អាហារដែលមានរសជាតិហឹរបង្កើតឱ្យមានប្រតិកម្មតបតពីភ្នាសនៅខាងក្នុងរន្ធច្រមុះ ធ្វើឱ្យភ្នាសនេះបញ្ចេញទឹកសម្បោរមកខាងក្រៅច្រើនជាងធម្មតាដើម្បីការពារកោសិកានានាពីសារជាតិក្ដៅហឹរទាំងនោះ។
ច្រមុះរបស់មនុស្សមានរោមតូចៗជាច្រើន និងមានធាតុរាវនិងស្អិតៗមួយប្រភេទដែលត្រូវបានហៅថាទឹករម្អិល។
“តើខ្ញុំអាចប្រើប្រាស់ធាតុរាវស្អិតនេះដើម្បីប៉ះភ្ជាប់ដបដែលប្រេះបែកបានដែរឬទេ?”…
“វាគួរឱ្យខ្ពើមរអើមណាស់! កុំធ្វើបែបនេះ។ សូមមេត្តាស្ដាប់បន្តទៀត!”…
នៅក្នុងពេលដកដង្ហើម រោមច្រមុះ និងទឹករម្អិលនេះ រួមដៃគ្នា “ចាប់យក” ធូលីនិងសារធាតុអាក្រក់ៗមិនឱ្យពួកវាចូលជ្រៅទៅក្នុងរាងកាយ។
អាហារដែលមានជាតិហឹរ មានដូចជាម្ទេស ម្រេច និងអាហារផ្សេងមួយចំនួនទៀត មានផ្ទុកសារជាតិ capsaicin និង allyl isothiocyanate។
នៅពេលហូបអាហារទាំងនេះ សារជាតិ capsaicin និង allyl isothiocyanate ក៏ធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់បំពងក និងទៅដល់ច្រមុះ។ នៅទីនេះ សារជាតិ capsaicin និង allyl isothiocyanate រំញោចទៅលើកោសិកា receptor ដែលជាអ្នកទទួលនិងបញ្ជូនសញ្ញាទាក់ទិននឹងកម្ដៅឬហឹរ ធ្វើឱ្យភ្នាសក្នុងច្រមុះបញ្ចេញប្រតិកម្ម។
ដើម្បីការពារកោសិកាពីសារជាតិហឹរ ឬក្ដៅ ដែលបង្កឡើងដោយ capsaicin និង allyl isothiocyanate ភ្នាសក្នុងច្រមុះក៏បញ្ចេញទឹករម្អិលមកក្រៅច្រើនជាងធម្មតា ក្នុងបំណងបណ្ដេញឬលាងជម្រះសារជាតិអាក្រក់ទាំងនេះ៕
ប្រភព៖ សារព័ត៌មានបរទេស
