ការសិក្សានៅថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យ ជាជំហានថ្មីមួយដែលសិស្សកម្ពុជាត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ ហើយក្នុងនោះការជ្រើសរើសជំនាញសិក្សាជាក្តីបារម្ភមួយដែលសិស្សទាំងអស់ពិបាកសម្រេចចិត្ត។ មានគ្រួសារខ្លះអាណាព្យាបាលដើរតួនាទីជាអ្នកតម្រង់ទិសសិក្សា តែគ្រួសារខ្លះឪពុកម្តាយបានកំណត់ដោយអត្តនោម័តិពីជំនាញដែលគាត់ស្រឡាញ់ខ្លួនឯងដើម្បីឱ្យកូនរបស់គាត់ចាប់ជាអាជីពសម្រាប់ជីវិត។
បញ្ហានៃការបង្ខំកូនឱ្យជ្រើសរើសជំនាញសិក្សានេះ បានជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់ការសិក្សារបស់កូន ឬអាចបង្កើតជាសម្ពាធធំមួយសម្រាប់ជីវិតរបស់ពួកគេ ព្រោះថានៅពេលដែលគេមិនបានសិក្សានូវជំនាញដែលខ្លួនស្រឡាញ់ គេនឹងមិនអាចទទួលបានផលល្អក្នុងការសិក្សានោះទេ។
ពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហានេះ លោក គីម ដារ៉ា ស្ថាបនិកគ្រឹះស្ថានអប់រំ Start Up Cambodia បានលើកឡើងថា ការដែលអាណាព្យាបាលបង្ខំឱ្យរៀននូវអ្វីដែលយើងមិនស្រឡាញ់ វាធ្វើឱ្យយើងបាត់បង់កត្តាជំរុញ ហើយនៅពេលដែលយើងគ្មានកត្តាជំរុញវិជ្ជមាន យើងនឹងមិនអាចទទួលបានលទ្ធផលល្អក្នុងការសិក្សានោះទេ។ លោកបានបញ្ជាក់ផងដែរថា ដើម្បីដោះខ្លួនចេញពីការបង្ខំរបស់អាណាព្យាបាល លោកបានបង្កើនភាពរឹងមាំខ្លួនឯង តាមរយៈការពន្យល់ និងឧស្សាហ៍ប្រាប់ពីគុណតម្លៃ នៃអាជីពដែលគាត់ស្រឡាញ់ទៅឪពុកម្តាយ ដើម្បីឱ្យម្តាយឪពុកបានយល់ និងដឹងថាគាត់អាចមានជីវិតបែបណានៅថ្ងៃអនាគត។
លោក គីម ដារ៉ា បាននិយាយថា៖ «ឪពុកម្តាយចង់ឱ្យកូនក្លាយជាមនុស្សល្អនៅថ្ងៃអនាគត តែពេលខ្លះគាត់ស្តាប់យោបល់ពីមនុស្សជុំវិញខ្លួន ឬមិនទាន់ស្គាល់ពីអាជីពដែលយើងចង់រៀន ហេតុនេះប្រសិនបើយើងគ្មានជំហរច្បាស់លាស់ គាត់នឹងទាញយើងឱ្យសិក្សានូវជំនាញអ្វីដែលគាត់ខ្លួនឯងចូលចិត្ត»។
បង្ហាញពីចំណុចនេះដែរ លោកសាស្ត្រាចារ្យ ស៊ិន បញ្ញាវុឌ្ឍី សាស្ត្រាចារ្យសេដ្ឋកិច្ច និងជាសហអ្នកនិពន្ធសៀវភៅស្តីពីការជ្រើសរើសជំនាញសិក្សា ធ្លាប់បានបង្ហាញថា អាណាព្យាបាលដែលបង្ខំកូនឱ្យសិក្សានូវជំនាញដែលកូនមិនពេញចិត្តជាច្រើន តែងតែមិនសូវស្គាល់ពីអ្វីដែលកូននឹងធ្វើ ហើយគាត់ស្គាល់ជំនាញតិច និងសង្ឃឹមថាកូនរបស់គាត់អាចក្លាយជាមនុស្សដូចជាអ្នកដែលគាត់បានឃើញនៅជុំវិញខ្លួនគាត់។ ការដែលកូនព្យាយាមបង្ហាញនូវចំណុចវិជ្ជមាន ឬហ៊ាននិយាយដោយត្រង់ៗ ទៅកាន់អាណាព្យាបាល គាត់នឹងអាចបើកចិត្តទទួលយកគំនិតរបស់កូនៗ ព្រោះថាប្រសិនបើកូនៗមានភាពច្បាស់លាស់ អាណាព្យាបាលអាចនឹងទុកចិត្ត ឬមិនមានភាពរារែកនោះទេ ក្នុងការផ្គត់ផ្គង់ឱ្យរៀននៅថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យ។
លោក សាស្ត្រាចារ្យ ស៊ិន បញ្ញាវុឌ្ឍី បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ដើម្បីឱ្យអាណាព្យាបាលយល់ពីអ្វីដែលយើងចង់ធ្វើនៅថ្ងៃអនាគត យើងត្រូវព្យាយាមសម្របជាមួយនឹងគាត់ជាមុនសិន ដើម្បីចូលឱ្យកៀកជាមួយគាត់ ហើយចាប់ផ្តើមបង្ហាញពីចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់ខ្លួនពិតប្រាកដ និងបង្ហាញពីចំណុចដែលមិនអាចទៅរួច រួមទាំងផលវិបាកមួយចំនួនដែលកើតចេញពីជម្រើសរបស់អាណាព្យាបាលមកលើពួកយើង។ នៅពេលដែលធ្វើបែបនេះបាន អាណាព្យាបាលប្រាកដជាអាចបើកចិត្តទទួលយកនូវអ្វីដែលកូនស្រឡាញ់ ដើម្បីផ្តល់ឱកាសឱ្យពួកគេអភិវឌ្ឍខ្លួនឯងបានល្អ»៕
