ជារៀងរាល់ឆ្នាំប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរយើងដែលជាប់សែស្រឡាយជាកូនចិននៅកម្ពុជា តែងតែនាំគ្នាប្រារព្ធពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីតាមប្រពៃណីចិនមិនដែរខានឡើយ ប៉ុន្តែអ្នកខ្លះធ្វើទៅតាមទម្លាប់ដែលដូនតាកុងម៉ាធ្វើតៗគ្នា ដោយមិនសូវយល់ពីអត្ថន័យនៃបុណ្យចូលឆ្នាំចិននេះប៉ុន្មានឡើយ។
បុណ្យចូលឆ្នាំចិនឬហៅម្យ៉ាងទៀតថា «បុណ្យនានិទាឃរដូវ» គឺជាថ្ងៃឈប់សម្រាកដ៏សំខាន់បំផុតសម្រាប់ជនជាតិចិន។ មានប្រជាជនមួយចំនួន ជាពិសេសជនជាតិចិននៅក្រៅប្រទេស បានហៅពិធីបុណ្យនេះថា បុណ្យចូលឆ្នាំចន្ទគតិថ្មី។ តាមប្រពៃណី ពិធីបុណ្យនេះចាប់ផ្ដើមនៅថ្ងៃទី1 នៃខែទី1តាមចន្ទគតិ ក្នុងប្រតិទិនចិន ហើយបញ្ចប់ទៅវិញ នៅថ្ងៃទី15 ដែលគេហៅថ្ងៃនេះថា ពិធីបុណ្យបង្ហោះគោម។ ពេលល្ងាច នៅថ្ងៃបុណ្យចូលឆ្នាំចិនគេឱ្យឈ្មោះថា ជូស៊ី។ ពាក្យនេះមានន័យថា ពេលល្ងាចឆ្លងឆ្នាំ។
ប្រតិទិនចិនតាមចន្ទគតិ និងសុរិយគតិ គឺជាគោលមួយសម្រាប់កំណត់កាលបរិច្ឆេទនៃពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំចិន។ ប្រតិទិននេះ ក៏ត្រូវបានប្រើនៅក្នុងប្រទេសដែលយល់ព្រមទទួល ឬក៏បានទទួលឥទ្ធិពលពីវប្បធម៌នៃជនជាតិហាន (ជាពិសេសប្រជាជនតៃវ៉ាន់, ជនជាតិកូរ៉េ, ជនជាតិជប៉ុន និងជនជាតិយួន)។
យោងទៅតាមរឿងនិទាន និងរឿងព្រេង ការចាប់ផ្ដើមនៃពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំចិន បានផ្ដើមឡើងជាមួយការវាយប្រយុទ្ធប្រឆាំងជាមួយសត្វក្នុងទេវកថា ដែលមានឈ្មោះថា នៀន មានន័យថា “ឆ្នាំ” ជាភាសាចិន។ នៅថ្ងៃទី1 ក្នុងឆ្នាំថ្មី នៀន បានមកកាប់សម្លាប់ពួកបសុសត្វ សូម្បីតែអ្នកភូមិក៏ដោយ ជាពិសេសគឺពួកក្មេង។ ដើម្បីការពារខ្លួន ពួកអ្នកភូមិបានដាក់ចំណីអាហារនៅមុខផ្ទះរបស់ពួកគេជារៀងរាល់ដើមឆ្នាំ។ គេមានជំនឿថា បន្ទាប់ពី នៀន បានស៊ីចំណីអាហារ ដែលពួកគេដាក់ឱ្យរួចហើយ វានឹងមិនធ្វើបាប ឬកាប់សម្លាប់ប្រជាជនទៀតទេ។ គ្រាមួយ អ្នកភូមិបានឃើញ នៀន មានភាពភ័យខ្លាច ជាមួយនឹងក្មេងៗ ដែលស្លៀកពាក់ពណ៌ក្រហម រួចហើយអ្នកភូមិក៏នាំគ្នាយល់ថា នៀន ខ្លាចពណ៌ក្រហម។ ហេតុនេះហើយ នៅពេលដែលឆ្នាំថ្មីមកដល់ អ្នកភូមិនាំគ្នាបំពាក់គោមពណ៌ក្រហម និងបិតក្រដាសពណ៌ក្រហមនៅតាមទ្វារ និងបង្អួចផ្ទះរៀងៗខ្លួន។
អ្នកភូមិក៏បានប្រើផាវ ដើម្បីបណ្ដេញ នៀន ឱ្យទៅឆ្ងាយពីភូមិរបស់ពួកគេផងដែរ។ បន្ទាប់ពីពេលនោះមក នៀន ពុំបានមកក្នុងភូមិម្ដងទៀតឡើយ។នៅចុងក្រោយ ហុងជុនឡាវស៊ូ ជាព្រះសង្ឃសាសនាតាវបុរាណម្នាក់ បានចាប់សត្វ នៀន នោះ។ សត្វ នៀន ក៏ខ្លាចទៅជាយានជំនិះ របស់ព្រះសង្ឃហុងជុនឡាវស៊ូ ទៅ។
អំពីជំនឿផ្សេងៗរបស់បងប្អូនជនជាតិចិនក្នុងថ្ងៃចូលឆ្នាំចិន
ក្នុងពីធីបុណ្យចូលឆ្នាំចិន ឬក៏ពីធីផ្សេងៗជាជំនឿរបស់បងប្អូនជាប់សែស្រឡាយចិន មានការគោរពប្រណិប័តនូវជំនឿផ្សេងៗជាច្រើនក្នុងនោះមានការបិទយ័ន្តនៅមុខផ្ទះ ក្នុងផ្ទះ មានការដុតផាវ មានការលោតម៉ុងសាយ មានការសែនព្រេន មានការដុតក្រដាស ដុតធូបនៅព្រះវិហារ ការនាំយកអំពៅខ្មៅ និងស្លឹកមៀន និងការតាំងផ្កាអង្គាសីលក្នុងផ្ទះជាដើម ។ល។
ជំនឿ និងតំណមក្នុងថ្ងៃបុណ្យចូលឆ្នាំចិន
តាមប្រវត្តិសាស្ត្រចិន មានជំនឿលើការគោរពបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីនេះយ៉ាងខ្លាំង។ គេមានតំណមជាច្រើននៅក្នុងអំឡុងចូលឆ្នាំ3ថ្ងៃនេះ ជាពិសេសថ្ងៃទី1 ឫហៅថា ថ្ងៃឈឺអុិច។ ក្នុងរយ:ពេល3ថ្ងៃនេះ គេចាត់ទុកជាថ្ងៃពិសេសបំផុតដែលមិនត្រូវធ្វើអ្វីល្អក់កកនាំឱ្យប៉ះពាល់ដល់មង្គល ឬដល់ឆ្នាំថ្មីឡើយ។ គេត្រូវធ្វើឱ្យសប្បាយនាំសិរីសួស្តីចូលខ្លួន និងក្រុមគ្រួសារ។
តំណមយំ
ក្នុងអំឡុងបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីជនជាតិចិនមានតំណមមិនឱ្យកើតរឿងយំសោកសៅនោះទេ ពីព្រោះវាអាចនាំមកនូវរឿងអពមង្គលដល់ឆ្នាំថ្មីរហូតពេញមួយឆ្នាំ។ តំណមនេះសូម្បីតែកូនចៅដែលរឹងរូសក៏ឪពុកម្តាយ ឬមនុស្សចាស់មិនវាយប្រៀនប្រដៅដែរ គឺអត់ទ្រាំរហូតចប់បុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីសិន។
តែងខ្លួនស្អាតៗតែមិនគួរកក់សក់
ការស្លៀកពាក់ខោអាវថ្មី និងតែងខ្លួនស្អាតបាទជារឿងសំខាន់បំផុតសម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូបក្នុងថ្ងៃទទួលឆ្នាំថ្មី។ ទោះបីយ៉ាងណាក្នុងអំឡុងពេលនេះ គេមានតំណមមួយគឺហាមកក់សក់ ប៉ុន្តែកន្លែងដទៃៗទៀតអាចធ្វើការសម្អាតបានធម្មតា ពីព្រោះថា ការកក់សក់គេមានជំនឿថាហាក់បីដូចជាការលាងជម្រះជោគសំណាងចេញពីខ្លួនដូច្នោះដែរ។ ចំពោះសម្លៀកបំពាក់ពណ៌ក្រហមជាទីពេញនិយមបំផុត ដែលគេប្រើសម្រាប់ស្លៀកពាក់ក្នុងអំឡុងចូលឆ្នាំចិន។ ពណ៌នេះគេចាត់ទុកជាពណ៌ងូវហេងនាំជោគលាភ និងសិរីសួស្តី។ សម្រាប់ក្មេងៗ ឬមនុស្សនៅលីវ គេតែងឱ្យអាំងប៉ាវ ដែលជាកញ្ចប់លុយពណ៌ក្រហម ព្រមទាំងក្រដាសប្រាក់ថ្មីៗ ដើម្បីទទួលជោគលាភសម្រាប់ឆ្នាំថ្មីផងដែរ។
ហាមចូលបន្ទប់របស់អ្នកដទៃ
ការចូលទៅរកនរណាម្នាក់ក្នុងបន្ទប់ដេករបស់គេក្នុងថ្ងែបុណ្យចូលឆ្នាំចិន ចាត់ទុកថាជាជោគសំណាងអាក្រក់។ ដូច្នេះទោះបីអ្នកមានរោគជំងឺដែលត្រូវចូលទៅសួរសុខទុក្ខ ក៏ចាំបាច់ត្រូវចេញមកអង្គុយក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវដែរ។ មិនគួរប្រើកាំបិត ឬកន្ត្រៃក្នុងថ្ងៃបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីនោះទេ ព្រោះគេមានជំនឿថា នេះជាការកាត់ជោគលាភ ហើយបើមានមុតដៃជើងផង គឺកាន់តែជួបរឿងអាក្រក់ថែមទៀត។
មិនឱ្យបែកចាន ឬកែវ
ក្នុងថ្ងៃនេះគេមានការប្រយ័ត្នប្រយែងចំពោះការកាន់ចាន ឬកែវខ្លាំងណាស់ ព្រោះបើមានបង្កឱ្យប្រេះស្រាំ ឬធ្លាក់ បែកជាការនាំឱ្យបាត់បង់ជោគលាភ ហើយជីវិតក្នុងឆ្នាំនោះនឹងជួបតែរឿងប្រេះឆាពុំសូវមានសេចក្តីសុខឡើយ៕
