ការប្រើអំពើហិង្សាលើកុមារជារឿងដែលពិភពលោកកំពុងយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងបំផុត ព្រោះថា កុមារជាធនធានដែលមានសារៈសំខាន់បំផុតសម្រាប់កំណត់អនាគតរបស់ពិភពលោក។
ទម្លាប់នៃការប្រើប្រាស់ហិង្សាដើម្បីអប់រំកុមារ រួមទាំងសកម្មភាពផ្សេងៗជាច្រើនទៀត ដែលត្រូវបានគេមើលឃើញថាសុទ្ធសឹងជារូបភាពអំពើហិង្សាដែលអាណាព្យាបាលភាគច្រើនបានធ្វើដោយមិនដឹងខ្លួន។ សកម្មភាពទាំងអស់នេះត្រូវបានគេមើលឃើញថា អាចបណ្តាលឱ្យកុមារត្រូវស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបាក់ស្បាត បាត់បង់ការចងចាំ រួមទាំងប៉ះពាល់ដល់ការរីកលូតលាស់នៃគំនិតប្រាជ្ញារបស់កុមារថែមទៀតផង។
យោងតាមទិន្នន័យរបស់អង្គការទស្សនៈពិភពលោក World Vision បានបង្ហាញថា កុមារប្រមាណជាង 1ពាន់លាននាក់លើពិភពលោកបានទទួលរងនូវអំពើហិង្សាជារៀងរាល់ឆ្នាំ ហើយក្នុងចំណោមកុមារដែលទទួលរងនូវអំពើហិង្សាទាំងអស់នោះ ត្រូវបានគេរកឃើញថា ស្ថិតនៅក្នុងទ្វីបអាស៊ីច្រើនជាងគេ។
អង្គការដដែលបានបង្ហាញផងដែរថា កុមារប្រមាណជាង 77.7លាននាក់នៅតំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក ដែលក្នុងនោះមានកម្ពុជាផងដែរ បានទទួលរងគ្រោះពីការរំលោភបំពានលើកម្លាំងពលកម្ម។
ការទប់ស្កាត់អំពើហិង្សាត្រូវបានស្ថាប័នរដ្ឋ ឯកជន រួមទាំងអង្គការសង្គមស៊ីវិលផង ព្យាយាមគ្រប់លទ្ធភាពដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាបង្ហាញពីផលប៉ះពាល់នៃកត្តាអវិជ្ជមានទាំងនេះដល់អាណាព្យាបាលភាគច្រើនឱ្យបានដឹង តែទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ក៏គេសង្កេតឃើញថា នៅតំបន់ដាច់ស្រយាល ជាពិសេសតំបន់ដែលប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយមិនអាចទៅដល់នៅតែប្រឈមនឹងបញ្ហាអំពើហិង្សាលើកុមារច្រើននៅឡើយ។ ផ្ទុយមកវិញ នៅតំបន់ប្រជុំជន ចាប់ផ្តើមមានស្ថានភាពប្រសើរឡើងច្រើន ព្រោះមនុស្សចាប់ផ្តើមយល់ដឹងពីផលវិបាកនៃការប្រើប្រាស់អំពើហិង្សាលើកុមារ រួមទាំងយល់ដឹងផងដែរនូវវិធីសាស្ត្រដើម្បីបញ្ចៀសអំពើហិង្សាលើពួកគេ៕
