Tag: កុមារ

បកស្រាយចម្ងល់…កូនតូចអត់ជុះច្រើនថ្ងៃ ធ្វើយ៉ាងម៉េចទៅ?
ពិបាកចិត្តណាស់ កូនសម្លាញ់អត់ជុះច្រើនថ្ងៃមកហើយ តើកូនតូចកើតអីទៅ? តើមានវិធីណាធ្វើឱ្យកូនត្រឡប់មកបន្ទោបង់ដូចប្រក្រតីឡើងវិញខ្លះ សូមអ្នកម្ដាយថ្មោងថ្មីទាំងឡាយតាមដានដូចតទៅ។
ទារកតាំងពីកើតដំបូង នឹងមានវិវឌ្ឍនាការ និងការរីកចម្រើនធំធាត់ក្នុងផ្នែកផ្សេងៗរបស់រាងកាយជារៀងរាល់ថ្ងៃ មិនថាតែប្រព័ន្ធខួរក្បាល និងសរសៃប្រសាទ ប្រព័ន្ធឆ្អឹង និងសាច់ដុំ រួមទាំងប្រព័ន្ធបន្ទោបង់ក៏មានការប្រែប្រួល និងភាពខុសប្លែកគ្នាទៅតាមអំឡុងវ័យនីមួយៗ រួមទៅដល់បច្ច័យផ្សេងៗ ដូចជាសារធាតុអាហារដែលបានទទួលក៏ហុចផលដល់ប្រព័ន្ធផ្សេងៗរបស់រាងកាយដូចគ្នា។ ឧទាហរណ៍ ដូចជា ទារកដែលបោះទឹកដោះម្ដាយនឹងជួយឱ្យបន្ទោបង់បានស្រួល ជុះញឹកញាប់ តែបើថ្ងៃណាដែលកូនតូចមិនបន្ទោបង់ដូចប្រក្រតីវិញនោះ លោកឪពុកអ្នកម្ដាយក៏មិនបាច់កង្វល់អ្វីដែរ ព្រោះការពិតទៅ ទាំងអស់នេះគឺជាធម្មជាតិរបស់ប្រព័ន្ធបន្ទោបង់នៅលើក្មេងទារកដែលមានលក្ខណៈដូចតទៅនេះ ៖
ប្រព័ន្ធបន្ទោបង់របស់ទារក
នៅលើទារកទើបប្រសូត តាំងពី 1 – 48 ម៉ោង នឹងមានការបន្ទោបង់ទឹកមូត្រ និងលាមកលើកដំបូងបំផុតរបស់ខ្លួនដែលហៅថា លាមកប្រផេះ មានលក្ខណៈពណ៌ខ្មៅលាយខៀវ ម៉ដ្ឋស្អិត ប្រកបដោយល្បាយផ្សេងៗដែលត្រូវរំលាយអំឡុងពេលនៅក្នុងផ្ទៃម្ដាយ ដូចជា កោសិកាជញ្ជាំងពោះវៀនតូច រោមខ្ចី ទឹករំអិល ទឹកភ្លោះ ទឹកប្រមាត់ និងទឹក។ តែបើទារកមិនទាន់ជុះលាមកប្រផេះនេះចេញមកក្នុងអំឡុង 48 ម៉ោងដំបូងនេះទេ គួរប្រញាប់យកទៅជួបគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់ ព្រោះអាចកើតអាការខុសប្រក្រតី ដូចជា ពោះវៀនណែនស្ទះជាដើម។
ទារកនឹងជុះលាមកប្រផេះចេញមកអស់ក្នុងអំឡុងពេល 1 – 3 ថ្ងៃ តែទាំងអស់នេះអាស្រ័យលើការបានទទួលទឹកដោះក្នុងមួយថ្ងៃៗដែរ ដោយក្នុងអំឡុងពេល 1 សប្ដាហ៍ដំបូង ទារកនឹងជុះប្រមាណជា 5 – 12 ដងក្នុងមួយថ្ងៃ អាស្រ័យលើការឱ្យបៅ។ តែនៅពេលកូនអាយុ 1 ខែឡើងទៅ ពោះវៀនរបស់ទារកនឹងអភិវឌ្ឍ និងបឺតជញ្ជក់សារធាតុអាហារបានកាន់តែល្អឡើង និងអាចរំលាយទឹកដោះម្ដាយបានអស់ និងដោយសារតែទឹកដោះម្ដាយគ្មានរបស់សំណល់ និងកាកច្រើន ទើបមិននៅសល់កាកអាហារសម្រាប់បន្ទោបង់ ធ្វើឱ្យកូនលែងសូវជុះ ក្មេងខ្លះអាចយូរច្រើនថ្ងៃ ឬយូរដល់ 2 – 3 សប្ដាហ៍ក៏មាន ដែលអាចនិយាយបានថា ជាអាការប្រក្រតីរបស់ទារក។
តែយ៉ាងណាក៏ដោយ ទារកដែលបៅដោះម្ដាយក៏មានសិទ្ធិទល់លាមកបានដែរ រួមទៅដល់ទារកដែលប្ដូរពីបៅទឹកដោះម្ដាយមកជាទឹកដោះគៅម្សៅភ្លាមៗ ក៏មានចំណែកធ្វើឱ្យប្រព័ន្ធបន្ទោបង់របស់កូនប្រែប្រួលបានដូចគ្នា។ នោះគឺដោយសារតែនៅក្នុងទឹកដោះគោម្សៅមានអត្រាចំណែករបស់កាបូហាយដ្រេត និងប្រូតេអ៊ីនខ្ពស់ជាងទឹកដោះម្ដាយ ធ្វើឱ្យពិបាករំលាយ និងហុចផលឱ្យកូនទល់លាមកបាន។
ក្រៅពីនេះការឱ្យញ៉ាំអាហារបន្ថែមមួយចំនួនដែលមិនស័ក្តិសមជាមួយកូន ក៏អាចធ្វើឱ្យកូនទល់លាមកបានដូចគ្នា ទើបឪពុកម្ដាយគួរសង្កត់ធ្ងន់លើអាហារបន្ថែមណាដែលមានជាតិកាកសរសៃខ្ពស់ និងបញ្ចុកឱ្យញ៉ាំជាបណ្ដើរៗ ម្ដងបន្តិចៗដើម្បីឱ្យក្រពះរបស់កូនសម្របខ្លួន។ តែបើកូនតូចមានអាការទល់លាមកខ្លាំង ឬមានអាការទល់លាមកញឹកញាប់ និងលោកឪពុកអ្នកម្ដាយចង់ឱ្យកូនតូចត្រឡប់មកបន្ទោបង់ដូចប្រក្រតីវិញនោះ អាចជួយបានដោយវិធីដូចតទៅនេះ ៖
វិធីជួយឱ្យកូនបន្ទោបង់ និងបំបាត់អាការទល់លាមក
– ក្នុងករណីដែលទារកមានអាយុតិចជាង 6 ខែ នៅមិនទាន់អាចញ៉ាំបន្លែ និងផ្លែឈើបាន អ្នកម្ដាយត្រូវជាអ្នកញ៉ាំអាហារដែលមានប្រយោជន៍ ដូចជា បន្លែ និងផ្លែឈើដែលមានជាតិកាកសរសៃ និងជួយបញ្ចេញលាមក ជាពិសេស ល្ហុងទុំ ផ្លែអម្ពិលទុំ ក្រូច ទំពាំងបាយជូរ រួមទាំងញ៉ាំទឹកឱ្យបានច្រើនៗ ព្រោះអាហារទាំងអស់នេះអាចបញ្ជូនតាមរយៈទឹកដោះម្ដាយទៅដល់ទារកបាន ដែលនឹងជួយឱ្យកូនតូចបន្ទោបង់បានប្រក្រតី។
– បើទារកមានអាយុលើស 6 ខែហើយ ចូរឱ្យញ៉ាំច្រើនៗ រួមទាំងឱ្យញ៉ាំបន្លែផ្លែឈើដែលស័ក្តិសម ដើម្បីជួយជំរុញការបន្ទោបង់។
– សាកល្បងប្ដូរទឹកដោះគោ ដោយយកទឹកដោះគោណាដែលមានរូបមន្តជួយក្នុងរឿងបន្ទោបង់ដល់កូនតូច។
– ឡារ៉ែនមិនណែនាំឱ្យស៊ុលតាមរន្ធគូទដើម្បីឱ្យកូនតូចបន្ទោបង់នោះទេ ព្រោះការសុលរន្ធគូទជាការរំខានកម្មវិធីការធ្វើការរបស់ពោះវៀនធំឱ្យធ្វើការខុសប្រក្រតី។
– បើលោកឪពុកអ្នកម្ដាយធ្វើគ្រប់វិធីហើយ តែកូនតូចនៅតែមិនទាន់បន្ទោបង់ចេញមកជាយូរថ្ងៃទៀតនោះ ឡារ៉ែនណែនាំឱ្យទៅប្រឹក្សាគ្រូពេទ្យដើម្បីរកមូលហេតុជាបន្ត។
ការបន្ទោបង់របស់កូន ជាពិសេសក្នុងអំឡុងវ័យទារករហូតទៅដល់អំឡុងវ័យ 5 ឆ្នាំ ជារឿងដែលលោកឪពុកអ្នកម្ដាយត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់ ព្រោះការបន្ទោបង់អាចបញ្ជាក់ពីសុខភាពរបស់កូនបាន ដូច្នេះទើបចាំបាច់ត្រូវតែមើលថែទាំរឿងអាហារការហូបចុក និងសុខភាពរបស់កូនតូចឱ្យល្អជាប់ជានិច្ច តែបើសិនជាសង្កេតឃើញថា កូនមានបញ្ហារឿងការបន្ទោបង់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរនោះ គួរប្រញាប់ប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យកុមារដើម្បីវិនិច្ឆ័យរកមូលហេតុយ៉ាងដិតដល់ និងកុំបណ្ដោយទុកយូរ៕
September 21, 2020
គន្លឹះល្អៗក្នុងការអភិវឌ្ឍសតិបញ្ញាកូនឱ្យធំធាត់សមនឹងវ័យ
ចាប់ផ្ដើមពីវ័យកើតដំបូង រហូតចូលដល់បឋមវ័យ(6 ឆ្នាំដំបូង) កូនរបស់យើងនឹងមានវិវឌ្ឍនាការទាំងផ្នែករាងកាយ និងចិត្តគំនិតឆាប់រហ័សខ្លាំងណាស់ បើយើងអាចជួយបន្ថែមឱ្យកូនមានវិវឌ្ឍនាការដែលត្រឹមត្រូវ ស័ក្តិសមតាមវ័យរបស់គេបានទៀតផងនោះ នឹងរឹតតែធ្វើឱ្យកូនរបស់យើងក្លាយជាក្មេងដែលមានអាកប្បកិរិយា និងទង្វើដែលល្អ មានភាពឆ្លាតវៃខាងផ្នែកអារម្មណ៍ខ្ពស់ជាមិនខាន។
យើងអាចជួយបន្ថែមវិវឌ្ឍនាការផ្សេងៗរបស់កូនបានតាមវិធី 4 យ៉ាងតទៅនេះ ៈ
1 . ឱ្យកូនបានឃើញនូវអ្វីដែលល្អ
កូនរបស់យើង(ទោះជាទើបនឹងកើតក្ដី)អាចរៀនយល់ដឹងនូវអ្វីដែលខ្លួនឯងមើលឃើញបាន។ ការមើលឃើញនេះ មានន័យរួមទាំងទង្វើមួយចំនួនរបស់ឪពុកម្ដាយ ឬអ្នកចិញ្ចឹមដែលធ្វើចំពោះកូនរបស់យើងផងដែរ ដោយទង្វើផ្សេងៗដែលក្មេងមើលឃើញនោះ គេនៅមិនទាន់អាចញែកបំបែកបានថា រឿងនោះជារឿងត្រឹមត្រូវ ឬស័ក្តិសមនោះទេ តែក្មេងនឹងជ្រួតជ្រាបនូវអ្វីដែលបានឃើញទាំងអស់ ហើយចុងក្រោយក៏នឹងក្លាយជាទង្វើរបស់កូនខ្លួនឯងតែម្ដង ដូចជា ក្មេងដែលមើលឃើញឪពុកម្ដាយចូលចិត្តច្រៀង មានអារម្មណ៍ល្អ ឬលេងតន្រ្តី នៅពេលកូនធំឡើង កូនក៏នឹងមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ក្នុងផ្នែកតន្រ្តី មានផ្លូវចិត្តទន់ភ្លន់ ឬករណីដែលឪពុកម្ដាយ ឬអ្នកចិញ្ចឹមមិនចូលចិត្តញ៉ាំបន្លែ នៅពេលកូនធំឡើងក៏ច្រើនតែមិនញ៉ាំបន្លែដែរ។
2 . ឱ្យកូនបានឮនូវអ្វីដែលល្អ
ពាក្យសម្ដីល្អៗ សំឡេងពីរោះៗទន់ភ្លន់ ទារកទើបនឹងកើតក៏អាចដឹងបានដែរ ជាពិសេសក្មេងក្នុងអំឡុងបឋមវ័យ(កើតដំបូង-6ឆ្នាំ) ក្មេងនឹងតាំងចិត្តស្ដាប់ និងមានអារម្មណ៍ឆាប់ចាំបានចំពោះសំឡេងផ្សេងៗ។ បើអ្នកណាដែលធ្លាប់ចិញ្ចឹមកូន នៅពេលកូនតូចអាយុបានប្រមាណ 3 – 4 ខែនឹងបានឃើញថា ពេលដែលយើងពកូនហើយនិយាយជាមួយកូន កូននឹងធ្វើមាត់ជីបអូចៗ កែវភ្នែកនឹងសម្លឹងចំមុខឪពុក ឬម្ដាយដែលកំពុងពគេ។ គេនឹងតាំងចិត្តស្ដាប់សំឡេងផ្សេងៗដែលបន្លឺមករកគេ ដូច្នេះ សំឡេង ឬពាក្យសម្ដីផ្សេងៗដែលមិនល្អ ជាពិសេសពាក្យលាន់មាត់ ពាក្យជេរបញ្ចោរដែលច្រើនតែជាពាក្យខ្លីៗ(1 – 2 ម៉ាត់)នឹងក្លាយជាពាក្យដែលក្មេងបឋមវ័យអាចចងចាំបានយ៉ាងងាយ ដូច្នេះបើមិនចង់ឱ្យកូននិយាយស្ដីអាក្រក់ស្ដាប់ ឪពុកម្ដាយ និងអាណាព្យាបាលត្រូវតែប្រយ័ត្នប្រយែង កុំប្រើពាក្យសម្ដីណាដែលមិនល្អឱ្យក្មេងបានឮ។ កុំគិតថា កូននៅតូច នៅមិនទាន់ស្ដាប់យល់ឱ្យសោះ ព្រោះក្មេងអាចចងចាំលក្ខណៈការបញ្ចេញសំឡេងខ្លីៗទាំងនោះ និងអាចនិយាយចេញមកដោយមិនដឹងពីអត្ថន័យបាន ដែលទម្រាំឪពុកម្ដាយដឹងថា កូនរបស់ខ្លួនធ្លាប់មាត់នឹងពាក្យសម្ដីអាក្រក់ ជេរបញ្ចោរទាំងនោះ អាចនឹងពិបាកកែកុនក៏ថាបានដែរ។
3 . ឱ្យកូនលេង និងធ្វើកិច្ចការងារល្អៗ
ក្មេងក្នុងបឋមវ័យច្រើនតែចូលចិត្តលេងដែលជាធម្មជាតិរបស់កុមារ។ ឪពុកម្ដាយដែលយល់ដឹងពីវិវឌ្ឍនាការរបស់កូនក៏អាចនឹងរកមើលកិច្ចការងារណា ឬការលេងណាដែលស៊ីគ្នាជាមួយនឹងអំឡុងអាយុរបស់កូនបានដែរ។ ក្រៅពីនោះ ការលេងរបស់កុមារនេះនឹងក្លាយជាការរៀនយល់ដឹងដែលជំរុញប្រព័ន្ធប្រសាទទាំង 5 របស់គេបានយ៉ាងល្អ។
4 . ផ្ដល់ការអប់រំបង្ហាត់បង្រៀនកូនតាំងពីនៅក្មេង
ក្មេងក្នុងអំឡុងបឋមវ័យ មានភាពចង់ដឹងចង់ឃើញគ្រប់ពេលវេលា គេនឹងមានភាពក្លៀវក្លាស្វាហាប់ក្នុងការរៀនយល់ដឹងគ្រប់អ្វីៗដែលនៅជុំវិញខ្លួន ដូច្នេះការអប់រំបង្ហាត់បង្រៀនគឺជារឿងចាំបាច់ណាស់ ដោយការបង្ហាត់បង្រៀននោះគួរជាការបង្ហាត់បង្រៀនក្នុងលក្ខណៈអធិប្បាយ មិនមែនជាការបញ្ជា ឬហាមនោះទេ។ ទោះជាក្មេងក្នុងវ័យនេះនៅមិនទាន់អាចយល់នូវអ្វីដែលឪពុកម្ដាយអធិប្បាយបានទាំងអស់ក៏ដោយ តែការអធិប្បាយឱ្យកូនបានស្ដាប់តាំងពីតូច ឬបណ្ដោយឱ្យគេបានសាកល្បងធ្វើដោយខ្លួនឯង(ជាកិច្ចការងារដែលមិនបង្កគ្រោះថ្នាក់) ហើយឪពុកម្ដាយនៅចាំណែនាំចង្អុលបង្ហាញថា ហេតុអ្វីបានក្លាយជាបែបហ្នឹង នឹងថ្វើឱ្យកុមារអាចរៀនយល់ដឹង និងយល់ច្បាស់បានយ៉ាងឆាប់រហ័សជាងការបង្ហាត់បង្រៀនបែបប្រើពាក្យសម្ដីតែម្យ៉ាង ដូចជា ការបង្ហាត់កូនឱ្យចេះដុសធ្មេញ ដោយប្រើសម្ភារប្រដូច ដូចជាធ្មេញក្លែងក្លាយជាដើម។ ឱ្យកូនបានហាត់កាន់ច្រាសដុសធ្មេញដោយខ្លួនឯង និងឪពុកម្ដាយចង្អុលបង្ហាញថា ហេតុអីបានត្រូវដុសធ្មេញ ហេតុអីបានត្រូវកាន់ច្រាសដុសធ្មេញបែបហ្នឹង និងដុសរបៀបម៉េច ជាដើម៕
September 15, 2020
ចំណុចល្អ 4 យ៉ាងរបស់ការឧស្សាហ៍ឱបកូន
គ្រួសារជាច្រើន(ជាពិសេសគ្រួសារខ្មែរកាត់ចិន)ច្រើនតែមិនសូវបង្ហាញចេញនូវសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលឪពុកម្ដាយមានចំពោះកូនដោយការឱបរឹតប៉ុន្មានឡើយ តែបច្ចុប្បន្ន ឪពុកម្ដាយជំនាន់ថ្មីចាប់ផ្ដើមបង្ហាញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលមានចំពោះកូនដោយការឱបរឹតច្រើនឡើងហើយ។ តើការឧស្សាហ៍ឱបរឹតកូនយ៉ាងជាប់លាប់តាំងពីកូនស្ថិតក្នុងវ័យទើបនឹងកើត រហូតដល់ពេលគេធំ នឹងហុចផលល្អឱ្យគេធំធាត់ឡើងក្លាយជាមនុស្សបែបណានោះ យើងនាំគ្នាមកមើលពីចម្លើយដូចតទៅ។
1 . ឱបកូនតាំងពីវិនាទីដំបូងដែលគេបើកភ្នែកមើលពិភពលោក
ចាប់តាំងពីកូនតូចប្រសូតចេញមកបើកភ្នែកមើលពិភពលោក គេត្រូវជួបនឹងការផ្លាស់ប្ដូរយ៉ាងធំធេងរវាងពិភពដែលគេរស់នៅមក 9 ខែ(នៅក្នុងផ្ទៃម្ដាយ)ជាមួយនឹងពិភពខាងក្រៅដែលទាំងភ្លឺ ទាំងសីតុណ្ហភាពដែលមិនស្ថិតស្ថេរ ឬត្រជាក់ខ្លាំង និងធ្វើឱ្យទារកភ័យខ្លាច ដែលរឿងទាំងអស់នេះហើយជាហេតុផលថា ហេតុអីបានជាទារកដែលកើតមកភ្លាម ស្រែកយំខ្លាំងៗ និងស្ងាត់ទៅវិញនៅពេលបានទទួលភាពកក់ក្ដៅ និងការឱបបីពអំពីអ្នកម្ដាយនោះ។
ការឱបកូន និងប៉ះពាល់កូនតាំងពីពេលកើតមកភ្លាម ទោះជាកូននៅមិនទាន់ដឹងថា នរណាជាអ្នកឱបរូបគេក៏ដោយ តែការឱបកូនគឺជាការជួយឱ្យទារកមានអារម្មណ៍កក់ក្ដៅសប្បាយ និងមានសុវត្ថិភាព មានភាពនឹងនរក្នុងចិត្តកាន់តែខ្លាំងឡើងបន្ទាប់ពីបានជួបនឹងការផ្លាស់ប្ដូរយ៉ាងឆាប់រហ័សខណៈពេលប្រសូតរួច។
2 . ការឱបកូនក្នុងអំឡុង 6 ខែដំបូង
ក្នុងអំឡុងខែដំបូងៗ ខ្សែសម្ព័នភាពរវាងកូនជាមួយឪពុកម្ដាយនឹងចាប់ផ្ដើមវេញត្បាញចូលគ្នាច្រើនឡើង រឹតតែជាកូនដំបូងផងនោះ លោកឪពុកអ្នកម្ដាយថ្មោងថ្មីជឿចុះថា លោកអ្នកប្រហែលជាត្រេកអរ និងស្រឡាញ់កូនខ្លាំងណាស់ រឿងនេះគឺជារឿងដែលកើតឡើងតាមធម្មជាតិ ជារូបបែបសម្ព័ន្ធភាពខាងអារម្មណ៍រវាងម្ដាយ និងកូន ដែលបើក្មេងបានទទួលសម្ព័ន្ធភាពខាងអារម្មណ៍យ៉ាងល្អតាំងពីពេលកើតមកដំបូង នឹងហុចផលដល់ការអភិវឌ្ឍខាងអារម្មណ៍របស់កូននៅពេលដែលគេធំឡើង។
ក្មេងដែលមានសម្ព័ន្ធភាពខាងអារម្មណ៍ដែលល្អជាមួយអ្នកម្ដាយតាំងពីពេលកើតដំបូង នៅពេលគេធំឡើង វិវឌ្ឍនាការខាងផ្នែកអារម្មណ៍របស់គេនឹងល្អប្រសើរ គេនឹងក្លាយជាក្មេងរួសរាយសប្បាយ និងមានសភាវខាងអារម្មណ៍ដែលកាន់តែល្អឡើង។
ការឱបរឹតកូនក្នុងអំឡុងពេលកើតមកភ្លាមរហូតដល់ 6 ខែដំបូងនេះ អ្នកម្ដាយនឹងឱបកូនរៀងរាល់ថ្ងៃ មួយថ្ងៃច្រើនៗដងតាមរយៈការបំបៅដោះកូន។ ចូរចងចាំទុកជានិច្ចថា គ្រប់ពេលដែលកូនតូចកំពុងបឺតជញ្ជក់ទឹកដោះចេញពីដើមទ្រូងរបស់អ្នក បើអ្នកនិយាយ និងប៉ះពាល់ខ្លួនប្រាណគេ វានឹងបង្ហាញឱ្យដឹងថា អ្នកស្រឡាញ់គេខ្លាំងប៉ុនណា។ ទារកតូចនឹងបានដឹង និងជ្រួតជ្រាបពីអ្វីទាំងអស់នោះ ហើយខ្សែសម្ព័ន្ធភាពរបស់ម្ដាយ និងកូននឹងរឹតណែនទ្វេឡើង និងហុចផលឱ្យវិវឌ្ឍនាការផ្នែកអារម្មណ៍របស់កូនរឹតតែល្អខ្លាំងឡើងទៀតផង។
3 . ការឱបកូនក្នុងអំឡុងវ័យ 7 ខែរហូតដល់ 1 ខួបកន្លះ
ក្នុងអំឡុងពេលដែលកូនអាយុ 7 ខែឡើងទៅ អ្វីគ្រប់យ៉ាងជុំវិញខ្លួនរបស់គេនឹងក្លាយជាកត្តាជំរុញចំណាប់អារម្មណ៍របស់គេបានយ៉ាងល្អ។ កូននឹងព្យាយាមស្រវាចាប់កាន់នេះ ចាប់កាន់នោះគ្រប់យ៉ាងដើម្បីរៀនយល់ដឹងដោយខ្លួនឯង និងប្រាកដណាស់ គេនឹងចាប់ផ្ដើមលេង ញញឹម សើចជាមួយលោកឪពុកអ្នកម្ដាយច្រើនឡើង រឹតតែដល់វ័យដែលគេចាប់ផ្ដើមចេះអង្គុយ ក្រោកឡើងដើរផងនោះ គ្រប់ជំហាននៃវិវឌ្ឍនាការរបស់គេ បើលោកឪពុកអ្នកម្ដាយស្ថិតនៅក្បែរៗគេ ឱបរឹតកូនយ៉ាងជាប់លាប់ ផ្ដល់កម្លាំងចិត្ត និងកោតសរសើរលើភាពចម្រើនទៅមុខរបស់ការរៀនយល់ដឹងរបស់កូនផងនោះ កូននឹងធំធាត់ឡើងក្លាយជាកុមារដែលមានភាពជឿជាក់ក្នុងចិត្ត និងសម្លឹងពិភពលោកក្នុងន័យល្អ ជាក្មេងដែលមានសភាវអារម្មណ៍ដ៏ល្អ។
ក្មេងដែលបានទទួលការឱបរឹត បានទទួលការស្រឡាញ់យ៉ាងជាប់លាប់ នឹងមានវិវឌ្ឍនាការខាងផ្នែករាងកាយ និងសភាវខាងអារម្មណ៍ល្អប្រសើរជាងក្មេងដេលត្រូវបានចិញ្ចឹមមើលថែដោយអ្នកដទៃ(ដូចជាមេដោះ)ដែលជាញឹកញាប់គេមើលឃើញថា ក្មេងដែលចិញ្ចឹមដោយអ្នកដទៃដែលមិនមែនជាឪពុកម្ដាយច្រើនតែមានសភាវខាងអារម្មណ៍មិនសូវជាល្អប្រសើរប៉ុន្មានឡើយ។
4 . ការឱបកូនក្រោយអាយុ 1 ឆ្នាំកន្លះ – 3ឆ្នាំ
បើអ្នកមានទម្លាប់ឱបរឹតកូនយ៉ាងជាប់លាប់តាំងពីពេលកើតដំបូងមក នៅពេលកូនចូលមកដល់វ័យនេះ គេក៏នៅតែចង់ឱ្យអ្នកឱបរឹត ចង់ឱ្យអ្នកថើបគេដដែល តែបើសិនជាគ្រប់ពេលរហូតមកអ្នកស្ទើរតែមិនដែលធ្លាប់ឱបរឹតគេ មិនដែលថើបគេ ហើយមកចង់ឱបរឹតគេនៅពេលនេះ គេអាចនឹងមិនព្រមឱ្យអ្នកឱបថើបគេឡើយ ដោយសារតែក្មេងក្នុងវ័យនេះនឹងចាប់ផ្ដើមចាប់អារម្មណ៍ពីពិភពខាងក្រៅច្រើនឡើង និងរូបគេក៏មិនធ្លាប់ដែលទទួលបានសម្ព័ន្ធភាពដែលល្អអំពីឪពុកម្ដាយផងនោះ ទើបគេចាប់អារម្មណ៍ពីអ្វីជុំវិញខ្លួនខ្លាំងជាងឪពុកម្ដាយ។ តែបើសិនជាកូនធំធាត់ឡើងមកព្រមជាមួយនឹងសម្ពន្ធភាពដ៏ល្អ ការឱបថើប និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលឪពុកម្ដាយមានចំពោះគេវិញនោះ ប្រាកដណាស់ថា គេនឹងក្លាយជាក្មេងដែលមានចំណាប់អារម្មណ៍លើអ្វីជុំវិញខ្លួនដូចគ្នា តែគេនឹងក្លាយជាក្មេងដែលមានភាពជឿជាក់ ព្រោះដឹងថា អ្នកនៅក្បែររូបគេជានិច្ច ទើបកូនធំឡើងក្លាយជាក្មេងដែលមានទស្សនគតិល្អ អារម្មណ៍ល្អ និងមានភាពជឿជាក់លើខ្លួនឯងខ្ពស់។
នៅពេលកូនមានអាយុ 3ឆ្នាំឡើងទៅ
ក្រោយពី 3 ឆ្នាំឡើងទៅ ពិភពរបស់គេនឹងលែងមានត្រឹមតែលោកឪពុក និងអ្នកម្ដាយទៀតហើយ គេនឹងជួបរឿងថ្មីៗ មិត្តភ័ក្តិថ្មីៗ សង្គមថ្មីៗ ដែលមនុស្សជាច្រើនតែងតែមើលឃើញថា នៅពេលដែលក្មេងៗមកពីគ្រួសារផ្សេងៗគ្នាមកនៅរួមគ្នាជាក្រុមនោះ ក្មេងខ្លះនឹងអៀនច្រើន និងចូលចិត្តនៅតែឯងៗ ក្មេងខ្លះនឹងរីករាយ រួសរាយសប្បាយ និងហ៊ានបង្ហាញចេញ ខណៈដែលក្មេងខ្លះទៀតនឹងឌឺរឹង ច្រងេងច្រងាង ឬមានអារម្មណ៍ដែលឆេវឆាវមួម៉ៅគ្រប់ពេលវេលា។
នៅពេលកូនរបស់យើងធំឡើង ការចង់ចូលទៅឱបគេនៅពេលក្រោយ ទាំងកាលពីពេលមុនៗយើងមិនដែលធ្លាប់ឱបរឹតគេ មិនដែលយកចិត្តទុកដាក់លើការឱបផងនោះ វានឹងក្លាយជារឿងដែលពិបាកទៅហើយ។ កូនរបស់យើងអាចនឹងមានអារម្មណ៍ចម្លែក ឬអៀនខ្មាស់នៅពេលត្រូវឪពុកម្ដាយឱប តែបើយើងធ្លាប់បានឱបថើបរូបគេតាំងតែពីក្មេងមក កូននឹងគ្មានអារម្មណ៍អៀនបន្តិចណាឡើយនៅពេលឪពុកម្ដាយបង្ហាញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះគេ។ ដូច្នេះបើយើងមិនបានឱបថើបគេឱ្យបានច្រើនក្នុងអំឡុង 3ឆ្នាំដំបូងមកហើយនោះ ក្រៅពីនឹងធ្វើឱ្យគេធំឡើងក្លាយជាក្មេងដែលមានវិវឌ្ឍនាការផ្នែកអារម្មណ៍មិនល្អហើយ ការគិតចង់មកឱបរឹតគេនៅពេលក្រោយ(នៅពេលដែលគេធំឡើងហើយ) វាអាចក្លាយជារឿងដែលពិបាកធ្វើមួយ និងធ្វើឱ្យគេមានអារម្មណ៍អៀនខ្មាស់។
ចុះបើយើងមិនបានឱបថើបគេតាំងពីដំបូង…ហើយចង់ឱបថើបកូនថ្ងៃនេះ តើនៅមិនទាន់យឺតពេលទេ ឬយ៉ាងណា?
យ៉ាងណាៗការឱបថើបកូន មិនថាតែនៅពេលកើតដំបូង ឬធំហើយក៏ដោយ វាជាការបង្ហាញចេញនូវសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលឪពុកម្ដាយមានចំពោះកូន ដូច្នេះ ចូរកុំអាលអស់កម្លាំងចិត្តអី បើអ្នកមិនបានមើលថែទាំគេ មិនបានឱបថើបគេតាំងពីពេលកើតដំបូង ហើយថ្ងៃនេះគេក្លាយជាក្មេងឆាប់ខឹងមួម៉ៅ ឌឺរឹង និងអាត្មានិយមនោះ ចូរចាប់ផ្ដើមឱបកូន និយាយ និងសម្ដែងចេញឱ្យគេដឹងថា លោកអ្នកស្រឡាញ់គេ ព្រួយបារម្ភពីគេខ្លាំងប៉ុនណា។ ដួងចិត្តរបស់កូនយ៉ាងណាៗក៏គេនៅតែត្រូវការការទទួលស្គាល់ពីឪពុកម្ដាយដែរ និង ទោះជាការចាប់ផ្ដើមឱបថើបកូននៅពេលដែលគេធំហើយ អាចដូចជារាងប្លែកៗក្នុងអំឡុងពេលចាប់ផ្ដើមដំបូងៗក្ដី តែនៅពេលដែលអ្នកបានធ្វើវាយ៉ាងជាប់លាប់ កូននឹងចាប់ផ្ដើមបានដឹង និងកែសម្រួលទង្វើឥរិយាបថ រួមទាំងសភាវផ្នែកអារម្មណ៍បានល្អឡើងជាបណ្ដើរៗមិនខាន៕
អ្នកគ្រូ ឆវីសូមជូនពរឱ្យសង្គមគ្រួសារខ្មែរពោរពេញដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ប្រាសចាកអំពើហិង្សា និងកុំឱ្យមានការព្រាត់ប្រាស ហើយបើលោកអ្នកភ្លេច ឬខកខានមិនបានឱបថើបកូនៗរបស់លោកអ្នកយូរមកហើយនោះ ថ្ងៃនេះចូរកុំឱ្យខកខានទៀតឱ្យសោះ…ប្រាប់កូនៗថា លោកអ្នកស្រឡាញ់ពួកគេស្មើនឹងជីវិត៕
September 15, 2020
នៅពេលកូនតូចឈានចូលខែទី 9
ខែទី 9
លក្ខណៈរបស់កូនតូច
កូនច្រើនតែគេងនៅពេលព្រឹក និងអំឡុងពេលរសៀល ក្នុងមួយពេលៗប្រមាណជា 1 – 2.5 ម៉ោង តែក្មេងខ្លះអាចមិនគេងនៅពេលព្រឹកក៏មាន។ ក្មេងដែលភ្ញាក់នៅពេលកណ្ដាលយប់ហើយ នឹងពិបាកគេងលក់ទៅវិញ ហើយក្មេងដែលកំពុងបៅទឹកដោះគោស្រាប់ហើយ លុះដល់វ័យនេះ មានតិចនាក់ណាស់ដែលនៅតែមឹមទឹកដោះគោនៅពេលយប់នោះ តែបើសិនជាភ្ញាក់យំរំខាននៅពេលកណ្ដាលយប់ ពេលឱ្យបៅទឹកដោះគោហើយ ក៏នឹងគេងលក់ទៅវិញយ៉ាងងាយស្រួល ដូច្នេះអ្នកម្ដាយអាចឱ្យមឹមទឹកដោះគោពេលយប់តទៅទៀតខ្លះៗក៏បាន។
ចំណែករឿងការបន្ទោបង់របស់កូនវិញនោះ នៅពេលកូនបានទទួលអាហារបន្ថែមច្រើនឡើង លាមកនឹងមានក្លិនកាន់តែស្អុយឡើង ឯពណ៌ក៏ប្រែប្រួលដែរ។ កូននឹងជុះមួយថ្ងៃ 1 – 2ដង ឬ2ថ្ងៃមួយដង សម្រាប់នោមវិញ នៅតែនោមប្រមាណមួយថ្ងៃ 10 ដងដដែល។ ចំនួនដងដែលនោមនៅពេលកណ្ដាលយប់នឹងខុសប្លែកពីគ្នា ក្មេងដែលញ៉ាំតិច នឹងនោមតិចដែរ ក្មេងខ្លះថែមទាំងមិននោមផងរហូតដល់ព្រឹក។ ក្មេងដែលញ៉ាំទឹកដោះគោ 1ដបមុនគេង ច្រើនតែនោមនៅពេលកណ្ដាលយប់ប្រហែល 1 – 2ដង និងក្មេងណាដែលគេងសើមខ្លួន នឹងភ្ញាក់ឡើងយំរំខាន តែពេលផ្លាស់ខោអាវ ឬកន្ទបឱ្យហើយ ក៏នៅតែមិនព្រមគេងលក់ទៅវិញនោះ អ្នកម្ដាយអាចបង្ខិតពេលឱ្យបៅទឹកដោះគោឱ្យឆាប់ជាងមុនបន្តិចក៏បាន និងមុនពេលដែលអ្នកម្ដាយចូលគេង គួរចាប់លើកកូនមកឱ្យនោមចេញបានម្ដង ក៏ជួយកាត់បន្ថយការភ្ញាក់យំរំខាននៅពេលកណ្ដាលយប់បានដែរ។
ល្មមឱ្យឈប់បៀបបាយបានហើយ
កាលពីអាយុមិនលើស 8ខែ កូននឹងចាប់ផ្ដើមលែងចូលចិត្តអាហារម៉ដ្ឋៗខ្ទេចៗហើយ ច្រើនតែចូលចិត្តញ៉ាំរបស់ដែលត្រូវទំពាដូចជា ផ្លែឈើត្រូវហាន់ចែកជាបំណែកតូចៗ ដូចជា ផ្លែត្របែក ជម្ពូ ប៉ោម ស្វាយ និងឱ្យកាន់ខាំញ៉ាំខ្លួនឯង។ វ័យនេះមិនសូវនៅស្ងៀមទេ បើឱ្យអង្គុយនៅលើកម្រាលឥដ្ឋ ប្រហែលជាត្រូវរត់ដេញតាមបញ្ចុកអាហារហើយ ដូច្នេះគួរឱ្យអង្គុយនៅក្នុងតុបាយសម្រាប់កុមារ ឬក្នុងកៅអីហាត់ដើរ ចំណែកការបញ្ចុកឱ្យញ៉ាំបាយវិញ អាស្រ័យលើទម្លាប់ និងនិស្ស័យរបស់ក្មេង ក្មេងខ្លះចូលចិត្តញ៉ាំយឺតៗ ក្មេងខ្លះញ៉ាំលឿន តែបើសិនជាញ៉ាំយឺតជ្រុលពេក ដូចជាទម្រាំតែញ៉ាំអស់បបរមួយកូនចាន ត្រូវខាតពេលបញ្ចុកដល់ទៅជិតមួយម៉ោងនោះ បញ្ជាក់ថា កូនតូចមិនចូលចិត្តអាហារនោះទេ នឹងបៀមក្នុងមាត់មិនព្រមលេប ព្រោះតែមានអារម្មណ៍ថាមិនឆ្ងាញ់ ដូច្នេះអ្នកម្ដាយមិនចាំបាច់ខាតពេលបញ្ចុកទៀតទេ គួរឱ្យកូនញ៉ាំអ្វីផ្សេងវិញប្រសើរជាង។
ជាក្មេងដែលរើសច្រើន
កូនក្នុងវ័យនេះ អ្នកម្ដាយនឹងមើលឃើញបានកាន់តែច្បាស់ឡើងហើយថា កូនចូលចិត្តញ៉ាំអ្វី? ក្មេងខ្លះមិនចូលចិត្តញ៉ាំបន្លែ អ្នកម្ដាយក៏គួរឱ្យញ៉ាំរួមជាមួយរបស់ដទៃទៀត ដូចជា ចិញ្ច្រាំបន្លែដាក់លាយនៅក្នុងបបរ ដាក់លាយនៅក្នុងស៊ុតក្រឡុកចៀន ជាដើម ឬបើមិនចូលចិត្តញ៉ាំបន្លែប្រភេទណាមួយ ក៏ប្ដូរទៅញ៉ាំបន្លែប្រភេទផ្សេងទៀត។ បើមិនចូលចិត្តញ៉ាំបន្លែសោះ ក៏ឱ្យញ៉ាំផ្លែឈើជំនួសវិញក៏បាន បើកូនតូចនៅតែញ៉ាំបបរ នំប៉័ង ឬទឹកដោះគោបានដដែលនោះ។ ទោះជាមិនសូវញ៉ាំ និងរើសច្រើនក្ដី ក៏មិនធ្វើឱ្យកូនខ្វះសារធាតុអាហារដែរ បើកូនមិនចូលចិត្តញ៉ាំស៊ុត ក៏ឱ្យញ៉ាំសាច់មាន់ជំនួសវិញ បើមិនចូលចិត្តញ៉ាំទាំងស៊ុត និងសាច់មាន់ ក៏ឱ្យញ៉ាំសាច់ត្រីជំនួសវិញ។ កូនដែលរើសអាហារ ច្រើនតែឆាប់ដឹងរសជាតិ បើប្រាកដក្នុងចិត្តថា កូនមិនបានញ៉ាំបានតិចរហូតដល់ថ្នាក់ខ្វះសារធាតុអាហារទេនោះ ក៏មិនគួរបង្ខំខ្លាំងពេកដែរ។
អាការដែលអាចកើតឡើង
– ប្រយ័ត្នហើមសួត
នៅពេលកូនមានអាការគ្រុនក្ដៅខ្លាំង នឹងពិបាកដកដង្ហើម ពេលក្អកច្រើនតែឈឺចាប់ តែបច្ចុប្បន្នកុមារលែងមានគ្រោះថ្នាក់ដោយសារជំងឺនេះហើយ បើបណ្ដាលមកពីមេរោគវីរុសនឹងច្រើនតែជាទៅវិញដោយឯកឯង ហើយគ្រូពេទ្យនឹងឱ្យញ៉ាំថ្នាំបដិបក្ខប្រាណ(Antibiotic)។ បើកូននៅញ៉ាំអាហារបាន ក៏ឱ្យញ៉ាំអាហារបន្ថែមតទៅទៀត ញ៉ាំទឹកផ្លែឈើស្រស់ឱ្យបានច្រើន បើក្អក ចូរលើកពឱ្យទ្រោបលើស្មា ហើយទះអង្អែលខ្នងថ្នមៗ នឹងជួយឱ្យស្លេស្មធ្លាក់ចេញមកស្រួលជាងដាក់ឱ្យគេងរាមនៅលើគ្រែ។ តែបើសិនជាកើតអាការគ្រុនក្ដៅខ្លាំងយូរថ្ងៃ និងហើមសួតដែលបណ្ដាលមកពីឆ្លងមេរោគផ្ដាសាយពីមនុស្សធំ ត្រូវតែនាំទៅមន្ទីរពេទ្យ។
វិវឌ្ឍនាការរបស់កូន
. រាងកាយ
. ក្មេងខ្លះអាចវារឡើងកាំជណ្ដើរបានហើយ។
. ពេលវារ ដៃម្ខាងអាចកាន់របស់លេងបានទៀតផង។
. ក្មេងខ្លះអាចអង្គុយចុះពីឥរិយាបថឈរដោយខ្លួនឯងបានហើយ។
. ចេះអង្គុយមួយកន្លែងបានយូរហើយ។
. ចូលចិត្តទះដៃ យករបស់លេងគោះគ្នា និងបោះរបស់លេងទៅលើឥដ្ឋជាដើម។
. ចូលចិត្តយកម្រាមដៃលូកចូលរន្ធផ្សេងៗ(ចំណុចនេះ ឪពុកម្ដាយត្រូវប្រយ័ត្ន ព្រោះកូនតូចអាចលូកចូលរន្ធព្រីភ្លើង)។
សង្គមជុំវិញខ្លួន
. ក្មេងខ្លះចេះនិយាយពាក្យដែលមានអត្ថន័យបានហើយ ដូចជា ម៉ស់ ញ៉ាំៗ និងចូលចិត្តនិយាយដដែល។
. ចេះធ្វើតាមបញ្ជាស្រួលៗបានហើយ ដូចជា ឱ្យទៅយករបស់លេង ជាដើម។
. ខ្លាចមនុស្សដែលមិនធ្លាប់ស្គាល់មុខ និងពេលឃើញក្មេងដទៃយំ អាចនឹងយំតាម។
. ចេះរើសរបស់លេងដែលខ្លួនឯងចូលចិត្តបានហើយ។
. ចំណាំហ្គេមដែលខ្លួនឯងធ្លាប់លេងបានហើយ។
ឧស្សាហ៍លេងជាមួយកូនផង
. បង្ហាត់ឱ្យកូនឈរ ៈ ការបង្ហាត់ឱ្យចេះឈរ ឬឈានជើងដើរនេះ កូនអាចយកដៃចាប់ដៃម្ដាយ ឬម្ដាយជួយចាប់លើកឱ្យកូនឈានជើងដើរទៅខាងមុខ ក្នុងមួយថ្ងៃឱ្យបានមួយដង ឬ2ដង ម្ដងៗមិនគួរមិនលើស 5 នាទី។ ពេលបង្ហាត់គួរបង្ហាត់នៅខាងក្រៅផ្ទះក្នុងអំឡុងពេលដែលធាតុអាកាសល្អត្រជាក់ស្រួល។ ឪពុកម្ដាយគួរតែសប្បាយរីករាយជាមួយនឹងការបង្ហាត់នេះ បើកូនល្មមអាចឈរដោយខ្លួនឯងបាន ចូរស្រែកលើកទឹកចិត្តកូនថា “ឈានជើងដើរកូន! ឈានជើងដើរកូន!” កូននឹងបានសប្បាយ មានកម្លាំងចិត្ត ដែលទោះជាដួល ក៏នឹងព្យាយាមក្រោកឡើងវិញបានដែរ៕
September 15, 2020
តួនាទីរបស់ឪពុកម្ដាយ អ្នកមើលថែកុមារ និងសហគមន៍ឆ្លើយតបនឹងការរីករាលដាលនៃវីរុសកូវីដ-19
បើសិនជាមានរោគសញ្ញានៃវីរុសកូវីដ-19 ដូចជា ក្អក គ្រុនក្តៅ ពិបាកដកដង្ហើមជាដើម កើនឡើងលើកូនរបស់លោកអ្នក សូមធ្វើដូចខាងក្រោម៖
ស្វែងរកការណែនាំពីគ្រូពេទ្យតាមរយៈការទូរស័ព្ទទៅកាន់អ្នកផ្តល់សេវាសុខភាព/អ្នកផ្តល់សេវារបស់
លោកអ្នកជាមុនសិន មុននឹងជូនកូនរបស់លោកអ្នកទៅតាមការណៃនាំ។ សូមចងចាំថារោគសញ្ញានៃជំងឺកូវីដ-19 មានដូចជា ក្អក ឬគ្រុនក្តៅអាចស្រដៀងនឹងរោគសញ្ញាផ្តាសាយ ឬជំងឺផ្តាសាយទូទៅ។
ប្រសិនបើកូនរបស់លោកអ្នកឈឺ សូមទុកពួកគេនៅផ្ទះកុំឱ្យមកសាលារៀន ហើយត្រូវជូនដំណឹងដល់សាលារៀនអំពីអវត្តមាន និងរោគសញ្ញាកូនរបស់លោកអ្នក។ សូមដាក់ការអាន និងកិច្ចការផ្សេងៗដើម្បីឱ្យសិស្សអាចបន្តការសិក្សាពេលនៅផ្ទះ។ ពន្យល់កូនរបស់លោកអ្នកអំពីអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងជាពាក្យសាមញ្ញ ហើយធានាថាពួកគេមានសុវត្ថិភាព៕
ប្រភព៖ MoEYS Cambodia
March 25, 2020
កម្ពុជាកំពុងពង្រឹងខ្លាំងលើការអប់រំកុមារតូច
ការអប់រំកុមារតូច គឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍធនធានមនុស្សប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ព្រោះកុមារគឺជាវ័យដែលអាចអភិវឌ្ឍបានលឿន និងជាគ្រឹះនៃការអប់រំ។ កាលណាកុមារតូចៗមានមូលដ្ឋានចំណេះដឹងខ្ពស់ នោះពួកគេនឹងអាចមានសមត្ថភាពកាន់តែប្រសើរ នៅពេលពួកគេក្លាយជាយុវជន ឬប្រជាជនសកម្មនាថ្ងៃអនាគត។ ហេតុនេះហើយ ទើបក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា សហការជាមួយដៃគូអភិវឌ្ឍន៍នានាដើម្បីជំរុញឱ្យមានការអភិវឌ្ឍកុមារតូចឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើង។
នៅពេលថ្មីៗនេះ ក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា បានដាក់ឱ្យប្រើប្រាស់ជាផ្លូវការនូវកម្មវិធីថ្មីដើម្បីអប់រំកុមារគឺកម្មវិធី «កុមាររៀន កុមារចេះ» ដែលកម្មវិធីនេះបង្កើតឡើងតាមរយៈបទពិសោធ និងការចូលរួមរបស់អ្នកពាក់ព័ន្ធផ្អែកលើភ័ស្តុតាងនៃការសិក្សាស្រាវជ្រាវ លើការសិក្សានៅកម្រិតថ្នាក់ដំបូងនៃបឋមសិក្សានាពេលកន្លងមក។
ការផលិតកញ្ចប់សម្ភារសិក្សាទាំងអស់នៅក្នុងកម្មវិធីនេះទទួលបានការឧបត្ថម្ភគាំទ្រពីទីភ្នាក់ងារជំនួយអាមេរិក មូលនិធិភាពជាដៃគូសកលសម្រាប់ការអប់រំ អង្គការយូនេស្កូ អង្គការយូនីសេហ្វ និងអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលជាច្រើនទៀត។
ឯកឧត្តមអគ្គបណ្ឌិតសភាចារ្យ ហង់ជួន ណារ៉ុន រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា បានលើកឡើងថា បើតាមបទពិសោធ និងការសង្កេតជាក់ស្តែង នៅឆ្នាំ2010 យើងឃើញថា បរិមាណសិស្សប្រមាណ 30% ទៅ 40% មិនទាន់ចេះអាន និងសរសេរអក្សរឱ្យបានស្ទាត់ជំនាញនៅឡើយ ដែលចំណុចនេះ គឺទាមទារឱ្យមានការយកចិត្តទុកដាក់កាន់តែខ្លាំងលើការត្រួតពិនិត្យពីវិធីសាស្រ្តបង្រៀនឡើងវិញ ដើម្បីឱ្យសិស្សទទួលបានការអប់រំកាន់តែល្អ។ បន្ទាប់ពីអនុវត្តនូវវិធីសាស្ត្រប្រកប និងវិធីសាស្រ្តមួយចំនួនទៀតយើងឃើញថា ចំនួនសិស្សដែលមិនចេះអាន និងសរសេរស្ទាត់ជំនាញបានថយចុះ ពោលគឺ សិស្ស25% ក្នុងចំណោមសិស្សដែលមិនចេះកាលពីមុន បានចេះអាន និងសរសេរឡើងវិញ។ ហេតុនេះហើយទើបក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា សហការជាមួយនឹងដៃគូបានបង្រួបបង្រួមវិធីសាស្ត្រដែលយើងបានសាកល្បងជាច្រើនមកនេះឱ្យក្លាយជាវិធីសាស្ត្រដែលមាន 7ជំហាន ដែលចាប់ផ្តើមពីការប្រកប ស្គាល់តួអក្សរ ស្គាល់សូរ និងបន្ទាប់មកចេះសរសេរឃ្លា តែងឃ្លា តែងល្បះ និងចុងក្រោយ គឺយើងប្រើប្រាស់វិធីបុរាណបែបសរុប។
ឯកឧត្តមរដ្ឋមន្ត្រី បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «សិស្សចំនួន 30% ទៅ40% មិនចេះអាន និងសរសេរអក្សរខ្មែរច្បាស់លាស់ ហេតុនេះនៅពេលគាត់ឡើងទៅរៀននៅកម្រិតមធ្យមសិក្សា គាត់ច្បាស់ណាស់ប្រាកដជាមិនចេះអាន និងសរសេរច្បាស់ទេ។ នៅពេលនោះយើងនឹងលំបាកអនុវត្តការពង្រឹងគុណភាពអប់រំនៅកម្រិតមធ្យមសិក្សា។
ហេតុនេះហើយទើបយើងឃើញថា នៅថ្នាក់ទី7 មានអត្រាបោះបង់ការសិក្សាខ្ពស់ដែលយើងត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់»។
កម្មវិធី «កុមាររៀន កុមារចេះ» ជាកម្មវិធីដែលដាក់ឱ្យប្រើប្រាស់នូវកញ្ចប់សម្ភារអំណាន និងគណិតវិទ្យាសម្រាប់កម្រិតថ្នាក់ដំបូងនៅបឋមសិក្សា ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាឱ្យសិស្សមានមូលដ្ឋានចំណេះដឹងខ្ពស់ផ្នែកអំណាន ការសរសេរ និងការស្គាល់លេខ។
នៅពេលពួកគេមានប្រភពចំណេះដឹងល្អពួកគេអាចនឹងកាត់បន្ថយការបោះបង់ការសិក្សា ក៏ដូចជាអាចអភិវឌ្ឍសមត្ថភាពបានល្អនៅពេលពួកគេចូលមធ្យមសិក្សា។ សម្ភារដែលដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងកម្មវិធីនេះ មានដូចជាសៀវភៅណែនាំសម្រាប់គ្រូ និងឯកសារបង្រៀន និងរៀនសម្រាប់ប្រើប្រាស់ក្នុងមុខវិជ្ជាភាសាខ្មែរ និងគណិតវិទ្យាសម្រាប់ថ្នាក់ទី1 និងទី2 ដែលឯកសារទាំងអស់នេះ នឹងបំពេញបន្ថែមលើសៀវភៅសិក្សាគោលភាសាខ្មែរដែលមានស្រាប់។
គ្រូបង្រៀនថ្នាក់ទី1 និងថ្នាក់ទី2 ទាំងអស់នឹងទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាល និងណែនាំវិធីសាស្ត្រថ្មីៗទាំងអស់នេះ។ បន្ទាប់ពីបណ្តុះបណ្តាលរួច ពួក-គាត់នឹងទទួលបានការចុះជួយពីសំណាក់គ្រូបង្វឹក និងអ្នកប្រឹក្សាគរុកោសល្យអំពីវិធីសាស្ត្របង្រៀនថ្មីនេះបន្ថែមទៀត។
ក្នុងឆ្នាំសិក្សា 2018-2019 និងឆ្នាំសិក្សា 2019-2020 កញ្ចប់សម្ភារអំណានថ្នាក់ដំបូងត្រូវបានយកមកអនុវត្តនៅសាលាបឋមសិក្សាចំនួន 2,100កន្លែង និងមានសិស្សទទួលផលប្រមាណ 150,000នាក់ ស្ថិតក្នុងខេត្តកំពង់ធំ សៀមរាប ក្រចេះ ស្ទឹងត្រែង ព្រះវិហារ កំពត និងឧត្តរមានជ័យ ព្រមទាំងនៅតាមសាលារៀនចំនួន 130កន្លែង នៅតាមបណ្តាខេត្តដទៃទៀតដែលបាន និងកំពុងអនុវត្តដោយអង្គការដៃគូនានា។ ចំណែកឯកញ្ចប់សម្ភារគណិតវិទ្យា គឺកំពុងអនុវត្តសាកល្បងនៅក្នុងខេត្តសៀមរាបដែលគ្រោងនឹងពង្រីកទៅកាន់តំបន់ដទៃ-
ទៀតនៅឆ្នាំក្រោយ។
ដើម្បីធានាដល់ការលើកកម្ពស់គុណភាពអប់រំបឋមសិក្សាជារួម ក្រសួងអប់រំ នឹងពង្រីកការការអនុវត្តកម្មវិធី «កុមាររៀន កុមារចេះ» ទៅគ្រប់សាលាបឋមសិក្សាទូទាំងប្រទេស និងបញ្ចូលទៅក្នុងកម្មវិធីនៃការបណ្តុះបណ្តាលគ្រូនៅតាមគ្រឹះស្ថានបណ្តុះបណ្តាលគ្រូបឋមសិក្សាទូទាំងប្រទេស៕
March 10, 2020
ការអប់រំកុមារតូចៗជាវិធីដ៏សំខាន់ដើម្បីអនាគតធនធានមនុស្សប្រកបដោយគុណភាព និងសក្តានុពល
ការអប់រំកុមារតូចៗ មិនថានៅផ្ទះ ឬនៅសាលារៀនទេ គឺជារឿងសំខាន់ណាស់ដែលអាណាព្យាបាលគួរយកចិត្តទុកដាក់ឱ្យបានច្រើនបំផុតតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន ព្រោះពួកគេកំពុងស្ថិតក្នុងវ័យដែលមានថាមពលខួរក្បាលដ៏អស្ចារ្យ និងគ្មានដែនកំណត់…គ្រាន់តែថា ការបណ្តុះបណ្តាល និងអភិវឌ្ឍន៍សមត្ថភាពកុមារនេះ វាទាមទារឱ្យអាណាព្យាបាលត្រូវមានការយកចិត្តទុកដាក់ លះបង់ និងមានភាពអត់ធ្មត់ខ្ពស់ទាំងក្នុងការស្វែងយល់ពីពួកគេ។ ថ្ងៃនេះ កាសែតឡារ៉ែន ពាណិជ្ជបានធ្វើបទសម្ភាសមួយជាមួយលោកស្រី ម៉ក់ វាសនា នាយិកាប្រតិបត្តិក្រុមហ៊ុន “តារារះអាស៊ីអាគ្នេយ៍” ដែលផ្គត់ផ្គង់សម្ភារសិក្សាកុមារបែបថ្មី អំពីចំណុចសំខាន់ៗមួយចំនួនក្នុងការជួយអភិវឌ្ឍសមត្ថភាពរបស់កុមារតូច។
1. តើមូលហេតុអ្វីទើបអាណាព្យាបាលគួរយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការបណ្តុះបណ្តាលកុមារតាំងពីវ័យតូច?
ការបណ្តុះបណ្តាល និងការអប់រំកុមារ គួរចាប់ផ្តើមកាន់តែឆាប់ កាន់តែល្អ។ ជាពិសេស ក្មេងតូចៗវ័យក្រោម3ឆ្នាំ ដោយសារមូលហេតុសំខាន់ 2យ៉ាង៖
មូលហេតុទី1 គឺសរសៃប្រសាទខួរក្បាលក្មេងតូចៗបន្តកើតមានជារៀងរាល់ថ្ងៃបន្ទាប់ពីបានប្រសូតពីផ្ទៃម្តាយ សរសៃប្រសាទទាំងនេះនឹងតភ្ជាប់គ្នាតាមរយៈបទពិសោធ(ពាក្យសម្ដី សកម្មភាព រូបភាព ។ល) ដែលមាតាបិតា និងបុគ្គលជុំវិញផ្តល់ឱ្យ។ ការតភ្ជាប់គ្នានៃសរសៃប្រសាទទាំងនេះនឹងបង្កើនសមត្ថភាពចងចាំនិងភាពឆ្លាតវាងវៃរបស់កុមារលើសពីការស្មាន។ សូមមាតាបិតាធ្វើការសង្កេតមើលបុត្រតូចៗរបស់ខ្លួន ហើយជឿជាក់ចុះថា ពួកគេពិតជាអាចយល់ និងចាប់យកបាននូវភាសា សំឡេង និងរូបភាព មិនថាទាំងអស់នោះជារឿងសាមញ្ញ ឬស្មុគស្មាញនោះទេ។ ពិតណាស់!កុមារតូចៗមិនទាន់អាចបញ្ចេញសមត្ថភាពរបស់ខ្លួនបានភ្លាមៗតាមការចង់បានរបស់មាតាបិតានោះទេក៏ប៉ុន្តែពួកគេអាចទទួលយកបទពិសោធ និងសមត្ថភាពរបស់ពួកគេមកបង្ហាញ ក៏ដូចជាប្រើប្រាស់ក្នុងស្ថានភាពណាមួយនាពេលអនាគតបាន។ សរសៃប្រសាទថ្មីៗទាំងនេះនឹងកាត់បន្ថយបន្តិចម្តងៗនៅពេលកុមារមានវ័យធំឡើង។
មូលហេតុទី2 គឺកុមារតូចៗត្រូវបានគ្របដណ្តប់ ឬក៏ទទួលឥទ្ធិពលខ្លាំងពីខួរក្បាលផ្នែកខាងស្តាំ (ផ្តោតលើរូបភាព អារម្មណ៍) ច្រើនលើសលប់ជាងខួរក្បាលផ្នែកខាងឆ្វេង (ភាសា ការពិចារណា តក្កវិជ្ជា) ដូច្នេះហើយបានជាពួកគេមិនទាន់យល់ពីហេតុផល ការទទួលខុសត្រូវ ឬការបកស្រាយអ្វីច្រើនជាងការទាមទារចំណាប់អារម្មណ៍ ការថ្នាក់ថ្នម និងបំពេញតែចិត្តពួកគេខ្លួនឯងនោះទេ ប៉ុន្តែដោយសារតែហេតុផលនេះហើយទើបការបង្វឹកហាត់ការចងចាំ និងសមត្ថភាពពិសេសរបស់ពួកគេ តាមរយៈរូបភាព ការស្រមើស្រមៃការច្នៃប្រឌិត មានភាពងាយស្រួលខ្លាំងពេលនៅជាកុមារភាព។
ហេតុដូចនេះ ការចាប់ផ្តល់បទពិសោធល្អៗឱ្យកុមារតូចៗ គឺជាទម្លាប់សំខាន់មួយក្នុងការចូលរួមបង្កើនសមត្ថភាព និងសក្តានុពលរបស់ពួកគេ។
2. ចុះអ្វីទៅជាបទពិសោធដែលមាតាបិតាគួរផ្តល់ឱ្យកុមារតូច? តើលោកស្រីអាចផ្តល់ជាឧទាហរណ៍ខ្លះៗបានទេ?
ក្រៅពីការបរិភោគម្ហូបអាហារដែលមានប្រយោជន៍ដល់សុខភាពហើយ ការគេងគ្រប់គ្រាន់ ការលម្ហែកម្សាន្តសប្បាយ ការធ្វើលំហាត់ប្រាណ និងបទពិសោធល្អៗ គឺជារឿងដែលមាតាបិតាគួរយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការផ្តល់ឱ្យកុមារតូចៗ រួមទាំងការប្រស្រ័យទាក់ទងរវាងមាតាបិតា និងបុត្រធិតា ការបណ្តុះបណ្តាលនៅសាលារៀនការប្រៀនប្រដៅ និងអប់រំបន្ថែមនៅផ្ទះទៀតផង។
ចំណុចទី1 គឺការប្រស្រ័យទាក់ទងរវាងមាតាបិតា និងបុត្រធិតា៖ ពាក្យពេចន៍ផ្អែមល្ហែម ការនិយាយលើកទឹកចិត្ត ការថ្នាក់ថ្នម បបោសអង្អែល ដែលមាតាបិតានិយាយ និងធ្វើដាក់បុត្រធិតារបស់ខ្លួនសុទ្ធតែអាចជួយរំញោច និងតភ្ជាប់ប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទទាំងចាស់ និងថ្មីរបស់ពូកគេឱ្យប្រសើរទ្បើងទាំងអស់។ ការចំណាយពេលវេលាស្តាប់ និងឆ្លើយតបនឹងសំនួរ ឬការហៅរបស់ពួកគេ អាចជួយបង្កើនទំនុកចិត្ត និងជំរុញឱ្យពួកគេក្លាហានក្នុងការប្រស្រ័យទាក់ទងជាមួយអ្នកដទៃ។សូមមាតាបិតាបង្ហាញការយកចិត្តទុកដាក់លើការសួរឬការហៅរបស់បុត្រធិតារបស់ខ្លួន មិនថាពួកគេនៅតូចប៉ុនណាក៏ដោយ ព្រោះបើខ្វះខាតទង្វើទាំងនេះ វាអាចនឹងធ្វើឱ្យពួកគាត់បាក់ទឹកចិត្ត ខ្វះជំនឿចិត្ត និងយល់ខុសពីសារៈសំខាន់នៃទំនាក់ទំនងក្នុងគ្រួសារ និងសង្គម។ បន្ថែមលើនេះទៀត ការចេះបង្ហាញពីការមានអធ្យាស្រ័យ ចេះយោគយល់ និងធ្វើជាគំរូល្អឱ្យពួកគេឃើញពីទំនាក់ទំនងដែលមាតាបិតាមាន ឬបានធ្វើជាមួយពួកគេ ក៏ដូចជាអ្នកដទៃដែរនោះ គឺជាការផ្តល់នូវរូបភាពល្អៗនៃទំនាក់ទំនងរវាងសមាជិកគ្រួសារ និងរវាងអ្នកនៅជុំវិញខ្លួន។
ចំណុចទី2 គឺការបណ្តុះបណ្តាលនៅសាលារៀន៖ការអប់រំនៅសាលារៀនពិតជាចាំបាច់ណាស់ក្នុងការផ្តល់ឱកាសដល់កុមារឱ្យទទួលបាននូវចំណេះដឹង ជំនាញ និងការសម្របសម្រួលខ្លួនជាមួយនឹងបរិស្ថានថ្មីដែលខុសពីនៅផ្ទះរបស់ខ្លួន ដើម្បីត្រៀមខ្លួនជាបណ្តើរៗក្នុងការរស់នៅដោយឯករាជ្យជាមួយនឹងជំនឿចិត្តខ្ពស់។ ហេតុនេះហើយ ការស្វែងយល់អំពីសាលារៀនគឺជាបញ្ហាសំខាន់ណាស់ មុននឹងមាតាបិតាសម្រេចចិត្តបញ្ជូនបុត្រធិតាឱ្យទៅសិក្សានៅសាលាណាមួយ។ ក្នុងន័យនេះកត្តាមួយចំនួនដែលអាណាព្យាបាលគួរយកមកធ្វើជាធាតុផ្សំក្នុងការសម្រេចចិត្តក្នុងរឿងនេះមានដូចជា បរិយាកាស សុវត្តិភាពនៃបរិវេណ ឬឧបករណ៍របស់សាលា អនាម័យម្ហូបអាហារសម្រាប់ក្មេងដែលសម្រាកនៅសាលា ប្រវត្តិរបស់សាលា វិន័យរបស់សាលា គុណភាពរបស់សាលាដែលរួមបញ្ចូលទាំងកម្មវិធីសិក្សា ឧបករណ៍ជំនួយសមត្ថភាព និងបទពិសោធរបស់គ្រូបង្រៀន និងតម្លៃសិក្សាទៅតាមលទ្ធភាពនៃគ្រួសារនីមួយ។ ទាំងអស់នេះ គឺដើម្បីឱ្យប្រាកដក្នុងចិត្តថា បុត្រធិតារបស់លោកអ្នកពិតជាបានទទួលបានការអប់រំប្រកបដោយគុណភាព និងសុវត្ថិភាពប្រាកដមែន។
ចំណុចទី3 ការអប់រំបន្ថែមនៅផ្ទះ៖ មាតាបិតាជាអ្នកបង្រៀនកូនឱ្យចេះនិយាយ ដើរ រត់ គោរពចាស់ទុំទៅតាមវិវឌ្ឍនាការនៃវ័យរបស់បុត្រធិតារបស់ខ្លួន។ ទាំងនាងខ្ញុំទាំងគេមានចិត្តរំភើបណាស់នៅពេលឮកូនតូចៗរបស់ខ្លួនចេះនិយាយ ជាពិសេស គឹពាក្យដំបូងនៃជីវិតរបស់ពួកគេ។ ហើយក៏សប្បាយចិត្តនៅពេលឃើញពួកគេលូតលាស់ទាំងរូបរាងកាយ និងបញ្ញានិងទទួលបានការអប់រំល្អត្រឹមត្រូវនៅឯសាលារៀន។ក៏ប៉ុន្តែ មាតាបិតាអាចនឹងមិនត្រឹមតែសប្បាយចិត្តនោះទេ ថែមទាំងមានមោទនភាពចំពោះបុត្រធិតារបស់ខ្លួនដែលប្រកបដោយសក្តានុពលខ្ពស់ទៀតផង ប្រសិនបើមាតាបិតាអាចប្រឹងប្រែងធ្វើការអប់រំបន្ថែមនៅផ្ទះទៅឱ្យពួកគេ ជាពិសេសបុត្រធិតាតូចៗ ពីព្រោះការអប់រំបន្ថែមនៅផ្ទះអាចជួយពង្រឹងសមត្ថភាពផ្នែកបញ្ញានិងស្មារតី (តាមរយៈការបញ្ជ្រាបការអប់រំអំពីគុណតម្លៃក្នុងការរស់នៅ) បង្កើនភាពស្និទ្ធស្នាលរវាងមាតាបិតា និងបុត្រធិតា ដែលអាចឱ្យមាតាបិតាក្លាយជាមិត្តជាទីទុកចិត្តរបស់បុត្រធិតាខ្លួនក្នុងការពិភាក្សាបញ្ហាតូច ឬធំដែលពួកគេជួបប្រទះ។ គុណប្រយោជន៍នៃការបើកចំហការពិភាក្សានេះនឹងនាំឱ្យមាតាបិតាស្គាល់និងយល់ពីបុត្រធិតារបស់ខ្លួនបានច្រើន និងអាចជួយផ្តល់ជាមតិយោបល់ល្អៗក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហារបស់ពួកគេ។
3. ថ្មីៗនេះលោកស្រីបានផ្សព្វផ្សាយអំពីសម្ភារសិក្សាភាសាអង់គ្លេសបែបថ្មីដែលនាំចូលពីបរទេសតើសម្ភារទាំងនោះអាចចូលរួមក្នុងការបណ្តុះបណ្តាលកុមារយ៉ាងដូចម្តេចដែរ?
ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងបញ្ហាកង្វះខាតពេលវេលា និងសម្ភារសិក្សាដែលមានលក្ខណៈអប់រំជាប្រព័ន្ធ សម្រាប់កុមារតូចៗ ក្រុមហ៊ុននាងខ្ញុំបាននាំចូលសម្ភារសិក្សាភាសាបែបថ្មីសម្រាប់ជាជម្រើសមួយក្នុងចំណោមជម្រើសផ្សេងៗទៀតដើម្បីជាជំនួយដល់មាតាបិតាក្នុងការអប់រំកុមារតូចៗអាយុពី 3 ទៅ 8ឆ្នាំបន្ថែមនៅផ្ទះ។ វាជាប្រភេទសៀវភៅអង់គ្លេសដែលអាចប្រើប្រាស់ជាមួយប៊ិចអាន (Walter 3) ដោយអាចប្តូរភាសាអង់គ្លេស និងចិន។ វាត្រូវបានគេរៀបរៀងទ្បើងដោយយកចិត្តទុកដាក់ដោយអ្នកជំនាញអប់រំដែលមានបទពិសោធយូរឆ្នាំ។ ដៃគូរបស់យើងឈ្មោះ ETL Learning ជាបុត្រសម្ព័ន្ធរបស់ Time Publishing Group ដែលជាក្រុមហ៊ុនបោះពុម្ពផ្សាយដ៏ល្បីមួយនៅអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក។ ETL Learning កំពុងមានដៃគូប្រហែល20ប្រទេសទូទាំងពិភពលោក។ សម្ភារសិក្សាទាំងនេះមាន 5ឈុត ដែលមាតាបិតាអាចជ្រើសរើសយកឈុតណាមួយក៏បាន ដែលសុទ្ធតែឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការជាក់ស្តែងរបស់ពួកគាត់ទាំងអស់។
ឈុតទី1៖ A Child’s First Library of Learning៖វាជាបណ្ណាល័យដំបូងគេសម្រាប់កុមារដែលគ្របដណ្តប់លើប្រធានបទធំ4 គឺជីវិត វិទ្យាសាស្ត្រ ធម្មជាតិ និងពិភពលោកយើង។ វាអាចផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ដល់កុមារឱ្យទទួលបាននូវចំណេះដឹងទូទៅ តាមរយៈសំណួរ និងចម្លើយ ដែលបង្ហាញតាមរយៈរូបភាពចម្រុះពណ៌ ប្លែកៗ ដែលអាចទាក់ទាញក្មេងៗឱ្យចូលចិត្តមើល និងរៀន ជាមួយប៊ិចអាន (talking pen) ដែលអាចបន្លឺសំឡេងអានរបស់អ្នកជាភាសាដើមបានយ៉ាងច្បាស់។ វាក៏ជួយបង្កើតនូវទម្លាប់ក្នុងការអានសៀវភៅ និងស្រឡាញ់ការសិក្សា ផ្តល់នូវវាក្យស័ព្ទសម្បូរបែប និងអាចបង្រៀនឱ្យកុមារចេះស្វែងរកព័ត៌មាន និងចេះផ្ចង់អារម្មណ៍។
ឈុតទី2៖ English Time៖ ឈុតនេះជាបណ្តុំសៀវភៅដែលបង្រៀនអំពីជំនាញភាសាអង់គ្លេសបានយ៉ាងច្បាស់លាស់។ វាអាចជួយឱ្យកុមារតូចៗសប្បាយរីករាយផង និងទទួលបានចំណេះដឹងខាងផ្នែកភាសាផងទាំងអក្សរ លេខ សញ្ញាណគណិតវិទ្យា គ្រួសារ សម្លៀកបំពាក់ រដូវកាល ទីកន្លែង (ផ្ទះ សាលារៀន ផ្សារ ទីកម្សាន្ត សួនសត្វ រោងភាពយន្ត និងទីក្រុង-ល-) មធ្យោបាយធ្វើដំណើរ និងពណ៌។ល។
ឈុតទី3៖ Early Learning Program៖ ផ្នែកនេះជាផ្នែកដែលបណ្តុះជំនាញជាមូលដ្ឋានសម្រាប់កុមារ។ តាមពិតទៅក្មេងៗគួរតែទទួលបានការបង្ហាត់បង្ហាញពីជំនាញមូលដ្ឋានដំបូងៗច្រើនណាស់ដែលយើងមិនបានចាប់អារម្មណ៍។ ក្នុងនោះរួមមានតាំងពីជំនាញលេខ អក្សរ ពណ៌ ពេលវេលា ជំនាញក្នុងការបង្កើតអ្វីដែលថ្មីៗ ការស្រមើស្រមៃ ការដោះស្រាយបញ្ហា ការគិតបែបស៊ីជម្រៅ (critical thinking) និង social &;emotional skills ជាដើម។
ឈុតទី4៖ Learning Math with Albert៖ ឈុតនេះបង្រៀនអំពីគណិតវិទ្យាតាមវិធីសាស្ត្រប្រទេសសិង្ហបុរី ជាក្បួនដែលត្រូវបានគេចាត់ទុកថា មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការធ្វើឱ្យក្មេងឆាប់យល់ដឹង ចេះ និងចូលចិត្តគណិតវិទ្យា។
ឈុតទី5៖ A Child’s First Library of Values៖ នៅក្នុងផ្នែកនេះមានសៀវភៅរឿងនិទាន 15ក្បាលដែលបង្កប់ដោយអត្ថន័យអប់រំខាងគុណតម្លៃនៃការរស់នៅ ដើម្បីឱ្យក្មេងបានដឹង និងយល់ពីតម្លៃនៃការបើកចិត្តឱ្យទូលាយ ចេះចែករំលែក ទទួលស្គាល់ពីភាពខុសគ្នា រួមទាំងផ្នែកសំខាន់ៗជាច្រើនដែលបណ្តុះផ្នត់គំនិត និងសីលធម៌របស់កុមារតូច។
4. ជាចុងក្រោយតើលោកស្រីមានមតិ ឬយោបល់យ៉ាងណាខ្លះសម្រាប់អាណាព្យាបាល ឬឪពុកម្តាយទាំងឡាយ?
នាងខ្ញុំសូមលើកទឹកចិត្តឱ្យអាណាព្យាបាលទាំងអស់ចំណាយពេលវេលាឱ្យបានច្រើនតាមដែលអាចធ្វើទៅបានជាមួយកូនៗ ជាពិសេសគឺកូនតូចៗ ព្រោះការផ្តល់ភាពកក់ក្តៅ ការបង្កើតភាពស្និទ្ធស្នាល និងការអភិវឌ្ឍពួកគេតាមរយៈការអប់រំបន្ថែមនៅផ្ទះ គឺអាចជួយបង្កើនសក្តានុពលជោគជ័យ ទាំងផ្នែកការសិក្សា ការងារ ទំនាក់ទំនងល្អក្នុងគ្រួសារ និងមនុស្សជុំវិញខ្លួន និងសុខភាពខាងស្មារតីដោយផ្ទាល់ និងចូលរួមចំណែកអភិវឌ្ឍបង្កើនធនធានមនុស្សប្រកបដោយសមត្ថភាពខ្ពស់សម្រាប់ប្រទេសជាតិដោយប្រយោលទៀតផង៕
May 30, 2019
ធនាគារជាតិនៃកម្ពុជា និងស្ថាប័នសំខាន់ៗកំពុងយកចិត្តទុកដាក់លើការអប់រំពីហិរញ្ញវត្ថុដល់កុមារ និងស្ត្រី
ចំណេះដឹងផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ ជាបំណិនជីវិតដ៏មានសារៈសំខាន់សម្រាប់ប្រជាជនក្នុងពិភពលោកនាពេលបច្ចុប្បន្ន ខណៈប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ជាច្រើនកំពុងប្រឹងប្រែងបណ្តុះបណ្តាលចំណេះដឹងស្តីពីការគ្រប់គ្រងហិរញ្ញវត្ថុដល់ប្រជាពលរដ្ឋចាប់តាំងពីវ័យកុមាររហូតដល់ធំ ដើម្បីឱ្យពួកគេអភិវឌ្ឍជីវភាពបានល្អដែលនាំឱ្យសេដ្ឋកិច្ចរបស់សង្គមមានការរីកចម្រើន។
លោកជំទាវ ជា សិរី អគ្គនាយិកាបច្ចេកទេសនៃធនាគារជាតិនៃកម្ពុជា បានលើកឡើងថា ការអប់រំហិរញ្ញវត្ថុមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់សម្រាប់ប្រជាជនកម្ពុជាគ្រប់រូប ជាពិសេសកុមារ និងស្ត្រី។ ចំពោះកុមារយើងនឹងធ្វើការបណ្តុះបណ្តាលពួកគាត់ឱ្យគាត់មានទម្លាប់សន្សំ និងគ្រប់គ្រងហិរញ្ញវត្ថុបានល្អពីក្មេងឱ្យហើយ នៅពេលពួកគាត់ធំឡើង គាត់នឹងអាចក្លាយជាមនុស្សដែលមានភាពរឹងមាំផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ ដែលអាចចៀសផុតពីបញ្ហាបំណុល ឬបញ្ហាជាច្រើនចំពោះជីវភាព។ ការអប់រំកុមារចាប់ពីវ័យក្មេង មានប្រសិទ្ធភាព និងពេលវេលាយូរជាងមនុស្សនៅវ័យផ្សេងៗទៀត។ ចំណែកឯស្ត្រីវិញ រឹតតែសំខាន់ទៅទៀតចំពោះការសិក្សាស្វែងយល់ពីការគ្រប់គ្រងហិរញ្ញវត្ថុ ព្រោះតាមរយៈការសិក្សាជាច្រើនបញ្ជាក់ថា ស្ត្រីជាអ្នកត្រូវការចំណាយច្រើនក្នុងសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ ហេតុនេះប្រសិនបើស្ត្រីមានចំណេះដឹងផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ គាត់នឹងអាចជួយស្ថានភាពហិរញ្ញវត្ថុក្នុងគ្រួសាររបស់គាត់ឪ្យរឹងមាំបាន ដោយសារគាត់អាចបែងចែកចំណាយ និងចំណូលបានល្អ។
លោកជំទាវ ជា សិរី មានប្រសាសន៍ថា៖ “នៅពេលនេះយើងបានចុះអនុស្សរណៈជាមួយក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា ដើម្បីបញ្ជ្រាបការយល់ដឹងផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុដល់សិស្សចាប់ពីថ្នាក់ទី1 រហូតដល់ថ្នាក់ទី12 ហើយយើងក៏សហការជាមួយក្រសួងកិច្ចការនារីផងដែរ ដោយសារយើងគិតថាបច្ចុប្បន្ននេះសហគ្រិនជាស្រ្តីអាចមានឧបសគ្គមួយចំនួនក្នុងការទទួលបានសេវាហិញ្ញវត្ថុ”។
គួរបញ្ជាក់ថាកាលពីថ្ងៃទី 23 ខែមេសា ឆ្នាំ 2019 ធនាគារជាតិនៃកម្ពុជា បានប្រារព្ធកម្មវិធីចុះហត្ថលេខាលើអនុស្សណៈយោគយល់គ្នាជាមួយក្រសួងអប់រំ យុវជននិងកីឡា និងក្រសួងកិច្ចការនារីដើម្បីផ្តល់ចំណេះដឹងផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុដល់កុមារ និងស្ត្រីឱ្យកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព។ បើតាមការបញ្ជាក់របស់ឯកឧត្តម អុឹម កុច រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា បានឱ្យដឹងថាតាម រយៈកិច្ចព្រមព្រៀងនេះក្រសួងអប់រំ នឹងរៀបចំផែនការដាក់បញ្ចូលចំណេះដឹងផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុទៅក្នុងមុខវិជ្ជាគណិតវិទ្យា គេហសេដ្ឋកិច្ចវិទ្យា បំណិនជីវិតតាមមូលដ្ឋាន និងមុខវិជ្ជាសីលធម៌ពលរដ្ឋវិជ្ជា ដើម្បីផ្តល់ចំណេះដឹងផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ និងបង្កើតទម្លាប់សន្សំឱ្យបានល្អដល់សិស្សានុសិស្ស។
ឯកឧត្តម អុឹម កុច បានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ដើម្បីបញ្ជ្រាបចំណេះដឹងផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុទៅដល់សិស្សានុសិស្ស យើងនឹងរៀបចំឱ្យមានលំហាត់ ចំណោទពីការគិតលុយ ឬនិយាយពីលុយនៅក្នុងនោះ។ក្រៅពីនេះនៅក្នុងអត្ថបទអំណានក៏យើងនឹងបង្ហាញឱ្យសិស្សយល់ពីមេរៀន និងផលប៉ះពាល់មួយចំនួនពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រើប្រាស់លុយ ឬខ្ចីលុយគេមិនមានផែនការដែលនាំឱ្យមានវិបត្តិបំណុលវណ្ឌកផងដែរ។ ជារួមយើងនឹងធ្វើការរៀបចំកម្មវិធីអប់រំ ដោយបង្កប់អត្ថន័យអប់រំនៅក្នុងនោះដើម្បីឱ្យសិស្សានុសិស្សចេះរៀបចំផែនការហិរញ្ញវត្ថុបានល្អនៅថ្ងៃអនាគត”។
ឯកឧត្តម អុឹម កុច បានលើកឡើងផងដែរថាក្រសួងអប់រំនឹងរៀបចំធ្វើយ៉ាងណាឱ្យការបណ្តុះបណ្តាលពីហិរញ្ញវត្ថុកាន់តែមានភាពទាក់ទាញ និងច្នៃប្រឌិតសម្រាប់កុមារតូចៗឱ្យចូលចិត្តរៀនពីការគ្រប់គ្រងហិរញ្ញវត្ថុ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត នៅពេលពួកគេធំឡើង គេក៏អាចនឹងបង្កើតទម្លាប់ល្អលើផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុដល់មនុស្សជាច្រើន និងបន្តបន្តាប់បន្ថែមទៀត ដែលធ្វើឱ្យការគ្រប់គ្រងហិរញ្ញវត្ថុរបស់ប្រជាជនកាន់តែប្រសើរ។ នៅពេលប្រជាជនម្នាក់ៗមានជីវភាពប្រសើរឡើង នោះសេដ្ឋកិច្ចសង្គម ក៏នឹងល្អទៅតាមនោះដែរ។
លោកជំទាវ ច័ន្ទ សូរីយ៍ រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងកិច្ចការនារីបានលើកឡើងថា ការគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់សម្រាប់ស្ត្រី ព្រោះបើទោះបីវាមិនមែនជាមធ្យោបាយតែមួយគត់ក្នុងការអភិវឌ្ឍអាជីវកម្ម និងជីវភាពរស់នៅរបស់ស្ត្រីក៏ដោយ តែជាចំណែកសំខាន់ ឬជាចំណុចចម្បងក្នុងការធ្វើឱ្យមានភាពប្រសើរឡើងទាំងផ្នែកអាជីវកម្ម និងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។
លោកជំទាវ ច័ន្ទ សូរីយ៍ បានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ការដាក់បញ្ចូលកម្មវិធីហិរញ្ញវត្ថុសម្រាប់ស្ត្រី និងសហគ្រិនស្ត្រីនេះ នឹងអាចធ្វើឱ្យស្ត្រីនៅតាមសហគមន៍ និងបណ្តាញស្ត្រីរបស់ក្រសួងកិច្ចការនារីមានការយល់ដឹងកាន់តែច្រើន ដែលអាចធ្វើឱ្យគាត់មានមធ្យោបាយល្អក្នុងការពង្រីកអាជីវកម្មរបស់ខ្លួនឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើងតាមរយៈការប្រើប្រាស់ឥណទានត្រឹមត្រូវ”។
លោកជំទាវរដ្ឋលេខាធិការបានលើកឡើងផងដែរថា តាមរយៈគម្រោងនេះស្ត្រីកម្ពុជានឹងទទួលបានការផ្តល់តម្លៃកាន់តែខ្លាំងព្រោះនៅពេលដែលស្ត្រីមានលទ្ធភាព និងសមត្ថភាពកាន់ខ្លាំង គាត់នឹងកាន់តែមានភាពសកម្មក្នុងតួនាទីរកប្រាក់ចំណូលដែលនាំឱ្យមានភាពអង់អាចផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ដែលនាំឱ្យគាត់មានឥទ្ធិពលកាន់តែច្រើនក្នុងការចូលរួមចំណែកឱ្យសុខុមាលភាពរបស់ពួកគេ និងគ្រួសារកាន់តែប្រសើរឡើង៕
May 25, 2019
កុមារដែលចូលចិត្តអាននៅផ្ទះនឹងលូតលាស់បញ្ញាច្រើនជាងក្មេងធម្មតា
តាមការស្រាវជ្រាវនៅសហរដ្ឋអាមេរិក និងនៅប្រទេសរីកចម្រើនផ្សេងទៀតលើពិភពលោកបានរកឃើញថា កុមារដែលធំឡើងជាមួយនឹងទម្លាប់អានសៀវភៅនៅក្នុងផ្ទះយ៉ាងហោចណាស់បាន 80ក្បាលមុនពេលដល់វ័យចូលរៀន និងក្នុងវ័យកំពុងរៀន ច្រើនមានសមត្ថភាពខ្លាំងក្នុងការស្វែងយល់ពីអក្សរ និងលេខនៅពេលពួកគេធំពេញវ័យ។
ការរៀបចំកូនបណ្ណាល័យមួយនៅក្នុងផ្ទះអាចជំរុញឱ្យកុមារយល់ដឹងពីទម្លាប់ងាយៗក្នុងការរស់នៅបានល្អ និងមានជំនាញផ្នែកគណិតវិទ្យាបានយ៉ាងងាយ ហើយល្អជាងក្មេងដែលផ្តោតខ្លាំងតែលើការប្រើប្រាស់ពេលវេលាជាមួយឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក ឬជីវិតស្រមើស្រមៃ (virtual life)។ ការចាប់ផ្តើមកសាងចំណេះដឹងក្នុងគ្រួសារ ជាការចាប់ផ្តើមប្រកបដោយថាមពលខ្លាំងក្លា ដែលអាចជំរុញកុមារឱ្យក្លាយជាមនុស្សខ្លាំងស្រាប់មុនពេលចូលសាលា ជាហេតុធ្វើឱ្យពួកគេមានថាមពលផ្នែកគំនិតខ្ពស់ជាងកុមារដទៃនៅក្នុងថ្នាក់រៀន។
ចំនួនខាងលើនោះមិនច្រើនពេកទេសម្រាប់ក្មេងៗក្នុងការអាន តាមការស្រាវជ្រាវបង្ហាញថា នៅសហរដ្ឋអាមេរិក នៅផ្ទះនីមួយៗមានសៀវភៅជាមធ្យម 114ក្បាល។ ចំនួន 114ក្បាលនេះជាចំនួនល្អមួយសម្រាប់គ្រួសារដែលអាចល្មមសមរម្យក្នុងការបង្កើតទម្លាប់នៃការអានដល់កូនតូចៗដើម្បីត្រៀមខ្លួនក្លាយជាមនុស្សខ្លាំងនាពេលអនាគត។ ការសិក្សាដដែលបានបង្ហា ញថា តាមការស្រាវជ្រាវលើមនុស្សវ័យជំទង់ចំនួន 160,000នាក់ ចន្លោះពីឆ្នាំ2011 ដល់ឆ្នាំ2015 បានរកឃើញថា មនុស្សដែលធ្លាប់បានអានសៀវភៅចន្លោះពី 80ក្បាល ឬច្រើនជាងនេះនៅផ្ទះ ច្រើនមានកម្រិតចំណេះដឹងអក្ខរកម្ម លេខ និងបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មានវិទ្យា (ICT) ខ្ពស់។
ទន្ទឹមនឹងនេះតាមការស្រាវជ្រាវរបស់បណ្ឌិត Joanna Sikora នៃសាកលវិទ្យាល័យជាតិអូស្ត្រាលី (ANU) បានឱ្យដឹងថា មនុស្សដែលមានសមត្ថភាពខ្ពស់ផ្នែកអក្ខរកម្ម លេខ និងបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាន ភាគច្រើនមានសៀវភៅចន្លោះពី 80 ទៅ350ក្បាលនៅផ្ទះ។ ចំនួននេះមិនមែនជាចំនួនច្រើនពេកទេសម្រាប់ប្រជាជននៅអឺរ៉ុប ឬនៅអាមេរិក ព្រោះជាធម្មតាគ្រួសារនៅប្រទេសន័រវែសចំនួន14% និងប្រទេសស៊ុយអែត13% មានសៀវភៅច្រើនជាង 500ក្បាលនៅក្នុងផ្ទះ ចំណែកប្រទេសដែលមានសៀវភៅប្រហែល 80ក្បាល ឬច្រើនជាងនេះ មានដូចជាប្រទេសស៊ីលី ក្រិច អុីតាលី សិង្ហបុរី និងតួកគី។
មូលហេតុដែលបណ្ណាល័យនៅផ្ទះអាចជួយក្មេងៗបាន
ការស្រាវជ្រាវបានណែនាំថា ការបង្កើតបណ្ណាល័យនៅផ្ទះគឺហាក់បីដូចជាបង្កើតកន្លែងកម្សាន្តដ៏ល្អមួយសម្រាប់ក្មេងតូចប្រសិនបើយើងអាចនាំគេឱ្យកម្សាន្តបែបវិជ្ជមាន។ ការណែនាំក្មេងៗឱ្យអានសៀវភៅដែលគេចូលចិត្ត អាចធ្វើឱ្យគេធំឡើងជាមួយនឹងបរិស្ថានចំណេះដឹង និងចូលចិត្តរៀនសូត្រតាំងពីគេនៅក្មេង។ វាជាការវិនិយោគសម្រាប់អនាគតដ៏វែងឆ្ងាយរបស់ក្មេង ព្រោះប្រសិនបើយើងមិនចាប់ផ្តើមបណ្តុះទម្លាប់អប់រំដល់គេតាំងពីក្មេងទេ កូនតូចៗអាចនឹងងាយត្រូវអូសទាញចូលទៅក្នុងបរិស្ថានមិនល្អពេលគេធំឡើង។
ចំណុចសំខាន់មួយទៀត គឺនៅពេលក្មេងរីកលូតលាស់ធំបន្តិចឡើង ពួកគេនឹងឧស្សាហ៍អានដោយមិនចាំបាច់ជំរុញ ដែលធ្វើឱ្យពួកគេអាចអភិវឌ្ឍជំនាញដទៃទៀតដែលជាតម្រូវការរបស់សង្គម ដូចជាជំនាញទំនាក់ទំនង ជំនាញក្នុងការគិតពិចារណា និងការអប់រំផ្លូវចិត្តឱ្យកាន់តែប្រសើរ និងមិនចាំបាច់បង្ខំ។
ចំណាយលើតម្លៃសៀវភៅ 80ក្បាលដើម្បីឱ្យមានក្មេងសមត្ថភាពខ្លាំង គឺជាការចំណាយអស់តិចជាងការចំណាយផ្សេងទៀតក្នុងការអភិវឌ្ឍក្មេង។
ដូចបានបង្ហាញឱ្យដឹងហើយថា សាកលវិទ្យាល័យខាងលើបានបញ្ចេញរបាយការណ៍ថា និស្សិត ឬសិស្សដែលរស់នៅក្នុងបរិស្ថានដែលសម្បូរសៀវភៅ និងការមានបណ្ណាល័យនៅក្នុងផ្ទះ នឹងមានកម្រិតយល់ដឹងខ្ពស់ជាមនុស្សធម្មតា។ ហេតុនេះការបង្កើតបណ្ណាល័យតូចមួយនៅក្នុងផ្ទះជាការវិនិយោគល្អបំផុតលើអនាគតរបស់កុមារ។ តម្លៃសៀវភៅខ្លះថ្វីដ្បិតតែថ្លៃបន្តិចមែន តែវាក៏នៅតែធូរថ្លៃជាងការចំណាយផ្សេងៗទៀតដើម្បីណែនាំក្មេងឱ្យស្គាល់ពីប្រភពចំណេះដឹង និងបណ្តុះទម្លាប់ល្អដល់ពួកគេដែរ។ ហេតុនេះ អាណាព្យាបាលគួរសាកល្បងបង្កើតទម្លាប់នៃការអាន និងចំណាយពេលវេលា ក៏ដូចជាថវិកាដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាឱ្យផ្ទះរបស់ខ្លួនក្លាយជាកូនបណ្ណាល័យតូចមួយប្រកបដោយចំណេះដឹង ជាកន្លែងកម្សាន្តវិជ្ជមាន និងជាកន្លែងបណ្តុះទម្លាប់ល្អដល់កុមារមុនពួកគេក្លាយជាមនុស្សម្នាក់ដែលត្រូវប្រឡូកក្នុងការរស់នៅជាក់ស្តែងក្នុងសង្គមនៅពេលអនាគត៕
December 8, 2018
បច្ចេកវិទ្យាធ្វើឱ្យកុមារមានបញ្ហាផ្លូវចិត្តព្រោះគេងមិនគ្រប់គ្រាន់
នៅក្នុងយុគសម័យបច្ចេកវិទ្យានេះ អាណាព្យាបាលបានចំណាយពេលវេលាកាន់តែតិចទៅៗក្នុងការនៅជាមួយកូន ហើយជំនួសមកវិញនូវឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក។ ពេលខ្លះកូនតូចៗស្ថិតនៅជាមួយឪពុកម្តាយពិតប្រាកដមិនដល់ 3ម៉ោងផងក្នុងមួយថ្ងៃ តែបានរស់នៅក្នុងពិភពបច្ចេកវិទ្យាដល់ទៅជាង 5ម៉ោង ឬលើសពីនេះទៀតក៏មាន។ ចំណុចទាំងអស់នេះត្រូវបាន គេរកឃើញថាធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់កុមារទាំងផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តដែលអាចប៉ះពាល់ដល់ការរីកលូតលាស់នៃបញ្ញារបស់ក្មេងតូច។
អង្គការ UNICEF បានបញ្ជាក់ថា មនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោម 3នាក់នៃអ្នកប្រើប្រាស់អីុនធើណិតលើពិភពលោក គឺកុមារ ហេតុនេះវាអាចធ្វើឱ្យពួកគេទទួលផលប៉ះពាល់ជាច្រើននៅពេលដែលពួកគេប្រើប្រាស់ដោយគ្មានការគ្រប់គ្រងត្រឹមត្រូវ។ ចំនួនកុមារប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាបានកើនឡើងយ៉ាងគំហុក ខណៈអាណាព្យាបាលស្ទើរតែទាំងអស់ ទាំងក្នុងប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ និងប្រទេសក្រីក្រ រវល់កាន់តែខ្លាំងជាមួយនឹងការធ្វើការងារ និងមុខរបរអាជីវកម្ម ស្របពេលដែលតម្លៃនៃឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកមានការថយចុះ ហើយមនុស្សស្ទើរគ្រប់គ្នាអាចប្រើប្រាស់វាបាន។
គេហទំព័រអប់រំដ៏ល្បីល្បាញ Education world បានបញ្ជាក់ថា សម្រាប់កុមារតូចត្រូវសម្រាកច្រើនជាង 10ម៉ោង ខណៈមនុស្សជំទង់ត្រូវសម្រាកឱ្យបាន 8ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ។ ការសម្រាកមិនគ្រប់គ្រាន់អាចធ្វើឱ្យកុមាររងផលប៉ះពាល់ជាច្រើនដូចជាការរីកលូតលាស់មិនបានល្អផ្នែករាងកាយ ការប្រឈមនឹងជំងឺធាត់ បញ្ហាផ្លូវចិត្តមិនល្អ ធុញថប់ច្រើន ឆេវឆាវ និងអាចប៉ះពាល់ដល់ភាពឆ្លាតវៃរបស់កុមារទៀតផង។
ថ្វីដ្បិតតែ Game ឬគេហទំព័រមួយចំនួនជំរុញឱ្យផលចែកខាងបញ្ញា (IQ) របស់កុមារកើនឡើងមែន តែការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាច្រើនជ្រុលអាចបណ្តាលឱ្យប៉ះពាល់ដល់កុមារយ៉ាងខ្លាំង។ គេហទំព័រខាងលើបានបញ្ជាក់ថា កុមារបច្ចុប្បន្នប្រឈមនឹងបញ្ហាសម្រាកមិនគ្រប់គ្រាន់ ព្រោះហេតុផលមួយចំនួនដូចជា ទី1 បញ្ហាពន្លឺនៃ Smart Phone ឬ Tablet អាចធ្វើឱ្យកុមារមិនចង់សម្រាក និងខ្លះទៀតគេងមិនលក់ហើយ បន្តនៅជាមួយវារហូតដល់យប់ជ្រៅ។ បញ្ហានេះធ្វើឱ្យក្មេងៗទម្លាប់ងើបយឺតហើយមានអារម្មណ៍មិនល្អនៅពេលពួកគេទៅសាលា។ ចំណុចទី2 គឺកុមារតូចអាចនឹងនឿយហត់ខ្លាំងជ្រុល ខ្វះការសម្រាកផ្នែកអារម្មណ៍ និងខួរក្បាល ព្រោះការនៅជាមួយឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកច្រើនជ្រុល បើទោះបីជាមើលទៅឃើញពួកគេកំពុងលេងសប្បាយក៏ដោយ តែពួកគេក៏កំពុងប្រើប្រាស់ខួរក្បាលយ៉ាងច្របូកច្របល់ជាមួយវាដែរ។ ហេតុនេះវាអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរដល់កុមារប្រសិនបើអាណាព្យាបាលមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ឱ្យបានដិតដល់ចំពោះក្មេងទេនោះ។
អ្នកជំនាញផ្នែកបច្ចេកវិទ្យានៃវិទ្យាស្ថានសិក្សាពីចម្ងាយ កញ្ញា សៀក ឡេង បានលើកឡើងថា កុមារដែលនៅជាមួយបច្ចេកវិទ្យាច្រើនជ្រុល អាចប្រឈមជាមួយនឹងបញ្ហាមិនសូវរហ័សរហួន ហើយបាត់បង់ការទំនាក់ទំនងល្អជាមួយនឹងមនុស្សធំ។ បញ្ហាទាំងអស់នេះក៏អាចធ្វើឱ្យគេប៉ះពាល់ដល់អនាគតផងដែរ។ ហេតុនេះប្រសិនបើអាណាព្យាបាលមិនចង់ឱ្យកូនតូចក្លាយជាមនុស្សញៀននឹងឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក ចាំបាច់ត្រូវតែរកវិធីដើម្បីបង្កើនភាពជិតស្និទ្ធជាមួយកូន ដោយការនាំពួកគេឱ្យលេងរបស់ពិតៗ មិនមែនលេងល្បែងតាមឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកនោះទេ៕
September 11, 2018