មេដឹកនាំម្នាក់របស់ តាលីបង់ ប្រកាសថា នឹងស្ដារវិធានការដាក់ទណ្ឌកម្មធ្ងន់ធ្ងរដែលក្រុមនេះធ្លាប់បានអនុវត្តអំឡុងគ្រប់គ្រងអំណាចកាលពីចុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1990 ធ្វើឱ្យជ្រជាជនអាហ្វហ្គានីស្ថាន កាន់តែព្រួយភ័យចំពោះវិធីប្រើប្រាស់អំណាចរបស់កងកម្លាំងនេះ នាបច្ចុប្បន្ន។
ចាប់តាំងពី តាលីបង់ ចូលគ្រប់គ្រងរដ្ឋធានីកាប៊ុល កាលពីថ្ងៃទី 15 សីហា 2021 ពលរដ្ឋអាហ្វហ្គានីស្ថាន និងពិភពលោក តែងតាមដានមើលថា តើពួកគេអាចវិលត្រលប់ទៅរករបបដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាចដូចអំឡុងចុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1990 ដែរ ឬយ៉ាងណា។ ចម្លើយសម្រាប់សំនួរនេះ ចាប់ផ្ដើមបង្ហាញកាន់តែច្បាស់ តាមរយៈប្រកាសរបស់ Mullah Nooruddin Turabi ដែលជាស្ថាបនិកម្នាក់របស់ តាលីបង់ ស្ដីអំពីលទ្ធភាពនៃការស្ដារទណ្ឌកម្មប្រហារជីវិត កាត់ដៃជើង ជាដើម បើទោះពួកគេប្រហែលជាមិនប្រកាសជាសាធារណៈ។
«បណ្ដាប្រទេសរិះគន់យើង ទាក់ទិននឹងទណ្ឌកម្មដែលត្រូវបានធ្វើឡើងនៅពហុកីឡដ្ឋាន ប៉ុន្តែ យើងមិនដែលនិយាយអ្វីចំពោះច្បាប់ និងទណ្ឌកម្មរបស់ពួកគេ។ មិនមានអ្នកណាម្នាក់ត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យនិយាយអំពីច្បាប់របស់យើងថា ត្រូវធ្វើយ៉ាងណានោះទេ។ យើងនឹងដើរតាមសាសនាអ៊ីស្លាម និងលើកឡើងអំពីច្បាប់របស់យើងដោយយោងទៅតាមគម្ពីរ កូរ៉ាន» Turabi បញ្ជាក់ដូច្នេះ។
សម្ដីរបស់ Turabi បានបង្ហាញថា ក្រុមមេដឹកនាំរបស់ តាលីបង់ នៅតែប្រកាន់តឹង អភិរក្សនិយមជ្រាលជ្រៅ សូម្បីតែនៅពេលពួកគេទទួលយកការផ្លាស់ប្ដូរផ្នែកបច្ចេកវិទ្យា ដូចជា វីដេអូ និងទូរស័ព្ទ។
«ការដាក់ទណ្ឌកម្មដោយការកាត់ដៃគឺជារឿងចាំបាច់ដើម្បីធានាថា មិនធ្វើខុសច្បាប់ម្ដងទៀត» Turabi អះអាងដូច្នេះ និងបន្ថែមថា ទណ្ឌកម្មនេះមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការគំរាម ហើយគណៈរដ្ឋមន្ត្រីកំពុងតែពិចារណាថា តើគួរដាក់ទណ្ឌកម្មនៅទីសាធារណៈដែរ ឬទេ។
អាជ្ញាធរ តាលីបង់ បានស្ដារទណ្ឌកម្មមួយចំនួនទាក់ទងនឹងបទល្មើសលួចឆក់ប្លន់។ ប្រកាសខាងលើ និងការអនុវត្តច្បាប់មួយចំនួនរបស់ តាលីបង់ នាពេលថ្មីៗនេះ មិនមែនជាមូលហេតុតែមួយដែលនាំឱ្យគេជឿថា ច្បាប់ដ៏តឹងតែងរបស់ តាលីបង់ អាចនឹងត្រូវបានស្ដារឡើងវិញក្នុងពេលឆាប់ៗនោះទេ ប៉ុន្តែ តាលីបង់ បានស្ដារក្រសួងឃោសនាសីលធម៌ ដែលទទួលខុសត្រូវក្នុងការអនុវត្តការដាក់ទណ្ឌកម្មដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ នៅក្នុងសម័យដែល តាលីបង់ គ្រប់គ្រងអំណាចនៅ អាហ្វហ្គានីស្ថាន កាលពី 20 ឆ្នាំមុន ដោយប្រើច្បាប់ សារីអះ។
ច្បាប់ សារីអះ ត្រូវបានអនុវត្តដោយអាជ្ញាធរ តាលីបង់ ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ 1996 ដល់ឆ្នាំ 2001 តាលីបង់។ ពួកគេបានហាមប្រជាជនមិនឱ្យទទួលទានសាច់ជ្រូក និងផឹកស្រា។ តន្ត្រី ទូរទស្សន៍ ភាពយន្ត និងអ៊ីនធើណិត ក៏ដូចជាទម្រង់នានានៃសិល្បៈ ដូចជាគំនូរ ឬការថតរូបជាដើម ក៏ត្រូវបានហាមឃាត់។
ស្ត្រីត្រូវបានហាមមិនឱ្យចេញទៅធ្វើការ ចំណែកក្មេងស្រីក៏ត្រូវហាមមិនឱ្យទៅសាលារៀន។ ស្ត្រីត្រូវគេតម្រូវឱ្យទៅទស្សនាពិធី purdah (ពិធីបង្ហាញអំពីទំនៀមទម្លាប់របស់ស្ត្រី នៅក្នុងសហគមន៍អ្នកកាន់សាសនាអ៊ីស្លាម មួយចំនួន) ហើយរាល់ពេលចេញទៅខាងក្រៅគឺត្រូវតែមានបុរសជាញាតិទៅជាមួយ។ អ្នកដែលរំលោភលើវិន័យនេះនឹងត្រូវទទួលទណ្ឌកម្ម។
ចំណែកឯបុរសវិញ ក៏ត្រូវហាមមិនឱ្យកោរពុកមាត់ ពុកចង្កា ដោយត្រូវទុកវាឱ្យវែង និងត្រូវស្លៀកពាក់ឈុត turban ពេលចេញទៅក្រៅ។ សកម្មភាពថ្វាយបង្គំព្រះគឺជាតួនាទីដែលត្រូវតែធ្វើ ហើយអ្នកដែលមិនគោរពតាមតួនាទីនេះនឹងត្រូវបានចាប់ខ្លួន។
ចំពោះទោសដូចជា ការលួចប្លន់វិញ ការដាក់ទណ្ឌកម្មដោយការកាត់ដៃចោល នៅតែត្រូវបាន តាលីបង់ អនុវត្ត។ ចំណែកស្ត្រីដែលត្រូវបានកាត់ទោសពីបទសហាយស្មន់ ទណ្ឌកម្មដែលត្រូវទទួលនោះគឺការប្រហារជីវិតដោយគប់នឹងដុំថ្ម ឬព្យួរក។ ទាំងនេះគឺជាការកំណត់នៅក្នុងច្បាប់អ៊ីស្លាម សារីអះ ហើយមានតែ តាលីបង់ និងក្រុមប្រដាប់អាវុធជ្រុលនិយមមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះដែលបានអនុវត្តយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន។ មុននេះ នៅក្នុងតំបន់ដែលគ្រប់គ្រងដោយ តាលីបង់ ច្បាប់នេះនៅតែត្រូវបានអនុវត្ត។
ដោយសារតែ តាលីបង់ ធ្លាប់បានអនុវត្តច្បាប់ សារីអះ ដ៏មហាតឹងតែងនេះហើយ ទើបនៅពេលកងកម្លាំងនេះត្រលប់មកកាន់កាប់អំណាចនៅ អាហ្វហ្គានីស្ថាន វិញ មនុស្សជាច្រើនបានសម្ដែងការព្រួយបារម្ភខ្លាំង ពិសេសគឺសិទ្ធិជាមូលដ្ឋានរបស់ស្ត្រី និងកុមារី៕
