Tag: ជើង

  • ហោះហើរដើរលេងសប្បាយ តាមនិស្ស័យអ្នកម្ដាយពពោះ

    ហោះហើរដើរលេងសប្បាយ តាមនិស្ស័យអ្នកម្ដាយពពោះ

    រៀបផែនការប្រុងទៅហាន់នីមូនលើកទី2 ជាមួយស្វាមីជាច្រើនខែមកហើយ និងសង្ស័យប្រហែលជាបេប៊ីចង់ទៅដើរលេងដែរហើយមើលទៅ ទើបមកចាប់កំណើតចំពេលហ្នឹងតែម្ដង តែក៏មិនខូចផែនការដែរ…សុំពេលឱ្យម៉ាក់ត្រៀមខ្លួនថែមបន្តិច ម៉ាក់នឹងនាំកូន(ក្នុងផ្ទៃ)ហោះទៅដើរលេងជាមួយដែរមិនខាន។

    អ្នកជំនាញខាងសរសេរអត្ថបទស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ និងទារកបានគាំទ្រថា “អ្នកនឹងគ្មានថ្ងៃបានធ្វើដំណើរយ៉ាងងាយស្រួល និងមានសេចក្ដីសុខស្មើនឹងពេលនេះទៀតឡើយ ដូច្នេះចូរទៅដើរលេងសម្រាកកម្សាន្ត និងធ្វើឱ្យខ្លួនឯងមានសេចក្ដីសុខ ខណៈដែលគ្រប់យ៉ាងនៅល្អប្រសើរ(ពោះនៅតូច)នៅឡើយ” បើអ្នកគ្មានចំណុចអ្វីគួរឱ្យប្រយ័ត្នប្រយែងដែលនឹងធ្វើឱ្យមិនគួរធ្វើដំណើរដោយយន្តហោះ ដូចជា សភាវស្បូនធ្លាក់ចុះទាបមាត់ស្បូនយារ ឬមានប្រវត្តិធ្លាប់រំខានដោយការរលូតបុត្រនោះ ក៏ទៅប្រឹក្សាគ្រូពេទ្យសម្ភពផ្ទាល់ខ្លួនម្ដងទៀត រួចហើយត្រៀមខ្លួនហោះទៅដើរលេងកម្សាន្តបានតែម្ដង។

    អំឡុងពេល

    ប៉ាន់ប្រមាណអំឡុងពេលហោះហើរទៅដើរលេងកម្សាន្តក្នុងចន្លោះត្រីមាសទី 2 ព្រោះស្រ្តីមានគភ៌ភាគច្រើននឹងចាប់ផ្ដើមស៊ាំធ្លាប់នឹងការមានគភ៌ហើយ អាការចាញ់កូនក៏ធូរស្រាលចុះ ថែមទាំងក្បាលពោះក៏នៅមិនទាន់ធំ និងធ្ងន់រហូតទៅណាមកណាលំបាក ឬប្រថុយប្រថាននឹងការប្រសូតមុនកំណត់ដូចត្រីមាសទី 3ដែរ(ក្រុមហ៊ុនអាកាសចរណ៍ភាគច្រើនៗតែហាមបម្រើសេវាហោះហើរឆ្លងប្រទេសសម្រាប់ស្រ្តីតាំងគភ៌ចាប់ពី 28 – 30សប្ដាហ៍ឡើងទៅ)។

    ប្រវត្តិ/ធានាសុខភាព

    ស្រ្តីមានគភ៌គួរដាក់សៀវភៅប្រវត្តិការតាមដានផ្ទៃពោះតាមខ្លួនទៅជាមួយផង ដើម្បីក្រែងលោឈឺថ្កាត់អ្វី នឹងបានយកប្រវត្តិនោះទៅឱ្យគ្រូពេទ្យនៅក្នុងប្រទេសដែលខ្លួនទៅសម្រាកកម្សាន្តនោះពិនិត្យមើលដើម្បីប្រកបក្នុងការវិនិច្ឆ័យ និងបើគ្មានពេលរៀបចំទេនោះ គួរយកលេខទូរស័ព្ទរបស់លោកគ្រូពេទ្យដែលពិនិត្យគភ៌ជាប្រចាំទៅជាមួយផងក៏បាន។

    ជ្រើសរើសកៅអីអង្គុយ

    កៅអីអង្គុយជាប់ផ្លូវដើរ ជាជម្រើសដែលស័ក្តិសមបំផុត ព្រោះស្រ្តីមានគភ៌នឹងត្រូវក្រោកទៅចូលបន្ទប់ទឹកញឹកញាប់ជាងមនុស្សឯទៀត(ខានទស្សនាទេសភាពដែលអង្គុយនៅជាប់មាត់បង្អួចសិនទៅ) និងបើជ្រើសរើសបាន គួរជ្រើសរើសអង្គុយកៅអីជួរមុខដែលអាចសណ្ដូកជើងបានស្រួលផង។ នៅពេលអង្គុយលើកៅអីហើយ កុំភ្លេចបំពាក់ខ្សែក្រវាត់សុវត្ថិភាពក្រោមពោះផង។

    ការពារអាការខ្វះជាតិទឹក

    អាកាសធាតុនៅក្នុងយន្តហោះនឹងស្ងួតជាងប្រក្រតី ស្រ្តីមានគភ៌គួរការពារអាការខ្វះជាតិទឹកដោយការញ៉ាំទឹកឱ្យបានញឹកញាប់ តែបើសិនខ្លាចថាអ្នកបម្រើលើយន្តហោះដើរមកចាក់ទឹកឱ្យញឹកញាប់នោះ អ្នកអាចដាក់តាមខ្លួននូវបំពង់ទឹកតូចមួយក្នុងកាបូបស្ពាយទៅជាមួយ និងគ្រាន់តែសុំឱ្យបុគ្គលិកលើយន្តហោះជួយចាក់ទឹកឱ្យពេញទុកញ៉ាំក៏បាន។

    ការពារប្រគ្រីវកាច់ / ហើមជើង

    ស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ណាដែលសប្បាយៗស្រួលខ្លួន ចៀសវាងខោណាដែលរឹតតឹងណែនភ្លៅ និងកំភួនជើង ដោះស្បែកជើងចេញ ហើយដាក់ជើងលើភ្នាក់ជើង ឬដាក់កាបូបធ្វើដំណើរនៅខាងក្រោមកៅអីខាងមុខ ហើយដាក់ជើងគងសម្រាកលើនោះក៏បាន។ ក្រោកឡើងដើរទៅ-មកនៅតាមផ្លូវដើរដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរឥរិយាបថរៀងរាល់ 1ម៉ោងម្ដង និងសណ្ដូកជើងដើម្បីឱ្យយឺតសរសៃរៀងរាល់កន្លះម៉ោងម្ដង។ អ៎! កុំភ្លេចត្រៀមស្រោមជើងស្ដើងៗ ឬស្បែកជើងផ្ទាត់ទៅជាមួយទុកពាក់ដើរទៅ-មកផងក៏រឹតតែល្អទៅទៀត៕

  • នៅពេលខ្ញុំតាំងគភ៌ចូលដល់ខែទី 8

    នៅពេលខ្ញុំតាំងគភ៌ចូលដល់ខែទី 8

    មកដល់ខែទី 8នេះ វិវឌ្ឍនាការរបស់ទារកនៅក្នុងគភ៌ ខ្លួននឹងវែងឡើងប្រមាណជា 18អ៊ិញ មានទម្ងន់ខ្លួនប្រមាណជា 2,000 – 2,500ក្រាម ក្បាលធំពេញទំហឹងហើយ។ ទារកអាចឮសូរសំឡេង និងមើលឃើញបានហើយ អវយវៈខាងក្នុងពេញលេញឥតខ្ចោះ និងចាប់ផ្ដើមធ្វើការហើយ លើកលែងតែសួតប៉ុណ្ណោះដែលនៅមិនទាន់ពេញលេញល្អ 100%។

    ក្នុងខែទី 8នៃការតាំងគភ៌នេះ នឹងមានការប្រែប្រួលផ្សេងៗដែលអនាគតអ្នកម្ដាយអាចមានអារម្មណ៍ដឹងបានដូចតទៅ៖

    – ទារកក្នុងគភ៌នឹងរើខ្លាំងឡើង និងទៀងពេលជាប់លាប់។

    – អនាគតអ្នកម្ដាយអាចនឹងកើតមានអាការទល់លាមកញឹកញាប់ច្រើនឡើង។

    – អាចមានអាការឈឺផ្សារក្នុងក្រពះ អាហារមិនរំលាយ និងហើមពោះ ជាដើម។

    – ឈឺក្បាលម្ដងម្កាល ស្រវាំងភ្នែក និងអាចកើតខ្យល់គញឹកញាប់ទៀតផង។

    – តឹងច្រមុះ អាចមានឈាមហូរចេញមកតាមច្រមុះ និងហ៊ឹងត្រចៀក។

    – ងាយមានឈាមចេញមកតាមជើងធ្មេញជាងប្រក្រតី ពេលដុសសម្អាតធ្មេញ។

    – កើតប្រគ្រីវកាច់នៅលើជើងញឹកញាប់។

    – ហើមកជើង និងខ្នងជើង អាចមានហើមនៅលើមុខ និងដៃផងដែរ។

    – រមាស់នៅលើស្បែកក្បាលពោះ។

    – មានអាការឈឺខ្នង។

    – មានអាការសរសៃឈាមត្បៀតនៅលើជើង។

    – កើតឫសដូងបាតញឹកញាប់ ឬងាយកើតជាងប្រក្រតី។

    – ដកដង្ហើមខ្លីៗ និងពិបាកដកដង្ហើម។

    – គេងមិនលក់ ឬគេងលក់មិនពេញភ្នែក។

    – ស្បូននឹងបង្រួញខ្លួនញឹកញាប់ជាងមុន។

    – អ៊ីកអ៊ាក និងប្រថុយប្រថាននឹងការរអិលដួល គួរបង្កើនការប្រយ័ត្នប្រយែងឱ្យខ្លាំងជាពិសេស។

    – មានទឹកដោះពណ៌លឿងៗហូរចេញមកពីក្បាលសុដន់។

    – ឆាប់ភ្លេចច្រើនជាងមុន។

    – រំភើប ញាប់ញ័រ និងវិតក្កកង្វល់។

    រឿងដែលគ្រូពេទ្យអ្នកពិនិត្យគភ៌ចង់ឱ្យអ្នកធ្វើក្នុងអំឡុងខែនេះ មានដូចជា ៈ

    1. ថ្លឹងទម្ងន់ខ្លួន និងវាស់សម្ពាធឈាម។
    2. ពិនិត្យជាតិស្ករ និងសារធាតុស៊ុតសក្នុងទឹកមូត្រ។
    3. ស្ដាប់សំឡេងលោតរបស់បេះដូងរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ។
    4. ពិនិត្យមើលទំហំ និងរូបរាងរបស់ស្បូន ដោយការពិនិត្យបរិវេណក្បាលពោះ។
    5. កម្ពស់របស់ស្បូន។
    6. អាការហើមនៅលើដៃ និងជើង និងសរសៃឈាមត្បៀតនៅលើជើង។
    7. អាការខុសប្រក្រតីផ្សេងៗ(បើសិនជាមាន)

    រឿងដែលត្រូវមើលថែទាំជាពិសេសនៅក្នុងខែនេះគឺ ៈ

    1. គួរចៀសវាងការធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយ ដើម្បីការពារការប្រសូតមុនកាលកំណត់ ឬមិនអាចទំនាក់ទំនងជាមួយគ្រូពេទ្យអ្នកពិនិត្យថែទាំគភ៌បានទាន់ពេលវេលា។ បើសិនចាំបាច់មែនទែន គួរប្រឹក្សាគ្រូពេទ្យ និងសុំលិខិតធានាអំពីគ្រូពេទ្យថា អាចធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយបាន ក្នុងករណីដែលត្រូវធ្វើដំណើរដោយយន្តហោះ និងក្នុងករណីដែលត្រូវធ្វើដំណើរដោយរថយន្ត មិនគួរបើកបរដោយខ្លួនឯងឡើយ។
    2. ជ្រើសរើសវិធីការប្រសូតបុត្រឱ្យស័ក្តិសមនឹងខ្លួនឯង។
    3. អាចនឹងកើតការបង្រួញ និងពង្រឹងខ្លួនរបស់ស្បូន ដែលនឹងកើតឡើងក្នុងអំឡុង 2 – 3ខែមុនប្រសូត។ ការពង្រឹងខ្លួនរបស់ស្បូននឹងមិនធ្វើឱ្យឈឺចាប់ខ្លាំងពេកទេ និងនឹងធូរស្រាលទៅវិញនៅទីបំផុត។ ចូរគេងសម្រាក ឬនៅស្ងៀមៗនឹងធ្វើឱ្យអាការឈឺចាប់ថយចុះ។ អាការនេះនឹងកើនខ្លាំងឡើងជារឿយៗរហូតទៅដល់ខែចុងក្រោយនឹងជាការឈឺដាស់តឿន និងនាំឆ្ពោះទៅរកការឈឺមែនទែន ដោយមានការបើកឡើងរបស់ស្បូនរួមជាមួយផងដែរ ដែលចុងក្រោយនឹងនាំទៅរកការប្រសូតជាស្ថាពរ៕
  • វីតាមីនបំប៉នមុនពេលប្រសូត សម្រាប់ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះចាំបាច់ឬទេ?

    វីតាមីនបំប៉នមុនពេលប្រសូត សម្រាប់ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះចាំបាច់ឬទេ?

    វីតាមីនបំប៉នមុនពេលប្រសូតបុត្រ សម្រាប់ស្រ្តីមានគភ៌ ភាគច្រើនពេលទៅពិនិត្យគភ៌ជាមួយគ្រូពេទ្យ លោកគ្រូពេទ្យនឹងចែកឱ្យជាប្រចាំគ្រប់ពេល តែសម្រាប់ស្រ្តីមានគភ៌មួយចំនួនដែលមិនបានទៅជួបគ្រូពេទ្យតាមការណាត់ ឬមិនដែលបានចូលទៅឱ្យគ្រូពេទ្យពិនិត្យផ្ទៃពោះ ក៏គួរតែទទួលទានវិតាមីនបន្ថែមដែរ ដើម្បីបង្កើនប្រព័ន្ធប្រសាទ និងខួរក្បាលរបស់កូនតូច។ ក្នុងករណីដែលស្រ្តីមានគភ៌បានទទួលថ្នាំពីគ្រូពេទ្យហើយ តែបានទទួលតែថ្នាំប្រភេទខ្លះនោះ ស្រ្តីមានគភ៌អាចទទួលទានវីតាមីនបន្ថែមបាន។

    សម្រាប់បរិមាណសារធាតុអាហារ ឬវីតាមីនដែលស្រ្តីមានផ្ទៃពោះគួរបានទទួលក្នុងមួយថ្ងៃ មានដូចតទៅ ៈ

    – ហ្វូលេត 400-600មីក្រូក្រាម

    – កាល់ស្យូម 250មីល្លីក្រាម

    – សារធាតុដែក 30មីល្លីក្រាម

    – អ៊ីយ៉ូដ 150មីល្លីក្រាម

    – វីតាមីន B 22មីល្លីក្រាម

    ហេតុអីបានស្រ្តីមានផ្ទៃពោះត្រូវញ៉ាំហ្វូលេត?

    អាស៊ីតហ្វូលិកនៅក្នុងហ្វូលេត(វីតាមីន B9) ជាសារធាតុសំខាន់ចំពោះប្រព័ន្ធប្រសាទរបស់ទារកខ្លាំងណាស់ ព្រោះវាអាចជួយបង្កើនការធ្វើការងាររបស់កោសិកាប្រព័ន្ធប្រសាទ និងខួរឆ្អឹងកងខ្នងរបស់កូនបានយ៉ាងល្អ និងការពារជំងឺឆែបមាត់ និងពិការដៃជើងរបស់កូននៅក្នុងផ្ទៃម្ដាយបានទៀតផង។

    ហេតុអីបានស្រ្តីមានផ្ទៃពោះត្រូវញ៉ាំកាល់ស្យូម?

    ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះចាំបាច់ត្រូវតែបានទទួលជាតិកាល់ស្យូមឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ចំពោះរាងកាយ ដោយសារតែកាល់ស្យូមមានចំណែកសំខាន់ក្នុងការធ្វើការងាររបស់កោសិកាផ្សេងៗនៅក្នុងរាងកាយ ជាពិសេសបំផុត ឆ្អឹង ធ្មេញ និងសាច់ភ្នាសផ្សេងៗ និងថែមទាំងត្រូវបានកូនតូចនៅក្នុងផ្ទៃទាញយកទៅប្រើដើម្បីសាង និងពង្រឹងឆ្អឹង រួមទាំងការអភិវឌ្ឍប្រព័ន្ធរបស់សាចដុំ ប្រព័ន្ធការពារជំងឺ និងប្រព័ន្ធផ្សេងៗរបស់រាងាកយឱ្យមានប្រសិទ្ធភាពរឹតតែខ្លាំងឡើងទៀតផង។

    ហេតុអ្វីបានស្រ្តីមានផ្ទៃពោះត្រូវញ៉ាំសារធាតុដែក?

    សម្រាប់សារធាតុដែកវិញ រាងកាយស្រ្តីមានផ្ទៃពោះចាំបាច់ត្រូវនាំយកទៅប្រើក្នុងការសាងសាច់ភ្នាសដើម្បីគាំទ្រដល់ការប្រែប្រួលខាងរាងកាយរបស់ខ្លួន។ ក្រៅពីនេះសារធាតុដែកដែលមាននៅក្នុងឈាមនឹងបំពេញតួនាទីក្នុងការដឹកជញ្ជូនអុកស៊ីហ្ស៊ែន និងសារធាតុអាហារទៅចិញ្ចឹមរាងកាយរបស់ម្ដាយ និងទារកដែលមានការរីកចម្រើនធំធាត់នៅក្នុងគភ៌ រួមទាំងសុកដែលកាន់តែធំឡើងជារឿយៗផងដែរ។ ក្នុងករណីដែលមានអាការខ្វះសារធាតុដែកខ្លាំង នឹងធ្វើឱ្យស្រ្តីមានគភ៌មានអាការទន់ល្វើយគ្មានកម្លាង ឆាប់ហត់ កើតសភាវស្លេកស្លាំង និងអ្នកខ្លះអាចមានអាការធ្ងន់ធ្ងរដល់ថ្នាក់រលូតបុត្រទៀតផង។

    ហេតុអ្វីបានស្រ្តីមានផ្ទៃពោះត្រូវញ៉ាំជាតិអ៊ីយ៉ូដ?

    អ៊ីយ៉ូដ ក៏ជាសារធាតុអាហារដែលចាំបាច់ដល់ការអភិវឌ្ឍខួរក្បាលរបស់កូននៅក្នុងផ្ទៃដូចគ្នា និងថែមទាំងជួយជំរុញទឹកដោះរបស់ម្ដាយ ជំរុញបេះដូងឱ្យធ្វើការល្អឡើង ជួយក្នុងការបន្ទោបង់ និងគ្រប់គ្រងការចែកចាយរបស់ទឹកទៅតាមអវយវៈផ្សេងៗ។ បើសិនស្រ្តីមានផ្ទៃពោះខ្វះសារធាតុអ៊ីយ៉ូដ នឹងធ្វើឱ្យកូនក្នុងផ្ទៃមានរាងកាយក្រិសក្រិន ខួរក្បាលរីកចម្រើនយឺត ពិការតាំងពីកំណើត និងមានសភាវមិនគ្រប់ទឹក ជាដើម។

    ហេតុអ្វីបានស្រ្តីមានផ្ទៃពោះត្រូវញ៉ាំវីតាមីន B?

    វីតាមីន B មានច្រើនប្រភេទ តែដែលយើងបានឮញឹកញាប់ និងមានប្រយោជន៍សម្រាប់ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះនោះគឺ ពពួកវីតាមីន B1, B2, B6 និង B12 ព្រោះទាំងអស់នេះសុទ្ធតែមានចំណែកក្នុងការអភិវឌ្ឍប្រព័ន្ធប្រសាទ និងខួរក្បាលរបស់ទារកទាំងអស់ និងថែមទាំងជួយក្នុងការផលិតគ្រាប់ឈាមក្រហម ធ្វើឱ្យទារកធំធាត់ឡើងតាមប្រក្រតី ហុចផលធ្វើឱ្យខួរក្បាលរបស់ទារកអភិវឌ្ឍបានយ៉ាងពេញទំហឹងទៀតផង៕

  • ថ្នាំបញ្ចុះកម្ដៅសម្រាប់ក្មេង ឪពុកម្ដាយគួរស្គាល់ឱ្យច្បាស់ និងប្រើយ៉ាងត្រូវវិធី

    ថ្នាំបញ្ចុះកម្ដៅសម្រាប់ក្មេង ឪពុកម្ដាយគួរស្គាល់ឱ្យច្បាស់ និងប្រើយ៉ាងត្រូវវិធី

    ក្មេងៗនៅពេលឈឺថ្កាត់ ច្រើនតែមានអាការក្ដៅខ្លួន មុខ និងខ្លួនឡើងក្រហម ដោយសារតែសរសៃឈាមតូចៗនៅក្រោមស្បែកពង្រីកខ្លួនឡើងដើម្បីបំភាយកម្ដៅ តែក្មេងខ្លះអាចមានអាការចុងដៃ ចុងជើងត្រជាក់ និងស្លាំង ដែលក្នុងពេលខ្លះ ការដែលឪពុកម្ដាយយកដៃទៅស្ទាបថ្ងាស់កូនក៏មិនអាចដឹងបានដែរថា កូនកំពុងតែគ្រុនក្ដៅខ្លាំង ដូច្នេះការវាស់ជំងឺគ្រុនក្ដៅនៅលើក្មេង គួរប្រើប្រដាស់ស្ទង់កម្ដៅតែមួយគត់។

    វិធីបញ្ចុះកម្ដៅខ្លួនក្មេង

    គោលបំណងសំខាន់ក្នុងការបញ្ចុះកម្ដៅ គឺធ្វើឱ្យកូនតូចមានអារម្មណ៍ត្រជាក់ស្រួលខ្លួនឡើងវិញ អាការឈឺក្បាលធូរស្រាលចុះ ធ្វើឱ្យកូនតូចលែងសូវយំរករឿង និងអាចគេងលក់សម្រាកបាន និងបើសិនមានគ្រុនក្ដៅខ្លួនខ្លាំង ការបញ្ចុះកម្ដៅក៏អាចជួយការពារការប្រកាច់បានមួយផ្លូវដែរ។

    ការជូតខ្លួនបញ្ចុះកម្ដៅដែលត្រូវវិធី

    1. បញ្ចុះកម្ដៅដោយការជូតខ្លួនដោយប្រើក្រណាត់ជ្រលក់ទឹកធម្មតា ហាមប្រើទឹកត្រជាក់ ឬអាល់កុល ព្រោះនឹងធ្វើឱ្យសរសៃឈាមនៅក្រោមស្បែកបង្រួញខ្លួន បំភាយកម្ដៅចេញមកក្រៅមិនបាន។
    2. បើកូនតូចមានអាការរងាញាក់ និងគ្រុនក្ដៅខ្លួនខ្លាំង ពេលជូតខ្លួន ចូរដោះខោអាវចេញឱ្យអស់ ហើយឃ្លុំផ្នែកដែលមិនបានជូតដោយភួយក្រណាត់ស្ដើងៗ។
    3. ជូតខ្លួនបញ្ច្រាស់ទិសលំហូរវិលរបស់ឈាម និងមិនចាំបាច់ជូតខ្លាំងៗឡើយ ព្រោះការជូតខ្លួនខ្លាំងៗនឹងធ្វើឱ្យកូនតូចឈឺ និងក្រហាយស្បែក និងមិនបានជួយបញ្ចុះកម្ដៅខ្លួនកូនឡើយ។
    4. សង្កត់ធ្ងន់លើការជូតលើបំពង់ក ផ្ទៃមុខ ពោះ គន្លាក់ដៃ-ជើង នឹងអាចជួយទាញកម្ដៅចេញពីសរសៃឈាមបានច្រើន។
    5. ការប្រើកន្សែងត្រជាក់ ឬចាហួយបញ្ចុះកម្ដៅ មិនបានជួយឱ្យកម្ដៅខ្លួនថយចុះឡើយ ត្រឹមតែជួយបំភាយកម្ដៅចេញពីរាងកាយប៉ុណ្ណោះ តែមានប្រយោជន៍ក្នុងរឿងសម្រាលអាការឈឺក្បាលបាន។

    យល់ដឹងអំពីថ្នាំបញ្ចុះកម្ដៅខ្លួនកុមារ និងការប្រើយ៉ាងត្រូវវិធី

    ការញ៉ាំថ្នាំបញ្ចុះកម្ដៅសម្រាប់ក្មេង ជារឿងដែលឪពុកម្ដាយគួរយល់ដឹង ដើម្បីប្រើប្រាស់បានយ៉ាងត្រឹមត្រូវ។ ជាប្រក្រតី នៅលើទីផ្សារ ថ្នាំបញ្ចុះកម្ដៅសម្រាប់ក្មេងមានច្រើនម៉ាកយីហោណាស់ តែគ្រាប់ថ្នាំមិនខុសប្លែកគ្នាប៉ុន្មានឡើយ។ ថ្នាំបញ្ចុះកម្ដៅមាន 3ប្រភេទគឺ ៈ

    1. ប៉ារ៉ាសេតាម៉ុល : ខ្នាត 10-20មីល្លីក្រាម ក្នុងទម្ងន់ខ្លួនកុមារ 1គីឡូក្រាម ក្នុង 1ដង រៀងរាល់ 4-6ម៉ោង ៈ គ្មានឥទ្ធិពលបំផ្លាញក្រពះទេ ដូច្នេះហើយទើបអាចញ៉ាំបានខណៈពោះទំនេរ(មិនទាន់ញ៉ាំអាហារ)។ ខ្នាតថ្នាំដែលខ្ពស់ខ្លាំងពេកមានផលប៉ះពាល់ដល់ថ្លើម ដូច្នេះហើយទើបពាក្យដាស់តឿនដែលថា មិនគួរប្រើថ្នាំប្រភេទនេះជាប់ៗគ្នាលើស 5ថ្ងៃ ជាការដាស់តឿនឱ្យអ្នកប្រើថ្នាំ គួរតែទៅជួបគ្រូពេទ្យ ដើម្បីពិនិត្យរកមូលហេតុពិតប្រាកដរបស់អាការគ្រុនក្ដៅ ដើម្បីបានទទួលការព្យាបាលដែលត្រឹមត្រូវជាបន្ត។
    2. អៃប៊ូប្រូហ្វេន : ឬថ្នាំបញ្ចុះកម្ដៅខ្លាំង ប្រើបាននៅលើក្មេងដែលមានអាយុ 6ខែឡើងទៅ។ ខ្នាតថ្នាំ 5-10មីល្លីក្រាម ក្នុងទម្ងន់ខ្លួនក្មេង 1គីឡូក្រាម ក្នុង 1ដង រៀងរាល់ 6ម៉ោង។ បើឱ្យញ៉ាំថ្នាំប៉ារ៉ាសេតាម៉ុលហើយ កម្ដៅមិនថយចុះ អាចបន្ថែមថ្នាំ អៃប៊ូប្រូហ្វេន ប្រភេទនេះបានក្នុងចន្លោះពេលឱ្យញ៉ាំថ្នាំប៉ារ៉ាសេតាម៉ុលក្នុងករណីដែលនៅមិនទាន់គ្រប់ 4ម៉ោងពីការឱ្យថ្នាំប៉ារ៉ាសេតាម៉ុលលើកចុងក្រោយ តែថ្នាំប្រភេទនេះមានឥទ្ធិពលបំផ្លាញក្រពះ ដូច្នេះមិនឱ្យកូនញ៉ាំថ្នាំនេះខណៈពេលពោះទំនេរ មិនទាន់ញ៉ាំអីឡើយ។
    3. អាស្ពីរីន : មានផលប៉ះពាល់ ធ្វើឱ្យងាយចេញឈាមដូចថ្នាំអៃប៊ូប្រូហ្វេនដែរ(ក្នុងករណីមានដំបៅក្រពះ) និងហាមឱ្យក្មេងអាយុក្រោម 12ឆ្នាំដែលកើតជំងឺកញ្រ្ជិល ឬគ្រុនផ្ដាសាយធំញ៉ាំថ្នាំប្រភេទនេះ ព្រោះអាចនឹងធ្វើឱ្យកើតភាពខុសប្រក្រតីជាមួយប្រព័ន្ធប្រសាទកណ្ដាល ដូចជា ហើមខួរក្បាល បាត់បង់ស្មារតី ប្រកាច់ និងកើតភាពខុសប្រក្រតីចំពោះថ្លើម អាចបណ្ដាលឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតបាន។

    នៅពេលដឹងពីវិធីការប្រើថ្នាំទាំង 3ប្រភេទនេះហើយ អាណាព្យាបាលគួរប្រើប្រាស់ឱ្យបានត្រឹមត្រូវដើម្បីសុវត្ថិភាពរបស់កូនតូច។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី បើកូនមានអាការឈឺថ្កាត់ គ្រុនក្ដៅនោះ វិធីដែលល្អបំផុត គឺមិនគួរទិញថ្នាំមកឱ្យញ៉ាំដោយខ្លួនឯងឡើយ ព្រោះអាចកើតការប្រតិកម្មចាញ់ថ្នាំប្រភេទខ្លះបាន តែគួរនាំកូនទៅមន្ទីពេទ្យ៕

  • តើស្រ្តីមានគភ៌ធ្វើការមុខកុំព្យូទ័រពេញមួយថ្ងៃមានគ្រោះថ្នាក់ដល់កូនឬទេ?

    តើស្រ្តីមានគភ៌ធ្វើការមុខកុំព្យូទ័រពេញមួយថ្ងៃមានគ្រោះថ្នាក់ដល់កូនឬទេ?

    បច្ចុប្បន្នកុំព្យូទ័រមានតួនាទីជាមួយជីវិតរបស់មនុស្សស្ទើរតែគ្រប់ផ្នែក និងប្រាកដណាស់ស្រ្តីមានគភ៌ជាច្រើននាក់ត្រូវធ្វើការងារដោយមានកុំព្យូទ័រជាឧបករណ៍ប្រើការក្បែរកាយ និងត្រូវនៅជាមួយវត្ថុមួយនេះជាច្រើនម៉ោងជាប់ៗគ្នាក្នុងមួយថ្ងៃ។

    ស្រ្តីមានគភ៌មួយចំនួនចាប់ផ្ដើមនឹកបារម្ភក្នុងចិត្តថា តើកុំព្យូទ័រដែលកំពុងប្រើការនេះនឹងមានផលអាក្រក់អ្វីដល់កូនក្នុងផ្ទៃដែរឬទេ? ដែលតាមរយៈលទ្ធផលនៃការសិក្សាស្រាវជ្រាវមកជាយូររបស់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ និងគ្រូពេទ្យសម្ភពមកពីគ្រប់ទិសទីក្នុងពិភពលោកបានផ្ដល់នូវចម្លើយដែលធ្វើឱ្យស្រ្តីមានគភ៌ទាំងឡាយបានសប្បាយចិត្តថា កុំព្យូទ័រមិនមានបង្កគ្រោះថ្នាក់អ្វីដល់កូនតូចក្នុងផ្ទៃឡើយ…តែការអង្គុយធ្វើការនៅមុខកុំព្យូទ័ររយៈពេលយូរៗទៅវិញទេដែលមានផលប៉ះពាល់ដល់សុខភាពរបស់ស្រ្តីមានគភ៌ ដែលរឹតតែត្រូវអង្គុយធ្វើការយូរប៉ុនណា ប្រព័ន្ធឈាមរត់នឹងហូរបញ្រ្ចាស់ត្រឡប់ឡើងទៅផ្នែកខាងលើ ធ្វើឱ្យឈាមហូរទៅចិញ្ចឹមរាងកាយយឺតយ៉ាវ ដែលអាចធ្វើឱ្យហើមជើង ងាយវិលមុខ ឆាប់ហត់ និងឈាមដែលហូរត្រឡប់ចូលបេះដូងទៅចិញ្ចឹមកូនតូចក៏នឹងថយចុះ។

    ដូច្នេះស្រ្តីមានគភ៌ដែលត្រូវអង្គុយធ្វើការនៅមុខកុំព្យូទ័រគួរមើលថែទាំខ្លួនឯងដូចតទៅនេះ…ៈ

    ការអង្គុយ

    ស្ត្រីមានគភ៌គួរអង្គុយឱ្យត្រូវតាមវិធី ដោយឥរិយាបទអង្គុយដែលត្រឹមត្រូវបំផុតក៏គឺ អង្គុយចូលទៅក្នុងឱ្យពេញកៅអី និងខ្នងពឹងនឹងបង្អែកកៅអី ចន្លោះរវាងភ្លៅ និងកៅអីគួរនៅសល់ចន្លោះប៉ុនម្រាមដៃអាចស៊កចូលទៅបាន ដើម្បីកាត់បន្ថយសង្កត់ និងឱ្យឈាមហូរវិលបានស្រួលឡើង។ បើស្ត្រីមានគភ៌ស្ថិតក្នុងអំឡុងត្រីមាសចុងក្រោយ ទំហំក្បាលពោះដែលធំខ្លាំងនោះនឹងធ្វើឱ្យផ្ទៃពោះហុចលយមកខាងមុខ ស្រ្តីមានគភ៌អាចប្រើខ្នើយមកដាក់កល់ខ្នង ក៏អាចជួយកាត់បន្ថយភាពតឹងរបស់សាច់ដុំបានដែរ។

    ថែទាំកែវភ្នែក

    ស្រ្តីមានគភ៌គួរសម្រួលរយៈចម្ងាយ និងកម្ពស់របស់អេក្រង់កុំព្យូទ័រឱ្យស័ក្តិសមល្មមនឹងកម្រិតកម្ពស់ខ្សែភ្នែករបស់អ្នកផង។ គួរឱ្យអេក្រង់កុំព្យូទ័រស្ថិតក្នុងកម្ពស់ទាបជាងកម្រិតខ្សែភ្នែកប្រមាណជា 10 – 20អង្សា សម្រួលភាពភ្លឺរបស់អេក្រង់ឱ្យសមល្មម នឹងជួយឱ្យស្រ្តីមានគភ៌មិនឈឺភ្នែក អានអក្សរបានកាន់តែងាយស្រួលឡើង។ មិនគួរសម្លឹងមើលអេក្រង់កុំព្យូទ័រក្នុងរយៈពេលយូរ និងគួរសាកល្បងសម្រាកខ្សែភ្នែកប្រមាណជា 10នាទីក្នុងរយៈពេល 1ម៉ោងនៃការធ្វើការ នឹងកាត់បន្ថយអាការឈឺកែវភ្នែករបស់ស្រ្តីមានគភ៌បានច្រើន។

    ដូច្នេះស្រ្តីមានគភ៌ដែលត្រូវធ្វើការនៅមុខកុំព្យូទ័រពេញមួយថ្ងៃនោះ កុំភ្លេចផ្លាស់ប្ដូរឥរិយាបថឱ្យបានញឹកញាប់ កុំសម្លឹងអេក្រង់កុំព្យូទ័រយូរៗពេក គួរងាក ឬបែរទៅមើលអ្វីផ្សេងខ្លះផង និងមិនគួរអង្គុយក្នុងឥរិយាបថដដែលយូរពេកឡើយ គួរក្រោកដើរទៅនេះទៅនោះឱ្យយឺតសរសៃសរសូងរៀងរាល់ម៉ោងខ្លះផងទើបជាការប្រសើរបំផុត៕

  • ធ្លាប់នឹកឆ្ងល់ទេថា ហេតុអីបានជាទារកចូលចិត្តគេងលើកជើង?

    ធ្លាប់នឹកឆ្ងល់ទេថា ហេតុអីបានជាទារកចូលចិត្តគេងលើកជើង?

    ហេតុអីបានទារកចូលចិត្តគេងលើកជើង ហើយការលើកជើងឡើងបែបនេះបានន័យថាម៉េច? ឬក៏កូនតូចកំពុងមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់អ្វីម្យ៉ាងទេដឹង?…ឥឡូវសូមអ្នកម្ដាយថ្មោងថ្មីទាំងអស់នាំគ្នាមកមើលពីមូលហេតុដែលកូនតូចចូលចិត្តគេងលើកជើងមកដល់ទ្រូងថា តើហេតុអីបានកូនតូចសម្លាញ់របស់យើងលើកជើង?

    1 . មូលហេតុដែលទារកចូលចិត្តលើកជើងឡើងមកដល់ទ្រូង ព្រោះថា…

    …ពេលនៅក្នុងផ្ទៃម្ដាយ ទីធ្លានៅក្នុងផ្ទៃមានកំណត់ ឥរិយាបថនេះ ជាឥរិយាបថដែលទារកធ្វើញឹកញាប់បំផុតពេលនៅក្នុងពោះម្ដាយ ដូច្នេះហើយទើបកូនចូលចិត្តលេងចាប់ចុងជើងខ្លួនឯង និងលើកមកដល់ទ្រូងដោយសារការស៊ាំធ្លាប់ ហើយមិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹងទេ ក្មេងខ្លះលើកជើងមកហើយ ដាក់ម្រាមជើងមកដល់មាត់ រួចបឺតលេងយ៉ាងសប្បាយអារម្មណ៍ទៀតផង។

    2 . អាចបណ្ដាលមកពីអាការឈឺពោះ

    ការលើកជើងរបស់កូនតូច អាចធ្វើឱ្យកូនបានបញ្ចេញខ្យល់ហ្គាសចេញមកតាមរន្ធទ្វារធំ ព្រោះមានខ្យល់នៅក្នុងក្រពះច្រើនពេក ដែលការលើកជើងឡើងនេះ អាចធ្វើឱ្យកូនមានអាការធូរស្រាល និងស្រួលខ្លួនឡើង។ បើកូនតូចលើកជើងឡើងដោយសារតែអាការឈឺពោះព្រោះមានខ្យល់នៅក្នុងក្រពះច្រើននោះ ចូរអ្នកម្ដាយសាកស្ទាបអង្អែលក្បាលពោះរបស់កូន និងសង្កត់ចុះតិចៗ ថ្នមៗ ហើយលុញជារាងរង្វង់មូល(ដូចទ្រនិចនាឡិកាដើរ) ឬចាប់កូនដាក់ឱ្យគេងផ្កាប់ ដើម្បីបណ្ដេញខ្យល់ចេញក៏បាន។ ទង្វើទាំង2 យ៉ាងនេះនឹងធ្វើឱ្យខ្យល់ចេញពីក្នុងពោះកូនបានស្រួល និងធ្វើឱ្យកូនតូចបានធូរស្រាលពីអាការឈឺពោះបានច្រើនទៀតផង។

    3 . អាការឈឺពោះបែបខ្លាំងក្លា

    ដូចជា ពោះវៀនព័ន្ធគ្នា ឬមានដំបៅនៅក្នុងក្រពះ ចូរសង្កេតមើលអាការ ដូចជា ស្រែកយំយ៉ាងខ្លាំង បន្ទោបង់មកមានឈាម ឬមួល គ្រុនក្ដៅខ្លួន ក្អួត ស្រែកយំខ្លាំងឡើងៗជារឿយៗ…បើឃើញមានអាការបែបនេះ ចូរអ្នកម្ដាយប្រញាប់នាំកូនទៅមន្ទីរពេទ្យភ្លាម កុំបង្អង់យូរ។

    តែភាគច្រើន ការដែលក្មេងតូចចូលចិត្តលើកជើងទាំង 2ខាងឡើងមកដល់ទ្រូង គឺគ្រាន់តែជាប្រឡែងលេងជាមួយខ្លួនឯងដើម្បីសប្បាយរីករាយ និងជាទម្លាប់ ឬភាពស៊ាំធ្លាប់តាំងពីពេលនៅក្នុងពោះម្ដាយប៉ុណ្ណោះឯង…មានភាគតិចណាស់ដែលបង្ហាញពីអាការឈឺពោះ ហើយលើកជើងទាំង2 ឡើងនោះ៕

  • ដឹងភេទកូនក្នុងផ្ទៃដោយតិចនិកងាយៗតាមបែបចាស់ៗបុរាណ

    ដឹងភេទកូនក្នុងផ្ទៃដោយតិចនិកងាយៗតាមបែបចាស់ៗបុរាណ

    អ្នកម្ដាយសម័យថ្មីនាពេលបច្ចុប្បន្ន បើចង់ដឹងពីភេទរបស់កូនក្នុងផ្ទៃ ក៏អាចធ្វើបានដោយមិនលំបាកឡើយ ដោយការប្រើតិចណូឡូជីសម័យថ្មី តាមរយៈការឆ្លុះមើលអេកូ ដែលមិនមែនជារឿងលំបាក ឬចម្លែកអ្វីឡើងនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ តែក៏នៅមានក្រុមស្រ្តីមានគភ៌មួយចំនួននៅតែចង់អ៊ុតមើលភេទរបស់កូនក្នុងផ្ទៃរបស់ខ្លួនរហូតដល់ថ្ងៃប្រសូតដូចគ្នា។ អ្នកខ្លះទៅឆ្លុះមើលអេកូជាច្រើនដងហើយ ក៏នៅតែមិនទាន់ឃើញច្បាស់ ក៏ព្យាយាមស្វែងរកវិធីផ្សេងៗដែលនឹងធ្វើឱ្យបានដឹងពីភេទរបស់កូននៅក្នុងផ្ទៃក៏មានដែរ ដូច្នេះថ្ងៃនេះ ឡារ៉ែនមានវិធីសង្កេតមើលពោះ និងអាការផ្សេងៗតាមក្បួនតម្រាចាស់ៗសម័យបុរាណមកជម្រាបជូនដូចខាងក្រោម។

    1 . ដឹងភេទកូនក្នុងផ្ទៃតាមរយៈការសង្កេតមើលរន្ធផ្ចិតរបស់ស្រ្តីតាំងគភ៌

    ជាជំនឿពីបុរាណមួយតាមក្បួនតម្រាអ្នកមានផ្ទៃពោះ ការមើលពីលក្ខណៈរបស់រន្ធផ្ចិតរបស់ស្រ្តីមានគភ៌ដោយការសង្កេតពីលក្ខណៈរបស់ផ្ចិតផ្នែកខាងលើ បើលៀនចេញមក ឬរន្ធផ្ចិតផ្កាប់ និងស្រ្តីតាំងគភ៌មានពោះប៉ោងមូលក្លុំ តាមតម្រាចាស់បុរាណប្រាប់ថា ប្រហែលជានឹងបានកូនស្រី…។

    សម្រាប់ស្រ្តីតាំងគភ៌ណាមានលក្ខណៈផ្ចិតផ្នែកខាងក្រោមលៀនចេញមកជារន្ធផ្ចិតផ្ងារឡើង និងមានផ្ទៃពោះរាងស្រួចនោះ មានភាពអាចទៅរួចខ្លាំងថា ប្រហែលជានឹងបានកូនប្រុស…។

    2 . ដឹងភេទកូនក្នុងផ្ទៃតាមរយៈការរើរបស់កូននៅក្នុងគភ៌

    អ្នកម្ដាយភាគច្រើននឹងមានអារម្មណ៍ថា កូនចាប់ផ្ដើមរើក្នុងអំឡុងសប្ដាហ៍ទី20 នៃការតាំងគភ៌ តែបើស្រ្តីមានគភ៌មានអារម្មណ៍ថា កូនឆាប់រើលឿនជាងរយៈពេលនោះ ចាស់ៗបុរាណជឿថា អាចនឹងបានកូនប្រុស និងបើស្រ្តីមានគភ៌មានអារម្មណ៍ថា កូនរើខ្លាំងជាងប្រក្រតី មានញាក់ៗ ឬធាក់ក្បាលពោះរហូតមានអារម្មណ៍ថាឈឺផងនោះ អាចនឹងមានភាពទៅរួចខ្ពស់ថា នឹងបានកូនប្រុសខ្លាំងជាងកូនស្រី ព្រោះកូនស្រីច្រើនតែរើញឹកញាប់ជាង និងរើខ្សោយជាង។

    តាមគោលការណ៍វិទ្យាសាស្រ្ត ក្រូម៉ូហ្សូម XX របស់ទារកភេទស្រីនឹងមាននឹងនរជាងក្រូម៉ូហ្សូម XY របស់ភេទប្រុស ដូច្នេះបើកូនក្នុងផ្ទៃរើញាប់ៗ គឺជាសញ្ញាថា នឹងបានកូនស្រី។

    3 . ដឹងភេទកូនក្នុងផ្ទៃតាមរយៈអាការចាញ់កូនរបស់ស្រ្តីមានគភ៌

    មនុស្សសម័យមុនច្រើននាំគ្នាជឿថា អ្នកមានផ្ទៃពោះដែលមានអាការចាញ់កូនខ្លាំងក្លា នឹងបានកូនស្រី ឯអ្នកដែលកើតអាការចាញ់កូនតែបន្តិចបន្តួច ឬមិនមានសោះតែម្ដងនោះ កូនក្នុងផ្ទៃនឹងជាកូនប្រុស។

    4 . ដឹងភេទកូនក្នុងផ្ទៃតាមរយៈសញ្ជាតិញាណរបស់អ្នកមានផ្ទៃពោះ

    ចាស់ៗសម័យមុនប្រាប់ថា សញ្ជាតិញាណ(ការដឹងដោយឯងៗ)របស់ស្រ្តីមានគភ៌ច្រើនតែមានភាពទៀងត្រង់(ឆុត)ខ្លាំង ដោយមានការរៀបរាប់ប្រាប់តៗគ្នាថា បើអ្នកមានផ្ទៃពោះមានការគិត និងជឿជាក់ថា ផ្ទៃពោះនេះបានកូនភេទអី ឱកាសក្នុងការកើតមកដូចការគិតនោះមានភាពអាចទៅរួចដល់ទៅ 70%ឯណោះ។

    5 . ដឹងភេទកូនក្នុងផ្ទៃតាមរយៈអាការត្រជាក់បាតជើង

    ចាស់សម័យបុរាណបានប្រាប់តៗគ្នាមកថា បើអ្នកមានផ្ទៃពោះណាមានអាការត្រជាក់បាតជើង នឹងបានកូនប្រុស តែបើអ្នកណាមិនមានអាការត្រជាក់បាតជើងទេ គឺមានកម្ដៅធម្មតាប្រក្រតី ឬក្ដៅឧណ្ហៗនោះ បញ្ជាក់ថា នឹងបានកូនស្រី។ ដែលទៅជាដូច្នោះ ក៏ព្រោះថា ស្រ្តីដែលតាំងគភ៌បានកូនប្រុស នឹងធ្វើឱ្យឈាមនៅក្នុងរាងកាយហូរវិលមិនសូវល្អ ចំណែកអ្នកដែលតាំងគភ៌បានកូនស្រីវិញ លំហូរវិលរបស់ឈាមនឹងល្អប្រសើរជាងហ្នឹងឯង។

    សម្រាប់ជំនឿ និងការទស្សន៍ទាយតាមរយៈវិធីការសង្កេត​ទាំងអស់ខាងលើនេះ អាចនឹងមិនសូវជាត្រឹមត្រូវដូចការគិតប៉ុន្មានទេ។ អាចនិយាយថា ចេះតែទាយទុកលេងៗក្នុងចន្លោះពេលរង់ចាំកូនតូចបើកភ្នែកមើលពិភពលោកតែប៉ុណ្ណោះឯង ព្រោះស្រ្តីមានគភ៌ម្នាក់ៗមានបច្ច័យផ្សេងៗខុសប្លែកពីគ្នា ដូចជាជំងឺប្រចាំកាយរបស់ស្រ្តីមានគភ៌ ភាពរឹងប៉ឹងរបស់រាងកាយ សភាពបរិស្ថានជុំវិញខ្លួន អាយុ រួមទាំងការទទួលទានអាហាររបស់ស្រ្តីមានគភ៌ម្នាក់ៗទៀតផង៕

  • រឿងក្បែរៗខ្លួនដែលស្រ្តីមានគភ៌គួរដឹង

    រឿងក្បែរៗខ្លួនដែលស្រ្តីមានគភ៌គួរដឹង

    នៅពេលដែលដឹងខ្លួនថាតាំងគភ៌ហើយ មានរឿងចាំបាច់ច្រើនយ៉ាងណាស់ដែលស្រ្តីត្រូវរៀនយល់ដឹង និងធ្វើដើម្បីសុខភាពខ្លួនឯង និងកូនក្នុងផ្ទៃ។ ថ្ងៃនេះឡារ៉ែនមានរឿងក្បែរខ្លួនដែលសំខាន់ៗសម្រាប់ស្រ្តីមានគភ៌ដែលត្រូវប្រតិបត្តិមកជម្រាបជូនដូចខាងក្រោម។

    ការសម្រាក ៈ ស្រ្តីមានគភ៌ត្រូវការគេងក្នុងអំឡុងពេលយប់ពី 8 – 10ម៉ោង ឬគេងឱ្យបានច្រើនរហូតទាល់តែអ្នកមានអារម្មណ៍ថា ស្រួលកាយសប្បាយខ្លួន មិននឿយល្វើយ និងខណៈពេលគេង ស្រ្តីមានគភ៌គួរគេងផ្អៀងខាងឆ្វេង ព្រមទាំងអង្កុញជង្គង់បន្តិច ដើម្បីចៀសវាងមិនឱ្យស្បូនដែលមានទំហំធំនោះទៅសង្កត់លើសរសៃឈាម ដែលជាហេតុបណ្ដាលឱ្យ ឈាមហូរមកចិញ្ចឹមទងសុកមិនបានល្អ។ ការគេងមួយស្រឡេតនៅពេលថ្ងៃរសៀលនឹងជួយដល់ស្រ្តីមានគភ៌បានច្រើនណាស់ និងទោះជាការគេងនោះមិនលក់ក៏ដោយ តែការគេង និងការសម្រាកបន្ធូរសាច់ដុំ គឺជារឿងល្អសម្រាប់ស្រ្តីមានគភ៌។

    ការស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ និងស្បែកជើង ៈ ស្រ្តីមានគភ៌អាចត្រូវការទិញសម្លៀកបំពាក់ស្លៀកក្នុងអំឡុងពេលមានគភ៌ រឿងសំខាន់ដែលស្រ្តីមានគភ៌មិនគួរភ្លេច ក៏គឺសម្លៀកបំពាក់ទាំងនោះត្រូវធ្វើឱ្យខ្លួនមានអារម្មណ៍សប្បាយស្រួលខណៈស្លៀក។ អាវឈុតគ្របផ្ទៃពោះគួរតែជាសម្លៀកបំពាក់ដែលស្លៀកសប្បាយស្រួលខ្លួន និងងាយស្រួលថែរក្សា រួមទាំងអាវទ្រនាប់ផង គួរប្រើអាវសម្រាប់ស្រ្តីមានគភ៌ ឬបំបៅដោះកូន ខណៈពេលជាមួយគ្នា គួរពាក់ស្បែកជើងកែងទាប ព្រោះខណៈពេលតាំងគភ៌ ការទប់លំនឹងខ្លួនរបស់ស្រ្តីមានគភ៌នឹងមិនល្អដូចប្រក្រតីនោះទេ។ ការពាក់ស្បែកជើងកែងខ្ពស់ៗអាចធ្វើឱ្យស្រ្តីមានគភ៌ងាយនឹងឈឺខ្នង រួមទាំងងាយនឹងកើតឧប្បត្តិហេតុទៀតផង ជាពិសេសនៅពេលអាយុគភ៌ចាប់ពី 7ខែឡើងទៅ ។

    ការមើលថែទាំរក្សាសុខភាពធ្មេញ និងប្រអប់មាត់ ៈ ស្រ្តីមានគភ៌គួរផ្ដល់ការចាប់អារម្មណ៍លើសុខភាពធ្មេញ និងប្រអប់មាត់របស់ខ្លួនជាពិសេស ដោយសារតែក្នុងចន្លោះពេលនេះ ស្រ្តីមានគភ៌ច្រើនតែទទួលទានអាហារញឹកញាប់ ឬចង់ញ៉ាំអាហារផ្អែមខ្លាំងជាងប្រក្រតី។ អ័រម៉ូនដែលប្រែប្រួលក្នុងអំឡុងការតាំងគភ៌ច្រើនតែធ្វើឱ្យអញ្ចាញធ្មេញរបស់ស្រ្តីមានគភ៌ងាយក្នុងការរលាកឆ្លងមេរោគ និងការក្អួតចង្អោរក្នុងអំឡុងពេលចាញ់កូនដែលច្រើនតែមានអាស៊ីតពីក្រពះចេញមកច្រើនជាដើម ទាំងអស់ដែលរៀបរាប់មកនេះ នឹងធ្វើឱ្យធ្មេញរបស់ស្រ្តីមានគភ៌ងាយនឹងពុកខូចជាងប្រក្រតី ដូច្នេះស្រ្តីមានគភ៌ត្រូវឧស្សាហ៍មើលថែទាំ និងរក្សាអនាម័យសុខភាពមាត់-ធ្មេញដោយការសម្អាតអញ្ចាញធ្មេញ ធ្មេញ និងប្រអប់មាត់ឱ្យបានជាប់ជាប្រចាំ៕

  • កូនៗឈ្លោះគ្នា ឪពុកម្ដាយត្រូវធ្វើម៉េច?

    កូនៗឈ្លោះគ្នា ឪពុកម្ដាយត្រូវធ្វើម៉េច?

    “ម៉ាក់អ៊ើយ អាបងចូលមកក្នុងបន្ទប់កូនទៀតហើយ!”

    “ម៉ាក់!! អាអូនមិនព្រមឱ្យកូនលេងរបស់លេងដែរទេ”

    “ឱ្យប្អូនលេងសិនទៅ”

    “អត់ទេ! កូនលេងមុន!”

    “ដណ្ដើមហ្អេ៎? នេះនែ!!(ផាច់ៗ…វាយគ្នា)”

    ស្ថានការណ៍បែបហ្នឹង ធ្លាប់ជួបទេ? បើសិនជាផ្ទះរបស់អ្នកមានអាល្អិតយ៉ាងតិច 2នាក់រស់នៅក្រោមដំបូលតែមួយ ប្រាកដណាស់ថា ហេតុការណ៍ស្រដៀងៗដែលអ្នកគ្រូ ឆវី លើកជាឧទាហរណ៍ខាងលើនេះ ប្រហែលជាធ្លាប់កើតឡើងចំពោះអ្នកខ្លះមិនខាន។ ការឈ្លោះទាស់ទែងគ្នារវាងបង-ប្អូន គឺជារឿងប្រក្រតីដែលកើតឡើងគ្រប់ផ្ទះ ហើយបើសិនជាលោកឪពុកអ្នកម្ដាយចេះទប់ទល់យ៉ាងត្រូវវិធី វានឹងជួយកាត់បន្ថយបញ្ហាដែលអាចនឹងកើតឡើងក្នុងរយៈពេលវែងបាន។ ខាងក្រោមនេះគឺ វិធី និងគន្លឹះល្អៗដើម្បីឱ្យឪពុកម្ដាយអាចដោះស្រាយបញ្ហាកូនៗឈ្លោះគ្នាបានយ៉ាងត្រឹមត្រូវ និងល្អប្រសើរ…។

    • បំបែកជើងខ្លាំងទាំងពីរចេញពីគ្នា ទុករហូតទាល់តែស្ងប់អារម្មណ៍ ៈ ក្នុងករណីខ្លះអាចត្រឹមតែឱ្យកូនទាំងពីរឈប់និយាយ និងឈប់ធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងសិន មុននឹងលោកអ្នកចូលទៅកែបញ្ហាជម្លោះទាស់ទែងនោះ តែបើលោកអ្នកត្រូវការឱ្យរឿងហ្នឹងក្លាយជាបទពិសោធដែលកូនៗនឹងបានរៀនយល់ដឹង គួរតែរង់ចាំរហូតទាល់តែអារម្មណ៍របស់ពួកគេស្ងប់ទៅវិញសិន សឹមអប់រំពួកគេ។
    • កុំដាក់សម្ពាធ ឬព្យាយាមរកអ្នកខុស ៈ នៅពេលកូនទាំង 2នាក់ឈ្លោះគ្នា រឿងដែលកើតឡើងក្មេងទាំងពីរត្រូវតែទទួលខុសត្រូវរួមគ្នា។
    • ព្យាយាមសាងស្ថានការណ៍ដែលគ្រប់គ្នាទទួលបានប្រយោជន៍ ៈ ដូចជាហៅថា ស្ថានការណ៍ឈ្នះ-ឈ្នះ(win-win situation)ដើម្បីឱ្យគ្រប់គ្នាបានរៀនយល់ដឹងពីអ្វីម្យ៉ាង ដូចជា នៅពេលដែលកូន 2នាក់ត្រូវការលេងរបស់លេងតែមួយដូចគ្នា អ្នកអាចនឹងប្ដូរទៅជាឱ្យកូនៗបានលេងហ្គេមណាដែលអាចលេងដំណាលគ្នាបានទាំងពីរនាក់ជំនួសវិញ ជាដើម។

    កែសម្រួលនិស្ស័យ បង-ប្អូនត្រូវតែមិនឈ្លោះគ្នា

    តទៅនេះ គឺជារឿងងាយៗដែលលោកអ្នកអាចធ្វើបាននៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ ដើម្បីកាត់បន្ថយជម្លោះរវាងបង-ប្អូន។

    • ដាក់ច្បាប់ ជាពិសេសក្នុងរឿងទង្វើ ៈ ប្រាប់កូនៗថា ក្មេងៗមិនគួរនិយាយពាក្យអាក្រក់ស្ដាប់ ស្រែកគំហកដាក់មុខគ្នា ឬធ្វើមុខមាំកាចដាក់គ្នាទេ និងអធិប្បាយឱ្យស្ដាប់ថា នឹងមានអ្វីកើតឡើងបើសិនជាកូនល្មើសច្បាប់ដោយការបញ្ចេញទង្វើដែលមិនគួរឱ្យប្រាថ្នាផ្សេងៗចេញមក ដើម្បីឱ្យក្មេងៗបានដឹងថា គេត្រូវតែទទួលខុសត្រូវចំពោះទង្វើរបស់គេ។
    • កុំបណ្ដោយឱ្យកូនៗធ្វើឱ្យអ្នកគិតថា អ្នកត្រូវតែបង្ហាញពីភាពយុត្តិធម៌គ្រប់ពេលឱ្យសោះ ព្រោះក្នុងករណីខ្លះ អាល្អិតម្នាក់ក៏នឹងចាំបាច់ត្រូវទទួលខុសត្រូវលើទង្វើរបស់ខ្លួនច្រើនជាងអាល្អិតម្នាក់ទៀតដែរ។
    • ផ្ដល់នូវការចាប់អារម្មណ៍ចំពោះកូនៗយ៉ាងស្មើភាពគ្នាជាប់ជានិច្ច ជាពិសេសក្រោយការឈ្លោះទាស់ទែងគ្នា។ បើកូនបងចង់ចេញទៅដើរលេង ក៏គួរតែនាំគេទៅ តែពេលត្រឡប់មកវិញ បើកូនប្អូនត្រូវការឱ្យអ្នកនិយាយរឿងនិទានឱ្យស្ដាប់ អ្នកក៏ត្រូវតែធ្វើដែរ។
    • ប្រាកដក្នុងចិត្តថា កូនម្នាក់ៗមានទីកន្លែងផ្ទាល់ខ្លួន និងមានពេលវេលាផ្ទាល់ខ្លួនដែលគេអាចនឹងបានលេងដូចដែលគេត្រូវការដោយមិនចាំបាច់មានបង ឬប្អូនតាមជាប់ទៅជាមួយផង។
    • សម្ដែងឱ្យកូនឃើញ និងអធិប្បាយឱ្យកូនយល់ថា សម្រាប់រូបអ្នក សេចក្ដីស្រឡាញ់ជារឿងដែលត្រូវមានព្រំដែន។
    • ធ្វើឱ្យកូនដឹងថា ពួកគេមានភាពសំខាន់ និងនឹងបានទទួលការមើលថែទាំឱ្យមានសុវត្ថិភាព រួមទាំងតម្រូវការទាំងឡាយដែលស្ថិតលើហេតុផលរបស់កូនដែលនឹងបានទទួលការតបស្នង។
    • ធ្វើកិច្ចការងាររួមគ្នាទាំងគ្រួសារ ព្រោះវានឹងជួយកាត់បន្ថយភាពតានតឹងរវាងបងប្អូនដែលឈ្លោះគ្នាបាន ព្រោះក្នុងកិច្ចការងារទាំងនោះ គ្រប់គ្នានឹងបានទទួលការយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងស្មើៗគ្នា។
    • បើកូនឈ្លោះគ្នាដដែលៗ ក្នុងរឿងដដែលៗ ដូចជាដណ្ដើមគ្នាប្រើកុំព្យូទ័រ ជាដើម អាណាព្យាបាលគួរតែធ្វើតារាងកាលវិភាគការប្រើការរឿងអ្វីមួយនោះសម្រាប់កូនម្នាក់ៗ តែបើនៅតែឈ្លោះគ្នាទៀត ពួកគេទាំងពីរនឹងលែងទទួលបានឱកាសនោះទៀត។
    • បើកូនៗនៅតែឈ្លោះគ្នាញឹកញាប់ លោកអ្នកគួរណាត់ថ្ងៃនិយាយគ្នាក្នុងក្រុមគ្រួសារ ដើម្បីរំឭកអំពីច្បាប់ដែលប្រើក្នុងគ្រួសារ និងរំឭកឡើងវិញនូវភាពជោគជ័យក្នុងការកែបញ្ហាឈ្លោះទាស់ទែងដែលទាំងអស់គ្នាអាចធ្វើបានកាលពីពេលកន្លងៗមក។ លោកអ្នកអាចសាកល្បងប្រើវិធីឱ្យរង្វាន់នៅពេលកូនអាចលេង ឬធ្វើការអ្វីមួយរួមគ្នាបានដោយមិនមានជម្លោះ ដូចជាបើកូនមិនមានឈ្លោះគ្នាសោះក្នុងមួយថ្ងៃ កូនៗនឹងបានជ្រើសទិញនំដែលខ្លួនឯងចូលចិត្តញ៉ាំ ឬមិនមានឈ្លោះគ្នាមួយសប្ដាហ៍ ប៉ាម៉ាក់នឹងនាំទៅដើរលេង ជាដើម។
    • កុំភ្លេចថា ក្មេងៗម្នាក់ៗត្រូវការពេលវេលានៅឆ្ងាយពីបងប្អូន និងក្រុមគ្រួសារខ្លះដែរ ដូច្នេះលោកអ្នកអាចនឹងរៀបចំឱ្យកូនៗបានទៅលេងផ្ទះមិត្តភក្តិជិតដិត ឬឱ្យកូនម្នាក់ៗទៅដើរលេងតែម្នាក់ឯងជាមួយអ្នកក៏បាន។

    *** ខណៈដែលកូនៗរៀនយល់ដឹងក្នុងការចេះរម្ងាប់អារម្មណ៍ គេក៏ថែមទាំងបានរៀនយល់ដឹងពីជំនាញសំខាន់ដែលនឹងប្រើប្រាស់ក្នុងការរស់នៅ ដូចជារឿងការទទួលយកគំនិតយោបល់របស់អ្នកដទៃ ការសម្រុះសម្រួល ការតវ៉ា និងការគ្រប់គ្រងទង្វើច្រងេងច្រងាងរបស់ខ្លួនឯង ជាដើម។

    ប៉ាម៉ាក់មិននៅ កូនៗមិនឈ្លោះគ្នា

    កុំភ្លេចណា៎ថា ការដែលអាល្អិតៗរបស់លោកអ្នកឈ្លោះគ្នា ពេលខ្លះក៏ដើម្បីទាមទារការចាប់អារម្មណ៍អំពីលោកឪពុកអ្នកម្ដាយដែរ ដូច្នេះ នៅពេលដែលវាអ៊ីចឹង លោកអ្នកក៏គួរតែរកមើលពេលវេលាទំនេរខ្លះដើម្បីឱ្យខ្លួនឯងបានធ្វើអ្វីម្យ៉ាងដែលជាការងារផ្ទាល់ខ្លួនដោយគ្មានកូនៗនៅក្បែរខ្លះផង ព្រោះ…ជឿអ្នកគ្រូ ឆវី ចុះថា នៅពេលដែលលោកអ្នកមិននៅ កូនៗនឹងរស់នៅជាមួយគ្នាបានយ៉ាងល្អប្រសើរ៕

  • នៅពេលខ្ញុំតាំងគភ៌ចូលដល់ខែទី 7

    នៅពេលខ្ញុំតាំងគភ៌ចូលដល់ខែទី 7

    ក្នុងអំឡុងខែទី 7នេះ ទម្ងន់ខ្លួនរបស់ទារកក្នុងគភ៌នឹងមានប្រមាណ 1,200ក្រាម សភាវចម្រើនធំធាត់របស់ទារកក្នុងគភ៌ចាប់ផ្ដើមមានខ្លាញ់នៅក្រោមស្រទាប់ស្បែកហើយ។ ទារកនៅក្នុងគភ៌ចាប់ផ្ដើមចេះជញ្ជក់ម្រាមដៃខ្លួនឯង ចេះយំ ដឹងរសជាតិប្រៃ ជូរ ផ្អែម និងថែមទាំងទទួលយកការជំរុញផ្សេងៗបានយ៉ាងល្អ ជាពិសេសការឈឺចាប់ និងពន្លឺភ្លឺៗ ដែលបើសិនជាស្រ្តីមានគភ៌ចាំបាច់ត្រូវប្រសូតនៅក្នុងខែនេះ(ប្រសូតមុនកំណត់) ឱកាសដែលទារកនឹងរស់រានមានជីវិតនឹងមានអត្រាខ្ពស់។

    ក្នុងខែទី 7 នៃការតាំងគភ៌នឹងមានការប្រែប្រួលផ្សេងៗដែលអនាគតអ្នកម្ដាយអាចមានអារម្មណ៍ដឹងបានដូចតទៅ ៈ

    . ទារករើបម្រះកាន់តែខ្លាំងឡើង និងជាប់លាប់ជាងមុនច្រើន។

    . មានធ្លាក់-សច្រើនឡើង។

    . មានអារម្មណ៍ថាឈឺរាងធ្ងន់ធ្លាក់ទៅក្រោមនៅម្ដុំក្រោមផ្ចិត។

    . ទល់លាមកកាន់តែខ្លាំងឡើង។

    . ចុក ណែន ឆ្អល់ ដោយសារតែអាហារមិនរំលាយ និងហើមពោះ។

    . ឈឺក្បាលម្ដងម្កាល ស្រេះាំងភ្នែក និងអាចខ្យល់គមិនស្រួលខ្លួនញឹកញាប់។

    . តឹងច្រមុះ អាចមានឈាមហូរចេញមកតាមរន្ធច្រមុះ និងហ៊ឹងត្រចៀកខ្លះៗ។

    . មានឈាមចេញនៅតាមជើងធ្មេញយ៉ាងងាយ ពេលដុសសម្អាតធ្មេញ។

    . រមួលក្រពើនៅលើជើង។

    . ហើមមុខ ជើង ភ្នែកគោល និងដៃ។

    . រមាស់នៅលើស្បែកក្បាលពោះ។

    . ឈឺខ្នង។

    . សរសៃឈាមត្បៀតនៅលើជើង។

    . អាចកើតអាការឫសដូងបាតញឹកញាប់ ឬងាយកើតជាងប្រក្រតី។

    . ពិបាកដកដង្ហើម ឬដកដង្ហើមមិនបានវែង។

    . គេងមិនលក់ ឬគេងលក់ តែលក់មិនស្កប់។

    . ស្បូននឹងបង្រួញខ្លួនញឹកញាប់ ទេមិនមានការឈឺចាប់អ្វីទេ។

    . អ៊ីកអ៊ាក និងប្រថុយប្រថាននឹងការដួល ដូច្នេះត្រូវប្រយ័ត្នប្រយែងឱ្យមែនទែន។

    . អាចមានទឹកដោះពណ៌លឿងៗហូរចេញមកពីក្បាលសុដន់។

    . ភ្លេចភ្លាំងច្រើន អារម្មណ៍មិននឹងនរ សមាធិខ្លី។

    . វិតក្កកង្វល់ច្រើន។

    . មានការចាប់អារម្មណ៍លើភាពជាម្ដាយគេ និងមានការនឹកស្រមៃពាក់ព័ន្ធនឹងកូនកាន់តែច្រើនឡើង។

    រឿងដែលគ្រូពេទ្យអ្នកមើលថែទាំគភ៌ ចង់ឱ្យអ្នកធ្វើក្នុងអំឡុងខែនេះ មានដូចជា…ៈ

    1 . ថ្លឹងទម្ងន់ខ្លួន និងវាស់សម្ពាធឈាម។

    2 . ពិនិត្យមើលជាតិស្ករ និងសារធាតុស៊ុតសនៅក្នុងទឹកមូត្រ។

    3 . ស្ដាប់សំឡេងបេះដូងលោតរបស់កូននៅក្នុងគភ៌។

    4 . ពិនិត្យមើលទំហំ និងរូបរាងរបស់ស្បូនដោយការពិនិត្យក្បាលពោះ។

    5 . ពិនិត្យមើលកម្ពស់របស់ស្បូន។

    6 . ពិនិត្យ និងតាមដានអាការហើមនៅលើដៃ និងជើង និងសរសៃឈាមត្បៀតនៅលើជើង។

    7 . ពិនិត្យមើលក្រែងមានអាការខុសប្រក្រតីផ្សេងៗ។

    និងរឿងដែលស្រ្តីមានគភ៌ត្រូវមើលថែទាំជាពិសេសក្នុងអំឡុងតាំងគភ៌ខែទី 7នេះគឺ ការប្រសូតមុនកំណត់