3 “ប” ដែលថានេះគឺ “បន្ថយ បញ្ចៀស បញ្ឈប់”។ ទាំងអស់នេះ គឺជាពាក្យដែលយើងតែងបានឮជាញឹកញាប់ ដែលពេលខ្លះយើងគួរតែ បន្ថយ បញ្ចៀស និងបញ្ឈប់ទង្វើមួយចំនួនដើម្បីសេចក្តីស្នេហា និងសុភមង្គលដ៏ល្អប្រសើររបស់យើង។
បន្ថយ
ទិដ្ឋិ (ឬមានះ)ជារឿងរបស់កិត្តិយស និងទិដ្ឋិដែលមាននៅក្នុងមនុស្សគ្រប់រូប។ ហេតុ និងផលរបស់មនុស្សម្នាក់ៗមិនដូចគ្នាទេ គំនិតដែលអ្នកគិតថាត្រឹមត្រូវ អាចជាភាពត្រឹមត្រូវដែលអ្នកយល់ឃើញតែម្នាក់ឯង ក៏អាចថាបានដែរ។ នៅក្នុងរឿងរបស់សេចក្តីស្នេហាវិញ ការកាត់បន្ថយទិដ្ឋិ និងការទទួលយកគំនិតរបស់គូស្នេហ៍របស់អ្នកគឺជារឿងសំខាន់ រឹតតែពេលឈ្លោះប្រកែកតវ៉ាគ្នាផងនោះ សេចក្តីក្រេវក្រោធនឹងធ្វើឱ្យរឿងរ៉ាវល្អៗ ឬអារម្មណ៍ល្អៗរវាងអ្នកទាំងពីរបាត់បង់អស់ ហើយទិដ្ឋិនឹងធ្វើឱ្យរឿងនោះកាន់តែអាក្រក់ឡើង ដោយសារតែម្នាក់ៗមិនព្រមចុះញ៉មគ្នា។
បញ្ចៀស
ភាពឆាប់ខឹងឆេវឆាវ ចូលចិត្តស្រែកឡូឡា មនុស្សយើងគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែមានភាពអត្មានិយមទាំងអស់ គ្រាន់តែវាស្ថិតនៅត្រង់ថា តើនឹងត្រូវបញ្ចេញមកច្រើន-តិចប៉ុនណា និងអាចគ្រប់គ្រងវាបានល្អប៉ុនណាតែប៉ុណ្ណោះ។ បើអ្នកជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមមនុស្សឆាប់ខឹងឆេវឆាវ ពេលកើតអាការមិនពេញចិត្តនឹងរឿងអ្វីមួយ ឬនឹងនណាម្នាក់នោះ អ្នកនឹងបញ្ចេញអភិនីហារ ស្រែកជេរឡូឡា រហូតដល់គ្មាននរណាហ៊ានចូលក្បែរ។ ទង្វើទាំងនេះ បើប្រើជាមួយអ្នកដែលគេកេងប្រវ័ញ្ចយកប្រៀបលើរូបអ្នកនោះ មើលទៅវាមិនគួរឱ្យស្អប់ខ្ពើមអីប៉ុន្មានទេ តែសម្រាប់គូស្នេហ៍ ស្វាមី ឬភរិយារបស់ខ្លួនវិញ អាការទាំងនេះ គឺជាអាការដែលអ្នកគួរតែបញ្ចៀសវាចោលជាដាច់ខាត ព្រោះគ្មានអ្នកណាអាចទ្រាំនឹងភាពឆាប់មួម៉ៅក្រេវក្រោធរបស់អ្នកបានយូរឡើយ។
បញ្ឈប់
ភាពខិលខូចផិតក្បត់ (មិនថាស្រ្តី ឬបុរសឡើយ) អាការខិលខូចផិតក្បត់ពេលដែលលោកអ្នកនៅលីវ វាមិនអីទេ ល្មមអាចទទួលយកបានខ្លះ តែនៅពេលមានគូស្នេហ៍ មានស្វាមី ឬភរិយាហើយនោះ បញ្ហានឹងកើតមានឡើងជាមិនខាន។ តឱ្យអ្នកណាក៏ដោយដែលនិយាយថា ចូលចិត្តតែអ្នកខិលៗក៏ដោយ ទីបំផុត គ្មានឃើញនរណាម្នាក់ទ្រាំបានសោះ។ ភាពខិលខូចផិតក្បត់ គឺជាទង្វើដែលគួរតែបញ្ឈប់នៅពេលលោកអ្នកមានគូគ្រងច្បាស់លាស់ហើយ ព្រោះភាពស្មោះត្រង់ គឺជាគុណសម្បត្តិសំខាន់មួយរបស់សេចក្តីស្នេហា ឯភាពខូចខិលផិតក្បត់វិញ គឺជាភាពរលំរលាយរបស់ជីវិតអពាហ៍ពិពាហ៍៕
សម្លឹងសេចក្តីស្នេហាដោយក្តីយល់ចិត្ត អ្វីៗក៏ស្រស់ស្អាត និងមានសុភមង្គលដែរ
ដោយសារតែមូលដ្ឋានគ្រឹះរបស់ក្រុមគ្រួសារ ចិត្តគំនិត និស្ស័យ រួមទាំងការរស់នៅដែលអាចមានភាពខុសប្លែកពីគ្នាមកតាំងពីដើមទីនោះ ទើបយើង(គូស្វាមី-ភរិយា)ត្រូវអាស្រ័យលើ “ការយល់ចិត្តគ្នា” ធ្វើជាឫសគល់សំខាន់ក្នុងរឿង “ស្នេហា” ហើយ “ការយល់ចិត្ត” នៅក្នុងទីនេះ ត្រូវតែធ្វើរួមគ្នាទាំង 2នាក់ បើមានតែនរណាម្នាក់ខំប្រឹងព្យាយាមធ្វើតែម្នាក់ឯង ក៏គ្មានថ្ងៃបានយល់ចិត្តគ្នា ដែលនឹងនាំឱ្យមានសុភមង្គលបានដែរ។
ម្នាក់ៗត្រូវខំព្យាយាមសិក្សា និងយល់ចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក ដូចជា ម្នាក់ចង់ទៅដើរលេងទិញអីវ៉ាន់តែម្នាក់ឯង ខណ:ដែលម្នាក់ទៀតចង់តែទៅជាមួយដែរជាប់រហូត ឬក៏ម្នាក់ចង់ទៅរួមកម្សាន្តសប្បាយជាមួយពួកម៉ាកមិត្តភក្តិម្តងម្កាលតាមតែមានឱកាស តែម្នាក់ទៀតបែរជាមិនសូវចូលចិត្ត ព្រោះគិតថា ខ្លួននឹងត្រូវគេទុកចោលឱ្យនៅផ្ទះម្នាក់ឯងជាដើម។ អ៊ឺម៍! គ្រាន់តែប៉ុណ្ណឹង បញ្ហាដែលមិនគួរនឹងកើតឡើង វានឹងកើតឡើងមិនខាន។ ការពិតទៅ រឿងបែបនេះ គ្រាន់តែយើងបែរមុខមកនិយាយគ្នា ប្រាប់គ្នាឱ្យដឹង និងយល់ពីតម្រូវការរបស់ម្នាក់ៗ និងយល់ព្រមបើកចិត្តទទួលយករវាងគ្នាទៅវិញទៅមក តែប៉ុណ្ណឹង សូមជឿចុះថា បញ្ហារអើសចិត្តគ្នាផ្សេងៗទាំងនោះ នឹងធូរស្រាលអស់ជាមិនខាន។
ចូរកុំភ្លេចថា “សេចក្តីស្នេហា” គឺជារឿងដ៏ល្អស្រស់បំព្រងមួយដែលត្រូវអាស្រ័យលើការរៀនយល់ដឹង ការសម្របខ្លួន ការស្វែងយល់ និងព្រមទទួលយកពីគ្នាទៅវិញទៅមក។ យើងក៏ជាយើង គេក៏ជាគេ បើសិនជាត្រូវបង្ខំចិត្តផ្លាស់ប្តូរ និងសម្របខ្លួនដើម្បីឱ្យមនុស្សម្នាក់ស្រឡាញ់នោះ ប្រហែលមិនមែនជារឿងល្អឡើយ ហើយអ្នកដែលបង្ខំចិត្តធ្វើនោះ ក៏ប្រហែលជាគ្មានសេចក្តីសុខដែរ (មែនទេ?) ដូច្នេះ តើហេតុអីមិនសាកល្បងងាកមក “យល់ចិត្តគ្នា” និង “ទទួលយក” ពីគ្នាទៅវិញទៅមក?។ យល់ថា គាត់ ឬនាង គឺជាមនុស្សបែបហ្នឹង និងព្រមទទួលយកនូវអ្វីដែលជាខ្លួនគាត់ ឬនាងវិញ វាមិនប្រសើរជាងឬ?។
សាកល្បងគិតលេងៗទៅមើលថា នៅពេលណាក៏ដោយដែលសេចក្តីស្នេហារបស់អ្នកខ្វះភាពយល់ចិត្តគ្នា តើវានឹងមានបញ្ហាអ្វីកើតឡើងខ្លះ?…ការឈ្លោះទាស់ទែងគ្នា ការប្រកែកតវ៉ាគ្នា ការខឹងសម្បា ការងង៉ក់ ប្រចែប្រចណ្ឌ-ល- អូយ! គ្រាន់តែគិត ក៏ហត់បាត់ទៅហើយ មែនទេ? ដូច្នេះហើយ អ្នកគ្រូ ឆវី ចង់ប្រាប់ថា ចូរព្យាយាមសិក្សាស្វែងយល់អំពីគ្នាទៅវិញទៅមកឱ្យបានច្រើនបំផុត ហើយនៅទីបំផុត សម្រាប់ “សេចក្តីស្នេហា” ដែលមិនអាចអធិប្បាយបានដោយពាក្យសំដីនោះ ក៏អាច “យល់បាន” ដោយបេះដូង និងរស់នៅជាមួយគ្នាប្រកបដោយសុភមង្គលមិនខាន៕
