ធ្វើការជាភ្នាក់ងារទិញ លក់អចលនទ្រព្យ ជួនកាលមានឱកាសទទួលបានជោគជ័យ ប៉ុន្តែក៏មានមួយចំនួនមិនមានឱកាស ក៏ដូចជាកង្វះសមត្ថភាពក្នុងការប្រកួតប្រជែង ហើយក៏បរាជ័យនៅលើអាជីពរបស់ខ្លួនទៅវិញ។ ចង់ដឹងថា តើកាលពី20ឆ្នាំមុន មុខរបររកស៊ីលើវិស័យអចលនទ្រព្យ មានភាពងាយស្រួល ឬលំបាកយ៉ាងណានោះ អ្នកយកព័ត៌មាននៃកាសែត ឡារ៉ែន ពាណិជ្ជ បានជួបសម្ភាសន៍ជាមួយ លោកឧកញ៉ា ចេង ខេង អគ្គនាយកក្រុមហ៊ុនអចលនទ្រព្យកម្ពុជា CPL ដែលជាក្រុមហ៊ុនអចលនទ្រព្យបង្កើតឡើងដំបូងគេនៅកម្ពុជា ដើម្បីចែករំលែកបទពិសោធ និងចំណេះដឹងជូនដល់អ្នករកស៊ីខាងវិស័យអចលនទ្រព្យ ក៏ដូចជាអ្នកអានឱ្យបានដឹង។
លោកឧកញ៉ា បានមានប្រសាសន៍ថា ការងាររកទទួលទានផ្នែកអចលនទ្រព្យបើប្រៀបធៀបកាលពីមុន និងពេលបច្ចុប្បន្នគឺវាមានភាពងាយស្រួល និងលំបាកប្រហាក់ប្រហែលគ្នា។ រំលឹកទៅដល់បទពិសោធកាលពី20ឆ្នាំមុន ឃើញថារបរផ្នែកនេះមានភាពទូលំទូលាយ ពោលគឺមិនសូវមានការប្រកួតប្រជែងដូចពេលនេះទេ ដោយសារពេលនោះប្រទេសកម្ពុជាទើបនឹងចាប់ផ្តើមដំបូងលើការវិនិយោគវិស័យដីធ្លី។
នៅពេលនោះមានក្រុមហ៊ុនចំនួន2 បានបង្កើតឡើងដំបូងគេ គឺក្រុមហ៊ុនអចលនទ្រព្យ CPL និងក្រុមហ៊ុនអចលនទ្រព្យ King Group ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្នក្រុមហ៊ុន King Group បានបាត់ឈ្មោះទៅហើយ នៅសល់តែក្រុមហ៊ុន CPL ដែលរស់រានមានជីវិតមកទល់សព្វថ្ងៃ ហើយអាចនិយាយបានថាជាក្រុមហ៊ុនមានវ័យចំណាស់ជាងគេ និងជាក្រុមហ៊ុននាំមុខគេនៅក្នុងឧស្សាហកម្មដីធ្លីនៅកម្ពុជាផងដែរ។ លោកឧកញ៉ាបន្តថា សម័យកាលដំបូងនោះភ្នាក់ងារអចលនទ្រព្យ រួមនឹងប្រជាពលរដ្ឋជាម្ចាស់ដីឬម្ចាស់ផ្ទះ មិនសូវយល់ដឹងពីច្បាប់ទម្លាប់និងមិនសូវ
មានក្រមសីលធម៌ក្នុងការនិយាយស្តីនោះទេ ដោយភាគច្រើននិយាយភាសាសាមញ្ញ “អញ ឬឯង” ហើយក៏មិនបានដឹងតម្លៃនៃកម្រៃជើងសារនោះដែរ។ កម្រៃជើងសារ ក្នុងការលក់អចលនទ្រព្យនាពេលនោះ គឺផ្តល់ជូនអាស្រ័យទៅលើការចរចាផ្ទាល់មាត់ ដោយមិនដូចពេលបច្ចុប្បន្នដែលកំណត់យក 3%នៃតម្លៃដី ឬផ្ទះដែលលក់ចេញទៅឱ្យអតិថិជននោះទេ ហើយសម័យនោះដែរ ម្ចាស់ផ្ទះ ឬម្ចាស់ដីមិនសូវគោរពពាក្យសំដីរបស់ខ្លួននោះទេ ជួនកាលមុនលក់បានសន្យាថា ផ្តល់កម្រៃជើងសារឱ្យ3% លុះពេលលក់ដាច់បែរជាថាឱ្យតែ1.5%វិញ ជួនកាលដល់ពេលទៅយកប្រាក់ឱ្យតែ1% វិញក៏មានដែរ។
អគ្គនាយកក្រុមហ៊ុនអចលនទ្រព្យកម្ពុជា CPL បានបន្តថា ទោះជាការនិយាយស្តីនៅសម័យនោះមនុស្សមិនសូវមានក្រមសីលធម៌ក៏ដោយ តែដោយសារចង់ជោគជ័យលើអាជីពនេះ លោកតែងតែជម្នះគ្រប់យ៉ាង សំខាន់ឱ្យតែលក់ដី លក់ផ្ទះ ឬជួលផ្ទះឱ្យអតិថិជនបានជោគជ័យ។ ក្រោយមកក៏មានជនបរទេសជាច្រើនបានចូលមកធ្វើការ និងខ្លះទៀតបានមករកស៊ីដីធ្លីនៅកម្ពុជា ដោយនាំមកទាំងចំណេះដឹង និងបទពិសោធពីក្រៅស្រុកមកចែករំលែកដល់ភ្នាក់ងារអចលនទ្រព្យក្នុងស្រុកយើង។ ពួកគាត់ប្រាប់ថា នៅប្រទេសគេពេលជួលផ្ទះបាន គេឱ្យកម្រៃជើងសារមួយខែ បើលក់ផ្ទះ ឬដីបានគេផ្តល់ជូន3% ហើយជួនកាលក្រុមហ៊ុនខ្លះគេយកកម្រៃជើងសារទាំងអ្នកលក់ និងអ្នកទិញផងក៏មាន។ ក្រោយមកទើបយើងនិយាយតម្លៃកម្រៃជើងសារប្រាប់ទៅម្ចាស់ផ្ទះ ឬម្ចាស់ដី ដោយអ្នកខ្លះយល់ព្រមហើយអ្នកខ្លះទៀតក៏មិនយល់ព្រម ព្រោះពួកគាត់គិតថា ការផ្តល់ជូនកម្រៃជើងសារដល់ភ្នាក់ងារនោះមានចំនួនច្រើនពេក តែយើងប្រាប់គាត់វិញថា ភ្នាក់ងារអចលនទ្រព្យធ្វើការមិនមានប្រាក់ខែ ហើយទោះជាផ្តល់ឱ្យប្រាក់កម្រៃជើងសារច្រើន ប៉ុន្តែប្រាក់ដែលយើងទាក់ទងឈ្មួញមកទិញក៏ច្រើនដែរ ធ្វើឱ្យការជជែកដេញដោលឈានដល់ការយល់ចិត្តគ្នាបន្តិចម្តងៗ និងមានភាពប្រសើររហូតទល់សព្វថ្ងៃ។
សម្រាប់បទពិសោធរបស់ លោកឧកញ៉ា ចេង ខេង វិញ មិនមានការកំណត់យកប្រាក់កម្រៃជើងសារពីអ្នកទិញទេ កម្រៃជើងសារជាទូទៅគឺបានពីអ្នកលក់ប៉ុន្តែក៏មានអ្នកទិញខ្លះធ្លាប់បានផ្តល់ប្រាក់កម្រៃជើងសារនេះម្តងម្កាលឱ្យភ្នាក់ងាររបស់លោកដែរ ដោយសារភ្ញៀវខ្លះគេមានលុយ គេចង់បានទីតាំងដីមួយកន្លែងប្រញាប់ ដើម្បីយកទៅសាងសង់ផ្ទះ ឬទុកលក់បន្តបានប្រាក់ចំណេញច្រើន។
សព្វថ្ងៃភ្នាក់ងារអចលនទ្រព្យ និងអតិថិជនមានការយល់ចិត្តគ្នាកាន់តែច្រើនឡើងៗ ហើយក៏មានការគោរពពាក្យសម្តីគ្នាទៅវិញទៅមក រហូតឈានដល់មានការចុះហត្ថលេខាព្រមព្រៀងគ្នាជាមុន មុននឹងឈានដល់ការចាប់ផ្តើមនាំអតិថិជនទៅទិញអចលនទ្រព្យរបស់គាត់ រហូតដល់មានការកំណត់ដោយច្បាប់ត្រឹមត្រូវដែលធ្វើឱ្យយើងមានមោទនភាពចំពោះកិច្ចប្រឹងប្រែងរបស់ភ្នាក់ងារអចលនទ្រព្យរបស់យើង។
ដោយសារមុខរបរដីធ្លីនេះមានភាពងាយស្រួលក្នុងការធ្វើ អាចនិយាយបានថា បុគ្គលិកក្រុមហ៊ុនដែលមានបទពិសោធនាំភ្ញៀវទិញ លក់ ឬជួល ពេលដែលឈប់ធ្វើការ ក៏អាចមានសមត្ថភាពក្នុងការបើករកស៊ីដោយខ្លួនឯងបានដែរ សំខាន់ឱ្យតែមានទំនាក់ទំនងស្គាល់ភ្ញៀវច្រើន និងមានព័ត៌មានអចលនទ្រព្យច្រើន គឺអាចធ្វើបានហើយ ដូច្នេះទើបបច្ចុប្បន្នយើងឃើញថាក្រុមហ៊ុនក៏ដូចជាភ្នាក់ងារអចលនទ្រព្យបានបង្កើតឡើងច្រើននៅកម្ពុជា ទាំងក្រុមហ៊ុនក្នុងស្រុក និងក្រៅស្រុក។
លោកឧកញ៉ាបញ្ជាក់ថា ទោះជាមានក្រុមហ៊ុន ក៏ភ្នាក់ងារអចលនទ្រព្យច្រើនយ៉ាងណាក៏ដោយ ប៉ុន្តែវាពិបាកឈានទៅរកភាពជោគជ័យណាស់ បើសិនជាមិនមានដើមទុនគ្រប់គ្រាន់ ក៏ដូចជាខ្វះភាពជឿជាក់ ទាំងការផ្តល់ទំនុកចិត្ត និងភាពស្មោះត្រង់នៅមានកម្រិត។ ដូច្នេះក្រុមហ៊ុនអចលនទ្រព្យទាំងឡាយ ត្រូវតែខិតខំប្រឹងប្រែងកសាងទំនុកចិត្តទៅដល់អតិថិជនឱ្យបានច្រើន ទើបអាចទទួលបានជោគជ័យនៅលើទីផ្សារ៕
