បច្ចុប្បន្នដោយសារមានការចូលរួមពីផ្នែកឯកជនប្រជាកសិករខ្មែរស្ទើរតែ90% បានប្រើប្រាស់គ្រឿងយន្តកសិកម្មក្នុងការជំរុញឱ្យប្រសើរឡើងនូវមុខរបរកសិកម្មរបស់ខ្លួនដែលត្រូវបានគេមើលឃើញថាកំពុងជួបប្រទះនូវបញ្ហាប្រឈមមួយចំនួនដូចជាការធ្លាក់ចុះកម្លាំងពលកម្ម ការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ និងឱនភាពដីបានធ្វើឱ្យវិស័យកសិកម្មមិនអាចឈានទៅសម្រេចបាន ឬប្រើឱ្យអស់លទ្ធភាពនូវសក្តានុពលរបស់ខ្លួនដែលមាន។
បញ្ហានេះអ្នកជំនាញក្នុងវិស័យកសិកម្មយល់ថា ការធ្វើទំនើបកម្មក្នុងវិស័យកសិកម្មនៅមិនទាន់លឿននៅឡើយទេ ដោយសារតែបញ្ហាក្បាលដីសម្រាប់ធ្វើកសិកម្មនៅមានទំហំតូច និងកម្សោយវិនិយោគលើការកសាងប្រព័ន្ធធារាសាស្ត្រ។ ការណ៍នេះទាមទារឱ្យមានការធ្វើទំនើបកម្មកាន់តែខ្លាំងឡើងថែមទៀតក្នុងវិស័យសំខាន់មួយនេះ។ នេះបើតាមការអះអាងរបស់រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងកសិកម្ម។
លោក វេង សាខុន រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងកសិកម្មបានថ្លែងថា វិស័យកសិកម្មបានប្រឈមនឹងបញ្ហាមួយចំនួន ដែលបានធ្វើឱ្យវិស័យនេះមិនអាចអភិវឌ្ឍទៅមុខលឿនបាន។ នេះបើយោងតាមព័ត៌មានដែលបានសរសេរលើគណនីហ្វេសប៊ុករបស់លោក។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖“កសិករមានក្បាលដីតូចៗសម្រាប់ធ្វើកសិកម្ម ហើយជាការត្រឹមត្រូវណាស់ ក្បាលដីតូចៗទាំងនោះមិនអនុញ្ញាតឱ្យពួកគាត់ប្រើប្រាស់គ្រឿងយន្តធំៗបានទេ។ គាត់មិនអាចទៅទិញត្រាក់ទ័រមួយ ឬម៉ាស៊ីនច្រូតមួយមកប្រើបានទេ អ៊ីចឹងគាត់មានតែប្រើសេវាជួលរបស់អស់ហ្នឹង ដែលនេះគឺជាការចូលរួមពីវិស័យឯកជន។
លោកបានថ្លែងបន្តថា ខណៈដែលកម្ពុជាប្រឹងប្រែងធ្វើទំនើបកម្មក្នុងវិស័យកសិកម្ម តែវិស័យនេះក៏នៅតែមានបញ្ហាប្រឈមមួយចំនួនផងដែរ ពាក់ព័ន្ធនឹងការកែច្នៃផលិតផលកសិកម្ម។ លោកបានបន្តទៀតថា កម្ពុជាមិនអាចពឹងតែពីការលក់ផលិតផលកសិកម្មរបស់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះទេ ព្រោះការលក់បានថ្លៃ ឬថោក អាស្រ័យទៅលើទីផ្សារអន្តរជាតិ។
លោក សម វិទូ នាយកប្រតិបត្តិនៃអង្គការសេដាក (CEDAC) បានផ្ដល់ទស្សនៈមួយចំនួនដែលអាចពន្លឿនការធ្វើទំនើបកម្មក្នុងវិស័យនេះបានលឿនជាងមុន និងធ្វើឱ្យវិស័យនេះ បានរីកដុះដាលបន្ថែមទៀតនោះគឺ៖
ទី1-ទាក់ទងនឹងចំណេះដឹង ការយល់ដឹងរបស់ប្រជាកសិករយើង។ ត្រូវបណ្តុះបណ្តាលគាត់ និងអប់រំពីការវិនិយោគវិស័យកសិកម្ម ដូចជាការស្ទូងស្រូវដោយម៉ាស៊ីនជាដើម“ចំណុចនេះឱ្យគាត់សម្លឹងមើលទៅប្រទេសជិតខាងដើម្បីថ្លឹងថ្លែងពីការធ្វើទំនើបកម្មលើវិស័យកសិកម្មនេះ ពីព្រោះពេលខ្លះវាអាចនាំមកនូវជោគជ័យ តែពេលខ្លះវាក៏មិននាំមកនូវជោគជ័យដែរ។ដោយហេតុថា ផលដែលទទួលបានពីការវិនិយោគនេះមិនសមនឹងតម្លៃដែលបានចំណាយ ឧទាហរណ៍ការធ្វើស្រូវដី 1ហិកតាដោយការប្រើត្រាក់ទ័រ វាខុសគ្នានឹងការភ្ជួរដោយគោ-ក្របី។
ទី2-ទាក់ទងនឹងផ្ទៃដី ភាគច្រើនប្រជាកសិករមានទំហំដីធ្វើកសិកម្មតូចៗ ហើយនៅដាច់ឆ្ងាយពីគ្នា។លោកបានបញ្ជាក់បន្ថែមថា៖ “ការប្តូរប្រព័ន្ធក្បាលដីហ្នឹង គឺសំខាន់ណាស់ដើម្បីឱ្យគាត់ប្រមូលដីហ្នឹងមកជិតគ្នាបើគាត់មានមួយហិកតា កុំឱ្យមានច្រើនស្រែពេក គឺមួយហិកតា នៅប្រមូលផ្តុំគ្នាតែមួយហិកតាហ្នឹង គឺជាការល្អដែលអាចឲ្យគាត់ធ្វើអីបានច្រើននៅលើផ្ទៃដីផ្តុំគ្នាហ្នឹង។
ទី3-ទាក់ទងនឹងភាពដែលអាចរកបាន រដ្ឋាភិបាលត្រូវជួយដល់កសិករនូវការនាំចូលនូវក្រមហ៊ុនដែលមានគ្រឿងចក្រដែលអាចជួលក្នុងតម្លៃទាបដើម្បីឱ្យកសិករចំណាយក្នុងការផលិតសមស្របមិនចំណាយដើមទុនធំពេក។
ទី4-ទាក់ទងនឹងការឧបត្ថម្ភធន រដ្ឋាភិបាលត្រូវជួយដល់កសិករដោយផ្តល់នូវដីសម្បទានសង្គមកិច្ច និងជួយជំរុញឱ្យមានការផ្តល់ឥណទាន ឬទុនកម្ចីដែលមានកម្រិតការប្រាក់ទាប ដែលអាចផ្តល់ឱកាសឱ្យកសិករមានទុនវិនិយោគលើដីកសិកម្មរបស់ពួកគេបាន៕
