វិបត្តិនៅ អ៊ុយក្រែន បានបណ្ដាលឱ្យមានការបារម្ភអំពីហានិភ័យទាក់ទងនឹងការប្រើប្រាស់អាវុធប្រល័យលោក ហើយការបារម្ភនេះមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរមិនធ្លាប់មាន ក្រោយពីសង្គ្រាមត្រជាក់បានបញ្ចប់។
ក្រោយការចូលឈ្លានបានលើ ប្រទេសអ៊ុយក្រែន បាន ២ ថ្ងៃ ប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ី លោក ពូទីន បានដាក់កម្លាំងនុយក្លេអែរ របស់ រុស្ស៊ី ក្នុង «ស្ថានភាពត្រៀមប្រយុទ្ធពិសេស» បន្ទាប់មកក៏បានព្រមានថា ប្រទេសណាក៏ដោយ ឱ្យតែចូលធ្វើអន្តរាគមន៍សង្គ្រាមនៅ អ៊ុយក្រែន នឹងត្រូវរងផលវិបាកមិនធ្លាប់មានក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ។
រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសរុស្ស៊ី Lavrov ក៏បានព្រមានថា សង្គ្រាមលោកលើកទីបី នឹងទាក់ទិនទៅនឹងអាវុធនុយក្លេអែរ។ ថ្មីៗនេះ អ្នកនាំពាក្យរបស់ វិមានក្រឹមឡាំង Peskov បានប្រាប់សារព័ត៌មាន CNN ថា អាវុធនុយក្លេអែរ អាចត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងករណីមាន «ការគំរាមដល់អាយុជីវិតនៃប្រទេសជាតិរបស់យើង»។
ទាំង រុស្ស៊ី ទាំង អាម៉េរិក សុទ្ធតែមានអាវុធនុយក្លេអែរ ចំនួនរាប់ពាន់គ្រាប់ក្នុងដៃ ដែលភាគច្រើនមានកម្លាំងបំផ្លាញធំជាង ៥ ដង ធៀបនឹងគ្រាប់បែកបរមាណូដែលត្រូវបានទម្លាក់លើទឹកដីរបស់ ជប៉ុន កាលពីឆ្នាំ ១៩៤៥។ ក្នុងចំណោមនោះ មានប្រហែល ១,៦០០ គ្រាប់ ស្ថិតក្នុងការត្រៀមប្រយុទ្ធជាស្រេច និងអាចវាយចំគោលដៅទូទាំងសកលលោក។
ចំនួនក្បាលគ្រាប់នុយក្លេអែរ ដែលពិភពលោកកំពុងមាន គឺជិតស្មើនឹងដែនកំណត់របស់ កិច្ចព្រមព្រៀងកាត់បន្ថយអាវុធយុទ្ធសាស្ត្រថ្មី ឆ្នាំ ២០១១ ដែលតែងត្រូវបានគេហៅថា NEW START ជាកិច្ចព្រមព្រៀងគ្រប់គ្រងអាវុធប្រល័យលោកតែមួយគត់ដែលកំពុងមានសុពលភាព រវាង រុស្ស៊ី និង អាម៉េរិក។
ឃ្លាំងអាវុធរបស់ប្រទេសទាំងពីរខាងលើ រួមមាន កាំជ្រួចផ្លោងអន្តរទ្វីប (ICBM), កាំជ្រួចផ្លោងបាញ់ពីនាវាមុជទឹក, រ៉ុក្កែតបាញ់ពីយន្តហោះចម្បាំង។ អាវុធទាំងនោះ ភាគច្រើនមានសមត្ថភាពអាចបំពាក់ក្បាលគ្រាប់នុយក្លេអែរ ដែលអាចវាយប្រហារច្រើនគោលដៅក្នុងពេលតែមួយ។
ដើម្បីធានាឱ្យមានការគោរពទៅតាមការកំណត់ទៅលើក្បាលគ្រាប់នុយក្លេអែរ និងរ៉ុក្កែត កិច្ចព្រមព្រៀង NEW START ក៏រួមបញ្ចូលទាំងការត្រួតពិនិត្យគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីបញ្ជាក់អំពីការគោរពកិច្ចព្រមព្រៀង។ រហូតមកដល់ឆ្នាំ ២០១៨ ទាំង រុស្ស៊ី ទាំង អាម៉េរិក សុទ្ធតែបានគោរពតាមកិច្ចព្រមព្រៀង NEW START ហើយមកដល់ឆ្នាំ ២០២១ កិច្ចព្រមព្រៀមនេះក៏ត្រូវបានពន្យារសុពលភាព ៥ ឆ្នាំទៀត។
ឃ្លាំងអាវុធនុយក្លេអែរ របស់ប្រទេសទាំងពីរនេះ ក៏មានទាំងអាវុធនុយក្លេអែររយៈចម្ងាយខ្លីរាប់រយគ្រាប់ផងដែរ ដែលមិនត្រូវគោរពតាមកិច្ចព្រមព្រៀងណាទាំងអស់។ បច្ចុប្បន្ន រុស្ស៊ី មានក្បាលគ្រាប់ប្រភេទនេះជិត ២,០០០ គ្រាប់ ច្រើនជាង អាម៉េរិក ប្រហែល ១០ ដង។ នេះបើតាមការគណនារបស់អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល។
ជាងពាក់កណ្ដាលក្នុងចំណោមអាវុធនុយក្លេអែរប្រហែល ២០០ គ្រាប់ របស់ អាម៉េរិក ត្រូវបានគេជឿថា កំពុងត្រៀមប្រយុទ្ធនៅក្នុងប្រទេសចំនួន ៥ របស់ ណាតូ រួមមាន បែលហ្ស៊ិក, អាល្លឺម៉ង់, អ៊ីតាលី, ហូឡង់ និងតួកគី។ ក្នុងពេលមានសង្គ្រាម យន្តហោះរបស់ ណាតូ នឹងហោះពីប្រទេសទាំង ៥ នេះ ឆ្ពោះទៅកាន់គោលដៅ មុននឹងទម្លាក់ ឬបាញ់សំដៅទីតាំងរបស់សត្រូវ។
ប្រទេសបារាំង មានទាំងរ៉ុក្កែតបំពាក់ក្បាលគ្រាប់នុយក្លេអែរ បាញ់ពីនាវាមុជទឹក និងកាំជ្រួចរយៈចម្ងាយឆ្ងាយដែលអាចផ្ទុកក្បាលគ្រាប់នុយក្លេអែរ បាញ់ពីយន្តហោះចម្បាំង ខណៈដែល អង់គ្លេស មានអាវុធនុយក្លេអែរ បាញ់ពីនាវាមុជទឹក។ ប្រទេសទាំងពីរនេះ សុទ្ធតែមិនបានចូលរួមក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងគ្រប់គ្រងអាវុធនុយក្លេអែរ របស់ អាម៉េរិក និង រុស្ស៊ី។
អាម៉េរិក, បារាំង និង អង់គ្លេស ការពារសម្ព័ន្ធមិត្តណាតូ ក្រោម «ឆត្រនុយក្លេអែរ» ទៅតាមកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់ ណាតូ ដែលថា ការវាយប្រហារទៅលើប្រទេសណាមួយក្នុងសម្ព័ន្ធមិត្តនេះ នឹងត្រូវចាត់ទុកថា ជាការវាយប្រហារទៅលើ ណាតូ ទាំងមូល។
ចំណែកឃ្លាំងអាវុធនុយក្លេអែរ របស់ ប្រទេសចិន វិញ បច្ចុប្បន្នមានក្បាលគ្រាប់ប្រហាក់ប្រហែលនឹង អង់គ្លេស និង បារាំង។ ប៉ុន្តែ វាត្រូវបានផលិតយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ ទាំង ចិន, បារាំង និង អង់គ្លេស សុទ្ធតែមិនត្រូវគោរពតាមកិច្ចព្រមព្រៀងគ្រប់គ្រងអាវុធណាទាំងអស់។
ប្រទេសឥណ្ឌា, ប៉ាគីស្ថាន និង អ៊ីស្រាអែល មានអាវុធនុយក្លេអែរ រាប់សិបគ្រាប់រៀងៗខ្លួន។ គ្មានប្រទេសណាមួយក្នុងចំណោមនេះ បានចូលរួមកិច្ចព្រមព្រៀងមិនរីកសាយភាយអាវុធនុយក្លេអែរ ជាកិច្ចព្រមព្រៀងដែលប្រទេសចូលរួមយល់ព្រមកាត់បន្ថយក្បាលគ្រាប់នុយក្លេអែរ តាមការកំណត់ ធៀបនឹងសមាជិកអចិន្ត្រៃយ៍ចំនួន ៥ របស់ ក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខ នៃ អង្គការសហប្រជាជាតិ។
កូរ៉េខាងជើង បានចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចព្រមព្រៀងមិនរីកសាយភាយអាវុធនុយក្លេអែរ កាលពីឆ្នាំ ១៩៨៥ ប៉ុន្តែ បានដកខ្លួនកាលពីឆ្នាំ ២០០៣។ ទីក្រុងព្យុងយ៉ាង បានធ្វើតេស្តអាវុធនុយក្លេអែរ និងរ៉ុក្កែតដែលអាចផ្ទុកក្បាលគ្រាប់នុយក្លេអែរ ជាច្រើនលើកមកហើយ។
អាវុធនុយក្លេអែរ ក៏មានវត្តមាននៅប្រទេសមួយចំនួនផ្សេងទៀត។ កាលពីជំនាន់ សូវៀត ដួលរលំ ក្នុងឆ្នាំ ១៩៩១ សាធារណរដ្ឋបេឡារូស, អ៊ុយក្រែន និង កាហ្សាក់ស្ថាន សុទ្ធតែមានអាវុធនុយក្លេអែរ របស់ សូវៀត នៅលើទឹកដីរបស់ខ្លួន។ ដើម្បីទទួលបានការធានាសន្តិសុខរបស់ពិភពលោក ប្រទេសទាំងបីនេះ ក៏បានប្រគល់អាវុធនុយក្លេអែរ ឱ្យ រុស្ស៊ី ទៅតាមសន្ធិសញ្ញាឆ្នាំ ១៩៩៣។
គិតមកដល់បច្ចុប្បន្ន (២០២២) មិនមានអាវុធនុយក្លេអែរ ណាមួយ ត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងសង្គ្រាម រាប់ចាប់តាំងពី សហរដ្ឋអាម៉េរិក បានទម្លាក់គ្រាប់បែកប្រល័យលោកទៅលើទីក្រុង Hiroshima និង Nagasaki របស់ ជប៉ុន កាលពីឆ្នាំ ១៩៤៥។ ក៏ប៉ុន្តែ ព្រឹត្តិការណ៍ថ្មីៗនេះ បានធ្វើឱ្យពិភពលោកយល់ថា ហានិភ័យនៃការប្រើប្រាស់អាវុធនុយក្លេអែរ នៅតែជាសេណារីយោដែលគួរឱ្យភ័យខ្លាចជាទីបំផុត៕