សង្គម និងសេដ្ឋកិច្ច - La Reine Media

កំលោះវ័យ 26 ឆ្នាំ មិនមានសញ្ញាបត្រមហាវិទ្យាល័យ តែរកប្រាក់ទិញបានផ្ទះជាង 1 ពាន់ខ្នងទុកជួល៖ ការងារជាអ្នកលក់ធានារ៉ាបរង ត្រូវសន្សំប្រាក់ពីមួយកាក់-មួយសេន និងវិនិយោគមិនចេះស្ទាក់ស្ទើរ

ក្នុងវ័យ 21 ឆ្នាំ កំលោះរូបនេះ ទិញបានអគារស្នាក់នៅ (apartment) មួយខ្នង ដែលមានរហូតដល់ 20 បន្ទប់ ទុកសម្រាប់ជួល។

នៅពេល Abraham Anderson ទិញបានអគារមួយខ្នងដែលមាន 20 បន្ទប់ គឺជាឆ្នាំដែលគាត់មានអាយុទើបតែ 21 ប៉ុណ្ណោះ ហើយពេលនេះ (2021) ស្ថិតក្នុងវ័យ 26 ឆ្នាំ កំលោះនេះមានផ្ទះរហូតដល់ 1,300 ខ្នង ទុកសម្រាប់ជួល។

Anderson មិនមែនជាអ្នកជំនាញខាងអចលនទ្រព្យ ហើយគាត់ក៏មិនមានសញ្ញាបត្រមហាវិទ្យាល័យនោះដែរ។ វ័យ 18 ឆ្នាំ Anderson ចាប់ផ្ដើមធ្វើជាអ្នកលក់ធានារ៉ាប់រង ដូច្នេះ ប្រាក់ចំណូលសំខាន់របស់គាត់បានមកពីកម្រៃជើងសារ។ សម្រាប់គាត់ ប្រការនេះមានន័យថា គាត់អាចរកប្រាក់បានយ៉ាងច្រើន ធៀបនឹងវ័យរបស់ខ្លួន ឱ្យតែគាត់ឧស្សាហ៍ព្យាយាមគ្រប់គ្រាន់។

ក្នុងឆ្នាំដំបូង គាត់រកបាន 143,000 ដុល្លារអាម៉េរិក រស់នៅជាមួយឪពុកម្ដាយ និងសន្សំសំច័យប្រាក់យ៉ាងខ្លាំង។ នៅពេលត្រូវធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយដើម្បីចុះកិច្ចសន្យា គាត់តែងតែគេងនៅក្នុងរថយន្តដើម្បីចៀសវាងការជួលបន្ទប់សណ្ឋាគារ។ អាហារពេលព្រឹករបស់គាត់គឺនំប៉័ងតម្លៃទាបមួយដើមដែលទិញពី Walmart។

ការប្រឹងប្រែងរបស់ Anderson ក៏ទទួលបានផ្លែផ្កាគួរជាទីពេញចិត្ត។ ខ្ទង់ចំណូលដែលគាត់សន្សំបាន ក៏បានជួយប្ដូរផ្លាស់ជីវិតរបស់គាត់ និងជួយឱ្យគាត់សម្រេចបាន «សេរីភាពផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ» ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំខាងមុខ។

ការជួញដូរដំបូង

ក្នុងវ័យ 19 ឆ្នាំ Anderson ចំណាយប្រាក់ 56.000 ដុល្លារ ដើម្បីទិញដីមួយដុំនៅ Cleveland ក្នុងរដ្ឋ Tennessee។ ឪពុករបស់មិត្ត Anderson គឺជាអ្នកម៉ៅការសំណង់ ទើបក្លាយជាអ្នកទទួលយកការងារសាងសង់ផ្ទះមួយខ្នងនៅលើដីនេះ។

ដើម្បីមានប្រាក់ Anderson បានចុះឈ្មោះខ្ចីប្រាក់ឥណទានពីធនាគារមួយនៅក្នុងតំបន់។ ជាធម្មតា វាពិបាកទៅរួច សម្រាប់ការខ្ចីប្រាក់ដែលមានចំនួនស្មើនឹងប្រាក់ចំណូលពេញមួយឆ្នាំ ចំពោះមនុស្សម្នាក់ដែលមានអាយុប៉ុននេះ។ ប៉ុន្តែ ឪពុករបស់មិត្តម្នាក់នោះ បានណែនាំ Anderson ជាមួយនឹងធនាគារមួយ ដែលនេះបានជួយឱ្យទំនុកចិត្តកើនឡើង។ គាត់ខ្ចី 300,000 ដុល្លារ ជាមួយនឹងការប្រាក់ 5%។ មួយរយៈពេល បន្ទាប់ពីបានបញ្ចប់ការសាងសង់ Anderson ក៏បានលក់អគារនេះ និងសងបំណុល ហើយចំណេញបាន 74,000 ដុល្លារ។

«នេះមិនមែនជាវិធីដែលខ្ញុំណែនាំដល់អ្នកវិនិយោគដំបូងនោះទេ។ បើសិនជាទិញបានផ្ទះមួយខ្នង ហើយជួសជុល កែលម្អ រួចហើយលក់ទៅវិញ ខ្ញុំអាចរកប្រាក់បានច្រើនជាងនេះ ឬយ៉ាងហោចក៏ស្មើនេះ។ ចំណែកការស្វែងរកទិញដី ខ្ចីប្រាក់ សាងសង់ផ្ទះ សុទ្ធតែត្រូវការពេលវេលា និងកម្លាំងច្រើន។ សំណាងល្អដែលខ្ញុំអាចខ្ចីបានប្រាក់ ព្រោះតែបញ្ជាក់បានអំពីលទ្ធភាពសងបំណុល»។

ពង្រីកវិស័យសម្រាប់វិនិយោគ

នៅពេលសាងសង់ និងលក់ផ្ទះដំបូង Anderson នៅតែធ្វើការក្នុងក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រង និងរស់នៅយ៉ាងសន្សំសំច័យ។ ក្នុងឆ្នាំនោះ គាត់សន្សំបាន 150,000 ដុល្លារ។ គាត់សម្រេចចិត្តវិនិយោគទៅលើអចលនទ្រព្យពហុមុខងារ នៅ Sevierville ក្នុងរដ្ឋ Tennessee ដែលអនុញ្ញាតឱ្យធ្វើជាការិយាល័យផង និងស្នាក់នៅផង។ Anderson បានប្រើប្រាស់វា ធ្វើជាទ្រព្យបញ្ចាំនៅក្នុងការទិញដូរបន្ទាប់។

លើកនេះ គាត់សម្រេចចិត្ត «លេងធំ» ដោយទិញអគារស្នាក់នៅដែលមានបន្ទប់ចំនួន 20 ក្នុងតម្លៃ 1.3 លានដុល្លារ។ ដោយសារតែម្ចាស់អគារនេះត្រូវការប្រាក់បន្ទាន់ ទើប Anderson អាចទិញក្នុងតម្លៃទាបជាងទីផ្សារ។ គាត់ទូទាត់មុន 10% ស្មើនឹង 130,000 ដុល្លារ។

បន្ទាប់ពីបានទិញ Anderson ក៏បានជួសជុល កែលម្អ ហើយក៏ដាក់ឱ្យជួល។ ក្នុងរយៈពេល 7 ឆ្នាំកន្លងមកនេះ គាត់បានទិញ និងលក់អចលនទ្រព្យជាច្រើន ដើម្បីរកចំណេញ និងទុកជួល។

នាពេលបច្ចុប្បន្ន ក្រៅពីការបន្តវិនិយោគលើអចលនទ្រព្យ លោក Anderson ក៏ថែមទាំងចែករំលែកបទពិសោធន៍ដោយមិនគិតថ្លៃនៅលើគេហទំព័រ និងឆានែល Youtube របស់ខ្លួនផងដែរ ដើម្បីជួយដល់គ្រប់គ្នា ទទួលបានចំណេះដឹងច្រើននៅក្នុងដំណើរវិនិយោគលើវិស័យអចលនទ្រព្យ៕

October 13, 2021

អតីតបុគ្គលិកធនាគារ Morgan Stanley ក្លាយជាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនធំ ក្រោយចូលប្រលូកកិច្ចការបោសសម្អាត រៀបចំបន្ទប់

John Lee សម្រេចចិត្តធ្វើការដើម្បីដកបទពិសោធន៍ទាក់ទងនឹងកិច្ចការរៀបចំ បោសសម្អាតផ្ទះសម្បែង មុនពេលចេញរកស៊ីជាមួយនឹងក្រុមហ៊ុន H20 Hospitality។

John Lee ធ្វើកិច្ចការបោសសម្អាត រៀបចំបន្ទប់ ផ្ទះសម្បែង នៅ ប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង ក្នុងរយៈពេល 6 ខែ ក្រោយពីបានឈប់ពីការងារនៅឯធនាគារ Morgan Stanley កាលពីឆ្នាំ 2014។

ជានិស្សិតម្នាក់ដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សាផ្នែកគ្រប់គ្រងសណ្ឋាគារ នៅសាកលវិទ្យាល័យ Cornell អ្នកជំនួញវ័យ 33 ឆ្នាំរូបនេះ មានគោលដៅធំមួយ៖ គាត់ចង់បានភាពលេចធ្លោនៅក្នុងវិស័យពាណិជ្ជកម្មដែលខ្លួនវាយតម្លៃថា បានទុំជោរទៅហើយ។ ដូច្នេះ កំលោះជនជាតិកូរ៉េខាងត្បូងម្នាក់នេះ ក៏បានចូលខ្លួន ទៅ «ទទួលបទពិសោធន៍» ការងារផ្នែករៀបចំ បោសសម្អាតនៅអគារនានារបស់ក្រុមហ៊ុន Airbnb ក្នុងរដ្ឋធានី សេអ៊ូល។

«ខ្ញុំត្រូវរកបទពិសោធន៍ទាំងនោះ។ សេវាកម្មរៀបចំបន្ទប់គឺជាការងារលំដាប់ទាបបំផុតនៅក្នុងអាជីវកម្មសណ្ឋាគារ ហើយនេះគឺជាវិធីដែលយើងជ្រៀតចូលក្នុងវិស័យនេះ»។

បច្ចុប្បន្ន ក្រុមហ៊ុន H20 Hospitality ដែល Lee បានបង្កើតឡើង កំពុងផ្ដល់សេវាកម្មគ្រប់គ្រងមួយចប់ឱ្យសណ្ឋាគារ តំបន់លម្ហែកាយ និងផ្ទះសំណាក់នានានៅ ប្រទេសជប៉ុន កូរ៉េខាងត្បូង និងប្រទេសថៃ។ ក្រុមហ៊ុនធុរកិច្ចថ្មីនេះ បានធ្វើការប្រមូលទុនមួយជុំកាលពីខែមុន ជាមួយនឹងការកំណត់តម្លៃ 180 លានដុល្លារអាម៉េរិក។ នេះបើតាមការឱ្យដឹងពី John Lee។

John Lee និយាយថា សណ្ឋាគារ ឬក្រុមហ៊ុនទាំងឡាយណាដែលប្រើប្រាស់សេវាកម្មរបស់ H20 នឹងសំច័យបានប្រាក់ 50%

John Lee នាយកប្រតិបត្តិរបស់ H20 Hospitality បាននិយាយថា ក្រុមហ៊ុននេះគ្រប់គ្រងបន្ទប់ចំនួន 12,000 នៅក្នុងប្រទេសទាំងបីខាងលើ។ H20 កំណត់គោលដៅសម្រេចឱ្យបានកំណើនទ្វេដង ធៀបនឹងចំនួនបន្ទប់ខាងលើនៅចុងឆ្នាំ 2021 ដោយសារទទួលបានការងារច្រើនពីបណ្ដាសណ្ឋាគារដែលកំពុងដំណើរការដោយត្រដាបត្រដួសដើម្បីរស់នៅក្នុងសម័យ COVID-19។

John Lee ឱ្យដឹងថា បើសិនជាសណ្ឋាគារមួយ ប្រើប្រាស់សេវាកម្មរបស់ H20 ដើម្បីអនុវត្តកិច្ចការមួយចំនួន ឬហៅថា «ជួលក្រៅ» ពួកគេអាចកាត់បន្ថយការចំណាយបាន 50%។ មូលហេតុគឺដោយសារ H20 ប្រើប្រាស់វិធីសាស្ត្រធ្វើការទំនើបជាង មានដូចជា ការទទួលកក់បន្ទប់តាមអនឡាញ សោឆ្លាតវៃ និងសេវាកម្មអតិថិជនដោយយោងទៅតាមការជជែកជាមួយគ្នា។

H20 ប្រមូលទុនបាន 30 លានដុល្លារ នៅក្នុងការប្រមូលទុនជុំ Series C កាលពីខែកញ្ញា 2021។ អ្នកវិនិយោគថ្មីរបស់ H20 រួមមាន ក្រុមហ៊ុនវិនិយោគ Kakao និង ធនាគារអភិវឌ្ឍកូរ៉េខាងត្បូង។

ក្រុមហ៊ុន H20 កំពុងស្វែងរកឱកាសដើម្បីពង្រីកអាជីវកម្មមកកាន់តំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍។ John Lee បង្ហើបឱ្យដឹងថា H20 កំពុងចរចាជាមួយបណ្ដាយីហោសណ្ឋាគារអន្តរជាតិនៅក្នុងប្រទេសមួយចំនួននៅតំបន់នេះ មានដូចជា សិង្ហបុរី ឥណ្ឌូនេស៊ី និង វៀតណាម ជាដើម។ តាមផែនការ ក្រុមហ៊ុន H20 Hospitality នឹងធ្វើ IPO (ព្រឹត្តិការណ៍បោះផ្សាយមូលបត្របំណុលជាសាធារណៈលើកដំបូង) ក្នុងរយៈពេល 5 ឆ្នាំទៀត៕

October 12, 2021

គន្លឹះជោគជ័យរបស់ក្រុមហ៊ុនធុរកិច្ចថ្មី «ដឹកជញ្ជូនអាហារសម្រាប់អ្នកធ្វើការក្នុងការិយាល័យ» ក្នុងសម័យវិបត្តិ COVID-19

ដំណើរការប្រកបដោយភាពសមហេតុសមផល បានជួយឱ្យក្រុមហ៊ុនរីកចម្រើនខ្លាំង សូម្បីតែនៅក្នុងវិបត្តិសុខភាពដែលបង្កើតឡើងដោយ COVID-19។

ZipLunch បានបង្ហាញវត្តមានក្នុងទីផ្សារ ចំកាលៈទេសៈដែលមិនមានអ្វីអាក្រក់ដូច។ ក្រុមហ៊ុនធុរកិច្ចថ្មី (startup) នេះ បានណែនាំសេវាកម្មដឹកជញ្ជូនអាហាររបស់ខ្លួន ដោយតម្រង់គោលជាបុគ្គលិកការិយាល័យដែលទទួលទានអាហារថ្ងៃត្រង់នៅក្នុងទីក្រុង Toronto កាលពីខែមីនា ឆ្នាំ 2020 ពោលគឺតែ 4 ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ មុនពេលទីក្រុងត្រូវគ្របដណ្ដើមដោយ COVID-19។

ក្រុមហ៊ុនបានកែសម្រួលរូបមន្តអាជីវកម្មរបស់ខ្លួន ហើយមិនដល់ 4 ខែក្រោយមក ក្រុមអ្នកដឹកជញ្ជូនរបស់ ZipLunch បាននាំអាហារទៅឱ្យបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុននានានៅឯផ្ទះរបស់ពួកគេ ជំនួសឱ្យការដឹកជញ្ជូនដល់អគារការិយាល័យ។ ការប្ដូរផ្លាស់នេះ ជួយឱ្យ ZipLunch រីកចម្រើន ហើយនៅតែរក្សាតម្លៃស្នូលរបស់វាដូចដើម នោះគឺ អាហារពីបណ្ដាភោជនីយដ្ឋានដែលមានគុណភាព តម្លៃសមរម្យ និងបញ្ចេញឧស្ម័នកាបូនតិចតួច។

សហស្ថាបនិក Majdi Alnabih និង Maj Qureshi បានឱ្យដឹងថា អាហារពី ZipLunch មានតម្លៃទាបជាង 55% ធៀបនឹងសេវាកម្មដូចគ្នានេះនៅលើកម្មវិធីបញ្ជាទិញអាហារដទៃ ហើយផលប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថានដែលកើតពីសកម្មភាពប្រគល់ទំនិញរបស់ក្រុមហ៊ុននេះ ក៏ទាបជាង 95% ផងដែរ។ ប្រការនេះកើតឡើងដោយសារតែ ZipLunch មានការទិញ និងប្រគល់ទំនិញក្នុងបរិមាណច្រើន និងផ្ទេរខ្ទង់ប្រាក់ដែលសំច័យបាន ទៅឱ្យអតិថិជន។

គន្លឹះដើម្បីរស់៖ ប្រមូលការបញ្ជាទិញក្នុងបរិមាណច្រើន និងរៀបចំការដឹកជញ្ជូនក្នុងតំបន់តែមួយ ក្នុងពេលតែមួយ

ក្រុមហ៊ុននេះ ផ្គត់ផ្គង់តារាងមុខម្ហូបមានកំណត់ ដែលត្រូវបានរៀបចំ និងសម្របសម្រួលការបញ្ជាទិញ ដើម្បីកាត់បន្ថយគម្លាតនៃការធ្វើដំណើរដឹកជញ្ជូន កាត់បន្ថយការចំណាយ និងបរិមាណឧស្ម័នដែលបញ្ចេញដោយយានយន្ត។ អតិថិជនមិនអស់ថ្លៃដឹកជញ្ជូន ប៉ុន្តែ សម្រាប់អាហារថ្ងៃត្រង់ ឬល្ងាច ត្រូវតែបញ្ជាទិញមុនការដឹកជញ្ជូនក្នុងរយៈពេលជាក់លាក់ ហើយមិនអាចកែមុខអាហារដែលបានបញ្ជាទិញ។ ប្រការនេះអនុញ្ញាតឱ្យភោជនីយដ្ឋាននានា ចម្អិនអាហាររួចរាល់ក្នុងបរិមាណច្រើនបានយ៉ាងឆាប់រហ័ស។

បុគ្គលិកដឹកជញ្ជូនម្នាក់ៗ ប្រគល់អាហារចាប់ពី 30 ដល់ 50 ឈុត នៅក្នុងតំបន់ជាក់លាក់មួយ។ អតិថិជននឹងទទួលបានទំនិញក្នុងអំឡុង 30 នាទី រាប់ចាប់ពីពេលអ្នកដឹកជញ្ជូនបានទាក់ទង និងមានពេលតែប៉ុន្មាននាទីប៉ុណ្ណោះនៅក្នុងការជួបទទួលទំនិញក្បែរដងផ្លូវ។

Qureshi អ្នកគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុននេះ បានឱ្យដឹងថា៖ «យើងមិនមែនជាកម្មវិធីដែលសម្របទៅតាមការស្នើនោះទេ។ បើសិនអ្នកជាមនុស្សរវល់ ហើយអ្នកចូលចិត្តហូបចុក អ្នកត្រូវការភាពសម្បូរបែប ដូច្នេះកម្មវិធីរបស់យើង នឹងបម្រើដល់អ្នក»។

រូបមន្តដោះស្រាយបញ្ហាតម្លៃ ពេលវេលារង់ចាំរបស់ភ្ញៀវ និងតារាងមុខម្ហូប?

Alnabih និង Qureshi ជួបគ្នានៅសាលាមធ្យមសិក្សា។ ពួកគេបានកំណត់គោលដៅអភិវឌ្ឍរូបមន្តប្រគល់អាហារដោយការកែសម្រួលបញ្ហាដែលពួកគេធ្លាប់បានជួបប្រទះ៖ ថ្លៃសេវាកម្មខ្ពស់ ពេលវេលារង់ចាំយូរ និងបញ្ហាស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការសម្រេចចិត្តថាគួរញ៉ាំអ្វី។ ពួកគេមានបំណងផ្ដល់ជម្រើសច្រើនដល់អតិថិជន ទាក់ទងនឹងមុខម្ហូបសម្បូរបែប។

នៅពេលមានការបិទខ្ទប់ដោយសារ COVID-19 ភោជនីយដ្ឋានជាង 100 នៅលើកម្មវិធីប្រគល់អាហារនេះ ZipLunch ក៏បានបន្ថយតម្លៃបណ្ដោះអាសន្នចំនួនពាក់កណ្ដាលនៃតម្លៃសេវាកម្ម ចុះមកនៅត្រឹម 10%/ការបញ្ជាទិញ។ បច្ចុប្បន្ន ការបរិភោគនៅខាងក្រៅត្រូវបានអនុញ្ញាតឡើងវិញ ហើយអត្រាតម្លៃសេវាកម្មក៏ត្រលប់មកត្រឹម 20% ដូចមុន បើទោះតួលេខនេះនៅតែទាបជាងស្ដង់ដារបស់វិស័យដឹកជញ្ជូនអាហារ (ពី 25-30%)។

Aashwin Jeyakumar អគ្គនាយករបស់ក្រុមហ៊ុន Ravisoups ឱ្យដឹងថា សេវាកម្មរបស់ ZipLunch មានតម្លៃសេវាទាប ប្រហាក់ប្រហែលនឹងការដែលភោជនីយដ្ឋានមួយ ជួលអ្នកដឹកជញ្ជូនជំនាញម្នាក់ ប៉ុន្តែ សេវាកម្មនេះពិតជាស័ក្ដិសម។ «ZipLunch មិនដូចទៅនឹង App ដទៃ វាមានលក្ខណៈជាបុគ្គលច្រើនជាង។ ខ្ញុំដឹងថា អាហារសុទ្ធតែត្រូវបានជ្រើសរើសយ៉ាងម៉ត់ចត់ ពិសេសគឺស៊ុប» Jeyakumar ថ្លែងដូច្នេះ។

អាជីវកម្មរីកចម្រើន ប៉ុន្តែប្រកបដោយការប្រកួតប្រជែង

នៅពេលបុគ្គលិកការិយាល័យត្រលប់ចូលធ្វើការវិញ Qureshi គិតឃើញថា កិច្ចការជំនួញដែលបានពីអតិថិជនជាក្រុមហ៊ុន កំពុងរីកចម្រើន។ Qureshi ឱ្យដឹងថា ប្រការដែលលោកស្ដាយក្រោយជាងគេក្នុងរយៈពេល 18 ខែកន្លងទៅគឺការដែលមិនបានធ្វើឱ្យខ្លាំងក្លាគ្រប់គ្រាន់។ នៅពេលប្រគល់ទំនិញដល់ផ្ទះ ក្រុមហ៊ុនអាចនឹងដណ្ដើមបានចំណែកទីផ្សារច្រើនជាង ដោយការពង្រីកខ្លួនទៅកាន់តំបន់នានានៅក្បែរខាង ជំនួសឱ្យការផ្ដោតលើតែមួយតំបន់។ «មានបញ្ហាជាច្រើនដែលមិនទាន់ដឹង។ យើងកំពុងតែព្យាយាមប្រឹងប្រែងដោយប្រុងប្រយ័ត្ន»។

ZipLunch កំពុងប្រកួតប្រជែងជាមួយក្រុមហ៊ុនដឹកជញ្ជូនអាហារយ៉ាងតិច 4 នៅក្នុងតំបន់ Toronto។ ក្រុមហ៊ុនកំពុងដណ្ដើមចំណែកទីផ្សារ ហើយតែងបញ្ចុះតម្លៃលើមុខអាហារមកនៅក្រោមតម្លៃដែលភោជនីយដ្ឋានគិតថ្លៃ។ ការបញ្ចុះតម្លៃនេះគឺដើម្បីជំរុញការបញ្ជាទិញ និងទាក់ទាញទីផ្សារ។

Qureshi ឱ្យដឹងថា ប្រាក់ចំណូលបានកើនជាមធ្យម 22% ធៀបនឹងខែមុន ហើយក្នុងរយៈពេល 6 ខែដើមឆ្នាំនេះ វាបានកើនទ្វេដង ធៀបនឹងពេញមួយឆ្នាំ 2020។ ក្រុមហ៊ុនកំពុងតែស្វែងរកប្រភពទុនបន្ថែម ដើម្បីពង្រីកអាជីវកម្មនៅ Toronto ហើយចុងក្រោយនឹងពង្រីកខ្លួនទៅកាន់ទីក្រុងនានានៅ អាម៉េរិកខាងជើង៕

October 11, 2021

សាលារៀននៅទូទាំងសកលលោក បើកដំណើរការឡើងវិញបានដល់កម្រិតណាហើយ?

រយៈពេល 19 ខែ រាប់ចាប់ពីរោគរាតត្បាត COVID-19 ផ្ទុះឆ្លងរាលដាល សាលារៀនក្នុងពិភពលោក ត្រូវបង្ខំចិត្តបិទទ្វារ ហើយមកដល់បច្ចុប្បន្ន មានសាលារៀនប្រហែលជាពាក់កណ្ដាលប៉ុណ្ណោះ បានបើកដំណើរការបង្រៀន និងរៀនផ្ទាល់ ខណៈដែលសាលារៀនភាគច្រើននៅតែប្រើរូបមន្តបូកផ្សំរវាងការបង្រៀនតាមអនឡាញ និងផ្ទាល់។

យោងតាមគេហទំព័រ COVID-19 Global Education Recovery Tracker ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយសាកលវិទ្យាល័យ Johns Hopkins, ធនាគារពិភពលោក (WB) និងមូលនិធិកុមារអង្គការសហប្រជាជាតិ (UNICEF) ក្នុងបំណងជួយដល់ការសម្រេចចិត្តរបស់បណ្ដាប្រទេស ដោយការធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពស្ថានភាពបើកទ្វារ និងការស្ដារសេដ្ឋកិច្ចក្រោយវិបត្តិ COVID-19 នៅក្នុងប្រទេសជាង 200 ក្នុងពិភពលោក បង្ហាញថា «80% នៃសាលារៀនក្នុងពិភពលោក កំពុងស្ថិតក្នុងឆ្នាំសិក្សាថ្មី។ ក្នុងចំណោមនេះ មាន 54% បានវិលត្រលប់មកបង្រៀន និងរៀនផ្ទាល់ក្នុងសាលា, 34% អនុវត្តរូបមន្តបូកផ្សំរវាងអនឡាញ និងផ្ទាល់។ សាលារៀន 10% បន្តបង្រៀនពីចម្ងាយ ខណៈដែល 2% បានផ្អាកការបង្រៀនបណ្ដោះអាសន្នទាំងស្រុង»។

WB កំពុងជំរុញឱ្យបណ្ដាប្រទេស បើកទ្វារសាលារៀនឡើងវិញ។ WB វាយតម្លៃថា ការបើកទ្វារសាលារៀនឡើងវិញ មិនបានធ្វើឱ្យកើនឡើងនូវអត្រានៃការចូលពេទ្យដោយសារ COVID-19 នោះទេ។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ការស្រាវជ្រាវមួយផ្សេងទៀត បានបង្ហាញថា ស្ថានការណ៍ឆ្លងវីរុសក្នុងថ្នាក់រៀនគឺតែងតែដើរតាមស្ថានភាពរួមនៃការឆ្លងរាលដាលក្នុងសហគមន៍។

ការអនុវត្តវិធានការពាក់ម៉ាស ធានាបរិស្ថានមានខ្យល់ចេញ-ចូលល្អ និងរក្សាគម្លាត អាចជួយឱ្យបណ្ដាប្រទេសបើកទ្វារសាលារៀនដោយសុវត្ថិភាព

ក្នុងឆ្នាំ 2020 COVID-19 បានធ្វើឱ្យសាលារៀននៅក្នុងប្រទេសជាង 180 ត្រូវបិទទ្វារ រំខានដល់ការសិក្សារបស់ក្មេងប្រមាណ 1.6 ពាន់លាននាក់ ប្រហាក់ប្រហែលនឹង 75% នៃចំនួនក្មេងដែលស្ថិតក្នុងវ័យសិក្សា។ របាយការណ៍បានបញ្ជាក់ថា ការសម្រេចចិត្តបិទទ្វារសាលារៀនកាលពីឆ្នាំ 2020 បណ្ដាលមកពីបណ្ដាប្រទេសយល់ដឹងតិចតួចនៅឡើយអំពី COVID-19 និងវិធីសាស្ត្រទប់ទល់។ ក្រោយរយៈពេលជាង 1 ឆ្នាំ ពិភពលោកបានដឹងច្រើនជាងមុនអំពីវីរុស ក៏ដូចជាវិធីសាស្ត្រទប់ស្កាត់ការឆ្លងរាលដាល។ អង្គការនានា មានដូចជា WHO ជាដើម បានផ្ដល់អនុសាសន៍ថា ការបិទទ្វារសាលារៀនគួរតែត្រូវបានចាត់ទុកជាជម្រើសចុងក្រោយបង្អស់។

យោងតាម WB ទិន្នន័យនៃការស្រាវជ្រាវលើការតាមដានពលរដ្ឋ និងការឆ្លងរាលដាល បង្ហាញថា «ធៀបនឹងមនុស្សពេញវ័យ និងក្មេងជំទង់ កុមារដែលមានអាយុក្រោម 10 ឆ្នាំ មានលទ្ធភាពតិចតួចក្នុងការឆ្លង COVID-19។ របាយការណ៍សរសេរថា «អត្រានៃករណីមានអាការធ្ងន់ធ្ងរ និងស្លាប់ នៅក្នុងចំណោមកុមារដែលបានឆ្លង COVID-19 គឺមានតិចតួចបំផុត ពោលគឺពួកគេស្លាប់ ឬមានអាការធ្ងន់ធ្ងរដោយសារមានជំងឺប្រចាំកាយស្រាប់។

WB ផ្ដល់យោបល់ថា ដើម្បីជំរុញការស្ដារវិស័យអប់រំ បណ្ដាប្រទេសគួរផ្ដល់អាទិភាពដល់ការចាក់វ៉ាក់សាំងជូនដល់គ្រូបង្រៀនជាបន្ទាន់នៅពេលអាចធ្វើទៅបាន។ ក្នុងករណីមិនទាន់ធ្វើបាន ក៏នៅមានវិធីបើកសាលារៀនឡើងវិញប្រកបដោយសុវត្ថិភាព។ បើតាមបទពិសោធន៍របស់បណ្ដាប្រទេសដែលធ្លាប់បានទប់ស្កាត់យ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាពចំពោះការឆ្លងរាលដាលក្នុងសាលារៀន គេអាចអនុវត្តយុទ្ធសាស្ត្រត្រួតពិនិត្យសាមញ្ញៗ និងចំណាយប្រាក់ទាប។ នោះគឺការអនុវត្តវិធានការពាក់ម៉ាស ធានាបរិស្ថានមានខ្យល់ចេញ-ចូលល្អ និងរក្សាគម្លាត៕

October 11, 2021

រ៉ូបូត Leonardo អាចដើរលើខ្សែ និងហោះហើរបានដូចសត្វបក្សី (វីដេអូ)

Leonardo គឺជារ៉ូបូតដំបូង ប្រើប្រាស់ជើងដែលមានសន្លាក់ពហុអ័ក្ស រួមនឹងកម្លាំងរុញច្រានដោយស្លាបកង្ហារ អាចធ្វើសកម្មភាពលំបាកៗ ទាំងនៅលើដី និងនៅលើអាកាស។

កាលពីថ្ងៃទី 6 តុលា ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវប្រចាំ Caltech បានបង្ហាញរ៉ូបូតមួយគ្រឿង ឈ្មោះ Leonardo (LEO) ដែលអាចដើរដោយថ្មើរជើង និងហោះហើរ។ ដោយមានការរចនាជារូបរាងពិសេស LEO ថែមទាំងអាចលោត ជិះស្គីបន្ទះ និងដើរលើខ្សែទៀតផង។

នេះគឺជារ៉ូបូតដំបូងគេ ប្រើប្រាស់ជើងដែលមានសន្លាក់ពហុអ័ក្ស និងកម្លាំងរុញច្រានដោយស្លាបកង្ហារ ជួយឱ្យវារក្សាលំនឹង និងធ្វើកិច្ចការលំបាកៗជាច្រើនបានដោយងាយ។ អនាគត រ៉ូបូតនេះ អាចត្រូវបានប្រើសម្រាប់បំពេញភារកិច្ចស្មុគស្មាញ និងគ្រោះថ្នាក់ ដូចជា ត្រួតពិនិត្យ និងដំឡើងឧបករណ៍ដែលមនុស្សពិបាកទៅដល់ ឬក្នុងវិស័យយោធា ដោយសារតែភាពរហ័សរហួន បត់បែន និងការរក្សាលំនឹងបានល្អរបស់វា។

LEO ត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយយកលំនាំតាមតួអង្គភាពយន្តគំនូរជីវចរ Astro Boy និងឈុតហោះហើររបស់ Iron Man។ Soon-Jo Chung ដែលជាសហស្ថាបនិកនៃក្រុមស្រាវជ្រាវ ឱ្យដឹងថា គម្រោងនេះក៏យកលំនាំតាមសត្វបក្សីផងដែរ។

LEO មានទម្ងន់ប្រហែល 2.6 គីឡូក្រាម និងកម្ពស់ 75 សង់ទីម៉ែត្រ។ វាមានប្រព័ន្ធសន្លាក់ចំនួន 3 និងប្រព័ន្ធកង្ហារចំនួន 4 នៅលើស្មា។ តាមរយៈប្រព័ន្ធបញ្ជាចលនារួមរវាងការដើរ និងការហោះហើរ ស្លាបកង្ហាររបស់រ៉ូបូត អាចជួយឱ្យវារក្សាលំនឹងបាននៅពេលដើរ។ ប្រព័ន្ធសន្លាក់ពហុអ័ក្ស ជួយឱ្យរាងកាយសំដៅទៅមុខ។ ថ្ម ញាណសិប្បនិម្មិត និងប្រព័ន្ធដំណើរការ ត្រូវបានបំពាក់នៅលើដងខ្លួន អនុញ្ញាតឱ្យវាផ្លាស់ទីដោយឯករាជ្យ។

រ៉ូបូតធម្មតាដែលមានជើង 2 រឹងមាំ អាចផ្ទុករបស់ធ្ងន់ ហក់លោត ដើរលើកាំជណ្ដើរ ប៉ុន្តែ ពិបាកផ្លាស់ទីលើសណ្ឋានដីស្មុគស្មាញ និងមិនអាចទៅដល់ទីខ្ពស់។ យន្តហោះគ្មានមនុស្សបើក (drone) អាចធ្វើសកម្មភាពរហ័ស អាចទៅដល់ទីតាំងលំបាកៗ ប៉ុន្តែ ត្រូវចំណាយថាមពលច្រើន និងមិនអាចផ្ទុកទម្ងន់បានច្រើន។ ដូច្នេះ LEO ត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីចូលមកបំពេញគុណសម្បត្តិរបស់ឧបករណ៍ទាំងនេះ៕

October 9, 2021

ញ៉ាំស៊ុបលើផ្ទៃទឹកជំនន់បណ្ដើរ គេចពីរលកទឹកបណ្ដើរ ពិតជាប្លែកក្នុងអារម្មណ៍! ភោជនីយដ្ឋានមួយនៅ ប្រទេសថៃ កំពុងប្រែក្លាយឧបសគ្គជាឱកាសរកស៊ី

(ប្រទេសថៃ)-ជំនួសឱ្យការបិទទ្វារដោយសារតែទឹកជំនន់ ភោជនីយដ្ឋាននៅ រាជធានីបាងកក របស់ Titiporn Jutimanon បានបង្កការភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងនៅពេលបើកទ្វារដំណើរការធម្មតា ដោយអនុញ្ញាតឱ្យអតិថិជនអង្គុយបរិភោគក្នុងទឹកជំនន់តែម្ដង។

Titiporn Jutimanon ដែលជាម្ចាស់ភោជនីយដ្ឋានមួយនៅក្បែរមាត់ទន្លេ Chao Phraya ក្នុងទីក្រុង Nonthaburi ភាគខាងជើងនៃ រាជធានីបាងកក មានការព្រួយបារម្ភ ខ្លាចទឹកជំនន់ដែលកំពុងវាយប្រហារលើតំបន់ជាច្រើននៅ ប្រទេសថៃ អាចបញ្ចប់អាជីវកម្មរបស់ខ្លួនដែលកំពុងជួបការលំបាកស្រាប់ ដោយសារ COVID-19។

ក៏ប៉ុន្តែ ទឹកជោរឡើងខ្ពស់នៅទន្លេ Chao Phraya ក្នុងសប្ដាហ៍នេះ បាននាំមកនូវឱកាសល្អសម្រាប់ថៅកែស្រី Titiporn។ ជំនួសឱ្យការបិទទ្វារផ្អាកដំណើរការ ភោជនីយដ្ឋាន Chao Phraya International Café របស់ Titiporn កំពុងទទួលបានចំណាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងនៅ ប្រទេសថៃ ដោយសារការបង្កលក្ខណៈងាយស្រួលដល់ភ្ញៀវដែលចូលចិត្តបរិភោគអាហារបណ្ដើរ គេចចេញពីរលកទឹកបណ្ដើរ នៅពេលមានទូកឆ្លងកាត់។

«អតិថិជនពិតជាចូលចិត្តរលកទាំងនេះ» Titiporn រៀបរាប់។ «បញ្ហាដែលខ្ញុំគិតថាជាវិបត្តិ តាមពិតវាគឺជាឱកាសសោះ»។

នៅឯភោជនីយដ្ឋានរបស់ Titiporn ភ្ញៀវអង្គុយលើកៅអីឈើ ជើងត្រូវត្រាំក្នុងទឹកជំនន់។ ពួកគេហូបអាហារបណ្ដើរ គយគន់ទូក កប៉ាល់ឆ្លងកាត់បណ្ដើរ ហើយពេលខ្លះពួកគេត្រូវប្រញាប់ក្រោកឈរដើម្បីគេចពីរលកទឹកធំ។

ខេត្តប្រមាណ 30 នៅភាគខាងជើង និងភាគកណ្ដាលនៃ ប្រទេសថៃ កំពុងរងគ្រោះដោយសារទឹកជំនន់នៅក្នុងប៉ុន្មានសប្ដាហ៍ចុងក្រោយនេះ ធ្វើឱ្យទឹកទន្លេ Chao Phraya ដែលហូរឆ្លងកាត់ រាជធានីបាងកក ត្រូវឡើងខ្ពស់។

ភោជនីយដ្ឋានរបស់ Titiporn កន្លងមក ត្រូវបិទទ្វារក្នុងគ្រា រាជធានីបាងកក ដាក់បម្រាមគោចរព្រោះតែ COVID-19 ប៉ុន្តែ ពេលនេះ នាងពិតជាសប្បាយរីករាយណាស់ នៅពេលបានបើកដំណើរការធម្មតា នៅក្នុងគ្រាជួបបញ្ហាទឹកជំនន់។

«ពួកគេមិនត្រឹមតែចូលចិត្តបរិយាកាស សាច់អាំង និងទិដ្ឋភាពថ្ងៃរៀបលិចនោះទេ ប៉ុន្តែទឹកជំនន់ក៏បានក្លាយជាកត្តាជំរុញការសប្បាយរីករាយបន្ថែមដ៏អស្ចារ្យ» Titiporn ថ្លែងដូច្នេះ។ «ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា មានសំណាងណាស់ ព្រោះតែភ្ញៀវចូលចិត្ត។ ពួកគេមិនខ្វល់ពីទឹកជំនន់សោះឡើយ»។

អតិថិជននាំគ្នាស្រែកហ៊ោ សើចក្អាកក្អាយ នៅពេលរលកទឹកបោកបក់មកដល់ ធ្វើឱ្យកៅអីត្រូវញាប់ញ័រ។ ភោជនីយដ្ឋាននេះបើកដំណើរការពីរពេលរៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីឱ្យភ្ញៀវមានឱកាសទទួលអារម្មណ៍ប្លែកនៅពេលទឹកជោរឡើងខ្ពស់បំផុត។

«នេះគឺជាឧបសគ្គដ៏អស្ចារ្យ។ អ្នកប្រាកដជាមិនដឹងច្បាស់ទេថា ខ្លួនអាចត្រូវទឹកគួចដល់ទីណា នៅពេលកំពុងញ៉ាំអាហារ» Jetdanai Boonrod វ័យប្រហែល 30 ឆ្នាំ ជាអតិថិជនមួយរូបរបស់ Titiporn និយាយដូច្នេះ៕

October 8, 2021

រ៉ូបូត យកសំណាកវីរុស COVID-19 ស្វ័យប្រវត្តដំបូងគេ ក្នុងពិភពលោក (វីដេអូ)

(ប្រទេសចិន)-មន្ទីរពេទ្យមួយនៅទីក្រុង Shenzhen បង្ហាញ រ៉ូបូត ដែលបំពាក់បច្ចេកវិទ្យាស្គាល់មុខមាត់ និងគ្រប់គ្រងកម្លាំង ជួយយកសំណាក COVID-19 ដោយសុក្រឹត និងស្វ័យប្រវត្ត។

រ៉ូបូត នេះ កំពុងតែជួយដល់ក្រុមបុគ្គលិកសុខាភិបាលក្នុងការយកសំណាករបស់អ្នកជំងឺ និងអ្នកជាប់សង្ស័យ ហើយវាគឺជា រ៉ូបូត យកសំណាកស្វ័យប្រវត្តិទាំងស្រុងដំបូងគេបង្អស់ក្នុងពិភពលោក។ រ៉ូបូត នេះ បំពាក់បច្ចេកវិទ្យាស្នូលចំនួនពីរគឺ បច្ចេកវិទ្យាសម្គាល់មុខមាត់ និងបច្ចេកវិទ្យាគ្រប់គ្រងកម្លាំង ដើម្បីកំណត់ទីតាំងដែលត្រូវយកសំណាក។ វាក៏មានបច្ចេកវិទ្យា deep-learning សម្រាប់ជួយកែសម្រួលលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់ រ៉ូបូត ផងដែរ។

Sun Xizhuo ប្រធានមន្ទីរពេទ្យប្រជាជន Shenzhen Luohu បានឱ្យដឹងថា៖ «បច្ចេកវិទ្យាសម្គាល់មុខមាត់ នៅ ប្រទេសចិន ទំនើបណាស់ និងត្រូវបានដាក់ឱ្យប្រើប្រាស់នៅតាមព្រលានយន្តហោះ គយ និងសណ្ឋាគារ។ វាពិតជាសុក្រឹត»។

ដោយមានកាមេរ៉ា រ៉ូបូត នេះ អាចស្វែងរកឃើញទីតាំងច្រមុះរបស់អ្នកត្រូវយកសំណាក។ នេះបើតាមលោក Sun Xizhuo។

បច្ចេកវិទ្យាសំខាន់ទីពីររបស់ រ៉ូបូតនេះ គឺ ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងកម្លាំង។ នៅពេលប្រដាប់ត្បារច្រមុះត្រូវបាននាំទៅដល់កន្លែងដែលបានកំណត់ ប្រព័ន្ធនឹងគណនាកម្លាំងក្នុងកម្រិត 0.2 Newton (N)។ អនាគត វានឹងអាចត្រូវបានសម្រួលទៅជា 0.19 N ឬ 0.21 N។

https://www.youtube.com/watch?v=9MhvY8fsArA

លោក Sun Xizhuo និយាយថា «ដោយសារតែ រ៉ូបូត បំពាក់បច្ចេកវិទ្យាបញ្ញាសិប្បនិម្មិត (AI) យើងនឹងដាក់កម្មវិធីស្វែងយល់ស្វ័យប្រវត្តឱ្យវា។ រ៉ូបូត យកសំណាកកាន់តែច្រើន វានឹងកាន់តែស្ទាត់ជំនាញ ព្រោះតែមានបន្ថែមមុខងារ សិក្សាស៊ីជម្រៅ (deep learning)»។

វានឹងកត់ត្រារាល់សំណាកដែលធ្លាប់បានយកកន្លងមក។ ឧទាហរណ៍ បើសិនជា រ៉ូបូត យកសំណាករបស់មនុស្សណាម្នាក់ វានឹងស្គាល់សំណាកនោះនៅពេលយកលើកក្រោយ។ ជួនកាលនៅតំបន់ដែលមានហានិភ័យខ្ពស់ គេត្រូវការពិសោធ អាស៊ីតនុយក្លេអ៊ិក (Nucleic acid) រាល់ថ្ងៃ ឬ ពីរថ្ងៃម្ដង ដូច្នេះការគណនារបស់ រ៉ូបូត នឹងត្រូវបានកំណត់។

រ៉ូបូត នេះ ត្រូវបានបង្ហាញជាសាធារណៈកាលពីដើមខែកញ្ញា ហើយបច្ចុប្បន្ន វាកំពុងស្ថិតនៅក្នុងដំណាក់កាលពិសោធន៍។ COVID-19 នឹងអាចបាត់ខ្លួន ប៉ុន្តែ ជំងឺឆ្លងនឹងនៅតែបន្តកើតមាន។ រ៉ូបូត អាចជំនួសមនុស្ស ក្នុងការបំពេញភារកិច្ចទាំងឡាយណាដែលប្រឈមនឹងហានិភ័យខ្ពស់ និងងាយឆ្លងរោគ៕

October 8, 2021

ចង់ហោះទៅគយគន់សណ្ឋានកោងរបស់ផែនដីពីលើមេឃ ដោយចំណាយប្រាក់តិច? ក្រុមហ៊ុនមួយនេះកំពុងទទួលការកក់សំបុត្រ

ក្រុមហ៊ុនមួយរបស់ អាម៉េរិក គ្រោងនឹងបាញ់បង្ហោះប្រព័ន្ធបាឡុងហោះ (hot air balloon) ដែលមានភ្ជាប់បន្ទប់ជាយានជំនិះ សម្រាប់ដឹកភ្ញៀវឡើងទៅកាន់កម្ពស់ចាប់ពី 30,000 ម៉ែត្រ ដើម្បីគយគន់សណ្ឋានកោងរបស់ពិភពផែនដី។

World View Enterprises ដែលជាក្រុមហ៊ុនបច្ចេកវិទ្យា និងស្រាវជ្រាវលម្ហអាកាសក្បែរទីអវកាសរបស់ សហរដ្ឋអាម៉េរិក នឹងផ្ដល់សេវាកម្មហោះហើរឡើងទៅកាន់ស្រទាប់ stratosphere ដោយប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធបាឡុងហោះភ្ជាប់នឹងបន្ទប់យាន ចាប់ពីឆ្នាំ 2024 ក្នុងនោះ ជើងហោះហើរនីមួយៗនឹងអូសបន្លាយពេលចាប់ពី 6 ទៅ 12 ម៉ោង ហើយសំបុត្រមានតម្លៃ 50,000 ដុល្លារ/កៅអី។ បច្ចុប្បន្ន ក្រុមហ៊ុននេះ ទទួលបានការកក់ចំនួន 250 កៅអីរួចហើយ។ នេះបើតាម Business Insider ចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី 5 តុលា។

អ្នកទេសចរណ៍នឹងត្រូវបាននាំទៅកាន់កម្ពស់យ៉ាងតិច 30,000 ម៉ែត្រ ដើម្បីអាចមើលឃើញរូបរាងកោងរបស់ផែនដី នៅលើផ្ទៃអាកាសងងឹត។ ពួកគេនឹងអង្គុយក្នុងបន្ទប់ Explorer Capsule ជាយានដាក់អ្នកទេសចរណ៍ដែលដឹកដោយបាឡុងអេលីយ៉ូម ទំហំជិតប៉ុនទីតារាងបាល់។ ជើងហោះហើរនីមួយៗ នឹងអាចដឹកអ្នកទេសចរណ៍បានចំនួន 8 នាក់ និងអ្នកបើកបរ 2 នាក់។

ក្រុមហ៊ុននេះ គ្រោងនឹងបង្ហោះបាឡុងចំនួន 3,000 គ្រឿងជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ បន្ទប់ជាយាននឹងត្រូវបានប្រើប្រាស់ឡើងវិញ ប៉ុន្តែ បាឡុង នឹងត្រូវប្រើប្រាស់តែម្ដងគត់។ នៅពេលត្រលប់មកកាន់ផែនដី ឆត្រយោងមួយឈុតដែលបំពាក់ប្រព័ន្ធកំណត់ទិស (GPS) នឹងនាំផ្លូវវាទៅដល់គោលដៅដែលបានកំណត់សម្រាប់ការចុះចត។

ជើងហោះហើរទៅកាន់បរិយាកាសក្បែរអវកាសរបស់ World View Enterprises នឹងមានផាសុកភាព និងភាពប្រណិតខ្លាំង។ នៅលើបន្ទប់ Explorer Capsule មានកាមេរ៉ាទំនើប តេឡេស្កុប Wi-Fi និងកន្លែងផ្គត់ផ្គង់អាហារ និងភេសជ្ជៈ។ Explorer Capsule អាចដឹកមនុស្សគ្រប់វ័យ និងស្ថានភាពសុខភាព។ នេះបើតាមការអះអាងរបស់ក្រុមហ៊ុន World View Enterprises៕

October 8, 2021

មហាសេដ្ឋី Gautam Adani ក្លាយជាអ្នកមានជាងគេលំដាប់ទីពីរនៅ អាស៊ី

មហាសេដ្ឋី Gautam Adani នៅ ប្រទេសឥណ្ឌា រួមនឹងគ្រួសាររបស់លោក រកបាន 10 ពាន់លានរូពី (134 លានដុល្លារអាម៉េរិក) ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ក្នុងរយៈពេលពេញមួយឆ្នាំកន្លង ដូច្នេះ ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេ កើនលើសមួយឆ្នាំមុនជិត 4 ដង ពោលគឺពី 1.4 ទ្រីលានរូពី (ជិត 19 ពាន់លានដុល្លារ) កាលពីមួយឆ្នាំមុន ឡើងដល់ជាង 5 ទ្រីលានរូពី (68 ពាន់លានដុល្លារ) នាបច្ចុប្បន្ន។

បញ្ជីឈ្មោះនៃក្រុមអ្នកមានជាងគេនៅ ឥណ្ឌា របស់ IIFL Wealth-Hurun India ឆ្នាំ 2021 បានឱ្យដឹងថា ទំហំទ្រព្យសម្បត្តិខាងលើ បានជួយឱ្យ Adani ក្លាយជាត្រកូលអ្នកមានជាងគេលំដាប់ទីពីរនៅ ឥណ្ឌា ហើយ Gautam Adani វ័យ 59 ឆ្នាំ បានយកឈ្នះលើថៅកែក្រុមហ៊ុនផលិតទឹកច្រកដប Zhong Shanshan របស់ ប្រទេសចិន និងក្លាយជាអ្នកមានជាងគេលំដាប់ទីពីរប្រចាំ ទ្វីបអាស៊ី។

នេះគឺជាលើកដំបូងហើយ ដែលទាំង Gautam Adani និងបងប្រុស Vinod Shantilal Adani មានឈ្មោះនៅក្នុងបញ្ជីចំណាត់ថ្នាក់អ្នកមានជាងគេទាំង 10 រូប នៅ ឥណ្ឌា ឆ្នាំ 2021 ក្នុងនោះ Gautam Adani បានឡើងដល់លំដាប់ទី 2 ក្នុងគ្រាដែល Vinod Adani និងគ្រួសារ លោតឡើងបាន 12 កាំថែមទៀត ហើយឈរលំដាប់ទី 8។

ទ្រព្យរបស់គ្រួសារ Vinod Adani បច្ចុប្បន្នមានជាង 1.3 ទ្រីលានរូពី កើន 21%។ ចំណែកគ្រួសារអ្នកមានជាងគេនៅ ឥណ្ឌា Muskesh Ambani រកបាន 1.7 ពាន់លានរូពី/ថ្ងៃ ក្នុងឆ្នាំកន្លង ហើយទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេកើន 9%។

យោងតាម IIFL Wealth-Hurun India ឈ្មោះថ្មីចំនួន 229 នាក់ ត្រូវបានកត់ត្រានៅក្នុងបញ្ជីឈ្មោះអ្នកមានជាងគេនៅ ឥណ្ឌា នាឆ្នាំនេះផងដែរ។ ក្រុមអ្នកមានថ្មីនេះគឺជាអ្នកដែលទទួលបានផលប្រយោជន៍ពីការធ្វើ IPO (ព្រឹត្តិការណ៍បោះផ្សាយមូលបត្របំណុលជាសាធារណៈលើកដំបូង) កាលពីពេលថ្មីៗនេះ និងបណ្ដាក្រុមហ៊ុនធុរកិច្ចថ្មី ដែលមានកាន់តែច្រើននៅ ឥណ្ឌា។

ក្នុងចំណោមក្រុមអ្នកមានថ្មីនៅ ឥណ្ឌា ខាងលើនេះ មាន 42 នាក់ នៅក្នុងវិស័យគីមី & ប្រេងគីមី, 33 នាក់ក្នុងវិស័យផ្នែកទន់ (software) និងសេវាកម្ម និង 15 នាក់នៅក្នុងវិស័យសំណង់ & បច្ចេកទេស៕

October 1, 2021

ស្រីស្អាតមានទ្រព្យច្រើនបំផុតនៅ ជប៉ុន មិនទាន់ចង់រៀបការនៅឡើយ៖ «មានតែប្រាក់ និងសុនកប៉ុណ្ណោះ ទើបមិនចេះក្បត់យើង!»

ទំហំនៃតម្លៃទ្រព្យសម្បត្តិរបស់នាង ប្រាកដជាធ្វើឱ្យអ្នកត្រូវជញ្ជក់មាត់កោតសរសើរ ក៏ប៉ុន្តែ បើទោះនាងមានគ្រប់យ៉ាងក៏ដោយ នារីដ៏ស្រស់ស្អាតរូបនេះ នៅតែមិនចង់យកគូស្រករ។

បង្ហាញវត្តមាននៅក្នុងកម្មវិធីទូរទស្សន៍មួយរបស់ ជប៉ុន កាលពីឆ្នាំ 2019 Reiko Takashima ពេលនោះ មានអាយុទើបតែ 31 ឆ្នាំ តែនាងរកបានទ្រព្យជាង 4 ពាន់លានយ៉េន (ប្រហែល 35,750,000 ដុល្លារអាម៉េរិក) ពីមុខជំនួញផ្ទាល់ខ្លួន។ នៅ ជប៉ុន នាងត្រូវបានគេចាត់ទុកថា ជាស្រីស្អាតដែលមានទ្រព្យច្រើនជាងគេ។

Reiko គឺជាកូនស្រីមួយរូបនៅក្នុងគ្រួសារដែលមានការអប់រំខ្ពស់ ប្រកបដោយសណ្ដាប់ធ្នាប់។ នាងធ្លាប់បានទៅសិក្សារយៈពេល 6 ឆ្នាំ នៅ ប្រទេសអូស្ត្រាលី និង នូវែលសេឡង់ ព្រមទាំងបានបញ្ចប់ការសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យល្បីឈ្មោះមួយនៅ ជប៉ុន។ Reiko ចេះភាសាបរទេសចំនួន 3 គឺ អង់គ្លេស អាល្លឺម៉ង់ និង បារាំង។

ក្នុងវ័យ 24 ឆ្នាំ Reiko បង្កើតក្រុមហ៊ុនផ្នែកគ្រឿងថែរក្សាសម្រស់ផ្ទាល់ខ្លួន។ តាមការគណនា ប្រាក់ចំណូលក្នុងឆ្នាំ 2019 នៃផ្នែកគ្រឿងថែរក្សាសម្រស់របស់ក្រុមហ៊ុននេះគឺ ប្រហែល 3 ពាន់លានយ៉េន (26,812,000 ដុល្លារអាម៉េរិក)។ ទន្ទឹមនឹងនេះ Reiko ថែមទាំងធ្វើជំនួញផ្នែកគ្រឿងលំអសម្រស់ ផលិតផលសម្រាប់អ្នកតមអាហារ ថែទាំសក់ជាដើម ក៏រកបានចំណូលច្រើនដល់នាងផងដែរ។ ក្នុងវ័យ 29 ឆ្នាំ Reiko បានក្លាយជាថៅកែស្រីនៃក្លឹបរាត្រីចំនួន 3 នៅ ជប៉ុន។

ម៉ាសដាំពេជ្រ និងត្បូងប្រណិតៗរបស់ Reiko មានតម្លៃ 150 លានយ៉េន (1,340,000 ដុល្លារ)។ ចំណែកចិញ្ចៀនទាំងអស់របស់នាង ក៏សុទ្ធតែមានតម្លៃខ្ទង់ 500 លានយ៉េន (4,468,000 ដុល្លារ) ដូចគ្នា។

ដូច្នេះ ពុំមានអ្វីចម្លែកនោះទេ នៅពេលដែលនាងបានចំណាយប្រាក់រាប់លានយ៉េនដើម្បីថែរក្សាសម្ផស្ស ឬទិញសម្ភារថ្លៃៗសម្រាប់ខ្លួនឯង។ ម៉ាសដាំពេជ្រ និងត្បូងប្រណិតៗរបស់ Reiko មានតម្លៃ 150 លានយ៉េន (1,340,000 ដុល្លារ)។ ចំណែកចិញ្ចៀនទាំងអស់របស់នាង ក៏សុទ្ធតែមានតម្លៃខ្ទង់ 500 លានយ៉េន (4,468,000 ដុល្លារ) ដូចគ្នា។ នៅក្នុងផ្ទះរបស់ Reiko មានបន្ទប់មួយសម្រាប់រក្សាទុកកាបូបម៉ាក Hermes ចំនួន 200 ឈុត ហើយអ្វីដែលគួរទាក់ទាញជាងនេះ នោះគឺថា ពួកវាសុទ្ធតែជាផលិតផលកម្រ។

Reiko បានចែករំលែកអំពីជោគជ័យបច្ចុប្បន្នរបស់ខ្លួនថា កើតឡើងដោយបញ្ហាមួយកាលពីអតីតកាល។ កាលពីអាយុ 22 ឆ្នាំ នាងធ្លាប់ត្រូវបានមិត្តប្រុសម្នាក់ដែលនាងស្រលាញ់ពេញឧរា ចង្អុលមុខដោយត្រង់ និងរិះគន់ថា នាងជានារីកន្ធាត់ ហើយថា គាត់ខ្មាស់គេណាស់ នៅពេលដើរជាមួយនាងចូលទៅក្នុងក្លឹមរាត្រី។ ដោយសារតែអតីតកាលដ៏ជូរចាត់នេះហើយ ទើបធ្វើឱ្យ Reiko «ក្រោកឈរ» និងក្លាយជានារីដ៏ស្រស់ស្អាត រឹងមាំ និងទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ជាងមុនឆ្ងាយ ហើយបន្ទាប់មក នាងមានទ្រព្យសម្បត្តិសម្បូរហូរហៀរ។

កាបូបម៉ាក Hermes ចំនួន 200 ឈុត ដែលសុទ្ធតែជាផលិតផលកម្រ

នៅក្នុងដំណាក់កាលជូរចត់ Reiko បានព្យាយាមសម្រកទម្ងន់ និងបានសុំចូលធ្វើការនៅក្នុងក្លឹប ដើម្បីរកប្រាក់ចិញ្ចឹមជីវិត។ ក្រោយមក នាងក៏បានចូលធ្វើការក្នុងក្រុមហ៊ុនបរទេស។ ដោយសារតែមានជំនាញខាងទំនាក់ទំនង និងនិយាយភាសាបរទេសបានល្អ Reiko ក៏មានឱកាសរីកចម្រើនរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ។

មានសម្រស់ស្រស់សោភា មានសមត្ថភាព សម្បូរទ្រព្យ និងភាពឯករាជ្យ ប៉ុន្តែ នៅក្នុងវ័យ 33 ឆ្នាំ Reiko នៅតែមិនទាន់ចង់បានគូស្រករដដែល។ មិនដឹងថា នេះគឺដោយសាររបួសចាស់មិនទាន់សះ ឬយ៉ាងណានោះទេ តែនាងបានអះអាងថា ខ្លួនមិនមានចំណាប់អារម្មណ៍នឹងរឿងរៀបការ ហើយនាងក៏បានបញ្ជាក់អំពីការយល់ឃើញផ្ទាល់ខ្លួនថា៖ «មានតែប្រាក់ និងសុនកប៉ុណ្ណោះ ទើបមិនចេះក្បាត់យើង!»៕

September 30, 2021

Category: សង្គម និងសេដ្ឋកិច្ច