នៅក្នុងតំបន់ទេសចរណ៍នៃខេត្តនីមួយៗរបស់ប្រទេសកម្ពុជាគេសង្កេតឃើញមានដាក់លក់យ៉ាងសម្បូរពោរពាសនូវផលដំណាំបន្លែផ្លែឈើធម្មជាតិគ្រប់ប្រភេទដែលម្ចាស់តំបន់ក្នុងស្រុកទាំងនោះបានដាំ និងទទួលបានផលយ៉ាងល្អ និងមានតម្រូវការទីផ្សារច្រើនទៀតផង ដែលរួមមាន ផ្លែក្រូចពោធិ៍សាត់ចេក ល្ហុង មៀន ស្វាយ និងទុរេនជាដើម ប៉ុន្តែដំណាំផ្លែឈើធម្មជាតិដែលមានទីផ្សារជាប់ជានិច្ចមួយទៀតដែលប្រជាជនខ្មែរបានស្គាល់គ្រប់គ្នា គឺដូងក្រអូប ក៏ជាដំណាំកសិផលមួយដែរ ដែលបានលេចវត្តមានក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ និងបានទទួលបានជោគជ័យក្នុងការរកទីផ្សារ ហើយទទួលបាននូវការគាំទ្រ និងពេញនិយមខ្លាំងពីប្រជាពលរដ្ឋផងដែរ។
ដោយឡែកដូងក្រអូបដែលជាដំណាំហូបផ្លែមួយដែរនោះ ក៏ត្រូវបានកសិករជាច្រើនសម្រេចចិត្តផ្លាស់ប្តូរមកដាំដំណាំដូងក្រអូបនេះវិញ ដោយសារតែដំណាំមួយនេះមិនពិបាកក្នុងការដាំ និងថែទាំទេ និងថែមទាំងងាយស្រួលរកទីផ្សារទៀតផង ហើយជាពិសេសដូងក្រអូបក៏ជាទីពេញនិយមសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរចូលចិត្តពិសា ដោយសារទឹក និងសាច់របស់វាមានរសជាតិផ្អែមឆ្ងាញ់ និងក្រអូបខុសពីផ្លែដូងដទៃទៀត។
ដោយសារតែកសិករខ្មែរ ងាកមកដាំដំណាំដូងក្រអូប វិញនេះ ធ្វើឱ្យម្ចាស់កសិដ្ឋាននៅខេត្តបាត់ដំបងមានកូនដើមឈើហូបផ្លែគ្រប់ប្រភេទ បានលក់កូនដើមដូងក្រអូប ប៉ុន្មានខែកន្លងមកនេះបានប្រាក់កម្រៃក្នុង1ខែខ្ទង់ពាន់ដុល្លារ។
លោក គួន ឌឿន កសិករអ្នកដាំដើមដូងក្រអូបនៅកសិដ្ឋានកសិកម្មភ្នំព្រឹក បានរៀបរាប់ប្រាប់កាសែតឡារ៉ែនពាណិជ្ជថា៖ មូលហេតុដែលកសិករខ្មែរចាប់អារម្មណ៍មកដាំនូវដំណាំដូងក្រអូបនេះ គឺដោយសារកត្តាតម្លៃទីផ្សារ ព្រោះថា ដំណាំហូបផ្លែដូងក្រអូបនេះ វាពេញនិយមសម្រាប់ការបរិភោគរបស់ពលរដ្ឋទូទៅ ហើយតម្លៃវាក៏មានលក្ខណៈល្អប្រសើរ ពុំមានការធ្លាក់ថ្លៃខ្លាំងដូចដំណាំផ្សេងៗ ឡើយ ដូច្នេះទើបពួកគាត់សម្រេចចិត្តងាកមកដាំដូងក្រអូបនេះវិញ។
អ្នកមានបទពិសោធខាងកសិកម្មរូបនេះបានរៀបរាប់ថា៖“3-4ឆ្នាំមុន នៅស្រុកខ្មែរយើងពុំទាន់មានការបណ្តុះពូជដូងក្រអូបនេះទេ ព្រោះគ្រាប់ពូជបណ្តុះនៅស្រុកយើងធ្វើមិនបានល្អ។ ដូច្នោះហើយទើបយើងតែងនាំពូជពីថៃមកលក់ ដូចជាកសិដ្ឋានរបស់ខ្ញុំ ក៏នាំពូជពីថៃមកលក់បន្តដែរ ដែលតម្លៃយើងលក់ចេញបន្ត គឺពី5$ ទៅ7$។ លោកបានបញ្ជាក់ថា សព្វថ្ងៃពូជដើមដូងប្រភេទដូងក្រអូប ដែលគេនិយមដាំនោះ បច្ចុប្បន្នយើងបណ្តុះនៅក្នុងស្រុកបានល្អហើយ រីឯតម្លៃវាយើងលក់ក្នុងតម្លៃត្រឹម3$ ប៉ុណ្ណោះ”។លោកបន្តថា៖“ប្រជាពលរដ្ឋដែលមានដីទំនេរ គួរតែងាកមកដាំដំណាំប្រភេទដូងក្រអូបនេះវិញ ព្រោះវាមានរយៈពេលខ្លី មិនពិបាកថែទាំ និងមានតម្រូវការខ្ពស់លើទីផ្សារទៀតផង”។
លោកបានឱ្យដឹងទៀតថា៖“ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានខែកន្លងមកនេះ កសិដ្ឋានរបស់ខ្ញុំបានលក់ដាច់កូនចេកអំបូងលឿង និងទុរេន ដែលមានក្រុមហ៊ុនចិនសហការជាមួយឧកញ៉ាមួយចំនួនបានមកទិញយកទៅដាំជាច្រើននៅតាមកសិដ្ឋានធំៗនៅក្នុងបណ្តាខេត្តមួយចំនួន។ រហូតមកដល់ឥឡូវនេះ ខ្ញុំបានលក់ដាច់កូនដើមដូងក្រអូបវិញ ដោយក្នុង1ខែលក់ដាច់បានទាបបំផុតក៏បាន 5,000ដើមដែរ”។
លោក ឌឿន បានឱ្យដឹងទៀតថា ចំពោះខេត្តដែលបានទិញដើមកូនដូងក្រអូបរបស់លោក យកទៅដាំមានខេត្តរតនគិរី មណ្ឌលគិរី កំពង់ចាម កំពង់ធំ កំពត ត្បូងឃ្មុំ តាកែវ កំពង់សោម កំពង់ស្ពឺ កែប ស្ទឹងត្រែង និងសៀមរាបជាដើម ដែលកសិដ្ឋាននៅបណ្តាខេត្តទាំងនោះមានចំនួនពី5 ទៅ10កសិដ្ឋាន ហើយក្នុងកសិដ្ឋាននីមួយៗមានផ្ទៃដីដាំដុះពី10 ទៅ50 ឬ100ហិកតាឯណោះ។
លោកបានឱ្យដឹងថា ដំណាំដូងក្រអូបនេះមិនពិបាកដាំ និងថែទាំដូចដំណាំផ្សេងៗនោះទេ ពោលគឺវាត្រូវការតែទឹក និងជីបំប៉នគល់តែប៉ុណ្ណោះ។ ជាទូទៅដូងប្រភេទនេះឱ្យផលបានពេញមួយឆ្នាំ។ ប៉ុន្តែការទទួលបានផលពីដូងនេះច្រើន ឬតិច វាក៏អាស្រ័យទៅលើការថែទាំ និងនៅតាមរដូវកាលផងដែរ ដូចជានៅរដូវវស្សា ដូងឱ្យផលបានច្រើន និងល្អតែអាចថយចុះក្នុងរដូវប្រាំង ដោយសារអាកាសធាតុក្តៅ និងទឹកផ្តល់មិនបានគ្រប់គ្រាន់។ “ដូងមួយដើម យ៉ាងហោចណាស់នឹងឱ្យផលក្រោយរយៈពេលថែទាំយ៉ាងយូរ 3-4ឆ្នាំ និងទទួលបានពី180 ទៅ200ផ្លែ ឬលើសពីនេះក្នុង1ឆ្នាំ”។ នេះជាការអះអាងរបស់ លោក គួន ឌឿន។
លោក គួន ឌឿន បានបញ្ជាក់ថា ក្នុងការដាំដូងក្រអូបនេះ លើផ្ទៃដី 1ហិកតា គេអាចរកចំណូលបានចាប់ពី 3,000ដុល្លារ ទៅជាងម៉ឺនដុល្លារ ដោយក្នុងនោះការដាំដុះក្នុង 1ហិកតា ត្រូវប្រើប្រាស់កូនដូងក្រអូបចំនួន 204ដើម ឯផ្លែដូងក្រអូបវិញ គេលក់ក្នុងតម្លៃបោះដុំចាប់ពី 1,500រៀលឡើងទៅក្នុង 1ផ្លែ តែនៅលើទីផ្សារលក់រាយ មានតម្លៃ 3,000-3,500រៀលក្នុង 1ផ្លែ”។
លោកបានប្រាប់ថា កាលពីលោកយកដូងក្រអូបពីថៃមកដាំ គឺយើងបានបង្រៀនពីបច្ចេកទេសដាំដល់កសិករ ដោយពុំបានប្រាប់ឱ្យប្រើជីគីមីទេ គឺឱ្យប្រើជីធម្មជាតិ ដោយមានអ្នកបច្ចេកទេសថៃមកពន្យល់ពីការដាំ និងថែទាំ។ លោកថា ដូងក្រអូបមិនពិបាកដាំប៉ុន្មានទេ តែរយៈពេល 3 ទៅ4ឆ្នាំវានឹងចាប់ផ្ដើមឱ្យផលហើយ ហើយចំពោះការដាំវិញ គឺក្នុង 1ហិកតា គេដាំប្រមាណជា 200ដើម គឺជាទម្លាប់របស់កសិករ។
លោក ឌឿន ក៏បានអំពាវនាវដល់បងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទាំងអស់ដែរថា សុំឱ្យបន្តការគាំទ្រដំណាំធម្មជាតិរបស់កូនខ្មែរ ព្រោះថាប្រជាកសិករយើងបានងាកមកចាប់ផ្ដើមដាំដូងក្រអូបជាបន្តបន្ទាប់ច្រើននៅក្នុងឆ្នាំ2019 នេះ ហើយផ្លែដូងក្រអូបនេះក៏មានតម្លៃសមរម្យ មិនថ្លៃជាងផ្លែដូងក្រអូបនាំចូលពីប្រទេសជិតខាងនោះទេ ហើយដូងក្រអូបថែមទាំងជាដំណាំកសិ-ឧស្សាហកម្មសំខាន់មួយក្នុងចំណោមដំណាំហូបផ្លែជាច្រើនទៀតដែលយើងគួរពង្រីកការដាំដុះនៅកម្ពុជាទៀតផង៕