Category: សង្គម និងសេដ្ឋកិច្ច

ក្នុងការលើកកម្ពស់ផលិតផលកសិកម្មក្នុងស្រុក ក្រសួងពាណិជ្ជកម្មបានសហការជាមួយក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ រួមជាមួយអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល និងវិស័យឯកជន រៀបចំសិក្ខាសាលាស្តីពី «ការចាប់ផ្តើមអនុវត្តគម្រោងជំរុញទីផ្សារសម្រាប់កសិកម្មខ្នាតតូច» ជាលើកដំបូងនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។

ឯកឧត្តម ប៉ាន់ សូរស័ក្តិ រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងពាណិជ្ជកម្មមានប្រសាសន៍ថា គម្រោងនេះនឹងដាក់ឱ្យកសិករនៅតាមតំបន់មួយចំនួនចាប់អនុវត្តជាប្រព័ន្ធ ដូចជាការធ្វើរបរកសិកម្ម ការចិញ្ចឹមសត្វ និងការផលិតសូត្រជាដើម។ ឯកឧត្តមមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា «បច្ចុប្បន្នយើងសង្កេតឃើញថាប្រជាពលរដ្ឋនៅតាមបណ្តាខេត្តមួយចំនួន ធ្វើរបរកសិកម្មជាលក្ខណៈគ្រួសារ ដោយគាត់គ្រាន់តែដាក់លក់តាមកញ្ច្រែងល្អី ដឹកតាមរ៉ឺម៉ក ឬម៉ូតូជាដើម ប៉ុន្តែគម្រោងខាងលើនេះយើងអនុវត្តជាប្រព័ន្ធ ដោយកសិករត្រូវចងក្រងគ្នាជាក្រុមក្នុងការប្រកបរបរអ្វីមួយ ដែលមានដូចជាសហគមន៍ដាំបន្លែ សហគមចិញ្ចឹមមាន់ និងតម្បាញសូត្រជាដើម ហើយយើងត្រូវរកទីផ្សារជូនពួកគាត់ក៏ដូចជាការផ្តល់ជំនួយបច្ចេកទេស និងផ្តល់កម្ចីថវិកាជាដើម»។

គួរបញ្ជាក់ថា គម្រោងជំរុញទីផ្សារសម្រាប់កសិកម្មខ្នាតតូច (AIMS)នេះ ចាប់ផ្តើមអនុវត្តផ្អែកតាមកិច្ចព្រមព្រៀង ហិរញ្ញប្បទានចុះហត្ថលខាដោយរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា និងអង្គការមូលនិធិអន្តរជាតិ ដើម្បីអភិវឌ្ឍកសិកម្មកាលពីខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ2017។ គម្រោងនេះមានរយៈពេល 6ឆ្នាំ ដែលមានទឹកប្រាក់សរុប 61លានដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិក រួមបញ្ចូលអ្នកទទួលផលក្នុងស្រុក និងការចែករំលែកពីវិស័យឯកជន 16 លានដុល្លារអាមេរិកទៀត។

តាមរយៈសិក្ខាសាលាខាងលើ សិក្ខាកាមដែលចូលរួមនឹងសិក្សាពីកាលានុវត្តភាព សម្រាប់ធ្វើកិច្ចសហការជាមួយគម្រោង AIMS។ លើសពីនេះ បុគ្គលិករបស់ភ្នាក់ងារអនុវត្តន៍គម្រោង AIMS នឹងពង្រឹងយន្តការ និងការយល់ដឹងរបស់ខ្លួនលើគោលការណ៍សំខាន់ៗជាមួយលទ្ធផលរំពឹងទុកក៏ដូចជាយល់ច្បាស់ពីផែនការសម្រាប់ដំណាក់កាល 18 ខែដំបូងនៃការអនុវត្តគម្រោង AIMS នេះ៕

បឹងកេងកងត្រូវបានអ្នករកស៊ីអចលនទ្រព្យជាច្រើនចាត់ទុកថា ជាតំបន់មាសជាតំបន់ដែលមានតម្លៃអចលនទ្រព្យខ្ពស់ជាងគេ បើប្រៀបធៀបទៅនឹងតំបន់ជាច្រើនទៀតនៅកណ្ដាលរាជធានីភ្នំពេញ។ តើធ្លាប់ដឹងទេថា ហេតុអ្វីបានជាតំបន់នេះមានតម្លៃអចលនទ្រព្យថ្លៃជាងគេដូច្នេះ?

កន្លងមកបឹងកេងកងត្រូវបានគេលើកឡើងថា ជាតំបន់ដែលមានសក្ដានុពលសេដ្ឋកិច្ចខ្លាំងជាងតំបន់នានា និងជាទីតាំងដ៏មានប្រជាប្រិយភាពសម្រាប់ការរស់នៅរបស់ជនបរទេសព្រមទាំងជាបណ្ដុំនៃការធ្វើពាណិជ្ជកម្មទំនើបផងដែរ ទើបធ្វើឱ្យតម្លៃអចលនទ្រព្យក្នុងតំបន់នេះកើនឡើងខ្ពស់។

លោក គីម ហ៊ាង ប្រធានសមាគមអ្នកវាយតម្លៃ និងភ្នាក់ងារអចលនវត្ថុកម្ពុជាបានលើកឡើងថា ប្រសិនបើមើលទៅលើតម្លៃអចលនវត្ថុនៅតំបន់បឹងកេងកងវិញ បច្ចុប្បន្នវាមានតម្លៃថ្លៃជាង 2ដងធៀបទៅនឹងតំបន់នានា ដែលនៅចំកណ្ដាលក្រុងដូចជាទួលគោកជាដើម ព្រោះបឹងកេងកេងជាតំបន់មានសក្ដានុពលសេដ្ឋកិច្ច និងជាតំបន់ពាណិជ្ជកម្ម។ លោកបន្ដថា៖«នៅតំបន់បឹងកេងកងយើងចង់រកអ្វីក៏មាន ដូចជា សាលារៀនអន្ដរជាតិ មន្ទីរពេទ្យ អគារខុនដូសម្រាប់ស្នាក់នៅ អគារការិយាល័យ ផ្សារទំនើបជាដើម ព្រមទាំងជាបណ្ដុំពាណិជ្ជកម្មទំនើបផងដែរ ទាំងអស់នេះបើធៀបទៅតំបន់ជាច្រើនផ្សេងទៀតនៅកណ្ដាលក្រុងភ្នំពេញ សេវាកម្មមួយចំនួនមិនអាចរកបានឡើយ»។

បច្ចុប្បន្នបើទោះជាគេសង្កេតឃើញថា មានតំបន់ជាច្រើននៅក្នុងទីក្រុង ឬជាយក្រុងកំពុងតែមានការអភិវឌ្ឍទៅយ៉ាងលឿនដែលជំរុញឱ្យមានលំហូរប្រជាជនទៅរស់នៅក្នុងតំបន់ទាំងនោះជាច្រើនក៏ដោយ ក៏តម្លៃអចលនទ្រព្យនៅក្នុងតំបន់នោះពុំទាន់អាចហក់ឡើងមកឈរនៅក្នុងជួរជាមួយតំបន់បឹងកេងកងបានដែរ។

លោក ច្រឹក សុខនីម ប្រធានក្រុមហ៊ុន Century 21 មេគង្គ បានលើកឡើងថា តំបន់បឹងកេងកងជាតំបន់ដែលមានប្រជាប្រិយភាពសម្រាប់ការរស់នៅរបស់ជនបរទេស ព្រោះវាមិនត្រឹមតែជាតំបន់មានសក្ដានុពលក្នុងការធ្វើពាណិជ្ជកម្មប៉ុណ្ណោះទេ វាជាទីតាំងកណ្ដាលមួយដ៏ល្អសម្រាប់ការរស់នៅប្រកបដោយសុវត្ថិភាព និងផាសុកភាព។ តំបន់បឹងកេងកងក៏ជាតំបន់ដែលបណ្ដុំទៅដោយស្ថានទូតនៃប្រទេសនានា ហើយវាក៏ស្ថិតនៅជិតដងទន្លេដែលមានខ្យល់អាកាសល្អ ត្រជាក់គួរឱ្យចង់រស់នៅ ដូច្នេះទើបអាចនិយាយបានថា ជាទីតាំងល្អ។

ប្រធានក្រុមហ៊ុន Century 21 មេគង្គបានបន្ដថា៖ “ខ្ញុំមិនបដិសេធនោះទេថា ពេលអនាគតនៅតំបន់ផ្សេងៗក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ អាចនឹងមានតម្លៃអចលនវត្ថុប្រហាក់ប្រហែលតំបន់បឹងកេងកងដែរ ប៉ុន្ដែវាជាការលំបាកខ្លាំងណាស់ ក្នុងការធ្វើឱ្យតំបន់ផ្សេងទៀតមានតម្លៃអចលនទ្រព្យអាចឡើងមកឈរទន្ទឹមនឹងតំបន់បឹងកេងកង ព្រោះវាត្រូវការរយៈពេលយូរតទៅទៀត”។

លោក សន សៀប អគ្គនាយកក្រុមហ៊ុន Key Real estate បានលើកឡើងថា បច្ចុប្បន្នតម្លៃអចលនទ្រព្យនៅតំបន់កោះពេជ្រកំពុងតែមានការប្រកួតប្រជែងជាមួយតំបន់បឹងកេងកង ដូច្នេះអាចសន្និដ្ឋានបានថាក្នុងចំណោមតំបន់ទាំងអស់នៅក្នុងក្រុងភ្នំពេញមានតែ កោះពេជ្រប៉ុណ្ណោះដែលមានសមត្ថភាពអាចដេញប្រកៀកប្រកិត ទៅនឹងបឹងកេងកេងបាន។

លោកបញ្ជាក់ថា៖” បច្ចុប្បន្នតម្លៃអចលនទ្រព្យនៅក្នុងតំបន់កោះពេជ្រមានតម្លៃក្នុងរង្វង់ 4000 – 4300ដុល្លារអាមេរិកក្នុងមួយម៉ែត្រការ៉េ រីឯតំបន់បឹងកេងកងវិញមានតម្លៃប្រមាណជា 4000 – 4500 ដុល្លារអាមេរិកក្នុងមួយម៉ែត្រការ៉េ ដូច្នេះយើងមើលឃើញថា តំបន់កោះពេជ្រនៅមានសម្ទុះអាចប្រកួតប្រជែងបានជាមួយតំបន់បឹងកេងកេង”៕

ថ្មីៗនេះកម្ពុជាបានរៀបចំកិច្ចប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាយោបល់អន្តរជាតិ សម្រាប់ការរង្វាយតម្លៃកម្រិតសិស្សអន្តរជាតិដើម្បីការអភិវឌ្ឍលើកទី៤ និងកម្មវិធីប្រជុំអ្នកគ្រប់គ្រងគម្រោងថ្នាក់ជាតិ សម្រាប់កម្មវិធីរង្វាយតម្លៃសិស្សកម្រិតអន្តរជាតិ សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍលើកទី៥ នៅខេត្តសៀមរាប។

បើតាមការបង្ហាញជាផ្លូវការនៅក្នុងគេហទំព័ររបស់ក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា បានឱ្យដឹងថា កម្មវិធីនេះបានធ្វើឡើងក្រោមការសម្របសម្រួល និងរៀបចំដោយក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា ដែលមានការចូលរួមពីសំណាក់ប្រតិភូមកពីបណ្តាប្រទេសជាសមាជិកមួយចំនួនដូចជា អេក្វាឌ័រ ហ្គាតេម៉ាឡា ហុងឌុយរ៉ាស់ ប៉ាណាម៉ា ប៉ារ៉ាហ្កាយ សេណាហ្គាល់ ហ្សំប៊ី ប្រេស៊ីល កូសូវ៉ូ និងបុគ្គលិកអប់រំ អ្នកជំនាញ មកពីអង្គការសម្រាប់កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ និងអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ច (OECD) តំណាងអង្គការជាតិ និងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធជាច្រើននាក់ទៀត។

ប្រធានបទសំខាន់នៃកិច្ចប្រជុំខាងលើនេះគឺការពិនិត្យឡើងវិញ និងការពិភាក្សាពីលទ្ធផលនៃការអនុវត្តការសិក្សាសំខាន់ៗដើម្បីផ្តល់ឱកាសឱ្យប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍មានឱកាសក្នុងការវាយតម្លៃ និងយកបទពិសោធនៃការវាយតម្លៃនោះទៅប្រើប្រាស់ដើម្បីកែលម្អ ឬអភិវឌ្ឍគោលនយោបាយអប់រំ យុទ្ធសាស្រ្តអប់រំ កម្មវិធីសិក្សា និងការបង្រៀនជាដើម៕

បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការប្រកួតកីឡាទាញព្រ័ត្រជ្រើសរើសជើងឯកប្រចាំឆ្នាំ២០១៧កាលពីល្ងាចម្សិលមិញនោះ ប្រធានសហព័ន្ធ លោកមាស សារិន បានដាក់ផែនការធំៗ ៥ចំណុចក្នុងដំណើរឆ្ពោះទៅកាន់ភាពជោគជ័យនាឆ្នាំ២០២៣ ដែលកម្ពុជាត្រូវធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះកីឡាស៊ីហ្គេម។

ប្រមុខរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះវិស័យកីឡាជាតិយើង ហើយថែមទាំងបានលើកទឹកចិត្តដល់កីឡាករ-កីឡាការិនីដែលទទួលបានជយលាភីពីឆាកអន្តរជាតិទៀតផង។

ជាមួយនឹងការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះវិស័យកីឡានៅកម្ពុជាពីសំណាក់ប្រមុខរាជរដ្ឋាភិបាល សហព័ន្ធកីឡាទាញព្រ័ត្រកម្ពុជាបានប្តេជ្ញាចិត្តខិតខំឱ្យអស់ពីលទ្ធភាព ដើម្បីអភិវឌ្ឍកីឡាមួយនេះឈានទៅដណ្តើមយកមេដាយជូនកម្ពុជានៅក្នុងស៊ីហ្គេមឆ្នាំ២០២៣ឱ្យបាន។ ទិសដៅធំៗចំនួន៥ ដែលប្រធានសហព័ន្ធកីឡាទាញព្រ័ត្ររូបនេះ បានប្រកាសដាក់ចេញសម្រាប់ធ្វើការអភិវឌ្ឍនោះ រួមមាន៖ ទិសដៅទី១. ខិតខំពង្រឹងកីឡាករថ្នាក់ថ្នាល បង្កើនបរិមាណកីឡាករ-កីឡាការិនី ពង្រឹងក្លិប និងសមាគមកីឡាទាញព័ត្រឱ្យបានទូលំទូលាយនៅទូទាំងប្រទេស។ ទី២.ពង្រឹងសមត្ថភាពចៅក្រមអាជ្ញាកណ្តាលឱ្យកាន់តែល្អប្រសើរឡើង ទាំងបរិមាណ និងគុណភាពដោយត្រូវបើកវគ្គសិក្សាជំនាញនេះរៀងរាល់ឆ្នាំឱ្យបានមួយឆ្នាំម្តងឱ្យបានជាដាច់ខាត។ ទី៣.សហព័ន្ធនឹងខិតខំជំរុញរៀបចំការប្រកួតឱ្យបានញឹកញាប់ និងឱ្យបានច្រើនតាមដែលអាចធ្វើបាន ពិសេសគឺពង្រឹងការហ្វឹកហាត់ឱ្យកាន់តែខ្លាំងទៅតាមសមាគម ឬក្លិបក្រោមឱវាទរបស់សហព័ន្ធ។ ទី៤.ពង្រឹងរចនាសម្ព័ន្ធគ្រប់គ្រងទាំងផ្ទៃក្នុងរបស់សហព័ន្ធ សមាគម និងក្លិបនៅទូទាំងប្រទេស។ ទី៥.ប្រឹងប្រែងរកដៃគូអភិវឌ្ឍន៍បន្ថែមទៀតដែលមានសប្បុរសជន និងក្រុមហ៊ុនឯកជននានាជាដៃគូក្នុងការអភិវឌ្ឍវិស័យកីឡានេះ៕