យោងតាមមាត្រាទី1នៃអនុសញ្ញា Montevideo ស្ដីអំពីសិទ្ធិ និងកាតព្វកិច្ចរបស់បណ្ដាប្រទេស ដែលត្រូវបានចុះហត្ថលេខានៅទីក្រុង Montevideo ប្រទេសអ៊ុយរូហ្គាយកាលពីថ្ងៃទី26ធ្នូ ឆ្នាំ1933 បានបញ្ជាក់ថា ប្រទេសមួយ គឺជាប្រធានបទមួយរបស់ច្បាប់អន្តរជាតិ(ប្រទេសមួយដែលមានអធិបតេយ្យភាពទាំងស្រុង) ត្រូវតែមានមានស្ដង់ដាដូចតទៅ៖ ចំនួនប្រជាជនមានស្ថេរភាព ដែនដីមានទីតាំងកំណត់ជាក់លាក់ មានរដ្ឋាភិបាល និងមានលទ្ធភាពក្នុងការចូលរួមទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិ។
ជាការពិត មានប្រទេសមួយចំនួនបានចាត់ទុកខ្លួនឯងថាមានឯករាជ្យ ប៉ុន្តែពួកគេមិនត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយអន្តរជាតិ ឬក៏មានការទទួលស្គាល់ទូលំទូលាយ ប៉ុន្តែរដ្ឋាភិបាលមិនមានសិទ្ធិអំណាចគ្រប់គ្រាន់។
ប្រទេសឯករាជ្យនីមួយៗ ត្រូវតែមាន៖
- ដែនដីដោយឡែក ដែលមានព្រំដែនច្បាស់លាស់
- ប្រជាជនរស់នៅអចិន្ត្រៃយ៍
- រដ្ឋាភិបាល និងស្ថាប័នច្បាប់ផ្សេងៗ
- អធិបតេយ្យភាព(ដំណើរការដោយឯករាជ្យពីប្រទេសផ្សេង និងមានសិទ្ធិអំណាចគ្រប់គ្រងដាច់ខាតនៅលើដែនដីរបស់ខ្លួន គ្រប់គ្រងនិងការពារវាពីការឈ្លានពានពីខាងក្រៅ អនុវត្តច្បាប់និងប្រមូលពន្ធ)
- លទ្ធភាពនៃការរក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយភាគីខាងក្រៅ(តាមជាក់ស្ដែង ទំនាក់ទំនងការទូតផ្លូវការ អាចត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅពេលប្រទេសមួយត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយបណ្ដាប្រទេសជាដៃគូ)។
អ្វីខ្លះជាការចាំបាច់ជាដាច់ខាតសម្រាប់ប្រទេសនីមួយៗ?
អ្វីៗដែលត្រូវការចាំបាច់ជាដាច់ខាតសម្រាប់ប្រទេសនីមួយៗនោះគឹ ទង់ជាតិ ភ្លេងជាតិ និមិត្តសញ្ញាជាតិ រដ្ឋធានី/រាជធានី អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណរបស់ពលរដ្ឋ ភាសា រូបិយប័ណ្ណ លេខកូដISOជាតិ(ISO Country Codes) លេខកូដទូរស័ព្ទអន្តរជាតិ និងឈ្មោះប្រទេស។
ក៏ប៉ុន្តែ បើសិនបើគេបូករួមទាំងបណ្ដាប្រទេសដូចខាងក្រោមនេះ នោះពិភពលោកទាំងមូលបច្ចុប្បន្ន មានប្រទេសសរុបដល់ទៅ204ប្រទេស។ ក្នុងនោះរួមមាន៖
- 193ប្រទេសដែលត្រូវបានទទួលស្គាល់ជាសមាជិកផ្លូវការរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ។
- 2ប្រទេសគឺជាអ្នកសង្កេតការណ៍នៅអង្គការសហប្រជាជាតិ ៖ ទីក្រុងវ៉ាទីកង់(Vatican) និងប៉ាលេស្ទីន(Palestine)។ មូលហេតុដែលធ្វើឱ្យដែនដីទាំងនេះមិនមែនជាប្រទេសពេញសិទ្ធិ គឺព្រោះតែប្រទេសជាច្រើនមិនទទួលស្គាល់ថាជាប្រទេស។
- 2ប្រទេសដែលត្រូវបានប្រទេសជាច្រើនទទួលស្គាល់ និងមានឯករាជ្យជាក់ស្ដែងនោះគឺកោះតៃវ៉ាន់ (មាន19ប្រទេសជាសមាជិកអង្គការសហប្រជាជាតិ និងទីក្រុងវ៉ាទីកង់រក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយ ជាផ្លូវការ) និងដែនដី កូសូវ៉ូ/Kosovo (111ប្រទេសជាសមាជិកអង្គការសហប្រជាជាតិ 23ប្រទេសក្នុងចំណោម28ប្រទេសនៃសហភាពអឺរ៉ុប 24ក្នុងចំណោម28នៃសមាជិកណាតូ/NATO 35ក្នុងចំណោម61នៃសមាជិកអង្គការសហប្រតិបត្តិការឥស្លាមទទួលស្គាល់)។
- 1ប្រទេសដែលទទួលស្គាល់ដោយប្រទេសជាច្រើន ប៉ុន្តែមិនមានឯករាជ្យនៅក្នុងស្ថានភាពជាក់ស្ដែង នោះគឺដែនដី សាហារ៉ាខាងលិច/Western Sahara (សហភាពអាហ្វ្រិក និងប្រទេសយ៉ាងតិចចំនួន41ផ្សេងទៀត យល់ថានេះជាដែនដីដែលមានអាធិបតេយ្យ ប៉ុន្តែកំពុងត្រូវបានភាគីផ្សេងកាន់កាប់)។
- 6ប្រទេសដែលបានប្រកាសឯករាជ្យ ប៉ុន្តែមិនត្រូវបានទទួលស្គាល់ នោះគឺដែនដី អាបាខាហ្សី/Abkhazia (មានតែប្រទេសរុស្ស៊ី នីការ៉ាហ្គ័/Nicaragua វេណេហ្ស៊ុយអេឡា/Venezuela ណូរូ/Nauru ទូវ៉ាលូ/Tuvalu និងប្រទេស វ៉ានូអាទូ/Vanuatu តែប៉ុណ្ណោះដែលបានទទួលស្គាល់)។ ប្រទេសសាយព្រឺសខាងជើង/Northern Cyprus(ទួរគីជាអ្នកទទួលស្គាល់)។ ប្រទេសអូសេទីខាងត្បូង/South Ossetia(ប្រទេសរុស្ស៊ី នីការ៉ាហ្គ័/Nicaragua វេណេហ្ស៊ុយអេឡា/Venezuela និងប្រទេសណូរូ/Nauru ជាអ្នកទទួលស្គាល់)។ ចំណែកប្រទេសសូម៉ាលីឡែនដ៍/Somaliland ប្រទេសត្រែនស្នីសទ្រា/Transnistria និងប្រទេសណេហ្គ័ណូ-ការ៉ាបាក/Nagorno – Karabakh មិនទាន់មានប្រទេសណាមួយទទួលស្គាល់នៅឡើយ៕
ប្រភព៖ សារព័ត៌មានបរទេស
