នៅពេលគេនិយាយពីរឿងសាច់ក្រក គេតែងនឹកឃើញដល់សាច់ក្រកសៀមរាប ដោយគេនាំគ្នានិយាយថា វាមានរសជាតិឆ្ងាញ់លើសពីសាច់ក្រកមកពីខេត្តផ្សេងៗទៀតនៅកម្ពុជាយើង ហើយនៅពេលគេធ្វើដំណើរទៅកម្សាន្ត និងត្រឡប់មកពីខេត្តសៀមរាបវិញ គេតែងទិញយកមកទុកទទួលទាននៅផ្ទះ ហើយខ្លះថែមទាំងទិញសម្រាប់ផ្ញើទៅបងប្អូននៅក្រៅប្រទេសទៀតផង។
លោក យ៉ែម ស្រ៊ុន អ្នកគ្រប់គ្រងទូទៅនៃសិប្បកម្ម លី ធាងសេង ដែលមានទីតាំងនៅភូមិវិហារចិន សង្កាត់ស្វាយដង្គុំ ក្រុងសៀមរាប មានប្រសាសន៍ថា សិប្បកម្មរបស់លោកចាប់ផ្តើមឡើង តាំងពីសម័យក្រោយឆ្នាំ1979 មកម៉្លេះប៉ុន្តែកាលនោះបង្កើតឡើងជាលក្ខណៈគ្រួសារ មិនទាន់មានការផលិតក្នុងទ្រង់ទ្រាយធំដូចសព្វថ្ងៃនេះទេ។ រហូតឆ្នាំ80ប្លាយ ទើបក្រុមគ្រួសារសម្រេចចិត្តចុះបញ្ជីនៅក្រសួងពាណិជ្ជកម្មជាផ្លូវការ និងពង្រីកចង្វាក់ផលិតកម្មឱ្យបានកាន់តែច្រើន សម្រាប់ចែកចាយនៅលើទីផ្សារទូទាំងប្រទេស។
ទីផ្សារដែលទទួលបានការកុម្ម៉ង់ទិញច្រើនជាងគេនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ គឺទីក្រុងភ្នំពេញ និងបន្ទាប់មកគឺ ប្រជាពលរដ្ឋដែលនៅតាមបណ្តាខេត្តផ្សេងៗទៀត ដែលពួកគាត់ទិញសម្រាប់ទុកទទួលទានជាលក្ខណៈក្រុមគ្រួសារ ឬយកទៅលក់បន្តនៅតាមទីប្រជុំជនផ្សេងៗ ហើយប្រជាជនមួយចំនួនទៀតបានទិញផ្ញើបងប្អូននៅក្រៅប្រទេស មានដូចជាប្រទេសអាមេរិក បារាំង ជប៉ុន កូរ៉េ កាណាដា អូស្ត្រាលីជាដើម។
អ្នកមើលការខុសត្រូវក្នុងសិប្បកម្មខាងលើបន្តថា ក្នុងមួយថ្ងៃមានអតិថិជនកុម្ម៉ង់ទិញប្រហែលជា100គីឡូក្រាមគិតជាមធ្យម ទាំងសាច់ក្រកធ្វើពីសាច់គោ និងសាច់ក្រកធ្វើពីសាច់ជ្រូក គឺមានការកុម្ម៉ង់ទិញប្រហាក់ប្រហែលគ្នា។
អ្វីដែលធ្វើឱ្យសាច់ក្រកសៀមរាបមានការគាំទ្រច្រើននៅលើទីផ្សារដូចនេះ គឺដោយសារផលិតផលមានគុណភាពល្អ ទិញសាច់ស្រស់ៗមកផលិត មិនទិញសាច់ក្លាស្សេ ឬសាច់សល់ និងផលិតឡើងដោយដាក់តែសាច់សុទ្ធៗ មិនលាយខ្លាញ់ និងសម្រិតសម្រាំងគុណភាព អនាម័យ មិនលាយជាមួយម្សៅ ឬដាក់ថ្នាំរក្សាគុណភាពឱ្យទុកបានយូរ នាំឱ្យប៉ះពាល់សុខភាពអ្នកបរិភោគនោះទេ។ សម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋដែលទិញទុកយូរ អាចយកទៅដាក់ក្នុងទូទឹកកកក្នុងកន្លែងកក នឹងអាចរក្សាទុកបានដល់ទៅ 1ឆ្នាំ និងបើទុកក្នុងកន្លែងត្រជាក់ធម្មតា អាចរក្សាទុកបានដល់ 1ខែ ប៉ុន្តែយ៉ាងណាក៏ដោយ ការក្លាស្សេសាច់ក្រកទុកយូរពេក ក៏មិនសូវមានរសជាតិឆ្ងាញ់ដូចញ៉ាំភ្លាមៗនោះទេ។
លោក ស្រ៊ុន បានបង្ហើបឱ្យដឹងពីវិធីសាស្ត្រធ្វើសាច់ក្រកនេះថា គ្មានអ្វីដែលលំបាកនោះទេ គ្រាន់តែយើងទិញសាច់ល្អៗមកពីផ្សារ ហើយយកមកលាងទឹកសម្អាតឱ្យស្អាត រួចទុកចោលឱ្យស្ងួតទឹកល្អហើយសឹមយកទៅដាក់ក្នុងម៉ាស៊ីនកិនសាច់ឱ្យម៉ដ្ឋ បន្ទាប់មកទើបយើងចាប់ផ្តើមលាយគ្រឿងទេសចូល ដែលរួមមាន អំបិល ស្ករ ប៊ីចេង បន្ថែមរសជាតិដោយខ្ទឹមសតិចតួច ដែលគិតថាសមល្មមមានរសជាតិឈ្ងុយឆ្ងាញ់ ហើយទើបយកមកច្រកក្នុងពោះវៀនជ្រូកដែលលាងស្អាតរួចជាស្រេច ឬថង់ច្រកដែលគេផលិតពីពពុះសណ្តែក(អាចហូបបាន) រួចយកទៅដាក់ចូលឡសម្ងួតឱ្យស្ងួតល្អ ដែលគេអាចប្រើឡធម្មជាតិដុតដោយធ្យូងក៏បាន ឬសម្ងួតក្នុងឡអគ្គិសនីក៏បានដែរ ប៉ុន្តែមិនត្រូវប្រើភ្លើងខ្លាំងបង្ខំឱ្យឆាប់ស្ងួតនោះទេ ពោលគឺត្រូវដុតភ្លើងតិចៗដែលជាទូទៅគេត្រូវប្រើពេលសម្ងួតដល់ទៅ 3ថ្ងៃឯណោះ ទើបអាចយកទៅលក់នៅលើទីផ្សារបាន និងអាចរក្សាទុកបានច្រើនថ្ងៃទៀតផង។ លោកបានបញ្ជាក់ថា បច្ចុប្បន្នសិប្បកម្មផលិតសាច់ក្រក លី ធាង សេង មានបុគ្គលិក-កម្មករប្រមាណជា3 ទៅ 4នាក់ប៉ុណ្ណោះ ដោយអាចផលិតសាច់ក្រកលក់បានជាង 100គីឡូក្រាមជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
នៅថ្ងៃអនាគត សិប្បកម្មខាងលើនឹងពង្រីកឱ្យកាន់តែធំថែមទៀត ដោយសម្រិតសម្រាំងទៅលើគុណភាព អនាម័យ និងសោភណភាពសម្បកវេចខ្ចប់ជាដើម ដើម្បីដាក់លក់នៅក្នុងផ្សារទំនើប និងសម្រាប់នាំចេញទៅលក់នៅទីផ្សារបរទេសថែមទៀត។
អតិថិជនដែលទិញយកទៅលក់បន្តម្នាក់ អ្នកស្រី ពឹង ស៊ូលី ជាអាជីវករនៅក្នុងផ្សារទីរួមខេត្តក្រចេះបានលើកឡើងថា ដោយសារសាច់ក្រកសៀមរាបមានរសជាតិឆ្ងាញ់ និងមានការគាំទ្រពីអតិថិជនស្រាប់ អ្នកស្រីបានទិញយកទៅលក់បន្តនៅទីនោះ ហើយក៏មានការកុម្ម៉ង់ទិញច្រើនគួរសមដែរ ដោយក្នុងមួយថ្ងៃអ្នកស្រីអាចលក់ចេញបានប្រមាណជា 10គីឡូក្រាមគិតជាមធ្យម។ អ្នកស្រីបន្ថែមថា តាមពិតទៅ អ្នកទិញសាច់ក្រកនេះមិនមែនសុទ្ធតែជាអ្នកខេត្តក្រចេះទេ ប្រជាពលរដ្ឋនៅខេត្តជិតៗនោះ ដូចជារតនគីរី ស្ទឹងត្រែង កំពង់ចាមជាដើម ក៏មានការកុម្ម៉ង់ទិញតាមអនឡាញជារៀងរាល់ថ្ងៃផងដែរ៕
