Category: សុខភាព

  • ថ្ងៃ​ក្ដៅ​យ៉ាង​ហ្នឹងហើយ នៅ​ខ្វះ​វីតាមីន D ទៀត​ឬ?

    ថ្ងៃ​ក្ដៅ​យ៉ាង​ហ្នឹងហើយ នៅ​ខ្វះ​វីតាមីន D ទៀត​ឬ?

    ក. នែ បើ​យើង​ខ្វះ​វីតាមីន D ត្រូវធ្វើ​យ៉ាងម៉េច​ទៅ?
    ខ. ខ្វះ​វីតាមីន​អី ក៏​ទិញ​វីតាមីន​ហ្នឹង​មក​ញ៉ាំ​ទៅ មាន​លក់​ម៉ា​គំនរ
    គ. ធ្លាប់​ឮ​គេ​ប្រាប់ថា ជំងឺ​ពុក​ឆ្អឹង​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​វីតាមីន D ណា៎…
    ខ. មែន​ហ្អេ៎? វា​អត់​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​កាល់ស្យូម​សោះ…
    គ. វីតាមីន Dហ្អេ៎? វា​មាននៅ​ក្នុង​ពន្លឺ​ថ្ងៃ​ហ្នឹង​ណា៎…
    ខ. ស្រុក​យើង​ថ្ងៃ​ក្ដៅ​យ៉ាងហ្នឹង មិន​ខ្វះ​វីតាមីន D ទេ

    តាមរយៈ​បទ​សន្ទនា​ខាងលើ វេជ្ជបណ្ឌិត​ជំនាញ និង​ជា​អ្នកធ្វើ​ការវិភាគ​រឿង​វីតាមីន D បាន​ប្រាប់ថា មនុស្ស​ជាច្រើន​ខ្វះ​ចំណេះដឹង​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​វីតាមីន D ឬ​បើទោះជា​ដឹង និង​ដឹង​យ៉ាងច្បាស់​ពី​ភាព​សំខាន់​របស់​វីតាមីន D មែន តែ​បែរជា​យល់ច្រឡំ​ថា យើង​រស់នៅក្នុង​ប្រទេស​ក្ដៅ នឹង​បានទទួល​ពន្លឺ​ថ្ងៃ​យ៉ាង​បរិបូ​ណ៍​សម្រាប់​រាងកាយ​ក្នុងការ​សាង​វីតាមីន D យ៉ាង​គ្រប់គ្រាន់​ហើយ។

    តាមរយៈ​ការស្រាវជ្រាវ​បាន​រកឃើញថា ប្រជាជន​ដែល​រស់នៅក្នុង​តំបន់​ទីក្រុង​មាន​សភាវ​ខ្វះ​វីតាមីន D ច្រើនណាស់ ដោយ​មនុស្ស​ចាស់​អាយុ 60ឆ្នាំ​ឡើង​ខ្វះ​វីតាមីន D មាន​ប្រមាណ​ជា 65% ក្រុមមនុស្ស​ក្នុង​វ័យ​លែងមាន​បុត្រ 60% ក្រុម​ស្ត្រី​ដែល​អស់​វដ្ត​រដូវ​មាន​ច្រើន​ដល់​ទៅ 80% ជាហេតុ​ធ្វើឱ្យ​ក្រុមមនុស្ស​ទាំងនោះ​កើតមាន​ភាព​ប្រថុយប្រថាន​ក្នុង​ការកើត​ជំងឺ​ពុក​ឆ្អឹង​នាពេល​អនាគត។

    វីតាមីន D និងរោគ​ពុក​ឆ្អឹង
    វីតាមីន D ជា​វីតាមីន​ដែលមាន​ភាពចាំបាច់​ចំពោះ​រាងកាយ​មនុស្ស ដោយ​វា​នឹង​ទៅ​ជួយ​ទប់ស្កាត់​ការបញ្ចេញ​អ័រម៉ូន ប៉ា​រ៉ា​ថៃ​រ៉​យ​ដ៍ (Parathyroid) ជា​អ័រម៉ូន​គ្រោះថ្នាក់ ដែល​នឹង​ទៅ​បំផ្លាញ​កាល់ស្យូម​ចេញពី​ឆ្អឹង។ ក្រៅពីនេះ​វីតាមីន D នៅ​ជួយ​សាង​សារធាតុ អូ​ស្តេ​អូ​ខាល់​ស៊ីន (Osteocalcin) ជួយ​ទាញ​កាល់ស្យូម​ចូ​ម​ក្នុង​ឆ្អឹង និង​ជួយ​សាង​សាច់ដុំ​ឱ្យ​រឹងមាំ។ ជាការ​ការពារ​រោគ​ពុក​ឆ្អឹង​បាន​មួយ​ផ្លូវ ហើយថែមទាំង​ជួយ​កាត់បន្ថយ​ភាព​ប្រថុយប្រថាន​ក្នុងការ​ដួល​របស់​មនុស្ស​ចាស់​បាន​ទៀតផង។

    វីតាមីន D និងពន្លឺ​ថ្ងៃ
    មនុស្ស​ភាគច្រើន​ប្រហែលជា​ដឹង​ច្បាស់​ស្រេច​ហើយ​ថា វីតាមីន D ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ពន្លឺ​ថ្ងៃតែ… ពាក់ព័ន្ធ​យ៉ាងណា​នោះ យើង​អាច​អធិប្បាយ​បាន​យ៉ាង​ងាយ​បំផុត​គឺ នៅពេល​រាងកាយ​បានទទួល​ពន្លឺ​ថ្ងៃ រាងកាយ​ប្រៀបដូចជា “គ្រឿង​បំប្លែង‟ ដែល​អាច​បំប្លែង​ពន្លឺ​ថ្ងៃ​ដែល​ទទួលបាន​នោះ​ឱ្យក្លាយ​ទៅជា​វីតាមីន D បាន​ដោយ​ឯកឯង​ជា​ស្វ័យប្រវត្តិ។ វីតាមីន D ដែល​កើតឡើង​នោះ​នឹង​ចាក​ចេញពី​ស្បែក​ឆ្ពោះទៅ​សរសៃឈាមតូចៗខាងក្រោម​ស្បែក ដោយ​ធ្វើ​ប្រតិកម្ម​ជាមួយ​ប្រូតេអុីន​ចាប់​វីតាមីន D ចូលទៅក្នុង​ក្រសែ​ឈាម និង​ឆ្ពោះទៅរក​អវយវៈផ្សេងៗជា​បន្ត ដូចជា​ ថ្លើមក្រលៀន ពោះវៀន ឆ្អឹង ដើម្បី​បឺត​ជ្រាប​យក​កាល់ស្យូម​ធ្វើឱ្យ​ឆ្អឹង​រឹងមាំ​ហ្នឹងឯង។

    ទទួលបាន​ពន្លឺ​ថ្ងៃ​យ៉ាងម៉េច ទើប​គ្រប់គ្រាន់?
    នៅពេល​និយាយថា ត្រូវ​ទទួល​ពន្លឺ​ថ្ងៃ នារីៗច្បាស់​ថ្ងូរ​រហ៊ឹស​ជាមិនខាន ព្រោះ​កម្ដៅ​ដ៏​ក្ដៅ​របស់​ព្រះអាទិត្យ​នៅ​ស្រុក​យើង​នេះ​ពិបាក​នឹង​ទ្រាំទ្រ​បាន​ណាស់ តែ​វេជ្ជបណ្ឌិត​ជំនាញ​បានផ្ដល់​ព័ត៌មាន​ថា អំឡុង​ពេលដែល​ស័ក្តិសម​ក្នុងការ​ទទួលយក​ពន្លឺ​ថ្ងៃ គឺ​ម៉ោង06.00 – 09.00 និង​ម៉ោង15.00 – 17.00 ជា​អំឡុង​ពេលដែល​ពន្លឺ​ថ្ងៃ​មិន​ក្ដៅ​ខ្លាំង និង​មិន​បង្ក​អន្តរាយ​ដល់​ស្បែក​មនុស្ស​ខ្លាំងពេក​ទេ ដោយ​រយៈពេល​ត្រឹមតែ30នាទី​ដែល​ស្បែក​បើក​ទទួលយក​ពន្លឺ​ថ្ងៃ​ចូលមកក្នុង​រាងកាយ​នេះ​នឹង​អាច​សាង​វីតាមីន Dដល់​រាងកាយ​បាន​ដល់​ទៅ1,000យូ​នី​ត​ឯណោះ។

    ញ៉ាំ​ផ្សិត ជម្រើស​មួយទៀត​ក្នុងការ​ទទួលបាន វីតាមីន D
    រុក្ខជាតិ​ដែលមាន​វីតាមីន D ខ្ពស់បំផុត​គឺ ផ្សិត។ ទាំង​វា​ស្ថិតនៅក្នុង​ទី​ម្លប់ និង​សើម តែ​បែរ​ជាមាន​សារធាតុ​ដែលជា​តួ​ផ្ដើម​កំណើត​ឱ្យ​វីតាមីន D ខ្ពស់បំផុត​នៅពេលដែល​សារធាតុ​ត្រូវ​ពន្លឺ​ថ្ងៃ​ផ្លាស់ប្ដូរ​ក្លាយជា​វីតាមីន D ដូច្នេះ​បើ​អ្នកបេះ​ផ្សិត​បានមក ត្រូវយក​ផ្សិត​នោះ​ទៅ​ដាក់​ហាលថ្ងៃ​ប្រមាណ​ជា​កន្លះ​ម៉ោង ទៅមួយ​ម៉ោង រួច​សឹម​យកមក​រក្សាទុក​ក្នុង​ទូទឹកកក ហើយ​ទាំងអស់នេះ ផ្សិត​ដែល​ហាលថ្ងៃ​រួច​អាច​យកទៅ​រក្សាទុក​ក្នុង​ទូទឹកកក​បានយូរ​រហូត​ដល់​ទៅ14ថ្ងៃ។ ក្រៅពី​ផ្សិត​ហើយ គេ​នៅ​អា​ចរក​វីតាមីន D បាន​ពីសាច់​ត្រី ្រថាត៍ ត្រី​ប្លាធូ និង​គ្រំ​អយ​ស្ទ័​រ​បាន​ផងដែរ។

    ឡា​រ៉ែ​ន​សង្ឃឹមថា មិត្ត​អ្នកអាន​ប្រហែលជា​បានទទួល​ចំណេះដឹងល្អៗពាក់ព័ន្ធ​នឹង​វីតាមីន D ដែលជា​ប្រយោជន៍​ល្មម​សមគួរ​ហើយ ជាពិសេសនារីៗដែល​ខ្លាច​ពន្លឺ​ថ្ងៃ ចូរ​ងាក​មក​ផ្ដល់​ភាព​សំខាន់​ជាមួយ​វីតាមីន D ព្រមជាមួយ​ការមើល​ថែទាំ​សុខភាព​លើ​ផ្នែកផ្សេងៗទៀត​ ដើម្បី​ឱ្យបាន​ស្អាត សង្ហា សុខភាព​រឹងមាំ ចាក​ឆ្ងាយ​ពីជំងឺ​ទាំងអស់គ្នា៕

  • ការរៀប​ការ​នឹង​ធ្វើឱ្យ​អ្នកមាន​សេចក្ដីសុខ និង​អាយុ​វែង

    ការរៀប​ការ​នឹង​ធ្វើឱ្យ​អ្នកមាន​សេចក្ដីសុខ និង​អាយុ​វែង

    អ្នក​ដែលមាន​សុខភាព​ល្អ មិនមែនជា​មនុស្ស​ដែលមាន​សេចក្ដីសុខ​តែ​ម្យ៉ាង​នោះទេ តែ​បច្ចុប្បន្ននេះ​គួរតែ​រាប់​ការរៀប​ការចូល​ផងដែរ ព្រោះ​គូ​អាពាហ៍ពិពាហ៍ គឺជា​អ្នក​ដែល​សាង​សេចក្ដីសុខ​ដល់​រូបអ្នក និង​ធ្វើឱ្យ​អាយុ​របស់​អ្នក​កាន់តែ​វែង​ឡើង​ទៀតផង។ ក្រុម​អ្នកស្រាវជ្រាវ​ផ្នែក​កម្មវិធី​កាំរស្មី​មហារីក​វិទ្យា​ពី​មហាវិទ្យាល័យ ហា​វ៉ាដ បាន​រកឃើញថា អ្នក​ដែល​រៀបការ ហើយ​មាន​ជំងឺមហារីក​នឹងមាន​ជីវិត​រស់នៅ​បាន​យូរ​ជាង​អ្នក​នៅ​លីវ ហើយ​មាន​ជំងឺ​ដូចគ្នា។

    ក្នុងអំឡុង4ឆ្នាំកន្លងមក មាន​អ្នកជំងឺ​ច្រើនជាង735,000នាក់​បានទទួល​ការវិនិច្ឆ័យ​ថា កើត​ជំងឺមហារីក និង​ជំងឺមហារីក​ចង្រៃ​ដែល​សម្លាប់​ជីវិត​មនុស្ស​មានដូចជា មហារីក​ពោះវៀនធំ មហារីក​សុដន់ និង​មហារីក​ថ្លើម។ តាមរយៈ​ការសិក្សា​ស្រាវជ្រាវ​បាន​រកឃើញថា ការ​នៅ​លីវ​គឺជា​បច្ច័យ​ប្រថុយប្រថាន​សម្រាប់​អ្នក​កើត​ជំងឺមហារីក ពួកគេ​អាច​នឹង​គ្មាន​សេចក្ដី​ព្យាយាម និង​តាំងចិត្ត​ចូលទៅ​ទទួលយក​ការព្យាបាល​តាម​ដែល​អាចធ្វើ​បានឡើយ។ ដោយហេតុនេះ ការគាំទ្រ​ពី​ដៃគូ​ជីវិត​នឹង​នឹង​ជួយ​ជំរុញ​ឱ្យ​អ្នក​មានជីវិត​កាន់​យឺនយូរ​ឡើង ដូច្នេះ​គោល​បំណង​ចុងក្រោយ​នាំ​ការ​មានជីវិត​រស់នៅ​យូរអង្វែង គឺ​ការ​មានជីវិត​អាពាហ៍ពិពាហ៍​ដែល​ល្អ និង​ឥតខ្ចោះ។ ក្រៅពីនេះ ការសិក្សា​ស្រាវជ្រាវផ្សេងៗទៀត​នៅបាន​រកឃើញ​ទៀតថា គូ​អាពាហ៍ពិពាហ៍​ដែលមាន​សេចក្ដីសុខ​ច្រើន​តែមាន​សុខភាព​ល្អប្រសើរ​ជាង​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ទៀតផង។

    ការសិក្សា​ស្រាវជ្រាវ​មួយ​ដែល​បាន​បោះពុម្ពផ្សាយ​នៅក្នុង​ព្រឹត្តិបត្រ​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ការ​រៀបការ និង​គ្រួសារ បាន​តាមដាន​គូ​ស្វាមីភរិយា​ចំនួន1,681គូ​ដើម្បី​នឹង​សង្កេត​មើលថា តើ​សភាវ​សេចក្ដីសុខ​ក្នុង​ជីវិត​អាពាហ៍ពិពាហ៍​មាន​ផលដល់​សុខភាព​រាងកាយ​របស់​ពួកគេ​យ៉ាងណាខ្លះ?​ ការសិក្សា​ស្រាវជ្រាវ​នោះបាន​រកឃើញថា កិច្ចការងារ​រវាង​គូ​ស្វាមីភរិយា ដូច​ជា ការ​ដើរលេង​ក្នុងពេល​រាត្រី ការមើល​ខ្សែភាពយន្ត​នៅពេល​យប់ ឬ​ការ​ចេញទៅ​ញ៉ាំ​អាហារ​នៅក្រៅ​ផ្ទះជាមួយគ្នា សុទ្ធតែ​ធ្វើឱ្យ​គូ​ស្វាមីភរិយា​ទាំងនោះ​មាន​សេចក្ដីសុខ និង​មាន​សុខភាព​ល្អ​ឡើង។ អ្នកសិក្សា​ស្រាវជ្រាវ​ក៏បាន​ធ្វើការ​វិភាគ​ដោយ​ការដាក់​សំនួរ 11ចំណុច​សម្រាប់​គូ​ស្វាមីភរិយា​ចំនួន 1,681គូ​នោះ ដើម្បី​សង្កេត​មើលថា តើ​ពួកគេ​មាន​សេចក្ដី​សុខប៉ុនណា និង​មាន​វិធី​ចាត់ការជាមួយ​ការ​ប្រចណ្ឌ​ហួងហែង កំហឹង និង​ភាពមិនស្មោះត្រង់​នឹង​គ្នា​យ៉ាងណាខ្លះ​ទៀតផង។

    លទ្ធផល​នៃ​ការវិភាគ​បានបង្ហាញ​ឱ្យដឹងថា ជីវិត​អាពាហ៍ពិពាហ៍​ដែលមាន​គុណភាព និង​ការ​មាន​សុខ​ភាពល្អ​នោះ ជា​រឿង​ដែល​គួបផ្សំ​ទៅ​ជាមួយគ្នា ហើយទោះបីជា​គូ​ស្វាមីភរិយា​មាន​អាយុ​ខុស​ឆ្ងាយ​ពីគ្នា​ក៏ដោយ ក៏​សម្ព័ន្ធភាព​ដែល​អស្ចារ្យ​បំផុត​នៅតែ​ជា​ជីវិត​អាពាហ៍ពិពាហ៍​ដែល​ពោរពេញ​ទៅដោយ​សេចក្ដីសុខ និង​មាន​សុខភាព​ដែល​រឹងប៉ឹង​ល្អ​ដែរ។

    គ្មាន​ចំណុច​ជំទាស់​អ្វី​ទាំងអស់​សម្រាប់​ការងារ​វិភាគ​ទាំង2យ៉ាងនេះ ហើយ​អ្វីដែល​សំខាន់ ការវិភាគ​នេះ​ថែមទាំង​ជាការ​ចង្អុល​ឱ្យឃើញ​ពី​ភាព​សំខាន់​របស់​តួ​បុគ្គល សម្ព័ន្ធភាព និង​ការ​រៀបការ​ផងដែរ៕

  • តប​បញ្ហា​សុខភាព​គូស្នេហ៍: ពិនិត្យ​សុខភាព​មុន​រៀបការ ត្រូវ​ពិនិត្យ​អ្វីខ្លះ?

    តប​បញ្ហា​សុខភាព​គូស្នេហ៍: ពិនិត្យ​សុខភាព​មុន​រៀបការ ត្រូវ​ពិនិត្យ​អ្វីខ្លះ?

    ការពិនិត្យ​សុខភាព​រាងកាយ​មុន​រៀបការ ជា​រឿង​ដែល​គូស្នេហ៍​ទាំងឡាយ​គួរ​ធ្វើ​មុននឹង​សម្រេចចិត្ត​រស់នៅ​ជាមួយគ្នា​ជា​ជីវិត​គូ ឬ​រៀបការ ឬ​ការ​សាង​ក្រុមគ្រួសារ​ជាមួយគ្នា​យ៉ាងពិត​ប្រាកដ។ ដោយសារតែម្នាក់ៗធ្លាប់តែ​រស់នៅ​តាមបែប​របស់​ខ្លួនឯងរៀងៗខ្លួន​នោះ ការពិនិត្យ​សុខភាព​រាងកាយ​មុន​រៀបការ នឹង​បញ្ជាក់ប្រាប់​ពី​សុខភាព​របស់​អ្នក​ទាំងពីរ រួមទាំង​ភាព​រឹងប៉ឹង និង​ភាព​ត្រៀម​ជាស្រេច​ក្នុងការ​មាន​បុត្រ​ផងដែរ។

    ចំណុច​ល្អ​របស់​ការពិនិត្យ​សុខភាព​រាងកាយ​មុន​រៀបការ
    1. បង្ហាញ​ពី​ភាព​ស្មោះស្ម័គ្រ​ចំពោះ​គ្នា​ទៅវិញទៅមក
    ដោយសារ​ការព្រម​ទៅពិនិត្យ​សុខភាព​ជាការ​បង្ហាញ​ប្រាប់​ពី​សេចក្ដីស្រឡាញ់​ដែលមាន​ចំពោះ​គ្នា និង​សម្ដែង​ឱ្យឃើញថា អ្នក​ត្រៀមខ្លួន​ជាស្រេច​ក្នុងការ​ពិនិត្យ​សុខភាព​ដើម្បី​រូបគេ(ឬ​នាង) ហើយ​បើសិនជា​រកឃើញ​ជំងឺ ឬ​រោគ​ណាមួយ​ដែល​អាច​ឆ្លង​រាលដាល​ទៅដល់​គេ(ឬ​នាង) ឬ​កូន ក៏​យើង​ត្រៀមខ្លួន​ជាស្រេច​ក្នុងការ​ទទួលយក​ការព្យាបាល ដើម្បី​ការពារ​ទុកជាមុន​ដែរ។

    2. ត្រៀមខ្លួន​ជាស្រេច​សម្រាប់​ការ​សាង​ក្រុមគ្រួសារ
    ជាការ​ពិនិត្យ​ដើម្បី​រកមើល​ថា តើ​គូស្នេហ៍​របស់​អ្នកមាន​ជំងឺឆ្លង​ដែល​នឹង​បង្ក​គ្រោះថ្នាក់​ដល់​ការតាំង​គភ៌​ឬទេ? ដើម្បី​នឹង​បាន​ព្យាបាល​ជាមុន ព្រោះ​រូបអ្នក​ខ្លួនឯង​ក៏​ប្រហែលជា​ចង់ឃើញ​កូនតូច​កើតមក​ព្រមជាមួយ​សុខភាព​រាងកាយ​ដែល​រឹងមាំ និង​ល្អឥតខ្ចោះ​បំផុត​ដែរ។

    តើ​គ្រូពេទ្យ​នឹង​ពិនិត្យ​អ្វីខ្លះ?
    នៅពេល​យល់ព្រម​ទៅ​ជួប​គ្រូពេទ្យ​ជាមួយគ្នា​ហើយ ក្រៅពី​គ្រូពេទ្យ​នឹង​ពិនិត្យ​រាងកាយ​ជាទូទៅ​ហើយ ពេទ្យ​អាច​នឹង​ពិនិត្យ​ឈាម​ ដើម្បី​រកមើល​ភាពខុសប្រក្រតី​ណាមួយ​ដែល​អាច​នឹង​បង្កប់​នៅក្នុង​នោះ ដូចជា៖

    1. ក្រុម​ឈាម : ដើម្បី​ឱ្យដឹងថា ជា​ឈាម​ក្រុម A, B, AB ឬ O។

    2. ភាព​ខាប់​របស់​គ្រាប់​ឈាមក្រហម : ដើម្បី​រកមើល​ថា តើ​មាន​លោហិត​ស្លេក​ឬទេ? បើសិន​មាន​សភាវ​លោហិត​ស្លេក គ្រូពេទ្យ​នឹងធ្វើ​ការពិនិត្យ​រកមើល​មូលហេតុ​ជា​បន្ត។

    3. ស៊ី​ហ្វ៊ី​លី​ស ឬ​ដែល​និយម​ហៅថា រោគ​ស្វាយ :
    ជា​ជំងឺ​កាមរោគ​មួយ​ប្រភេទ។ អាច​មិន​ដែលមាន​ចេញ​អាការ​អ្វី​ប្លែក​មែន តែ​អាច​ពិនិត្យឃើញ​ដោយ​ការ​ពិន​ត្យ​ឈាម។

    4. រើម : ជំងឺ​នេះ​ជួន​កើត ជួន​បាត់ និង​មិនទាន់មាន​ថ្នាំ​ណាមួយ​អាច​ព្យាបាល​រោគ​រើម​ដែល​បង្កដោយ​មេរោគ​វីរុស​ឱ្យ​ជា​ដាច់​បាន​នៅឡើយ។

    5. វីរុស​រលាក​ថ្លើម B : បើ​រកឃើញថា មាន​មេរោគ​រលាក​ថ្លើម B ក៏​នឹង​បាន​មើលថែទាំ​ខ្លួនឯង និង​ការពារ​មិនឱ្យ​ឆ្លង​រាលដាល។

    6. មេរោគ​វីរុស​អេដស៍ : សម្រាប់​ការពិនិត្យ​រក​មេរោគ​អេដស៍​នេះ ស្រេច​លើ​ការស្ម័គ្រចិត្ត​របស់​អនាគត​គូ​ស្វាមីភរិយា​ថា តើ​ត្រូវការ​ពិនិត្យ​ឬទេ? តែ​អ្នក​ដែល​ដឹងខ្លួន​ថា ស្ថិតក្នុង​ក្រុម​ប្រថុយប្រថាន (ស្ត្រី​មាន​អាជីព​ពិសេស ពួក​ស្រឡាញ់​ភេទ​ដូចគ្នា) ក៏​គួរ​ពិនិត្យ​ទុកឱ្យហើយ​ប្រសើរ​ជាងនោះ​ក៏​ដោយសារតែ​មនុស្ស​គ្រប់រូប​ដឹង​ច្បាស់​ហើយ​ថា ម​ច្ចុរាជ​ដែលមាន​ឈ្មោះថា “អេដស៍” នេះ​គួរឱ្យ​ភ័យខ្លាច​ប៉ុនណា ហើយ​ការ​រួមភេទ​រួម​ឈាម​ជាមួយ​អ្នក​ដែល​ផ្ទុកមេរោគ​អេដស៍​នេះ អ្នក​មានឱកាស​ក្លាយជា “សមាជិក​ថ្មី” របស់​ពួកគេ​យ៉ាង​ប្រាកដ។

    ពេល​អាន​ចប់​ហើយ កុំអាល​ខ្លាច​ការរៀបការ​អី ព្រោះ​ការ​ស្គាល់​ពី​ជំងឺ ស្គាល់​ការការពារ ក៏​ប្រៀបដូចជា​មាន​ប្រព័ន្ធ​ការពារ​ជំងឺ​ដែល​ធ្វើឱ្យ​យើង​មាន​សុខ​ភាពល្អ​ដូច្នោះ​ដែរ ទោះជា​ជំងឺឆ្លង​តាម​ការ​មាន​ភេទ​សម្ព័ន្ធ​ប្រភេទ​ខ្លះ​នៅ​មិនទាន់មាន​ថ្នាំ​ព្យាបាល​ឱ្យ​ជា​ដាច់ ឬ​មាន​វ៉ាក់សាំង​ដែល​អាច​ការពារ​បាន​នៅឡើយ​ក្ដី តែ​ក៏​នៅមាន​វិធី​ផ្សេង​អាចជួយ​បានដែរ​បើ​បានដឹង​មុន​ដោយ​ការពិនិត្យ​សុខភាព​រាងកាយ​មុន​រៀបការ។ ទាំងអស់នេះ​គឺ​ដើម្បី​មិនឱ្យ​រោគ​ឆ្លង​រាលដាល​ទៅ​ស្វាមី ឬ​ភរិយា ឬ​កូនតូច​ក្នុង​គភ៌​តាមរយៈ​ឈាម​ហ្នឹងឯង៕

  • ចង់ដឹង​ទេ​ថា “អាការ​ស្រមៃ​ថា ទូរស័ព្ទដៃ​ញ័រ‟ បណ្ដាលមកពី​មូលហេតុ​អ្វី?

    ចង់ដឹង​ទេ​ថា “អាការ​ស្រមៃ​ថា ទូរស័ព្ទដៃ​ញ័រ‟ បណ្ដាលមកពី​មូលហេតុ​អ្វី?

    តើ​ធ្លាប់​ដែរឬទេ ពេលដែល​យើង​កំពុង​អង្គុយ ឬ​កំពុង​ដើរ ហើយ​ស្រាប់​តែមាន​អារម្មណ៍​ថា ទូរស័ព្ទដៃ​នៅក្នុង​ហោប៉ៅ​ញ័រ​ដូចជា​មាន​គេ​ទូរស័ព្ទ​ចូល ឬ​មាន​សញ្ញា​ប្រាប់​ពី Application ផ្សេងៗ ប៉ុន្តែ​លុះ​ពេល​ទាញ​យកមក​មើល ស្រាប់តែគ្មានអ្វី​ទាំងអស់! អាការ​ចម្លែក​នេះ ហៅថា “អាការ​ស្រមៃ​ថា​ទូរស័ព្ទ​ញ័រ‟ ឬ “Phantom Vibration Syndrome​ (PSV)‟ ដូច្នេះ​ថ្ងៃនេះ ឡា​រ៉ែ​ន សូម​នាំ​មិត្ត​អ្នកអាន​មក​ស្គា​ល់ពី​អាការ​ស្រមៃ​ថា​ទូរស័ព្ទដៃ​ញ័រ​នេះ​ទាំងអស់គ្នា…។

    អាការ​ស្រមៃ​ថា​ទូរស័ព្ទដៃ​ញ័រ គឺ…
    ជា​អាការ​ស្រមើស្រមៃ​មួយបែប​ដែល​ច្រើនតែ​កើតឡើង​នៅលើ​អ្នក​ដែលមាន​ទម្លាប់ និង​ចូលចិត្ត​ដាក់ឱ្យ​ទូរស័ព្ទដៃ​ញ័រ​នៅពេល​មាន​គេ​ទូរស័ព្ទ​ចូល រឹតតែ​បើសិនជា​កំពុង​រង់ចាំ​ទូរស័ព្ទ ឬ​ដំណឹង​ពី​នរណាម្នាក់​ផង​នោះ ក៏​នឹង​កើតក្ដី​វិតក្ក​កង្វល់ ឬ​នឹក​ទន្ទឹងរង់ចាំ រហូត​ធ្វើឱ្យ​ប្រព័ន្ធ​ប្រសាទ និង​ការទទួល​ដឹង​ភ្ញាក់រឭក​ខ្លាំង​ជាង​ប្រក្រតី គួបផ្សំ​នឹង​ការប៉ះពាល់​របស់​រាងកាយ​ខណៈដែល​អ្នក​កម្រើក​រា​ង​កាយ​ផង​នោះ អាចធ្វើឱ្យ​យល់ច្រឡំ​ថា ទូរស័ព្ទដៃ​ញ័រ​ព្រោះ​មាន​គេ​តេ​ចូលមក ឬ​មាន​សញ្ញា​របស់​សារ​អ្វី​ម្យ៉ាង។

    តើ​អាការ​ស្រមៃ​ថា​ទូរស័ព្ទដៃ​ញ័រ ជា​ជំងឺ​គ្រោះថ្នាក់​ដែរឬទេ?
    មិនមែនជា​ជំងឺ ឬ​រោគ ឬ​ភាពខុសប្រក្រតី​ខាង​រាងកាយ​អ្វី​ឡើយ វា​គ្រាន់តែ​ជា​ទង្វើ ឬ​សញ្ជាតិ-ញាណ​មួយរូប​បែប​ដែលមាន​នៅក្នុង​ខ្លួន​មនុស្សដើម្បី​ឆ្លើយតប​នឹង​អ្វីដែល​ចូលមក​ជំរុញ​យ៉ាងភ្លាមៗទាន់ហន់ ហើយ​ថែមទាំង​ជា​សញ្ញា​ដាស់តឿន​ថា អ្នក​កំពុងតែ​ញៀន​ការប្រើប្រាស់​ទូរស័ព្ទដៃ ឬ​តិច​ណូ​ឡូ​ជី​គ្មាន​ខ្សែ​មួយ​នេះ​ប៉ុណ្ណោះ។

    វិធី​កែប​ញ្ហា​ការ​ស្រមៃ​ថា​ទូរស័ព្ទដៃ​ញ័រ
    * ប្ដូរ​ការផ្ដល់​សញ្ញា​តឿន​ប្រាប់​ការហៅ​ចូល ឬ​សញ្ញា​ប្រាប់ថា​មាន​សារ​ចូល ទៅជា “សំឡេង‟ ជំនួស​ការ “ញ័រ‟។
    * ប្ដូរ​កន្លែង​ទុក​ទូរស័ព្ទដៃ​ពី​កន្លែងចាស់​ដែល​ធ្លាប់តែ​ទុក​នៅក្នុង​ហោប៉ៅ​ខោ ទៅ​ទុក​នៅក្នុង​កាបូប​ផ្សេង​វិញ ដូចជា​កាបូបស្ពាយ​ជាដើម​ជំនួស​វិញ វា​នឹង​ជួយ​កាត់បន្ថយ​ការចង់​ទាញយក​ទូរស័ព្ទ​មកលេង​បាន។
    * សាកល្បង​ទុក​ទូរស័ព្ទ​ឱ្យ​ឆ្ងាយ​ពី​ខ្លួន។
    * សាកល្បង​បិទ​ទូរស័ព្ទដៃ​ក្នុងអំឡុងពេល​ថ្ងៃបើសិនជា​គ្មាន​ធុរៈ​អ្វី​សំខាន់ ឬ​មុនពេល​ចូល​គេង។

    ទោះជា “អាការ​ស្រមៃ​ថា​ទូរស័ព្ទដៃ​ញ័រ‟ គ្រាន់តែ​ជា​អាការ​ចម្លែក​មួយ​ដែល​បណ្ដាលមកពី​តិច​ណូ​ឡូ​ជី​ក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែ​នាពេល​បច្ចុប្បន្ននេះ អ្នកស្រាវជ្រាវ​បាន​រកឃើញថា អាការ​នេះ​បាន​សាយភាយ​ក្នុង​រង្វង់​ដ៏​ធំ​ទូលាយ​យ៉ាង​ឆាប់រហ័សដោយសារតែ​មនុស្ស​ភាគ​ច្រើន​តែង​ប្រើ​ពេលទំនេរ​នៅជាមួយនឹង​ទូរស័ព្ទដៃ​ច្រើនឡើង រហូត​អាច​បង្ក​ឱ្យ​កើតការ​ញៀន​ធ្លាប់បាន ដូច្នេះ បើ​សាកល្បង​ទុកចន្លោះ​ពេល​ប្រើ​ទូរស័ព្ទដៃ​ឱ្យ​ឆ្ងាយ​ពីគ្នា​ខ្លះ អាការ​នោះ​អាច​នឹង​បាត់​ទៅវិញ​បាន​នៅ​ទីបំផុត៕

  • តើសាច់មនុស្សអាចហូបបានឬទេ?

    តើសាច់មនុស្សអាចហូបបានឬទេ?

    តើមិត្តអ្នកអានដឹងឬទេថា ការហូបសាច់មនុស្ស (Cannibalism) ធ្លាប់ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាវិធីព្យាបាលជំងឺម្យ៉ាងដូចគ្នា? ក្នុងសម័យសតវត្សរ៍ទី17 ជនជាតិអឺរ៉ុបច្រើនតែប្រើប្រាស់រាងកាយរបស់ម៉ាំមី(សាកសពមនុស្សក្រៀម) ដែលកិនម៉ដ្ឋហើយមកធ្វើជាឱសថសម្រាប់ព្យាបាលអាការឈឺក្បាលចំណែកខ្លាញ់ ឈាម និងឆ្អឹងរបស់មនុស្សសុទ្ធតែធ្លាប់ត្រូវនាំយកមកប្រើប្រាស់ក្នុងការព្យាបាលរោគជាច្រើនប្រភេទ ប៉ុន្តែការហូបសាច់មនុស្សនាពេលបច្ចុប្បន្ន ក្រៅពីនឹងខុសច្បាប់ហើយ ថែមទាំងជារឿងដែលមិនមានការពេញនិយមដូចដែលគេធ្លាប់ធ្វើកាលពីយុគសម័យបុរាណនោះឡើយ។

    តែបើយើងសាកល្បងលើកជាសំណួរតាមគោលការណ៍វិទ្យាសាស្រ្តមើលថា តើសាច់មនុស្សការពិតទៅអាចហូបបានដែរឬទេ? ប្រហែលជាត្រូវឆ្លើយយ៉ាងច្បាស់លាស់ថា មិនបានជាដាច់ខាត! ព្រោះការហូបសាច់មនុស្សនេះ មានគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងក្លាណាស់ និងអាចធ្វើឱ្យអ្នកដែលហូបចូលទៅនោះប្រថុយប្រថានដល់ថ្នាក់ស្លាប់ទៀតផង។

    ចំណុចពិតច្បាស់ដំបូងគេគឺ សាច់មនុស្សអាចចាត់ទុកបានថា ជាសាច់ក្រហមដែលបើសិនប្រៀបធៀបនឹងសាច់ក្រហមប្រភេទផ្សេងវិញ អាចរាប់បានថាមានកាឡូរីទាបបំផុត យោងតាមការងារស្រាវជ្រាវមួយបានអះអាងថា សាច់មនុស្សមានកាឡូរីក្នុងកម្រិត 1,300គីឡូកាឡូរីក្នុងសាច់មួយគីឡូក្រាម ដែលអាចនិយាយបានថា តិចជាងសាច់គោ និងប្រៀបធៀបមិនបានតែម្ដងជាមួយសាច់ខ្លាឃ្មុំ និងជ្រូកព្រៃ។

    ការពិតទៅ រាងកាយរបស់មនុស្សយើងមានរោគផ្សេងៗជាច្រើនបង្កប់នៅខាងក្នុង ដែលសូមប្រាប់ទៅចុះថា បើសិនជាហូបចូលទៅ លោកអ្នកនឹងត្រូវជួបនឹងមេរោគដែលសែនអាក្រក់ខ្លាំងជាងអាហារដែលមានជាតិពុលទៅទៀត។ អ្នកហូបសាច់មនុស្សឆៅៗមានឱកាសខ្ពស់ណាស់ក្នុងការឆ្លងមេរោគ និងវីរុសដែលបង្កប់នៅក្នុងឈាម មិនថាតែវីរុសរលាកថ្លើម មេរោគ HIV និងអុីបូឡា ហើយបើទោះជាយើងចម្អិនរហូតឆ្អិនក៏ដោយ ក៏ភាពប្រថុយប្រថានមិនបានថយចុះដែរ។ ករណីនេះធ្លាប់កើតឡើងចំពោះជនកុលសម្ព័ន្ធ ហ្វូរេ (Fore) នៅ ប៉ាពួនីវហ្គីនី ដោយជនកុលសម្ព័ន្ធពួកនេះនឹងហូបខួរក្បាល និងរាងកាយសាច់ញាតិរបស់ពួកគេដែលបានស្លាប់ព្រោះពួកគេប្រកាន់ថា ជាទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីមួយដែលត្រូវតែប្រតិបត្តិរបស់កុលសម្ព័ន្ធ។ ប៉ុន្តែទំនៀមទម្លាប់នេះត្រូវបានរំលាយចោលក្រោយពីមានមនុស្សស្លាប់អស់ជាច្រើនក្នុងអំឡុងឆ្នាំ1950 – 1960 ដោយសារជំងឺសភាវខុសប្រក្រតីក្នុងប្រព័ន្ធប្រសាទដ៏កម្រដែលមានឈ្មោះថា KURU ដែលជាលទ្ធផលបណ្ដាលមកពីការហូបខួរក្បាលរបស់អ្នកដែលមានជំងឺនេះ។

    នៅក្នុងផ្នែកច្បាប់វិញ ការហូបសាច់មនុស្សនៅមានភាពមិនច្បាស់លាស់មួយចំនួនដែលជាប់នៅក្នុងតំបន់ពណ៌ប្រផេះ។ ការហូបសាច់មនុស្សក្នុងអត្ថន័យការហូបសាច់ខ្លួនឯងគឺមិនខុសច្បាប់ទេនៅក្នុងប្រទេសអាមេរិក និងអង់គ្លេស តែដូចដែលថាអុីចឹង ការចង់រកសាច់មនុស្សមកហូបធ្វើជាអាហារពេលល្ងាចបាន ប្រាកដណាស់លោកអ្នកត្រូវតែប្រព្រឹត្តកំហុសយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរបំផុត ដូចជាការសម្លាប់មនុស្សយកសាច់ ឬលួចសាកសពអ្នកដទៃមកពន្លះយកសាច់ហូបដែលទាំងនោះគឺជាទង្វើខុសច្បាប់យ៉ាងពិតប្រាកដ! ដូច្នេះមានហេតុផលតែមួយគត់ដែលអ្នកអាចហូបសាច់មនុស្សបានដោយមិនជាប់គុកនោះគឺអ្នកត្រូវហូបសាច់ខ្លួនឯង (Autocannibalism) ដែលកន្លងមកមានការធ្វើបែបនោះពិតប្រាកដមែននៅក្នុងផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្ត។ ឧទាហរណ៍គឺ Placentophagy ឬការហូបសុករបស់ខ្លួនឯងចំពោះស្រ្តីដើម្បីស្ដារសុខភាពឡើងវិញក្រោយការប្រសូតបុត្រ ដែលគេនាំគ្នាជឿថា វានឹងជួយបង្កើនកម្លាំងថាមពល និងបន្ថយឱកាសនៃការកើតសភាវសោកសៅក្រោយប្រសូតដោយការធ្វើឱ្យកម្រិតអ័រម៉ូនរបស់ស្រ្តីជាម្ដាយនៅនឹងស្មើ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ វិទ្យាសាស្រ្តនៅតែមិនទាន់អាចធានាបានថា វិធីបែបបុរាណប្រភេទនេះនឹងមានប្រយោជន៍ចំពោះសុខភាពដូចដែលគិតនោះមែនឬយ៉ាងណានៅឡើយ។

    វិធីការខាងវេជ្ជសាស្រ្តដ៏មហាចម្លែកនេះល្បីល្បាញខ្លាំងណាស់នៅក្នុងពិភពតារាហូលីវូដល្បីៗ ដូចជា ឃីម ខាដាសៀន និងអាលីសៀស៊ីលវើស្តូន ធ្លាប់បានចេញមកសារភាពថា ពួកនាងបានប្រើវិធីបែបបុរាណនេះដើម្បីស្ដារស្ថានភាពរាងកាយ។ ក្រៅពីនោះ នៅមានក្រុមហ៊ុនជាច្រើនទៀតនៅសហរដ្ឋអាមេរិក ដែលបម្រើសេវាកម្មកិនសុករបស់ស្រ្តីទើបឆ្លងទន្លេរួចធ្វើជាម្សៅមុននឹងដាក់ចូលទៅក្នុងគ្រាប់កាប់ស៊ូល ថ្នាំដើម្បីញ៉ាំបំប៉នរាងកាយដូចគ្នានឹងគ្រាប់វីតាមីនដែរ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ CDC (Centers for Disease​ Control) អង្គភាពការពារជំងឺឆ្លងរបស់អាមេរិកបានចេញមកប្រកាសដាស់តឿនថា ទោះជាមានការរីកចម្រើនខ្លាំងខាងតិចណូឡូជីវេជ្ជសាស្រ្តក៏ដោយ តែការព្យាបាលដោយវិធីបែបនេះ អាចមិនមែនជាការគិតដែលល្អត្រឹមត្រូវឡើយ។

    បើអ្នកណាចូលចិត្តហូបសាច់ សូមប្រាប់ទៅចុះថា សាច់ជ្រូកហ្នឹងហើយដែលជាសាច់មានសុវត្ថិភាពបំផុត និងរសជាតិថែមទាំងស្រដៀងៗសាច់មនុស្សទៀតផង។ នេះជាការអះអាងពីអ៊ើ… ឃាតកររោគចិត្ត ចា៎ស៕

  • វិធីព្យាបាលបឋម នៅពេលសត្វល្អិតចូលក្នុងត្រចៀក

    វិធីព្យាបាលបឋម នៅពេលសត្វល្អិតចូលក្នុងត្រចៀក

    សត្វល្អិតធំតូចមួយចំនួនដែលនៅក្នុងផ្ទះរបស់អ្នក ក្រៅពីបង្កភាពរំខានដល់អ្នក និងគ្រួសារហើយនោះ ពេលខ្លះពួកវាបានលួចចូលទៅក្នុងត្រចៀករបស់អ្នក ឬសមាជិកក្នុងគ្រួសារទៀត នៅពេលកំពុងគេងលក់ដោយមិនដឹងខ្លួន ហើយវាមិនព្រមចេញមកវិញដោយស្រួលៗនោះទេ។ ដូច្នេះហើយ ប្រសិនបើសត្វល្អិតចូលក្នុងត្រចៀក អ្នកត្រូវមានវិធីសាស្ត្រី ដើម្បីធ្វើឱ្យវាចេញមកវិញដោយត្រឹមត្រូវ ដោយមិនប៉ះពាល់ដល់សុខភាពត្រចៀក ឬបណ្ដាលឱ្យត្រចៀកមានបញ្ហា។ ថ្ងៃនេះទស្សនាវដ្ដី ឡារ៉ែន សូមជម្រាបពីវិធីព្យាបាលបឋម នៅពេលសត្វល្អិតចូលក្នុងត្រចៀកដូចខាងក្រោមនេះ។

    នៅពេល សត្វល្អិតចូលត្រចៀក អ្នកគួរព្យាបាលបឋមដោយវិធីណា?
    • ពិតប្រាកដណាស់គឺហាមប្រើសំឡីត្បាល់ត្រចៀក ធាងឈើ ឬវត្ថុត្បាល់ច្រៀកផ្សេងៗដើម្បីរុកចូលត្បារយកសត្វល្អិតចេញពីត្រចៀកព្រោះការធ្វើបែបនេះ អាចក្លាយជាការរុញឱ្យសត្វល្អិតកាន់តែចូលទៅក្នុងត្រចៀកកាន់តែជ្រៅហើយមានគ្រោះថ្នាក់ចំពោះក្រដាសត្រចៀក និងភ្នាស់កណ្ដាលបាន។

    • ប្រសិនបើប្រាកដចិត្តថា ពិតជាមានសត្វល្អិតក្នុងត្រចៀកមែន ត្រូវឱ្យផ្អៀងត្រចៀកម្នាងនោះ (ត្រចៀកដែលសត្វចូល) ចុះទៅក្រោម និងផ្អៀងចុះសន្សឹមៗ ថ្នមៗ ដើម្បីឱ្យសត្វល្អិតនោះ វាចេញមកក្រោមវិញ ហើយចេញទៅក្រៅរន្ធត្រចៀក។

    • វិធីសាស្ត្រមួយទៀត គឺត្រូវឱ្យត្រចៀកនោះងើយឡើងទៅលើ ហើយយកប្រេងលាបខ្លួនរបស់ទារក ឬប្រេងបន្លែ ប្រេងអូលីវ ប្រេងល្ង ឬថ្នាំសម្រាប់បន្តក់ត្រចៀក (ដែលជ្រើស-យកតែមួយប៉ុណ្ណោះ) បន្ដក់ចូលក្នុងត្រចៀកហើយទាញស្លាបត្រចៀកខាងក្រោយ ដើម្បីឱ្យរន្ធត្រចៀកបើកកាន់តែធំ ដើម្បីឱ្យប្រេងហូរចូលបានត្រង់។ បន្ទាប់មកត្រូវផ្អៀងត្រចៀកចុះមកវិញ ដើម្បីឱ្យសត្វល្អិតដែលស្លាប់ ឬនៅរស់ក្នុងត្រចៀក ហូរចេញមកក្រៅវិញ។

    • ប្រសិនបើមានអាការផ្សេងៗ ដូចជា ឈឺភ្នាស់ត្រចៀក ចុកក្នុងត្រចៀក ហឹងត្រចៀក ឬមានឈាមមកតាមត្រចៀក និងមានអាការមិនប្រក្រតីផ្សេងៗ សូមកុំទាន់ប្រញាប់រុកវត្ថុអ្វីចូលក្នុងត្រចៀកឱ្យសោះ ត្រូវប្រញាប់ទៅរកគ្រូពេទ្យជំនាញជាបន្ទាន់។

    វិធីបង្ការមិនឱ្យសត្វល្អិតចូលត្រចៀក
    • ឧស្សាហ៍ និងយកចិត្តទុកដាក់សម្អាតអនាម័យកន្លែងគេង និងបរិវេណជុំវិញកន្លែងគេង កុំបណ្ដោយឱ្យមានសភាពរញ៉េរញ៉ៃ មិនមានសណ្ដាប់ធ្នាប់ រហូតក្លាយជាជម្រកលាក់ខ្លួនរបស់សត្វល្អិតផ្សេងៗ។

    • ហាមប្រើសំឡីត្បារត្រចៀកសម្អាតត្រចៀករាល់ថ្ងៃ ព្រោះវាអាចបណ្ដាលឱ្យមានការរលាកភ្នាស់ត្រចៀក និងដាច់រោមការពារត្រចៀកជាដើម។

    • ប្រើប្រាស់ថ្នាំបាញ់សម្លាប់សត្វល្អិត ឬកម្ចាត់សត្វល្អិតនៅក្នុងបន្ទប់ និងបរិវេណផ្ទះរបស់អ្នកជាប្រចាំ។

    • បន្ទប់គេងត្រូវមានពន្លឺគ្រប់គ្រាន់។

    • តាមការពិតក្នុងត្រចៀករបស់លោកអ្នកមានប្រព័ន្ធសម្អាតតាមលក្ខណៈធម្មជាតិរួចទៅហើយ ដែលមិនចាំបាច់ឱ្យលោកអ្នកត្រូវពិបាកក្នុងការសម្អាតវានោះទេ។ យ៉ាងណាក៏ដោយប្រសិនបើអាចម៍ត្រចៀកកើនឡើងច្រើនខុសធម្មតា ឬបង្កជាការឈឺចាប់ផ្សេងៗនោះ សូមប្រញាប់ទៅរកគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់ កុំព្យាយាមធ្វើការសម្អាតវាដោយខ្លួនឯងឱ្យសោះ៕

  • ការព្យាបាល​ជំងឺមហារីក​សុដន់ដោយ​ប្រើ​អ័រម៉ូន​បំបាត់

    ការព្យាបាល​ជំងឺមហារីក​សុដន់ដោយ​ប្រើ​អ័រម៉ូន​បំបាត់

    អ័រម៉ូន​ប្រភេទ​ខ្លះ​អាច​ប្រឆាំងនឹង​កោសិកា​ជំងឺមហារីក​មិនឱ្យ​លូតលាស់​ឡើង​បាន ហើយ​ក្នុងពេល​តែមួយ​នោះ អ័រម៉ូន ក៏​អាចជួយ​ព្យាបាល​ជំងឺមហារីក​បាន​ដោយ​ការប្រើ​វិធីសាស្ត្រ​ម្យ៉ាង​ហៅថា “អ័រម៉ូន​បំបាត់”។ សូម​ស្វែងយល់​ទាំងអស់គ្នា។

    អ័រម៉ូន​បំបាត់ គឺជា​អ្វី?
    អ័រម៉ូន ដែល​ផលិតឡើង​មកពី​ក្រពេញ​អ័រម៉ូនបានធ្វើ​តួនាទី​ជា​សារ​ធាតុគីមី​បញ្ជូនទៅ​រាងកាយដែល​មានន័យថា ប្រសិនបើ​រាងកាយ​កំពុង​ទទួលរង​នូវ​ផលប៉ះពាល់ផ្សេងៗក៏ដោយ ក៏​ប្រព័ន្ធ​ប្រសាទ​តំបន់​កណ្ដាល ឬ CNS នឹង​បញ្ជូន​សញ្ញា​ទៅ​កន្លែង​អ័រម៉ូន​ប្រភេទ​ខ្លះ ដើម្បីឱ្យ​អ័រម៉ូន​នោះបាន​បញ្ជូនបន្ដ​ទៅតាម​សរសៃឈាម ហើយ​នៅពេលដែល​អ័រម៉ូន​វា​ហូរ​ទៅ​ពេញ​រាងកាយ​ហើយ នោះ​កោសិកា​គោលដៅ នឹង​អាច​ទទួល​រំញោច​ពី​អ័រម៉ូន​ទាំងនោះ​បាន។ ចំពោះ​កោសិកា​ទទួល​ការបញ្ជូន​សញ្ញា នឹង​កើតជា​ដំណើរការ​ប្រតិកម្ម​ទៅតាម​ហ្សែ​៊​ន ដើម្បី​ទទួល​អ័រម៉ូន​ដូច​ពោល​ខាងលើ។ ប្រសិនបើ​ដំណើរ​ការជួប​ប្រទះឃើញ កោសិកា​មហារីក​ជា​អ្នកទទួល​សញ្ញា​វិញហើយ​ធ្វើឱ្យ​អ័រម៉ូន​អាច​ចូលទៅ​តោង​ជាប់​បានគេ​ត្រូវ​ប្រើ​វិធីសាស្ត្រ​ដូចជា ថ្នាំ​បំបាត់ ការវះកាត់ ឬ​ការប្រើ​កាំរស្មី​បាញ់​បំបាត់ ដើម្បី​បញ្ឈប់​ដំណើរ​របស់​អ័រម៉ូន​ជាបន្ទាន់ ដែល​អាច​រាង​រាំង​ការកកើត​នៃ​ចំនួន​កោសិកា​មហារីក។ វិធីសាស្ត្រ​ខាងលើនេះ គេ​ឱ្យ​ឈ្មោះថា “អ័រម៉ូន​បំបាត់” ឬ Hormonal therapy គឺជា​វិធី​ព្យាបាល​ជំងឺមហារីក​ដ៏​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​មួយ។

    អ័រម៉ូន​ប្រភេទ​ណា ដែល​អាច​ព្យាបាល​ជំងឺមហារីក​សុដន់​បាន?
    មាន​វិធីសាស្ត្រ​ជាច្រើន​ប្រើប្រាស់​ក្នុងការ​ព្យាបាល​ជំងឺមហារីក​សុដន់​ដែល​បង្កឡើង​ដោយ​អ័រម៉ូន វា​ត្រូវការ​បង្អាក់​ដំណើរការ​ធ្វើការ​របស់​សម្បុក​ស៊ុត​ញី បង្អាក់ដំណើរ​កកើត​អ័រម៉ូន​អេ​ស្ត្រូ​សែន និង​បង្អាក់ដំណើរ​វិ​វ​ឌ្ឍ​របស់​អេ​ស្ត្រូ​សែន។
    គោលដៅ​ទូទៅ​នៃ​វិធីសាស្ត្រ​ព្យាបាល​នេះ​គឺ សង្កត់​ការបញ្ចេញ​អ័រម៉ូន​អេ​ស្ត្រូ​សែន ដែលជា​អ័រម៉ូន​កើត​ពី​សម្បុក​ស៊ុត​ញី ក្នុង​ស្ត្រី​វ័យ​កណ្ដាល​មុនពេល​អស់​រដូវ ឬ​កើតចេញពី​សរសៃ​យាវផ្សេងៗដូចជា សរសៃ​យាវ​ខ្លាញ់ ឬ​ស្បែក។ អ័រម៉ូន​អេ​ស្ត្រូ​សែន ជា​កត្តា​លី​ករ​បំបែក​ខ្លួន​របស់​កោសិកា​មហារីក​សុដន់។

    តើ​ការប្រើប្រាស់​អ័រម៉ូន​បំបាត់ ព្យាបាល​ជំងឺមហារីក​សុដន់​បាន​ដោយ​របៀប​ណា?
    វិធីសាស្ត្រ​ប្រើ​អ័រម៉ូន​បំបាត់ ដើម្បី​ចាត់ការ​ជាមួយ​ជំងឺមហារីក​សុដន់​ប្រភេទ​កើតឡើង​ពី​អ័រម៉ូន គឺមាន​វិធី3យ៉ាង​ដូចជា ៖
    1. ការ​ព្យា​បាល​បន្ថែម​សម្រាប់​ជំងឺមហារីក​សុដន់​ដំណាក់កាល​ដំបូង
    ការបាញ់​កាំរស្មី​បំបាត់ ឬ​ការប្រើប្រាស់​ថ្នាំ​ដើម្បី​បញ្ជូន​ចូល​ពេញ​រាងកាយ គឺជា​វិធីសាស្ត្រ​ព្យាបាល​បន្ថែម​ទូទៅ ក្រោយពី​ធ្វើការ​វះកាត់​មហារីក​សុដន់។ គ្រូពេទ្យ​ជំនាញ​បាន​រកឃើញថា ស្ត្រី​ដែល​ទទួល​ការព្យាបាល​បែបនេះ រមែង​តែង​មិនកើត​ជំងឺមហារីក​សុដន់​ឡើងវិញ​ទេ សូម្បីតែ​រោគ​មហារីកផ្សេងៗទៀតផង​ដែរ។ យ៉ាងហោចណាស់​ក្នុង​រយៈពេល15ឆ្នាំ​ចុង​ក្រោយនេះ ការព្យាបាល​ជំងឺមហារីក​សុដន់ គ្រូពេទ្យ​ជំនាញ​ខាងផ្នែក​ដើមទ្រូង បានសម្រេច​ចិត្ត​ជ្រើស​យក​វិធី​ព្យាបាល​ដែល​ប្រើប្រាស់​រយៈពេល​បន្ថែម ក្នុងការ​តាមដាន​រោគ​ជំងឺ​ឱ្យបាន​ច្បាស់លាស់​ក្នុងដំណាក់កាល​ដំបូង។

    2. ការព្យាបាល​ជំងឺមហារីក​សុដន់​ដំណាក់កាល​
    ធ្ងន់ធ្ងរ ឬ​កំពុងតែ​រីក​ធំដោយ​ការប្រើប្រាស់​ថ្នាំ​បំបាត់​មុនពេល​វះកាត់ ការប្រើប្រាស់​ថ្នាំ​បំបាត់​មុនពេល​វះកាត់​ជំងឺ​មហា​រី​សុដន់ គឺជា​វិធី​ប្រើ​អ័រម៉ូន​បំបាត់ ដើម្បី​ព្យាបាល​មុនពេល​ដំណើរការ​វះកាត់ នៅពេល​បច្ចុប្បន្ននេះ នៅមាន​ការសិក្សា​ចំពោះ​ការប្រើប្រាស់​វិធី​នេះ​ជា​បន្ដទៀត ព្រោះ​ចំពោះ​ស្ត្រី​ដែល​ស្ថិតក្នុង​វ័យ​អស់​រដូវ គឺ​នៅ​មិនទាន់មាន​ការប្រើ​វិធីសាស្ត្រ​អ័រម៉ូន​បំបាត់​នៅឡើយ​ទេ។

    ផលប៉ះពាល់
    ផលប៉ះពាល់​នៃ​ការប្រើប្រាស់​វិធី​អ័រម៉ូន​បំបាត់​នេះ គឺ​អាស្រ័យទៅលើ​ប្រភេទ​ថ្នាំ ឬ​ការព្យាបាល​ដែល​អ្នកជំងឺ​ទទួលយក ដែល​សង្កេតឃើញ​មានដូចជា ៖
    – មាន​អាការ​គ្រុនក្ដៅ
    – ទ្វារមាស​មាន​សភាព​ស្ងួត
    – មាន​បញ្ហា​ប្រព័ន្ធ​បន្ត​ពូជ ចំពោះ​ស្ត្រី​ដែល​ស្ថិតក្នុង​វ័យ​មិនទាន់​អស់​រដូវ។ល៕

  • រលាក​ឆ្នាំងអ៊ុត លាប​ថ្នាំដុសធ្មេញ​ បាន​ឬទេ?

    រលាក​ឆ្នាំងអ៊ុត លាប​ថ្នាំដុសធ្មេញ​ បាន​ឬទេ?

    របួស​ដោយសារ​រលាក​ឆ្នាំងអ៊ុត ជា​ឧប្បត្តិ​ហេតុដែលនរណាៗក៏​មិន​ចង់ឱ្យ​កើតឡើង​ចំពោះ​ខ្លួនឯង​ដែរ ព្រោះ​ពេល​ត្រូវ​រលាក​ឆ្នាំងអ៊ុត​នេះ វា​ទាំង​ឈឺផ្សា និង​រមាស់ តែ​មិនអាច​អេះ​បានឡើយ ខ្លាច​ក្លាយជា​សម្លាក​ស្នាម​លើ​ខ្លួន​រហូត និង​អ្នកខ្លះ​ថែមទាំង​ដឹង​មកទៀត​ថា ពេលដែល​ត្រូវ​រលាក​បែបនេះ គេ​ឱ្យ​យក​ទឹកឃ្មុំ ឬ​ថ្នាំដុសធ្មេញ​មក​លាប​ពីលើ​កន្លែង​រលាក​នោះ ដូច្នេះ​ឥឡូវនេះ​យើង​នាំគ្នា​មក​មើល​ចម្លើយ​ថា ការពិតទៅ តើ​វិធី​ហ្នឹង​អាច​ប្រើ​បាន​ឬទេ? ហើយ​តើ​នឹងមាន​វិធី​មើលថែទាំ​របួស​រលាក​ឆ្នាំងអ៊ុត​នេះ​យ៉ាងណា ដើម្បីឱ្យ​ឆាប់​ជា?

    អាការ​របស់​មុខរបួស​ដែល​រលាក​ដោយ​ឆ្នាំងអ៊ុត
    ស្បែក​ឡើង​ក្រហម ឈឺផ្សា​ក្ដៅ អ្នកខ្លះ​ស្បែក​អាចមាន​ឡើង​ពងបែក​ទៀតផង។

    វិធី​បឋម​ព្យាបាល​ដំបូង
    1. ស្រោច​ទឹក​លើ​កន្លែង​រលាក​នោះ ឬ​ត្រាំ​ក្នុង​ទឹកស្អាត​យ៉ាងតិច​បំផុត 10នាទី ឬ​រហូត​ទាល់តែ​អា​ការឈឺ​ក្ដៅ​ផ្សា​នេះ​រលាយ​បាត់អស់។ ហាមប្រើ​ទឹកកក ឬ​ទឹក​ត្រជាក់​ខ្លាំង​ជាដាច់ខាត។
    2. ផ្ដិត​មុខរបួស​ឱ្យ​ស្ងួត មិនត្រូវ​រុំ​បិទមុខ​របួស​ឡើយ។
    3. លាប​ដោយ​ថ្នាំ​សម្រាប់​ព្យាបាល​របួស​រលាកភ្លើង ឬ​រលាក​ទឹក​ក្ដៅ។
    4. បើ​ឈឺ ចូរ​លេបថ្នាំ​បំបាត់​ការឈឺចាប់។
    5. បើ​មុខរបួស​មាន​ពងបែក ចូរ​លាងមុខ​របួស​ដោ​យ​ទឹកស្អាត បិទ​ដោយ​បង់​បិទ​របួស និង​លាង​សម្អាត​មុខរបួស​មួយថ្ងៃ​ម្ដង

    ចំណុច​គួរ​ប្រយ័ត្ន
    * កុំ! ប៉ះ ឬ​ចាប់​មុខរបួស​ដោយ​មិនចាំបាច់។
    * កុំ! ចោះ ជោះ ឬ​ធ្វើឱ្យ​ពងទឹក​លើ​មុខរបួស​រលាក​ឆ្នាំងអ៊ុត ឬ​ទឹក​ក្ដៅ​នោះ​បែក​ឱ្យសោះ។
    * កុំ! យក​សម្ភារ​ក្នុង​ផ្ទះបាយ ដូចជា​ម្សៅ​គ្រីម ថ្នាំដុសធ្មេញ ទឹកត្រី ខ្លាញ់ ឬ​ប្រេង ម្សៅ ឬ​សាប៊ូ ជាដើម មក​លាប​មុខរបួស ព្រោះ​វា​នឹង​ធ្វើឱ្យ​មុខរបួស​ឆ្លង​មេរោគ។

    មុខរបួស​ភ្លើង​ឆេះ រលាក​ទឹក​ក្ដៅ​នៅលើ​ខ្លួនប្រាណ ឬ​ដៃ ជើង
    មុខរបួស​ដែល​បណ្ដា​លពី​ភ្លើង​ឆេះ ឬ​ទឹក​ក្ដៅ​រលាក​នៅលើ​ដៃ ឬ​ជើង ភាគច្រើន​ជា​មុខរបួស​កម្រិត​ទី2 ឬ​ទី3 ដែល​ត្រូវតែ​បានទទួល​ការមើល​ថែទាំ​យ៉ាង​ដិតដល់​អំពី​គ្រូពេទ្យ ព្រោះ​អាច​ក្លាយ​កើតជា​ស្លាកស្នាម និង​ពិការ​នៅពេល​ក្រោយ​។

    វិធី​បឋម​ព្យាបាល
    1. ឱ្យ​ជនរងគ្រោះ​គេង​រាបស្មើ​នៅលើ​ដី។
    2. យក​ទឹកស្អាត​មក​ស្រោច​លើ​កន្លែង​ដែល​រលាកច្រើនៗ និង​យូរ​រយៈពេល​យ៉ាងតិច 10នាទី ឬ​រហូត​ទាល់តែ​អា​ការឈឺ​ក្ដៅ​ផ្សា​ថមថយ​ចុះ។
    3. ដោះ​គ្រឿ​អលង្ការ ដូចជា ចិញ្ចៀន ខ្សែដៃ ឬ​នាឡិកា​ចេញ។
    4. បិទ ឬ​រុំ​មុខរបួស​ដោយ​ក្រណាត់ ឬ​ស្បៃ​ស្អាត។
    5. បើ​រលាក​នៅលើ​ដៃ អាច​ប្រើ​ស្រោមដៃ​ផ្លា​ស្ទិ​ក​ហ៊ុម​បាន។
    6. រួច​នាំទៅ​មន្ទី​រពេទ្យ​ជាបន្ទាន់។

    ចំណុច​ហាមឃាត់!
    ហាម! យក​ទឹកកក ឬ​ទឹក​ត្រជាក់​ខ្លាំង​មក​ស្រោច​លើ​កន្លែង​រលាក។
    ហាម! ទាញ​វត្ថុ ឬ​កម្ទេចកម្ទី​ដែល​ស្អិត​ជាប់​ជាមួយ​មុខរបួស​ចេញ។
    ហាម! ចាប់ ឬ​ប៉ះ​មុខរបួស​បើ​មិនចាំបាច់។
    ហាម! ធ្វើឱ្យ​ពងទឹក​លើ​មុខរបួស​រលាកភ្លើង ឬ​ទឹក​ក្ដៅ​នោះ​បែក។
    ហាម! លាបម្សៅ​ក្រមួន ឡេ ទឹកត្រី ថ្នាំដុសធ្មេញ ឬ​វត្ថុផ្សេងៗ ក្រៅតែពី​ទឹក​ម្យ៉ាង​ប៉ុណ្ណោះ។
    ហាម! ដោះ​ខោអាវ តែបើ​ចាំបាច់ ចូរ​ប្រើ​វិធី​កាត់ចេញ​ដោយ​កន្ត្រៃ។
    ហាម! ប្រើ​ក្រណាត់​ដែលមាន​រោម ឬ​សំលី​មក​បិទ​មុខរបួស៕

  • វិធីថែរក្សា “អវយវៈដែលដាច់ចេញពីខ្លួន” ដើម្បីទុកឱ្យពេទ្យតភ្ជាប់ឡើងវិញ

    វិធីថែរក្សា “អវយវៈដែលដាច់ចេញពីខ្លួន” ដើម្បីទុកឱ្យពេទ្យតភ្ជាប់ឡើងវិញ

    វិវឌ្ឍនាការក្នុងយុគសម័យនេះមិនដូចកាលពីសម័យមុនដែលបើមានអវយវៈណាមួយដាច់ចេញពីខ្លួនហើយ គឺដាច់ទៅតែម្ដង មិនអាចបណ្ដុះកោសិកាឱ្យដុះឡើង និងប្រើការបានដូចដើមវិញឡើយ តែការនឹងតភ្ជាប់អវយវៈណាមួយដែលដាច់ទៅហើយឱ្យត្រឡប់មកប្រើការបានដូចដើមវិញ ក៏មិនមែនជារឿងងាយដូចការគិតដែរ ព្រោះនៅមានបច្ច័យច្រើនយ៉ាងដែលជាអ្នកកំណត់ថា ការវះកាត់តភ្ជាប់អវយវៈផ្សេងៗនោះនឹងសម្រេចបានដោយជោគជ័យឬអត់។ ខាងក្រោមនេះជាចំណេះដឹងត្រួសៗចំពោះរឿងនេះដែល ឡារ៉ែន ចង់ឱ្យមិត្តអ្នកអានបានជ្រាបខ្លះៗ…។

    ការវះកាត់តភ្ជាប់អវយវៈ
    វេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញខាងផ្នែកវះកាត់តភ្ជាប់អវយវៈបានអធិប្បាយថា ការវះកាត់តអវយវៈ មានន័យថា ការវះកាត់ភ្ជាប់អវយវៈដូចជា ដៃ ជើង ដៃ ម្រាម និងអវយវៈភេទ ក្រោយពីអវយវៈទាំងនោះត្រូវបានធ្វើឱ្យដាច់ចេញពីគ្នា ឬដាច់ចេញពីគ្នាត្រឹមតែមួយផ្នែកណាដោយពេទ្យនឹងធ្វើការតភ្ជាប់សរសៃឈាម ឬសាងសរសៃឈាមឡើងថ្មី ដើម្បីឱ្យឈាមហូរទៅចិញ្ចឹមសាច់ភ្នាសផ្នែកដែលនៅចុងអវយវៈដែលតនោះឱ្យនៅតែធ្វើការងារបានដូចប្រក្រតី។

    អវយវៈដែលអាចវះកាត់តភ្ជាប់មកវិញដូចដើមបាន មានដូចជា ម្រាមដៃ ម្រាមជើង ម្រាមតែមួយ ឬច្រើនម្រាម ប្រអប់ដៃ ដៃទាំងមូល និងជើង។

    វិធីជួសង្រេ្គាះអ្នករបួសដាច់អវយវៈ
    1. យកក្រណាត់ស្អាត ឬស្បៃរុំរបួសមកសង្កត់បិទមុខរបួសឱ្យណែន ដើម្បីឃាត់ឈាមព្រោះនៅពេលដាច់អវយវៈណាមួយ ឈាមនឹងហូរចេញមកច្រើន ត្រូវប្រញាប់ឃាត់ឈាមមុនពេលអ្នករបួសមានអាការគាំងបាត់ស្មារតីបណ្ដាលមកពីការខ្វះឈាម។

    2. សង្កេតមើលថា តើនៅមានផ្នែកណាមួយរបស់អវយវៈនៅជាប់នឹងរាងកាយអ្នករបួសឬទេ? បើនៅមិនទាន់ដាច់ចេញពីរាងកាយទាំងអស់ទេ ត្រូវចាប់ទ្រឱ្យអវយវៈនោះឡើងឱ្យស្ថិតក្នុងលក្ខណៈដើម កុំទាញទៅមកដែលនាំឱ្យសាច់ភ្នាសនៅត្រង់កន្លែងដាច់រយះនោះកាន់តែខូចខាតធ្ងន់ធ្ងរឡើង។

    3. អំឡុងពេលដែលអ្នករបួសកំពុងបានទទួលការឃាត់ឈាម គួរប្រញាប់ទាក់ទងទៅមន្ទីរពេទ្យ សួរបញ្ជាក់ឱ្យប្រាកដក្នុងចិត្តថា មានពេទ្យដែលជួយវះកាត់តអវយវៈនៅប្រចាំការក្នុងមន្ទីរពេទ្យនោះ ឬទេ ដើម្បីកុំឱ្យត្រូវដឹកអ្នករបួសទៅមន្ទីរពេទ្យណាផ្សេងទៀតចុះឡើង។

    4. រក្សាទុកអវយវៈដែលដាច់នោះឱ្យត្រឹមត្រូវតាមវិធី។

    វិធីរក្សាអវយវៈដែលដាច់ ដើម្បីយកទៅឱ្យពេទ្យតភ្ជាប់ឡើងវិញ
    យកអវយវៈដែលដាច់នោះដាក់ក្នុងថង់ប្លាស្ទិកដែលស្អាត ចងមាត់ថង់ឱ្យណែន កុំឱ្យវត្ថុរាវ (ទឹក) ចូលទៅក្នុងថង់បាន បន្ទាប់ពីនោះយកទៅដាក់ត្រាំក្នុងប្រអប់ ឬធុង ឬថង់ដែលមានដាក់ទឹកកក និងទឹកនៅខាងក្នុង ដោយឱ្យអវយវៈនោះទាំងមូលស្ថិតនៅក្នុងទឹកត្រជាក់នោះទាំងអស់។ សីតុណ្ហភាពដែលស័ក្តិសមក្នុងការត្រាំអវយវៈដាច់នោះគឺ 4 អង្សា C។

    មិនគួរដាក់ត្រាំអវយវៈដែលដាច់នោះនៅក្នុងទឹកត្រជាក់ដោយផ្ទាល់ ដោយមិនច្រកចូលក្នុងថង់ប្លាស្ទិកជាមុនសិននោះទេ។

    តើអាចត្រាំអវយវៈដែលដាច់នោះនៅក្នុងទឹកត្រជាក់បានយូរប៉ុនណា?
    អវយវៈធំៗ ដូចជា ជើង ដៃ ឬប្រអប់ដៃទាំងមូល អាចធន់នឹងការខ្វះឈាមនៅក្នុងថង់ក្នុងទឹកត្រជាក់ ដែលមានសីតុណ្ហភាព 4 អង្សា C បានយូរដល់ទៅ 6-8ម៉ោង។ ចំណែកអវយវៈតូចៗ ដូចជាម្រាមដៃជាដើមនោះ អាចធន់ទ្រាំនឹងការខ្វះឈាមបានយូរដល់ទៅ24ម៉ោងមុននឹងត្រូវពេទ្យយកមកវះកាត់តភ្ជាប់ឡើងវិញ។

    អវយវៈដែលត្រាំទឹកត្រជាក់មកហើយនោះពិតជាអាចតភ្ជាប់ឡើងវិញបានមែនឬ?
    ទោះជាការជ្រើសរើសយកការថែរក្សាអវយវៈដែលដាច់ទុកឱ្យពេទ្យយកមកវះកាត់តភ្ជាប់ឡើងវិញ គឺជារឿងដែលល្អគួរធ្វើក៏ពិតមែន តែក៏មិនប្រាកដច្បាស់ជាប់ជានិច្ចថា ពេទ្យនឹងអាចវះកាត់តភ្ជាប់អវយវៈនោះឱ្យត្រឡប់មកប្រើការបានល្អដូចដើមវិញដែរ ព្រោះវាអាស្រ័យលើសភាពរបស់អវយវៈដែលដាច់នោះផងដែរថា តើសាច់ភ្នាស សរសៃឈាម សាច់ដុំផ្សេងៗមានភាពខូចខាតច្រើនតិចប៉ុនណា? (ដូចជា ករណីរបស់ដៃដែលត្រូវម៉ាស៊ីនកិនសាច់ជ្រូកធ្វើឱ្យខូចខាត បើសិនជាខូចខាតខ្លាំងជ្រុលពេល ក៏ពិបាកក្នុងការវះកាត់ដែរ) ការថែរក្សាអវយវៈដែលដាច់នោះធ្វើបានត្រឹមត្រូវតាមវិធីឬទេ? ភាពស្អាតគ្មានមេរោគប្រឡាក់ប្រឡូសរបស់អវយវៈដែលដាច់នោះមុនធ្វើការវះកាត់តភ្ជាប់ (ដូចជា អវយវៈដែលដាច់នោះធ្លាក់ចូលទៅក្នុងទឹកជ្រាំក្រោយពេលជួបគ្រោះថ្នាក់) ជាដើម៕

  • ប្រយ័ត្ន!! ទឹកស៊ីជើង ជំងឺដ៏គ្រោះថ្នាក់បំផុត ក្នុងអំឡុងរដូវភ្លៀង

    ប្រយ័ត្ន!! ទឹកស៊ីជើង ជំងឺដ៏គ្រោះថ្នាក់បំផុត ក្នុងអំឡុងរដូវភ្លៀង

    អ្វីទៅជាជំងឺទឹកស៊ីជើង?
    “ទឹកស៊ីជើង” ជាអាការជំងឺសើស្បែកដែលបានជួបប្រទះជាញឹកញាប់នៅពេលមានទឹកជំនន់។ មូលហេតុនៃការកើតរោគមួយប្រភេទនេះ គឺកើតចេញពីការឆ្លងរោគ និងការមិនមានអនាម័យចំពោះស្បែកជើង ដោយប្រកាន់ភ្ជាប់នូវទម្លាប់មិនសម្អាតស្បែកប្រអប់ជើងមិនបានស្អាតល្អ។ ជើងដែលសើមទឹក ឬផ្អាប់ដោយសារជាតិញើសរយៈពេលយូរ បណ្ដាលឱ្យស្បែកងាយឡើងកន្ទួលក្រហម រហូតដល់ក្លាយទៅជាផ្សិតមានសភាពរមាស់ និងរបេះរបកបាននៅលើបរិវេណបាតជើង។

    វិធីព្យាបាលជំងឺទឹកស៊ីជើង
    ការព្យាបាលដំបូង គឺប្រើប្រាស់ថ្នាំបំបាត់រមាស់ និងអាលែកស៊ីលាបពីលើស្បែកប្រអប់ជើងដើម្បីឱ្យស្បែកមានសភាពល្អឡើងវិញ មិនមានអាការរមាស់ និងបំបាត់ការប្រេះរលាត់សាច់ស្បែក។ ករណីដែលស្បែករមាស់ដល់ថ្នាក់អាប់សែហើយនោះ គឺបណ្ដាលមកពីស្បែករហែកឆ្លងបាក់តេរីរហូតដល់ថ្នាក់ឡើងផ្សិត ដូច្នេះអ្នកគួរតែប្រញាប់ទៅមន្ទីរពេទ្យដើម្បីឱ្យវេជ្ជបណ្ឌិតធ្វើការព្យាបាលជាបន្ទាន់ ព្រោះអាការបែបនេះអាចនឹងពិបាកព្យាបាល ហើយចំណាយពេលយូរ និងអស់ថវិកាច្រើនទៀតផង។

    វិធីការពារជំងឺទឹកស៊ីជើង
    • បន្ទាប់ពីប៉ះជាមួយនឹងទឹកកខ្វក់ ទឹកមានមេរោគ អ្នកត្រូវលាងសម្អាតជើងនឹងសាប៊ូឱ្យបានស្អាត ឬសម្អាតជើងជាមួយទឹកក្ដៅឧណ្ហៗក៏បានរួចជូតឱ្យស្ងួត ដោយកន្សែងពោះគោទន់ៗ។
    • ប្រសិនបើមានរបួសនៅបរិវេណស្បែកបាត់ជើង ឬប្រអប់ជើង អ្នកត្រូវលាងសម្អាតរបួសដោយទឹកអំបិល និងទឹកថ្នាំសម្លាប់មេរោគ។
    • ហាមប្រើប្រាស់របស់រួមជាមួយអ្នកដទៃដូចជា កន្សែងជូតខ្លួន ស្រោមជើង និងស្បែកជើងជាដើម។
    • ហាមអេះ ឬកេះបរិវេណសាច់ដែលមានរបួស ព្រោះមេរោគចេញពីរបួសអាចធ្វើឱ្យឆ្លងទៅកាន់ស្បែកនៅបរិវេណដទៃទៀតបាន។
    • ប្រើប្រាស់ស្រោមជើង និងស្បែកជើងដែលស្ងួត មិនសើមផ្អាប់ជានិច្ច៕