នៅក្នុងដំណើរជីវិតនៃការសិក្សា មនុស្សម្នាក់ៗតែងតែចង់ក្លាយជាបុគ្គលដែលមានតម្លៃសម្រាប់មនុស្សទូទៅ ឬចង់ក្លាយជាមនុស្សដែលមានប្រយោជន៍សម្រាប់សាធារណជន។ ការបង្កើតស្នាដៃថ្មីលើការសិក្សាស្រាវជ្រាវ ឬការចងក្រងជាឯកសារសម្រាប់មនុស្សជំនាន់ថ្មីជារឿងសំខាន់មួយដែលរុញច្រានពួកគេឱ្យក្លាយជាមនុស្សដែលមានការទទួលស្គាល់ពីមនុស្សជុំវិញខ្លួន និងសង្គម។
លោកតាបណ្ឌិត កុល ផេង សាកលវិទ្យាធិការនៃសាកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្ត្រ បានលើកឡើងនៅក្នុងកម្មវិធីមាគ៌ាបុគ្គលឆ្នើមថា អ្នកសិក្សា ឬបុគ្គលដែលពូកែរក្សាទុកឯកសារសំខាន់ៗពីការរៀនសូត្រ គឺជាមនុស្សដែលអាចរកឃើញនូវប្រយោជន៍យ៉ាងច្រើនសម្រាប់ខ្លួនឯង។ អ្នកចូលចិត្តសន្សំឯកសារ ក៏ជាអ្នកដែលចូលចិត្តកត់ត្រានូវអ្វីដែលខ្លួនបានរៀនសូត្រទុកដែរ ហេតុនេះនៅពេលដែលពួកគេចងក្រងឯកសារសំខាន់ៗទាំងអស់នោះចូលគ្នា ពួកគេនឹងអាចបង្កើតស្នាដៃថ្មីមួយ ឬកម្រងឯកសារមួយសម្រាប់ជាការសិក្សារៀនសូត្រខ្លួនឯង និងសម្រាប់មនុស្សជាច្រើនផ្សេងទៀតដែលកំពុងត្រូវការប្រភពឯកសារសម្រាប់ស្រាវជ្រាវផងដែរ។
លោកតាបណ្ឌិត កុល ផេង បានមានប្រសាសន៍ថា ៖ “អ្នករៀនដែលល្អ គេតែងតែកត់ទុកនូវអ្វីដែលគេបានឃើញ បានឮ ឬបានដឹងពីគ្រប់មជ្ឈដ្ឋាន។ ប្រភពចំណេះដឹងទាំងអស់នោះ នៅពេលដែលយើងកត់ទុកបានច្រើន វានឹងក្លាយជារបស់មានតម្លៃ។
អ្នកស្រាវជ្រាវ អ្នកនិពន្ធ និងរៀបរៀងសទ្ទានុក្រមពាក្យខ្មែរទំនើប លោក ឈិន សីហា បានលើកឡើងថា ការរក្សាទុកឯកសារគឺជារឿងសំខាន់ខ្លាំងណាស់សម្រាប់អ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវ ព្រោះថា នៅលើពិភពលោកយើងនេះមានឯកសារច្រើនរាប់មិនអស់ តែមិនប្រាកដថាឯកសារ មានតម្លៃទាំងអស់នោះទេ។ ហេតុនេះសម្រាប់អ្នកស្រាវជ្រាវគេតែងតែដកស្រង់យកចំណុចដែលគេត្រូវការទុកទាំងអស់ បន្ទាប់មកទើបគេចែកបណ្តុំឯកសារនោះជាប្រភេទទៅតាមជំនាញនីមួយៗ។
លោក ឈិន សីហា បាននិយាយថា៖ “ការបែងចែកប្រភពឯកសារជាផ្នែកៗឱ្យមានសណ្តាប់ធ្នាប់មានប្រយោជន៍ខ្លាំងណាស់ ព្រោះវាធ្វើឱ្យយើងមានភាពងាយស្រួលក្នុងការស្វែងរក និងយកមកអាន ហើយវាក៏អាចក្លាយជាប្រភពទុនសម្រាប់ចងក្រងឱ្យក្លាយជាបណ្តុំឯកសារសម្រាប់មនុស្សទូទៅផងដែរ។
លោក សីហា បានលើកឡើងផងដែរថា ឯកសារមួយចំនួនដែលយើងគិតថាល្អ យើងក៏ចាំបាច់ត្រូវរក្សាវាទុកផងដែរ ព្រោះថ្ងៃណាមួយវាអាចក្លាយជាទិន្នន័យ ឬចំណុចដែលត្រូវការជាក់ជាមិនខាន។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ទិន្នន័យចាស់ៗដែលមាននៅក្នុងដៃអាចជាប្រភពយ៉ាងសំខាន់មួយក្នុងការធ្វើជាឯកសារយោង ភ័ស្តុតាង ឬអាចធ្វើជាប្រភពនៃឯកសារសម្រាប់ប្រៀបធៀបជាមួយនឹងស្ថានភាពជាក់ស្តែងដែលកើតមាននៅថ្ងៃណាមួយ។ គ្រប់ការវិភាគ និងការសរសេរចេញជាឯកសារថ្មី គឺត្រូវការបំផុតនូវឯកសារចាស់ៗដែលមាននៅក្នុងដៃ។
អ្នកសិក្សាដែលស្រឡាញ់ការស្រាវជ្រាវ លោក សោម ចន្ទសុធា បានលើកឡើងថា សម្រាប់លោកជាអ្នកតស៊ូមតិ លោកតែងតែស្វែងរកប្រភពជាច្រើនសម្រាប់ធ្វើជាអំណះអំណាងនៅពេលជជែកពិភាក្សា ហើយពេលខ្លះប្រសិនបើគ្មានប្រភពឯកសារច្រើនទេនោះ យើងអាចនឹងមានការលំបាកក្នុងការដកស្រង់យកប្រភពដែលគួរទុកចិត្តបាន ហើយមានការលំបាកក្នុងការស្វែងរកចំណុចគាំទ្រឱ្យបានទូលំទូលាយ។ ហេតុនេះលោកតែងតែរក្សាទុកនូវឯកសារទាំងអស់ដែលលោកបានជួបប្រសិនបើលោកគិតថា វាមានតម្លៃគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការប្រើប្រាស់លើការនិយាយជាសាធារណៈ។
លោក សោម ចន្ទសុធា បាននិយាយថា៖ “មិនថាព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មាន ឬប្រភពព័ត៌មានជា PDF នោះទេ ខ្ញុំតែងតែរក្សាទុកជានិច្ចនៅតាមផ្នែកសំខាន់ៗព្រោះជាចំណុចខ្លាំងដែលពេលខ្លះយើងមាន តែអ្នកដទៃទៀតមិនប្រាកដថាមាននោះទេ។
លោក សុធា បានលើកឡើងផងដែរថា ប្រភពព័ត៌មានពិតជាសំខាន់ខ្លាំងណាស់ សម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា ព្រោះកាលណាយើងមានព័ត៌មានច្បាស់លាស់ យើងអាចមានមូលដ្ឋាននៃគំនិតល្អក្នុងការប្រើប្រាស់តាមគ្រប់លក្ខខណ្ឌ៕
