នក​ប្រើ​ប្រាស់​។ ក៏​ប៉ុន្តែ ប្រការ​សំខាន់​ជាង​នេះ​គឺ​ប្រភេទ​ខ្សែ​​របស់​ឧបករណ៍​ដែល​ត្រូវ​បាន​ប្រើប្រាស់​ មាន​ដូច​ជា​ខ្សែ​ធ្វើ​ពី​ជ័រ​កៅស៊ូ ស្បែក មាស និង​ប្រាក់​ជា​ដើម​។

    ក្រុម​ស្រាវ​ជ្រាវ​រក​ឃើញ​ថា Staphylococci, Pseudomonas និង Enterobacteriaceae គឺ​ជា​មេរោគ​ដែល​មាន​ច្រើន​បំផុត​លើ​ខ្សែ​ពាក់​លើ​ដៃ​។ Staphylococci បង្ក​ឱ្យ​មាន​ជំងឺលើ​ស្បែក រលាក​សួត រលាក​បេះដូង រលាក​ខួរ​​ឆ្អឹង នៅ​ពេល​វា​ចូល​​ដល់​​ក្នុង​ឈាម​។ ​Pseudomonas​ ក៏​​អាច​ធ្វើ​ឱ្យ​រលាក​សួត​ ឬ​អវយវៈ​ដទៃ​បន្ទាប់​ពី​ការ​វះកាត់​។ ចំណែកបាក់តេរី Enterobacteriaceae វិញ អាច​បង្ក​ឱ្យ​មាន​ជំងឺ​រាករូស៕

  • បើ​មាន​មនុស្ស​ស្លាប់​ក្នុង​ទី​អវកាស តើ​នឹង​មានរឿង​អ្វី​កើតឡើង ហើយ​ត្រូវ​ដោះ​ស្រាយ​យ៉ាង​ណា?

    បើ​មាន​មនុស្ស​ស្លាប់​ក្នុង​ទី​អវកាស តើ​នឹង​មានរឿង​អ្វី​កើតឡើង ហើយ​ត្រូវ​ដោះ​ស្រាយ​យ៉ាង​ណា?

    វិធី​ចាត់ចែង​សាកសព​នៅពេល​មាន​មនុស្ស​ស្លាប់​ក្នុង​ទី​អវកាស គឺ​អាស្រ័យ​លើ​គម្លាត​ជាមួយនឹង​ផែនដី រួម​នឹង​កត្តា​ជាច្រើន​ផ្សេងទៀត។

    ចាប់តាំងពី​មនុស្សលោក​បានចាប់ផ្ដើម​ស្រាវជ្រាវ​ទី​អវកាស​កាលពី​ជាង 60 ឆ្នាំមុន មកដល់​បច្ចុប្បន្ន​មាន​មនុស្ស​ចំនួន 20 នាក់​បាន​បាត់​បង់ជីវិត រួមមាន 14 នាក់​នៅក្នុង​គ្រោះថ្នាក់​យាន Space Shuttle របស់​ណា​សា ក្នុង​ឆ្នាំ 1986, 3 នាក់​ក្នុង​បេសកកម្ម Soyuz 11 កាលពី​ឆ្នាំ 1971 និង 3 នាក់​ក្នុង​ហេតុការណ៍​ឆេះ​ប្រព័ន្ធ​បាញ់​បង្ហោះ​រ៉ុក្កែត Apollo 1 ក្នុង​ឆ្នាំ 1967។

    ក្នុង​គ្រា​ដែល​ណា​សា​កំពុងមាន​គម្រោង​នាំ​មនុស្ស​ឡើងទៅ​កាន់​ឋាន​ព្រះ​ចន្ទ​ក្នុង​ឆ្នាំ 2025 និង​ភព​អង្គារ​ក្នុង​ទសវត្សរ៍​ក្រោយ បូករួម​នឹង​ការរីកចម្រើន​នៃ​វិស័យ​ទេសចរណ៍​អវកាស ដែល​អាច​នឹងមាន​មនុស្ស​កាន់តែច្រើន​ធ្វើដំណើរ​ទៅកាន់​ទី​អវកាស ក៏មាន​សំណួរ​មួយ​ត្រូវ​បានលើកឡើង នោះ​គឺថា «បើ​មាន​មនុស្ស​ស្លាប់​ក្នុង​ទី​អវកាស តើ​នឹង​មានរឿង​អ្វី​កើតឡើង​ចំពោះ​សាកសព?»។

    ទាក់ទង​នឹង​សំណួរ​ខាងលើ Emmanuel Urquieta សាស្ត្រាចារ្យ​វេជ្ជសាស្ត្រ​អវកាស និង​វេជ្ជសាស្ត្រ​បន្ទាន់​នៅ​សាកលវិទ្យាល័យ Baylor ជា​អ្នកជំនាញ​ក្នុងការ​សិក្សា​ស្រាវជ្រាវ​រក​វិធីសាស្ត្រ​ថែទាំ​សុខភាព​សម្រាប់​អ្នក​អវកាស បាន​បង្ហើប​ឱ្យដឹង​អំពី​វិធី​ដោះស្រាយ​ករណីបែបនេះ។

    បើសិន​មាន​មនុស្ស​ស្លាប់​ក្នុង​បេសកកម្ម​នៅលើ​គន្លង​តារាវិថី​កម្រិត​ទាប​របស់​ផែនដី ​ដូច​នៅក្នុង​ស្ថានីយ​អវកាស​អន្តរជាតិ (ISS) ជាដើម ក្រុម​អវកាស​ចរ​អាចដាក់​សាក​សព​ក្នុង​កាប៊ីន​យានអវកាស និង​នាំ​ត្រលប់​មកកាន់​ផែនដី​ក្នុង​រយៈពេល​តែ​ប៉ុន្មាន​ម៉ោង​ប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះ ករណីបែបនេះ​នឹងមិន​ចោទ​ជា​បញ្ហា​​ធំ​ឡើង​សម្រាប់​សាកសព។

    ស្ថានការណ៍​នឹង​ខុសគ្នា បើសិន​មាន​អវកាស​ចរ​ស្លាប់​ក្នុង​ដំណើរ​ទៅកាន់​ភព​អង្គារ​ដែល​មាន​ចម្ងាយ​ជិត 483 លាន​គីឡូម៉ែត្រ​ពី​ផែនដី​។ ក្នុងករណីនេះ ក្រុម​ហោះហើរ​នឹងមិន​អាច​ត្រលប់​មកកាន់​ផែនដី រួច​ក៏​បន្ត​​ធ្វើដំណើរ​ទៅ​កាន់​ភព​អង្គារ​ទៀត​បាន​ទេ។ ជំនួស​មកវិញ សាកសព​ទំនងជា​នឹងត្រូវ​ត្រលប់​មកកាន់​ផែនដី​ជាមួយនឹង​ក្រុម​ហោះហើរ​នៅ​ចុង​បញ្ចប់​​នៃ​បេសកកម្ម ពោលគឺ​ប្រហែល​ពីរ​ឆ្នាំក្រោយ។ ក្រុម​ហោះហើរ​នឹង​រក្សា​សាកសព​ក្នុង​កាប៊ីន​ដោយឡែក ឬ​ក្នុង​ថង់​សម្រាប់​ដាក់​សាកសព។ តាម​ទ្រឹស្ដី សីតុណ្ហភាព និង​សំណើម​ក្នុង​យាន​អវកាស​ នឹង​ជួយ​រក្សា​សាកសព​មិនឱ្យ​រលួយ។

    ក៏ប៉ុន្តែ វិធីសាស្ត្រ​ខាងលើ​អនុវត្ត​បាន​សម្រាប់តែ​មនុស្ស​ដែល​បាន​ស្លាប់​ក្នុង​បរិស្ថាន​ដែលមាន​សម្ពាធ​បរិយាកាស​ល្អ​ដូច​នៅក្នុង​ស្ថានីយ​អវកាស​​​ប៉ុណ្ណោះ។ បើសិន​មាន​មនុស្ស​ស្លាប់​លើដី​ភព​អង្គារ ការបូជា​សព​ដោយ​ការដុត​គឺជា​រឿង​ពិបាក ដោយសារ​ក្រុម​ហោះហើរ​ត្រូវការ​ថាមពល​ដើម្បី​ធ្វើ​កិច្ចការ​ចាំបាច់​ដទៃ។ ចំណែក​ការ​បញ្ចុះសព​វិញ​ក៏​មិនមែនជា​គំនិតល្អ ព្រោះ​ថា ​បាក់តេរី និង​មេរោគ​ជាច្រើន​ក្នុង​រាងកាយ​សាកសព អាច​បំពុលបរិស្ថាន​របស់​ដី​នៅ​ភព​អង្គារ។ ជំនួស​មកវិញ ក្រុម​អវកាស​ចរប្រហែល​ជា​ត្រូវ​រក្សា​សាកសព​ក្នុង​ថង់ មុននឹង​នាំយក​មកកាន់​ផែនដី៕

  • អាយុ​របស់​មនុស្ស​នឹង​កើន​ឡើងដល់ 120 ដោយ​សារ​តែ​បច្ចេកវិទ្យា​ និង​ការ​យល់​ដឹង​

    អាយុ​របស់​មនុស្ស​នឹង​កើន​ឡើងដល់ 120 ដោយ​សារ​តែ​បច្ចេកវិទ្យា​ និង​ការ​យល់​ដឹង​

    (ស៊ុយអែត) – អាយុ​របស់​មនុស្ស​គ្រោង​នឹង​កើន​ឡើងដល់ 120 ក្នុង​រយៈពេល​ប៉ុន្មាន​ទសវត្សរ៍​ខាងមុខ ដោយ​សារ​តែ​​បច្ចេក​វិទ្យា និង​ចំណេះដឹង​ដែល​បាន​ពី​វិបត្តិ​សុខភាព​កូ​វីដ-19។ល។

    បណ្ឌិត Ignat Kulkov នៅ​សាកលវិទ្យាល័យ Malardalen (MDU) ឱ្យដឹងថា អាយុ​របស់​មនុស្ស​អាច​ឡើងដល់​ពី​ 100 ទៅ 120 នៅក្នុង​អំឡុង​ឆ្នាំ 2070 យ៉ាងហោចណាស់​នៅក្នុង​បណ្ដា​ប្រទេស​អភិវឌ្ឍ។ នេះ​គឺជា​លទ្ធផល​នៃ​ការសិក្សា​ស្រាវជ្រាវ​របស់លោក Kulkov និង​សហការី​នៅ​ប្រទេស​ហ្វាំ​ង​ឡង់ បារាំង និង​អង់គ្លេស ហើយ​ត្រូវបាន​ប្រកាស​លើ​ទស្សនាវដ្ដី​វិទ្យាសាស្ត្រ Futures កាលពី​ថ្ងៃទី 30 កក្កដា 2023។

    យោងតាម​បណ្ឌិត Kulkov ពីមួយថ្ងៃ​ទៅមួយថ្ងៃ មាន​មនុស្ស​កាន់តែច្រើន​ដែល​ពាក់​ឧបករណ៍​តាមដាន​សុខភាព។ ឧបករណ៍​ទាំងនេះ​តែង​ត្រូវបាន​ភ្ជាប់​ជាមួយនឹង​មន្ទីរពេទ្យ ជួយ​ឱ្យ​វេជ្ជបណ្ឌិត​អាចធ្វើ​រោគវិនិច្ឆ័យ និង​ណែនាំ​ប្រកប​ដោយ​ភាព​សុក្រឹត​សម្រាប់​អ្នកប្រើប្រាស់ និង​អ្នកជំងឺ ដែលនាំឱ្យ​ពួកគេ​កែលំអ​ការរស់នៅ ប្ដូរ​ទម្លាប់​មិនល្អ​សម្រាប់​សុខភាព​តាំងពីក្មេង ដូច្នេះ​ពួកគេ​នឹងមាន​អាយុ​វែង​ជាង​ធម្មតា។

    ក្រៅពីនេះ ការរីកចម្រើន​របស់​វិស័យ​ដទៃ​ក៏​អាចជួយ​ឱ្យ​មនុស្ស​រស់​បានយូរ​ជាង​មុន។ ឧទាហរណ៍​ដូចជា វិបត្តិ​សុខភាព​សកល​កូ​វីដ-19 បាន​ជួយ​ឱ្យ​មនុស្សជាតិ​យល់ដឹង​បន្ថែម​អំពី​ការតាមដាន​វីរុស​ប្រកបដោយ​ប្រសិទ្ធភាព។ បច្ចេក​វិទ្យា រួម​នឹង​វិធីសាស្ត្រ​ព្យាបាល​បែប​ទំនើប​នានា​ក៏​ត្រូវបាន​បង្កើតឡើង​ក្នុងសម័យ​កូ​វីដ​ផងដែរ។

    តាម​ជាក់ស្ដែង អាយុ​របស់​មនុ​ស្សបាន និង​កំពុង​កើនឡើង​នៅក្នុង​រយៈពេល 200 ឆ្នាំ​កន្លង។ កាលពី​ខែវិច្ឆិកា 2022 មូលនិធិ​ប្រជាជន​នៃ​អង្គការសហប្រជាជាតិ បាន​ព្យាករ​ថា អាយុ​ជា​មធ្យម​របស់​មនុស្ស​នៅ​ទូទាំង​សកលលោក​កើត​ដល់ 77.2 ឆ្នាំ​នៅ​ឆ្នាំ 2050 ដោយសារតែ​ការរីកចម្រើន​នៃ​វិស័យ​វេជ្ជសាស្ត្រ ដែល​ក្នុងនោះ​មាន​ទាំង​វ៉ាក់សាំង និង​ថ្នាំ​រម្ងាប់​មេរោគ ខណៈដែល​អនាម័យ ការរស់នៅ ក៏ដូចជា​អាហារ និង​ជីវជាតិ​ក៏ត្រូវ​បាន​កែលំអ៕

  • ស្ត្រី​មានគភ៌ ត្រូវ​ប្រយ័ត្ន…គ្រោះថ្នាក់ បែប​នឹកស្មាន​មិន​ដល់!!

    ស្ត្រី​មានគភ៌ ត្រូវ​ប្រយ័ត្ន…គ្រោះថ្នាក់ បែប​នឹកស្មាន​មិន​ដល់!!

    រឿង​ដែល​នឹកស្មាន​មិន​ដល់ តែងតែ​កើតឡើង​គ្រប់ពេលវេលា…ដូច្នេះ​ស្ត្រី​មានគភ៌ គួរតែមាន​ការប្រុងប្រយ័ត្ន​ជាប់​ជានិច្ច ព្រោះ​ធ្លាប់​បានឃើញ​ឧទាហរណ៍​ជាច្រើន​រួចមកហើយ ដូចជា មាន​មិត្តភក្តិ​ជិតដិត​ម្នាក់ នាង​មាន​ផ្ទៃពោះ 5ខែ​ទៅហើយ តែ​ក៏​នៅតែ​ចូលចិត្ត​ធ្វើ​ការងារ​ប្រចាំថ្ងៃ ដូច​មនុស្ស​ទូទៅ​ធម្មតា​អ៊ីចឹង រហូតមកដល់​ថ្ងៃមួយ ទើប​ដឹងថា…រឿង​ដែល​នឹកស្មាន​មិន​ដល់ និង​ធ្លាប់តែ​ធ្វើជា​ប្រចាំ​នោះ បាន​ហុច​ផល​មិនល្អ​ដល់​ខ្លួន ហើយ​ថែមទាំង​មាន​ផល​អាក្រក់​ទៅដល់​កូន​នៅក្នុង​ផ្ទៃ​ទៀតផង រឿង​ទាំងនោះ​គឺ៖

    គ្រាន់តែ​ការ​ទំពា​អាហារ​សោះ…

    ដឹង​ទេ​ថា រឿង​ដ៏​តូចតាច​មួយ​នេះ បើ​ស្ត្រី​មានគភ៌​យើង​មើលរំលង រឿងនេះ​អាច​នាំមក​នូវ​ផល​អាក្រក់​ជាច្រើន​ដល់​ខ្លួន​អ្នក​ម្តាយ និង​កូនតូច​បាន។ ស្ត្រី​មានគភ៌ ដែល​ទទួលទាន​អាហារ​បែបប្រញាប់ៗ ទំពា​អាហារ​តែមួយ​ភ្លែត ហើយ​លេប​នោះ ផល​អាក្រក់​ដែល​តាម​មក​គឺ អាហារ​ដែល​យើង​លេប​ចូលទៅក្នុង​ក្រពះ​នោះ នឹងមិន​រំលាយ ធ្វើឱ្យមាន​អាការ​ណែន​ឆ្អល់​ក្នុង​ពោះ អាច​បណ្តាលឱ្យ​ការទទួល​ទាន​អាហារ​លើក​ក្រោយ​ថយចុះ កូនតូច​នៅក្នុង​ផ្ទៃ​ក៏​ទទួលរង​ផលប៉ះពាល់​នេះ​តាម​ដែរ។ ដូច្នេះ​ក្នុងការ​ទទួលទាន​អាហារ ទោះជា​ពេលណា​ក៏ដោយ សូម​ស្ត្រី​មានគភ៌​យើង នឹក​ក្នុង​ចិត្ត​ជាប់​ជានិច្ច​ថា ត្រូវ​ទទួលទាន​ឱ្យបាន​ទៀងទាត់​ពេលវេលា ហើយ​ត្រូវ​ទំពា​អាហារ​ឱ្យបាន​ល្អិត ព្រោះនេះ គឺជា​រឿង​ល្អ​មួយ ដើម្បីឱ្យ​កូនតូច​របស់​អ្នក បានទទួល​សារធាតុ​អាហារ​បាន​ពេញលេញ​តាម​នោះដែរ។

    រហ័ស​ទាន់​ចិត្ត ភ្លែតៗ ដល់​ណា​ដល់​ហ្នឹង​ដែរ…

    ស្ត្រី​មានគភ៌​ខ្លះ ច្រើនតែ​ភ្លេច​ថា ខ្លួនឯង​កំពុង​ពពោះ ធ្វើឱ្យ​ការដើរ ក្រោក អង្គុយ រត់ រួមទាំង​ការធ្វើ​ចលនាផ្សេងៗ ប្រព្រឹត្ត​ទៅតាម​ធម្មតា។  ចំពោះ​រឿងនេះ សូមជម្រាបថា បើ​ស្ត្រី​ដែលមាន​អាយុ​គភ៌​នៅ​តិច អាច​គ្មាន​គ្រោះថ្នាក់​អ្វី​ធ្ងន់ធ្ងរ​ទេ តែ​បើជា​ស្ត្រី​ដែល​អាយុ​គភ៌ ស្ថិតក្នុង​អំឡុង​ខែចុងក្រោយៗ ហើយ​មាន​ការធ្វើ​ចលនា ដូចជា ក្រោក ដើរ រត់ បែបរហ័សៗនោះ ប្រាកដ​ណាស់ ពិតជា​មាន​ផលប៉ះពាល់​ដល់​កូនតូច ដែល​នៅក្នុង​ផ្ទៃ​មិន​ខាន។  អាច​ដល់​ថ្នាក់ មានកា​បុក​ប៉ះ​នឹង​សាច់​ជញ្ជាំង​ស្បូន​ក្នុង​ពោះ ទៅ​ជំ​រុញឱ្យ​ស្បូន​បង្រួញ​ខ្លួន ធ្វើឱ្យ​អ្នក​ម្តាយ​មាន​អារម្មណ៍​ឈឺពោះ និង​បើសិនជា​ស្បូន​កើតការ​បង្រួញ​ខ្លួនខ្លាំងៗផង​នោះ កូន​អាច​នឹង​ប្រសូត​ចេញមក មុនពេល​កំណត់​បាន។  ដូច្នេះ​ស្ត្រី​មានគភ៌ ត្រូវធ្វើ​ចលនា​ឱ្យយឺតៗ ដើម្បីឱ្យ​កូនតូច​ក្នុង​ផ្ទៃ​មាន​សុវត្ថិភាព មិន​ដូច្នោះ​ទេ បេះដូង​នឹងធ្វើ​ការ​ខ្លាំង អុក​ស៊ី​ហ្ស៊ែ​ន ដែល​ត្រូវ​បញ្ជូនទៅ​កូនតូច នឹងត្រូវ​ថយចុះ តែ​ផល​អាក្រក់ ដែល​ខ្លាំង​ជាង​ហ្នឹង​ទៅទៀត​នោះ​គឺ កូនតូច​នៅក្នុង​គភ៌​អាច​នឹងមិន​សូវ​រឺ​ង​មាំ និង​ធំធាត់​យឺត។

    សត្វ​ចិញ្ចឹម​គួរឱ្យ​ស្រឡាញ់…

    ជាពិសេស​ឆ្កែ និង​ឆ្មា  ស្ត្រី​មានគភ៌​ខ្លះ កើតរោគ​ប្រតិកម្ម​ចាញ់​ជាមួយ​រោមសត្វ ល្អងធូលី កេសរផ្កា តែ​ក៏​នៅតែ​ចូលចិត្ត​ចិញ្ចឹមសត្វ នៅក្នុង​ផ្ទះ និង​ចូលចិត្ត​លេង​ជាមួយ​ពួកវា ដោយ​មិនបាន​គិតដល់​សត្វ​ចៃ ដែល​នឹង​នាំ​មេរោគ​ចូល​មករក​ទាំង​ខ្លួនឯង និង​កូន​ក្នុង​ផ្ទៃ ដោយ​មិនបាន​ដឹងខ្លួន​ឡើយ។  ដូច្នេះ​ស្ត្រី​មានគភ៌ គួរ​មើលថែទាំ សម្អាត​សត្វ​ចិញ្ចឹម ដែល​ក្នុងផ្ទះ​ឱ្យបាន​កាន់តែខ្លាំង​ឡើង ដើម្បី​សុខភាព និង​អនាម័យ​ដ៏​ល្អ​របស់​អ្នក និង​កូន​ក្នុង​ផ្ទៃ។

    ធ្មេញ​ពុក…

    ស្ត្រី​មានគភ៌​មួយចំនួន អាច​គិតថា​ជា​រឿង​តូចតាច រហូត​បណ្តោយឱ្យ​កើត​អាការ​អញ្ចាញធ្មេញ​ឡើង​ហើម មាន​ខ្ទុះ ឬ​មិន​ព្រម​ព្យាបាល ព្រោះ​គិតថា អនាម័យ និង​ភាព​ស្អាត​ក្នុង​ប្រអប់មាត់ មិនចាំបាច់​យកចិត្តទុកដាក់​ខ្លាំងពេក​ទេ រហូត​ធ្វើឱ្យ​កើតមាន​មេរោគ​បាក់តេរី កើនឡើង​ច្រើន រាលដាល​ទៅដល់​ឫសធ្មេញ ធ្វើឱ្យ​អញ្ចាញ​ក្លាយជា​ដំបៅ​ឡើង​ខ្ទុះ​ជាដើម។ ពេលនោះ រឿង​តូចតាច ក៏​ក្លាយជា​រឿង​ធំ​ឡើង ផលប៉ះពាល់​ដែល​តាម​មក គឺ​មេរោគ​ឆ្លង​ចូលទៅក្នុង​ក្រសែ​ឈាម ហើយ​ឆ្ពោះទៅរក​កូនតូច រហូតដល់​ថ្នាក់​អាចធ្វើឱ្យ​បាត់បង់​ជីវិត​បាន​ទៀតផង។ ដូច្នេះ​ស្ត្រី​មានគភ៌ ត្រូវតែ​ថែរក្សា​អនាម័យ និង​ភាព​ស្អាត​ក្នុង​ប្រអប់មាត់​ឱ្យបាន​ល្អជា​ប់​ជានិច្ច ព្រោះនេះ គឺជា​រឿង​តូចតាច ដែល​អាចធ្វើឱ្យ​កើត​ទៅជា​រឿង​ធំ​បាន។

    យួរ ឬ​លើក​របស់​ធ្ងន់…

    ស្ត្រី​មានគភ៌ ត្រូវ​ប្រុងប្រយ័ត្ន​ជាប់​ជានិច្ច​ថា ខ្លួន​អ្នក​កំពុង​តែមាន​ផ្ទៃពោះ!! ចូរ​កុំ​លើក​របស់ធ្ងន់ៗជាដាច់ខាត តែមាន​ពេលខ្លះ ស្ត្រី​មួយចំនួន​អាច​ភ្លេចខ្លួន​ពេល​ទៅ​ដើរ​ទិញ​ឥ​វ៉ាន់ ដែល​ត្រូវ​យួរ​របស់របរ​ឡើង​ជ្រែ​កដៃ ពេលនោះ​សាច់ដុំ​ខ្នង សាច់ដុំ​ជើង និង​សន្លាក់ផ្សេងៗ ត្រូវ​ធ្វើការ​ធ្ងន់​ទាំងអស់ រហូត​ជំរុញ​ឱ្យ​កើតរោគផ្សេងៗឡើង ដូចជា​សម្ពាធ​លោហិត​ឡើង​ខ្ពស់ ដោយសារតែ​បេះដូង​ខំធ្វើការ​ខ្លាំងពេក ឈឺ​ខ្នង ឈឺ​ស្មា និង​សន្លាក់​ជាដើម។

    បើក​សំឡេង​បទ​ភ្លេង​ឮខ្លាំងៗពេក…

    ក្នុង​ចំណុច​នេះ​ចង់​បានន័យថា  ស្ត្រី​មានគភ៌​រូប​ណា ដែល​ចូលចិត្ត​បើក​បទ​ចម្រៀង ឮៗខ្លាំង​ជាង​ប្រក្រតី ព្រោះតែ​យល់ច្រឡំ​ថា កូនតូច​នៅក្នុង​ផ្ទៃ នឹង​បានឮ​ច្បាស់​នោះ ការពិតទៅ នេះ​ជា​គ្រោះថ្នាក់​សម្រាប់​កូនតូច​ទៅវិញ​ទេ  ព្រោះ​ជាការ​រុកកួន​រំខាន​កូនតូច​នៅក្នុង​ផ្ទៃ​ដោយផ្ទាល់​តែម្តង  ដោយសារតែ​សរសៃប្រសាទ​ត្រចៀក​របស់​កូន មិនទាន់​វិ​វ​ឌ្ឍ​បាន​ពេញទំហឹង​នៅឡើយ​ទេ។ អាចធ្វើឱ្យ​កូនតូច កើតក្តី​ធុញថប់​មួម៉ៅ មាន​ផលប៉ះពាល់​ធ្វើឱ្យ​ការវិវឌ្ឍ​របស់​កូន​ថមថយ​ចុះ​បាន។ ការបើក​បទ​ចម្រៀង ដើម្បី​ជួយ​ជំរុញ​វិវឌ្ឍនាការ​របស់​កូនតូច​នៅក្នុង​ផ្ទៃ​នោះ គ្រាន់តែ​ចាក់​បទ​ភ្លេង ដែលមាន​ចង្វាក់ស្រាលៗ ពីរោះៗ ដូចជា​បទ​ភ្លេង​ក្លា​ស៊ី​ក ឬក៏​បទ​ចម្រៀង​ធម្មតា​ទូទៅ​ណា ដែលមាន​ចង្វាក់ និង​ទំនុកភ្លេង​ងាយស្រួល​ស្តាប់ មាន​ទំនុកច្រៀង និង​អត្ថន័យល្អៗ តែ​ប៉ុណ្ណឹង​ក៏​គ្រប់គ្រាន់​ណាស់​ទៅហើយ៕

  • ការមើលថែទាំសុខភាពប្រអប់មាត់ សម្រាប់ស្ត្រីមានគភ៌

    ការមើលថែទាំសុខភាពប្រអប់មាត់ សម្រាប់ស្ត្រីមានគភ៌

    ការមានសុខភាព ដែលល្អក្នុងអំឡុងពេលមានគភ៌ គឺជារឿងមួយដែលស្ត្រីគ្រប់រូបចង់បាន…

    ស្ត្រីមានគភ៌ អាចមានក្តីកង្វល់ចំពោះការប្រែប្រួលផ្សេងៗរបស់រាងកាយ និងតែងខំប្រឹងមើលថែទាំសុខភាពគភ៌ និងកូន​នៅក្នុង​​ផ្ទៃឱ្យបានល្អបំផុត តែយ៉ាងណាក៏ដោយ ចូរស្ត្រីមានគភ៌ កុំភ្លេចពីសុខភាពប្រអប់មាត់ឱ្យសោះ ព្រោះវាមានផលប៉ះ​ពាល់​ដល់សុខភាពរបស់ទារកនៅក្នុងផ្ទៃ។

    1. ការប្រែប្រួលរបស់អ័រម៉ូន ក្នុងអំឡុងពេលមានគភ៌មានផលប៉ះពាល់ ដល់ការកើតរោគរលាកអញ្ចាញធ្មេញ កាន់តែងាយជាងប្រក្រតី ការមានកំណកកំបោរច្រើន អាចធ្វើឱ្យកើតរោគធ្មេញពុក រលាក និងហើមអញ្ចាញធ្មេញ មានចេញឈាមទៀតផង។
    2. មានរបាយការណ៍មួយបញ្ជាក់ថា មេរោគបាក់តេរី ដែលធ្វើឱ្យកើតសភាវរលាកអញ្ចាញធ្មេញនោះ អាចឆ្លងចូល​ទៅ​​ក្នុងលោហិត ជំរុញឱ្យមានអ័រម៉ូន Prostaglandin E2 កើនឡើង​ ដោយអ័រម៉ូននេះ​នឹងកើតមាន នៅពេលជិត​គ្រប់កំណត់​ឆ្លងទន្លេ ទើបគេតែងប្រទះឃើញនៅលើមាតា ដែលមានសភាវរលាកអញ្ចាញធ្មេញធ្ងន់ធ្ងរ ច្រើនតែឆ្លងទន្លេមុនពេលកំណត់ ហើយ​​និងទារកកើតមកមានទម្ងន់ខ្លួនតិច។
    3. អាការក្អួតចង្អោរបណ្តាលមកពីការចាញ់ផ្ទៃពោះញឹកញាប់ ធ្វើឱ្យមានអាស៊ីតពីក្រពះអាហារ ចេញបញ្ច្រាស់​មកក្នុងប្រអប់មាត់ បើមិនលាងជាតិអាស៊ីតនោះចេញជាបន្ទាន់ទេ អាចធ្វើឱ្យអវយវៈក្នុងប្រអប់មាត់សឹករេចបាន។
    4. ការបរិភោគអាហារដែលមានរសជាតិជូរញឹកញាប់ ក៏មានផលធ្វើឱ្យធ្មេញសឹកពុកបានដែរ។
    5. ស្ត្រីមានគភ៌ ច្រើនតែបរិភោគតិចៗ តែច្រើនដង ការបរិភោគញឹកញាប់ បរិភោគបង្អែម និងអាហារដែលជាប់ធ្មេញ នឹងធ្វើឱ្យងាយកើតរោគធ្មេញពុក៕
    6. សម្រាប់ទារក ធ្មេញទឹកដោះនឹងចាប់ផ្តើមដុះតាំងពីមានអាយុ នៅក្នុងគភ៌មារតាបាន 4-6សប្តាហ៏។ ការកកើត​ធ្មេញ ត្រូវការសារធាតុអាហារច្រើនប្រភេទ ដូចគ្នានឹងការរីកលូតលាស់របស់រាងកាយដែរ ជាពិសេសសារធាតុរ៉ែ ពពួកកាល់ស្យូម ផូស្វ័រ ដែលវានឹងទៅស្រោបធ្មេញ ធ្វើឱ្យសាច់ធ្មេញមានភាពរឹងមាំ។

    ការណែនាំសម្រាប់ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ

    1. ដុសធ្មេញ និងប្រើខ្សែអំបោះខាត់ធ្មេញរៀងរាល់ថ្ងៃ យ៉ាងហោចណាស់ 1ថ្ងៃ 2ដង ព្យាយាមដុសខាត់ឱ្យស្អាត ទាំងក្នុងប្រឡោះធ្មេញ​ និងម្តុំជើងអញ្ចាញធ្មេញ​ និងគួរខ្ពុរមាត់ ឬដុសធ្មេញរាល់លើកក្រោយពេលបរិភោគអាហាររួច។
    2. បើមានអាការចាញ់កូន ក្អួតចង្អោរ គួរខ្ពុរមាត់ដោយទឹកស្អាត ឬទឹកថ្នាំខ្ពុរមាត់ ផ្លួអូរ៉ាយ ដើម្បីកាត់បន្ថយបរិមាណអាស៊ីតដែលចេញពីក្រពះ និងហាមដុសធ្មេញ រយះពេល 30នាទីបន្ទាប់ពីក្អួត ព្រោះអាស៊ីតដែលចេញមកនោះ វាធ្វើឱ្យ​ស្រទាប់ធ្មេញខាងលើទន់ផុយ បើសិនដុសធ្មេញភ្លាមៗ នឹងធ្វើឱ្យធ្មេញឆាប់សឹករេចរិលអស់។
    3. បរិភោគអាហារឱ្យគ្រប់ 5ប្រភេទក្រុម ដើម្បីសុខភាពរបស់ម្តាយ និងកូនក្នុងផ្ទៃ។ កាល់ស្យូមជាសារធាតុ​អាហារសំខាន់ក្នុងការសាងធ្មេញរបស់ទារក ដោយបានទទួលកាល់ស្យូមតាមរយៈឈាមរបស់ម្តាយ ដូច្នេះម្តាយគួរបរិភោគកាល់ស្យូមឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់។
    4. គួរចៀសវាងអាហារផ្អែមៗ ឬអាហារណាដែលស្អឹតជាប់ធ្មេញ ដើម្បីការពារធ្មេញពុក។
    5. គួរទៅត្រួតពិនិត្យធ្មេញរៀងរាល់ 6ខែម្តង ហើយបើមានអាការឈឺ ហើម រលាកអញ្ចាញធ្មេញ គួរតែទៅ​ទទួល​ការ​​ព្យា​បាលជាបន្ទាន់ ព្រោះសុខភាពក្នុងប្រអប់មាត់របស់មាតា មានផលប៉ះពាល់ដល់សុខភាពរបស់ទារក។

    មេរោគបាក់តេរី នៅក្នុងប្រអប់មាត់ម្តាយ អាចបញ្ជូនបន្តទៅដល់កូនបាន ការមានសុខភាពប្រអប់មាត់ល្អ គ្មាន​ធ្មេញពុក ឬរលាកអញ្ចាញធ្មេញ នឹងជួយកាត់បន្ថយបរិមាណមេរោគបាក់តេរីដល់ទារកបាន៕

  • របស់មិនល្អ ពេលមានផ្ទៃពោះរបស់ស្រ្តី

    របស់មិនល្អ ពេលមានផ្ទៃពោះរបស់ស្រ្តី

    ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះត្រូវតែប្រយ័ត្នឱ្យបានច្រើនលើគ្រប់ៗរឿង ជាពិសេសក្នុងត្រីមាសដំបូង(1-3 ខែដំបូង) រឹតតែត្រូវប្រយ័ត្នខ្លាំងជាងអំឡុងពេលណាទាំងអស់ ព្រោះជារយៈពេលដែលអាចនឹងកើតការរលូតបានយ៉ាងងាយ។ ជាអំឡុងពេលដែលកូនកំពុងសាងអវយវៈ និងកំពុងតោងជាប់នឹងជញ្ជាំងស្បូន។ ក្នុងអំឡុងពេលមានគភ៌ ប្រព័ន្ធការពារជំងឺរបស់អ្នកម្តាយនឹងធ្លាក់ចុះទាប ដែលនេះជាការសម្របសម្រួលខ្លួន ដើម្បីបន្ថយការបដិសេធគភ៌ ដែលប្រៀបដូចជារឿងប្លែកចម្លែកមួយដែរ។

    ដូច្នេះ យើងនឹងមើលឃើញថា ស្រ្តីមានគភ៌មានឱកាសឆ្លងមេរោគបានយ៉ាងងាយជាងមនុស្សធម្មតាទូទៅ និងនៅពេលឆ្លងមេរោគហើយ ក៏នឹងកើតមានសភាវជ្រៀតជ្រែកពីជំងឺផ្សេងៗកាន់តែងាយឡើង ដូចជា បើឆ្លងមេរោគគ្រុនផ្តាសាយធំ ឱកាសក្នុងការកើតសភាវរលាកសួតមានខ្ពស់ជាងមនុស្សប្រក្រតីទូទៅ។ ប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ ក៏ដូចគ្នាដែរ បើបានទទួលអាហារដែលមិនស្អាត ស្ទើរឆៅ ស្ទើរឆ្អិននោះ ក៏នឹងធ្វើឱ្យងាយមានការឆ្លងមេរោគក្នុងប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ ដែលជាមូលហេតុធ្វើឱ្យស្រ្តីមានគភ៌មានអាការរាករូស ក្អួតចង្អោរ ឈឺពោះ និងត្រូវមកគេងសម្រាកព្យាបាលនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យ ដើម្បីបញ្ចូលសេរ៉ូមជំនួសជាតិទឹកដែលបានបាត់បង់ចេញពីរាងកាយដោយសារការក្អួត ឬបន្ទោបង់រាកជាទឹកច្រើនៗដង និងញ៉ាំថ្នាំសម្លាប់មេរោគ។ ដូច្នេះស្រ្តីមានគភ៌គួរតែផ្តល់ភាពសំខាន់ និងផ្ចិតផ្ចង់រឿងអាហារការហូបចុកឱ្យបានដិតដល់ជាពិសេស ដោយសារតែ បើសិនជាមានអាការធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំងរហូតដល់រាងកាយទប់ទល់នឹងការឆ្លងមេរោគលែងរួច (ដូចជា ធ្ងន់ធ្ងររហូតទទួលទានអាហារ និងទឹកមិនបាន រហូតធ្វើឱ្យតុល្យភាពទឹក និងសារធាតុរ៉ែក្នុងរាងកាយខុសប្រក្រតី)នោះ រាងកាយអាចនឹងកាត់បន្ថយបន្ទុកការធ្វើការងារ ដោយការទម្លាក់កូនចេញ ដែលធ្វើឱ្យកើតមានការរលូតតាមមកហ្នឹងឯង។

    ដូច្នេះហើយទើបអ្នកម្តាយដែលកំពុងមានគភ៌ គួរចៀសវាងអាហារទាំងនេះ ទោះជាក្នុងអំឡុងពេលមុនមានផ្ទៃពោះអាចទទួល​ទាន​បានក៏ដោយ ព្រោះសភាពរាងកាយស្ថិតក្នុងអំឡុងពេលដែលខុសប្លែកពីគ្នា។ គួរចៀសវាងអាហារឆៅ ដូចជា សាច់ត្រីឆៅផ្សេងៗ តែបើចង់ទទួល​ទានខ្លាំងមែនទែននោះ ក៏ត្រូវជ្រើសរើសហាងណាដែលជឿទុកចិត្តបានក្នុងរឿងភាពស្អាត និងអនាម័យ។

    ចំណែក ទឹកតែ កាហ្វេ បើឈប់ញ៉ាំក្នុងខណៈពេលតាំងគភ៌បាន គឺជារឿងល្អខ្លាំងណាស់ ព្រោះទោះជាកាហ្វេអ៊ីននៅក្នុងទឹកតែ និងកាហ្វេគ្មានចំណែកធ្វើឱ្យកើតភាពពិការចំពោះកូននៅក្នុងផ្ទៃក៏ដោយ តែវាមានចំណែកជំរុញការធ្វើការងាររបស់បេះដូងស្ត្រីគភ៌ឱ្យធ្វើការកាន់តែខ្លាំងឡើង ព្រោះជាប្រក្រតី បេះដូងរបស់ស្រ្តីនឹងធ្វើការកើនឡើង 10 – 15ភាគរយស្រាប់ហើយក្នុងអំឡុងពេលមានគភ៌។ ការបន្ថែមបរិមាណកាហ្វេអ៊ីនចូលទៅទៀត អាចនឹងធ្វើឱ្យស្ត្រីមានគភ៌មានអារម្មណ៍ញ័រដើមទ្រូង ឆាប់ហត់ និងថាមពល​ផ្សេងៗដែលគួរបានបញ្ជូនទៅឱ្យកូនក្នុងផ្ទៃ អាចត្រូវបាននាំទៅប្រើក្នុងការធ្វើការងាររបស់ម្តាយវិញ ធ្វើឱ្យកូនក្នុងផ្ទៃបានទទួលសារជាតិអាហារផ្សេងៗថយចុះ ហើយបើស្ថិតក្នុងអាការបែបនេះក្នុងរយៈពេលវែង អាចនឹងហុចផលឱ្យកូនក្នុងគភ៌មានខ្លួនតូច ចម្រើនធំធាត់យឺត និងមានទម្ងន់ខ្លួនតិចនៅពេលកើតដំបូង។

    ចំពោះស្រ្តីមានគភ៌ដែលញៀនកាហ្វេខ្លាំង ឬអ្នកខ្លះបើមិនបានញ៉ាំហើយ នឹងមានអាការឈឺក្បាលនោះ សូមណែនាំថា អាចញ៉ាំបានក្នុង 1ថ្ងៃ 1កែវ ដែលនេះជាបរិមាណដែលអាចទទួលយកបាន ឬជ្រើសរើសញ៉ាំកាហ្វេប្រភេទដែលចម្រាញ់យកជាតិកាហ្វេអ៊ីន​ចេញ គឺជាការល្អបំផុត៕

  • 8 សំណួរសំខាន់ៗ របស់អ្នកដែលចង់ចិញ្ចឹមកូនដោយទឹកដោះខ្លួនឯង

    8 សំណួរសំខាន់ៗ របស់អ្នកដែលចង់ចិញ្ចឹមកូនដោយទឹកដោះខ្លួនឯង

    អ្នកម្តាយថ្មោងថ្មីជាច្រើននាក់ ប្រហែលជាមានកង្វល់ច្រើនក្នុងរឿង “ការចិញ្ចឹមកូនដោយទឹកដោះម្តាយ” ព្រោះមានអ្នកម្តាយជាច្រើននាក់ ដែលប្រសូតបុត្ររួចហើយ ទឹកដោះមិនបានហូរចេញមកភ្លាមៗ ឯអ្នកម្តាយខ្លះទៀត ក៏អាចនឹងមានកង្វល់ពាក់ព័ន្ធនឹងរាងកាយ និងសុខភាពរបស់ខ្លួនឯងថា តើខ្លួនបានត្រៀមរួចរាល់ក្នុងការបំបៅទឹកដោះកូនហើយឬនៅ?ជាដើម ទើបកើតចេញជាសំណួរផ្សេងៗពាក់ព័ន្ធនឹងការបំបៅដោះកូនថា តើការបំបៅទឹកដោះកូនបែបនេះអាចធ្វើបានឬទេ?។ ដូច្នេះយើងនាំគ្នាមកមើលថា តើសំនួរទាំងនោះមានអ្វីខ្លះ?។

    1-បៅដោះម្តាយហើយ កូនក្អែ ក្អួតចេញមកវិញ នេះបញ្ជាក់ថា កូនមានប្រតិកម្មចាញ់ជាមួយទឹកដោះម្តាយឬទេ? និងត្រូវបញ្ឈប់ការបំបៅទឹកដោះកូនឬទេ?

    រឿងនេះមិនអីទេ…បើកូនក្អែទឹកដោះចេញមកវិញ ចូរគិតមុនគេថា តើអ្នកម្តាយឱ្យកូនបៅទឹកដោះច្រើនពេកទេដឹង? និងដែលឃើញកូនស្រែកយំញឹកញាប់នោះ កូនអាចនឹងមិនបានឃ្លានមឹមទេ តែអាចបណ្តាលមកពីមូលហេតុផ្សេងទៀត។ បើកូនស្រែកយំ ក៏គួរតែពដើរលេងខ្លះផង មិនមែនឃើញកូនស្រែកយំហើយ គិតតែពីលើកកូនមកបំបៅដោះតែម្យ៉ាងនោះទេ ព្រោះនេះមិនមែនជារឿងល្អប៉ុន្មានឡើយ។

    2-ម្តាយកើតប្រតិកម្មចាញ់(អាលែកហ្ស៊ី)នៅលើរាងកាយ តើឱ្យកូនបៅទឹកដោះបានឬទេ?

    អាចឱ្យកូនបៅទឹកដោះបានតាមប្រក្រតី…តែត្រូវកាត់បន្ថយអាហារណាដែលជំរុញឱ្យកើតប្រតិកម្ម ដូចជា សណ្តែក ផលិតផលធ្វើអំពីទឹកដោះ ស៊ុត អាហារសមុទ្រ និងម្សៅសាលី ជាដើម។

    3-មានកូនភ្លោះឱ្យកូនបៅទឹកដោះម្តាយ តើគ្រប់គ្រាន់ឬទេ?

    បើអ្នកម្តាយមានគភ៌កូនភ្លោះនោះ រាងកាយនឹងទទួលដឹងបានដោយខ្លួនឯងតាមធម្មជាតិ ហើយរាងកាយនឹងផលិតទឹកដោះចេញមកឱ្យគ្រប់គ្រាន់ជាមួយតម្រូវការរបស់កូនទាំងពីរយ៉ាងពិតប្រាកដ។

    4-ដោះខ្វាក់ ក្បាលដោះខ្លី តើបំបៅទឹកដោះកូនបានឬទេ?

    បាន! នៅពេលពិនិត្យគភ៌ គ្រូពេទ្យនឹងបានដឹងរឿងទាំងនេះស្រេចទៅហើយ ហើយនិងណែនាំពីវិធីការបំបៅទឹកដោះកូនដែលត្រឹមត្រូវឱ្យអ្នកម្តាយយកទៅប្រតិបត្តិដោយខ្លួនឯង។ អ្នកម្តាយមិនចាំបាច់មានកង្វល់អំពីរឿងនេះទេ ព្រោះកូននឹងចេះរិះរកវិធីបឺតជញ្ជក់ទឹកដោះពីម្ដាយបានដោយខ្លួនឯង ហើយនឹងស៊ាំធ្លាប់ជាមួយដោះរបស់អ្នកម្តាយដោយឯកឯង។

    5-កូនបៅទឹកដោះម្តាយហើយ បន្ទោបង់មិនប្រក្រតី

    មិនដែលមានករណីបែបហ្នឹងទេ…ព្រោះទឹកដោះម្តាយងាយរំលាយណាស់ ធ្វើឱ្យប្រព័ន្ធការបន្ទោបង់របស់កូនធ្វើការល្អ ក្រពះធ្វើការបានល្អ កូន​នឹងមិនឆ្អល់ពោះ ពោះមិនឡើងរឹងណែន មិនតឹងថប់ ឬក្អួតទេ តែកូននឹងគេងលក់ស្រួល និងបៅទឹកដោះស្រួលទៀតផង។

    6-កូនខ្លួនឡើងពណ៌លឿង តើត្រូវតែបានទទួលទឹកដោះម្តាយភ្លាមឬ?

    ទារកភាគច្រើន ខ្លួននឹងឡើងពណ៌លឿង បណ្តាលមកពីការធ្វើការរបស់ថ្លើម និងទឹកប្រមាត់ដែលធ្វើការមិនទាន់បានល្អ។ បើទឹកដោះរបស់អ្នកម្តាយនៅមិនទាន់មានក្នុងអំឡុងពេលដំបូងៗក៏មិនអីដែរ តែបើទឹកដោះចាប់ផ្តើមមានហើយ គួរឱ្យកូនបានបៅទឹកដោះម្តាយភ្លាមៗ ដើម្បីកាត់បន្ថយអាការខ្លួនលឿងរបស់កូន។

    7-ម្តាយមិនស្រួលខ្លួន កើតជំងឺផ្តាសាយ តើអាចបំបៅទឹកដោះកូនបានឬទេ?

    អាចបំបៅកូនបានតាមប្រក្រតី…លើកលែងតែពេលអ្នកម្តាយគ្រុនក្តៅខ្លួនខ្លាំង ព្រោះអាការគ្រុនក្តៅបណ្ដាលពីមេរោគបាក់តេរី អាចធ្វើឱ្យកូនឈឺថ្កាត់បាន តែបើអ្នកម្តាយគ្រាន់តែក្អក ហៀរសំបោរ ឬឈឺកនោះ អាចបំបៅទឹកដោះកូនតូចបានតាមប្រក្រតី និងមិនគួរទិញថ្នាំមកលេបដោយខ្លួនឯងទេ ព្រោះថ្នាំខ្លះមានផលប៉ះពាល់ដល់ទារកដែលបៅទឹកដោះម្តាយ។ គួរទៅប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យ មុនពេលទិញថ្នាំជានិច្ច។

    8-អ្នកម្តាយដែលធ្វើការវះកាត់បំប៉ោងសុដន់ តើអាចបំបៅទឹកដោះកូនបានឬទេ?

    អាចបំបៅទឹកដោះកូនបានដូចប្រក្រតី…តែនៅក្នុងអំឡុងពេលដែលដោះស្ទះ នឹងមានអារម្មណ៍ថា ថប់ៗ និងតឹងណែនជាងប្រក្រតី តែនៅពេលកូនបៅបានមួយរយៈហើយនោះ សុដន់នឹងត្រឡប់មកជាប្រក្រតីវិញ និងមិនយារធ្លាក់នោះឡើយ។

    ជំនឿទាំងឡាយពាក់ព័ន្ធនឹងការបំបៅទឹកដោះកូន ជារឿងដែលមនុស្សភាគច្រើននិយាយតៗគ្នាមក ទើបធ្វើឱ្យអ្នកម្តាយថ្មីថ្មោងមួយចំនួនកើតការសង្ស័យ និងអាចយល់ច្រឡំបានដូចគ្នា៕