មិនថាការរស់នៅ ការធ្វើការងារ ឬការធ្វើអាជីវកម្មនោះទេ មនុស្សគ្រប់គ្នាចាំបាច់ត្រូវធ្វើការប្រាស្រ័យទាក់ទងដើម្បីប្រើប្រាស់មនុស្សឱ្យអស់ពីសក្តានុពលឆ្ពោះទៅសម្រេចគោលដៅណាមួយដែលបានកំណត់ទុក។ មនុស្សម្នាក់ៗ ជាពិសេសសហគ្រិនដែលជាអ្នកមើលឃើញពីឱកាសច្រើនជាងអ្នកដទៃផ្សេងទៀត តែងតែជាអ្នកដែលមានសមត្ថភាពក្នុងការប្រមូលមនុស្សខ្លាំងៗឱ្យធ្វើការងារជាមួយខ្លួន តែពេលខ្លះម្ចាស់អាជីវកម្មអាចនឹងប្រឈមជាមួយហានិភ័យខ្ពស់ក្នុងអាជីវកម្មទៅវិញ បើទោះបីជាពួកគាត់មានមនុស្សខ្លាំងនៅក្បែរខ្លួនក៏ដោយ។
លោក គង់ វិចិត្រា ស្ថាបនិកស្ថាប័ន Asia Leading Academy បានលើកឡើងថា អ្នកដែលពូកែប្រមូលមនុស្សមកធ្វើការងាររួមគ្នា ឬចូលរួមដើម្បីជួយដល់អាជីវកម្ម មិនប្រាកដថា សុទ្ធតែអាចជោគជ័យនោះទេ ព្រោះមនុស្សម្នាក់ៗមានចំណុចខុសគ្នាច្រើនដែលអាចធ្វើឱ្យមានការខ្វែងគំនិតគ្នាគ្រប់ពេល។ ពេលខ្លះមានមនុស្សពូកែច្រើន បញ្ហាក្នុងក្រុមការងារក៏កាន់តែច្រើនដូចគ្នា ដែលស្ថានភាពនេះជាចំណុចប្រឈមសំខាន់មួយអាចធ្វើឱ្យអាជីកម្មថ្មីៗត្រូវបិទទ្វារទៅវិញប្រសិនបើអ្នកគ្រប់គ្រងមិនចេះសម្របសម្រួលឱ្យបានល្អ ទោះបីជាមានម្ចាស់ភាគហ៊ុនជាមនុស្សពូកែធ្វើការងារក៏ដោយ។ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ អ្នក-គ្រប់គ្រងចាំបាច់ត្រូវតែមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រងបុគ្គលិក ឬដៃគូឱ្យបានល្អ ដើម្បីធានាថា យើងអាចកាត់បន្ថយគុណវិបត្តិ ហើយប្រើប្រាស់សមត្ថភាពរបស់សមាជិកទាំងអស់ក្នុងក្រុមហ៊ុនដើម្បីនាំស្ថាប័នឱ្យកាន់តែខ្លាំង និងលេចធ្លោឡើង។
លោក គង់ វិចិត្រា បាននិយាយថា៖ “សម្រាប់ខ្ញុំការគ្រប់គ្រងមនុស្សចាំបាច់ត្រូវមានចំណុចសំខាន់ៗមួយចំនួនគឺវិធីសាស្ត្រ ចិត្តសាស្ត្រ និងការកំណត់គោលដៅឱ្យបានច្បាស់លាស់”។
សហគ្រិនខាងលើបានលើកឡើងផងដែរថាចំពោះវិធីសាស្ត្រ អ្នកគ្រប់គ្រងចាំបាច់ត្រូវព្យាយាមស្វែងយល់ឱ្យបានកាន់តែច្បាស់ និងលម្អិតពីបុគ្គលភាពរបស់សមាជិកម្នាក់ៗថា តើគាត់ជាមនុស្សបែបណា មានប្រភពមកពីណា ហើយមានបទពិសោធអ្វីខ្លះហើយគាត់មានលក្ខណៈប្លែកអ្វីខ្លះខុសពីសមាជិកដទៃទៀត។ ចំពោះចិត្តសាស្ត្រ គឺជាដំណាក់កាលសំខាន់មួយផ្សេងទៀតដែលត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ ព្រោះក្រោយពេលយើងដឹងច្បាស់ពីបុគ្គលភាពរបស់បុគ្គលិកហើយ អ្នកគ្រប់គ្រងចាំបាច់ត្រូវចេះប្រើប្រាស់ភាពឆ្លាតវៃរបស់ខ្លួនក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទង ឬជំរុញសកម្មភាពការងារបែបណាដើម្បីធ្វើឱ្យត្រូវនឹងអ្វីដែលមនុស្សម្នាក់ៗត្រូវការ។ ប្រសិនបើយើងអនុវត្តសកម្មភាពតែមួយជាមួយសមាជិកគ្រប់គ្នានោះ យើងនឹងបង្កើតចំណុចជំទាស់កាន់តែច្រើន ព្រោះមនុស្សម្នាក់ៗត្រូវការការយកចិត្តទុកដាក់តាមវិធីសាស្ត្រផ្សេងគ្នា និងមានវីធីសាស្រ្តធ្វើការងារផ្សេងៗគ្នាដែលទាមទាឱ្យអ្នកគ្រប់គ្រងយល់ពីកាលៈទេសៈ ហើយជំរុញលើកទឹកចិត្តឱ្យធ្វើការងារបានល្អដោយមិនប៉ះពាល់ដល់ទឹកចិត្ត។ ចំណុចចុងក្រោយគឺព្យាយាមកំណត់គោលដៅឱ្យបានច្បាស់លាស់ថា សកម្មភាពការងាររបស់យើងត្រូវការមនុស្សប្រភេទណាផ្សេងទៀត ហើយមនុស្សណាខ្លះដែលគួរតែបន្ថែមសម្រាប់ក្រុមការងារទាំងមូលបន្ទាប់ពីអាចសហការគ្នាបានល្អហើយ ដើម្បីឱ្យសកម្មភាពអាជីវកម្មកាន់តែមានការអភិវឌ្ឍលឿនឡើង។
លោក ឃួន សុខាន់ឌី អគ្គនាយកក្រុមហ៊ុន ECC Reality បានលើកឡើងថា សម្រាប់អាជីវកម្មរបស់លោក និងក្រុមការងាររបស់លោក ដែលជាវិស្វករផងនោះ ពេលខ្លះមានការលំបាកក្នុងការសម្របសម្រួលជាមួយក្រុមការងារ ព្រោះក្រុមអ្នកជំនាញខុសពីអ្នករកស៊ី។ អ្នកជំនាញជាអ្នកដែលសិក្សាល្អិតល្អន់ ត្រូវការប្រើប្រាស់ពេលវេលាយូរក្នុងការចេញគម្រោងមួយៗ ហើយពេលខ្លះទៀតត្រូវការភាពល្អិតល្អន់បំផុត ទើបអាចនិយាយបាន ដើម្បីចៀសវាងការខាតបង់ ហើយមិនចូលចិត្តស្មាននោះទេ តែសម្រាប់អ្នករកស៊ីវិញត្រូវការភាពរហ័ស និងនិយាយចេញភ្លាមៗជាការប៉ាន់ស្មាន។ ភាពខុសគ្នានេះធ្វើឱ្យមានភាពលំបាកក្នុងការគ្រប់គ្រង ឬសម្របសម្រួលឱ្យម្ចាស់អាជីវកម្ម និងអ្នកជំនាញដើរស្របគ្នាណាស់ តែសម្រាប់អ្នករកស៊ីលើវិស័យអចលនទ្រព្យ ឬសំណង់ចាំបាច់ត្រូវតែប្រឈមបញ្ហានេះ។ ហេតុនេះហើយទើបទាមទារឱ្យមានការយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាឱ្យអាជីវកម្មអាចដំណើរការទៅបានដោយរលូន ហើយប្រកួតប្រជែងជាមួយដៃគូប្រកួតប្រជែងបាន។
លោក ឃួន សុខាន់ឌី និយាយថា៖ “សកម្មភាពសំខាន់ក្នុងការសម្របសម្រួលរវាងអ្នកជំនាញ និងម្ចាស់អាជីវកម្ម គឺបណ្តុះបណ្តាល និងព្យាយាមជំរុញឱ្យអ្នកជំនាញក្លាយជាអ្នករកស៊ី។ នៅពេលដែលអ្នកជំនាញចាប់ផ្តើមគិតថា ខ្លួនឯងជាផ្នែកមួយនៃអាជីវកម្មនោះ ពេលនោះគាត់នឹងចាប់ផ្តើមយល់ពីតម្រូវការរបស់អតិថិជនកាន់តែច្បាស់ដែលធ្វើឱ្យគាត់អាចនឹងចាប់ផ្តើមច្នៃស្ថានការណ៍ឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើង”។
លោក សុខាន់ឌី បានលើកឡើងផងដែរថា អ្នករកស៊ីជាមួយអ្នកជំនាញចាំបាច់ត្រូវតែអត់ធ្មត់ ហើយព្យាយាមនាំពួកគាត់បន្តិចម្តងៗឱ្យយល់ពីតម្រូវការជាក់ស្តែងដែលយើងចង់បាន ហើយកាត់បន្ថយការស្តីបន្ទោស ព្រោះម្នាក់ៗសុទ្ធតែមានចំណុចសំខាន់រៀងៗខ្លួន។ នៅពេលដែលអ្នកជំនាញគាត់ដឹងពីគោលដៅ និងចំណុចសំខាន់ក្នុងការប្រកួតប្រជែង ឬមានជំនាញសហគ្រិនភាពហើយ គាត់នឹងប្រើប្រាស់ភាពច្នៃប្រឌិតរបស់គាត់ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាបង្កើតក្បួនងាយស្រួលផ្សេងៗទៀតដើម្បីធ្វើឱ្យលឿន ឱ្យល្អ ហើយធ្វើឱ្យម្ចាស់ស្ថាប័នយល់ពីតម្លៃរបស់គាត់កាន់តែខ្លាំង៕
