ទោះវាមិនមែនជារឿងដែលនឹងកើតឡើងញឹកញាប់ ព្រោះរឿងហេតុដែលកើតឡើងនោះអាចនឹងកើតឡើងទាំងដោយសារឧប្បត្តិហេតុ និងដោយចេតនាធ្វើក្ដី តែបើសិនជាអ្នកបានប្រទះឃើញមនុស្សដែលត្រូវគេជះទឹកអាស៊ីតដាក់រហូតសាច់ឡើងរលេះរលួយ ឬក៏អ្នកដែលច្រឡំលេប ឬត្រូវគេបញ្ច្រកទឹកអាស៊ីតចូលមាត់នោះ ឡារ៉ែនសូមណែនាំអំពីវិធីជួយសង្រ្គោះបែបបឋមព្យាបាលយ៉ាងត្រឹមត្រូវតាមក្បួនវិធីមុនពេលបញ្ជូនទៅដល់ដៃគ្រូពេទ្យ ដូចខាងក្រោម ៈ
1 . ប្រញាប់នាំជនរងគ្រោះទៅមន្ទីរពេទ្យឱ្យបានលឿនបំផុត ដោយត្រូវនាំទៅមន្ទីរពេទ្យណាដែលនៅជិតកន្លែងកើតហេតុបំផុត។ បើមានគំរូរបស់សារធាតុ(ភ័ស្តុតាង)ដែលជនរងគ្រោះត្រូវគេជះដាក់ ឬផឹកចូលទៅ ចូរកុំភ្លេចនាំយកទៅជាមួយជនរងគ្រោះផង។
2 . បើស្បែកបានប៉ះពាល់នឹងសារធាតុបង្កគ្រោះថ្នាក់ដែលជាវត្ថុរាវរលាយ គួរធ្វើការសម្អាតដោយការលាងជម្រះដោយទឹកឱ្យបានលឿនបំផុត រឹតតែលាងបានច្រើនប៉ុនណា រឹតតែល្អ។ បើជាសារធាតុគ្រោះថ្នាក់ដែលប៉ះពាល់ស្ថិតក្នុងរូបបែបជាវត្ងុរឹង ដូចជាម្សៅ ឬលោហៈវិញនោះ គួរបោស ឬផ្លុំចេញពីស្បែកឱ្យបានច្រើនបំផុតមុននឹងលាងសម្អាតដោយទឹក ព្រោះសារធាតុបង្កគ្រោះថ្នាក់ដែលជាវត្ថុរឹងអាចបង្កប្រតិកម្មផ្សេងៗទៀតចំពោះស្បែកនៅពេលប៉ះជាមួយទឹក(តែភាគច្រើនដែលជួបប្រទះមក ច្រើនតែជាសារធាតុរាវ ដូច្នេះហើយទើបការលាងដោយទឹកជាទង្វើដែលមានសុវត្ថិភាពបំផុត)។
3 . ក្នុងករណីដែលហេតុការណ៍កើតឡើងនៅក្នុងកន្លែងស្នាក់នៅ អាចលាងសម្អាតខ្លួនប្រាណបានដោយប្រើទឹកពីបំពង់ផ្កាឈូកដែលនៅលើក្បាល(ក្នុងបន្ទប់ទឹក)តាមរយៈការបើកឱ្យទឹកហូរស្រោចតាំងពីក្បាល(ដោយងើយមុខឡើងឱ្យទឹកលាងសម្អាតភ្នែកផង)ដោយបើកទឹកឱ្យហូរចុះមកតិចៗ មិនចាំបាច់ខ្លាំងពេកទេ ព្រោះបើសិនជាមានស្នាមរបួស សាច់ដែលរងគ្រោះថ្នាក់អាចនឹងត្រូវកម្លាំងទឹកធ្វើឱ្យខូចខាតកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរបាន។ លាងសម្អាតខ្លួនប្រាណទាំងសម្លៀកបំពាក់ជាមុន បន្ទាប់មកសឹមដោះចេញ ឬប្រើកន្រ្តៃកាត់ត្រង់កន្លែងដែលមានប្រឡាក់សារធាតុបង្កគ្រោះថ្នាក់នោះចេញក្នុងអំឡុងពេលកំពុងលាងសម្អាតខ្លួនប្រាណនោះ។ គួរពាក់ស្រោមដៃ ឬប្រយ័ត្នប្រយែងក្នុងការចាប់ ឬកាន់សម្លៀកបំពាក់កន្លែងដែលប្រឡាក់សារធាតុគីមីគ្រោះថ្នាក់នោះផង។
4 . គួរលាងសម្អាតខ្លួនប្រាណ ឬលាងមុខរបួសដោយទឹកស្អាតឱ្យបានយ៉ាងតិចពី 5 – 10នាទីក្នុងចន្លោះពេលដែលរង់ចាំរថយន្តសង្រ្គោះមកដល់។ បើសិនលាងសម្អាតរួចរាល់ហើយ នៅតែមានអាការឈឺក្ដៅផ្សាលើមុខរបួសទៀត ចូរលាងទឹកជាថ្មីម្ដងទៀត។
5 . ករណីដែលត្រូវរងការជះសារធាតុគីមីប៉ះចំដៃ បើកំពុងពាក់ចិញ្ចៀន ឬគ្រឿងអលង្ការផ្សេងៗ ចូរប្រញាប់ដោះចេញ ព្រោះដៃអាចនឹងហើមឡើងធំរហូតមិនអាចដោះចិញ្ចៀនចេញបាន ឬនាំឱ្យចិញ្ចៀនរឹតរួតម្រាមដៃដែលអាចកាន់តែបង្កឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរបាន រួមទាំងខ្សែក ខ្សែដៃ នាឡិកា ក្រវិល និងផ្សេងៗទៀតបើសិនជាមានក្នុងបរិវេណដែលត្រូវរងដោយសារធាតុគីមីគ្រោះថ្នាក់នោះ។
6 . បើជនរងគ្រោះបាត់ស្មារតី ប្រកាច់ ឬលេបអាស៊ីត ប្រេងកាត ប្រេងសាំង ឬកាវធិននើរ ឬបើសិនមិនដឹងពីប្រភេទរបស់សារធាតុបង្កគ្រោះថ្នាក់នោះទេ ហាមធ្វើឱ្យជនរងគ្រោះក្អួតជាដាច់ខាត(ច្រើនតែមានការយល់ច្រឡំថា ជនរងគ្រោះបានទទួលថ្នាំ ឬសារធាតុពិសពុល ត្រូវតែធ្វើបឋមព្យាបាលដោយការធ្វើឱ្យជនរងគ្រោះក្អួតចេញមក ដែលទង្វើនេះអាចបង្កឱ្យកើតគ្រោះថ្នាក់កាន់តែធ្ងន់ធ្ងរដល់ជនរងគ្រោះទៅវិញទេ)។
7 . បើជនរងគ្រោះមានអាការប្រកាច់ មិនត្រូវចាប់ជនរងគ្រោះឱ្យគេងផ្ងារ ហើយញាត់វត្ថុផ្សេងៗដូចជា ស្លាបព្រា ឬដុំក្រណាត់ចូលមាត់ឱ្យជនរងគ្រោះខាំជាដាច់ខាត។ ត្រូវចាប់ជនរងគ្រោះដាក់ឱ្យគេងផ្អៀង រកអ្វីមកដាក់កល់ក្បាលឱ្យស្មើ ដោះវ៉ែនតាចេញ បន្ធូរសម្លៀកបំពាក់ ឬប្រឡេះឡេវខោឱ្យធូរទូលាយ និងមិនត្រូវខំប្រទាញប្រទង់ ចាប់ទាញយឹត ឬចាប់ឆ្កាងដៃ-ជើងរបស់ជនរងគ្រោះខណៈពេលកំពុងប្រកាច់ឡើយ។
8 . នៅពេលទៅដល់ដៃគ្រូពេទ្យហើយ កុំភ្លេចជូនដំណឹងទៅគ្រូពេទ្យថា មានរឿងអ្វីកើតឡើងខ្លះ ដូចជារងការវាយប្រហារដោយត្រូវគេជះទឹកអាស៊ីត ឬត្រូវគេចាប់បញ្រ្ចកចូលមាត់ ជាដើម-ល- ដើម្បីឱ្យខាងមន្ទីរពេទ្យបានធ្វើកំណត់ត្រាទុកជាភ័ស្តុតាងសម្រាប់ដំណើរការតាមច្បាប់ជាបន្ត៕
