ទីភ្នាក់ងារអវកាសអាម៉េរិក (ណាសា-NASA) កាលពីថ្ងៃទី 02 ឧសភា បានចែករំលែកវីដេអូមួយស្ដីពីបណ្ដាប្រហោងខ្មៅខ្នាតយក្សដែលមានម៉ាសធំជាងព្រះអាទិត្យចាប់ពី 100,000 ដងដល់ 66 ពាន់លានដង។
ព្រះអាទិត្យគឺជាវត្ថុតែមួយគត់នៅក្នុងទិដ្ឋភាពដំបូង ហើយវាតូចទៅៗនៅពេលកាមេរ៉ាថយក្រោយឆ្ងាយទៅៗ។ ប្រហោងខ្មៅធំជាងម៉ាសព្រះអាទិត្យ 100,000 ដង ស្ថិតក្នុងកាឡាក់ស៊ី J1601 មានស្រមោលកណ្ដាលតូចជាងព្រះអាទិត្យ។
ស៊ុមទិដ្ឋភាពបន្តគឺជាគន្លងគោចររបស់ភពពុធ (Mercury)។ ប្រហោងខ្មៅនៅកណ្ដាលកាឡាក់ស៊ី Circinus មានម៉ាសធំជាងព្រះអាទិត្យមួយលានដង។
បន្ទាប់មកគឺជាគន្លងគោចររបស់ផែនដី។ ប្រហោងខ្មៅនៅកណ្ដាលកាឡាក់ស៊ី M32 ដែលជាកាឡាក់ស៊ីរណបរបស់កាឡាក់ស៊ី Andromeda មានម៉ាសធំជាងព្រះអាទិត្យពីរលានដង។
ប្រហោងខ្មៅ Sagittarius A* នៅកណ្ដាលកាឡាក់ស៊ីមីលគីវ៉េ មានម៉ាសធំជាងបួនលានដង ធៀបនឹងម៉ាសព្រះអាទិត្យ។
កាឡាក់ស៊ី NGC 7727 មានប្រហោងខ្មៅធំៗចំនួនពីរ ក្នុងនោះ ប្រហោងខ្មៅតូចជាងគេមានម៉ាសធំជាងព្រះអាទិត្យ 6 លានដង។
វីដេអូបង្ហាញពីទំហំរបស់ប្រហោងខ្មៅ (Black Hole) ខ្នាតយក្សនៅក្នុងចក្រវាលដែលមនុស្សបានរកឃើញ
តមកទៀត យើងហោះឆ្លងកាត់គន្លងគោចររបស់ភពព្រហស្បតិ៍ (Jupiter), ភពណេបទូន (Neptune) និងខ្សែក្រវាត់អាចម៍ផ្កាយ (Kuiper)។ បន្ទាប់មកគឺជាប្រហោងខ្មៅដែលធំជាងគេរបស់ NGC 7727 ដែលធំជាង 150 លានដងធៀបនឹងម៉ាសព្រះអាទិត្យ។
ចំណែកប្រហោងខ្មៅរបស់កាឡាក់ស៊ី Andromeda អាចមានម៉ាសធ្ងន់ជាងព្រះអាទិត្យ 140 លានដង។ កាឡាក់ស៊ី Cygnus A មានប្រហោងខ្មៅដែលធំជាង 2.5 ពាន់លានដងធៀបនឹងម៉ាសព្រះអាទិត្យ។
ពេលនេះយើងនឹងហោះឆ្លងកាត់ពពកផ្កាយដុះកន្ទុយដែលព័ទ្ធជុំវិញប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ (Oort cloud)។ ប្រហោងខ្មៅ M87 ដែលធ្ងន់ជាងម៉ាសព្រះអាទិត្យ 5.4 ពាន់លានដងគឺជាប្រហោងខ្មៅដំបូងគេដែលត្រូវបានថតដោយផ្ទាល់។
ប្រហោងខ្មៅ TON 618 ស្ថិតក្នុងកាឡាក់ស៊ីមួយដែលនៅឆ្ងាយសែនឆ្ងាយ រហូតដល់ពន្លឺរបស់វាត្រូវការពេល 10 ពាន់លានឆ្នាំទើបមកដល់ផែនដី។ ដោយមានម៉ាសធំជាង 66 ពាន់លានដងនៃម៉ាសព្រះអាទិត្យ TON 618 គឺជាប្រហោងខ្មៅធំបំផុតដែលមនុស្សធ្លាប់បានរកឃើញនៅក្នុងចក្រវាលដែលអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រអាចសង្កេតឃើញ។
