ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានរកឃើញជាលើកដំបូងនូវសត្វល្អិត ហាល់តេរី (Halteria) មួយប្រភេទដែលយកវីរុសមកធ្វើជាចំណី។
ដោយសារតែវីរុសមានមុខនៅគ្រប់ទីកន្លែង ដូច្នេះសត្វនានាតែងលេបដោយពួកវា។ ប៉ុន្តែ អ្នកស្រាវជ្រាវ John DeLong នៅសាកលវិទ្យាល័យ Nebraska-Lincoln មានបំណងស្វែងយល់ថា តើមានសត្វល្អិតណាមួយដែលស៊ីវីរុសជាអាហារដែរ ឬទេ ហើយថា តើរបបអាហារនេះជួយដល់ការរីកលូតលាស់របស់ពួកវា ឬអត់។
«វីរុសកកើតឡើងពីអាស៊ីតនុយក្លេអ៊ីក ដោយមានអាសូត និងផូស្វ័រ» DeLong ឱ្យដឹងដូច្នេះ។ «ប្រាកដណាស់ថា មានសត្វល្អិតប្រភេទណាមួយនោះ ចេះស៊ីវីរុសរស់»។
ដើម្បីជួយដល់ទ្រីស្តីនេះ DeLong និងសហការី បានយកទឹកពីបឹង រួចបំបែកសត្វល្អិត បាក់តេរី ចេញទៅតាមប្រភេទ ហើយដាក់វីរុសក្លរ៉ូ (chlorovirus) ដែលជាវីរុសទឹកសាបមានជំនាញក្នុងការបំផ្លាញសារាយបៃតង ចូលទៅក្នុងឧបករណ៍ពិសោធន៍ដែលមានសត្វល្អិតទាំងនោះ។ ពួកគេតាមដានបរិមាណវីរុស និងបាក់តេរីផ្សេងទៀតដើម្បីឱ្យដឹងថា សត្វល្អិត ឬបាក់តេរីទាំងនោះស៊ីវីរុស ឬទេ។
ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវខាងលើរកឃើញថា សត្វល្អិតពិសេសមួយប្រភេទហាក់ចូលចិត្តស៊ីវីរុសជាអាហារ នោះគឺសត្វល្អិតមានឈ្មោះថា ហាល់តារី (Halteria)។ ក្នុងសំណាកទឹកដែលមិនមានប្រភពអាហារផ្សេងទៀតក្រៅពីវីរុសក្លរ៉ូ គេឃើញថា បរិមាណ ហាល់តេរី កើនឡើងប្រហែល 15 ដង ក្នុង 2 ថ្ងៃ ខណៈបរិមាណវីរុសក្លរ៉ូ បែរជាថយចុះជិត 100 ដង។ ក្នុងសំណាកទឹកដែលមិនមានវីរុស ហាល់តេរី ក៏មិនរីកចម្រើន។
ជំហានបន្ទាប់ ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រប្រើប្រាស់សារធាតុបញ្ចេញពន្លឺដើម្បីភ្ជាប់ទៅនឹង DNA របស់វីរុសក្លរ៉ូ។ ពួកគេឃើញថា លើហាល់តេរី មានពន្លឺ ដែលប្រការនេះជួយបញ្ជាក់ថា ហាល់តេរី ពិតជាកំពុងរំលាយវីរុសក្នុងពោះរបស់ពួកវា។
របកគំហើញខាងលើបង្ហាញថា ហាល់តេរី គឺជាសត្វល្អិតស៊ីវីរុសជាអាហារដំបូងគេដែលត្រូវបានមនុស្សរកដឹង ប៉ុន្តែនេះអាចមិនមែនជាករណីតែមួយគត់ឡើយ។ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវខាងលើកំពុងរៀបគម្រោងស្វែងយល់លម្អិត និងពង្រីកវិសាលភាពនៃការពិសោធរបស់ពួកគេ៕