នៅក្នុងវិស័យតែងនិពន្ធកម្ពុជា មានមនុស្សតិចណាស់ដែលមិនស្គាល់ព្រឹទ្ធាចារ្យ យូ បូ ស្ថាបនិកដ៏សំខាន់មួយរូបនៅសមាគមអ្នកនិពន្ធខ្មែរ សាស្ត្រាចារ្យអក្សរសាស្ត្រ និងជាអតីតអ្នកសារព័ត៌មានជើងចាស់របស់កម្ពុជា។
លោកព្រឹទ្ធាចារ្យ យូ បូ បានកើតនៅថ្ងៃទី6 ខែមេសា ឆ្នាំ1942 រស់នៅក្នុងសង្កាត់ដង្កោ ស្រុកដង្កោ ខេត្តកណ្តាល ដែលបច្ចុប្បន្នជាខណ្ឌដង្កោនៃរាជធានីភ្នំពេញ។ លោកបានបញ្ចប់ការសិក្សាថ្នាក់មធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិនៅឆ្នាំ1962 ហើយចាប់ផ្តើមអាជីពជាសាស្ត្រាចារ្យអក្សរសាស្ត្រខ្មែរនៅឆ្នាំ1962 ដល់ឆ្នាំ1963 និងបានចូលជាសមាជិកសមាគមអ្នកនិពន្ធខ្មែរនៅថ្ងៃទី13 ខែមិថុនា ឆ្នាំ1963។
ក្រោយចូលជាសមាជិកសមាគមអ្នកនិពន្ធខ្មែរបានមួយឆ្នាំ លោកសាស្ត្រាចារ្យ យូ បូ បានចូលបម្រើការងារជាអ្នកសារព័ត៌មាននៃកាសែតមាតុភូមិ និងបានអភិវឌ្ឍក្លាយជានិពន្ធនាយករបស់កាសែតសុភមិត្រនៅឆ្នាំ1967 ហើយស្ថិតនៅលើវិស័យសារព័ត៌មាននេះដែរ លោកបានផ្លាស់ទៅធ្វើជាចាងហ្វាងកាសែតរាស្ត្រនិយម។ ក្រោយមកចន្លោះពីឆ្នាំ1970 ដល់ឆ្នាំ1975 លោកនៅតែបន្តធ្វើការងារជាអ្នកសារព័ត៌មាន តែលោកបានបន្ថែមអាជីពមួយទៀត គឺជាអ្នកនិពន្ធសៀវភៅប្រលោមលោក។
ក្រោយរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ នៅចន្លោះឆ្នាំ1979 ដល់ឆ្នាំ1990 លោកព្រឹទ្ធាចារ្យ យូ បូ បានធ្វើជាមន្ត្រីនៃក្រសួងវប្បធម៌ ហើយនៅចន្លោះឆ្នាំ1993 លោកបានងាកមកចាប់អាជីពជាអ្នកសារព័ត៌មានវិញ ដែលកាលណោះលោកជាចាងហ្វាងកាសែតយុត្តិធម៌ មុននឹងចាប់ផ្តើមរៀបចំបង្កើតសមាគមអ្នកនិពន្ធខ្មែរជាថ្មីឡើងវិញ នៅថ្ងៃទី12 ខែមេសា ឆ្នាំ1993ដដែលនោះ។
ទន្ទឹមនឹងនេះ លោកក៏បានចាប់អាជីពជាសាស្ត្រាចារ្យអក្សរសាស្ត្រខ្មែរឡើងវិញផងដែរ នៅចន្លោះឆ្នាំ1993 ដល់ឆ្នាំ1995។ ស្របពេលជាមួយគ្នានោះលោកក៏បានបំពេញតួនាទីជាអ្នកបកប្រែភាសាឱ្យអ៊ុនតាក់ផងដែរ នៅក្នុងខេត្តបន្ទាយមានជ័យ បន្ថែមពីលើអាជីពរបស់លោកជាសាស្ត្រាចារ្យ និងចាងហ្វាងសារព័ត៌មាន។
លោកព្រឹទ្ធាចារ្យ យូ បូ បានបន្សល់ទុកស្នាដៃជាច្រើនក្នុងវិស័យអក្សរសាស្ត្រ និងការតែងនិពន្ធ តាមរយៈកាបណ្តុះបណ្តាលយុវជនខ្មែរជាច្រើន និងបង្កើតស្នាដៃនិពន្ធប្រកបដោយគុណតម្លៃ។ ស្នាដៃនិពន្ធរបស់លោកដែលមានការគាំទ្រច្រើនមានដូចជា៖
– រឿង មាគ៌ាសុខ
– រឿង បុរសឈើចាក់ធ្មេញ
– រឿង គ្រូពេទ្យអាយុ 190ឆ្នាំ
– រឿង នារីបាត់ខ្លូន
– រឿង ទេពធីតាកោះចេនឡា
– រឿង ដាវដោះក្រមុំ
– រឿង ក្រុមកុមារឃ្លោកទិព្វ
– រឿង ភ្លើងស្នេហ៍ភក្តី
– រឿង ង្វៀង ម៉ាញ់ត្វិន (ប្រលោមលោកបកប្រែពីភាសាវៀតណាមមកជាភាសាខ្មែរ)៕
