លក្ខណៈរបស់កូនតូចពេលចូលដល់ខែទី6
មកដល់ខែនេះ អ្នកម្ដាយអាចសង្កេតឃើញថា ទឹកដោះរបស់ខ្លួនដែលធ្លាប់តែបំបៅកូនគ្រប់គ្រាន់នោះ បែរជាតិចទៅ។ ក្នុងអំឡុងខែនេះអ្នកម្ដាយអាចឱ្យកូនមឹមទឹកដោះគោឆុងបាន តែក្មេងដែលធ្លាប់បៅដោះម្ដាយមករហូតនោះអាចនឹងមិនព្រមបៅទឹកដោះគោពីដប ដូច្នេះសាកល្បងដាក់ក្នុងពែងឱ្យញ៉ាំក៏បាន ដោយស្មាន
បរិមាណទឹកដោះគោតាមរយៈអត្រាកើនឡើងរបស់ទម្ងន់ខ្លួន។ កូន6ខែ ទម្ងន់នឹងកើនឡើងជាមធ្យមមួយថ្ងៃប្រមាណជា15ក្រាម បើក្នុង10ថ្ងៃទម្ងន់កើនឡើងត្រឹមតែ120-130ក្រាម។ សាកល្បងបន្ថែមទឹកដោះគោឱ្យទៀតមួយថ្ងៃ2ដប គួរឱ្យមឹមក្រោយពេលញ៉ាំអាហារបន្ថែម។ បើមិនព្រមបៅទឹកដោះគោ សាកល្បងឱ្យបៅទឹកសណ្ដែកលឿង និងបង្កើនបរិមាណអាហារបន្ថែមដើម្បីឱ្យអាហារគ្រប់គ្រាន់ទៅនឹងតម្រូវការរបស់រាងកាយ។ ក្មេងណាដែលធ្លាប់តែក្អួតចេញមកវិញក្រោយពេលបៅរួច មកដល់ខែនេះអាការនេះនឹងបាត់លែងមានហើយ។
ដល់ពេលចាប់ផ្ដើមអាហារបន្ថែមហើយ
គួរចាប់ផ្ដើមឱ្យញ៉ាំនៅពេលដែលកូនបង្ហាញកាយវិការថាចង់ញ៉ាំ ដូចជា លូកដៃមកស្រវាចាប់ស្លាបព្រា កម្រើកមាត់ឮសូរជុបចាប់ជាដើម។ បើកូននៅមិនទាន់ដល់ពេលចង់ ទោះជាបញ្ចុក ក៏តែងតែប្រើអណ្ដាតទល់រុញចេញមកវិញដែរ និងមិនគួរបង្កើនបរិមាណអាហារបន្ថែមលឿនពេកទេ។ បើក្នុង10ថ្ងៃទម្ងន់ខ្លួនកើន300ក្រាមឡើងទៅ បង្ហាញថា កូនញ៉ាំអាហារច្រើនពេកហើយ និងមិនគួរបង្ខំឱ្យកូនញ៉ាំអាហារដែលមិនចូលចិត្តនោះទេ។ ចំណែកមូលហេតុដែលត្រូវឱ្យញ៉ាំអាហារបន្ថែមគឺ ទឹកដោះម្ដាយមានសារធាតុដែកកាន់តែតិចទៅ និងវិធីការពារជំងឺឈាមស្លេកដោយសារខ្វះសារធាតុដែកគឺ ញ៉ាំអាហារបន្ថែមដោយចាប់ផ្ដើមពីបបរកិនម៉ដ្ឋនៅពេលអាយុ6ខែ ហើយផ្លាស់ទៅជាបបរធម្មតានៅពេលអាយុ7-8ខែ ហើយបាយដូចមនុស្សធំនៅពេលអាយុបាន1ឆ្នាំ។
គោលការណ៍សំខាន់ក្នុងការឱ្យញ៉ាំអាហារបន្ថែម
– ឱ្យញ៉ាំអាហារណាដែលកូនចូលចិត្តដោយមិនបង្ខំ។ អាយុ6ខែ គួរឱ្យមួយថ្ងៃ1ពេល លើកលែងតែបៅទឹកដោះម្ដាយមិនគ្រប់គ្រាន់ និងមិនព្រមបៅទឹកដោះគោ។
– ឱ្យញ៉ាំមុនពេលបៅ និងមិនចាំបាច់ឱ្យញ៉ាំនៅពេលព្រឹកជានិច្ចនោះទេ ដូចជាចាប់ផ្ដើមពីម៉ោង10:00ជាដើម ព្រោះបើសិនកើតអាការរាករូសដោយសារអាហារមិនស្អាត នឹងបាននាំទៅពេទ្យបានងាយស្រួលជាងនៅពេលល្ងាច។
– ចាប់ផ្ដើមពី1-2ស្លាបព្រាកាហ្វេ បើមិនចូលចិត្តស៊ុបមាន់ស្ងោរ សាកល្បងធ្វើជាទឹកសម្លស្ងោរពងមាន់ក៏បាន។
– ពេលញ៉ាំបបរកិនជាមួយស៊ុតបានពូកែហើយ ចាប់ផ្ដើមឱ្យញ៉ាំបន្លែកិន ដោយចាប់ផ្ដើមពីល្ពៅស្ងោរកិន ដំឡូងបារាំងស្ងោរកិន និងការ៉ុតស្ងោរកិនជាដើម។
– ប្រកាន់យកភាពងាយស្រួល គឺមិនធ្វើអាហារសម្រាប់តែកូនតូចជាពិសេសទេ តែជ្រើសរើសយកពីអាហារដែលធ្វើឱ្យមនុស្សធំញ៉ាំ និងបែងឱ្យកូនតូចញ៉ាំ។
– បើបានទទួលទឹកដោះម្ដាយមិនគ្រប់គ្រាន់ និងមិនព្រមបៅទឹកដោះគោ ហើយទម្ងន់ខ្លួនកើនឡើងតិចជាងមួយថ្ងៃ10ក្រាម គួរជ្រើសរើសអាហារដែលមានកាឡូរីខ្ពស់ ដូចជា ស៊ុតក្រហម ថ្លើមស្ងោរកិន សាច់ស្ងោរកិន សាច់ត្រី និងសាច់មាន់។ល។
– អាហាររបស់មនុស្សធំដែលកូនតូចក្នុងវ័យនេះអាចញ៉ាំបានគឺ អាហារស៊ុតទាំងឡាយ សម្លស្ងោរធម្មតាទូទៅ និងស៊ុបផ្សេងៗ តៅហ៊ូ សាច់ត្រី សាច់គោ សាច់ជ្រូក សាច់មាន់ស្ងោរផុយ និងបន្លែស្ងោរជាដើម។
អាការដែលអាចកើតឡើង
* រាករូស
កូនអាចបន្ទោបង់មករាវ ព្រោះមានមេរោគបាក់តេរី ឬមេរោគវីរុសដោយសារអាហារមិនស្អាតគ្រប់គ្រាន់។ ពេលកូនរាក ក៏អាចមានក្ដៅខ្លួន អារម្មណ៍មិនល្អ មិនព្រមបៅទឹកដោះ និងក្អួតជាដើម។ បើរាកដោយសារអាហារមិនស្អាតគ្រប់គ្រាន់ គួរធ្វើឱ្យបានស្អាត មានអនាម័យ ឬបើកូនមិនដែលបានទទួលអាហារបែបនោះពីមុន នៅពេលញ៉ាំហើយរាក ចូរបញ្ឈប់អាហារនោះ រហូតដល់ពេលបាត់រាក សឹមឱ្យញ៉ាំជាថ្មី ដោយបន្ថយបរិមាណអាហារចុះឱ្យនៅសល់ពាក់កណ្ដាល។ តែបើនៅតែរាកមិនបាត់ ចូរប្រញាប់នាំកូនតូចទៅមន្ទីរពេទ្យ។
* ក្អកញឹកញាប់
នៅពេលអាការប្រែប្រួល កូនអាចមានអាការក្អក បើក្អកនៅពេលព្រលប់ អាចមានក្អួតទៀតផង បើវាស់សីតុណ្ហភាពហើយឃើញមិនមានក្ដៅខ្លួន កូនមិនយំរករឿង នៅលេងធម្មតា នៅបៅទឹកដោះបានធម្មតានោះបញ្ជាក់ថាកូនតូចមិនមានកើតអ្វីធ្ងន់ធ្ងរទេ។ អំឡុងពេលដែលកូនក្អកគួរចៀសវាងការងូតទឹកក្នុងពេលដែលមានធាតុអាកាសត្រជាក់ ព្រោះនឹងធ្វើឱ្យកើតស្លេស្ម៍ឡើងច្រើន។ គួរងូតទឹកឱ្យកូននៅពេលរសៀលៗនិងនាំកូនចេញទៅសំដិលថ្ងៃនៅខាងក្រៅផ្ទះ ដោយមិនបាច់ស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ក្រាស់ឱ្យទេ ដើម្បីឱ្យសុខភាពស្បែករបស់កូនបានរឹងប៉ឹង។
* យំរករឿងនៅពេលយប់
មានមិនតិចទេដែលក្នុងមួយយប់ៗកូនភ្ញាក់យ៉ាងតិច2-3ដងនោះ។ មានក្មេងតិចណាស់ដែលស្រែកយំរំខាន ព្រោះឃ្លាន ដូច្នេះគួរបន្ថែមបរិមាណទឹកដោះគោឱ្យច្រើនឡើង ឬបន្ថែមពេលបៅនៅពេលយប់មួយពេលទៀតក៏បាន។
* កើតបូសនៅលើក្បាល
ក្មេងដែលស្បែកក្បាលរលាកក្លាយ ពេលអេះយូរទៅនឹងដាច់រលាត់ និងមានមេរោគចូលក្លាយជាបូស។ ក្មេងខ្លះអាចកើតពេញក្បាល និងច្រើនតែមានគ្រុនក្ដៅខ្លួនរួមជាមួយផង ហើយយំរករឿងរំខាន ដូច្នេះត្រូវការពារទុកជាមុនដោយការកាត់ក្រចកដៃកូនឱ្យខ្លីជាប់ជានិច្ច ឧស្សាហ៍ប្ដូរស្រោមខ្នើយ និងគួរប្រញាប់ព្យាបាលឱ្យឆាប់ជា។
វិវឌ្ឍនាការរបស់កូនតូច
* រាងកាយ
– ក្រឡាប់បានកាន់តែចំណានឡើង និងចាប់ផ្ដើមចេះលូនទៅខាងមុខ ឬមកក្រោយបានខ្លះហើយ។
– ចេះអង្គុយទប់លំនឹងខ្លួនបានល្អ និងបានយូរហើយ តែត្រូវមានអ្វីមកទល់ទប់ពីក្រោយ ព្រោះអាចនឹងផ្ងារក្រោយបានយ៉ាងងាយ។
– អាចកាន់ដបទឹកដោះគោបាន ចាប់របស់លេងបាន និងដូរពីដៃម្ខាងទៅដៃម្ខាងបានយ៉ាងស្រួល។
– ចេះបញ្ចេញសំឡេងបានច្រើនបែបហើយ ដោយចាប់ផ្ដើមបញ្ចេញសំឡេងដែលមានតួព្យញ្ជនៈ។
– ស្រវាចាប់អ្វីមួយបានចំៗ ហើយចេះលែងឱ្យធ្លាក់ទៅវិញបាន។
– ពេលគេងផ្ងារចូលចិត្តយកដៃចាប់ជើងលេង ឬយកជើងមកបៀម។
– ក្មេងខ្លះអាចនឹងចាប់ផ្ដើមមានដុះធ្មេញឡើងមក ឬមានអាការរមាស់អញ្ចាញធ្មេញខ្លះហើយ។
* សង្គមជុំវិញខ្លួន
– ចេះធ្វើត្រាប់តាមឥរិយាបថ ឬទឹកមុខរបស់មនុស្សជុំវិញខ្លួន។
– ចេះញែកថា នរណាជាមនុស្សចាស់ ឬនរណាជាកូនក្មេង។
– បញ្ចេញសំឡេងស្រែកនៅពេលត្រូវការជំនួយ តែជាការបញ្ចេញសំឡេងស្រែកបែបមានន័យ។
– ចូលចិត្តលេងជាមួយអ្នកដទៃច្រើនឡើង។
– ចូលចិត្តឈោងដៃចាប់មុខក្មេងៗដូចគ្នា។
* លេងជាមួយកូនញឹកញាប់
កូនតូចក្នុងវ័យនេះមានការចាប់អារម្មណ៍លើអ្វីជុំវិញខ្លួនច្រើន ដូច្នេះនៅថ្ងៃណាដែលធាតុអាកាសល្អ អ្នកម្ដាយសាកល្បងរកកន្លែងណាមួយនៅខាងមុខផ្ទះ ឬនៅលើវាលស្មៅ ក្រាលកន្ទេល ហើយដាក់កូនតូចឱ្យគេងផ្កាប់លេង មើលដើមឈើ ស្លឹកស្មៅ ឬមនុស្សដែលដើរទៅមកនៅមុខផ្ទះ។ កូននឹងមានអារម្មណ៍សប្បាយរីករាយ និងព្យាយាមរំកិលខ្លួនទៅខាងមុខ ដូចជាការហាត់ប្រាណម្យ៉ាងដែរ តែបើកូនតូចរបស់អ្នកជាក្មេងដែលមិនសូវកម្រើក គួរបង្ហាត់ឱ្យធ្វើកាយវិការតាមរយៈការលេងជាមួយកូនខ្លះផង។
ក្នុងវ័យនេះ នៅពេលកូនចាប់ផ្ដើមចេះធ្វើចលនាបានច្រើនឡើង ឧប្បត្តិហេតុក៏ងាយនឹងកើតឡើងដែរ ជាពិសេសការធ្លាក់ពីលើគ្រែ និងត្រូវប្រយ័ត្នមិនឱ្យមានវត្ថុគ្រោះថ្នាក់ណាមួយ
នៅក្បែរខ្លួនឱ្យសោះពេលដាក់កូននៅលើកម្រាលឥដ្ឋ មិនថាគេងលក់ ឬភ្ញាក់នោះឡើយ។ ត្រូវប្រមូលទុកដាក់របស់របរជុំវិញខ្លួនឱ្យអស់ ជាពិសេសរបស់គ្រោះថ្នាក់ដូចជា បារី កន្ទុយបារី ឈើគូស ខ្សែក្រវាត់ ម្ជុល ផ្លែឡាម ថ្នាំគ្រាប់ ឡេវអាវ កាក់ ធុងទឹកក្ដៅ ប្រអប់ធូបមូស និងរបស់លេងក៏មិនគួរជារបស់ដែលមានជ្រុងស្រួចៗឬផ្លាស្ទិកស្រួយៗដែលងាយបែកបាក់នោះដែរ ទាំងអស់នេះគឺសុទ្ធតែដើម្បីសុវត្ថិភាពរបស់កូនសម្លាញ់ក្នុងវ័យនេះ៕
