នៅពេលដែលបុគ្គលម្នាក់ចាប់ផ្ដើមធ្វើកិច្ចការអ្វីមួយតែងតែរំពឹងទៅលើលទ្ធផលបានល្អ ប៉ុន្ដែគេមិន ដឹងថា ដើម្បីធ្វើការងារនោះបានល្អក្រៅពីមានចំណេះដឹងហើយបុគ្គលម្នាក់នោះត្រូវការកម្លាំងចិត្ដនិងការតាំងចិត្ដបែបណាឡើយ។ រហូតមានអ្នកខ្លះរំពឹងលើលទ្ធផលវិជ្ជមានពេកធ្វើឱ្យខ្លួនឯងលែងហ៊ានទទួលនូវភាពបរាជ័យ។ ដូច្នេះហើយមនុស្សម្នាក់មុននឹងធ្វើអ្វីមួយគួរតែចេះគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍របស់ខ្លួនឯងឱ្យបាន។ដើម្បីរួមចំណែកបញ្ហាខាងលើនេះអ្នកសារព័ត៌មាននៃកាសែត ឡារ៉ែន ពាណិជ្ជ បានធ្វើបទសម្ភាសជាមួយលោក នឹម ឈុន្នី ស្ថាបនិកមជ្ឈមណ្ឌលអនាគតអាស៊ី ដូចខាងក្រោម៖
តើការលើកទឹកចិត្ដមនុស្សមានអត្ថប្រយោជន៍ អ្វីខ្លះ?
ជាទូទៅប្រសិនបើបុគ្គលនោះជាអ្នកបំពេញការងារ ការលើកទឹកចិត្ដដល់គាត់ប្រៀបបានដូចការជំរុញទឹកចិត្ដបុគ្គលិកនោះឱ្យធ្វើអ្វីមួយដោយទំនុកចិត្ដ និងមានសក្ដានុពលដែលធ្វើឱ្យការងារគាត់ចេញមកប្រកបដោយលទ្ធផល។ អ្វីដែលសំខាន់ដូចជាបង្រៀនឱ្យគាត់មានទំនួលខុសត្រូវជាមួយការងារ និងឱ្យគាត់គិតពីក្រុមហ៊ុនស្រឡាញ់ការងារក្រុមហ៊ុន ឬស្ថាប័ននោះដូចជាកន្លែងការងារបស់គាត់ផ្ទាល់ខ្លួន។រហូតគាត់អាចមើលឃើញថា ការងាររបស់ គាត់កំពុងតែធ្វើសព្វថ្ងៃមិនមែនដើម្បីតែប្រាក់បៀវត្សរ៍តែ1មុខទេ។
ដើម្បីឱ្យក្លាយជាបុគ្គលម្នាក់ដែលមានសក្ដានុពលសម្រាប់ក្រុមហ៊ុន ឬស្ថាប័នតើយើងគួរធ្វើបែបណា?
ចំណុចនេះវាមានរឿងវែងឆ្ងាយដែលត្រូវជជែកគ្នា ប៉ុន្ដែជាចំណុចសំខាន់បុគ្គលខ្លួនឯងត្រូវមានក្ដីសង្ឃឹមពេលដែលធ្វើការងារក្នុងក្រុមហ៊ុនណាមួយនោះ។ ដោយថាប្រសិនបើគាត់មិនទាន់មានក្ដីសុបិនត្រូវចេះសាងក្ដីសុបិនសម្រាប់ខ្លួនឯង។ ពិសេសត្រូវយល់ពីមូលហេតុថា តើហេតុអ្វីបានជាគាត់ត្រូវចំណាយពេលវេលាដ៏ច្រើនមកធ្វើការងារនៅកន្លែងនោះ? គាត់ចង់ឱ្យលទ្ធផលអ្វីទៅឱ្យម្ចាស់ក្រុមហ៊ុន ឬសម្រាប់ខ្លួនឯង?នៅពេលដែលគាត់យល់ពីបញ្ហាទាំងនេះចេះកំណត់គោលដៅខ្លួនឯង និងគោលដៅរបស់ក្រុមហ៊ុនគាត់នឹងមានការប្រឹងប្រែងធ្វើការងារ។ ជាធម្មតាការងារដែលធ្វើប្រកបដោយភាពជឿជាក់និងកម្លាំងចិត្ដពិតជាល្អនិងមានផលវិជ្ជមានច្រើន។
នៅពេលកើតបញ្ហាតើយើងត្រូវគ្រប់គ្រងផ្លូវចិត្ដបែបណា?
ទាក់ទងនឹងការគ្រប់គ្រងផ្លូវចិត្ដមនុស្សគ្រប់រូបគួរតែមាន មិនចាំបាច់តែ CEO ,Manager ឬបុគ្គលិកធម្មតាទេគឺត្រូវមានតួនាទីជាមេដឹកនាំលើខ្លួនឯង ត្រូវចេះធ្វើជាម្ចាស់របស់ខ្លួនឯង។ ដើម្បីគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ខ្លួនឯងបានបុគ្គលនោះត្រូវមានទំនួលខុសត្រូវ ពេលនិយាយអ្វីចេញមកត្រូវធ្វើឱ្យបានដូចការនិយាយដើម្បីបង្ហាញទៅមនុស្សជុំវិញខ្លួន។ រឿងដែលសំខាន់ជាងនេះត្រូវរៀនពីរបៀបគ្រប់គ្រងលើ ខ្លួនឯង ឧទាហរណ៍នៅពេលដែលគាត់កំពុងមានកំហឹងក្នុងខ្លួន ត្រូវតែមានការរំឭកខ្លួនឯងថា យើង កំពុងតែមានអារម្មណ៍មួម៉ៅ ដូច្នេះមិនអាចទៅនិយាយជាមួយមេដឹកនាំ ឬក៏អ្នកដែលនៅក្រោមបង្គាប់ បានទេ ព្រោះការធ្វើបែបនេះមិនបានទទួលលទ្ធផលទេ។ ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់មិនអាចគ្រប់គ្រងលើខ្លួនឯងបានគាត់ក៏មិនអាចគ្រប់គ្រងលើអ្នកដទៃបានដែរ ព្រោះវាជាតម្រូវការដ៏សំខាន់ក្នុងនាមយើងជាមេដឹកនាំ ឬជាអ្នកប្រតិបត្ដិការការងារ។
ហេតុអ្វីបានជាមនុស្សយើងមានការបាក់ទឹកចិត្ដ?
ជាទូទៅមនុស្សដែលបាក់ទឹកចិត្ដកើតចេញពីការលែងឱ្យតម្លៃលើខ្លួនឯង។ ពេលដែលគាត់លែងឱ្យតម្លៃខ្លួនឯងហើយគាត់ចាប់ផ្ដើមប្រៀបធៀបខ្លួនឯងខ្លួនគាត់ជាមួយអ្នកដទៃ គាត់តែងតែមើល ឃើញអ្នកដទៃអស្ចារ្យ ស្អាត មានទ្រព្យសម្បត្ដិ និង ឆ្លាតជាងគាត់គ្រាដែលគាត់គ្មានអ្វីទាំងអស់។ ចិត្ដទាំងនេះហើយដែលនាំឱ្យគាត់ឈានទៅរកការបាក់ទឹកចិត្ដ។ ការប្រៀបធៀបបែបនេះ យូរទៅៗជំងឺបាក់ទឹកចិត្ដកាន់តែចូលមកធ្វើឱ្យគាត់គ្មានកម្លាំងចិត្ដនឹងធ្វើអ្វីបន្ដទៀតទេអារម្មណ៍គាត់ពេលនោះពោរពេញដោយភាពភ័យខ្លាចលែងមានភាពប្រក្រតីដូចមនុស្សធម្មតា។ មនុស្សដែលជួបស្ថានភាពបែបហ្នឹងគួរតែរៀបចំគាត់ឱ្យនៅជិតមនុស្សដែលចេះឱ្យតម្លៃលើកទឹកចិត្ដគាត់។ យើងត្រូវឱ្យគាត់ខ្លួនឯងស្វែងយល់នៅក្នុងជីវិតរបស់គាត់ថាតើមានចំណុចអ្វីខ្លះដែលគាត់ធ្លាប់ទទួលបានមោទកភាព បន្ទាប់មកឱ្យគាត់សរសេរឬគូរជារូបភាព។ ធ្វើបែបនេះគាត់នឹងនឹកឃើញថា ទោះជាគាត់ដល់ដំណាក់កាលហ្នឹងមែនក៏គាត់ធ្លាប់ទទួលបានជោគជ័យដែរទាំងនេះហើយអាចបណ្ដុះទឹកចិត្ដគាត់ឡើងវិញអាចនឹងចាប់ផ្ដើមលុបបំបាត់នូវអ្វីដែលកំពុងតែភ័យខ្លាច។
តើមានវិធីអ្វីដើម្បីជំរុញទឹកចិត្ដឱ្យអ្នកជួបភាពបរាជ័យក្នុងការងារឱ្យមានកម្លាំងចិត្ដឡើងវិញ?
នៅពេលដែលមានបញ្ហាដូច្នេះ រឿងដែលល្អគឺព្យាយាមជួបជជែកជាមួយគាត់សួរនាំពីបញ្ហាដែលធ្លាប់កើតមានចំពោះគាត់ឱ្យបានញឹកញាប់។ ពេលណាដែលគាត់ស្ដាប់ យើងអាចសួរទៅគាត់វិញថាតើការទទួលបរាជ័យរបស់គាត់មកពីអ្វី? មកពីគាត់មិនបានផ្ដល់ពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីការធ្វើការងារនេះ? ឬមិនបានស្វែងយល់ពីវិធីនៃការធ្វើការងារនេះឱ្យបានច្បាស់លាស់? ឬគ្រាន់តែស្រឡាញ់ភ្លាមធ្វើភ្លាមលុះបរាជ័យហើយក៏បោះបង់? ដូច្នេះបុគ្គលនោះគួរគិតឡើងវិញថា លើកទី1 និង2 ដែលយើងពុំទទួលបានជោគជ័យតើមកពីអ្វី? មក ពីគ្មានចំណេះដឹងគ្រប់គ្រាន់ ឬពេលវេលា និងការ លើកទឹកចិត្ដគ្រប់គ្រាន់? ភាគច្រើនបញ្ហានេះកើត ឡើងចំពោះតែអ្នកដែលទើបតែចាប់ផ្ដើមមុខជំនួញ ពេលខ្លះគាត់គិតអត់ដល់បែរជាយល់ថា ការងារ នោះបរាជ័យ ប៉ុន្ដែការពិតមកពីគាត់ធ្វើមិនបាន ជោគជ័យទេ គឺមិនទាន់ធ្វើការងារនោះទៅដល់ចំណុចជោគជ័យគាត់ក៏ឈប់ ដូច្នេះយើងគួរតែចេះជួយលើកទឹកចិត្ដគាត់និងផ្ដល់ចំណេះដឹងដែលយើងអាចស្វែងយល់បានច្រើនជាងគាត់ផ្ដល់ទៅឱ្យគាត់។
ធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីធ្វើផែនការការងារឱ្យបានល្អ?
ប្រសិនបើយើងចង់ធ្វើផែនការមួយបានល្អ និងមិនរងការរំខានពីអ្វីមួយយើងគួរតែរកកន្លែងស្ងប់ស្ងាត់សម្រួលអារម្មណ៍ប្រហែលជា10នាទីហើយគិតផ្ដោតទៅលើការងារដែលយើងត្រៀមនឹងធ្វើនៅពេលខាងមុខដោយសម្លឹងទៅលើផលវិជ្ជមានរបស់វានិងត្រូវតាំងចិត្ដថាយើងស្រឡាញ់ការងារដែលយើងកំពុងតែរៀបចំធ្វើនៅពេលដ៏ខ្លីខាងមុខ។ ដូច្នេះក្នុង រយៈពេល2ឬ3 ម៉ោងដែលយើងត្រូវធ្វើការងារនេះយើងត្រូវរកវិធីយ៉ាងណាផ្ដាច់ខ្លួនចេញពីមជ្ឈដ្ឋានខាងក្រៅ ដោយយើងចំណាយពេលគិតតែរឿងនេះ តែមួយប៉ុណ្ណោះ ដោយអាចបិទទូរស័ព្ទ ជាដើម។ ពោលគឺយើងឱ្យតម្លៃខ្លួនឯង និងអនុញ្ញាតិឱ្យខ្លួនឯងមានលទ្ធភាពគិតនូវអ្វីដែលយើងចង់ធ្វើបានដោយល្អិតល្អន់គ្មានការរំខាន។
តើធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីប្រមូលអារម្មណ៍ ឬសម្មាធិបានល្អ?
ក្នុងការធ្មេចភ្នែកប្រមូលអារម្មណ៍ជារឿងពិបាកខ្លាំងណាស់ ព្រោះនៅពេលដែលបិទភ្នែកភ្លាមនឹងមានរឿងរ៉ាវជាច្រើនដែលកើតឡើងពេញខួរក្បាលយើងពោរពេញដោយភាពរញ៉េរញ៉ៃ។ ប្រសិនបើយើងមិនធ្លាប់អនុវត្ដន៍វិធីនោះពីមុនមកទេ យើងគ្រាន់តែនៅអង្គុយឱ្យស្ងៀមរយៈពេល5នាទីដោយផ្ដោតទៅលើការដកដង្ហើមចេញ ចូលចាប់ផ្ដើមតាំង ចិត្ដដោយគិតថា ដង្ហើមរបស់យើងដកចេញចូលពោរពេញដោយភាពរីករាយ និងមានតម្លៃបំផុត។ ជាទូទៅយើងអនុវត្ដន៍បែបនេះរយៈពេល1សប្ដាហ៍ វានឹងអាចធ្វើឱ្យយើងកើនថាមពលផ្លូវចិត្ដ ព្រោះពេលណាយើងអាចគ្រប់គ្រងសមាមាធិបានគ្រប់គ្រង ពេលវេលាបាន យើងនឹងគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងបានការងារយើងនឹងទទួលបានជោគជ័យ៕
