កម្ពុជាជាប្រទេសដែលមានវប្បធម៌ដ៏ចំណាស់មួយនៅលើពិភពលោក ដែលមានភាពសម្បូរបែបទាំងសំណង់ស្ថាបត្យកម្ម ទម្រង់សិល្បៈប្រពៃណី និងម្ហូបអាហារ។ តាមរយៈតឹកតាងប្រវត្តិសាស្ត្រនៅលើជញ្ជាំងប្រាសាទបុរាណនានា បង្ហាញថា ខ្មែរជាប្រទេសដែលមានវប្បធម៌ចាក់គ្រឹះរឹងមាំ រួមជាមួយរឿងរ៉ាវអស្ចារ្យៗជាច្រើនដែលគួរតែលើកតម្កើង ជាពិសេសពាក់ព័ន្ធនឹងម្ហូបអាហារ តែអ្វីដែលជាបញ្ហាប្រឈមគឺ ប្រជាជនយើងមិនទាន់បានចាប់ផ្តើមបង្កើតផលិតផលម្ហូបអាហារឱ្យស្របតាមស្តង់ដាដើម្បីបង្ហាញពិភពលោកដូចបណ្តាប្រទេសល្បីៗផ្នែកទេសចរណ៍មួយចំនួនដែលកំពុងខិតខំប្រឹងប្រែងបង្ហាញអត្តសញ្ញាណរបស់ខ្លួនទៅកាន់ពិភពលោក។
ដោយមើលឃើញពីចំណុចខ្វះខាតទាំងនេះ លោក អុិន ច័ន្ទធារ៉ា បានបង្កើតឡើងនូវចង្វាក់ផលិតកម្មផលិតនំខ្មែរឱ្យស្របតាមស្តង់ដាបច្ចេកទេសច្បាស់លាស់ ដើម្បីលើកតម្លៃ និងមានគម្រោងនាំចេញឱ្យកាន់តែទូលំទូលាយលើពិភពលោក។ នៅថ្ងៃនេះ កាសែតឡារ៉ែន ពាណិជ្ជបានធ្វើបទសម្ភាសជាមួយលោក អុិន ច័ន្ទធារ៉ា ពីចំណុចលម្អិតនៃផលិតកម្មដ៏មានសារៈសំខាន់មួយនេះ។
1. តើមូលហេតុអ្វីទើបលោកសម្រេចចិត្តបង្កើតជាផលិតផលនំខ្មែរ “នាឡិ” នេះឡើង?
មុននឹងបង្ហាញពីមូលហេតុដែលខ្ញុំបានធ្វើនៅថ្ងៃនេះ ខ្ញុំចង់បញ្ជាក់បន្តិចថា មុនចាប់ផ្តើមបង្កើតអាជីវកម្មនេះ ពីមុនមកខ្ញុំធ្លាប់បានធ្វើអាជីវកម្មមួយចំនួនរួចមកហើយ ដូចជាបច្ចេកវិទ្យា សាលារៀន និងឌីហ្សាញជាដើម និងថែមទាំងបានបង្កើតសាខាមួយចំនួនទៀតផង។ ខ្ញុំបង្កើតអាជីវកម្មប្រភេទនេះឡើង ដោយសារតែខ្ញុំបានបញ្ចប់ការសិក្សាផ្នែកបច្ចេកវិទ្យា ហើយក៏ចង់បង្កើតអ្វីដែលថ្មី ដោយក្នុងនោះខ្ញុំបានបង្កើតកម្មវិធីកុំព្យូទ័រ និងទូរស័ព្ទដែលស្រដៀងគ្នាជាមួយនឹង Google Maps តាំងពីឆ្នាំ2003 ម៉្លេះ។ ក្រោយមកទៀតអាជីវកម្មនោះត្រូវបានបិទទ្វារទៅវិញ ដោយសារខ្ញុំរកមិនទាន់ឃើញក្តីស្រឡាញ់ពិតប្រាកដ។
ប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ដោយសារតែខ្ញុំឃើញថា ក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំជាអ្នកផលិតនំខ្មែរស្រាប់ ដែលអាជីពនេះធ្វើឱ្យឪពុកម្តាយខ្ញុំអាចរកចំណូលផ្គត់ផ្គង់ក្រុមគ្រួសារ និងកូនៗឱ្យធំធាត់ និងអភិវឌ្ឍបានគ្រប់គ្នា ខ្ញុំក៏ចាប់ផ្តើមស្រាវជ្រាវបន្ថែមពីប្រភពសំខាន់ៗរបស់នំខ្មែរ។ តាមពិតនំខ្មែរមានប្រភព និងប្រវត្តិអស្ចារ្យណាស់ដែលបានចាក់គ្រឹះយ៉ាងរឹងមាំក្នុងការរស់នៅរបស់ប្រជាជនខ្មែរ ហើយមានលក្ខណៈពិសេសប្លែកពីប្រទេសនានា។ ដំណាលគ្នានឹងការស្រាវជ្រាវនេះដែរ ខ្ញុំក៏បានចេញទៅប្រទេសមួយចំនួន ហើយបានឃើញថា តាមពិតទៅនៅប្រទេសគេគេព្យាយាមគ្រប់លទ្ធភាព ដើម្បីបង្ហាញម្ហូបអាហារដែលជាអត្តសញ្ញាណជាតិរបស់គេឱ្យភ្ញៀវពីក្រៅប្រទេសបានភ្លក្ស។ ហើយគ្រាន់តែយើងទៅចូលរួមក្នុងកម្មវិធីនៅប្រទេសគេភ្លាម គេនាំយើងទៅកន្លែងដែលមានម្ហូបអាហាររបស់គេភ្លាម ដែលចំណុចនេះធ្វើឱ្យខ្ញុំយល់ឃើញថា យើងនៅខ្វះចន្លោះត្រង់ចំណុចនេះ។
តាមពិតយើងមានប្រភព មានរូបមន្ត និងមានប្រវត្តិម្ហូបអាហារអស្ចារ្យជាងប្រទេសទាំងអស់នោះទៅទៀត តែយើងខ្វះកន្លែងបង្ហាញគេឱ្យឃើញថា តើយើងមានប្រភេទអាហារអ្វីខ្លះ មានរសជាតិ និងសោភណភាពល្អយ៉ាងណាខ្លះ?។ ហេតុនេះហើយទើបខ្ញុំសម្រេចចិត្តចាប់ផ្តើមបង្កើតជាផលិតកម្មផលិតនំនេះឡើង ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាឱ្យនំខ្មែរដែលជាអត្តសញ្ញាណជាតិស្របតាមស្តង់ដាច្បាស់លាស់ ដើម្បីបង្ហាញដល់ប្រជាជនខ្មែរ និងភ្ញៀវបរទេសឱ្យបានដឹងថា យើងមានប្រវត្តិម្ហូបអាហារដ៏អស្ចារ្យ។
ម្យ៉ាងវិញទៀត ចុងក្រោយនេះខ្ញុំរកឃើញថា តាមពិតទៅ ខ្ញុំជាមនុស្សដែលចូលចិត្តការបង្កើតថ្មី ហេតុនេះខ្ញុំក៏ចាប់ផ្តើមយកម្ហូបអាហារ ដែលជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃវប្បធម៌របស់យើងបង្កើតការអភិវឌ្ឍដើម្បីអភិរក្សឱ្យមានភាពល្បីល្បាញទាំងនៅក្នុងប្រទេស និងនៅក្រៅប្រទេស។
2. តើរូបមន្តនៃការផលិតនំ និងការរៀបចំប្រព័ន្ធសុវត្ថិភាពលោកមានការរៀបចំបែបណាដែរ?
តាមពិត ដោយសារគ្រួសាររបស់ខ្ញុំជាអ្នកផលិតនំស្រាប់ គ្រាន់តែកន្លងមកគាត់ផលិតតាមបែបប្រពៃណី ហេតុនេះម្តាយរបស់ខ្ញុំមានរូបមន្តនំខ្មែររហូតដល់ទៅជាង 60មុខ។ ដំបូងឡើយគាត់មិនទាន់ជឿជាក់នៅឡើយទេថា នំខ្មែរត្រូវបានគេគាំទ្រ ហើយអាចផលិតតាមស្តង់ដាត្រឹមត្រូវច្បាស់លាស់បាន ព្រោះយើងធ្លាប់តែឃើញគេធ្វើតាមទម្លាប់ចាស់ៗ តែក្រោយមកដោយសារតែយើងបានសាកល្បង ហើយបូករួមទាំងមានការចាប់អារម្មណ៍ពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយមួយចំនួនផងនោះ ធ្វើឱ្យគាត់មើលឃើញកាន់តែច្បាស់ពីសក្តានុពលនៃការផលិតនំខ្មែរនេះ។
ចាប់តាំងពីពេលនោះមក គាត់បានចំណាយពេលវេលាយ៉ាងច្រើនរបស់គាត់ដើម្បីចងក្រងជារូបមន្តច្បាស់លាស់ ដែលវាជាផ្នែកមួយយ៉ាងសំខាន់សម្រាប់ពួកយើងក្នុងការផលិត។ ខ្ញុំក៏បានប្រើប្រាស់រូបមន្តទាំងអស់នោះមកចងជាប្រព័ន្ធបច្ចេកវិទ្យាត្រឹមត្រូវ ដើម្បីកំណត់ពីចំនួនវត្ថុធាតុដើម និងដើម្បីថ្លឹងឱ្យបានច្បាស់លាស់លើគ្រប់មុខទាំងអស់សម្រាប់ការផលិតឱ្យមានស្តង់ដាត្រឹមត្រូវ។ យើងអាចសាកល្បងបាន ដោយការចាប់ជានំប្រភេទនីមួយៗ យើងនឹងឃើញថា នំទាំងអស់មានទម្ងន់ស្មើគ្នា ព្រោះយើងបានថ្លឹងទាំងវត្ថុធាតុដើម ទាំងស្លឹកចេក និងការវេចខ្ចប់យ៉ាងច្បាស់លាស់។ នៅក្នុងចង្វាក់ផលិតកម្មដែលយើងមានសព្វថ្ងៃនេះ គឺប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាដើម្បីគ្រប់គ្រង ដែលជួយបានច្រើនក្នុងការកំណត់ពីចំនួនច្បាស់លាស់មិនឱ្យខ្ជះខ្ចាយនោះទេ។ ជាឧទាហរណ៍ប្រសិនបើយើងត្រូវការអន្សមចំនួន 100នំ អ្នកគ្រប់គ្រងគ្រាន់តែវាយបញ្ចូលទិន្នន័យទៅក្នុងប្រព័ន្ធដែលយើងមានស្រាប់ នោះនឹងចេញរបាយការណ៍ច្បាស់លាស់ថា ត្រូវការអង្ករប៉ុន្មាន? សណ្តែកប៉ុន្មាន? សាច់ប៉ុន្មាន? ស្លឹកចេកប៉ុន្មាន? យ៉ាងច្បាស់លាស់។
ចំពោះបញ្ហាសុវត្ថិភាពវិញ ក៏យើងបានព្យាយាមគ្រប់លទ្ធភាពដើម្បីធ្វើឱ្យនំខ្មែរយើងត្រូវបានទទួលស្គាល់យ៉ាងទូលំទូលាយ។ ហេតុនេះហើយ វត្ថុធាតុដើម គឺយើងយកមកផ្ទាល់ពីកសិករ ដើម្បីយកមកប្រើប្រាស់ក្នុងផលិតកម្មមួយដែលមានអនាម័យច្បាស់លាស់។ យើងប្រយ័ត្នបំផុត រឿងវត្ថុធាតុដើម្បីផលិត ហើយបច្ចេកទេសទៀតសោត ក៏យើងគោរពតាមស្តង់ដាដែលកំណត់ដោយក្រសួងស្ថាប័នត្រឹម-ត្រូវ ដូចជាមានការទទួលស្គាល់ស្តង់ដាស5 ចបផនិងវគ្គហាឡាល់ រួមទាំងការទទួលស្គាល់ពីស្ថាប័នសំខាន់ៗជាច្រើនទៀត។
ក្រៅពីនេះ យើងក៏អាចធ្វើការវេចខ្ចប់ដោយប្រើប្រាស់វិធីធម្មជាតិ មិនប្រើប្រាស់សារធាតុគីមី ដើម្បីវេចខ្ចប់ និងរក្សាទុកចាប់ពី 2ខែ រហូតដល់ 6ខែបានយ៉ាងល្អ។ វិធីសាស្ត្ររបស់យើងគឺដកសារធាតុទឹកសកម្មចេញពីវត្ថុធាតុដើមឱ្យអស់ដោយប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីនសម្ងួត ដើម្បីកាត់បន្ថយប្រតិកម្មដែលធ្វើឱ្យឆាប់ជូរផ្អូម។ ការធ្វើបែបនេះមិនប៉ះពាល់ដល់រសជាតិនៃចំណីអាហារនោះទេ ព្រោះជាតិទឹកសកម្មនេះមានតិចតួចបំផុតនៅក្នុងវត្ថុធាតុដើម។
3. តើបច្ចុប្បន្ននេះនំខ្មែរទទួលបានការគាំទ្រល្អប៉ុនណាដែរក្នុងទីផ្សារកម្ពុជាយើង?
ថ្វីដ្បិតតែយើងកំពុងចាប់បានទីផ្សារមិនទាន់ធំពេកនៅក្នុងប្រទេសមែនក្ដី តែយើងមើលឃើញថា ជារួមលទ្ធផលដែលយើងទទួលបាន គឺវិជ្ជមាន។ បច្ចុប្បន្ននេះ យើងមាន2សាខាចែកចាយសំខាន់ៗ គឺនាឡិ សាខាដូនពេញ និងនាឡិសាខាមានជ័យ ដែលជាច្រកសម្រាប់ចែកចាយផលិតផល។ ក្រៅពីនេះយើងក៏សង្កេតឃើញដែរថា ប្រជាជនរបស់យើងរួមទាំងយុវជនផងកំពុងចាប់អារម្មណ៍លើការទទួលទាននំខ្មែរ មិនមែនចាំបាច់តែនៅរដូវបុណ្យទាននោះទេ។ យើងមានហាងកាហ្វេ ផ្សារទំនើប សណ្ឋាគារភោជនីយដ្ឋាន និងអតិថិជនដែលបញ្ជាទិញតាមបណ្តាញសង្គមជាប្រចាំថ្ងៃ ដែលចរន្តនេះធ្វើឱ្យយើងមើលឃើញថា ប្រជាជនចាប់ផ្តើមផ្តល់តម្លៃដល់ផលិតផលជាតិរបស់យើងកាន់តែច្រើនឡើងហើយ។ម្យ៉ាងវិញទៀតយើងក៏ទទួលបានការគាំទ្រពីក្រសួងស្ថាប័នដែលតែងតែបញ្ជាទិញសម្រាប់កម្មវិធីធំៗដូចជានៅក្រសួង ធនាគារ និងនៅព្រឹត្តិការណ៍ទេសចរណ៍សំខាន់ៗ ដូចជាបុណ្យសមុទ្រជាដើម។
4. តើ “នាឡិ” មានការរំពឹងទុកជាវិជ្ជមានអ្វីខ្លះសម្រាប់អនាគត?
សម្រាប់អនាគត ខ្ញុំមានការរំពឹងទុកថា ប្រជាជនខ្មែរ ជាពិសេសនំខ្មែរ នឹងត្រូវបានគេចាប់អារម្មណ៍លើឆាកអន្តរជាតិ មិនចាញ់អាហារបរទេសល្បីៗនោះទេ។ យើងនឹងគ្រោងបង្កើតឱ្យមានរោងចក្រធំ និងស្តង់ដាមួយដើម្បីផលិតនំសម្រាប់នាំចេញ ក្នុងគោលបំណងលើកតម្កើងម្ហូបអាហារខ្មែរ ដែលមានប្រវត្តិដ៏អស្ចារ្យ និងរសជាតិប្លែកទៅកាន់បរទេស។ វាក៏ជាអត្តសញ្ញាណរបស់ជាតិផងដែរ ហេតុនេះយើងសង្ឃឹមថា ប្រជាជននៅក្នុងប្រទេសនឹងមានការផុសផុលផ្តល់តម្លៃកាន់តែច្រើនសម្រាប់ផលិតផលនំរបស់ប្រទេសយើងដែលត្រូវបានផលិតឡើងដោយគិតគូរពីសុវត្ថិភាពខ្ពស់៕
