សភាវឯកា និងជំងឺធុញថប់អារម្មណ៍ (Depression) ជាបញ្ហាប្រឈមមួយដែលបណ្តាប្រទេសនានាលើពិភពលោកកំពុងចាប់អារម្មណ៍ និងកំពុងព្យាយាមគ្រប់លទ្ធភាពដើម្បីទប់ស្កាត់ដើម្បីកុំឱ្យវាក្លាយជាបញ្ហាប្រឈមធ្ងន់ធ្ងរសម្រាប់ធនធានមនុស្ស និងសង្គមទាំងមូល។ ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ នៅតាមបណ្តាប្រទេសមួយចំនួន ជាពិសេសប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ធំៗដែលមានការរីកចម្រើនផ្នែកបច្ចេកវិទ្យា និងកម្រិតនៃការរស់នៅរបស់ប្រជាជនល្អ ដូចជាប្រទេសជប៉ុនជាដើម មានករណីសម្លាប់ខ្លួនកើតឡើងជាច្រើនករណីបើទោះបីជាមានសកម្មភាពកាន់តែខ្លាំងលើការទប់ស្កាត់បញ្ហាអវិជ្ជមានទាំងនេះក៏ដោយ។
យោងតាមរបាយការណ៍របស់វេទិកាសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក ដែលនិយាយពីហានិភ័យពិភពលោកសម្រាប់ឆ្នាំ 2019 (The Global Risks Report 2019) បានឱ្យដឹងថា នៅសហរដ្ឋអាមេរិក ចំនួនប្រជាជនដែលគ្មានមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធបានកើនឡើង 3ដង នៅចន្លោះឆ្នាំ1985 និងឆ្នាំ2004។ ចំនួននេះជាតួលេខដ៏គួរឱ្យព្រួយបារម្ភខណៈពេលដែលប្រជាជននៃប្រទេសនេះភាគច្រើនជាមនុស្សដែលរវល់ខ្លាំងជាមួយការងារមានប្រាក់ចំណូលខ្ពស់ តែមិនមានភាពកក់ក្តៅក្នុងការរស់នៅ និងសុភមង្គលក្នុងជីវិត។
លើសពីនេះទៅទៀត របាយការណ៍ដដែលបានបង្ហាញថា នៅទីក្រុងប៉ារីស ប្រទេសបារាំងឯណោះវិញមានប្រជាជន 50% ដែលរស់នៅតែម្នាក់ឯង ហើយទីក្រុង Stockholm មានប្រជាជន 60% ដែលរស់នៅក្នុងសភាពឯកា។
យោងតាមទិន្នន័យពីការិយាល័យស្ថិតិនៃចក្រភពអង់គ្លេស បានបញ្ជាក់ថា ពាក់កណ្តាលនៃប្រជាជនដែលមានអាយុក្រោម 75ឆ្នាំកំពុងរស់នៅដោយឯកោ។ ក្នុងនោះគេរកឃើញ ថាមានមនុស្សខ្លះមិនបាននិយាយជាមួយមិត្តភក្តិ ឬសាច់ញាតិអស់រយៈពេលជាច្រើនខែ ដោយសារតែផលប៉ះពាល់នៃភាពឯកានេះ។ វាជារឿងដែលគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលដែលប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ធំៗ និងជាប្រទេសដែលមានប្រជាជនមានចំណេះដឹងច្រើន រួមទាំងលក្ខខណ្ឌនៃការរស់នៅល្អប្រសើរ តែបែរជាខ្វះភាពកក់ក្តៅទៅវិញ។
តាមការបង្ហាញរបស់រដ្ឋាភិបាលអង់គ្លេសបានឱ្យដឹងថា ដោយសារតែភាពធុញថប់ (Toxic) នៃភាពឯកាមនុស្សម្នាក់អាចជក់បារីដល់ទៅ 15ដើមក្នុង 1ថ្ងៃ។ ដោយសារតែមើលឃើញពីផលប៉ះពាល់នៃភាពឯកាដែលជះឥទ្ធិពលមិនល្អដល់ពិភពលោកបែបនេះ ទើបអ្នកចិត្តសាស្ត្រនៃស្ថាប័ន Social Pscychiatry and Pschychiatric Epidemiology បានស្រាវជ្រាវ និងបែងចែកភាពឯកាជា 4ប្រភេទសំខាន់ៗ និងព្យាយាមស្វែងយល់ពីពួកគេដើម្បីជួយកាត់បន្ថយការរីករាលដាលភាពឯកាកុំឱ្យកើតមានច្រើនបន្តទៀត។
ប្រភេទនៃភាពឯកាទី1 គឺ Emotional Loneliness មនុស្សប្រភេទនេះមានមិត្តភក្តិច្រើនតែមានអារម្មណ៍ថាពួកគេមិនស្និទ្ធស្នាលជាមួយគ្នានោះទេ ហើយតែងតែអន់ចិត្តនៅពេលដែលមិនសូវទទួលបានការអើពើ។ ប្រភេទទី2 គឺ Social Loneliness មនុស្សប្រភេទនេះអាចមានមិត្តជិតស្និទ្ធ 1 ឬ2នាក់ តែគេនៅតែមានអារម្មណ៍ថា មិនគ្រប់គ្រាន់ទេសម្រាប់ការធ្វើឱ្យជីវិតរបស់គេរីករាយ។ ប្រភេទី3 គឺ Social and Emotional Loneliness មនុស្សប្រភេទនេះ គឺស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរដែលគិតថា ខ្លួនមិនមានទំនាក់ទំនងគ្រប់គ្រាន់ ហើយគ្មានអ្នកណាម្នាក់យកចិត្តទុកដាក់ពីខ្លួន។ ដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរបំផុត គឺប្រភេទទី4 LowLoneliness ដំណាក់កាលនេះ គឺមនុស្សមានអារម្មណ៍ថា រូបគេគ្មានបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរទេរឿងទំនាក់ទំនងជាមួយមនុស្សជុំវិញខ្លួន តែពួកគេនៅតែមានអារម្មណ៍ថាឯកា។
អ្នកជំនាញបញ្ជាក់ថា ការបង្កើតទំនាក់ទំនងដែលមានគុណភាពល្អ នឹងប្រសើរជាងការមានទំនាក់ទំនងដែលច្រើនតែបរិមាណ តែធ្វើឱ្យយើងនៅតែរកមនុស្សពឹងមិនបាន។ ហើយសភាវអារម្មណ៍ឯកានេះភាគច្រើនកើតនៅលើនារីច្រើនជាងបុរស៕
